Historia teatru. Kulturoznawstwo. II rok..
Transkrypt
Historia teatru. Kulturoznawstwo. II rok..
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Głogowie Sylabus do zajęć I. Dane ogólne INSTYTUT HUMANISTYCZNY KIERUNEK Kulturoznawstwo SPECJALNOŚĆ RODZAJ STUDIÓW Stacjonarne ROK I SEMESTR STUDIÓW III, IV STATUS PRZEDMIOTU Obligatoryjny NAZWA PRZEDMIOTU Historia Teatru LICZBA GODZIN I FORMA ZAJĘĆ 30 W, 30 Ćw. LICZBA PUNKTÓW ECTS 8 KOD ECTS II. JĘZYK WYKŁADOWY język polski IMIĘ I NAZWISKO PROWADZĄCEGO dr Andrzej Tadeusz Kijowski Karta przedmiotu 1. Cele przedmiotu (wykład): C 1 – wprowadzenie w problematykę teatru w jego funkcji społecznej, kulturowej, terapeutycznej i instytucjonalnej. C 2 – przekazanie wiedzy dotyczącej teatru jako przedmiotu badań zarówno w jego tradycji śródziemnomorskiej wynikającej z kultury helleńskiej i hellenistycznej jak i analogicznych zjawisk innych starożytnych kultur: Egipt i Starożytny Wschód, Kręgi kultury islamu, Indie, Chiny, Japonia oraz teorii wyjaśniających jej funkcjonowanie. C 3 – zaprezentowanie faz rozwojowych teatru europejskiego jego mocy terapeutycznej (świątynia Asklepiosa) jak i negatywnych ocen z jakimi się spotykał w okresie rzymskiej dosłowności (Tertulian) C 4 – omówienie podstawowych form teatru rozumianego jako sztuka mechaniczna w koncepcji Hugona od św. Wiktora i Alsteda. C 5 – zinterpretowanie rozwoju teatru rozumianego jako zespół i instytucja od greckich festiwali poprzez rzymskie bachanalia na średniowiecznych korowodach (pageants), misteriach i moralitetach skończywszy. C. 6– Związek teatru z dramatem na przykładzie twórczości i działalności Moliera i Szekspira C. 7 – Formowanie się nowożytnej instytucji teatralnej na przykładzie dziejów wzlotów i upadku związanego z kasacją zakonu teatru jezuickiego. C 8. Teatr narodowy jego rola na przełomie XVIII i XIX wieku. C 9. Teatr w XIX wieku: epoka gwiazd i ludyczne formy teatrów ogródkowych: Na przykładzie losów scenicznych dwóch żon Ludwika Zimajera: Heleny Modrzejewskiej i Adolfiny Zimajer. C.10. Wielka Reforma Teatru a sztuka Reżyserii. C.11 Teorie Teatralne XX wieku: Craig, Appia, Artaud, Wachtangow, Meyerchold C.12. Teatr na skrzyżowaniu kultur i systemów politycznych II połowy XX wieku: Brecht i Grotowski. C.13. Teatr jako miejsce spotkania. Rola teatru na początku III tysiąclecia. Cele przedmiotu (ćwiczenia): C 1 – Wprowadzenie w problematykę teatrologiczną - kształtowanie poję cia teatru i wiedzy o teatrze jako osobnego przedmiotu badań. C 2 - Przekazanie wiedzy nt.Religijnych korzeni widowisk w starożytnych cywilizacjach oraz poza kręgiem kultury śródziemnomorskiej. C 3 – Przybliżenie problemów Koncepcji Teatru rozumianego jako forma podawcza dramat. C 4 - Zaprezentowanie koncepcji rozwoju sceny pudełkowej od budynku Scaene po model teatru Kubicznego. C 3 – Wyjaśnienie znaczenia pojęcia roli teatralnej i zawodu aktorskiego. C 4 i 5 – Zdefiniowanie kategorii opisu dzieła tetaralnego. C 6 i 7 – Analiza zjawisk teatralizacji życia społecznego. 2. Efekty kształcenia: (wiedza, umiejętności, kompetencje) (wykład) EK 1 – prawidłowo interpretuje pojęcie historii i teorii teatru jako subdyscypliny wiedzy o sztuce; EK 2 – ma ugruntowaną wiedzę z zakresu historii teatru europejskiego oraz ogólne pojęcie o historii widowisk w innych kręgach kulturowych ; EK 3 – zna i prawidłowo interpretuje fazy rozwoju teatru europejskiego od czasów greckich po współczesność; EK 4 – rozróżnia dzieje teatru od dziejów dramatu. EK 5 – rozpoznaje różnice między sztuką sceniczną a widowiskiem artystycznym. Efekty kształcenia: (wiedza, umiejętności, kompetencje) (ćwiczenia) EK 1 – rozumie i rozpoznaje problemy sztuki teatru i rozróżnia ją od historii dramatu oraz widowisk; EK. 2 – definiuje pojęcie teatrologii, zna style sceniczne i metody badawcze, postawy artystyczne, atmosferę życia teatralnego, typy instytucji tetralnych; EK 3 – wykazuje znajomość znaczenia roli reżysera w teatrze i współpracy z aktorami; EK 4 i 5 – określa czynniki charakterystyczne dla współczesnej instytucji teatralnej. Interpretuje pojęcia teatru w teatrze, czwartej ściany, wielkiej reformy teatralnej; EK 6 i 7 – ma podstawową wiedzę na temat teatralizacji życia spoecznego; określa rodzaje, przejawy, przyczyny i skutki stosowania technik teatralnych w systemach totalitarnych; wskazuje możliwości zapobiegania i przeciwdziałania fanatyzmem teatralnym. ● Treści programowe (forma zajęć i liczba godzin): W 1 – Teatr w świecie widowisk (2h) W 2 - Teatr jako przedmiot badań. Teorie teatralne od Arystotelesa poprzez Ojców Kościoł, scholastyków, Leone di Somi, aż po Dramaturgię Hamburską Lessinga i Paradoks o Aktorze Diderota. (2h) W 3 -Źródła i kierunki przemian współczesnego teatru doby romantycznej (1789 - 1989). W 3 - Modele teatru (kubiczny i sferyczny) - analiza porównawcza. Typologia scen. (2h) W 4 – Fazy rozwojowe sztuki teatralnej. Więź magiczna i artystyczna - pojęcie, istota i rodzaje wspólnot artystycznych. (3h) W 5 – Współdziałanie kreatorów i widzów - kształtowanie wzajemnych relacji w kontekś cie wytwarzania wspólnot teatralnych. (2h) W 6 – Nowożytne, romantyczne pojęcie instytucji teatralnej. Język teatralny a techniki propagandy. T (2 h) W. 7 – Teatr a moralność. Pornografia psychiczna i fizyczna. Zmiana w postrzeganiu społecznej pozycji aktora ( 2 h) Ćw. 1 – Dzieje teatru w Polsce w kontekście rozwoju europejskiej sztuki teatralnej. (2h) Ćw. 2 – Kultura teatralna współczesnej Europy na tle zjawisk widowiskowych innych cywilizacji. (3h) Ćw. 3 – Rola teatru w szkole. Edukacja teatralna w konwiktach Jezuickich i Pijarskich. (2h) Ćw. 4 – Teatr romantyczny jego znaczenie w kształtowaniu postaw patriotycznych: od Halki Moniuszki po dejmkowskie „Dziady” Mickiewicza. (2h) Ćw. 5 – Charakterystyka współczesnej edukacji teatralnej. Instytucjonalizacja organizacji i zespołów artystycznych. ( 2h) Ćw. 6 – Wychowawcza i lecznicza rola teatru. Spektakl artystyczny a Drama. (2h) Ćw. 7 – Warsztat animatora teatralnego (2h) 3. Metody i narzędzia dydaktyczne: podające, aktywizujące, poglądowe z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej, analiza tekstów, dyskusja, przygotowanie referatów i prezentacji. 4. Sposoby oceny: (F – formująca, P – podsumowująca) W – ocenianie podsumowujące (egzamin z oceną) Ćw. - ocenianie podsumowujące (zaliczenie z oceną) 5. Obciążenie pracą studenta: np. 2ECTS=60h Godziny kontaktowe z wykładowcą: 30+30=3=60h Czytanie wskazanej literatury: 8+8=16h Przygotowanie informacji tematycznych przy użyciu różnych źródeł i sposobów: 14+14=28h Przygotowanie do zaliczenia z oceną: 8+8=16h Suma godzin: np. 120h 6. Literatura podstawowa: 1) Allardyce Nicoll, Dzieje teatru, tłum. Antoni Dębnicki, Warszawa 1959. 2) Margot Berthold, Historia teatru, przełożyła Danuta Żmij-Zielińska, Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1980 7. Literatura uzupełniająca: 1) Johan Russel Brown, Historia Teatru , Warszawa 1999 2) Odette Aslan, Aktor XX wieku, Warszawa 1978. 3) Henryk Jankowski, Dzieje teatru lalek, Warszawa 1970. 4) Andrzej Tadeusz Kijowski, Teoria teatru. Rekonesans. Ossolineum 1983. 5) Andrzej Tadeusz Kijowski, Teatr to miejsce spotkania, t.III-IV, Opisu Obyczajów w 15-leciu międzysojuszniczym, Warszawa 2010 6) Barbara Król-Kaczorowska, Teatry dawnej Polski, budynki, dekoracje, kostiumy, Warszawa 1971. 7) Barbara Król-Kaczorowska, Budynek teatru, rozwój funkcji i form, Warszawa 1971. 8) Zbigniew Osiński, Grotowski i jego Laboratorium, Warszawa 1980. 9) Zbigniew Raszewski, Krótka historia teatru polskiego, Warszawa 1977. 10) Leon Schiller, Droga przez teatr, Warszawa 1983. 11) Konstanty Stanisławski, Pisma, t.1, Moje życie w sztuce, t.2, Praca aktora nad sobą, t.3, Praca aktora nad sobą, Warszawa 1954. 12) Zenobiusz Strzelecki, Polska plastyka teatralna, 3 tomy, Warszawa 1970.