nr 138 - Kalwaria Wielewska

Gazetka Parafialna
Parafia p.w.
p.w. św. Mikołaja w Wielu
Wiele
20 stycznia
2012 r.
Nr 3 (138)
Ziarno Bożego Słowa na II Niedzielę w ciągu roku – „C”
Jakim jestem kwiatem?
Nie tak dawno widziałem jak pewna siostra zakonna układała w kościele przed
ołtarzem piękną kompozycję z kwiatów. To był rzeczywiście niezwykły bukiet.
Powiedziałem: szkoda, że to wszystko trzeba będzie po kilku dniach wyrzucić do
śmietnika. Nie wszystko – tajemniczo odpowiedziała siostra i rozchyliła nieco ułożone
kwiaty. Okazało się, że jeden z nich, wkomponowany w sam środek, to był kwiat
doniczkowy. Akurat zakwitł i siostra postawiła go na krześle, a potem obstawiła ciętymi
kwiatami, umocowanymi w specjalnych gąbkach. Te cięte kwiaty rzeczywiście trzeba
będzie za jakiś czas wyrzucić – powiedziała siostra – ale ten doniczkowy będzie żył
jeszcze bardzo długo.
Ten obraz warto zostawić w pamięci i użyć go, by spojrzeć na siebie i swoje życie.
Bo to obraz także mojego życia. Życie chrześcijanina, który nie żyje jak chrześcijanin,
to ścięty kwiat. Chrześcijanin, który trzyma się Boga, Krzyża i Ewangelii – to kwiat,
który nigdy nie zwiędnie. Ścięty kwiat wyrzuca się na śmietnik. A o ten kwitnący się
dba; ten kwitnący zachwyca i pociąga.
Który obraz odnosi się do mnie? Aby to odkryć, warto zadać sobie pytanie: co
w moim życiu jest dla mnie najważniejsze? Na co stawiam? Na drugiego człowieka,
młodość, urodę, figurę, zdrowie, powodzenie, karierę, konto bankowe... Wszystko to
ścięte kwiaty...
Postawienie swego życia na Bogu – to bycie kwiatem, który nigdy nie zwiędnie.
Przybywa mi lat, a ja staję się piękniejsza, piękniejszy – nie dlatego, że mam na sobie
kilka warstw kremu – ale dlatego, że jestem coraz bliżej Boga i buduję każdy dzień
mojego życia na Nim.
W dzisiejszej Ewangelii, której słowa Bóg pragnie zostawić w naszym sercu, wiele
się wydarzyło. Wesele, zabawa, radość, goście, jest obecna Matka Boga, uczniowie i
sam Jezus. O mały włos a doszłoby na tej uroczystości do kompromitacji, bo zabrakło
wina – głównego napoju dla tamtego regionu świata. Tylko czujność Matki Bożej
uchroniła przed głupią sytuacją. Jezus dokonuje cudu i wodę zmienia
w wino.
Ewangelista św. Jan zapisał zdanie, nad którym zatrzymamy się trochę dłużej.
Brzmi ono następująco: „Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej”.
Spośród wielu myśli, które kryje całe to zdarzenie, liturgia chce nas uwrażliwić na
to, abyśmy w naszym życiu lepiej przyglądali się znakom, które daje nam Bóg. On
nieustannie do nas mówi. Dyskretnie czasem. Mówi przez drugiego człowieka, przez
wydarzenia, przez to wszystko, co nas spotyka, a co nie dzieje się przypadkowo.
Kiedyś słyszałem taką historię. Trzy razy zepsuł się im samochód, którym jechali,
by zdążyć na samolot. Za trzecim razem ojciec mówi do córki: „Nie polecicie dzisiaj.
To nie jest zwykły defekt samochodu. Jestem kierowcą 40 lat i czegoś podobnego
nie widziałem”. Zięć upierał się, by wezwać taksówkę, bo szkoda biletów lotniczych,
szkoda pieniędzy. Ojciec stanowczo się sprzeciwił. Samochodem wrócili do domu
bez problemu. Spisywał się doskonale. Za pięć godzin po powrocie dotarła do nich
wiadomość o awarii i wypadku samolotu, którym mieli lecieć. Zginęło kilkanaście
osób. Córka płakała i całowała ojca ze szczęścia. A on jej powiedział: jak się długo
prowadzi samochód, to doświadcza się wielu cudów i człowiek uważniej słucha Boga.
(por. E. Staniek, Sześć prawd wiary).
Delikatny znak. I albo człowiek zaufa Bogu albo zginie. Oczywiście pięknie byłoby,
gdyby to były śliczne białe anioły – ale nie – Bóg mówi nie tak, jakbyśmy chcieli.
Co tu jest ważne? Aby te znaki widzieć. A kiedy człowiek widzi znak? Gdy ma
serce otwarte na Boga. Bóg dając nam znaki, mówi, że nas kocha, że Mu na nas
zależy. Wyraźnym przykładem jest tutaj Kana Galilejska. Jezus nie chciał
kompromitacji organizatorów wesela. W znaku przemiany wody w wino dał temu
namacalny znak. Tak jest za każdym razem.
Bóg daje nam znak w konkretnej sytuacji naszego życia, w konkretnych
okolicznościach. W tym dawaniu nie ma przypadku – dla chrześcijanina nic nie
dzieje się z przypadku. Znak przemiany wody w wino był w konkretnej sytuacji. Nie
był przypadkiem. Zawsze tak jest. Bóg widzi nas w konkretnej sytuacji i w tym
konkrecie mówi do nas. Dlaczego my tych znaków czasem nie widzimy?
Pan Jezus na weselu w Kanie nie był przypadkiem. Został zaproszony. Jeśli ja
każdego dnia zapraszam Boga do swego życia, to łatwiej mogę odczytać znaki,
które mi daje. Ale jeśli Bóg jest w moim życiu od święta – to nie mogę się dziwić, że
Go nie widzę i nie słyszę. Zatem albo moje życie będzie nadal jak ścięty kwiat – albo
będzie jak kwiat, który z każdym dniem staje się piękniejszy...
Ks. Andrzej Mojżeszko
Ogłoszenia duszpasterskie
1. W dzisiejszą niedzielę obchodzimy Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy. Wiele
rodzin przeżywa ból rozłąki z najbliższymi, którzy wyjechali w poszukiwaniu pracy.
Otoczmy ich dzisiaj szczególną modlitwą. Przyjmijmy też serdecznie tych, którzy
wśród nas szukają lepszego życia dla siebie i najbliższych. Wykorzystajmy ten dzień,
aby uczyć się rozumieć innych – oni też są ukochanymi dziećmi Bożymi, naszymi
braćmi.
2. W całym Kościele trwa Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan.
Pan Jezus domaga się wzajemnej miłości: „To jest moje przykazanie, abyście się
wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem”. Niech ta miłość stanie się naszym
znakiem rozpoznawczym w świecie na każdy dzień.
3. Chociaż Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan zakończy się
w najbliższy piątek, 25 stycznia, nie ustawajmy w wysiłkach na rzecz jej całkowitego
przywrócenia. Tak bardzo takiej jedności pragnie sam Pan Jezus. A często jej brak jest
zgorszeniem dla współczesnego świata i wielu źle nastawia do Chrystusowego
Kościoła. Dlatego w tej intencji ofiarujmy nasze modlitwy i cierpienia.
4. Jutro, 21 stycznia, przypada Dzień Babci, a we wtorek, 22 stycznia – Dzień
Dziadka. Pamiętajmy i módlmy się w tych dniach za naszych kochanych Babcie
i Dziadków, tych żyjących i tych, którzy już odeszli do Domu Ojca. Bardzo często tyle
im zawdzięczamy! Niech naszym podziękowaniem będzie modlitwa, ofiarowana
Komunia Święta i serdeczna pamięć.
5. W święto Nawrócenia Świętego Pawła Apostoła, przypadające w piątek,
25 stycznia, prośmy o łaskę, aby Pan również nas chociaż trochę zechciał nawrócić.
Tego nawrócenia potrzebujemy na co dzień. Jak Święty Paweł, powinniśmy stać się
narzędziem Bożym, a wpatrując się w jego wspaniały wzór, kroczyć wiernie po
drogach wiary.
6. I jeszcze jedna okazja do spojrzenia poza siebie i własną wspólnotę wiary.
W sobotę, 26 stycznia, będziemy obchodzić Dzień Islamu. Prośmy tego dnia o światło
Ducha Świętego, abyśmy potrafili patrzeć na siebie z miłością i zrozumieniem, przez
pamięć o naszym wspólnym ojcu wiary – Abrahamie.
7. Adoracja Najświętszego Sakramentu w czwartek. O przewodniczenie proszę grupę
III. Przypominamy o Koronce i Mszy Świętej do Bożego Miłosierdzia – zachęcamy do
udziału.
8. W miniony piątek pożegnaliśmy z naszej wspólnoty śp. Leonarda Wróblewskiego
z Dąbrowy. Wieczny odpoczynek ....
9. O posprzątanie kościoła prosimy w sobotę po porannej Mszy świętej Parafian
z Przytarni – strona lewa. Jednocześnie serdecznie dziękujemy Parafianom z Górek –
strona lewa za okazaną pomoc i życzliwość w ostatnim tygodniu, wszak Kościół jest
naszym wspólnym domem.
10. W przyszłą niedzielę kolekta „specjalna” – na cele inwestycyjne naszej wspólnoty
– na spłatę zaciągniętego kredytu bankowego na renowację ściany głównej naszej
świątyni. Ostatnia wyniosła 5.001,50 zł. Bóg zapłać.
11 W naszej parafii kończą się odwiedziny duszpasterskie – kolęda. Przeżyjmy je
w duchu bożonarodzeniowej radości, w duchu modlitwy i serdecznej rozmowy
z duszpasterzem. Bóg zapłać za gościnę, wspaniałą atmosferę oraz składane ofiary.
Plan odwiedzin duszpasterskich
– czyli kolędy w parafii pw. Świętego Mikołaja w Wielu
Data
Dzień tyg.
20. 01.
niedziela
21. 01.
poniedziałek
Ks. wikariusz
Ks. proboszcz
Wiele, ulica Wicka Rogali,
strona prawa od pp. Oller
oraz Widokowa, Polna 1300
Rodziny, które nie miały kolędy
- po wcześniejszym zgłoszeniu
w kancelarii parafialnej
- cd. ul. Głównej
Wiele, ulica Ks. Płk. Wryczy od
pp. Nowackich do pp. Narloch 1200
Wiele, ulica Derdowskiego, strona
lewa od plebanii do pp. Rus - 1200
W tym tygodniu patronują nam:
w poniedziałek, 21 stycznia, św. Agnieszka, dziewica i męczennica, która jako 12-letnia
dziewczynka poniosła śmierć na stadionie Domicjana około 305 roku (wspomnienie
obowiązkowe);
w czwartek, 24 stycznia, św. Franciszek Salezy (1567-1622), biskup i doktor Kościoła,
wybitny pisarz, patron dziennikarzy i prasy katolickiej (wspomnienie obowiązkowe);
w sobotę, 26 stycznia, św. Tymoteusz i Tytus, uczniowie Świętego Pawła Apostoła; obaj
byli biskupami i obaj ponieśli śmierć męczeńską za wiarę (wspomnienie obowiązkowe).
"Panie, Ty wiesz lepiej aniżeli ja sam, że się starzeję i pewnego dnia
będę stary. Zachowaj mnie od zgubnego nawyku mniemania, że
muszę coś powiedzieć na każdy temat i przy każdej okazji. Odbierz
mi chęć prostowania każdemu jego ścieżek. Szkoda mi nie
spożytkować wielkich zasobów mądrości, jakie posiadam, ale Ty,
Panie, wiesz, że chciałbym zachować do końca paru przyjaciół.
Wyzwól mój umysł od niekończącego brnięcia w szczegóły i daj mi
skrzydeł, bym w lot przechodził do rzeczy. Użycz mi chwalebnego
uczucia, że czasem mogę się mylić. Zachowaj mnie miłym dla ludzi,
choć z niektórymi z nich doprawdy trudno wytrzymać. Nie chcę być świętym, ale
zgryźliwi starcy to jedno ze szczytowych osiągnięć szatana".
(tekst przypisywany św. Tomaszowi z Akwinu)
ks. proboszcz Jan Flisikowski
ks. wikariusz Damian Drozdowski
Parafia Rzymskokatolicka św. Mikołaja
Sanktuarium Kalwaryjskie
83-441 Wiele ul. Derdowskiego 1
www.kalwariawielewska.pl
e-mail: [email protected]
Opracowanie: msk