ELEMENTY PLANOWANIA WIELKOŚCI I JAKOŚCI PRODUKCJI

Właściciel Grzegorz Skalmowski – 10 lat praktyki
Gospodarstwo Rolne Ferma SNAILS GARDEN
P.P.H.U EKO SNAILS GARDEN – COSMETICS&HORECA
http://www.goldenline.pl/grzegorz-skalmowski/
Streszczenie
ELEMENTY PLANOWANIA WIELKOŚCI I JAKOŚCI PRODUKCJI ŚLIMAKA
SZAREGO [1]
Uwagi ogólne [1]
Ślimak jest zwierzęciem zmiennocieplnym, nie w pełni udomowionym lub inaczej rzecz
nazywając − nie „gospodarskim” i w porównaniu np. do produkcji karpia w gospodarstwie
stawowym trudno jest w sposób bardzo precyzyjny przewidzieć końcowy wynik produkcji.
Spowodowane jest to pewną nieprzewidywalnością dotyczącą wyników rozrodu oraz
wpływem zmiennych czynników klimatycznych i innych przyczyn losowych na stan zdrowia,
tempo wzrostu i procent strat ślimaków w warunkach zagrody polowej. Niemniej, przy
obsadzie na wiosnę zagród wylęgiem, podchowanym w zagęszczeniu 300 szt./m2, zawsze
można oczekiwać zbioru masy towarowej w granicach 3,0−4,0 kg/m2 w przypadku ślimaka
dużego szarego i 2,0−3,0 kg/m2 w chowie ślimaka małego szarego.
Smutną okolicznością jest fakt, że w hodowli ślimaków minęły czasy gospodarki
drobnotowarowej. W tej chwili dla odbiorców zagranicznych, a co najmniej 95,0% produkcji
przeznacza się na eksport, liczy się roczna produkcja powyżej 5−10 t ślimaków, przy czym
musi to być produkt wyrównany, wysokiej jakości i pochodzący od reproduktorów znanego
pochodzenia. Liczy się tutaj zarówno ujednolicony kolor mięsa, jak i określony średni ciężar
wyhodowanych ślimaków, przy małej dopuszczalnej zmienności osobniczej tych parametrów.
[1]
Zależności wyboru gatunku
Należy też być przygotowanym na zmianę zapotrzebowania ze strony importera: w jednym
sezonie jest większy popyt na ślimaka małego szarego, a w innym na dużego szarego. To
samo dotyczy wagi ciała i średnicy muszli. Dlatego, producenci wielkotowarowi nieraz
utrzymują wiele populacji zachowawczych ślimaka szarego, aby móc szybko reagować na
zmiany oczekiwań rynkowych. Producentów drobnotowarowych często nie stać lub nie
mają warunków do utrzymywania tak licznego i zróżnicowanego materiału
hodowlanego. [1]
Przykładowo, w tej chwili największym polskim zakładem hodowlano- przetwórczym, z
produkcją co najmniej 400 t ślimaka szarego obu pod- gatunków jest Rolniczy Kombinat
Spółdzielczy w Łubnicy, w woj. wielkopolskim. Równie ważnym przedsięwzięciem, jak
zaplanowanie samej produkcji, jest znalezienie wiarygodnego odbiorcy ślimaków i zawarcie z
nim umowy na ich sprzedaż po uzgodnionej cenie. [1]
Sposób planowania wielkości produkcji ślimaków[1]
Przy planowaniu produkcji ślimaków lepiej jest wziąć pod uwagę, zwłaszcza w przypadku
umów kontraktacyjnych, dolną granicę wydajności, która dla ślimaka małego szarego
wynosi 2 kg/m2, a dla dużego szarego 3 kg/m2. Jeżeli zawarta została umowa na
dostarczenie 10 t ślimaków, wówczas dla ślimaka małego szarego należy zaplanować
powierzchnię 5000 m2 + 10% = 5500 m2, a dla ślimaka dużego szarego 3333 + 10% = 3666
m2. [1]
Przy założeniu, że gęstość obsady wylęgiem podchowanym na wiosnę wyniesie 300 szt./m2,
należy jesienią przeznaczyć na reproduktory i przechować w komorze hibernacyjnej po 5
dojrzałych ślimaków (reproduktorów[2][3]) w przeliczeniu na 1 m2 planowanej
powierzchni zagrody polowej, aby mieć pewność uzyskania potrzebnej ilości wylęgu. [1]
REPRODUKTORY NA WAGĘ:
W przypadku ślimaka małego szarego będzie to 27 500 reproduktorów o łącznej masie
330 kg, przy założeniu średniej masy ciała reproduktora zahibernowanego 12 g/szt. [1]
W przypadku ślimaka dużego szarego będzie to 18 330 reproduktorów o łącznej masie
również 330 kg, przy założeniu średniej masy ciała reproduktora zahibernowanego 18
g/szt. [1]
Bilans kosztów[1]
Nie sposób w tym miejscu dokonać bilansu innych kosztów w sytuacji dużej zmienności cen
rynkowych, jednak do tej pory średnia cena sprzedaży tego gatunku wynosiła od 7 (duży
szary[2][3]) do 12 zł (mały szary[2][3]), a więc kilkakrotnie więcej niż ślimaka winniczka
zbieranego z populacji naturalnych.
Rozpoczęcie od wylęgu - oseski[1]
Teoretycznie można również zacząć hodowlę od zakupu wylęgu na wiosnę, ale dostępność
wylęgu ślimaka szarego jest mniejsza niż jego reproduktorów, a poza tym bardzo trudno jest
ustalić początkującemu hodowcy jego jakość i pochodzenie. [1]
Literatura:
[1 ]
Instytut Zootechniki Państwowy Instytut Badawczy
Maciej Ligaszewski - Podstawy biologii i technologii hodowlanej ślimaków jadalnych w warunkach krajowych .
Balice 2009 – uzupełnienie 2011
[2 ]
Gospodarstwo Rolne Ferma SNAILS GARDEN
P.P.H.U EKO SNAILS GARDEN – COSMETICS&HORECA
Kontrakt /oferta - http://www.snailsgarden.com/
[3]
Biznes Plan ABC Hodowli ślimaków - http://www.snailsgarden.com/index.php/sklepsg/product/view/1/8.html