Dozwolone bez ograniczeń !

Dozwolone bez ograniczeń !
WIRUSik
PISEMKO KOŁA INFORMATYCZNEGO
przy Szkole Podstawowej w Gostkowie
Numer 7
Grudzień - Luty 2005
Choinka Millenium w Warszawie
1
Koleżanki i koledzy!
To już VI wydanie naszej gazetki!
Kilka słów od redakcji...
Wszystkim kochanym czytelnikom składamy życzenia wytrwałości w
zdobywaniu nowych wiadomości i umiejętności w nowym roku szkolnym, a
także widocznych efektów w postaci wysokich not w dzienniku.
( Ku szczerej radości nauczycieli i rodziców – przypis redakcji.)
W skład redakcji gazetki w tym roku szkolnym należą w dalszym
ciągu uczniowie klasy V (– byłej IV) oraz IV (– byłej III).
REDAKCJA GAZETKI :
członkowie koła informatycznego,
pod czujnym
pani Iwony Liszki
Życzymy miłej lektury.
Na okładce:
Choinka Millenium była budowana od 31 października 2005, natomiast uroczyste otwarcie miało
miejsce 6 grudnia - na Mikołajki. Choinka świąteczna ma wysokość 72m i waży 180 ton. Oświetla
ją 2 mln lampek, 15 tys. bombek, 18 km świecącego łańcucha oraz 400 lamp stroboskopowych.
Pod Choinką zorganizowano lodowisko - gdzie bawią się setki Warszawiaków. Całe wycieczki
przyjeżdżają by ją obejrzeć.
"Teraz wszystko całkiem inaczej,
to, co stare, odeszło, minęło,
zamiast złota niosą dolary,
zamiast kadzidła – komputer,
zamiast mirry – video."
2
Wesołych Świąt Bożego Narodzenia
oraz
Szczęśliwego 2006 Roku
wszystkim swoim czytelnikom
życzy
Redakcja Wirusika.
Gdyby przyszli do Ciebie wtedy
w świętą noc,
kiedy świeciła jedna czytelna gwiazda
dzisiejsi chrześcijanie
zwłaszcza ci co uważają że trzeba wszystko mieć
żeby nie przestać być
może chcieliby przykryć Cię wełnianą kołdrą
porozwieszać Ci firanki w stajni
sprawić świętemu Józefowi rękawiczki
te najcieplejsze z jednym palcem
obmyślać centralne ogrzewanie
bardziej wpływowi pisaliby do Urzędu Kwaterunkowego
o mieszkanie dla Ciebie z wygodami
żebyś nie mieszkał kątem
nieufni doszukiwaliby się w podskakującym ośle
kucyka trojańskiego z podejrzanym sumieniem
najodważniejsi zaczęliby protestować powołując się
na Deklarację Praw Człowieka i Obywatela
i wszystkie dekrety o wolności wyznań
poeci ubraliby Betlejem w liryczne dekoracje
malarze smarowaliby złotym pędzlem
bo inaczej nie wypada
w najlepszym wypadku modliliby się do Ciebie
jak do dziecka milionera
złożonego umyślnie na sianie
a Ty tłumaczyłbyś otwartymi oczami
ze zmarzniętą mamusią przy policzku
że nie chcesz takiego Bożego Narodzenia
że jesteś nagą tajemnicą
że oddajesz wszystko
wszystko możesz oddać
że właśnie będąc tylko oddawaniem
jesteś Bogiem
ks. J. Twardowski
3
Kodeks postępowania w czasie zimy
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Zjeżdzaj na sankach w miejscach połżonych daleko od jezdni.
Jazdę na łyżwach trenuj tylko na lodowisku.
Do jazdy na nartach wybieraj stoki odpowiednie do twoich umiejętności.
Nie wrzucaj kolegom kolegom śniegu za kołnierz.
Nie rzucaj zbyt twardymi śnieżkami.
Nie chodź w przemoczonym ubraniu.
Niezbędnik turysty górskiego
Wędrówka górskimi szlakami tak w lecie jak i w zimie, to jeden z najlepszych
sposobów spędzenia wolnego czasu, ale tym wędrówkom mogą towarzyszyć
zagrożenia czy wypadki. Aby unikać tych zagrożeń każdą wyprawę w góry należy
starannie przygotować. Dostępne przewodniki i mapy turystyczne dostarczą nam
wielu informacji, pomogą podjąć decyzję w jaki rejon gór się udać, dadzą orientację
jakich trudności terenowych oczekiwać i ile nam to zajmie czasu.
Podstawowe informacje jakie powinniśmy zebrać to:
• przebieg szlaku turystycznego, którym będziemy się kierować - czy stokiem
leśnym, grzbietami czy halami itp.
• sieć schronisk turystycznych
• czas marszu od planowanego punktu wyjścia do punktu docelowego
• lokalizacja obiektów, które mogą stanowić awaryjne schronienie na szlaku w
przypadku załamania się pogody - szałasy, schrony, koleby, leśniczówki itp.
• drogi odwrotu jeżeli podejmiemy decyzję o skróceniu naszej wędrówki (deszcz,
mgła, burza)
• wysokości nad poziomem morza (n.p.m.) na jaką będziemy musieli podejść i
wędrować oraz różnice wzniesień na podejściach i zejściach w czasie wędrówki.
Planując wędrówkę górską wskazanym jest zabranie telefonu komórkowego - z
dobrze naładowaną baterią zasilającą - przynajmniej jednego na grupę i
wprowadzenie do pamięci telefonów alarmowych GOPR.
Podstawą ekwipunku turysty górskiego jest odpowiednie i wygodne obuwie
oraz plecak, w którym niezależnie od pory roku i pogody winny znajdować się m.in.:
czapka i rękawiczki, zapasowe skarpety i koszula, ubranie przeciwdeszczowe,
wiatrochronne, płachta, podręczna apteczka, latarka, zapałki.
Wędrując górskim szlakiem turystycznym podziwiamy przyrodę, widoki,
panoramę gór, ale też musimy cały czas orientować się w terenie i znać aktualne
nasze miejsce pobytu, a więc: znać kierunki stron świata, w którym biegnie szlak
turystyczny na całym odcinku pamiętać jakimi formacjami terenowymi prowadzi się
szlak - grzbiet, po stoku, polana, hala, partie leśne itp. znać aktualny czas marszu od
momentu wyjścia co pozwoli podjąć decyzję - zawrócić czy też kontynuować
wędrówkę gdyż bliżej jest do punktu końcowego wędrówki.
4
Zimowy wypoczynek w czasie ferii w 2006 roku.
Uczniowie Szkoły Podstawowej w Gostkowie, już po raz siódmy spędzili
tydzień ferii w szkole.
Na miejscu były zorganizowane zajęcia plastyczne, muzyczne i sportowe.
Zastosowanie nowych technik – malowania na szkle, odlewania figur z gipsu. Wielką
frajdę dzieciom, sprawiło origami.
Środa to dzień robienia sałatek, który tradycyjnie wzbudził wiele emocji.
Uczesticy prześcigali się w pomysłach. W tym roku największym powodzeniem
cieszyła się sałatka owocowa.
Odbyły
się
również dwa wyjazdy do
Ciechanowa. Jeden na
Krytą Pływalnię, a drugi
do
Zamku
Książąt
Mazowieckich,
gdzie
oprócz
zwiedzania
uczestnicy pisali gęsimi
piórami.
Organizatorzy i uczestnicy zimowego wypoczynku serdecznie dziękują
władzom i sponsorom Gminy Gołymin-Ośrodek.
5
Prawda o Świetym Mikołaju
Św. Mikołaj urodził się prawdopodobnie w bogatej rodzinie zamieszkałej w
Patarze w Lycji (prowincja Azji Mniejszej). Wybrany został biskupem zaniedbanej
podówczas diecezji Myry, którą zarządzał z wielką troską i wiarą. Tam właśnie zasłynął
swą świętością, zapałem i cudami. Zmarł ok. 350 r.
Niewielka ilość autentycznych informacji na jego temat chętnie uzupełniana
była kolorowymi szczegółami legend. Pierwszą biografię Mikołaja napisano w IX wieku,
najbardziej jednak upowszechniła się jego biografia spisana przez Szymona
Metaphrastesa w wieku X. Pewien obywatel Patary utracił swój majątek i ponieważ nie
mógł zapewnić posagu swym trzem córkom, groziło im zejście na złą drogę. Słysząc o
tym, Mikołaj wziął mieszek ze złotem i wrzucił go przez okno do domu tego człowieka.
Najstarsza córka wyszła dzięki temu za mąż. Podobnie uczynił też wobec dwóch
pozostałych dziewcząt. Stąd często przedstawiano go na obrazach z trzema
mieszkami.
Inna legenda mówi o tym, że Mikołaj pojawił się marynarzom pochwyconym przez
sztorm u wybrzeży Lycji i doprowadził ich bezpiecznie do portu. Dlatego też często
można spotkać kościoły poświęcone temu świętemu znajdujące się blisko brzegu
morza.
Jeszcze inne podanie twierdzi, że pojawił się we śnie Konstantynowi i sprawił, że
ten ocalił od śmierci trzech niesłusznie oskarżonych urzędników. Inna wersja tej
historii mówi, że gubernator Myry przyjąwszy łapówkę zgodził się wydać na śmierć
trzech niewinnych ludzi. Gdy kat miał już pozbawić ich życia, pojawił się biskup tego
miasta, Mikołaj i powstrzymał od wykonania wyroku, a następnie zwrócił się do
gubernatora z tak przekonującą mową, że ten przyznał się do swego występku i
poprosił o wybaczenie.
Gdy Myra dostała się w ręce Saracenów, miasta włoskie wykorzystały okazję, by
zdobyć relikwie Mikołaja. Zostały one wykradzione przez kupców włoskich i dotarły do
Bari na południu Włoch w roku 1087. Wybudowano tam nowy kościół ku czci świętego, a
przy jego konsekracji obecny był papież Urban II. W ten sposób kult świętego
Mikołaja stał się jeszcze popularniejszy, a sanktuarium stało się jednym z centrów
pielgrzymkowych średniowiecznej Europy. U grobu św. Mikołaja dokonywały się liczne
cuda.
Popularne wyobrażenie "Świętego Mikołaja" (Santa Claus, Sint Klaus) jest
niestety mieszanką elementów różnych kultur ludowych: niderlandzki zwyczaj
obdarowywania dzieci prezentami w dniu jego święta miesza się tu z wyobrażeniem
czarodzieja, który karze niegrzeczne dzieci, grzeczne zaś nagradza, a także z
postacią germańskiego bóstwa Thora, który kojarzony był z zimą i jeździł na saniach
zaprzężonych w kozy.
W średniowiecznej Europie dzień św. Mikołaja był okazją do wyboru "chłopcabiskupa", który sprawował rządy, aż do święta Młodzianków (28.12). Zwyczaj ten
dotrwał jeszcze do naszych czasów w Montserrat w Katalonii.
6
Wigilia Bożego Narodzenia
- to dzień przed Bożym Narodzeniem
przypadający na 24 grudnia i
świętowany w niektórych kościołach
chrześcijańskich. Kolację tego dnia
przyjęło nazywać się również wigilią.
Zwana jest też wilią, postnikiem, bożym
obiadem, a na wschodzie kutią (od
głównej potrawy).
Boże Narodzenie
to w tradycji
chrześcijańskiej święto upamiętniające
narodziny Jezusa. Jest to święto stałe, wypadające 25 grudnia. Poprzedzone jest
okresem czterotygodniowego postu, zwanego Adwentem. Korzenie tego święta
sięgają prawdopodobnie obchodów Saturnaliów w starożytnym Rzymie, gdzie
chrześcijaństwo się rozwijało.
W Polsce Boże Narodzenie to bardzo rodzinne święta. To wspólna wieczerza,
łamanie się opłatkiem, choinka, pasterka... To karp, kompot ze śliwek, kutia,
makowiec...
Zwyczaje i tradycje wigilijne
Do podstawowych zwyczajów wigilijnych należy oczywiście wieczerza
wigilijna, rozpoczynająca się wraz z pierwszą gwiazdką, od opłatka, składania sobie
życzeń, modlitwy i niekiedy czytania Ewangelii. Stół tradycyjnie nakryty jest białym
obrusem, z wiązką siana pod nim, co ma upamiętniać narodziny w stajence, przy
stole powinno znajdować się jedno puste nakrycie dla zbłąkanego wędrowca. W tym
dniu podajemy postne potrawy wigilijne, królują ryby, pierogi, barszcz, kutia itp.
Warto wspomnieć, że obowiązek postu wigilijnego zniesiono w 1983 roku (w Polsce
w 2003) - od tego czasu post jest jedynie zalecany. Wieczerza wigilijna kończy się
zazwyczaj rozdaniem prezentów znajdujących się pod choinką i wyjściem na
tradycyjną 'Pasterkę'.
Potrawy Wigilijne
Jak głosi tradycja na stole powinno się znaleźć 12 potraw wigilijnych, jednak
niektóre źródła podają, że było we zwyczaju podawanie 13 potraw u magnatów, 11 u
szlachty a 9 u mieszczan. W tym dniu na stole królują ryby (karp wigilijny, śledzie),
potrawy z nasion (groch, mak), kapusta, grzyby, postny barszcz, kompot z suszu itp.
Klasyczne potrawy wigilijne to: barszcz z grzybami, uszkami lub pasztecikami
(czasami żur lub zupa grzybowa), karp w galarecie, karp smażony, kapusta z
grochem, pierogi z kapustą i grzybami, kutia, śledzie w oliwie, kulebiak i kompot z
suszonych owoców. W kuchniach innych państw nie zawsze przestrzega się postnego
charakteru i tradycyjne wigilijne potrawy to np. to np. kaczka (Austria), kiełbaski
(Niemcy), Indyk (Wielka Brytania).
7
Co oznaczają nazwy miesięcy?
Grudzień - dwunasty miesiąc w roku wg używanego w Polsce kalendarza
gregoriańskiego, ma 31 dni. Nazwa miesiąca (wg Brücknera) pochodzi od słowa
gruda. Inna dawniej używana nazwa to prosień lub prosiniec. Łacińska nazwa
December (dziesiąty miesiąc - kalendarz rzymski) została zapożyczona przez
większość języków europejskich.
Styczeń - pierwszy miesiąc w roku wg używanego w Polsce kalendarza
gregoriańskiego, ma 31 dni.
Nazwa miesiąca (wg Brücknera) pochodzi od słowa tyki, które w tym czasie
sporządzali gospodarze. W języku staropolskim styczeń nazywano również tyczniem,
godnikiem i ledzieniem (por. współczesna czeska nazwa miesiąca).
Łacińska nazwa Ianuarius (kalendarz rzymski) została zapożyczona przez większość
języków europejskich.
Luty - drugi miesiąc w roku wg używanego w Polsce kalendarza gregoriańskiego, ma
28, a w latach przestępnych 29 dni. Nazwa miesiąca (wg Brücknera) pochodzi od
określenia srogich mrozów. Dawniej nazywany również sieczeń lub strąpacz.
Łacińska nazwa Februarius (kalendarz rzymski) została zapożyczona przez
większość języków europejskich.
8
NOWY DZIAŁ!!!
W ostatnich latach snowboard stał
się bardzo popularną dyscypliną
sportu uprawiana przez ludzi w
każdym wieku. Wielu instruktorów
twierdzi, że nauka jazdy na
snowboardzie jest łatwiejsze i
przebiega szybciej niż nauka jazdy na
nartach. Istnieje kilka rodzajów desek
snowboardowych. Do każdego z tych
rodzajów desek musi być dopasowany odpowiedni rodzaj wiązań i butów.
I.
Deski twarde - przeznaczone do dużych prędkości i dynamicznej jazdy na krawędziach.
Posiadają na ogół małą szerokość, okrągły dziób i prosto zakończoną piętkę.
II.
Deski miękkie - przeznaczone do jazdy i skoków zarówno w śniegu puszystym jak i na
ubitych trasach.
W tej grupie desek można wyróżnić:
• deski All-mountain - dla początkujących i średnio zaawansowanych - bardzo
uniwersalne
• deski Freestyle - przeznaczone głównie do skoków i
swobodnej jazdy poza przygotowanymi trasami
• deski Freeride - deski zbliżające twardość do desek twardych,
przeznaczone do szybkiej jazdy na trasach i poza trasami
• deski Freeride - deski zbliżające się twardości do desek
twardych, przeznaczone do szybkiej jazdy na trasach i poza
trasami
• deski FS/FR łączące w sobie cechy dwóch wymienionych
powyżej grup
III.
Deski Boardercross - deski dla zaawansowanych przeznaczone do bardzo dynamicznej
jazdy w różnych warunkach śniegowych.
W każdej grupie istotnym parametrem deski jest długość. Decyzje o wyborze deski dla
siebie najlepiej przekonsultować z instruktorem lub doświadczonym sprzedawcą.
9