ulotka marzec

5 - 9 marca
Słupsk
KINO REJS
godz. 18.00
MOTYL I SKAFANDER
Francja, USA 2007, 112 MIN.
reż.: Julian Schnabel
8 - 9 marca
godz. 16.00
MAGICZNA KOSTKA
Hiszpania 2007, 80 min.
reż.: Ángel Izquierdo
12 - 13, 16 marca
14 - 15 marca
godz. 18.00
godz. 16.00
OSTROŻNIE, POŻĄDANIE
Chiny, USA 2007, 157 min.
reż.: Ang Lee
14 - 15, 19 - 20 marca
16 marca
godz. 18.00
godz. 16.00
WYWIAD
USA 2007, 83. min.
reż. Steve Buscemi
15 marca
godz. 15.30
DYKTATOR
USA 1940, 124 min.
reż.: Charlie Chaplin
26 - 30 marca
godz. 18.00
marzec 2008
REZERWAT
Polska 2007, 100 min.
reż.: Łukasz Palkowski
28 marca
godz. 20.00
29 - 30 marca
godz. 16.00, 20.00
2 - 3 kwietnia
godz. 18.00, 20.00
SWEENEY TODD
USA 2007, 116 min.
reż.: Tim Burton
MOTYL I SKAFANDER
MOTYL I SKAFANDER
MAGICZNA KOSTKA
OSTROŻNIE, POŻĄDANIE
LE SCAPHANDRE ET LE PAPILLON
FRANCJA, USA 2007, 112 MIN.
reżyseria: Julian Schnabel
scenariusz: Ronald Harwood
muzyka: Paul Cantelon
zdjęcia: Janusz Kamiński
obsada: Mathieu Amalric, Emmanuelle Seigner,
Marie-Josee Croze, Hiam Abbass
THE MAGIC CUBE / EL CUBO MAGICO
HISZPANIA 2007, 80 MIN.
SE JIE
CHINY, USA 2007, 157 MIN.
reżyseria: Ang Lee
scenariusz: Hui-Ling Wang, James Schamus
muzyka: Alexandre Desplat
zdjęcia: Rodrigo Prieto
obsada: Wei Tang, Tony Leung Chiu Wai, Joan Chen,
Wang Lee-Hom, Chung Tou, Chu Chih-ying
Bohaterem filmu jest JeanDominique Bauby, redaktor francuskiego "Elle", który w wieku 43 lat doznał
wylewu. Gdy po kilku dniach w śpiączce
obudził się w szpitalu, okazało się, że
jest całkowicie sparaliżowany. Mógł
porozumiewać się ze światem jedynie za
pomocą lewego oka. Po początkowym
załamaniu Bauby postanowił napisać
książkę o swoim życiu sprzed wypadku i
o podróżach w wyobraźni, które odbywa już przykuty do szpitalnego łóżka.
Film Juliana Schnabla jest realizacją tyleż udaną, co wręcz
niezwykłą. Mało kto, tak jak twórca "Basquiata" czy "Zanim zapadnie noc", potrafi pokazać na ekranie ludzką tragedię w sposób
wydawałoby się niemożliwy, czyli witalny, pełen energii, niepozbawiony także pewnej szczerej i zadziwiająco prawdziwej dawki humoru. "Motyl i skafander" to historia autentyczna, która jednak
pozostaje również swego rodzaju artystyczną wizją jej autora. Sama
opowieść, będąca z jednej strony formą rozrachunku z życiem,
jego wspomnieniem, z drugiej zapisem stanu ducha człowieka
sparaliżowanego od głowy po palce u nóg, ma w sobie zarówno
cechy rzeczywiste, jak i odrealnione. Film mimo odniesienia do
nieuchronności ludzkiego losu, kruchości natury człowieka, sprawia wrażenia pełnego kreacji kina, któremu jest daleko do filmowej, acz realistycznej próby odwzorowania faktów z historii.
Schnabel wspierając się równie wyjątkowym literackim pierwowzorem, stworzył fantastyczny film, nie mający wiele wspólnego z
klasycznym dramatem, chociaż z całą pewnością nim będącym.
"Motyl i skafander" to nie jest opowieść o tragedii pewnego francuskiego redaktora. To opowieść o tym, że w ekstremalnych sytuacjach człowiek potrafi robić rzeczy wyjątkowe i nieosiągalne. A także o tym, że nigdy nie jest za późno, by nadać sens
własnemu życiu.
10,00 zł
10,00 zł
reżyseria: Ángel Izquierdo
scenariusz: Antonio Zurera
muzyka: Emilio Alquézar
obsada: Kajetan Lewandowski, Jerzy Kryszak,
Małgorzata Foremniak, Edyta Jungowska
Kiedy smoki ze średniowiecznych
legend zmęczyły się polowaniem na
ludzi, zgromadziły się na wzgórzu, by
połączyć swe siły i energię oraz 1000letnią tajemną wiedzę. W rezultacie tego
seansu magii wzgórze stało się wehikułem służącym sympatycznym bestiom
do przeniesienia się w inny Wszechświat. Tak dotarły do miejsca rządzonego wyłącznie przez niczym nieskrępowaną fantazję. Dostępu do Smoczego Wzgórza strzegą cztery
wrota: Ognia, Wody, Ziemi i Powietrza. Strażnikiem żywiołów jest
stary smok Ethelbert. Otoczone przez góry i lasy wzniesienie jest
domem smoków ze wszystkich baśni. Nic dziwnego, że świat ten
kusi ludzi z odległych miejsc i czasów.
Zły czarownik Septimus i jego pomocnik, wygnani ze Smoczego Wzgórza, powracają mając do dyspozycji tajną broń - magiczną
kostkę, dziwny i niebezpieczny przedmiot o przerażającej sile...
Krainie Smoków grozi zagłada. Bohaterowie – ze smokami Ethelbertem i Elfym oraz chłopcem Kevinem na czele – będą w związku z tym zmuszeni stawić czoło ogromnemu niebezpieczeństwu.
„Magiczna kostka” to następna część przygód bohaterów
znanych z filmu „Smocze wzgórze”. To baśń pełna magicznych
stworzeń i niespodzianek skierowana do dzieci w wieku 4-12 lat.
Film przypomina tradycyjne bajki rysunkowe, lecz Izguierdo zdecydował urozmaicić obraz poprzez dodanie sekwencji nakręconych
w technice 3D, które jednak ładnie komponują się z całością. Dobrym pomysłem było również włączenie, na zasadzie ożywczego
przerywnika, kilku piosenek. Świetny dubbing w reżyserii Joanny
Wizmur sprawia, że także opiekunowie maluchów mogą czerpać
przyjemność z tego prostego, bo przeznaczonego dla bardzo młodych ludzi, filmu.
8,00 zł
8 marca - seans familijny
Chiny, przełom lat 30. i 40., początek II wojny światowej – grupa studentów planuje zabójstwo kolaborującego
z Japończykami szefa chińskiego wywiadu, pana Jee. Jedna ze studentek,
dziewczyna o imieniu Wang ma za
zadanie uwieść kolaboranta i wydobyć z
niego jak najwięcej informacji przed
planowaną egzekucją. Nieoczekiwanie
para głównych bohaterów zakochuje się w sobie.
Kolejny po "Tajemnicy Brokeback Mountain" znakomity
film Anga Lee. I kolejny dowód, jak inteligentny to reżyser, jak
zręcznie bawi się konwencjami. Na pozór to wystawnie opowiedziana historia miłości, której tłem stają się okupowane przez
Japończyków Chiny. Od początku uderza w filmie aura klasycznego, szpiegowskiego kina przełamanego staroświeckim melodramatem - szybko jednak staje się jasne, że to tylko pięknie wypolerowana powierzchnia. Bo choć bohaterowie walczą o życie, przez cały
czas ryzykują śmiercią i zabijają, reżysera fascynuje głównie tytułowe pożądanie. Niebezpieczna, erotyczna siła, która jak w
"Tajemnicy Brokeback Mountain" spada na Wang i Yee niczym
fatum. Do końca nie wiadomo zresztą, czym ten związek jest:
miłością, seksualnym uzależnieniem, wzajemną grą w kobietę i
mężczyznę? Oboje przecież przed sobą kogoś udają. I paradoksalnie właśnie w tym kłamstwie, na którym zasadza się ich romans,
mają szansę poznać o sobie prawdę.
10,00 zł
WYWIAD
DYKTATOR
REZERWAT
SWEENEY TODD
INTERVIEW
USA 2007, 83 MIN.
POLSKA 2007, 100 MIN.
USA 2007, 116 min.
reżyseria: Steve Buscemi
scenariusz: Steve Buscemi, David Schechter
zdjęcia: Thomas Kist
obsada: Steve Buscemi, Sienna Miller
THE GREAT DICTATOR
USA 1940, 124 MIN.
reżyseria: Charlie Chaplin
scenariusz: Charlie Chaplin
muzyka: Meredith Willson
zdjęcia: Karl Struss, Roland Totheroh
obsada: Charlie Chaplin, Jack Oakie, Reginald Gardiner
Wszystko zaczyna się od spotkania,
na które nikt nie ma ochoty. On jest
dziennikarzem politycznym, ona gwiazdką oper mydlanych i brukowców. On
wolałby być gdzie indziej, tam gdzie
według niego jest prawdziwe życie i
prawdziwe tematy, którymi powinien
zajmować się dziennikarz. Ona natomiast
traktuje wywiad jak zło konieczne - zgadza się na niego, bo tylko media mogą
poświadczyć o jej egzystencji i utrzymać
ją na firmamencie. Pierwsze spotkanie w
restauracji pokazuje, że żadne z nich nie
ma szacunku dla drugiego. Myśli i słowa biegną po innych orbitach i
nie chcę się przeciąć. Z dialogu pozostają jedynie uszczypliwości i
znudzone spojrzenia. Potem, na ulicy, dochodzi do absurdalnego wypadku samochodowego, w którym dziennikarz zostaje lekko poturbowany. Dziewczyna to widzi i ofiarowuje pomoc. Prowadzi go do swojego mieszkania. Tam, odcięci od świata, nie wystawieni na widok
publiczny, na spojrzenia innych ludzi, próbują zacząć wszystko od
nowa i dokończyć wywiad.
"Interview" to remake obrazu holenderskiego twórcy Theo van
Gogha, o którym naprawdę głośno zrobiło się, gdy został zamordowany w 2004 roku przez islamskich ekstremistów za krótki dokument
"Submission". W Polsce jego twórczość jest praktycznie nieznana.
„Interview” jest pierwszym filmem z Trylogii Theo. Wyreżyserował go, a
także zaadaptował scenariusz van Gogha, Steve Buscemi.
Od strony formalnej jest to majstersztyk. Buscemi nie przestraszył się zbyt długich dialogów, zawężenia akcji do dwóch pomieszczeń.
Korzystając z pomocy długoletniego współpracownika Theo van
Gogha, operatora filmowego Thomasa Kista, Buscemi zastosował
metodę – stosowaną przez van Gogha – kręcenia filmu trzema cyfrowymi kamerami naraz, z których jedna filmuje całą scenę a dwie pozostałe skupiają się tylko na aktorach. Efekt jest zdumiewający: znikają
teatralne koturny. Zostaje natomiast koncert gry aktorskiej Sienny
Miller i Steve’a Buscemi.
W czasie pierwszej wojny światowej niezdarny żydowski żołnierz
(Charlie Chaplin) walczący w armii Tomanii ratuje życie oficerowi o imieniu
Schultz. Zaraz potem nasz bohater traci
pamięć w wypadku samolotowym. Mały
żołnierz zostaje wysłany do szpitala,
gdzie pozostaje przez następne 20 lat.
Nieświadomy zachodzących wokół
niego zmian, nie wie, że w Tomanii
zapanował reżim nowego dyktatora Hynkela (również granego przez Chaplina), który z pomocą swoich
ministrów Garbitscha i Herringa prześladuje tomańskich Żydów.
Zwolniony ze szpitala żołnierz wraca do swojego dawnego zakładu
fryzjerskiego w getcie i nie zdając sobie sprawy z upływu czasu,
myśli, że zastanie wszystko tak, jak zostawił 20 lat temu.
Charlie Chaplin był starszy od Adolfa Hitlera, ale niewiele.
Urodzili się bowiem w tym samym roku, w tym samym miesiącu,
tego samego tygodnia. Chaplin 16, a Hitler 20 kwietnia 1889. Wychowywali się w ubóstwie, a gdy dorośli nosili te same, charakterystyczne wąsiki. Obydwaj marzyli o karierze artysty. Tu podobieństwa, zbiegi okoliczności się kończą. Jeden został genialnym filmowcem, drugi przez całe życie rekompensuje swoje artystyczne
niepowodzenia w sztuce wojny i zniszczenia. Spotkali się tylko raz,
za pośrednictwem „Dyktatora” – brawurowej satyry Chaplina
wymierzonej w Hitlera. Osobiście nie spotkali się nigdy.
Powracający dziś na ekrany „Dyktator”, mimo, że opowiada
o grozie lat 40. XX wieku jest filmem lekkim i w jakiś sposób niewinnym. W tamtych czasach możliwe były deklaracje, w których
reżyser sugerował, że dyktatorzy są nade wszystko śmieszni. Ta
niewinność została utracona, gdy najgorsze zbrodnie Hitlera ujrzały światło dzienne. Sam Chaplin powiedział zresztą, że gdyby
wiedział o nich wszystkich, nigdy nie zdecydowałby się na nakręcenie „Dyktatora”.
10,00 zł
10,00 zł
reżyseria: Łukasz Palkowski
scenariusz: Łukasz Palkowski, Marcin Kwaśny
zdjęcia: Paweł Sobczyk
muzyka: Sebastian Krajewski
obsada: Marcin Kwaśny, Sonia Bohosiewicz,
Grzegorz Palkowski,Tomasz Karolak, Artur Dziurman
reżyseria: Tim Burton
scenariusz: John Logan
muzyka i piosenki: Stephen Sondheim
zdjęcia: Dariusz Wolski
obsada: Johnny Depp, Helena Bonham Carter,
Sacha Baron Cohen, Alan Rickman, Timothy Spall
Fotograf Marcin Wilczyński, po
rozstaniu z dziewczyną, wprowadza
się do podupadłej kamienicy na Pradze. Właściciel budynku zleca mu
wykonanie serii zdjęć ilustrujących
fatalny stan posesji. Marcin, fotografując sąsiadów i okolice kamienicy,
odkrywa zupełnie nowy świat, który
stopniowo zaczyna go fascynować.
Zauroczony sąsiadką - zmysłową
fryzjerką Hanką B., trafia na czarną
listę zamieszkującego u niej porywczego kryminalisty Ryśka. Marcin doświadcza też specyficznych dowodów sympatii ze strony
pewnego rudego łobuza. Chłopak najpierw tłucze mu szyby i
lustra, a potem kradnie aparat fotograficzny. Jednak to dopiero
początek serii zdarzeń, które zmienią życie Marcina, przysparzając
mu nowych przyjaciół... i wrogów.
Niebywałe festiwalowe sukcesy "Rezerwatu" (m.in. nagroda
za debiut w Gdyni), jednego z najgłośniejszych polskich filmów
ostatnich 12 miesięcy, to symboliczny znak naszego kina: zmęczonego brzydotą, naturalistyczną beznadzieją, depresyjną karykaturą.
Łukasz Palkowski (jak sam często podkreśla, bez szkoły i filmowych papierów) postawił na warszawską Pragę, tę z okolic ulicy
Stalowej, niebezpieczną i brzydką. I postanowił ją odczarować czy
raczej - w bajkowo-komediowy sposób - zaczarować. Skutecznie.
Reżyser bez kompleksów, odważnie i ze swobodą, od pierwszej sceny buduje żywiołową, nie pozbawioną osobliwego wdzięku,
a w konsekwencji jakże udaną, środowiskową komedię. Z filmu
bije pozytywne ciepło. To w sumie prosta, pokazana w sposób
nieprzekombinowany historia, w której naturalny humor idealnie
współgra z częstokroć gorzką i bezwzględną prozą życia.
„Sweeney Todd” to adaptacja obsypanego nagrodami musicalu Stephena
Sondheima. Depp wciela się w postać
niesłusznie zamkniętego w więzieniu
Benjamina Barkera, który poprzysięga
zemstę nie tylko za tę okrutną karę,
lecz także za druzgocące konsekwencje
tego faktu, które dotknęły jego żonę i
córkę. Helena Bonham Carter występuje tu w roli jego wspólniczki, pani
Lovett, która piecze diabelskie paszteciki i podkochuje się w głównym bohaterze. Po wyjściu z więzienia
Benjamin zmienia nazwisko na Sweeney Todd i ponownie otwiera
swój zakład fryzjerski, stając się Demonicznym Golibrodą z Fleet
Street. Tym który "golił brody jegomościom, po których słuch
potem ginął". Wszystkie gwiazdy samodzielnie zaśpiewają piosenki
skomponowane przez Stephena Sondheima.
Szósty wspólny film Tima Burtona i Johnny’ego Deppa nie
mógł przejść niezauważony. Już zgarnął dwa Złote Globy. Produkcję zignorować tym trudniej, że jest ona mariażem klasycznego
musicalu (Burton de facto dokonał remake’u broadwayowskiej
sztuki z 1979 roku) z krwawym thrillerem o wiktoriańskim golibrodzie, mszczącym się na świecie za krzywdy, jakich doznał w przeszłości. Przemoc na ekranie, okraszona została raz ironicznymi, raz
lirycznymi partiami wokalnymi i po burtonowsku zestetyzowana.
Stara angielska legenda łotrzykowska staje się tu bajkową opowieścią o wyalienowanym bohaterze, w dziwny sposób uwznioślonym
dzięki swej czystej nienawiści i pasji zabijania. Na osobną wzmiankę zasługuje jak zawsze zjawiskowy Depp, zadziwiająco sprawnie
radzący sobie z partiami wokalnymi, oraz jego gospodyni i późniejsza wspólniczka w zbrodni, tragikomiczna Bohnam-Carter
(prywatnie żona reżysera).
10,00 zł
10,00 zł
K IN O
study jne
Młodzieżowe Centrum Kultury
al. 3 Maja 22
76-200 Słupsk
Tel.: 059 843 54 34
Faks: 059 843 54 34
E-mail: [email protected]
www.kinorejs.emcek.pl
R EJS