wersja w formacie pdf
Transkrypt
wersja w formacie pdf
Krzewienie jedności obowiązkiem studentów Dyskurs Śri Sathya Sai Baby wygłoszony 14 stycznia 1998 r. w Prasanthi Nilajam z okazji święta Sankranti Zanim czegokolwiek zapragniesz, stao się tego godny. Dobroczynnośd (lub szczodrośd) przynosi ludziom dobre imię. Trzymanie się prawdy umożliwia im osiągnięcie nieba. Charakter przygotowuje ich do radowania się szczęściem. Aby na świecie cokolwiek zrobid, trzeba mied kompetencje (jogjathę). Kompetencji wymaga też praktykowanie prawości (dharmy). Człowiek podejmuje prawe działania, gdyż nakazuje mu to przyzwoitośd. Chcąc zyskad sławę, dzięki kwalifikacjom musi na nią zasłużyd. Dzięki szczodrości (danam) zyskuje dobre imię. Niebo osiąga wyłącznie dzięki prawdzie, a szczęście – dzięki charakterowi. Stąd, aby zdobyd szczęście, trafid do nieba lub zyskad dobre imię, człowiek musi mied odpowiednie zasługi. Znaczenie święta Sankranti Obchodzimy to święto od niepamiętnych czasów jako dzieo spełnienia i radości. Każde święto jest wydarzeniem społecznym, pojawiającym się w społeczeostwie, rozkwitającym w społeczeostwie i promującym pomyślnośd społeczeostwa. Święta mają zostały powołane po to, by wspierad pomyślnośd społeczeostwa. Wraz ze zmianami społecznymi zmieniły się również święta. Dzisiejsze święto jest ogromnie ważne dla Bharatijów (Hindusów). Czci ono chwałę boga słooca. Słooce przesuwa się co miesiąc z jednego znaku zodiaku do następnego. Sankranti, oznaczające ‘świętą przemianę’, przypada w każdym miesiącu, ponieważ słooce przechodzi z jednego domu zodiakalnego do drugiego. Jednak szczególną świętośd przypisuje się ruchowi słooca w stronę znaku Koziorożca (Makara-Sankranti). Słooce wydaje się chłodne Dzieo jest krótszy I przyjemny dzięki chłodnej bryzie. Na polach zalanych poświatą księżyca Wrony kraczą na kopcach ziarna, A farmerzy śpiewają z zachwytu Nad złocistymi zbiorami. Kwiaty wyrażają swoją radośd Rozchylając płatki. 1 A we wszystkich domach wypełnionych ziarnem Ludzie witają z wdzięcznością nadejście Sankranti. W dzieo Sankranti farmerzy radują się w swoich domach z obfitości nowych plonów. Słooce, wstępując w znak Koziorożca, zaczyna przemieszczad się na północ. Słooce jaśnieje w każdym ludzkim ciele, iluminując sześd czakr (centrów duchowych). Najważniejsze są hridaja i sahasrara czakra (czakra serca i czakra korony). Czakra serca ma osiem płatków. Władcą ośmiopłatkowej czakry serca jest Bóg. Osiem płatków uważa się za osiem małżonek Pana. W tym kontekście adorujemy Go pod postacią słooca. Bez słooca świat by nie przetrwał. Słooce zrodziło system słoneczny. Dlatego jest czczone jak bóstwo. Czakra korony symbolizuje 16 000 pasterek Starożytni mędrcy czcili ośmiopłatkowe boskie centrum serca, tym samym osiągali czakrę korony i cieszyli się najwyższą błogością. Czakra korony ma tysiąc płatków. Każdy płatek składa się z 16 fragmentów (kal). Dlatego mówimy, że czakra korony symbolizuje 16 000 pasterek (gopik), natomiast osiem płatków czakry serca wielbi się jako osiem małżonek Kriszny. Sylaba ‘go’ w słowie ‘gopiki’ posiada cztery znaczenia: Weda, krowa, ziemia oraz umiejętnośd mówienia (wak). Gopiki czerpały swoje cechy z owych różnorodnych znaczeo. Śpiewały Wedy, opiekowały się krowami, nawoziły ziemię i głosiły chwałę Pana. Składając ofiarę Krisznie stosuje się następującą formułę: ‘Klim krisznaja gowindaja gopidżanawallabhaja swaha’. Interesujące jest poznanie pełnego znaczenia tej mantry. Klim to ziemia - pierwszy żywioł; krisznaja wskazuje na wodę; gowindaja na ogieo (agni); gopidżanwallabhaja to powietrze (waju); swaha to przestrzeo (akasza). A zatem mantra przedstawia pięd żywiołów kosmosu jako manifestacje boskości. Bez tych pięciu żywiołów kosmos nie mógłby istnied. Są wszechobecne. A to wskazuje, że we wszechświecie nie ma miejsca, którego nie przenikałby Bóg. Gopiki przez tę mantrę uczyły świat, że należy czcid Pana jako boskośd obecną w całym stworzeniu. Bóg przebywa przez cały czas w każdym atomie, w każdej cząstce. Duchowy cel starożytnych mędrców Starożytni mędrcy docierali do tysiąc-płatkowej sahasrary dzięki adoracji Pana w ośmiopłatkowym lotosie serca. Aby osiągnąd ten duchowy cel, wykorzystywali całą otrzymaną od Pana inteligencję. Natomiast współczesny człowiek posługuje się inteligencją jedynie w celach ziemskich. Mędrcy traktowali kultywowanie cnót, dobrych cech charakteru i właściwego postępowania jako prawdziwą edukację. Co reprezentuje osiem płatków serca? Miłośd (premę), prawdę (satjam), wytrwałośd (sahanam), poświęcenie (tjagę), współczucie (daję), piękno (sundaram), błogośd (anandę) i pokój (śanti). Aby zrealizowad boską błogośd, trzeba wzmacniad wszystkie osiem cech. Najważniejszą z nich jest poświęcenie. 2 Dla człowieka dążącego do czystości przykładem może byd ptak czakora. Nie pije on innej wody, jak tylko krople deszczu z chmur płynących po niebie. Widzi w ciemnych, niosących ulewę chmurach boski kształt Pana. Człowiek powinien starad się dostrzegad i doświadczad Boga w każdej rzeczy i w każdej istocie. Niechaj studenci doświadczają Boga w nauce i w sporcie. Powiedziano: „Życie jest grą, zagraj w nią!” Życie musi byd nasycone miłością. Dzięki miłości można zrealizowad prawdę i prowadzid szlachetną egzystencję. Starożytni przywiązywali największą wagę do dobrego charakteru. Byli przekonani, że tracąc charakter, tracą wszystko. Współcześni ludzie uważają, że tracą wszystko tracąc majątek. Nie cenią charakteru. Człowiek powinien postępowad szlachetnie. Gopiki najpiękniej pokazały, jak powinno przebiegad życie poświęcone Bogu. Epizod w „Bhagawatam” opisujący przyjazd Uddhawy z misją do pasterek oraz reakcje, jakie w nich wywołała, wyjaśnia, czym dla pasterek było szczere, skupione oddanie dla Kriszny. Całkowicie oddały Krisznie swoje umysły i serca. Świętość uttarajany Ten dzieo oznacza wstąpienie słooca w znak Koziorożca, zaczynając swą podróż ku północy (uttarajanę). Ranny Biszmaczarja, leżąc na łożu ze strzał, czekał na rozpoczęcie uttarajany, aby oddad Panu swą duszę. Leżał na łożu ze strzał przez 56 dni. To wskazuje na świętośd tego dnia. To moment, gdy serce napełnia się boskimi uczuciami. Nie ma potrzeby szukania Boga w świątyni, w meczecie czy w kościele. Bóg przebywa w relikwiarzu ludzkiego serca. Niestety, ludzie wyruszają na kosztowne pielgrzymki do wszelkiego rodzaju miejsc, zapominając, że Pan jest mieszkaocem ich serc. Dlaczego indyjscy studenci wyjeżdżają z kraju, żeby studiowad i pracowad? Lepiej zarobid 10 rupii w Indiach niż 10 000 rupii na obczyźnie. To szaleostwo wyjazdów za granicę jest zupełnie bezsensowne. Lepiej żyd szlachetnie w Indiach, niż poza domem gonid za mirażem kariery. W tym kontekście warto pamiętad nauki mędrca Narady odnoszące się do oddania. Naradę niesłusznie uważa się za człowieka znajdującego przyjemnośd we wzbudzaniu niezgody. To wielkie nieporozumienie. Objaśniał najwyższe prawdy o bhakti i uczył ludzi jak osiągnąd jednośd z Bogiem przez szczere oddanie. Doskonały związek społeczeostwa z naturą Ludzie powinni dążyd do jedności w wielości. Istoty ludzkie są członkami ciała społecznego, jego integralną częścią. Społeczeostwo jest częścią natury, a natura jest częścią Boga. Dlatego trzeba właściwie rozumied pełną i organiczną relację wiążącą człowieka z Bogiem w ramach społeczeostwa i natury. Ciało odgrywa istotną rolę w procesie duchowym. Gita głosi, że ciało (kszetra) i przebywający w nim znawca (kszetradżnia) stanowią jednośd. Dlatego człowiek powinien 3 angażowad się w święte działania, przynoszące społeczeostwu dobro i podtrzymujące jego rangę. Aby przekształcid społeczeostwo, trzeba najpierw zmienid siebie. Oczyśdcie serca. Wtedy społeczeostwo również stanie się czyste. Trzymajcie się prawdy i podobnie jak Hariśczandra bądźcie gotowi na każde trudne doświadczenie. Nigdy nie cofajcie raz danego słowa. Studenci! Braliście udział w wielu zawodach. Nagrody w sporcie otrzymują zwycięzcy. Nie zazdrośdcie nagród przyznanych innym. Szukajcie spełnienia w zadowoleniu z siebie. Miejcie poczucie wykonanego obowiązku. Obowiązek jest Bogiem. Praca jest wielbieniem Boga. Dzisiaj podeszli do mnie opiekunowie i oznajmili, że Swami powinien wręczyd nagrody zwycięzcom w dyscyplinach sportowych. Początkowo nie chciałem tego zrobid. Nagroda to inaczej ‘bahumathi’. Bahumathi, czyli ‘wieloznaczny’. Skoro pojedynczy umysł jest zdolny do mnóstwa małpich figli, to jaki efekt przyniesie obdarzenie nagrodą wielu umysłów? Istnieje przysłowie, że kawaler przypomina stado małp. Nie chcę przyznawad nagród, które wabią w pułapkę studenckie umysły. Jaka nagroda przysługuje studentom? Jesteście dobrzy! Jesteście dobrzy! Oto nagroda, jakiej możecie oczekiwad od Swamiego. Studenci, którzy są zdobywcami wielu nagród, otrzymując nagrodę z rąk Swamiego, pragną pochylid się do jego stóp (padanamaskar). Wczoraj pozwoliłem wszystkim studentom złożyd padanamaskar, ponieważ pragnęli nim poprzedzid odbiór nagród. To duch poświęcenia umożliwił im otrzymanie od Bhagawana tego błogosławieostwa. Od wiary w siebie do samorealizacji Gmach duchowości wznosi się na fundamencie ufności w posiadane możliwości. Ściany wykonane są z zadowolenia z siebie, dach z samo-poświęcenia, a samorealizacja jest wywiązaniem się z zadao życia. Studenci! Wypełnijcie tymi świętymi prawdami swoje umysły i serca i ruszajcie w świat szerzyd przesłanie duchowe na każdej ulicy i alei. Współczesny świat ogarnęło skrajne zamieszanie. Opanował go niepokój i strach. Aby je wyeliminowad, wpajajcie ludziom oddanie. Obecnemu światu brakuje prawości i duchowości. Ludzie pogrążyli się w materializmie i w ziemskim życiu. Gonią za władzą i mamoną. To bardzo źle. Pieniądze pojawiają się i znikają. Moralnośd przychodzi i wzrasta. Wykonujcie swoje zawodowe obowiązki i jednocześnie służcie społeczeostwu. W ludziach, którym służycie, dostrzegajcie Boga. Zdarza się, że nawet agnostycy wypowiadają imię Pana. Na przykład, przy jakiejś okazji Jawaharlal Nehru odwiedził świątynię Minakszi w Madurai. Wielbiąc boginię zauważył duży szmaragd zdobiący jej posąg. Zapytał o jego wartośd. Interesowała go cena klejnotu. 4 Lecz wyznawcy w sanktuarium medytowali nad boską formą bogini. Obchodziła ich boskośd. Nehru patrzył na posąg z materialistycznego punktu widzenia. Kiedy dowiedział się, że klejnot ma wartośd kilkuset tysięcy rupii, spontanicznie wykrzyknął: „Mój Boże!” Co sprawiło, że pomyślał o Bogu? Przecież Bóg jest w każdym. Wyrażając zdziwienie, mówimy: „O mój Boże!”. W ten sposób, chod nieświadomie, świadczymy o wypełniającym nas Bogu. Lekcja dla Pandawów Czasami wątpliwości ogarniają nawet wiernych wyznawców. Ilustruje to zdarzenie opisane w Mahabharacie. Kiedyś, gdy Pandawowie przebywali w lesie na wygnaniu, odwiedził ich Kriszna. Powiedziano mu, że pięciu braci czuwa kolejno nocą, by zapobiec działaniom złych duchów i demonów. Pewnej nocy przed Pandawami pojawił się zły duch i bracia z trudnością go pokonali. Dharmaradża, najstarszy z Pandawów, próbowad odwieśd Krisznę od udziału w czuwaniu. Kriszna nalegał jednak na przydzielenie mu obowiązków. W tym czasie zły duch się nie pojawił. Potem nadeszła kolej Ardżuny. Kriszna obserwował tę scenę z daleka. Ku zdumieniu Ardżuny, dopóki obok był Kriszna, nie przyszedł żaden zły duch. Wówczas Kriszna wyjaśnił Ardżunie, że złe duchy są jedynie odbiciem ludzkiej nienawiści i lęku i jeśli ktoś uwolni się od tych cech, to nie musi więcej oglądad złych duchów i nie uczynią mu one szkody. Kriszna wyjawił, że boskośd przebywa nawet w tak zwanych złych duchach oraz. Kiedy człowiek pozbywa się wad, złe duchy nie mogą wyrządzid mu krzywdy. Jeśli rozszerzasz swą miłośd, to wszystko co cię spotyka, przyjmuje formę miłości. Kriszna nauczył tej lekcji Pandawów. Studenci powinni zrezygnowad ze złych cech charakteru, takich ja gniew, nienawiśd i zazdrośd. Okazując miłośd, dostąpią błogości. „Podążaj za swoją dharmą” Podstawowe przesłanie Gity jest następujące: „Podążaj za swoją dharmą”. Wykonuj swoje obowiązki nie oczekując na ich owoce. Jeśli jesteś panem domu, czyo powinności pana domu. Bez względu na to na jakim etapie życia się znalazłeś, postępuj w zgodzie z przypisanymi do niego obowiązkami. W życiu nie ma nic większego nad to, że wszyscy wykonują swoje obowiązki. Istnieje powinnośd wspólna dla wszystkich etapów: obowiązki dyktowane przez serce (hridaja dharma). Napełnij serce miłością. Dzięki temu osiągniesz wszystko. Rozpocznij dzieo miłością, wypełnij dzieo miłością, zakoocz dzieo miłością – oto droga do Boga. Wręczam ten srebrny puchar wszystkim kampusom Instytutu. Przyjmijcie go jako wyraz mojej miłości, ofiarowanej każdemu studentowi. Niechaj każdy rozwija w sobie poczucie jedności ze wszystkimi. Współczesny świat cierpi z powodu podziałów. Studenci powinni ruszyd w świat i krzewid świadomośd ludzkiej jedności. Niechaj to będzie ofiara, którą możecie mi złożyd. 5 Wszyscy do mnie należycie, a ja jestem wasz. Dzielmy się ze sobą miłością. To jest właściwa ścieżka oddania. Wielbienie Boga w sposób rytualny nie jest prawdziwą oznaką czci. Istotą oddania jest poczucie tożsamości z Bogiem. Podczas ostatnich rozgrywek krykieta (Unity Cup Cricket Match) pewien ceniony zawodnik stwierdził: „Niczego nie robię sam. Wszystko traktuję jak pracę Swamiego. Ponieważ wykonuję pracę Swamiego, Swami opiekuje się moimi działaniami. Nie uważam niczego za swoją pracę. Kiedy tu przybyłem, otrzymałem telegram, który to potwierdza: ‘Twoje zadanie zostało wykonane z sukcesem’. Pan oznajmił mi, że ponieważ uważam to za pracę Swamiego, Swami tę pracę wykonał”. Jeśli wy także będziecie wykonywad pracę Swamiego, Swami się nią zajmie. Dedykujcie Panu każdy czyn. Otrzymacie boską odpowiedź. Opisuje się ją jako boską wibrację. Ta wibracja wypełni i wesprze wasze życie. Kiedy wrócicie do domów, zajmijcie się służbą socjalną w wioskach. W ten sposób wykorzystacie swoje studia i wprowadzicie w życie nauki Swamiego. Wpajajcie rolnikom oddanie dla Boga. Praktykujcie to, co głosicie. Oto prawdziwa służba. tłum. Jolanta Carko (is) [Źródło: Sathya Sai Speaks, Vol. 3, Chapter 2 – Promotion of unity: students' duty] 6