sycylia 2014 - tomzych.com

Transkrypt

sycylia 2014 - tomzych.com
SYCYLIA
2014
mosferą, gdzie można godzinami spacerować
„od morza do morza”...
Barokowe budynki:
Santuario dell’ Annunziata z XIV w (przebudowane w roku 1760 )
kościół Sant’Agos no z XIV w
kościół Santa Maria di Gesù
Fontana di Tritone
katedra z 1635
1. Trapani
Stare Miasto wzdłuż i wszerz, dzielnica portowa, Torre di Ligny, via Vi orio Emanuele, via
Garibaldi, Lungomare Dante Alighieri, targ rybny i wiele, wiele innych. Kto lubi można odwiedzić Museo Pepoli z niezwykłą kolekcją wyrobów z korala.
Trapani to doskonały punkt wypadowy do zwie-
Dla wygłodniałych: obok tego budynku za którym jest już tylko morze (na zdjęciach powyżej)
jest pizzeria serwująca super pizzę. Nie można
zjeść na miejscu bo nie mają stolików ale można zabrać na wynos lub zamówić z dowozem.
Pizza jest przepyszna. Polecam.
2. Erice (pół dnia)
Niegdyś Erice stanowiło stolicę regionu. Zarządzając całą okolicą było najbogatszym miastem
w okolicy, a w jego murach znajdowało się wiele kościołów, zamki, park i bogate kamienice.
dzenia Erice, wysp Egadzkich, San Vito Lo Capo,
rezerwatu Lo Zingaro jak całej zachodniej części Sycylii. Jest stąd wszędzie blisko, a przy tym
miasto jest spokojne, czyste i warte spędzenia
tu kilku dni.
Kto znajdzie się w nowszej części miasta, może
być zawiedziony, gdyż niewiele jest tam ciekawego, jednak za Piazza Vi orio Emanuele w
stronę końca przylądka zaczyna się portowa
część Trapani oraz Stare Miasto z barokowymi
kościołami, pięknymi kamienicami i uroczą at-
Znajdujące się u podnóża góry Trapani było zaledwie osadą rybacką, mającą zapewnić dostawę żywności dla ericiańskiej szlachty.
Dziś w miasteczku mieszka zaledwie 200 stałych
mieszkańców, a większość domów – podobnie
jak w całej Sycylii – wystawionych jest na sprzedaż. Pogoda jest tu specyficzna. Podczas gdy
Trapani topi się z gorąca, tu na górze panuje
nieustająca i tajemnicza mgła, przeradzająca
się niekiedy w opady deszczu, a zimą śniegu.
Powiem wam szczerze, że ten mikroklimat nie
przestaje mnie zadziwiać. Po kolejnych odwiedzinach Erice w końcu się nauczyłam, że mam
ze sobą zawsze brać długie spodnie i kurtkę,
ale to że to wiem, nie znaczy że to rozumiem.
Jak to możliwe, że zaledwie 700 metrów różnicy wysokości pomiędzy Trapani a Erice, potrafi
powodować takie różnice? Osobiście przypuszczam, że to Afrodyta się mści za zniszczenie jej
świętego miejsca.
Wszystko tu jest z kamienia, uliczki są wąskie,
placyki malownicze, a zamki jakby wyrwane ze
średniowiecznych legend. Do tego rozpościera
się stąd niepowtarzalny widok, z jednej strony
na Trapani, z drugiej na północne wybrzeże
wyspy z królującym Monte Cofano. Wewnątrz
znajdziemy liczne sklepiki z regionalnymi wyrobami, urokliwe kawiarnie i restauracyjki.
Plan miasta jest głównie rzymski, zewnętrzne
dzielnice natomiast powstały w czasach Arabów, którzy zdobyli miasto w 830 roku i rozwinęli je w prężny ośrodek handlowy.
Centro Storico Marsali to piękny barokowy
ośrodek miejski z uroczymi fasadami typowo
sycylijskich domów, otoczony prawie niezniszczonymi murami miejskimi z XVI wieku. Centrum starego miasta - to Piazza della Repubblica z katedrą San Tomaso.
4. Mazara del Vallo (pół dnia)
Mazara del Vallo leży u ujścia rzeki Mazaro Jest
to jeden z największych portów rybackich we
Włoszech, gdzie między innymi codziennie wyładowuje się ogromne ilości winogron z wyspy
Pantelleria. Mieszkają tu tysiące robotników
z Afryki Północnej.
3. Marsala (pół dnia)
Marsa al-Allah to po arabsku Miasto Boga...
Marsala ma swój ważny wkład w zjednoczenie
Włoch - to tutaj w 1860 roku przybił do brzegu
Garibaldi wraz ze swoimi żołnierzami, to stąd
wyruszył na podbój Sycylii a potem Rzymu.
W granicach Marsali leży najbardziej na zachód
wysunięty przylądek, Capo Lilibeo.Marsala kojarzy się przede wszystkim z winem o tej samej
nazwie. I słusznie, bo jest to największy na Sycylii ośrodek produkcji wina. Swój rozwój zawdzięcza Marsala Anglikowi Woodhouse’owi.
Kogo interesuje orientalna atmosfera miasta,
warto aby wybrał się na spacer do Kasbah,
starej części miasta w pobliżu portu, z białymi
domami, pustymi uliczkami, która przypomina
dzielnice arabskich miast.
Warto zobaczyć XII wieczną katedrę oraz znajdujący się niedaleko piękny plac Piazza della
Rebubblica a przy nim budynek Seminario, ratusz oraz Palazzo Vescovile.
Współczesna Mazara to niewielkie, czyste
i niewysokie miasto, spokojne, żyjące własnym
życiem...
5. Saliny (pół dnia)
Saliny - Nubia, Paceco
W Nubii jest pięknie i nastrojowo, ale najciekawsze saliny, prócz tych w Marsali są w pobliżu
wyspy Mozia, niedaleko lotniska w Birgi.
nie części plaży i mogą z niej korzystać jedynie
goszczący tam turyści. Jednak jej większa część
jest darmowa i dostępna dla wszystkich.
San Vito lo Capo zostało zbudowane wokół saraceńskiej fortecy, w której do dziś stoi świątynia ku czci patrona miasta: świętego Wita (San
Vito). Miejsce słynie z wielu wydarzeń kulturalnych. Jednym z największych jest odbywający
się we wrześniu trzydniowy międzynarodowy
fes wal kuskus.
Po drodze z Trapani przepiękna nadmorska trasa widokowa przez rezerwat Monte Cofano
7. Riserva Dello Zingaro (cały dzień)
6. San Vito lo Capo (pół dnia)
San Vito lo Capo leży w północno-zachodniej
części wybrzeża Sycylii, w prowincji Trapani.
Rozciąga się w dolinie między znanym parkiem krajobrazowym Zingaro (Riserva naturale orientata dello Zingaro), a górskim rezerwatem Monte Cofano (La Riserva naturale
orientata Monte Cofano). Plaża znajduje się
w zatoce z portem rybackim. Jej kształt chroni ją od silnych wiatrów i sztormów.
Z obu jej stron znajdują się przystanie, przy
których unoszą się zacumowane kutry rybackie. Z zachodniej strony zatoki stoi wysoka na
40 metrów latarnia, a na wschodzie otaczają
ją góry.
Plaża odznacza się krystalicznie czystą wodą.
Kilka metrów od niej, aż do latarni, ciągnie się
promenada z licznym hotelami i restauracjami.
Niektóre hotele mają wyłączność na użytkowa-
Riserva dello Zingaro (tłum. Rezerwat Cygana)
- jeden z najpiękniejszych parków krajobrazowych Sycylii, to pierwsze wielkie zwycięstwo
mieszkańców nad bezmyślną dewastacją cudów przyrody. Kiedy w 1976 r. rozpoczęto
tu budowę drogi, która miała połączyć Castellammare del Golfo z San Vito Lo Capo, liczne stowarzyszenia ekologiczne rozpoczęły w
mediach masową kampanię społeczną w celu
uwrażliwienia opinii publicznej. Region Sycylii
doprowadził do utworzenia w 1981 r. parku
krajobrazowego - Riserva Naturale Orintata
„Zingaro”, pierwszego rezerwatu na Sycylii.
Riserva ciągnie się wzdłuż wybrzeża od Scopello na południu w kierunku San Vito Lo Capo na
północy. Jego bogactwo to cudne widoki, bogata przyroda, cisza i mnóstwo kolorów. Na terenie rezerwatu żyje mnóstwo dzikich ptaków,
są tu groty ze śladami ludzi sprzed 12 tys. lat,
malownicze zatoczki... Przez rezerwat przechodzi 5 oznakowanych szlaków, o długości od 6 do
19 km. Idąc trasą wzdłuż wybrzeża można zatrzymywać się w zatokach, odpocząć, popływać
i iść dalej.
Ze starożytnych zabytków Segesty do czasów
współczesnych zachowały się: nieukończona
wielka świątynia oraz teatr.
Można też wiedzać Riserva od strony morza,
biorąc udział w jednej z wielu organizowanych
wycieczek statkiem. Jednak najwięcej wrażeń
dostarcza piesza wycieczka, szczególnie, jeśli
przygotujemy się do niej odpowiednio - odpowiednie buty, coś na głowę i koniecznie woda
do picia. Na terenie rezerwatu nie ma sklepów
ani lokali, nie ma tam dróg, nie wolno jeździć
nawet na rowerze. Wolno natomiast poruszać
się tam konno.
Świątynia stoi wśród gór. Pochodzi z około 430
p.n.e. Była budowana na planie doryckiego peripterosu (6 × 14 kolumn) o wymiarach 23,25
m × 57,50 m.
Teatr zbudowano około 230 p.n.e. Częściowo
wbudowany jest w zbocze, a częściowo podtrzymuje go mur. Widownia ma średnicę 60 m.
W pobliżu miasta znajdowały się źródła mineralne.
Miasto zostało zburzone przez Kartagińczyków.
8. Segesta (Calatafimi, Salemi)
wykopaliska (ok 40 km od Trapani)
Calatafimi-Segesta
Kościół Św. Krzyża
Starożytne miasto Segesta założone zostało i
zamieszkane było przez lud Elymów. Niezależne politycznie, walczyło z miastami greckimi,
głównie z Selinuntem i Syrakuzami. W 307
p.n.e. zostało spustoszone przez syrakuzańskiego tyrana Agatoklesa, a w 241 p.n.e. zdobyte
przez Rzymian.
Salemi
Muzeum mafii