sycylia 2014 - tomzych.com
Transkrypt
sycylia 2014 - tomzych.com
SYCYLIA 2014 mosferą, gdzie można godzinami spacerować „od morza do morza”... Barokowe budynki: Santuario dell’ Annunziata z XIV w (przebudowane w roku 1760 ) kościół Sant’Agos no z XIV w kościół Santa Maria di Gesù Fontana di Tritone katedra z 1635 1. Trapani Stare Miasto wzdłuż i wszerz, dzielnica portowa, Torre di Ligny, via Vi orio Emanuele, via Garibaldi, Lungomare Dante Alighieri, targ rybny i wiele, wiele innych. Kto lubi można odwiedzić Museo Pepoli z niezwykłą kolekcją wyrobów z korala. Trapani to doskonały punkt wypadowy do zwie- Dla wygłodniałych: obok tego budynku za którym jest już tylko morze (na zdjęciach powyżej) jest pizzeria serwująca super pizzę. Nie można zjeść na miejscu bo nie mają stolików ale można zabrać na wynos lub zamówić z dowozem. Pizza jest przepyszna. Polecam. 2. Erice (pół dnia) Niegdyś Erice stanowiło stolicę regionu. Zarządzając całą okolicą było najbogatszym miastem w okolicy, a w jego murach znajdowało się wiele kościołów, zamki, park i bogate kamienice. dzenia Erice, wysp Egadzkich, San Vito Lo Capo, rezerwatu Lo Zingaro jak całej zachodniej części Sycylii. Jest stąd wszędzie blisko, a przy tym miasto jest spokojne, czyste i warte spędzenia tu kilku dni. Kto znajdzie się w nowszej części miasta, może być zawiedziony, gdyż niewiele jest tam ciekawego, jednak za Piazza Vi orio Emanuele w stronę końca przylądka zaczyna się portowa część Trapani oraz Stare Miasto z barokowymi kościołami, pięknymi kamienicami i uroczą at- Znajdujące się u podnóża góry Trapani było zaledwie osadą rybacką, mającą zapewnić dostawę żywności dla ericiańskiej szlachty. Dziś w miasteczku mieszka zaledwie 200 stałych mieszkańców, a większość domów – podobnie jak w całej Sycylii – wystawionych jest na sprzedaż. Pogoda jest tu specyficzna. Podczas gdy Trapani topi się z gorąca, tu na górze panuje nieustająca i tajemnicza mgła, przeradzająca się niekiedy w opady deszczu, a zimą śniegu. Powiem wam szczerze, że ten mikroklimat nie przestaje mnie zadziwiać. Po kolejnych odwiedzinach Erice w końcu się nauczyłam, że mam ze sobą zawsze brać długie spodnie i kurtkę, ale to że to wiem, nie znaczy że to rozumiem. Jak to możliwe, że zaledwie 700 metrów różnicy wysokości pomiędzy Trapani a Erice, potrafi powodować takie różnice? Osobiście przypuszczam, że to Afrodyta się mści za zniszczenie jej świętego miejsca. Wszystko tu jest z kamienia, uliczki są wąskie, placyki malownicze, a zamki jakby wyrwane ze średniowiecznych legend. Do tego rozpościera się stąd niepowtarzalny widok, z jednej strony na Trapani, z drugiej na północne wybrzeże wyspy z królującym Monte Cofano. Wewnątrz znajdziemy liczne sklepiki z regionalnymi wyrobami, urokliwe kawiarnie i restauracyjki. Plan miasta jest głównie rzymski, zewnętrzne dzielnice natomiast powstały w czasach Arabów, którzy zdobyli miasto w 830 roku i rozwinęli je w prężny ośrodek handlowy. Centro Storico Marsali to piękny barokowy ośrodek miejski z uroczymi fasadami typowo sycylijskich domów, otoczony prawie niezniszczonymi murami miejskimi z XVI wieku. Centrum starego miasta - to Piazza della Repubblica z katedrą San Tomaso. 4. Mazara del Vallo (pół dnia) Mazara del Vallo leży u ujścia rzeki Mazaro Jest to jeden z największych portów rybackich we Włoszech, gdzie między innymi codziennie wyładowuje się ogromne ilości winogron z wyspy Pantelleria. Mieszkają tu tysiące robotników z Afryki Północnej. 3. Marsala (pół dnia) Marsa al-Allah to po arabsku Miasto Boga... Marsala ma swój ważny wkład w zjednoczenie Włoch - to tutaj w 1860 roku przybił do brzegu Garibaldi wraz ze swoimi żołnierzami, to stąd wyruszył na podbój Sycylii a potem Rzymu. W granicach Marsali leży najbardziej na zachód wysunięty przylądek, Capo Lilibeo.Marsala kojarzy się przede wszystkim z winem o tej samej nazwie. I słusznie, bo jest to największy na Sycylii ośrodek produkcji wina. Swój rozwój zawdzięcza Marsala Anglikowi Woodhouse’owi. Kogo interesuje orientalna atmosfera miasta, warto aby wybrał się na spacer do Kasbah, starej części miasta w pobliżu portu, z białymi domami, pustymi uliczkami, która przypomina dzielnice arabskich miast. Warto zobaczyć XII wieczną katedrę oraz znajdujący się niedaleko piękny plac Piazza della Rebubblica a przy nim budynek Seminario, ratusz oraz Palazzo Vescovile. Współczesna Mazara to niewielkie, czyste i niewysokie miasto, spokojne, żyjące własnym życiem... 5. Saliny (pół dnia) Saliny - Nubia, Paceco W Nubii jest pięknie i nastrojowo, ale najciekawsze saliny, prócz tych w Marsali są w pobliżu wyspy Mozia, niedaleko lotniska w Birgi. nie części plaży i mogą z niej korzystać jedynie goszczący tam turyści. Jednak jej większa część jest darmowa i dostępna dla wszystkich. San Vito lo Capo zostało zbudowane wokół saraceńskiej fortecy, w której do dziś stoi świątynia ku czci patrona miasta: świętego Wita (San Vito). Miejsce słynie z wielu wydarzeń kulturalnych. Jednym z największych jest odbywający się we wrześniu trzydniowy międzynarodowy fes wal kuskus. Po drodze z Trapani przepiękna nadmorska trasa widokowa przez rezerwat Monte Cofano 7. Riserva Dello Zingaro (cały dzień) 6. San Vito lo Capo (pół dnia) San Vito lo Capo leży w północno-zachodniej części wybrzeża Sycylii, w prowincji Trapani. Rozciąga się w dolinie między znanym parkiem krajobrazowym Zingaro (Riserva naturale orientata dello Zingaro), a górskim rezerwatem Monte Cofano (La Riserva naturale orientata Monte Cofano). Plaża znajduje się w zatoce z portem rybackim. Jej kształt chroni ją od silnych wiatrów i sztormów. Z obu jej stron znajdują się przystanie, przy których unoszą się zacumowane kutry rybackie. Z zachodniej strony zatoki stoi wysoka na 40 metrów latarnia, a na wschodzie otaczają ją góry. Plaża odznacza się krystalicznie czystą wodą. Kilka metrów od niej, aż do latarni, ciągnie się promenada z licznym hotelami i restauracjami. Niektóre hotele mają wyłączność na użytkowa- Riserva dello Zingaro (tłum. Rezerwat Cygana) - jeden z najpiękniejszych parków krajobrazowych Sycylii, to pierwsze wielkie zwycięstwo mieszkańców nad bezmyślną dewastacją cudów przyrody. Kiedy w 1976 r. rozpoczęto tu budowę drogi, która miała połączyć Castellammare del Golfo z San Vito Lo Capo, liczne stowarzyszenia ekologiczne rozpoczęły w mediach masową kampanię społeczną w celu uwrażliwienia opinii publicznej. Region Sycylii doprowadził do utworzenia w 1981 r. parku krajobrazowego - Riserva Naturale Orintata „Zingaro”, pierwszego rezerwatu na Sycylii. Riserva ciągnie się wzdłuż wybrzeża od Scopello na południu w kierunku San Vito Lo Capo na północy. Jego bogactwo to cudne widoki, bogata przyroda, cisza i mnóstwo kolorów. Na terenie rezerwatu żyje mnóstwo dzikich ptaków, są tu groty ze śladami ludzi sprzed 12 tys. lat, malownicze zatoczki... Przez rezerwat przechodzi 5 oznakowanych szlaków, o długości od 6 do 19 km. Idąc trasą wzdłuż wybrzeża można zatrzymywać się w zatokach, odpocząć, popływać i iść dalej. Ze starożytnych zabytków Segesty do czasów współczesnych zachowały się: nieukończona wielka świątynia oraz teatr. Można też wiedzać Riserva od strony morza, biorąc udział w jednej z wielu organizowanych wycieczek statkiem. Jednak najwięcej wrażeń dostarcza piesza wycieczka, szczególnie, jeśli przygotujemy się do niej odpowiednio - odpowiednie buty, coś na głowę i koniecznie woda do picia. Na terenie rezerwatu nie ma sklepów ani lokali, nie ma tam dróg, nie wolno jeździć nawet na rowerze. Wolno natomiast poruszać się tam konno. Świątynia stoi wśród gór. Pochodzi z około 430 p.n.e. Była budowana na planie doryckiego peripterosu (6 × 14 kolumn) o wymiarach 23,25 m × 57,50 m. Teatr zbudowano około 230 p.n.e. Częściowo wbudowany jest w zbocze, a częściowo podtrzymuje go mur. Widownia ma średnicę 60 m. W pobliżu miasta znajdowały się źródła mineralne. Miasto zostało zburzone przez Kartagińczyków. 8. Segesta (Calatafimi, Salemi) wykopaliska (ok 40 km od Trapani) Calatafimi-Segesta Kościół Św. Krzyża Starożytne miasto Segesta założone zostało i zamieszkane było przez lud Elymów. Niezależne politycznie, walczyło z miastami greckimi, głównie z Selinuntem i Syrakuzami. W 307 p.n.e. zostało spustoszone przez syrakuzańskiego tyrana Agatoklesa, a w 241 p.n.e. zdobyte przez Rzymian. Salemi Muzeum mafii