Religie Indii - Megabajt.net

RELIGIE INDII
Michał Kowalski kl. I a
www.megabajt.net
Tekst przygotowany z myślą o ustnym referowaniu.
BRAMINIZM
Ariowie przynieśli ze sobą system wierzeń nie odbiegający w sposób istotny od
pierwotnych religii innych ludów indoeuropejskich. Cechowała go wiara w bóstwa będące
uosobieniem siły przyrody (ogień, wiatr słońce)
Wierzenia Ariów rozwijały się w kierunku monoteizmu: Bóg stwórca złożył sam z
siebie ofiarę, z tej ofiary wyłonił się wszechświat. Konsekwencją tej koncepcji było ciągle
rosnące znaczenie ofiar w obrzędach religijnych, stanowiły one bowiem powtórzenie ofiary
pierwotnej. Prowadziło to w rezultacie do ogromnego wzrostu znaczenia odprawiających
obrzędy kapłanów, czyli braminów, od których powstała nazwa religii.
Cechą charakterystyczną tej religii była wiara w wędrówkę dusz. Dusza jest
nieśmiertelna i po zgonie człowieka podlega kolejnym wcieleniom (w zwierzę, innego
człowieka, a nawet Boga) Ich charakter zależy od postępowania człowieka, zgodnego lub
sprzecznego z obowiązującymi normami. Funkcja wędrówki uzasadnia podział na warny i
kasty, daje też motywację do postępowania zgodnego z zaleceniami religii, obiecując w
perspektywie następnych istnień lepszy byt.
W miarę upływu czasu koncepcje braminizmu stawały się coraz bardziej oderwane
od zmieniających się warunków życia, coraz większą rolę odgrywał w nim skomplikowany
rytuał, niezrozumiany dla wielu ludzi. Doprowadziło to w konsekwencji do wielkiego
osłabienia braminizmu.
BUDDYZM
Bramińska idea wędrówki dusz budziła opór w jednostkach wrażliwszych z racji jej
arystokratycznego charakteru. Z tego protestu zrodziła się nowa, wielka religia, której dał
początek członek rodu Gautamów, zwany następnie Buddą. Budda przeżył w młodości
wizje, które ukazały zupełnie ludzkiego cierpienia i natchnęły pragnieniem wyzwolenia się
od niego. Podobnie jak bramini, wierzył w odradzanie się po śmierci w następnych
istnieniach, ale inaczej widział kwestię wyzwolenia. Aby przetrwać cykl narodzin i
nieuchronnych cierpień, trzeba wygasić w sobie wszelkie uczucia i pragnienia. Gdy one
znikną, usunięta zostanie przeszkoda na drodze do najwyższego celu - nirwany. Budda
głosił, że jest to droga trudna, ale możliwa dla tych, którzy postępują uczciwie, zachowują
życzliwość dla wszystkiego co żyje (stąd zakaz zabijania zwierząt), oddają się medytacji.
Budda bezwzględnie wierzył w to, że człowiek myślą i wolą może kształtować swoje życie i
wieczne losy.
Budda wyznaczył dla swych uczniów pięć zakazów - nie wolno zabierać życia,
kłamać, kraść, cudzołożyć i pić napojów wyskokowych... Do podst. cnót buddyjskich
należą: życzliwość, współczucie, radość, równowaga ducha.
W najstarszej formie buddyzm podważał sens czczenia bogów. Wprawdzie istnieli
ale byli istotami niedoskonałymi, poddanymi pasją, a stąd cierpieniom.
Niektórzy twierdzą że buddyzm nie jest religią lecz raczej intelektualistyczną psychologią i
opartą na niej praktyczną etyką. Budda bowiem nie uznawał Boga ani kultu (ofiar i
modlitw)
Tradycyjna religia braminów potrafiła odzyskać utracone pozycje, przekształcając się w
HINDUIZM
Hinduizm uformował się ok. IV w . p.n.e. kontynuując wiele podstawowych
koncepcji braminizmu. Nastąpiły poważne zmiany w czczonych bóstwach. Wielcy bogowie
Wed, jak Indra lub Waruna, utracili swoje znaczenie. Na pierwszy plan wysunęli się
natomiast inni bogowie braminizmu - Winszu i Sziwa Do głosu doszedł również kult bogini
Matki.
Politeistyczny charakter hinduizmu jest pozorny, w istocie jest on religią
monoteistyczną. Hindus będący wyznawcą Winszu, Sziwy i Wielkiej Bogini, uważa
wszystkich tych bogów jedynie za przejaw Najwyższego
Podstawą teologii hinduistycznej są trzy pojęcia:
Brahman (święte słowo)
Atman (oddech, tchnienie)
Maja (złuda, iluzja)
Podstawą etyki hinduistycznej jest formułą: Ty Jesteś Tym (Kochaj bliźniego swego, jak
siebie samego, bo tyś jest swym bliźnim. To tylko złudzenie każe Ci uważać, że Twój bliźni
jest czymś innym niż ty sam)
Trójca święta:
Brahma
- stwórca; czterogłowy i czteroręki mężczyzna
Winszu
-młodzieniec siedzący na kwiecie lotosu
Siwa
-bóg płodności
Akceptowane są 3 cele życiowe:
1) dążenie do osiągnięcia doskonałości moralnej
2) uczciwe dążenie do osiągnięcia majątku, władzy i innych pożytecznych rzeczy
3) dążenie do osiągnięcia rozkoszy zmysłowej