XX Światowy Kongres Bezpieczeństwa i Higieny Pracy

PROMOTOR 12/2014
| BEZPIECZEŃSTWO − PRACA
KAZIMIERZ LEBECKI
prof. dr hab. Kazimierz Lebecki, Wyższa Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach
XX Światowy Kongres
Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Pracy
Artykuł przedstawia przebieg i wyniki obrad XX Światowego Kongresu Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia
w Pracy. Obrady objęły całościowy zakres zagadnień ochrony pracy: bezpieczeństwo techniczne, ochronę zdrowia,
ubezpieczenia społeczne, dostosowanie pracowników do nowych technologii, a także politykę zatrudnienia.
24
-27 sierpnia 2014 r. we Frankfurcie nad Menem miał miejsce XX Światowy Kongres Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Pracy.
Obrady zgromadziły 2978 uczestników
ze 143 krajów.
Organizacja Kongresu
Stałymi organizatorami Kongresu są:
• Międzynarodowa Organizacja Pracy
(ILO – International Labour Office)
− powstała w 1919 roku, od 1946 roku jest agendą Organizacji Narodów
Zjednoczonych, zrzesza 185 państw;
centrala mieści się w Genewie; dyrektorem generalnym jest Brytyjczyk Guy
Ryder; zakres działania organizacji obejmuje problemy bezpieczeństwa pracy,
politykę zatrudnienia, efektywność zabezpieczeń społecznych oraz zasady
dialogu społecznego;
BHP 40+
W latach 2009-2013 studia magisterskie z BHP
(WSZOP) ukończyło 1207 absolwentów, z czego
193 przekroczyło wiek 40 lat, co stanowi około 16%
ogólnej liczby absolwentów.
WAŻNE
Na Kongresie przeważała znaczna liczba państw pozaeuropejskich.
18
• Międzynarodowe Stowarzyszenie
Ubezpieczeń Społecznych (ISSA – International Social Security Association)
− założone w 1927 roku, zrzesza 340
organizacji ubezpieczeń społecznych
ze 157 krajów; centrala również znajduje się w Genewie; dyrektorem generalnym jest Holender Errol Frank Stoove,
a sekretarzem generalnym − Hans-Horst
Konkolewsky; zakres działania Organizacji dotyczy sprawiedliwości społecznej,
zmian demograficznych, zatrudnienia,
polityki rodzinnej, ochrony zdrowia, ryzyka zawodowego oraz kwestii związanych z osobami niepełnosprawnymi.
Lokalnym organizatorem XX Kongresu
było Niemieckie Stowarzyszenie Ubezpieczeń od Wypadków (Deutsche Gesetzlich
Unfallversicherung – DGUV). Organizacja ta koordynuje działalność prewencyjną,
rehabilitacyjną i odszkodowawczą wobec
wszystkich pracowników zatrudnionych
w Niemczech, wliczając uczniów, studentów i pracowników sezonowych. Łącznie
działaniem DGUV objętych jest 75 milionów ludzi z 4 milionów instytucji. DGUV
prowadzi również szkolenia i certyfikację
zabezpieczeń wypadkowych. Dyrektorem
Kongresu był zastępca dyrektora generalnego dr Walter Eichendorf. Taki skład organizatorów gwarantował kompleksowe
ujęcie problemów bezpieczeństwa pracy
i ochrony zdrowia w aspektach technicznych i społecznych.
Miejscem obrad Kongresu były hale
na terenach Międzynarodowych Targów Frankfurckich obejmujące 11 hal
z salami wystawowymi i konferencyjnymi. Łączna powierzchnia terenu
wynosiła 578 000 m2, w tym powierzchnia
wystawowa: 322 000 m2. Dzięki położeniu
Targów w centrum miasta można było
korzystać z bardzo dogodnej komunikacji
miejskiej. Edycje Kongresów organizowane są co trzy lata. Poprzednia odbyła się
w Stambule, natomiast na miejsce kolejnej
wybrano Singapur.
Tematyka obrad Kongresu
W ciągu trzech dni trwania Kongresu zaprezentowano 199 referatów w 36 sympozjach tematycznych. Ponadto odbyły
się dwie sesje plakatowe – Forum Prewencji, na którym wystawiono 199 plakatów (posterów), a także sesja ogólna
z 263 plakatami. Wszystkie plakaty były
dostępne dla publiczności w ciągu dwóch
dni, a w drugim dniu każdy z autorów prezentował plakat publiczności. Wszystkie
plakaty w liczbie 462 były wystawione
w jednej olbrzymiej hali.
Oto wybrana tematyka sympozjów:
• „Promowanie kultury prewencji w ubezpieczeniach społecznych”,
• „Wyzwania i strategie w promowaniu
ochrony zdrowia w pracy”,
• „Różnorodność świata pracy”,
• „Budowanie kultury prewencji”,
Udział Wyższej Szkoły
Zarządzania Ochroną Pracy
w Kongresie
Podczas sesji plakatowej zaprezentowano
„ Kształcenie Ustawiczne” (lifelong learning)
– temat: „Studia w zakresie studentów BHP
w wieku 40+”. Temat ten jest w WSZOP
bardzo aktualny ze względu na przewagę
studentów zaocznych. W latach 2009-2013
studia magisterskie z BHP ukończyło 1207
absolwentów, z czego 193 przekroczyło
wiek 40 lat, co stanowi około 16% ogólnej
liczby absolwentów. Najstarszy absolwent
liczył w chwili uzyskania dyplomu 74 lata.
W prezentacji na Kongresie podkreślono
wysoką motywację starszych studentów,
ich potrzebę uzupełnienia wiedzy w zakresie nowych technologii zabezpieczeń,
potrzebę podwyższenia statusu zawodowego. Starsi studenci są ambitni i pracowici.
Nauczyciel akademicki staje przed koniecznością uporania się ze starymi nawykami
studentów, podstawowymi brakami w wiedzy (zwłaszcza z matematyki). Szczególnym
wyzwaniem są prowadzenie seminariów
dyplomowych i dobór tematów jednocześnie ambitnych i odpowiadających potrzebom pracodawcy oraz możliwościom
„N
ajstarszy absolwent
liczył w chwili
uzyskania dyplomu 74 lata.
reklama
• „Budowanie trwałej kultury prewencji
w łańcuchach dostaw”,
• „Wartości progowe substancji chemicznych i nanomateriałów”,
• „Strategia prewencji i dobre praktyki
w rolnictwie”,
• „Strategia trwałej prewencji w sektorach
wysokiego ryzyka (górnictwo)”,
• „Zapobieganie inwalidztwu w pracy”,
• „Strategia i promocja opieki zdrowotnej
pracowników”,
• „Strategia związków zawodowych
w rozpoznawaniu niebezpiecznych
miejsc pracy”,
• „Bezpieczeństwo i zdrowie pracowników – imigrantów”,
• „Wzmocnienie państwowych strategii
i systemów ochrony pracy”,
• „Zdrowe miejsce pracy – zdrowi pracownicy”,
• „Promocja zatrudniania ludzi o obniżonej sprawności”,
• „Kompleksowe podejście do zarządzania ryzykiem”,
• „Kreowanie bezpiecznego środowiska
pracy i szkoleń”.
BEZPIECZEŃSTWO − PRACA | PROMOTOR 12/2014
dyplomanta. Plakat wzbudził duże zainteresowanie uczestników Kongresu.
Podsumowanie
Na Kongresie uświadamiano ogromną
złożoność problemu pracy, kwestie bezpieczeństwa technicznego i społecznego,
a przede wszystkim globalność poruszanych
problemów. Obserwacja uczestników, autorów referatów pokazywała znaczną przewagę liczebną państw pozaeuropejskich.
Ponadto w czasie obrad poruszono katastrofalną sytuację pracowników, którą
przedstawił Mahbubul Alam, przedstawiciel Inspekcji Pracy z Bangladeszu. Pokazał
on film z akcji ratowniczej po katastrofie
wielkiej szwalni Rana Plaza w Dhakka.
W wyniku zawalenia się 8-piętrowego budynku szwalni, w której pracowało około
3800 pracowników (głównie kobiet),
śmierć poniosło 1157 osób (inne dane
mówią o 1300 osobach), przeżyło 2500
pracowników, z tego liczni z ciężkimi obrażeniami ciała. Inspekcja Pracy z Bangladeszu przeprowadziła staranne audyty podobnych szwalni, „ratując 35 innych Rana
Plaza przed podobnymi katastrofami” (słowa Mahbubula Alama).
Na globalne problemy pracy zwrócił uwagę sekretarz generalny ISSA Hans Horst
Konkolewsky, podkreślając rosnącą złożoność technologii produkcji i starzenie
się społeczeństw w krajach rozwiniętych.
Średni wiek pracownika w Unii Europejskiej przekroczył 40 lat przy równoczesnym
wzroście zdolności do pracy ludzi nawet
70-letnich.
Końcowe, zamykające obrady Kongresu
wystąpienie prof. Rademachera z Uniwersytetu Ulm akcentowało problemy rosnących
nierówności ekonomicznych między krajami rozwiniętymi a rozwijającymi się, a także
rosnącymi nierównościami społecznymi
w krajach rozwiniętych. Zdaniem mówcy
(i nie tylko jego) jest to nadzwyczaj poważny problem, bez którego rozwiązania gospodarce światowej grozi katastrofa. W końcowym przemówieniu dyrektor Kongresu
dr Eichendorf wyraził nadzieję owocnego
spotkania w Singapurze w 2017 roku. 
19