Bibliografia - npppcaritassandomierz.pl

POLSKA BIBLIOGRAFIA AAC:
1. Andrykowska A., Bernacik- Rakocz M., „Pomoce elektroniczne w komunikacji uczniów
niemówiących z wieloraką niepełnosprawnością – studium przypadku Mikołaja i Andrzeja” (w)
Wolska D., Mikruta A., (red.) „Annales Uniwersitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia
Paedagogica II” Wydawnictwo Naukowe UP, Kraków 2012
1. Brearley G., „Psychoterapia dzieci niepełnosprawnych ruchowo”, WSiP, Warszawa 1999
1. Biuletyn Stowarzyszenia „Mówić bez słów”; subskrybcja na stronie internetowej Stowarzyszenia
Mówić bez Słówwww.aac.org.pl
1. Błeszyński J., „Alternatywne i wspomagające metody komunikacji”, oficyna IMPULS, Kraków
2006
1. Bogucka J., Grycman M., Kaniecka K., „Porozmawiajmy. Poradnik dla nauczyciela”, Oficyna
Wydawnicza Excalibur, Bydgoszcz 2011
1. Bombińska – Domżal A., Bolon B., Guzik., Smyczek A., (red.) „Twoje znaki, moje słowa i
zabawa już gotowa!” Projekt edukacyjny dla rodzin dzieci niemówiących, używających
AAC. Wyd. Stowarzyszenie „Mówić bez Słów”, Kraków 2006
1. Cardinaux V., Caurdinaux H., Löwe A., „Przygarnij mnie. Wychowanie dzieci
głuchoniewidomych”, PWN, Warszawa 1993
1. Chodkiewicz I., Loebl W.: „Zastosowanie systemu Ch. Blissa w procesie porozumiewania się
dziecka z porażeniem mózgowym”. [w:] Opuscula Logopedica in honorem Leonis Kaczmarek,
UMCS, Lublin 1993
1. Dońska-Olszko M. , Lechowicz A., „Komputerowe wspomaganie nauczania dzieci z ciężkim
uszkodzeniem narządu ruchu” [w:] Mazanek E. (red.) „Dziecko niepełnosprawne ruchowo.
Wychowanie i nauczanie”, WSiP, Warszawa 1998
1. Duranowska-Serocka A., „Jak porozumiewać się, kiedy nie można mówić? Poradnik dla
opiekunów chorego z afazją”, wyd. Przedsiębiorstwo Glottispol Sp. z o. o., Gdańsk 2010
1. Grycman M, „Specjalny czas” jako metoda terapeutyczna. Scholasticus Miesięcznik
Popularnonaukowy 3/4 , Wyd. Popularnonaukowe Linea, Wrocław- Lublin 1992
1. Grycman M., Kaniecka K., „O wczesną stymulację umiejętności komunikacyjnych dzieci
niepełnosprawnych” (w) Scholasticus Miesięcznik Popularnonaukowy 2 , Wyd.
Popularnonaukowe Linea, Wrocław- Lublin 1993
1. Grycman M., Kaniecka K., „Porozmawiajmy”, Oficyna Wydawnicza Excalibur, Bydgoszcz 1999
1. Grycman M., Kaniewska K., Szczawiński P.: „PCS”, Stowarzyszenie „Mówić bez Słów”,
Warszawa 2001
2. Grycman M., „Czym są wspomagające sposoby porozumiewania się – AAC”, (w): Integracja, 1,
2002
3. Grycman M., Smyczek A. [red.], „Wiem czego chcę!” Z praktyki polskich użytkowników i
terapeutów AAC”, Stowarzyszenie „Mówić bez słów”, Kraków 2004
1. Grycman M., „Sprawdź jak się porozumiewam. Ocena efektywności porozumiewania się dzieci
niemówiących wraz z propozycjami strategii terapeutycznych”, RCRP, Kwidzyn 2009
1. Grycman M., „Program wspomagania kompetencji komunikacyjnej dzieci z ciężkimi
zaburzeniami porozumiewania się. Jedzenie”, Kwidzyn 2010
1. Grycman M., „Wspomagania kompetencji komunikacyjnej dzieci z ciężkimi zaburzeniami
porozumiewania się. Emocje”, Kwidzyn 2010
1. Grycman M., „Program wspomagania kompetencji komunikacyjnej dzieci z ciężkimi zaburzeniami
porozumiewania się. Ciągi czynności , gry i zabawy”, Kwidzyn 2010
1. Hejna E., Niklewska – Piotrowska E., „Wykorzystanie narzędzi: „Sprawdź jak się
porozumiewam” oraz „Program wspomagania kompetencji komunikacyjnej dzieci z ciężkimi
zaburzeniami porozumiewania się” dr M. Grycman do konstruowania programów
terapeutycznych dla dzieci niemówiących w praktyce terapeutycznej psychologa i logopedy” (w)
Wolska D., Mikruta A., (red.) „Annales Uniwersitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia
Paedagogica II” Wydawnictwo Naukowe UP. Kraków 2012
1. Jauer- Niwoworska O., Kwasiborska J., „Refleksje na temat AAC z punktu widzenia wykładowcy i
praktyka logopedy”. (w) Wolska D., Mikruta A., (red.) „Annales Uniwersitatis Paedagogicae
Cracoviensis. Studia Paedagogica II” Wydawnictwo Naukowe UP. Kraków 2012
1. Kaczmarek B.B., "Makaton – język gestów i symboli", Stowarzyszenie „Mówić bez Słów”.
Biuletyn, nr 2, Kraków 2003
1. Kaczmarek B.B., "Makaton - alternatywny i wzmocniony sposób porozumiewania się".
„Rewalidacja”, Czasopismo dla nauczycieli i terapeutów, 1 (13),CPPP, Warszawa 2003
1. Kaczmarek B.B., "Metoda Makaton we wspomaganiu porozumiewania się dzieci z zaburzeniami
mowy i języka". [w:] Dykcik W., Twardowski A. (red.), "Wspomaganie rozwoju i
rehabilitacja dzieci z genetycznie uwarunkowanymi zespołami zaburzeń" PTP, Poznań 2004
1. Kaczmarek B.B., "Przełamywanie barier językowych przez osoby z zespołem Downa", Bardziej
Kochani, 2, Warszawa 2004
1. Kaczmarek B.B., "Wspomaganie mowy gestem, obrazem, słowem - metodą Makaton”. (w) Pilch
A., Przebinda E. (red), "Gestem, obrazem, słowem. Materiały z III konferencji - Wspomagające
sposoby porozumiewania się", Stowarzyszenie „Mówić bez Słów”, Kraków 2005
1. Kaczmarek B.B., "Teoretyczne i praktyczne podstawy metody Makaton". (w:) Błeszyński J.
(red.), "Alternatywne i wspomagające metody komunikacji", Wyd. Impuls, Kraków 2006
1. Kaczmarek B.B., "Choroby uwarunkowane genetycznie a wspomagające i alternatywne sposoby
porozumiewania się". (w:) Cytowska B., Winczura B.(red.), "Dziecko chore. Zagadnienia
biopsychiczne i pedagogiczne". Wyd. Impuls, Kraków 2007
1. Kaczmarek B.B., (red.), "Wspomaganie rozwoju dzieci z Zespołem Downa - teoria i praktyka",
Wyd. Impuls, Kraków 2009
1. Kaczmarek B.B., (red.), "Nie jak, ale dlaczego? O własnym języku dzieci z autyzmem". (w:)
Winczura B. (red.), "Autyzm na granicy zrozumienia", Impuls, Kraków 2009
1. Kaczmarek B.B., (red.), "Znaczenie wspomagających i alternatywnych metod komunikacji dla
teorii i praktyki rehabilitacji osób z niepełnosprawnością intelektualną". (w:) Żółkowska T.,
Konopska L. (red.), "W kręgu niepełnosprawności - teoretyczne i praktyczne aspekty poszukiwań
w pedagogice specjalnej. US, Wyd. Print Group, Szczecin 2009
1. Kaczmarek B.B., (red.), "Trudna dorosłość osób z zespołem Downa - jak możemy
wspomóc?", Wyd. Impuls, Kraków 2010
1. Kaczmarek B.B., "Program porozumiewania się Makaton w edukacji i terapii", Wyd. Impuls,
Kraków, 2011
1. Kaniecka K., „Wspieranie rodziców we wczesnym wspomaganiu rozwoju umiejętności
komunikacyjnych ich dziecka”, (w:) Wolska D., Mikruta A., (red.) „Annales Uniwersitatis
Paedagogicae Cracoviensis. Studia Paedagogica II” Wydawnictwo Naukowe UP. Kraków 2012
1. Kastory- Bronowska M., Szumbarska D., „Wykorzystanie techniki video w pracy nad
wzmacnianiem kompetencji komunikacyjnych dzieci z upośledzeniem umysłowym” (w:)
„Psychoterapia dzieci z niepełnosprawnością złożoną- alternatywne i wspomagające metody
komunikacji”, Stowarzyszenie „Mówić bez Słów”, Warszawa 1999
1. Knill Ch., „Dotyk i komunikacja”, CMPP-P MEN, Warszawa 1992
1. Książek M., „Dziecko głuchoniewidome od urodzenia: Rozwijanie umiejętności komunikowania
się. Wykorzystanie metod komunikacji wspomagającej i alternatywnej”, TPG, Warszawa 2003
1. Loebl W., Szwiec J., Szczawiński P. (red), III Regionalna Konferencja Krajów Europy Środkowej
i Wschodniej” Wspomagające sposoby porozumiewania się”, Stowarzyszenie „Mówić bez słów”,
Warszawa 2001
1. Lechowicz A., „O metodzie komunikacji symbolami Blissa” (w:) „Wspólna Troska”-kwartalnik,
nr 2-3, 6-7 1993
1. Lechowicz A.: „System Blissa w Polsce”. (W:)„Przyjaciel Dziecka”, nr 5, 1989
1. Lechowicz A.: „Użytkownicy systemu komunikacji Bliss twarzą w twarz ze światem” (W:)
„Przyjaciel Dziecka”, Nr 1-3, 1997
1. Lechowicz A.: „Metoda komunikacji symbolicznej Bliss- jej zastosowanie w życiu i w
szkole” (W:) Mózgowe porażenie dziecięce-problemy mowy, wyd. DIG, 1997
1. Lechowicz A., „10 lat pracy systemem symboli Blissa i innymi metodami niewerbalnej
komunikacji w Polsce”, „Szkoła Specjalna” , nr 2, s. 120-123, 1999
1. Lechowicz A., „Komputerowe wspomaganie procesu komunikacji niewerbalnej dzieci z wieloraka
niepełnosprawnością”, WSiP, Warszawa 2005
2. Loebl W., „Uwagi o możliwościach poszerzania komunikacji interpersonalnej osób
z ograniczonym systemem porozumiewania się”, (w:) Loebl W. (red.) „Dylematy pedagogiczne w
rewalidacji osób ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi”, Wyd. UG, Gdańsk 1996
1. Loebl W., „O potrzebie wprowadzania przedmiotu nauczania: komunikacja alternatywna i
wspomagająca do programów kształcenia pedagogów specjalnych.” (W:) Luczyński E. (red.),
„Kształcenie logopedyczne. Cele i formy”, Wyd. UG. Gdańsk 2000
1. Loebl W., „Kategorie użytkowników wspomagającej i alternatywnej komunikacji”, „Szkoła
Specjalna” nr 5, s. 247-255, Warszawa 2002
1. Loska M., „Niewerbalne metody porozumiewania się”, (w:) Mazanek E. (red.) „Dziecko
niepełnosprawne ruchowo. Wychowanie i nauczanie”, WSiP, Warszawa 1998
2. Markiewicz K., „Możliwości komunikacyjne dzieci autystycznych”, Wydawnictwo Uniwersytetu
Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2004
1. Miera – Ząbecka A., „Rezultaty modyfikacji osobistej pomocy do porozumiewania się w
komunikacji niemówiącego chłopca w wieku wczesnoszkolnym – studium przypadku.” (w) Wolska
D., Mikruta A., (red.) „Annales Uniwersitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Paedagogica II”
Wydawnictwo Naukowe UP, Kraków 2012
1. Mierzejewska H., Przybysz-Piwkowa M. (red.) „Mózgowe porażenie dziecięce. Problemy
mowy”, Materiały z konferencji zorganizowanej przez Pomagisterskie Studium Logopedyczne
UW, Wyd. DIG, Warszawa 1997
1. Mierzejewska H., Przybysz-Piwkowa M. (red.), „Rozwój poznawczy i rozwój językowy dzieci z
trudnościami w komunikacji werbalnej. Diagnozowanie i postępowanie usprawniające”,
Materiały z konferencji zorganizowanej przez Pomagisterskie Studium Logopedyczne UW, Wyd.
DIG, Warszawa 1997
1. Mieszkowicz M., „Metody komunikacji pozawerbalnej”, (W:) „Tu Jesteśmy” 1997, nr 9
1. Minczakiewicz E., „Mowa dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym i znacznym
a możliwości jej kształtowania”, (W): „Człowiek niepełnosprawny w społeczeństwie” , PZWL,
Warszawa 1986
1. Napiórkowska M.A., „Czy to możliwe? Ułatwiona komunikacja jedną z metod porozumiewania
się z dzieckiem autystycznym z zaburzeniami mowy”, „Szkoła Specjalna”, nr 3. Warszawa 1999
1. Orkan-Łęcka M., „Wczesne wspomaganie rozwoju komunikacji u dzieci niewidomych
i słabowidzących ze złożoną niepełnosprawnością – model programu edukacyjnego”, Rewalidacja
2(6)/99
1. Pilch A., Przebinda E., Kaniecka K. (red.) , „Gestem, obrazem, słowem”, Kraków 2005
1. „Porozumiewanie się”, Towarzystwo Pomocy Głuchoniewidomym, Warszawa 1995
1. Piszczek M., (red.), „Metody komunikacji alternatywnej w pracy z osobami
niepełnosprawnymi”, CMPPP MEN, Warszawa 1997
2. Przybysz-Piwkowa M., (red.), „Metody wspomagające rozwój mowy w różnych opóźnieniach”,
Wydawnictwo DIG, Warszawa 2002
1. Rowland Ch., Scweigert P., „System symboli jednoznacznych”, Wyd. Towarzystwo Pomocy
Głuchoniewidomym, Warszawa 1995
1. Rzeźnicka J., „Wczesne kształtowanie umiejętności komunikacyjnych w procesie wspomagania
rozwoju dziecka”, (w:) Loebl W.,
(red.), „Dylematy pedagogiczne w rewalidacji osób ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi” Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1996
1. Rzeźnicka-Krupa „Manualne i graficzne systemy wspomagającej komunikacji i możliwości ich
stosowania przez osoby niepełnosprawne intelektualnie”, „Szkoła Specjalna” nr 2, s. 80-86,
Warszawa 2002
1. Smyczek A., „Wspomaganie rozwoju komunikacji i języka dzieci niepełnosprawnych dzieci od 1go do 6-go roku życia”(w:) Król M., Taczała J., Kryszczyńska J. (red.) „Co? Jak? Kiedy? I
dlaczego? Możliwości diagnostyki i terapii dzieci z wczesnym uszkodzeniem mózgu w wieku od
1 do 6-go roku życia i wsparcia ich rodzin”, Materiały konferencyjne, Stowarzyszenie Pomocy
Dzieciom Niepełnosprawnym „Krok za krokiem”, Zamość 2006
1. Smyczek A., „Gesty”, Stowarzyszenie „Mówić bez Słów”, Warszawa 2001
1. Smyczek A., Szwiec J., „Poszukiwanie sposobów porozumiewania się” (w:) Orkisz M., Piszczek
M., Smyczek A., Szwiec J., „Edukacja osób z głębokim upośledzeniem umysłowym. Przewodnik
dla nauczycieli”, CM PPP MEN, Warszawa 2000
1. Smyczek A., Szwiec J., „Metodyka nauczania alternatywnych i wspomagających sposobów
porozumiewania się i techniki posługiwania się symbolami” (w:) Piszczek M. (red.) „Przewodnik
dla nauczycieli uczniów upośledzonych umysłowo w stopniu znacznym i umiarkowanym” Część
I, CMPPP, Warszawa 2001
1. Smyczek A., „Stosowanie metod komunikacji wspomagającej i alternatywnej (AAC) w klasach
przysposobienia do pracy” (w:) Piszczek M. (red.) „Aktywizacja zawodowa uczniów z
upośledzeniem umysłowym w stopniu znacznym i umiarkowanym”, CMPPP, Warszawa 2003
1. Smyczek A., „Technika planu dnia a różne cele edukacyjno- terapeutyczne w grupie
przedszkolnej dla dzieci z poważnymi zaburzeniami w porozumiewaniu się” (w) Wolska D.,
Mikruta A., (red.) „Annales Uniwersitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Paedagogica II”
Wydawnictwo Naukowe UP. Kraków 2012
1. Szczawiński P., „Wykorzystanie komputera w edukacji i terapii dzieci z wieloraką
niepełnosprawnością”, (w:) Pilecki J., Olszewski S., (red.) „Wspomaganie rozwoju osób
niepełnosprawnych”, Kraków 1999
1. Von Tetzchner S., Martinsen H., „Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych sposobów
porozumiewania się”, Stowarzyszenie „Mówić bez słów”, Warszawa 2002
1. Waclaw W., Aldenrud U., Ilstedt S.; „Dzieci z autyzmem i zespołem Aspergera" Wydawnictwo
"Śląsk", Katowice 2000
1. Warrick A., „Porozumiewanie się bez słów”, Stowarzyszenie „Mówić bez słów”, Warszawa 1999
1. Zaorska M. (red), „Komunikacja Alternatywna osób głuchoniewidomych”, Wydawnictwo
Edukacyjne Akapit, Toruń 2008
Książki fabularne:
Axelsson Majgull, „Kwietniowa czarownica”, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2002
Bauby Jean- Dominique, „Skafander i motyl”, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 1997
Vigand Philippe, Vigand Stepohane, „Cholerna cisza”, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław
1999
Filmy:
Dokumentalny „Jak motyl”, 2004,; scenariusz i reżyseria: Ewa Pięta, muzyka: Michał Lorenc. 28
minut
Fabularny „Motyl i skafander”, 2007, reżyseria Julian Schnabel, scenariusz: Ronald Harwood,
zdjęcia: Janusz Kamiński 112 minut