Wielka Magia - odważ się żyć kreatywnie.

Wielka Magia – odważ się żyć
kreatywnie.
Nie zawsze jest tak, jak bym chciała aby było. Pewnie miewacie takie
dni. Czas, kiedy stare przestało działać, a nowe jeszcze nie nadeszło
– jest kryzysem. Warto wtedy sięgać po lekturę, która wzmocni nas od
wewnątrz, sprawi, że popatrzymy na siebie łaskawszym okiem, poczytamy
o tym, że z nami wszystko ok, bo inni też tak mają. Bez wątpienia w
literaturze szukam wsparcia mentalnego, patrzę na wydarzenia mojego
życia, oczami innych ludzi. Próbuję łapać dystans do tego co mnie
spotkało. Szukam siebie i odnajduję.
Wszystko co robię, staram się robić całą sobą. Kiedy ćwiczę, daję z
siebie sto procent. Kiedy biegam, to aż do momentu, kiedy poczuję się
szczęśliwa,
natomiast
kiedy
czytam,
zawsze
zaznaczam
piękne
inspirujące cytaty, podkreślam je, robię fiszki. Później często wracam
do wybranych fragmentów. To daje mi siłę i spokój. Nikt nie jest w
stanie uspokoić nas na tyle skutecznie, jak my sami. Moim sposobem są
słowa pisane, czerpię z nich radość.
Niedawno wpadła mi w ręce książka Elizabeth Gilbert – Wielka Magia.
Chciałabym się podzielić z Wami cytatami, które wydały mi się
inspirujące i bardzo prawdzie. Wierzę, że przypadną Wam do gustu, tak
jak i mnie.
“Czy masz odwagę? Czy masz odwagę pokazać światu swoją pracę? Skarby
ukryte w Twoim wnętrzu liczą, że powiesz TAK”
“Pracuj z uporem. Pracuj tak otwarcie, ufnie i pilnie, jak tylko
potrafisz. Pracuj całym sercem, bo obiecuję Ci, że jeśli będziesz
dzień w dzień wykonywać swoją pracę – dosłownie dzień w dzień – możesz
mieć tyle szczęścia, by pewnego podanka rozkwitnąć”.
“Chcę wieść jak najbardziej ozdobione tymczasowe życie. I nie chodzi
mi
tylko
o
aspekt
fizyczny,
ale
też
emocjonalny,
duchowy
i
intelektualny. Nie chcę się bać żywych kolorów, nowych dźwięków,
wielkiej miłości, ryzykownych decyzji, nieznanych przeżyć, dziwnych
przedsięwzięć, czy nagłych zmian – ani nawet porażki”.
“To oczywiste, że tworzenie nowych rzeczy jest trudne. Gdyby było
łatwe, robili by to wszyscy, ale wtedy nie byłoby w tym nic
szczególnego, ani interesującego”.
“Jeśli naprawdę pragniesz dziecka, nie przeszkadza Ci, że będziesz
musiała znosić poranne mdłości.
Jeśli naprawdę pragniesz być duchownym, nie przeszkadza Ci, że
będziesz musiał wysłuchiwać zwierzeń problemów
innych ludzi.
Jeśli naprawdę uwielbiasz występować na scenie, pogodzisz się z
niewygodami i trudami wędrownego życia.
Jeśli naprawdę chcesz zobaczyć świat, zaryzykujesz, że mogą Cię okraść
w pociągu.
Jeśli naprawdę pragniesz uprawiać jazdę figurową na lodzie, będziesz
wstawać przed świtem w zimne poranki, żeby zdążyć poćwiczyć na
lodowisku przed pracą”.
“Tak wielu z nas wierzy w perfekcję, a przecież ona wszystko niszczy.
Idealne jest wrogiem nie tylko dobrego, ale też wrogiem tego, co
realistyczne, co możliwe i co zabawne”.
“Dążenie do perfekcji, to tylko marnowanie cennego czasu, bo nie ma
rzeczy, które nie spotkałyby się z krytyką. Choćbyś poświęciła na nie
wiele godzin, żeby stworzyć coś nieskazitelnego, zawsze ktoś doszuka
się w tym wady”
“Lata pomiędzy dwudziestym a czterdziestym rokiem życia, spędzamy na
usilnych staraniach, żeby być idealnym, bo bardzo się przejmujemy tym,
co inni o nas pomyślą. Po przekroczeniu czterdziestki, a tym bardziej
pięćdziesiątki, czujemy się swobodnie, bo dochodzimy do wniosku, że
mamy kompletnie w nosie, co inni o nas myślą. Ale całkowitą wolność
osiągasz gdy masz sześćdziesiąt, siedemdziesiąt lat, bo wówczas w
końcu uświadamiasz sobie wyzwalającą prawdę – i tak nikt nigdy o mnie
nie myślał. Nie myślą, nie myśleli. Nigdy nie myśleli”.
“Nie przechodź zbyt pospiesznie przez doświadczenia i okoliczności,
które mają największą zdolność, by Cię przemienić. Nie pozwól, by
opuściła Cię odwaga w chwili, kiedy sytuacja przestaje być łatwa lub
przyjemna. Ponieważ to ta chwila, w której zaczyna być interesująco”.
“Porażka odgrywa określoną rolę. Zadaje Ci pytanie, czy chcesz
kontynuować robienie danej rzeczy”.
Tym z Was, którzy chcą żyć kreatywnie i lubią czytać o kreatywnym
życiu innych ludzi, polecam lekturę wielkiej magii. To nie jest
książka, którą czyta się jednym tchem. Wymaga spokoju, zadumy,
refleksji… Polecam.
Ania