tutaj - Pragaleria

1
SZTUKA
AKTUALNA
5. aukcja
20 kwietnia 2016, godz. 19.30
PRAGALERIA
Stalowa 3
03-425 Warszawa
www.pragaleria.com
T: 884 798 852 // 884 SZTUKA
[email protected]
2
DOBRE PIXELE
WYSTAWA ZBIOROWA
ZAKOŃCZONA
AUKCJĄ CHARYTATYWNĄ
18 MAJA 2016 R. GODZ. 19.30
wystawa przedaukcyjna:
27 kwietnia -18 maja 2016 r.
PARTNER PRAWNY:
PATRONI I PARTNTERZY:
SZTUKA
AKTUALNA
5. aukcja
20 kwietnia 2016, godz. 19.30
PARTNER PRAWNY:
wystawa przedaukcyjna od 15 kwietnia 2016 r. w godz. 12.00–19.00
showroom kolekcjonerski: 16–17 kwietnia 2016 r. godz. 12.00–18.00
cena wywoławcza każdej pracy–1 000 zł
licytuje – Mikołaj Konopacki
noty biograficzne artystów znajdują się na końcu katalogu
Fundacja
Promocji
Sztuki
Polskiej
4
1
Beata Murawska
Red Present, 2016 | olej, płótno, 100x92 cm | sygn. p.d.: Beata Murawska, opisany na odwrocie: Beata Murawska 2016 r.
„Red Present”
Kwieciste wzory konsekwentnie pokrywające całą powierzchnię płócien autorstwa Beaty Murawskiej to znak rozpoznawczy artystki. Tulipany to najbardziej
charakterystyczna, ulubiona roślina malarki, ciesząca się też niesłabnącym upodobaniem miłośników jej sztuki. Obrazy Murawskiej udowadniają, jak wiele
niuansów barwnych i drobnych wariacji form można zawrzeć, analizując jeden motyw, oraz jak wiele do powiedzenia ma wytrawna kolorystka, spotykając się
na co dzień z różnorodnością bujnej natury i tkwiącą w niej siłą witalną. Kwiaty Murawskiej nigdy się nie nudzą i chodź widziane wielokrotnie, za każdym razem
pozwalają nam odkrywać na nowo piękno, w niezwykły sposób tkwiące w sztuce i w przyrodzie.
5
2
Agnieszka Pietrzykowska
Architektura. Zaha Hadid, 2013/2016 | akryl, płótno, 60x90 cm | sygn. p.d.: APietrzykowska
Choć Agnieszka Pietrzykowska maluje jeden kobiecy motyw czyli akt to różnorodność ujęcia tego tematu w jej twórczości jest ogromna. „Architektura. Zaha
Hadid” choć powstała przed śmiercią wielkiej kreatorki budynków jest szczególnego rodzaju hołdem dla jej dokonań. Pietrzykowska potrafiła pokazać w tym
ujęciu to, co najistotniejsze dla postaci i dorobku Zahy – monumentalizm i biologiczność, instynktowność osadzenia w środowisku i delikatność współistnienia z otoczeniem.
Podtytuł obrazu jest dla artystki szczególnie ważny, gdyż jej obrazy opisują i przedstawiają najważniejsze dla kobiet wartości – wolność i życiowe spełnienie.
Zaha Hadid była bez wątpienia uosobieniem tych cech.
6
3
Magdalena Daniec
Co widzę z okna w lutym czyli 9 widoków zza szyby, 2016 | olej, płótno, 50x61 cm | sygn. p.d. Magdalena Daniec
Twórczość Magdaleny Daniec to wirtuozeria koloru, niuansów i delikatnych zestawień barw. Artystka doskonale czuje zarówno wibrujące, soczyste czerwienie,
jak subtelne biele czy mroczne czernie. Każda z jej prac jest bardzo solidnie i konsekwentnie zbudowana, nic nie jest tu przypadkowe i kompozycyjnie
błahe. Daniec sięga po szeroki zasób środków formalnych, stąd często w jej pracach liczne elementy kolażu – wklejki ze starych gazet czy fotografii, często
podmalowywane i kontrastowane kolorystycznie. Całość, choć sprawia monumentalne wrażenie, zamyka się zazwyczaj w niezbyt znaczących formatach,
pozostawiając wokół siebie przestrzeń, niezbędną dla tych bardzo energetycznych prac.
7
4
Ilona Herc
Moja przestrzeń, 2016 | akryl, płótno, 80x80 cm | sygn. p.d.: Ilona Herc 2016, opisany na odwrocie: ILONA HERC "MOJA
PRZESTRZEŃ", KRAKÓW, 2016
W malarstwie Ilony Herc dominują dwa tematy: czysty pejzaż oraz figura ludzka, osadzona w ujmowanej przestrzeni. Kolekcjonerzy szczególnie upodobali
sobie ten drugi wariant twórczości artystki, stąd najczęściej takie prace możemy spotkać w katalogach aukcyjnych. Bohaterką Herc jest jej córka Wera, mała
dziewczynka w rozkloszowanej sukience. Rysowana umowną kreską, nie pozbawiona jednak cech indywidualnych, może być syntetycznym przedstawieniem
wszystkich dzieci – ikonicznym znakiem dzieciństwa. Jej przygody w niedookreślonym pejzażu, czasami przypominającym słoneczną plażę, czasami
architektoniczny labirynt czy fragment miejskiego krajobrazu to symboliczne przedstawienie dziecięcego świata do którego dorosłym niełatwo się przedostać,
gdyż po wielu latach zapomnieli już drogę, która tam wiodła.
8
5
Anna Alicja Trochim
W samo południe, 2013 | olej, płótno, 61x82 cm | opisany na odwrocie: Anna Alicja Trochim W samo południe 2013
Anna Alicja Trochim maluje światło, i w zasadzie maluje je od zawsze. Bez względu na to, jaką gamę barw obiera dla swojego płótna, jej abstrakcyjne
kompozycje to rozszczepiony na obrazie pryzmat i zamknięta w kompozycji tęcza. Znakiem rozpoznawczym artystki jest delikatna, żeberkowa faktura prac, która
nadaje im, poprzez załamujące się odblaski, dodatkowej siły koloru. Artystka zazwyczaj wybiera intensywne barwy, poszukuje w nich harmonii i szczególnej siły
witalnej, którą należy łączyć z siłami przyrody, będącymi nieodłączną inspiracją malarską.
9
6
Iza Staręga
Z cyklu Kobiety w chustach, mężczyźni w hełmach, 2016 | olej, płótno, 80x100 cm | sygn. p.d. IZA STARĘGA | opisany na
odwrocie: Iza Staręga KOBIETY W CHUSTACH MĘRZCZYŹNI W HEŁMACH 2016
Piękne kobiece oblicza malowane przez Izę Staręgę, czasami smutne, częściej zadumane, nieodmienne przyciągają zwolenników jej malarstwa. Osadzone
na umownym tle, na którym rzadko pojawiają się jakieś akcenty koloru, coś jakby tapeta… ale to nie istotne. Kolor to nakrycie głowy. Dlatego cykl nosi nazwę
„Kobiety w chustach mężczyźni w hełmach”. Tych męskich portretów jest znacznie mniej, ale kiedy się pojawią otrzymujemy silne, można rzec „rzymskie” oblicza.
Takich facetów teraz już na ulicy się nie spotyka. Ale wracając do dam. Wzrok przykuwa właśnie ich wzrok: wielkie, skupione oczy patrzące na widza, w których
odnajdziemy historię każdej z nich. Sami musimy ją sobie opowiedzieć. Wystarczy się wsłuchać w cichy szept modelki, by poznać jej narrację.
10
7
Robert Jaworski
Zapis XLI, 2016 | akryl, płótno, 80x110 cm | opisany na odwrocie: Robert jaworski zapis XLI 2016 akryl
Abstrakcje Roberta Jaworskiego to kompozycje bardzo energetyczne, rozlewające się we wszystkich kierunkach i nie ograniczone właściwie ramą obrazu. Artysta
sam zaznacza, że prace z tego cyklu można eksponować dowolnie, nie są one zdefiniowane jako pionowe czy poziome. Ich naczelną regułą jest przenikanie do
otoczenia i współistnienie z rzeczywistością. To obrazy zdecydowanie emocjonalne i silne w wyrazie, nawet jeśli wybierzemy z cyklu te o stonowanych barwach,
a takich jest mniej. Dominują kontrastowe czerwono-biało-czarne, będące mocnym znakiem w przestrzeni. Mają także zdecydowany ładunek dekoracyjny, co
niekoniecznie znalazło się w założeniach autorskich.
11
8
Michał Warecki
Turkusowa w groszki, 2016 | akryl, płótno, 72x65 cm | sygn. l.d.: WARECKI 2016
Na obrazach Michała Wareckiego zawsze znajdziemy uwodzicielską kobietę o niebanalnym typie urody i fryzurze z trefionych loków. Możemy domyślać się
jednej modelki, zapewne bliskiej artyście. Poddana stylizacji, wiedzie bardzo intersujący żywot. Przede wszystkim ma bogata garderobę, której pozazdrościłaby
jej każda kobieta. Mnogość wzorzystych sukien, a do nich liczne dodatki: torebki, parasolki, rękawiczki, kapelusze, a nawet wachlarze. To wszystko daje
możliwość budowania bardzo dekoracyjnych sytuacji malarskich. Do tego świetnie urządzony dom w stylizacji z lat 60., z piękną łazienką, niebanalny
amerykański samochód… Prawdziwa dama z obrazu. Lubi się widzieć w czerwieniach i złocie, ale w turkusie też jej bardzo do twarzy. Często ma humor, ale
czasem też i humorki. Potrafi spojrzeć z ukosa. Widać, że ma charakterek.
12
9
Ewa Zawadzka
z cyklu Materia ciszy, 2016 | technika własna, płótno, 80x90 cm | opisany na odwrocie: EWA ZAWADZKA – z cyklu
„MATERIA CISZY” 2016 80X90
Ewa Zawadzka maluje fragmenty architektury po to, aby móc skupić się na tworzeniu opowieści o barwie, świetle i ciszy. Tworzy w szczególnej technice,
pozwalającej uzyskać fakturę prac, dzięki czemu jej obrazy niemal jarzą się własnym żarem. Najciekawsze prace z cyklu „Materia ciszy” to te, w których
pojawiają się elementy dodatkowe, kontrastowe, stwarzające napięcie. Teraz mamy do czynienia z taką pracą, gdzie czernie i biele budują niezwykła sytuację
relacji pomiędzy elementami, od której nie sposób oderwać wzroku. Malarstwo Zawadzkiej to bardzo kameralne kompozycje, a jednocześnie bardzo mocne
w wyrazie, skupiające na sobie uwagę widza. Przyciągają do siebie, tak jakby skrywały jakąś tajemnicę.
13
10
Małgorzata Stępniak
Martini, 2016 | olej, płótno, 60x20 cm | sygn. l.d.: MS ’16, opisany na odwrocie: MAŁGORZATA STĘPNIAK „MARTINI” 2016 20x60
Jednoznaczny styl prac Małgorzaty Stępniak oraz będąca jej znakiem rozpoznawczym krwista czerwień zjednała jej obrazom grono wiernych miłośników.
Artystka kreuje sytuacje intymne, często buduarowe, czasami muzyczne, choć gdy sięga po tematykę koncertową to także wybiera składy kameralne. Tym razem
zaproponowała scenę absolutnie prywatną – kobiecy relaks z kieliszkiem w ręku, choć zapewne adresowany do partnera przeciwnej płci. Ta uwodzicielska
kompozycja nie pozostawia niedomówień, a artystka nie pokazując nawet najdrobniejszego fragmentu nagości, potrafi stworzyć erotyczne napięcie o wyjątkowej
sile. Niewielki format pracy doskonale nadaje się do kameralnych wnętrz i na „bardzo prywatny” podarek.
14
11
Dominika Kowynia
Rozmawia, 2007 | olej, płótno, 100x80 cm | opisany na odwrocie: „ROZMAWIA” 100/80 OLEJ NA PŁÓTNIE DOMINIKA
KOWYNIA 2007
Dominikę Kowynię interesuje człowiek. Malując osoby bliskie czy anonimowych bohaterów zawsze pozostawia margines niedopowiedzenia, manifestując fakt
niemożności poznania drugiego człowieka. Jej styl wyróżnia interesujące połączenie powściągliwości z potrzebą uprawiania malarstwa figuratywnego. To
owocuję sztuką o uproszczonej ikonografii, zwięzłej formie i paletą barw ograniczoną do niewielu odcieni. Artystka chętnie stosuje grube impasty, a faktura jej
portretów w istotny sposób buduje ekspresję przedstawienia figury ludzkiej.
15
12
Make it Simple /Lech Maślankiewicz/
Gus 01, 2012 | Akryl, płótno, 90x90 cm | sygn. p.d.: LM, opisany na odwrocie: Make it Simple LECH MAŚLANKIEWICZ
„GUS 01” 2012
Make it Simple to artystyczny pseudonim Lecha Maślankiewicza, który coraz bardziej wydaje się ironiczny. Najnowsze prace artysty stają się mocno
skomplikowane, a za plątaniną narastających i nawarstwiających się kresek coraz trudnej nadążyć oku patrzącego. Nie dzieje się to jednak bez przyjemności,
a błąkanie się po labiryntach czarnych konturów, w soczystych żółciach i pomarańczach, doprawianych śliwkowymi fioletami, tworzy ciekawą, geometryzującą
formę, która ma w sobie świeżość i dekoracyjną urodę.
16
13
Wojciech Ćwiertniewicz
bez tytułu (57), 1977-2014 | olej, płótno, 60x50 cm | sygn. p.d.: Ćwiertniewicz ’87, opisany na odwrocie: 57 13/4/14 oraz
nalepka autorska
Wojciech Ćwiertniewicz zabiera nas w podróż w przeszłość. Eksploruje własne malarskie archiwum, a jednocześnie ukazuje ikoniczne obrazy historii sztuki.
W trakcie studiów na ASP, na zajęciach z konserwacji, był zmuszony kopiować dostępne wtedy nielicznym, najwybitniejsze dzieła w polskich zbiorach
m.in. „Damę z łasiczką” Leonarda da Vinci. Po wielu latach, na tym samym płótnie, powstały typowe dla artysty okręgi kompozycji abstrakcyjnej, tworząc
swoisty palimpsest malarsko-historyczno-sentymentalny. Praca wyjątkowa. Można powiedzieć, że kolekcjonerska gratka. Zarówno dla miłośników twórczości
Ćwiertniewicza, jak i historii malarstwa, jak i rozmaitych krakowian. Efekt estetyczny też bardzo ciekawy, i o dziwo harmonijny.
17
14
Kacper Bożek
Bożek ciężkozbrojny, 2001 | akwaforta, akwatinta, papier, 79x79 cm (arkusz), 65x65 cm (odcisk płyty), nakład: 51/100 |
sygn. u dołu: 51/100 BOŻEK CIĘZKOZBROJNY KACPER BOŻEK
Kacper Bożek, kiedy tworzy teki graficzne, najczęściej sięga po inspiracje literackie. Kreuje jednak także prace pojedyncze, powstające z bardziej
osobistej potrzeby. Takie grafiki nasycone są prywatną symboliką autora. Tworzą one autonomiczne historie, a kluczem do ich odczytania zazwyczaj jest
tytuł. Artysta jest absolutnym wirtuozem techniki graficznej. Stopień skomplikowania realizowanych akwafort i akwatint, podrysowywanych suchą igłą,
wielu już wprawił w zdumienie. Nie mniejszą konsternację powoduje wyobraźnia artysty, która w płynny sposób łączy inspiracje średniowiecznymi
manuskryptami, ikonologią i ikonografią, herbarzami i bestiariuszami, z na wskroś nowoczesnymi historiami i prywatnymi facecjami o knajpianym rodowodzie.
18
15
Agnieszka Kicińska
Agadir 1, 2010 | olej, płótno, 50x120 cm | opisany na odwrocie: AGNIESZKA KICIŃSKA „AGADIR 1” 2010 r. 50x120 cm
olej, płótno
Malarstwo Agnieszki Kicińskiej stanowi dokumentację licznych podróży artystki. Nie jest to jednak rodzaj osobistego, emocjonalnego pamiętnika, a względnie
obiektywna rejestracja – opis miejsc, w których autorka miała okazję spędzać czas, a które wybierała nieprzypadkowo. Jej twórczość nie jest fotorealistyczna,
nie bazuje na oddaniu szczegółu i nie upaja się ilustracyjnością. Kicińską najbardziej interesuje architektura, często wyabstrahowana do poziomu gry
geometrycznych brył oraz sam charakter miejsca. Wrażenie, które ono na niej wywarło artystka stara się przekazać dalej, opowiedzieć je widzowi za
pośrednictwem obrazu. W efekcie otrzymujemy pewne ikoniczne znaki, wręcz symbole miejsc, które w prosty sposób możemy zidentyfikować. To budzi uznanie
dla zmysłu obserwacji i syntezy Agnieszki Kicińskiej oraz powoduje, że jej opowieść o architekturze i okolicach często egzotycznych, pełna jest dekoracyjności,
a zarazem graficznego uproszczenia.
19
16
Jarosław Jaśnikowski
Posłańcy Armagedonu, 2012 | olej, płótno, 80x100 cm | sygn. p.d.: JJ2012, opisany na odwrocie: JAROSŁAW JAŚNIKOWSKI
„POSŁAŃCY ARMAGEDONU” PASIECZNIK 16.09.2012 NR-520
Jarosław Jaśnikowski stworzył własną alternatywną rzeczywistość. Rządzą w niej odmienne prawa fizyki, funkcjonują inne właściwości materii i nie zupełnie
istnieje grawitacja. Jest to świat realny, a jednak świat realizmu magicznego, realizmu Jaśnikowskiego. Autor, absolutnie świadomy stosowanych zabiegów,
wytrąca nas z oczywistości poznawczej. Niby coś rozpoznajemy, wiemy, do czegoś jesteśmy przyzwyczajeni, a jednak nic nie jest takim, jakim być powinno.
Jaśnikowski zastawia pułapki na naszą umiejętność rozpoznawania rzeczy. Jest jednym z najbardziej znanych i rozpoznawalnych twórców polskiego
Steampunku. Jest też miłośnikiem gotyku, z którego czerpie inspiracje, zwłaszcza sięgając po elementy architektoniczne. Należy do wielbicieli pojazdów
wszelakich, najczęściej starego typu, z których czyni niejako pojazdy kosmiczne. Jego malarstwo zaciera kontury przeszłości i przyszłości, budując świat
równoległy w barwach ciepłych i można rzec „pełnych”. Bo jedyne, czym Jaśnikowski może grzeszyć, to odrobina nadmiaru.
20
17
Marta Sieciarz
nr 3 z cyklu Znaki, 2012 | olej, płótno, 120x80 cm | sygn. p.d.: M. Sieciarz
Cykl „Znaki” Marty Sieciarz to wyabstrahowane niemal do abstrakcji fragmenty miasta. Wprawne oko obserwatora rozpozna w nich kadry z Warszawy.
Odbiór tych obrazów jest ze sobą sprzeczny. Z jednej strony obcujemy ze zdecydowanym minimalizmem, motywami oczyszczonymi do absolutnie niezbędnych
elementów, z drugiej jednak otrzymujemy efekt bardzo dekoracyjny, znacząco wzbogacający wnętrze, w którym praca ta będzie eksponowana. Takie połączenie
to rzadka sytuacja, tym cenniejsza, że styl malarski Sieciarz jest na wskroś nowoczesny, niemal graficzny. Uogólnienie kompozycji oraz chłodna gama barw,
skontrastowana jednak ognistą czerwienią emanuje energią, przynosząc jednocześnie element uspokojenia. Wszystko jest tu na swoim miejscu, i w sam raz.
21
18
Agata Rościecha
z cyklu Muzy operowe, 2016 | technika mieszana, płótno, 50x100 cm | opisany na odwrocie: Agata Rościecha z cyklu „Muzy
operowe” tech. mieszana / płótno 100x50 cm 2016
Kolejny tajemniczy manekin Agaty Rościechy tym razem pochodzi z cyklu „Muzy operowe”. Pod szyją kryza, na twarzy woal, do tego dekoracyjne, złote tło
i wzorzysta materia sukni nie budzą zdziwienia w teatralnych dekoracjach. Tajemnicza kobiecość fantastycznie wybrzmiewa w takim otoczeniu. Także kobieta
współczesna chętnie, raz na jakiś czas, przydałaby sobie odrobiny scenicznej stylizacji. Poza i wielkość ról z kobiecością łączone są zdecydowanie, nawet jeśli to
stereotyp. Każdy czasami chciałby wcielić się w inną postać i pozwolić sobie na drobną mistyfikację. Stać się na chwilę wielką damą, zamożną, dystyngowaną
i pozornie pozbawianą trosk – nawet jeśli to tylko przebieranki. Nawet jeśli to tylko scena, opera, gra.
22
19
Michał Jędrczak
Flaneur, 2015 | olej, płótno, 75x115 cm | sygn. p.d.: monogramem, opisany na odwrocie: Michał Jędrczak 2015 FLANEUR
oraz nalepka autorska
Michał Jędrczak wypracował własny język malarski, który łączy deformację, ekspresyjną kreskę i minimalistyczny znak graficzny. W ostatnim okresie artysta
zdecydowanie rozjaśnił paletę barw, sięgając po kolory pastelowe, bardzo nieoczywiste, budujące frapujące stosunki barwne. Jest erudytą, często wybiera
tematy aluzyjnie polemizujące z ikonografią zaczerpniętą z historii sztuki i kanonu nowoczesności. Jego twórczość to bardzo indywidualna wypowiedź, warta
głębszego namysłu i drobiazgowego śledzenia.
23
20
Tomasz Daniec
Sepsis, 2013 | olej, płótno, 110x80 cm | opisany na odwrocie: T. Daniec 2013 Sepsis
Tomasz Daniec z równym powodzeniem zajmuje się malarstwem i grafiką warsztatową. Graficzność w malarstwie Dańca odnaleźć można w upodobaniu artysty
do szczegółu, w lokowaniu drobnych elementów w obrębie kompozycji, które sprzyjają uważnej lekturze jego prac i wymagają od widza skupienia i śledzenia
rozwijającej się często drobiazgowo narracji. Na tym jednak koniec. Później poznajemy w Dańcu wytrawnego kolorystę, który prowadzi nas przez kompozycję
delikatnymi niuansami barwnymi i eleganckimi zestrojeniami kolorów, bez niepotrzebnych kontrastów, a za to w zgaszonym i wyciszonym monochromie. Światy
kreowane przez Dańca można nazwać surrealistycznymi, gdyby trzeba było go koniecznie do jakiegoś nurtu dopisać. Jednak jego malarstwo jest na wskroś
własne. Kreowane przez niego światy i historie to równoległa, „dańcowa” rzeczywistość, której nie da się pod nic podciągnąć i na siłę robić tego nie
należy. Powinno się natomiast zagłębić w opowieść tego artysty, bo jest ona niezwykle ciekawa.
24
21
Jagoda Kaczmarczyk-Hudzik
Rejs, 2016 | olej, płótno, 100x80 cm | sygn. p.l.: J.K/H ’16, opisany na odwrocie: JAGODA KACZMARCZYK-HUDZIK „REJS”
2016 olej/płótno 100x80 cm
Jagoda Kaczmarczyk-Hudzik z jednej strony pochłonięta jest tworzeniem prac w rygorze nadrealistycznego malarstwa o fotograficznej dosłowności, z drugiej
jednak interesuje ją abstrakcja. W abstrakcyjnych kompozycjach pozwala sobie na brak ograniczeń. To farba i jej swobodne spływy nadają ostateczny kształt
pracy. „Rejs” to kolejny po „Wioślarzach” obraz wyjątkowy, który łączy abstrakcje z figuracja, choć nie w nadrealnym, a bardziej ikonicznym wyrazie. Praca
ta jest dokładną ilustracją procesu zachodzącego w naszej wyobraźni, gdzie oswajamy abstrakcyjne kształty i pozawalamy im tworzyć w umyśle znajome
wyobrażenia. Proces taki najbardziej przypomina obserwacje pokrytego chmurami nieba, gdzie pierzaste elementy staramy się skonkretyzować naszymi
skojarzeniami. To bardzo ciekawa praca i należy mieć nadzieje, że stanie się przyczynkiem do całego cyklu takich obrazów w twórczości Kaczmarczyk-Hudzik.
25
22
Andrzej Fronczak
Vias urbis secreto, 2016 | technika własna, płótno, 100x70 cm | sygn. p.d.: A Fronczak 16
Andrzej Fronczak od lat maluje surrealistyczną architekturę. Jego fantastyczne miasta poznaliśmy już w wielu wariantach. Czasami artysta prezentuje
nam je w odległej perspektywie. Wtedy czujemy się jak pielgrzymi, którzy po dalekiej podróży spostrzegają nareszcie cel swojej wędrówki. Kiedy indziej,
i tak jest tym razem, włóczymy się w gąszczu ulic wielkiej metropolii, nieco przytłoczeni skalą wysokościowców, kolorami neonów i reklam, które przesuwają się
nam przed oczami w oszałamiającym tempie, pozostawiając wyrażenie wielkomiejskości. W ostatnich pracach artysty pojawia się coraz więcej żywych kolorów,
choć wcześniej autor operował skalą szarości i sepiowych brązów. Stąd prawdopodobnie wrażenie, że jego płótna przedstawiają metropolie coraz bardziej
nowoczesne. W każdym jednak przypadku zaskakuje techniczna wirtuozeria, uszczegółowienie kompozycji i wyjątkowa atmosfera, jaką kreują obrazy
Fronczaka.
26
23
Patryk Lutomski
Kiedy byłem mały. Historia cz. 2, 2005 | akryl, płótno, 80x100 cm | sygn. P. Lutomski 05 r., „Kiedy byłem mały. Historia cz. 2”
Patryk Lutomski
Kiedy ktoś chce skrytykować obraz, jego zdaniem namalowany nieudolnie, często wygłasza komentarz „dziecko lepiej by to namalowało”. Patryk Lutomski
świadomie sięgnął w swoim malarstwie po stylistykę dziecięcego obrazowania. Nie ograniczył się jednak do bezmyślnego bazgrania najmłodszych.
Przeanalizował rodzaj widzenia i myślenia, a potem przelewania na kartkę, dzieci nieco starszych. Ich sposób kształtowania perspektywy, „rozkładania” bryły,
makietowania sytuacji. Stosując taki sam zasób środków formalnych opowiada nam o bardzo poważnych sprawach. Dzieci zresztą też często, zaskakując
dorosłych, trafnie oraz lapidarnie, potrafią skomentować kwestie trudne i problematyczne, które ich rodzice lub inne autorytety próbują „w mądry sposób”
objaśniać. Lutomski sięga do historii, szczególnie tych jej fragmentów, które są krwawe, ale pociągają go też wydarzenia sportowe i loty kosmiczne. Wszystko
można opisać językiem dziecka. Efekt wizualny świetny. Przekaz intelektualny zdecydowanie mądrzejszy niż ten z gazet, a często i z książek.
27
24
Borys Michalik
Nieznana okolica, 2016 | pastel, papier, 50x70 cm | sygn. l.d.: B. Michalik
Malarstwo Borysa Michalika, artysty który równolegle tworzy w technice olejnej i pastelu, nawiązuje do nurtu realizmu magicznego. Stąd jego prace budzą
w nas pewien niepokój i dysonans poznawczy, ale przez to też są tak frapujące. Ulubione motywy artysty wiążą się z transportem. Michalik często wytrąca
z kontekstu statki powietrzne i morskie, tramwaje i pociągi. Nie pozwala im płynąć i jeździć po tym, po czym zazwyczaj powinny to robić. Nakazuje im ucieczkę
z miast i portów, wyprowadza w plener, a do tego pozbawia pasażerów. Jedynymi ludźmi w obrębie tych przedstawień jesteśmy my – widzowie. Nie tylko to,
o czym opowiada artysta, ale także to, jak to czyni, przyciąga do jego prac. Ich wartością estetyczną jest umiejętne operowanie kolorem. Przejścia tonalne,
szczególnie w technice pastelu bardzo delikatnie prowadzone, stosowanie kontrastów, uwypuklanie elementów poprzez wprowadzenie blików, bieli i konturów –
to wszystko świadczy o mistrzostwie warsztatowym i wysokiej kulturze malarskiej.
28
25
Anna Wojciechowska-Paprocka
Biografia, 2012 | akryl, płótno, 81x100 cm | sygn. pd.: AW, opisany na odwrocie: BIOGRAFIA / 2012 ANNA
WOJCIECHOWSKA PAPROCKA, praca w oprawie
Kwiaty, motyle i delikatna bluzka z falbanką – chciałoby się mieć taką „Biografię”, jaką nakreśliła Anna Wojciechowska-Paprocka. Efektowny, dekoracyjny
i zwyczajnie piękny portret kobiecy w nasyconych barwach emanuje dostojeństwem i elegancją, ale jest w nim też mnóstwo lekkości. Gdyby nie tytuł, możnaby
przyjąć, że artystka chciała symbolicznie odmalować wiosnę w jej dojrzałej postaci. Kompozycja Wojciechowskiej-Paprockiej pokazuje wirtuozerię kolorystyczną
artystki, jej nieoczywiste wybory, jakich dokonuje przy zestrojeniach barw. Całość to kreacja umowna, daleka od realizmu portretowanego, mająca wszystkie
cechy indywidualnego charakteru prac malarki i doskonale prezentująca kształt jej stylizowanych kompozycji.
29
26
Marek Ejsmond-Ślusarczyk
Studium przedmiotu, 2009 | akryl, płótno, 54x65 cm | opisany na odwrocie: Marek Ejsmond-Ślusarczyk | cykl Studium
przedmiotu 2009 r. Akryl
Marek Ejsmond-Ślusarczyk w swoim malarstwie inspiruje się naturą, przetwarza ją jednak i stylizuje w sposób bardzo silny. W efekcie powstaje abstrakcja
biologiczna o bardzo charakterystycznych obłych kształtach, często kontrastowanych cienkimi podziałami linii. Autor stosuje jednoznaczną, jednolitą
plamę barwną i nietypową kolorystykę. Obok ulubionych błękitów, bardzo często sięga po kolory złote i srebrne, które z jednej strony odnaturalniają jego
przedstawienia, kierując nasze skojarzenia w stronę sfer niebieskich, z drugiej przynoszą efekt czystej dekoracyjności, jednak o wybitnej elegancji i delikatności.
30
27
Andrzej Kasprzak
Green hopes-third face, 2010 | olej, akryl, cement, emalia, ołówek, 100x80 cm | sygn. p.d.: A.KASPRZAK, l.g.: „GREEN
HOPES” THIRD FACE 2010, opisany na odwrocie: „GREEN HOPES” THIRD FACE OIL, ACRILIC, ENAMEL (EMALIE) ON
CANVAS A.KASPRZAK 2010 100x80 cm
Andrzeja Kasprzaka interesują relacje międzyludzkie i towarzyszące im emocje. Najchętniej obserwuje je w kręgu ludzi silnie ze sobą związanych
pokrewieństwem lub przyjaźnią. Niestety, co potwierdzają psychologowie, najbardziej zazwyczaj ranimy tych, których najmocniej kochamy. Najbliżsi, jak
rezonansowe pudło, odbierają wszystkie nasze życiowe porażki i stresy. Kasprzaka frapują takie relacje, co wyraża poprzez ekspresję figur i niepokojące
zestawienia barw. Jego twórczość daleka jest od realizmu, a figura człowieka symbolicznie zawsze jest niekompletna i poobijana. Obrazy artysty to pełne
napięcia, fantastyczne ilustracje naszych codziennych niepokojów.
31
28
Aqualoopa /Igor Chołda/
Network 60, 2016 | akryl, płótno, 60x60 cm | sygn. p.d. Aqualoopa, opisany na odwrocie: Aqualoopa/IGOR CHOŁDA
„NETWORK 60”/AKRYL/2016
Twórczość Aqualoopy, artysty działającego w nurcie street artu, jest rozpoznawalna na pierwszy rzut oka. Stworzył nie tylko swojego bohatera, ale szczególny
rodzaj kreski i dukt pisma, który jest z nim jednoznacznie kojarzony. To ostatnie jest silnie inspirowane, co do metody, wschodnią kaligrafią. Zresztą Aqualoopa
uprawia także malarstwo tuszowe na papierze, tworząc piękne, subtelne kompozycje, o wybitnych walorach dekoracyjnych, które pokazuje rzadko, twierdząc
uparcie, że jeszcze nie osiągnął doskonałości, do której dąży. Prezentowana praca, w pełni monochromatyczna, dzięki wybranej przez artystę gamie szarości jest
niezwykle elegancka i delikatna w wyrazie, co przydaje jej ogromnej lekkości.
32
29
Tadeusz Świniarski
Św. Sebastian, 2016 | akryl, płótno, 100x80 cm | sygn. p.d.: Świniarski ’16, opisany na odwrocie: „Św. Sebastian 100x80
T. Świniarski 2016
Malarstwo Tadeusza Świniarskiego to zawsze opowieść o człowieku i jego uwikłaniu w dylematy codzienności, często dylematy moralne. Tym razem artysta
sięgnął po temat biblijny i postać św. Sebastiana, aby nakreślić bardziej uniwersalną historię kogoś, kto walczy ze swoimi „demonami”. Ekspresyjna, wijąca się
kreska, silne zestawienia kolorystyczne i często zgrzytliwe kontrasty barw nadają całemu przedstawieniu niepokojącej ekspresji. Czujemy dzięki nim prawdziwe
uwikłanie postaci w jej nieoczywistą sytuację. To skłania do zastanawiania, ale też powoduje, że oszczędne elementy kompozycji obrazu wydają się nam
bardzo intensywne i przekonywujące.
33
30
Tadeusz Serafin
IX, 2010 | akryl, pastele olejne, ołówek, ecolina, kredka, płyta, 80x120 cm | sygn. LTS ’10 IX, opisany na odwrocie:
LTS L. TADEUSZ SERAFIN 80X120 płyta – akryl, pastele olejne, ołówek, ecolina, kredka
Tadeusz Serafin jest artystą tworzącym od kilku dekad. Nie przeszkadza mu to nieustannie eksperymentować i poszukiwać. Swoje działania prowadzi zarówno
w obrębie samej materii malarskiej, jak i w obszarze obrazu. Stąd nie tylko głęboka eksploracja abstrakcji, ale także łączenie malarstwa nieprzedstawiającego
z kolażem, tkaniną, a także kulisowa budowa przestrzeni, gdzie kolejne płaszczyzny przedstawienia obrazowego kolejno się ukazują. Artysta stosuje
czyste barwy i proste formy dla zaznaczenia uniwersalnego przekazu, dotyczącego stosunków barwnych i przestrzennych. Jego kompozycje stwarzają
ciekawe wrażenie optyczne.
34
31
Ewa Żochowska
Bez tytułu 22, 2007 | olej, płótno, 145x90 cm | sygn. p.d.: Ewa Żo. 2007, opisany na odwrocie: Ewa Żochowska „Bez tyt. 22”
olej na pł. 90x145 cm 2007
Malarstwo Ewy Żochowskiej jest bardzo niepokojące, zwłaszcza na pierwszy rzut oka. Uwodzi, ale jednak też trochę odpycha. Poddajmy się uwodzeniu, a nie
pozwólmy się odepchnąć. Malarstwo Żochowskiej to opowieść z dreszczykiem, a przecież w gruncie rzeczy właśnie takie historie najbardziej lubimy. Artystkę
najbardziej interesuje kobieta, z całym dramatyzmem jej życiowych problemów. Kobieta intelektualna i biologiczna. Tematem większości prac Żochowskiej jest
właśnie dwoistość kobiecej natury. Czasami chodzi o zmienność jej charakteru, a czasami o wpływanie na siebie natury biologicznej i psychicznej, o walkę
miedzy duszą i ciałem, która w jakimś stopniu toczy się w każdej z nas.
35
32
Piotr Tarkowski
bez tytułu, 2016 | olej, płyta MDF, 53,5x41 cm | sygn. p.d. monogramem, opisany na odwrocie: TARKOWSKI 2016
Piotr Tarkowski jest bystrym obserwatorem, który nie lubi funkcjonować w wielkim mieście. Ucieka na wieś, do lasu, w świat przyrody. Te ucieczki
znajdują odwzorowanie w jego obrazach. Autor jest wrażliwym pejzażystą, który często pozwala widokom pozostawać autonomicznym przedstawieniem.
W innych przypadkach pejzaże przetwarza w specyficzne dla jego malarstwa surrealne krajobrazy, stanowiące tło motywów historycznych pól bitewnych czy
agresywnych utarczek między zwierzętami, które pozwalają domyślać się bardziej skomplikowanej symboliki. Każdy z tych wariantów jest niezwykle ciekawy.
36
33
Zbigniew Nowosadzki
Niebieskie okno, 2007 | olej, płótno, 46x38 cm | opisany na odwrocie: NIEBIESKIE OKNO 2007 ZBIGNIEW NOWOSADZKI,
praca w oprawie
Jedną z głównych inspiracji malarstwa Zbigniewa Nowosadzkiego jest kobieta, choć w twórczości artysty nie brakuje też bardzo ciekawych prac pejzażowych.
Artysta wypracował rozpoznawalny model figury ludzkiej – szczupłej, wydłużonej postaci, stanowiącej znak w przestrzeni. Kompozycje Nowosadzkiego są
bardzo umowne, zbliżone do abstrakcji, bardzo silne konstrukcyjnie i operujące czystymi kolorami. Patrząc na nie, nasuwają się skojarzenia ze sztuką japońską.
To sztuka syntetyczna, wyabstrahowana ze zbędnych elementów, jednak zdecydowanie dekoracyjna. Operowanie linią, mocnymi podziałami poziomymi
i pionowymi, zdecydowanym konturem powoduje, że obrazy Nowosadzkiego, mimo małych formatów, stanową intensywne doznanie estetyczne.
37
34
Rafał Bojdys
Przysnęło nam się przy szachach, 2016 | akryl, płótno, 50x70 cm | sygn. BOJDYS ’16, opisany na odwrocie: RAFAŁ BOJDYS
„PRZYSNĘŁO NAM SIĘ PRZY SZACHACH” 2016 R
Doskonała umiejętność zobrazowania historii i scharakteryzowania bohaterów wyróżnia obrazy Rafała Bojdysa na tle innych prób malowania anegdot. Jego
postaci są rozpoznawalne na pierwszy rzut oka, gdyż artysta stworzył całą plejadę buńczucznych „kolesi”, których umieszcza na płótnach – sportowców,
muzyków, facetów z sąsiedztwa. Określa ich poprzez żywe kolory, ale zestawiane harmonijnie i obwiedzione zdecydowanym konturem. Całości nie brak
odrobiny satyrycznego charakteru, nadanego jednak bez przesady, prowokującego wyłącznie delikatny półuśmiech, wprowadzający nieco potrzebnego nam
optymizmu.
38
35
Stanisław Tomalak
Fragment 358, 2016 | technika własna, płótno, 100x80 cm | sygn. p.d. S.J.A. Tomalak, opisany na odwrocie: S.J.A. Tomalak
Fragment 358/2016 cykl „Morze i porty” oraz nalepka autorska
Abstrakcyjne kompozycje Stanisława Tomalaka to wycinki pejzażu. Sam artysta tytułuje je jako „Fragmenty”, tak jakby kadrował zapamiętane, ale
zsyntetyzowane i przesączone przez własną malarską emocjonalność elementy rzeczywistości. Tematem tych prac przede wszystkim jest barwa, jej harmonie
i dysharmonie, niuanse i dysonanse. Całość osadzana na silnej strukturze, często kontrastowana pojedynczym elementem kolorystycznym, stanowiącym swoisty
kontrapunkt dla całości przedstawienia. Ważną cecha prac Tomalaka jest autorska faktura, przypominająca chropowatość tynku, a pozwalająca na szczególne
odbicia światła, dzięki czemu obraz w szczególny sposób nasyca się kolorem.
39
36
Arkadiusz Andrejkow
Glans IX, 2016 | olej, spray, płótno, 100x100 cm | opisany na odwrocie: Arkadiusz Andrejkow „Glans IX” olej spray 2016
Arkadiusz Andrejkow równolegle uprawia malarstwo sztalugowe i mural. Tworzy przede wszystkim przedstawienia realistyczne i hiperrealistyczne, inspiracje
czerpiąc ze fotografii. Jest perfekcjonistą warsztatowym, nie pozwala sobie na najdrobniejsze niedociągnięcia. W cyklu prac „Glans” stara się uchwycić, w jak
najdokładniejszy sposób, spektrum słonecznego światła w relacji z figurą ludzką. To poważne zagadnienie malarskie rozważa jednak na kanwie wdzięcznego
tematu, którym są piękne dziewczęta w pogodny dzień. To daje mu dodatkową możliwość na przedstawienie fantastycznych efektów kolorystycznych.
40
37
Rafał Olbiński
Bez tytułu, 2010 | serigrafia, papier, 62,5 x 47 cm (kompozycja), praca w oprawie | sygn. p. d.: Olbiński (w ramach kompozycji),
opisany na dole: A.P. 1/3 Olbiński (ołówkiem)
Jego poetyckie obrazy oraz grafiki zdobyły uznanie na całym świecie. Rafał Olbiński kreuje własne, bajkowie światy, w których niekwestionowaną królową jest
kobieta. Najczęściej spotykamy ją w odrealnionym bezkresnym pejzażu, piękną, samotną i nieco smutną. Często nagą, gdyż w twórczości Olbińskiego akt jest
tematem typowym. Tajemnicza dziewczyna jest zagadką całej kompozycji, a jednocześnie kluczem do jej rozwiązania. Podobnie jak w surrealistycznej twórczości
Rene Magritte'a, z którą prace Olbińskiego często są porównywane. Realizm magiczny artysty czerpie inspiracje z doskonałego piękna greckiego antyku oraz
z renesansu, a perfekcja warsztatowa twórcy stawia jego dzieła w rzędzie najpiękniejszych metafor polskiej sztuki.
41
38
Jarek Jeschke
bez tytułu z cyklu Principium, 2009 | olej, płótno, 50x50 cm | opisany na odwrocie: Jarek Jeschke z cyklu „Principum” „Bez tytułu”
Malarstwo Jarosława Jeschkego zawsze jest wyzwaniem dla odbiorcy. Artysta koncentruje się na kwestiach minimalnych pod każdym względem. Począwszy od
niewielkiego formatu prac, poprzez bardzo delikatne motywy, które musimy samodzielnie rozszyfrowywać, gdyż brak tytułów obrazów w niczym tu nie pomaga.
Nawet cykle obrazów powstające jako notatniki z podróży są w przypadku tego artysty równie enigmatyczne i fragmentaryczne. To jednak jest fantastyczne
w malarstwie Jeschkego, to ogromne pole pozostawione wyobraźni widza, to miejsce między artystą i płótnem, które możemy napełnić własną treścią, albo tylko
czystą kontemplacją. Polecam zwłaszcza to drugie.
42
39
Tomek Mistak
String Theory V, 2015 | akryl, płótno, 80x120 cm | opisany na odwrocie: - STRING TEORY V – ACRILIC MISTAK 2015
Ostatni cykl prac Tomka Mistaka to malarska ilustracja zjawisk fizycznych, a konkretnie teorii strun. Przewiduje ona, że podstawowym budulcem materii nie
są cząstki w postaci punktu, lecz struny wielkości 10-31 metra. Mankamentem tej teorii jest fakt, że trudno ją doświadczalnie udowodnić. Mistak stara się
ją przynajmniej zilustrować, przełożyć na język widzialny. Stąd w cyklu prac znajdują się kolejne ekwiwalenty wizualne teorii: akceleratory, bozony, relacje
harmoniczne. W efekcie otrzymujemy bardzo ciekawe kompozycje abstrakcyjne o delikatnym napięciu, równie intrygujące, co sama teoria strun, jednak
zdecydowanie bardziej dostępne powszechnemu oglądowi, niż dość hermetyczna teoria fizyczna, tak fascynująca malarza.
43
40
Włodzimierz Kowalski
Zuzanna, 2016 | olej, płótno, 114x130 cm | sygn. p.d. W. Kowalski 2016, opisany na odwrocie: – WŁODZIMIERZ KOWALSKI
– „ZUZANNA” – OLEJ 2016 – 114X130 cm W. Kowalski
Kompozycja Włodzimierza Kowalskiego aż wibruje bujną witalnością. Wszystkiego jest tu wiele, choć nie za wiele. Jest mnogość soczystych kolorów, jest
też obfite kobiece ciało i egzotyczna przyroda, która zawładnęła przestrzenią obrazu. Nasycona, silnie skontrastowana kolorystyka z jasnej palety barw,
podkreślająca słoneczne efekty i bliki światła uwypukla efekt żywiołowego rozrostu roślinności. Całość jest bardzo dekoracyjna, pełna krągłości cielesnych
i owocowych oraz delikatnie erotyczna. Zdaje się, że Kowalski swoim obrazem wynalazł doskonałe lekarstwo na coraz dłuższe polskie jesienie i zimy.
44
41
Krzysztof Wróblewski
Okox4, 2012 | olej, płótno, 35x70 cm | opisany na odwrocie: KRZYSZTOF WRÓBLEWSKI „OKOx4”, 2012 OLEJ NA
PŁÓTNIE, 35x70 cm
Krzysztof Wróblewski konsekwentnie wybrał dla swojego malarstwa formułę dyptyku. Jedna jego część przybiera formułę abstrakcji, którą możemy nazwać
geometryczną. Druga to część realistyczna lub jak w tym przypadku znakowo-graficzna. Artysta często tworzy ze swoich prac większe zestawy, gdzie motyw jest
dodatkowo pomnażany. Tak przyjęta formuła pozwala na pokazanie abstrakcyjno-geometrycznego rozbioru motywu i stanowi wykładnię malarskiego myślenia
artysty. To swoiste „obnażenie” się przed widzem i autorska odwaga pokazania, tego co dawno już stwierdził Maurice Denis „obraz, zanim stanie się koniem
bitewnym, nagą kobietą, lub jakąkolwiek inną anegdotą, jest przede wszystkim powierzchnią płaską pokrytą farbami w określonym porządku”.
45
42
Monika Solorz
Tygrys, 2016 | technika własna, płótno, 50x40 cm | opisany na odwrocie: Tygrys 2016 Collage Monika Solorz
W kompozycjach malarskich Monika Solorz bardzo często wykorzystuje kolaż. Artystka eksploruje jeden motyw, realizując go w kilku wariantach kolorystycznych
i nawarstwiających się wklejkach i montażach. Jednocześnie jest to w stu procentach działanie malarskie, z użyciem kolejnych warstw farby i nadchodzących na
siebie grubych impastów. To autorska metoda twórcza, opracowana przez autorkę jeszcze w trakcie studiów. Twórczość Moniki Solorz wywodzi się bezpośrednio
z form ekspresji, jakie obserwować możemy na ulicach miast: graffiti, szablonów, różnego rodzaju sampli, wklejanych w przestrzeń ścian budynków. Krąg
zainteresowań Solorz obecnie odnosi się do ikon historii sztuki i architektury oraz świata zwierzęcego. Te pozornie odległe tematy łączy siła i monumentalizm.
46
43
Paweł Bitka
Rita Gombrowicz - portret z koszulą (dyptyk), 2015 | akryl, płótno, 2x(60x60) cm | sygn. p.d.: BITKA, opisany na odwrocie: Rita
Gombrowicz – portret z koszulą PAWEŁ BITKA 2015
Paweł Bitka to autor, który jeszcze do 2015 r. używał nazwiska Zapendowski. Z powodów prywatnych je porzucił, powróciwszy to tego, pod którym jest dobrze
znany jako twórca scenografii i kompozycji muzycznych krakowskiej Piwnicy pod Baranami. W swojej twórczości niezbyt często sięga po portret, lecz kiedy to
czyni, okazuje się wytrawnym psychologiem. Swoim modelom przydaje atrybuty życia codziennego, nie próbując ich stylizować na gwiazdy, choć maluje osoby
znane, których nazwiska rozpoznajemy bez trudu. Nie są to też postaci pierwszoplanowe. Raczej cisi bohaterowie drugiego planu. Takich Bitka portretować
lubi najbardziej, gdyż jego kabaretowo-teatralne doświadczenie podpowiada mu, że w tle dzieją się rzeczy najciekawsze i często występują tam najzdolniejsi
aktorzy.
47
44
Jerzy Cichecki
Hazardziści, 2015 | akryl, płótno, 64x73 cm | sygn. J. Cichecki, opisany na odwrocie: JERZY CICHECKI „HAZARDZIŚCI”
Jerzy Cichecki nie poddaje się chwilowym modom. Buduje wypowiedzi malarskie w ulubiony dla siebie sposób. Nie poszukuje najnowszych środków i technik
wyrazu, a wręcz przeciwnie, udowadnia, że w najbardziej tradycyjny sposób, mając świetnie opanowany warsztat, można wszystko opowiedzieć. Realizm
przepleciony z symboliką prowokują do przemyśleń i refleksji nad otaczającą rzeczywistością. W obrazach Cicheckiego znajdziemy wiele celnych i trafnych
skojarzeń, ukrytych ludzkich pragnień i przeżyć, niekiedy osobistych. Do odczytania zawartej treści najczęściej kluczem bywa tytuł, choć niektóre z nich mają
wiele znaczeń i widz sam może do nich stworzyć własne opowiadania. Artysta maluje też obrazy będące zapisem impresji chwili otaczającego pejzażu.
48
45
Jolanta Johnsson
Ulubiony fotel, 2000 | olej, płótno, 81x100 cm | sygn. l.d.: Johnsson 2000
Jednym z wiodących tematów w twórczości Jolanty Johnsson jest człowiek. W przedstawiających figurę ludzką obrazach artystki widać dokładnie naukową
drobiazgowość rozważań i dogłębne, psychologiczne podejście. Nie chodzi tylko o oddanie prawdziwości modela. Johnsson unika przedstawień stricte
portretowych, bo nie powierzchowne odwzorowanie podobieństwa jest jej celem. Proces idzie zdecydowanie dalej, na poziom już czysto malarski, kiedy obraz
odrywa się od człowieka, staje się anatomicznym przedstawieniem, syntezą kondycji ludzkiej. Obrazy figuratywne Jolanty Johnsson są głęboko humanistyczne,
to metafora ludzkiego życia.
49
46
Andrzej Bator
Kanon B, 1994 | akryl, płótno, 63x94 cm | sygn. p.d. monogramem, opisany na odwrocie: „KANON-B” 1994 AKRYL 94x63
ANDRZEJ BATOR
Abstrakcyjne malarstwo Andrzeja Batora to wyjątkowe, op-artowskie kreacje, które ostatecznie powstają̨ dopiero w oku patrzącego. Artysta, związany z Łodzią,
nie bez powodu inspiruje się̨ formalną stroną tkaniny. Przechodzenie przez siebie wątku i osnowy buduje tkacką strukturę̨, którą Bator odzwierciadla drobnymi,
precyzyjnymi liniami na swoich płótnach. Sięga po niezwykle finezyjne zestawienia kolorystyczne, dzięki którym nie mamy wątpliwości, co do obcowania z pięknem.
Obrazy artysty dedykowane są̨ wiecznemu trwaniu, nie „zużywają̨ się̨ wizualnie”, można kontemplować́ je latami bez znudzenia i z niezmienną delektacją.
Intryguje tkwiąca w nich siła konstrukcji i delikatność́ linii.
50
47
Wanda Badowska-Twarowska
4 symfonia, 2013 | akryl, płótno, 100x100 cm | sygn. l.d. WANDA BADOWSKA-TWAROWSKA 2013, opisane na odwrocie:
WANDA BADOWSKA-TWAROWSKA „IV SYMFONIA W. LUTOSŁAWSKIEGO – impresja baletowa” akryl, 100x100, 2013
Malarstwo Wandy Badowskiej-Twarowskiej od wielu już lat stanowi ilustrację największej fascynacji artystki czyli tańca. Intryguje ją sam ruch, możliwości
ludzkiego ciała oraz atmosfera teatru baletowego. Stąd część jej prac malarskich jest bardzo purystyczna, niemal graficzna, wyraźnie odnosząc się do tańca
współczesnego w jego wyabstrahowaniu z wszelkiej dekoracji i skupieniu na samym geście, rytmie i linii muzycznej. Inne kompozycje są bardziej dekoracyjne,
uwzględniające aranżację sceniczną, scenografię, kostiumy, rolę światła. Te z nich można potraktować jako ilustrację konkretnych inscenizacji baletowych.
W obu z nich artystka skupia się na człowieku i jego zespoleniu z muzyką, na jedni jaką tworzy, starając się poprzez swoje ruchy odmalować sytuacje narracyjne.
Malarstwo Badowskiej-Twarowskiej to bardzo subtelne przedstawienia, budowane w oszczędnej gamie barw, nie przeładowane, tak jakby autorka pozwalała
w nich wybrzmieć także muzyce.
51
48
Piotr C. Kowalski
Paryż 14.VII.2014r., 2014 | olej, błękit paryski, tubka farby, płótno, drewniana skrzynka, 24,5x40,5 cm | opisany na odwrocie:
tyt. ”Paryż 14 lipca 2014 r.” for. 24x40,5 cm tech. olej (błękit paryski) i tubka farby na płótnie przyklejona do drewnianego
kasetonu rok 2014
Piotr C. Kowalski jest artystą znanym z poczucia humoru i niezwykłej artystycznej swobody. Jego działania to przykład rzadkiej lekkości, inteligencji i dezynwoltury.
Prezentowana praca to jedna z kilku niewielkich formatowo, które powstały w czasie pobytu artysty w Paryżu 14 lipca 2014 roku. 14 lipca to narodowe święto
Francuzów upamiętniające wybuch Wielkiej Rewolucji. Wielu artystów tworzyło dzieła odnoszące się do tego dnia, najbardziej znane i ikoniczne z nich to prace
impresjonistów, prezentujące festyny uliczne. Piotr C. Kowalski wpisuje się w tę tradycję na swój sposób. Można powiedzieć, że właściwie powstają pejzaże,
a nawet tak jak u impresjonistów - weduty. Oczywiście realizując prace w Paryżu Kowalski maluje je błękitem paryskim, wprzęgając w obręb dzieła, na dowód,
tubkę tej farby. Reszta to wyobraźnia i dowcip.
52
49
Magdalena Gryska
Twoje słowa płoną, 2014 | olej, płótno, 100x100 cm | opisany na odwrocie: MAGDALENA GRYSKA „TWOJE SŁOWA
PŁONĄ” OLEJ, PŁÓTNO, 2014 100x100
Inspiracją malarstwa Magdaleny Gryski jest szeroko rozumiana rzeczywistość. Artystkę interesują przede wszystkim efekty, jakie stwarza przyroda: odbicia
na powierzchni wody i światło przesączające się przez jej powierzchnię czy płomienie ognia. Fascynuje ją też styk kultury i natury – małość człowieka wobec
wielkich szklanych trafili wieżowców, odbicia świateł metropolii w wielkoformatowych reklamach itp. Te wszystkie efekty frapują Gryską od strony
czysto malarskiej. Stara się uchwycić kolor, rozedrgania i rozwibrowania, odmalować rozbłyski światła, bliki. Pokazuje perfekcje warsztatową, ale nie jest czystą
fotorealistką. Poszukuje szczególnie abstrakcyjnych ujęć, buduje napięcia, stwarza kontrasty, śledzi okazje do tworzenia nieoczywistych efektów barwnych. Często
nie może oprzeć się pokusie dodania literackiego tytułu, który rozszerza naszą percepcję interpretacyjną. To spina całość intelektualną klamrą, skłaniającą do
bliższej kontemplacji prac Magdaleny Gryski.
53
50
Stanisław Kortyka
Bez horyzontu, 2015 | olej, płótno, 50x69,5 cm | sygn. p.d.: St. Kortyka 2015, opisany na odwrocie: STANISŁAW RYSZARD
KORTYKA „Bez horyzontu” 2015 olej 50x70
Nostalgiczne, oniryczne kompozycje Stanisława Kortyki nigdy się nie nudzą. Artysta kreuje światy stanowiące bramę do innego wymiaru. Wystarczy przez nią
przejść, aby znaleźć się w rzeczywistości niekończącej się opowieści. Delikatna, pełna niuansów barwnych kolorystyka, którą tak naprawdę docenić można
dopiero obcując z obrazami Kortyki na żywo, urzeka tak bardzo, że trudno oderwać się od prac artysty. Bogactwo szczegółów tych kompozycji zmusza do
drobiazgowej kontemplacji i zastanowienia. W pędzącym świecie, nadmiarze obrazów i atakujących zewsząd reklam warto pozwolić, aby zawładnęły nami
dzieła Kortyki i to zawładnęły na czas dłuższy. Takie wyciszenie to skarb.
54
51
Andrzej Folfas
bez tytułu (obraz dwustronny), 2015 | olej, płótno, 100x100 cm | sygn. u dołu: FOLFAS 2015
Andrzej Folfas bardzo świadomie prymitywizuje swoje obrazy. Wszystko jest tu dosadne i grube: gruby kontur i grubo kładzione impasty, tłuste krągłości postaci,
silna ekspresja gestu, czysty i silnie brzmiący kolor. Całość robi kolosalne wrażenie. W efekcie obcujemy z tajemnicą i mistycyzmem, jaki zaklęty jest w maskach
i totemach ludów pierwotnych, czy obrazach inspirującego się nimi Picassa. Język Folfasa jest jednak autonomiczny i bardzo autentyczny. Autora interesuje
człowiek, jego relacje z innymi oraz pasja, z jaką realizuje swoje aktywności, takie jak sport, taniec czy muzyka. Folfas jest ekspresjonistą z krwi i kości, a jego
malarstwo kipi od bujności. Obrazy autora, silnie energetyczne, budzą pożądanie kolekcjonerów.
55
Indeks prac/autor - strona/
Andrejkow Arkadiusz 39
Kowalski Włodzimierz 43
Aqualoopa /Igor Chołda/ 31
Kowynia Dominika 14
Badowska-Twarowska Wanda 50
Lutomski Patryk 26
Bator Andrzej 49
Make it Simple /Lech Maślankiewicz/ 15
Bitka Paweł 46
Michalik Borys 27
Bojdys Rafał 37
Mistak Tomek 42
Bożek Kacper 17
Murawska Beata 4
Cichecki Jerzy 47
Nowosadzki Zbigniew 36
Ćwiertniewicz Wojciech 16
Olbiński Rafał 40
Daniec Magdalena 6
Pietrzykowska Agnieszka 5
Daniec Tomasz 23
Rościecha Agata 21
Ejsmond-Ślusarczyk Marek 29
Serafin Tadeusz 33
Folfas Andrzej 54
Sieciarz Marta 20
Fronczak Andrzej 25
Solorz Monika 45
Gryska Magdalena 52
Staręga Iza 9
Herc Ilona 7
Stępniak Małgorzata 13
Jaśnikowski Jarosław 19
Świniarski Tadeusz 32
Jaworski Robert 10
Tarkowski Piotr 35
Jeschke Jarek 41
Tomalak Stanisław 38
Jędrczak Michał 22
Trochim Anna Alicja 8
Johnsson Jolanta 48
Warecki Michał 11
Kaczmarczyk-Hudzik Jagoda 24
Wojciechowska-Paprocka Anna 28
Kasprzak Andrzej 30
Wróblewski Krzysztof 44
Kicińska Agnieszka 18
Zawadzka Ewa 12
Kortyka Stanisław 53
Żochowska Ewa 34
Kowalski Piotr C. 51
okładka: fragment obrazu Anny Alicji Trochim W samo południe
56
Noty biograficzne
A Arkadiusz Andrejkow (ur. 1985 r.) w latach 2005-2008 studiował
w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Sanoku na kierunku
edukacja plastyczna, a następnie w latach 2008-2010 kontynuował studia na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Autor
wystaw indywidualnych: Malarstwo, Sanocki Dom Kultury, Sanok
(2012); Sprawy Rodzinne, Centrum Sztuki Współczesnej Solvay,
Kraków (2012); Wyroby Pozowane, BWA, Sanok (2013); Malarstwo, Galeria Pod Piątką, Stary Sącz (2014); Koloseum, Nowohuckie
Centrum Kultury, Kraków (2014); Zimne powinowactwo, Pałac pod
Baranami, Kraków (2014); Zimne powinowactwo, Galeria Przy Pętli,
Cisna (2015); Malarstwo, BWA, Krosno (2015); Wystawa malarstwa, Galeria Na Najwyższym Poziomie, Elektromontaż, Rzeszów
(2015); Wychowanek IV, Teatr Muzyczny Capitol, Wrocław (2016).
Aqualoopa /Igor Chołda/ (ur. 1978 r.) ilustrator, projektant, animator i artysta streetartowy. Absolwent UW Wydziału Filozofii, Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej i Telewizyjnej w Łodzi oraz Instytutu
Psychologii Procesu. Głównie znany jako autor murali, których ma na
koncie kilkadziesiąt. Tworzy i współtworzy reklamy, teledyski i krótkie
animacje. Zajmuje się także komponowaniem muzyki oraz psychoterapią. Autor wystawy indywidualnej wideo i malarstwa "Infection"
w Galerii 3678 U Artystów (2011). Laureat pierwszej nagrody w
konkursie na mural Levi's "Go Forth" (2011), pierwszej nagrody w
konkursie na mural poświęcony Marii Curie-Skłodowskiej, zrealizowany na dziedzińcu metro Centrum w Warszawie (2011), pierwszej
nagrody na mural Integracja Uskrzydla w Środowiskowym Dom Samopomocy „Pod Skrzydłami" w Warszawie (2011) oraz Energetycznym Centrum Kultury w ECK & Sosnowiec City w Sosnowcu (2011).
Uczestnik festiwalu Street Art Doping (2011, 2012). Ostatnio
prezentował swoje prace w ramach wystawy „KRZY.WE 2. Polska
Ilustracja Wektorowa” w Pragalerii oraz na ekspozycji indywidualnej
„Testosterror” w Pragalerii w Warszawie w październiku 2015 r.
B Wanda Badowska-Twarowska (ur. 1950 r.) w latach 1972-77
studiowała na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie. Jest wieloletnim
członkiem ZPAP oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Malarzy
i Rzeźbiarzy Tańca APSDE. Współzałożyciela grupy Artinterference,
Koła Miłośników Sztuki Tańca i Baletu, założycielka Grupy Twórczej
Art Vvisual Dance. Ma na koncie 45 wystaw indywidualnych i ponad
120 zbiorowych, z których ważniejsze to: wystawa towarzysząca
Festiwalowi Wagnerowskiemu, Bayreuth, Niemcy (1978); 3. Międzynarodowe Biennale Rysunku, Cleveland, Wielka Brytania (1979); 8.
Międzynarodowe Triennale Grafiki Kolorowej, Greenchen, Szwajcaria (1980); 35 lat ZPAP, Zachęta, Warszawa (1980); Grafika
Warszawska 1998, Urząd Wojewódzki, Warszawa (1999); wystawy towarzyszące Lądeckiemu Latu Baletowemu, Lądek Zdrój (2002,
2003); Wystawa Jubileuszowa, Galeria BWA, Ostrowiec Świętokrzyski (2005); XIV Biennale APSDE, Lerida, Hiszpania (2006); Polscy
Artyści Plastycy – dzieciom, Nowy Jork, USA (2006); Taniec i ruch,
Galeria Lufcik DAP, Warszawa (2008); Galeria Gostinnyj Dwor,
Centrum Śpiewu Operowego Galiny Wiszniewskiej, Ambasada
Polska, Moskwa (2008); XV Biennale APSDE, Paryż, Francja (2009);
Interferencje, Galeria DAP, Warszawa (2011); Nowe otwar32. cie.
Wystawa w stulecie ZPAP, Galeria DAP, Warszawa (2012); Młodzi
sztuką, Galeria DAP 3, Warszawa (2012); Symfonia, Galeria DAP
1, Warszawa (2012); XVIIe Biennale APSDE, Paryż, Francja (2012);
Między Niemnem a Wisłą, Dom Polski, Wilno (2012); Kair, Galeria
Opery (2012); Opera Śląska, Bytom (2002, 2005, 2013). Ostatnio
prezentowała wystawy indywidualne: Taniec i ruch, Galeria Lufcik
DAP, Warszawa (2008); Galeria Gostinnyj Dwor i Centrum Śpiewu
Operowego Galiny Wiszniewskiej, Moskwa (2008); Interference,
Galeria DAP (2011); Opera Śląska, Bytom (2002, 2005, 2013);
Zatrzymane w ruchu, Galeria U, Warszawa (2014); Kognitywnie,
Qadrat Art Gallery, Warszawa (2014); Filharmonia Świętokrzyska,
Kielce (2015); Galeria BWA, Ostrowiec Świętokrzyski (2015).
Andrzej Bator (ur. 1951 r.) studiował w PWSSP w Łodzi. Dyplom z
grafiki warsztatowej i poligrafii uzyskał w 1976 r. Laureat wyróżnienia IV Ogólnopolskiego Konkursu na Obraz, Grafikę i Rysunek
Cztery Pory Roku, Szczecinek (1990); I nagrody i wyróżnienia V
Ogólnopolskiego Konkursu na Obraz, Grafikę i Rysunek Cztery Pory
Roku, Szczecinek (1991); III nagrody II Biennale Ogólnopolskiego
Konkursu Barwy dźwięku, Słupsk, Ustka (1991); II nagrody i Srebrnej
Lampki Górniczej XXII Ogólnopolskiego Turnieju Poetyckiego i
Plastycznego Złota Lampka Górnicza, Wałbrzych (1991); Grand Prix
i Nagrody BWA, VI Ogólnopolskiego Konkursu Malarstwa, Grafiki i
Rysunku Cztery Pory Roku, Szczecinek (1992); wyróżnienia Ogólnopolskiej Wystawy Muzyka w malarstwie, Tychy (1996); II nagrody
57
Noty biograficzne c.d.
X Międzynarodowego Jesienny Salonu Sztuki Homo Quadratus Ostroviensis, Kraków (2010). Finalista Konkursu Malarstwa Bielska Jesień,
Bielsko-Biała (1990, 1992, 1994, finalista konkursu Obraz Roku
miesięcznika Art&Business (2004). Autor licznych wystaw indywidualnych m.in.: Malarstwo, BWA, Łódź (1992); Malarstwo, Muzeum
Okręgowe, Wałbrzych (1992); Malarstwo, Galeria SzOK, Szczecinek (1993); Rytmy i dźwięki, Galeria Sztuki, Wrocław (1994); Malarstwo, Salon Sztuki Diorama, Gdańsk (1995); Malarstwo, Galeria
Sztuki PKO Bank Polski, Łódź (1997); Malarstwo, Galeria Bałucka,
Łódź (2001); Rysunek, Galeria ASP, Łódź (2003); Rysunki, Galeria
Ars Nova, Łódź (2008); ZPAP, Łódź (2013); 3 Triennale Polskiego
Malarstwa Współczesnego Jesienne Konfrontacje, Rzeszów (2013);
Konstrukcja i dekonstrukcja Łódź, Szczecin, Koszalin, Bielsko-Biała
(2013); Wystawa pokonkursowa Konkursu im. L. Wyczółkowskiego, Bydgoszcz (2014); Quadro Art 4 Międzynarodowe Biennale
Obrazu, Łódź (2014); Układ otwarty, układ zamknięty, Łódź (2014);
VIII Triennale Polskiego Rysunku Współczesnego, Lubaczów (2014);
Realizm i iluzja, Dom Literatury, Łódź (2015).
Paweł Bitka (ur. 1962 r., do 2015 r. artysta używał nazwiska
Zapendowski) studiował na krakowskiej ASP w pracowni scenografii
prof. J. Skarżyńskiego i prof. A. Kreutza-Majewskiego oraz rysunek i
malarstwo w pracowni prof. Z. Grzywacza. Ukończył także Akademię
Muzyczną w Krakowie. Autor wystaw indywidualnych: Dwie Polski,
MGS, Zakopane (2009); słowo/muzyka/obraz, Galeria BWA,
Rzeszów (2007); art/Romans: Female in @llenstein, Galeria BWA,
Olsztyn (2006); Sztuka/Krynica - Kraina uśmiechu, MBWA, Krynica
(2005); Szalenie rozkoszne nożyczki, Salon Sztuki Pro Arte, Zielona
Góra (2004); Galeria Fraktal, Bielsko Biała (2004); W ogrodzie
siostry – Georg Trakl, Austriacki Konsulat Generalny, Kraków (2004);
Musik in Bildern, Die Muhle, Oberteuringen (2003); Amadeus, Landratsamt Bodenseekreis, Friedrichshafen (2003); Opery Krzysztofa
Pendereckiego - w poszukiwaniu wizji teatru muzycznego, Florianka
i Hotel Senacki, Kraków (2003); Teatr kontra media, Centrum Scenografii Polskiej, Katowice (2001). Uczestnik wystaw zbiorowych: UK
Artists Annual Art Exhibition, Urban Coffee Company, Coventry, UK
(2015); Dziewczynki są mądre, a ładny chłopiec..., Galeria BWA,
Wrocław (2009); Teatr kontra media, Centrum Scenografii Polskiej,
Katowice (2001). Dramaturg, kompozytor, autor spektakli muzycz-
nych. W latach 90. kompozytor w kabarecie Piwnica pod Baranami,
autor ponad 100 piosenek, spektakli muzycznych i kabaretowych,
koncertów, nagrań TV.
Rafał Bojdys (ur. 1967 r.) studiował w latach 1988-93 na Wydziale
Grafiki ASP w Krakowie, filia w Katowicach. Dyplom zrealizował w
pracowni plakatu prof. T. Jury oraz w pracowni malarstwa i rysunku
prof. AS. Kowalskiego. Autor wystaw indywidualnych: Centrum
Kultury, Katowice (1992); Galeria Wzgórze, Bielsko-Biała (1994,
1995,); Galeria Sagan, Essen, Niemcy (1995); Galeria Podlaska, Biała Podlaska (1998); Galeria Antoniego Rząsy, Zakopane
(1998); Galeria Ganek, Siemianowice Śląskie (2000); Atelier Breu,
Mannheim, Niemcy (2001); Galeria Art & Fashion, Kraków (2001);
Galeria Pro Arte, Oświęcim (2002); Galeria Fraktal, Bielsko-Biała
(2003); Klub Karma, Warszawa (2003); Galerie Roman Schmelter,
Mainz, Niemcy (2012). Uczestnik licznych wystaw zbiorowych m.in.
Hasselt, Belgia (1992); Młode malarstwo polskie, Essen, Niemcy
(1993); Kolekcja Galerii BWA w Bielsku-Białej, Wolfsburg, Niemcy
(1994); Międzynarodowe Biennale Karykatury Antywojennej; Kragujevac, Jugosławia (1995, 2010); Galeria Sagan, Essen, Niemcy
(1996); 14th Hurriyet International Cartoon Competition, Istambuł,
Turcja (1997); 11th Dutch Cartoonfestival, Amsterdam, Holandia
(1997); Salon Beskidy, Cadca, Słowacja (1998); Najgroźniejsze
pędzle, Królikarnia, Warszawa (2000); Die farben der libe, Bitburg,
Niemcy (2004); 47. Ausstellung Exposition, Prum, Niemcy (2004);
Herbst Austellung, Mainz, Niemcy (2004, 2005); Żylina, Słowacja
(2005); Aydin Dogan International Cartoon Competition, Turcja,
Instambuł (2006).
Kacper Bożek (ur. 1974 r.) jest absolwentem Wydziału Grafiki
krakowskiej ASP. Pracę dyplomową zrealizował pod kierunkiem prof.
S. Wejmana. Od 2011 r. pracuje w Pracowni Miedziorytu macierzystej uczelni, obecnie na stanowisku adiunkta. W listopadzie 2013
r. uzyskał tytuł doktora za cykl grafik poświęconych „Rękopisowi
znalezionemu w Saragossie” i życiu Jana Potockiego. Stypendysta
Miasta Krakowa (2003). Laureat licznych nagród, m.in.: nagrody
D’Ann & Gus’a Mazzocca (1999); nagrody Małgorzaty i Andrzeja
Zająców (1999); nagrody Tadeusza Kulisiewicza (2000); III nagrody konkursu Grafika Roku (2000); I nagroda w konkursie na exlibris
58
Noty biograficzne c.d.
organizowanym przez Bibliotekę Raczyńskich w Poznaniu (2001);
Grand Prix konkursu Grafika Roku (2002); nagrody specjalnej w
konkursie ZPAP Grafika Miesiąca (2008); II nagrody Premio Leonardo Sciascia amateur d’estampes 7th Edition (2013). Autor wystaw
indywidualnych: Galeria Gołogórski, Kraków (1998 ); Galeria Na
prowincji, Lublin (1998); Galeria Sztuki Współczesnej, Myślenice
(2003); Muzeum Historyczne m. Krakowa (2003); Galeria Wydziału
Grafiki ASP, Kraków (2004); Galeria Nautilus, Kraków (2004 );
Galeria Czas, Będzin (2004); Mistrz i Małgorzata, Galeria Nautilus,
Kraków (2007); Muzeum Nadwiślańskie, Kazimierz Dolny (2010);
Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego, Bydgoszcz (2010);
Galeria Nautilus, Kraków (2010); Galeria Kreski, Płock (2011); Grafik aus Krakau, Galerie der Stadtbucherei, Alsdorf, Niemcy (2011);
Akwafortowe odbicie świata, Pracownia, Kraków (2013); Rękopis
znaleziony w Saragossie, Galeria Nautilus, Kraków (2013); Museo
della Carta e della Filigrana, Fabriano, Włochy (2014 ); Fondazione Il Bisonte, Florencja, Włochy (2014 ); Scuola Internazionale di
Grafica, Wenecja, Włochy (2014); Galeria M Odwach, Wrocław
(2014 ); Nowosądecka Mała Galeria (2014); Pragaleria, Warszawa (2015).Jego prace znajdują się w zbiorach: ASP w Krakowie;
Biblioteki Narodowej w Warszawie; Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu; Muzeum Historycznego Miasta Krakowa; Muzeum Okręgowego
w Bydgoszczy; Triennale Grafiki w Krakowie; Salon d’Estampa,
Madryt, Hiszpania.
C Jerzy Cichecki (ur. 1960 r.) jest absolwentem ASP w Warszawie.
Dyplom uzyskał w 1986 r. w pracowni malarstwa J. Tchórzewskiego i pracowni plakatu M. Urbańca. Specjalizuje się w malarstwie
sztalugowym, używając tradycyjnych technik malarskich. Jest również
ilustratorem i portrecistą. Autor wielu wystaw w Polsce i za granicą,
najczęściej w Japonii. Prace artysty znajdują się w wielu prywatnych
kolekcjach na całym świecie.
Ć
Wojciech Ćwiertniewicz (ur. 1955 r.) studiował malarstwo na ASP
w Krakowie w latach 1976-1981. Jest laureatem m.in. Nagrody
Krytyki Artystycznej im. C.K. Norwida i Nagrody Exit za rok 2008.
Jest autorem 58. wystaw indywidualnych, z czego najważniejsze
to: Malarstwo, Galeria Promocyjna, Warszawa (1986); Nowe
obrazy, Starmach Gallery, Kraków (1990); Malarstwo, Starmach
Gallery, Kraków (1992); Obrazy nie ostatnie, Otwarta Pracownia,
Kraków (2000); Projekcje, Otwarta Pracownia, Kraków (2006);
Mężczyźni, Galeria aTak, Warszawa (2008); Malarstwo, Galeria
Promocyjna, Warszawa (2008); Życie po życiu, Galeria Kameralna BGSW, Słupsk (2009); To (nie) jest DNA, Otwarta Pracownia,
Kraków (2010); męskie/żeńskie, Galeria Miejska, Wrocław (2011);
Ceci n'est pas un paysage, Skład Solny, Kraków (2011). Uczestnik
kilkudziesięciu ekspozycji zbiorowych, z których najważniejsze
to: Ekspresja lat 80-tych, Galeria BWA, Sopot (1986); Świeżo
malowane, Zachęta, Warszawa (1988); Opening Up – Six Major
Polish Painters, Hammer Gallery, New York (1991); The Expressive
Struggle, Anderson Gallery, Buffalo (1992); Rozpoznanie, Galeria
Bunkier Sztuki, Kraków (1996); Granice obrazu, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa (1997); Żebro Ewy? Potencje męskości, Galeria
Studio, Warszawa (2009); Ars Homo Erotica, Muzeum Narodowe,
Warszawa (2010); Apogeum, CSW Znaki Czasu, Toruń (2010); Post-Gauguin, Galeria BWA, Katowice (2011); Salon 100-lecia ZPAP,
Bunkier Sztuki, Kraków (2011). Jego prace są w licznych kolekcjach
publicznych, m.in. w Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum
Górnośląskim w Bytomiu, Bibliotece Głównej ASP w Krakowie.
D
Magdalena Daniec (ur. 1974 r.) ukończyła wyższe studia w Instytucie Sztuki Akademii Pedagogicznej w Krakowie w 2001 r. Laureatka
konkursu w ramach II Konfrontacji Artystycznych „Sacrum w Sztuce”
w Wadowicach (2002). Jej twórczość została omówiona w książce
„Ikona w sztuce XX wieku” autorstwa Renaty Rogozińskiej (2009).
Autorka wystaw indywidualnych: Ikonostas, Cudowne Lata, Kraków
(2001); Mechaniczni Bracia, Galeria Rękawka, Kraków (2002);
Atlantyda, Space Gallery, Kraków (2006); Kim są Oni?, Space Gallery, Kraków (2009); Meta-Obraz: VI Festiwal Filmu Filozoficznego,
Staromiejskie Centrum Kultury, Kraków (2011). Uczestniczka wystaw
zbiorowych: Europ'Art, Genewa (2003, 2004, 2005, 2006, 2007);
Contemporary Polish Art, La Galerie Alwane, Bejrut (2008); Ikona w
Sztuce XX w., Galeria Krypta u Pijarów, Kraków (2009); Art Now in
Poland, The Venue, Souk Arkwam, Bejrut (2011). Jej prace znajdują
się w zbiorach Muzeum Miejskiego w Wadowicach oraz w zbiorach
prywatnych w Polsce, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii,
Szwajcarii, Niemczech i we Włoszech.
59
Noty biograficzne c.d.
Tomasz Daniec (ur. 1973 r.) w 1998 r. ukończył studia na Wydziale
Grafiki ASP w Krakowie. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał pod kierunkiem prof. St. Wejmana. W 2009 r. zdobył tytuł doktora, a w 2014
r. doktora habilitowanego na Wydziale Grafiki krakowskiej ASP. Od
2012 r. pełni funkcję prodziekana, od 2014 r. jest profesorem nadzwyczajnym. Stypendysta Kent Intitute of Art and Design, Maidstone,
Wielka Brytania (1997), Stypendium Twórczego Miasta Krakowa
(1999) i Stypendium im. T. Kulisiewicza (2003). Laureat licznych
nagród i wyróżnień, m.in.: srebrny medal na 11. Międzynarodowym
Biennale Grafiki i Rysunku w Taichung na Tajwanie (2003); Nagroda
Rektora ASP w Poznaniu (2006); Nagroda Indywidualna III Stopnia
Rektora ASP w Krakowie za osiągnięcia artystyczne i dydaktyczne
(2007); Grand Prix na 8. Triennale Grafiki Polskiej w Katowicach
(2012). Autor wielu wystaw indywidualnych, m.in.: Kacper Bożek,
Tomasz Daniec - grafika, Galeria Czas, Będzin (2004); Terminal,
Galeria Czas, Będzin (2007); Daniec – Świętek, Galeria Koszarowa
19, Katowice (2012); Daniec – Tomalski, Galeria Uniwersytecka,
Instytut Sztuk Wizualnych Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona
Góra (2013); Nowy Porządek Świata, Galeria Nautilius, Kraków
(2013). Uczestniczył w wystawach zbiorowych w Polsce i zagranicą:
11th International Biennal Print and Drawing Exhibition, Taichung,
Tajwan (2003); Międzynarodowe Triennale Sztuki, Majdanek
(2004); 8. Międzynarodowe Biennale Grafiki, Caixanova, Hiszpania
(2005); 6. Triennale Grafiki Polskiej, Katowice (2006); 6. Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie (2006); Laureaci Międzynarodowego Biennale Grafiki w Taichung, Muzeum Narodowe w
Krakowie (2009); International Print Exhibition, Poland and Japan,
Kyoto Municipal Museum of Art, Kyoto, Japonia (2010); Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie (2012); Prints Tokyo, Tokyo
Metropolitan Art Museum, Tokyo, Japonia (2012), Międzynarodowe
Triennale Grafiki Imprint, Warszawa (2014). Jego prace znajdują się
w zbiorach: Guanlan International Print Collection, Shenzhen, Chiny;
Galerii BWA w Katowicach; Triennale Grafiki Polskiej w Katowicach;
National Art Gallery of the Taiwan Museum of Fine Arts, Taichung,
Tajwan; Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w
Bydgoszczy; International Graphic Collection of the Civic Museum of
Cremona, Włochy.
E Marek Ejsmond-Ślusarczyk (ur. 1974 r.) studiował na Wydziale
Malarstwa warszawskiej ASP. Dyplom w pracowni malarstwa
sztalugowego prof. W. Szamborskiego obronił w 2000 r. zdobywając wyróżnienie rektorskie. Często zapraszany do ogólnopolskich i
międzynarodowych przeglądów. Na XX Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego na Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie
zdobył Nagrodę Wojewody Zachodniopomorskiego (2004), na II
Warszawskim Festiwalu Sztuk Pięknych uzyskał 3 nagrodę (2006).
W 2006 r. uczestniczył w wydarzeniach: „Warszawa w Sofii”,
„Warszawa w Berlinie. Współczesne malarstwo polskie”, w IV
Międzynarodowym Biennale Sztuki na Kostaryce oraz w wystawie
„Nowe Tendencje w Malarstwie Polskim” w Galerii Miejskiej BWA w
Bydgoszczy. W 2007 r. jego obrazy można było zobaczyć na 37.
Biennale Malarstwa „Bielska Jesień” w tamtejszym BWA oraz na I
Międzynarodowym Biennale Obrazu „Quadro-art 2007” w Łodzi.
W 2007 r. otrzymał nagrodę doroczną kwartalnika Exit – nowa
sztuka w Polsce oraz był stypendystą Fundusz Promocji Twórczości
Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2009 r. odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdana
Zdrojewskiego za twórczość malarską oraz za osiągnięcia w
dziedzinie edukacji artystycznej odznaką honorową Zasłużony dla
kultury polskiej. W 2014 r. na Wydziale Malarstwa warszawskiej
ASP uzyskał stopień doktora sztuki w dziedzinie sztuk plastycznych.
F
Andrzej Folfas (ur. 1947 r.) w latach 1963-67 uczęszczał do LP im.
A. Kenara w Zakopanem, które ukończył pod opieką profesorów:
W. Hasiora, T. Brzozowskiego i A. Rząsy. Następnie ukończył studia
na ASP w Krakowie na wydziale Architektury Wnętrz u prof.: J.
Ząbkowskiego, T. Kutermaka, B. Brauna, M.Sigmunda. Odznaczony
przez Ministra Kultury Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz wyróżnieniem Miasta Krakowa jako zasłużony działacz kultury i sztuki. Jego
obrazy znajdują się w Muzeum Narodowym i Muzeum Historycznym Miasta Krakowa oraz kolekcjach prywatnych. Brał udział w
licznych wystawach w Niemczech, Francji, Szwecji i Austrii. Przez
lata współpracował z Dominik Rostworowski Gallery w Krakowie, aż
do jej zamknięcia w 2012 r.
Andrzej Fronczak (1959 r.) ma na koncie 39 wystawach indywidualnych, ponad 80 wystawach zbiorowych oraz 30 plenerach
malarskich. W 2009 r. laureat Nagrody Prezydenta Miasta
60
Noty biograficzne c.d.
Włocławek w dziedzinie kultury. W 2010 r. odznaczony Srebrnym
Krzyżem Zasługi za działalność społeczno-kulturalną. Laureat nagrody publiczności na VIII Ogólnopolskim Biennale Sztuki, Skierniewice
(2004) oraz wyróżnień na XV Włocławskich impresjach, Galeria
dk, Włocławek (2008); XVII Włocławskich impresjach, Galeria
dk, Włocławek (2010) i XX Włocławskich impresjach, Galeria dk,
Włocławek (2013). Brał udział w ponad 80 wystawach zbiorowych i
konkursach. Wystawiał w Polsce, Niemczech, Danii, Holandii, Serbii,
Włoszech, Ukrainie i Słowacji.
G Magdalena Gryska (ur. 1965 r.) w latach 1988-1994 studiowała w
PWSSP w Poznaniu. Dyplom z malarstwa uzyskała w pracowni prof.
J. Waltosia. W latach 1989-90 była wolnym słuchaczem w École
Nationale Superieure Des Beaux Arts, Paryż, w pracowni malarstwa
prof. A. Zawaro. Obecnie pracuje na stanowisku profesora, prowadzi
dyplomującą pracownię malarstwa w Instytucie Sztuk Wizualnych
na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego. Autorka
wystaw indywidualnych: Państwowa Galeria Sztuki Wieża Ciśnień,
Konin (1996); Pracownia Zastępcza, Poznań (1996); Galeria BWA,
Leszno (1996); Galeria ON, Poznań (1997); Galeria Kont, Lublin
(1998); Muzeum Ziemi Lubuskiej, Zielona Góra (2000); Państwowa
Galeria Sztuki Wieża Ciśnień, Konin (2000); Galeria BWA, Legnica
(2001); Galeria BWA, Kalisz (2001); Muzeum Regionalne, Bełchatów (2001); Galeria Nowy Wiek, Muzeum Ziemi Lubuskiej, Zielona
Góra (2001); Pałac Żagański, Żagań (2002); Trafgallery, Łagów
Lubuski (2003); Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała (2003); Galeria
Pro Arte, Zielona Góra (2003); Galeria 261, ASP, Łódź (2004);
Galeria Wozownia, Toruń (2005); Bałtycka Galeria Sztuki, Słupsk
(2006).
H Ilona Herc (ur. 1972 r.) w latach 1993-1998 studiowała w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, filia w Cieszynie. W
1998 r. zrealizowała dyplom z malarstwa w pracowni prof. Z. Lisa.
Od 2000 r. członek Stowarzyszenia Pastelistów Polskich. Finalistka
konkursu „Obraz Roku” w 2003 i 2004 r. Autorka kilkunastu wystaw
indywidualnych. Brała udział w ważnych przeglądach zbiorowych: III
Ogólnopolskie Biennale Pasteli, Nowy Sącz (2000); Allergy to Grey,
The Bloxham Gallery, London, Wielka Brytania (2002); I Międzynarodowe Biennale Pasteli, BWA, Nowy Sącz (2002); II Międzynaro-
dowe Biennale Pasteli, BWA, Nowy Sącz (2004); III Międzynarodowe Biennale Pasteli , BWA, Nowy Sącz (2006); Triennale z Martwą
Naturą, BWA, Sieradz (2006).
J
Jarosław Jaśnikowski (ur. 1976 r. ) jest absolwentem Głogowskiego Studium Sztuk Plastycznych. Dyplom z malarstwa uzyskał w 2001
r. pod kierunkiem T. Pilitsidisa. Jest laureatem Nagrody Prezydenta
Miasta Legnica za osiągnięcia artystyczne. Ma na koncie wystawy
indywidualne: Zmierzch czasów, Legnickie Centrum Kultury, Legnica
(2002); Imieniny Hermenegildy, Galeria Szarlatan, Wrocław
(2007); Morfologia Miłości, Galeria Altus, Katowice (2008); Inne
wiatry, Galeria WZ, Warszawa (2009); Przestrzenie współistniejące,
Galeria Altus, Katowice (2010). Brał także udział w wielu wystawach zbiorowych, m.in.: Miejskie Centrum Kultury, Głogów (2001),
Miejskie Centrum Kultury, Legnica (2003), Lewandowski, Jaśnikowski, Pietrzyk, Centrum Kultury, Bytom (2009).
Robert Jaworski (ur. 1968 r.) w latach 1988-95 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej, a w latach 2003-2009 na
Wydziale Grafiki ASP w Warszawie. Dyplom zrealizował w katedrze
plakatu pod kierunkiem prof. M. Wasilewskiego. Obecnie doktorant
Studiów Doktoranckich na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie.
Autor wystaw indywidualnych: Oranżeria, Galeria Apteka Sztuki,
Warszawa (2011), Karmniki, Apteka Sztuki, Warszawa (2013);
Fortece, Galeria DAP 022, Warszawa (2013); Bezludzie, Galeria
Styk ASP, Warszawa (2014); Plemię, Galeria Promocyjna, Warszawa (2015). Uczestnik ekspozycji zbiorowych: Aktualności, Galeria
DAP, Warszawa (2012); XI Międzynarodowy Jesienny Salon Sztuki,
BWA, Ostrowiec Świętokrzyski (2012); Abstrakcja, Galeria DAP,
Warszawa (2013); Aktualności, Galeria DAP, Warszawa (2013);
Aktualności, Galeria DAP, Warszawa (2014); Wystawa Doktorantów, Galeria Styk ASP, Warszawa (2014); Abstrakcja, Galeria DAP,
Warszawa (2014); Piękne Sztuki, Apteka Sztuki, Warszawa (2014);
Aktualności, Galeria DAP, Warszawa (2015); Co jest ważne?,
Skwer, Warszawa (2015); 4xco innego, Galeria Lufcik DAP, Warszawa (2015).
Jarek Jeschke (ur. 1977 r.) studiował w latach 1999-2004 na Uniwersytecie Zielonogórskim w Instytucie Sztuk Pięknych na kierunku
61
Noty biograficzne c.d.
malarstwo. W 2004 r. obronił pracę dyplomową w pracowni prof.
S. Kortyki. Stypendysta Miasta Zielona Góra (2011) i Ministra
Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2012). Autor wystaw indywidualnych: Bajki na dobranoc (ze Stefanem Haćkowiakiem), Galeria
Baszta, Zbąszyń (2015); Obrazy, Galeria Za Szybą, ASP, Wrocław
(2014); Patria o Muerte – Ojczyna albo śmierć cz.2” (z Agnieszką
Hałas), BWA, Zielona Góra (2013); Patria o Muerte – Ojczyna
albo śmierć cz.1” (z Agnieszką Hałas) Art Agenda Nova, Kraków
(2013); Żelazny, Fundacja Salony, Zielona Góra (2012); Żelazny,
Wozownia, Toruń (2011); Principium, Art Agenda Nova, Kraków
(2009); Identyczny z naturalnym, MOA Art, SPOT, Poznań (2008);
9772, Galeria BWA, Zielona Góra (2006); Osiedle słoneczne (z
Tomkiem Kopcewiczem), Galeria Klimy Bocheńskiej, Warszawa
(2006); Obrazy, Galeria Pies, Poznań (2006). Uczestnik licznych
wystaw zbiorowych m.in. Władcy Much, czyli strajk, którego nie
było, MONA Inner Spaces Muzeum Sztuki Najnowszej, Poznań
(2015); Tu jesteśmy, Galeria BWA, Zielona Góra (2015); Idee i
obrazy, Galeria Biblioteki Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona
Góra (2014); Salon Jesienny, Galeria BWA, Zielona Góra (2013);
Fragmentos, Miejsce Projektów Zachęty, Warszawa (2012); Krzywy
komin, Fundacja Salony, Zielona Góra (2011); Opowiedz mi o
tym, Galeria Arttrakt, Wrocław (2010); Grusse aus Zielona Góra,
Museum Junge Kunst, Frankfurt na Odrą, Niemcy (2010); Junge
Malerei aus Polen, Stadtgalerie, Neu-Isenburg, Niemcy (2010); Lato
w mieście, Galeria Klimy Bocheńskiej, Warszawa (2009); Junge
Polnische Malerei. Młode Malarstwo Polskie, Bestregarts, Frankfurt
nad Menem, Niemcy (2009); A letter from faraway, Roxy Art House
– The Bowery, Edynburg, Wielka Brytania (2009); Kto mnie słyszy?
Nic nie widzę, Galeria Studio, Warszawa (2009); Marian Szpakowski – kontynuacja, Galeria Nowy Wiek, Zielona Góra (2008); Rybie
oko V, Biennale Sztuki Młodych, Galeria Bałtycka, Słupsk (2008);
Inspiring Humanity, Artspace Gallery, Edynburg, Wielka Brytania
(2007); Idolatrie, Galeria Klimy Bocheńskiej, Warszawa (2007);
Betonowe dziedzictwo. Od Corbusiera do blokersów, CSW Zamek
Ujazdowski, Warszawa (2007); Jeżeli jeszcze nie umarli to pewnie
jeszcze żyją, Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej, Słupsk (2007);
Król smalcu, Galeria Szewska 36, Wrocław (2007); Dni Sztuki
Współczesnej, Galeria Stara Winiarnia, Zielona Góra (2007); Rybie
oko IV. Biennale Sztuki Młodych, Galeria Bałtycka, Słupsk (2006);
Obraz Roku, Hotel Europejski, Warszawa (2006); Obraz Roku,
Pałac Królikarnia, Warszawa (2005); Tęsknota za malarstwem,
Galeria Stara Winiarnia (2005); Muzeum Ziemi Lubuskiej, Galeria
PWW (2005); Tęsknota za malarstwem, Galeria Szyperska, Galeria
Pies, Poznań (2005); I cóż że ze Szwecji, Galeria PWW Zielona
Góra (2003); Na wakacjach się nie umiera, Art Gallery Dymlingen,
Jönköping, Szwecja (2003); Wystawa dla podróżnych, Dworzec PKP
Zielona Góra (2003). Jego prace znajdują się w kolekcjach Artoteki
Biblioteki Uniwersytetu Zielonogórskiego i Muzeum Ziemi Lubuskiej w
Zielonej Górze.
Michał Jędrczak (ur. 1955 r.) studiowała na warszawskiej ASP w
latach 1974-79, doktorat uzyskał 2005 r. Obecnie wykłada na macierzystej uczelni. Autor 8 wystaw indywidualnych, uczestnik ponad
20 ekspozycji zbiorowych. Zajmuje się także projektowanie grafiki
użytkowej.
Jolanta Johnsson (ur. 1955 r.) studiowała na Wydziale Grafiki
ASP w Warszawie u prof. H. Chrostowskiej, prof. R. Strenta, prof. J.
Tchórzewskiego. Dyplom pod kierunkiem prof. R. Strenta obroniła w
1990 r. Autorka wystaw indywidualnych: Nässjö, Szwecja (1988);
Sztokholm, Szwecja (1989), Warszawa (wielokrotnie od 1993,
ostatnio w Galerii van Golik w 2010), Essen, Niemcy (1994),
Poznań (1998), Kraków (2007). Wielokrotnie uczestniczyła w wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, m.in.: Międzynarodowym
Triennale Grafiki, Kraków (1991), I Międzynarodowym Biennale
Grafiki, Maastricht (1992), Człowiek w obrazie, Xylon Museum,
Niemcy (1997), Artystka i jej światopogląd, USA (1998).
K
Jagoda Kaczmarczyk-Hudzik (ur. 1966 r.) studiowała na Wydziale
Malarstwa ASP w Krakowie. Dyplom z wyróżnieniem zrealizowała
w 2007 r. Stypendystka Ministra Kultury (2003/04). W 2010 r.
nagrodzona Medalem ASP w Krakowie i wyróżnieniem czasopisma
Sztuka.pl w konkursie malarskim Fundacji Kultury im. I.J. Paderewskiego. Autorka wystaw indywidualnych: Machina, Galeria PWST,
Kraków (2008); Galeria Hotelu Logos, Kraków (2008); Tonacje, Galeria Raven, Kraków (2010); Czy ten wszechświat jest przyjazny?,
Stowarzyszenie Tygiel Artystów Tygart, Kraków (2011). Uczestniczka
wielu ekspozycji zbiorowych malarstwa.
62
Noty biograficzne c.d.
Andrzej Kasprzak (ur. 1963 r.) studiował na Wydziale Grafiki w
Katowicach krakowskiej ASP. Dyplom z Medalem Rektora uzyskał
w 1988 r. Stypendysta Śląsko-Dąbrowskiego Komitetu Kultury
Niezależnej za debiut artystyczny (1988); Ministerstwa Kultury
i Sztuki (1989, 1999); The Pollock-Krasner Foundation (1994);
Międzynarodowego Centrum Grafiki Frans Masereel Center (1994,
1995, 1996, 1997). Laureat wyróżnienia Polsko-Fińskiego Konkursu
Marynistycznego, Gdańsk (1987); II Nagrody Polsko-Francuskiego
Konkursu na plakat Printemps Culturel du Valenciennois, Valenciennes, Francja (1988); wyróżnienia honorowego IV Światowej
Wystawy Sztuki Miniaturowej, Toronto, Kanada (1989); wyróżnienia
I Międzynarodowego Triennale Grafiki Małych Form, Ryga, Łotwa
(1990); wyróżnienia Światowego Triennale Grafiki Małych Form,
Chamalieres, Francja (1991); nagrody regulaminowej IV Międzynarodowego Triennale Grafiki, Ourense Hiszpania (1998); III Nagrody
10. Ogólnopolskiego Przegląd Grafiki Studenckiej, Kraków (1985);
II Nagrody I Ogólnopolskiego Biennale Grafiki Wobec Wartości,
Katowice (1986); wyróżnienia 11. Ogólnopolskiego Przeglądu
Grafiki Studenckiej, Kraków (1997); II Nagroda II Ogólnopolskiego
Biennale Grafiki Wobec Wartości, Katowice (1988); wyróżnienia
Ogólnopolskiego Konkurs Malarski im. R. Pomorskiego, Katowice
(1989); wyróżnienia 12. Ogólnopolski Konkurs Graficzny, Łódź
(1991). Autor ok. 100 wystaw indywidualnych w czołowych polskich
galeriach oraz w Niemczech, Belgii, Dani, Holandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Austrii, USA.
Agnieszka Kicińska (ur. 1973 r.) w latach 1997-2002 studiowała
na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. W 2002 r. obroniła
dyplom z malarstwa pod kierunkiem prof. J. Modzelewskiego, aneks
do dyplomu w Pracowni Technik i Technologii Malarstwa Ściennego
prof. E. Tarkowskiego (fresk) oraz aneks w Pracowni Ceramiki u prof.
T. Platy-Nowińskiej (mozaika). Autorka wystaw indywidualnych m.in.
Mes impressions de la Defense, Wydział Malarstwa ASP, Warszawa
(2001); Berlin, Galeria Eufemia, Warszawa (2002); Galeria Nova,
Kraków (2004); Galeria Opus, Łódź (2019); Galeria Milano, Warszawa (2015).
Stanisław Ryszard Kortyka (ur. 1943 r.) studiował na ASP we Wrocławiu. Dyplom z wyróżnieniem z malarstwa i projektowania malarstwa
w architekturze zrealizował w pracowniach prof. Z. Karpińskiego i prof.
A. Mazurkiewicza w 1969 r. Jest profesorem, prowadzi dyplomującą pracownię malarstwa w ASP we Wrocławiu i w Instytucie Sztuk
Wizualnych na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego.
Laureat m.in.: Nagrody Głównej Prezydenta Miasta Wrocławia w
Dolnośląskich Wystawach Sztuki (2004) i Nagrody Prezydenta Miasta
Szczecina na XXI Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego
(2006). Brał udział w ponad 130 wystawach zbiorowych krajowych
i zagranicznych. Malarstwo i rysunek prezentował na 26 wystawach
indywidualnych w kraju i zagranicą. Wybrane wystawy indywidualne
z ostatnich lat: Bezkresny horyzont, Muzeum Architektury, Wrocław
(2007); Czas kamieni - czas odlotów, Galeria Sztuki Współczesnej,
Galeria BWA, Sandomierz (2008); Malarstwo, XXII Festiwalowi
Polskiego Malarstwa Współczesnego, Galeria XIII Muz, Szczecin
(2008); Malarstwo, Galeria Na wprost, Iława (2012). Wybrane
wystawy zbiorowe po 2000 r.: Sztuka dwóch czasów: Około 1900
i O nas dzisiaj, Muzeum Narodowe, Gdańsk (1999/2000); Pamięć
i uczestnictwo, wystawa na Jubileusz Sierpnia 80 i Solidarności,
Muzeum Narodowe, Gdańsk (2005); Terra in-cognita. Polscy malarze
współcześni, Magdeburg, Bonn, Berlin (2006); XXI Festiwal Polskiego
Malarstwa Współczesnego, Szczecin (2006); Malarstwo i rzeźba ASP
we Wrocławiu, Pałac Sztuki, Kraków (2008); Jurorzy XXIII Festiwalu
Polskiego Malarstwa Współczesnego, Galeria w&b, Szczecin (2010);
Struktura Rzeczy, Struktura Emocji, Struktura, Galeria Stary Browar,
Poznań i Galeria Miejska BWA, Bydgoszcz (2010); Po setce, Wystawy
Jubileuszowe 100-lecia ZPAP, Galeria Sztuki Współczesnej BWA,
Wrocław (2011); Nowe otwarcie, Galeria ZPAP, Warszawa (2012);
Przestrzeń pomiędzy nami”, Kunsthaus, Wiesbaden (2012); 9 Triennale
Małych Form Malarskich, Galeria Sztuki Wozownia, Toruń (2013).
Piotr C. Kowalski (ur. 1951 r.) studiował w PWSSP w Poznaniu w
latach 1973-1978 na Wydziale Malarstwa. Od 1993 r. pracuje na
macierzystej uczelni, obecnie prowadzi Pracownię Malarstwa. Do
2010 r. profesor w Instytucie Wzornictwa Politechniki Koszalińskiej.
Autor bardzo wielu wystaw indywidualnych, z których najważniejsze
to: Galeria BWA Warszawa, Warszawa(2015); Bez farby, Miejska
Galeria Sztuki, Łódź (2010); Made In Łazarz, Galeria Sztuki Współczesnej Profil, Poznań (2006); Inni i Piotr C. Kowalski, Galeria Biała,
Lublin (2003); Piotr C. Kowalski i inni, Galeria Miejska Arsenał,
63
Noty biograficzne c.d.
Poznań (2001); Obrazy Naturalne, Galeria r, Poznań (2000); Trzy
obrazy. Współautorzy: Samochody, ptaki, ludzie, Galeria Moje
Archiwum, Koszalin (2000); Obrazy, BWA, Lublin (1987); Obrazy
jagodowe, Centre International d'Art Contemporain, Paryż (1983).
Uczestnik licznych wystaw zbiorowych m.in.: Urban Legend. Festiwal
sztuki w przestrzeni publicznej, Poznań (2009); Asia-Europa –
Mediations (Mona Collection), Poznań (2007); MATCH Stadtlische
Galerie Kubus, Hanower (2004); MMAC Festival in Tokyo No.9
(2002); Polish Art in Assen, Rood Voor Drenthe, Holandia (1993);
35 Salon Jeune Peinture, Grand Palais, Paryż (1985).
Włodzimierz Kowalski (ur. 1953 r.) w latach 1972-1977 studiował
na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. Jego dyplom otrzymał
Nagrodę TPSP na wystawie Dyplomy ASP w Galerii Kordegarda
w 1978 r. Autor wystaw indywidualnych: Galeria PSP, Białystok
(1978); Galeria ART, Białystok (1979); Galeria Plastyka, Warszawa
(1979, 1982); Galeria POSK, Londyn, Wielka Brytania (1981);
Galeria Vena, Warszawa (1983, 1986, 1987); Galeria Desa,
Warszawa (1985); Galeria PSP Praska, Warszawa (1987); Galeria
Mito, Warszawa (1988, 1996); Galeria OSTA, Julich k/Dusseldorfu, Niemcy (1988); Galeria Ivano Osaka, Japonia (1992); Galeria
U, Warszawa (2005, 2013).
Dominika Kowynia (ur. 1978 r.) studia ukończyła na Wydziale
Malarstwa w ASP w Katowicach Dyplom uzyskała w pracowni prof.
J. Rykały w 2003 r. Od 2003 r. pracuje w macierzystej uczelni.
Stypendystka Marszałka Województwa Śląskiego (2012). Laureatka
wyróżnienia w konkursie Debiut Roku, Tolerancja, BRE Bank, Warszawa (2004) i wyróżnienia w Ogólnopolskim Konkursie na Obraz
dla Młodych Malarzy, Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa (2007).
Autorka wystaw indywidualnych: Sztuka w Przestrzeni Nie Muzealnej, Dworzec, Sosnowiec (2005); Obrazy 2005-2006, Galeria Inny
Śląsk, Tarnowskie Góry, Południe, Galeria Na2p, Gliwice (2006);
Obecność, Galeria Czas, Będzin (2009); Niepewne historie, Galeria
Farbiarnia, Warszawa (2011). Uczestniczka wystaw zbiorowych
m.in.: Dyplomy Pracowni Prof. J. Rykały, Zamek Sielecki, Sosnowiec;
Galeria Zapiecek, Warszawa (2003); Debiut Roku, Tolerancja,
BRE Bank, Warszawa (2004); Ogólnopolski Konkurs na Obraz dla
Młodych Malarzy, Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa (2007);
Dziecko, Galeria ZPAP, Katowice (2008); XXII Festiwal Współczesnego Malarstwa Polskiego, Galeria ZPAP, Szczecin (2008); Junge
Polonische Malarei - Kunst aus Schlesien, Monachium, Aachen, Lipsk,
Dusseldorf, Berlin (2008); Junge Malrei aus Polen, Kommunale Galerie, Berlin (2009); Sztuka kobiet - kobiety w sztuce, Muzeum Śląskie,
Katowice (2012).
L
Patryk Lutomski (ur. 1973 r.) studiował na ASP w Krakowie w
latach 1994-1999. Zrealizował dyplom w pracowni prof. L. Misiaka
oraz aneks graficzny w pracowni prof. Z. Lutomskiego. W latach
1999-2005 asystent na Wieczorowych Studiach Licencjackich
Wydziału Grafiki macierzystej uczelni. Obecnie prowadzi pracownię linorytu na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w
Krakowie i jest asystentem w pracowni linorytu w Wyższej Szkole
Technicznej w Katowicach. Laureat licznych nagród m.in.: III nagrody
na Quadriennale Drzeworytu i Linorytu polskiego, Olsztyn (1999);
Nagrody Marszałka Województwa Lubelskiego na VI Międzynarodowym Triennale Sztuki, Majdanek (2000); Nagrody Równorzędnej
na X Konkursie Graficznym im. Józefa Gielniaka, Jelenia Góra
(2000); II nagrody na konkursie Grafika Roku 1999 Kraków (2000);
III Nagrody w konkursie Przeciw Przemocy – Radom 76 (2006); Wyróżnienia na 5 Międzynarodowym Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej, Gdyna (2009); Wyróżnienia na Quadriennale Drzeworytu
i Linorytu polskiego, Olsztyn (2011). Autor wystaw indywidualnych:
Rafał Borcz, Patryk Lutomski, Michał Misiak - Malarstwo i grafika,
Galeria Sukiennice, Kraków (2002); Grafika, Galeria UFO, Kraków
(2004); Malarstwo i grafika, Artidotuum, Kraków (2005); Prace,
Schloss Almoshof, Norymberga, Niemcy (2006); Malarstwo, Artinfo.
pl w Fabryce Trzciny, Warszawa (2007); Prace, Dom Kultury im.
CK. Norwida Kraków (2011); Prace, Centrum Kultury i Sztuki, Kalisz
(2011).
M Make it Simple /Lech Maślankiewicz/ (ur. 1983 r.) jest absolwentem Wydziału Grafiki na ASP w Warszawie. Autor muralu Stolica
zrealizowanego w Warszawie w 2010 r. Autor wystaw indywidualnych: Make it Simple, Kinoteka, Warszawa (2006); Malarstwo,
MOMU, Warszawa (2013). Uczestnik wystaw zbiorowych: Grupa
Hoovera, Centrum Promocji Kultury Praga-Południe, Warszawa
(2009); Bliźniemu swemu, Narodowa Galeria Sztuki Zachęta,
64
Noty biograficzne c.d.
Warszawa (2009); Noc Pragi, Galeria Praga del Arte, Warszawa
(2010).
Borys Michalik (ur. 1969 r.) absolwent PLSP w Częstochowie, które
ukończył w 1989 r. Związany z grupą PŁAWNA 9. Autor wystaw indywidualnych: Galeria Of-Art., Częstochowa (2012); Hotel Mariott,
Warszawa (2012); Galeria SK, Włocławek (2014); Galeria w Starej
Fabryce, Zielona Góra (2015). Uczestniczył także w wystawach
zbiorowych, m.in.: VI Międzynarodowe Biennale Pasteli w Nowym
Sączu (2013); Magical Dreams II, Galeria Sztuki Współczesnej,
Włocławek (2014). Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum w
Nowym Sączu.
Tomasz Mistak (ur. 1978 r.) w 2005 r. uzyskał dyplom w pracowni
malarstwa prof. S. Białogłowicza w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego. Laureat Nagrody Wojewody Podkarpackiego
na Triennale Malarstwa Regionu Karpat „Srebrny Czworokąt" w
Przemyślu (2009); nominowany do nagrody 11 Biennale Plastyki Krośnieńskiej, BWA, Krosno (2010); finalista konkursu Obraz, Grafika,
Rysunek, Rzeźba Roku organizowanego przez BWA Rzeszów (2006,
2008, 2009); finalista konkursu Obraz Roku 2002 organizowanego
przez Art&Business (2003) i konkursu Inner Vision organizowanego
przez Art Dea (2003). Autor wystaw indywidualnych: Luksusowe
Więzienie, Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa (2011); TFDprojekt,
BWA Galeria Sanocka, Sanok (2009) i Bez tytułu, Klub PraCoVnia,
Warszawa (2005).
Beata Murawska (ur. 1963 r.) studiowała na warszawskiej ASP.
na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. S. Gierowskiego. Dyplom
z wyróżnieniem zrealizwała na Wydziale Malarstwa w pracowni
prof. S. Gerowskiego w 1988 r., a aneks z grafiki warsztatowej w
pracowni prof. H. Chrostowskiej. Autorka wystaw indywidualnych
m.in. Galerii Dziekanka, Warszawa; Galerii Piotra Nowickiego,
Warszawa; Galerii Pryzmat, Kraków; Galerii Fabriken, Szwecja; Galerii ART, Warszawa; Galerii Espece Degre Art, Luxemburg, Galerii
Rathhaus-Neue Wulsmdorf, Niemcy; Galerii East Art, Berlin; Galeria
A. i J. Iwaszkiewiczów, Stawisko; Galerii Karowa, Warszawa; Galerii
Avec-Bordeaux, Francja; Galerii Promocyjnej, Warszawa; Galerie
de Zon,Lisse, Holandia. W latach 2010 i 2012 prezentowała swoje
prace w Polskiej Radzie Biznesu w Pałacu Sobańskich w Warszawie.
Jej prace znajduja się w zbiorach prywatnych znajdują się m.in. w
Polsce, Francji, Holandii, Hong-Kongu, Niemczech, Szwecji, Danii,
USA, Kanadzie, Korei Pd., Austrii, Nowej Zelandii i Wielkiej Brytanii.
N Zbigniew Nowosadzki (ur. 1957 r.) ukończył studia na Wydziale
P
Artystycznym Uniwersytetu M. Skłodowskiej-Curie w Lublinie. Dyplom
uzyskał w 1983 r. W swoim dorobku ma 37 wystaw indywidualnych
w Polsce i za granicą, m.in.: Galeria Na Pięknej, Warszawa (1991);
Centrum Polskie w Brukseli, Belgia (1998); Galeria Stara Kordegarda, Warszawa (2003); Galeria Miejska, Rzeszów (2010); Instytut
Polski, Wiedeń, Austria (2010), Galeria Bellotto, Warszawa (2011);
Galeria Delfiny, Warszawa (2014); Galeria Neuf, Nancy, Francja
(2014). Brał udział w ponad 100 wystawach zbiorowych, m.in.:
Muzeum Narodowe, Gdańsk (1994); Muzeum Plakatu, Warszawa (1995–2001); Open Cycle Europa Gallery, Nowy Jork, USA
(2002); Museo Metropolitano, Buenos Aires, Argentyna (2002);
Centurm Kultury Polskiej, Daugavpils, Łotwa (2008); Wystawa grupy
„Via Varsovia”, Dom Kultury Polskiej, Wilno, Litwa (2009); ASTO
Museum of Art, Los Angeles, USA (2009); Wystawa grupy „Emocjonaliści”, Centrum Polsko-Słowiańskie, Nowy Jork, USA (2010). Jest
członkiem grup artystycznych „Via Varsovia” i „Emocjonaliści”.
O Rafał Olbiński (ur. 1943 r.) studiował na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Architektury, gdzie w 1969 r. uzyskał dyplom.
Po studiach zajął się grafiką współpracując m.in. z czasopismem
Jazz Forum. W 1981 r. wyemigrował do Paryża, a rok później do
Nowego Jorku. Od 1985 r. wykłada w School of Visual Arts w Nowym Jorku. Miał liczne indywidualne wystawy w kraju i za granicą,
m.in.: Gallery 444, San Francisco, USA (1990), Art at the Turn of
the Century, Willy-Brandt House, Berlin, Niemcy (2001); Olbiński:
Pamiętając Nowy Jork, Pałac Kultury i Nauki, Warszawa (2001);
Art with Moral Purpose, Goethe Institut, Hamburg, Niemcy (2002);
Opera Wrocławska, Wrocław (2007); Olbinski – photokina Expo,
Hewlett Packard, Kolonia, Niemcy (2008); New Dreams of Old Values, The Jule Collins Smith Muzeum, Auburn, USA (2009); The Virtue
of Ambiguity, Studio Vendome, Nowy Jork (2013). Wielokrotnie
nagradzany za swoje osiągnięcia artystyczne, m.in.: I Nagroda w
konkursie Instytutu Praw Człowieka w Strasburgu (1976), Między-
65
Noty biograficzne c.d.
narodowy Oscar za najbardziej niezapomniany plakat w konkursie
Prix Savignac w Paryżu (1994); I Nagroda w konkursie New York
City Capital of the World (1995); Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005); złoty i srebrny medal Art Directors Club
of New York oraz Society of Illustrators in New York. W 2012 r.
odznaczony został Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za
wybitne zasługi dla polskiej i światowej kultury. Jego prace znajdują
się w zbiorach Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Biblioteki
Kongresu i Smithsonian Institute w Waszyngtonie, Searle Collection
w Chicago, Carnegie Foundation w Nowym Jorku, Suntory Museum
w Osace, Muzeum Plakatu w Wilanowie. Olbiński czynnie współpracuje z czasopismami takimi jak The New York Times, Newsweek, Der
Spiegel, Stern.
Nagrody Ministra Kultury i Sztuki na Ogólnopolskim Biennale
Pasteli w Nowym Sączu (1996); Medalu Towarzystwa Sztuk
Pięknych w Krakowie na Salonie Malarstwa i Rzeźby (1996); I
Nagrody Prezydenta Miasta Tarnowa na Salonie Wiosennym
w Tarnowie (1997); wyróżnienie Art&Business na II Międzynarodowym Biennale Pasteli w Nowym Sączu (2004);Grand Prix
Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na IV Międzynarodowym Biennale Pasteli w Nowym Sączu (2008); Nagroda
Royal Talens na IV Międzynarodowym Biennale Pasteli w
Nowym Sączu (2008). Autorka wystaw indywidualnych: Galeria
Rotunda, Kraków (1992); Galeria Kanonicza 1, Kraków (1994);
Galeria Grotta Nobile, Kraków (1994); Galeria BWA, Tarnów
(1995); Pałac Sztuki, Kraków (1996); Galeria BWA, Nowy Sącz
(1996); Galeria BWA, Gorlice (1996); Galeria BWA, Nowy
Targ (1997); Galeria Format, Kraków (1997); Muzeum Okręgowe, Tarnów (1998); Galeria Grotta Nobile, Kraków (2000); Galeria Lloveras, Arenys de Mar, Barcelona (2000); Galeria Cafe
del Centre, REUS-Tarragona (2000); Galeria Studio, Warszawa
(2001); Galeria 4 GATS, Barcelona (2001); Galeria Piano Nobile, Kraków (2002); Galeria Instytutu Polskiego, Sofia, Bułgaria
(2004); Galeria Piano Nobile, Kraków (2005); Galeria PII, Filadelfia, USA (2005); Galeria Pod Rejentem, Kraków (2006); Galeria Zamek Kazimierzowski, Przemyśl (2006); Galeria Artinfo.
pl w Fabryce Trzciny, Warszawa (2007); Galeria Sztuki OKNO,
Przemyśl (2008); Galeria Pod Rejentem, Kraków (2008); Galeria Sztuki Farbiarnia - Porto Praga, Warszawa (2009); Galeria
Sztuki Farbiarnia na Pięknej, Warszawa (2010); Galeria MBWA
Sokół, Nowy Sącz (2011).
Agnieszka Pietrzykowska (ur. 1978 r.) jest absolwentką ASP w
Warszawie, gdzie dyplom z wyróżnieniem otrzymała w Pracowni
Ilustracji prof. Z. Januszewskiego (2008). Studiowała również na
ASP w Łodzi oraz na Stosunki Międzykulturowe na Uniwersytecie
Warszawskim. Stypendystka MNiSW. Wystawiała w Galerii (-1)
PKOL w Warszawie, Muzeum Sportu w Warszawie, Muzeum Sportu
w Kijowie, Muzeum Plakatu w Warszawie, na Legnickim SATYRYKONie, w Starym Browarze w Poznaniu, na IV Międzynarodowych
Targach Sztuki ArtVilnius’13 w Wilnie oraz na pokazach specjalistycznych. Jej ilustracje publikowane były m.in. w CLAM Magazine,
Polityce, Bluszczu, Slow Magazyn, Lounge Magazyn, Wydawnictwie
Dialog. Projektuje biżuterię unikatową m.in. sportową dla EURO2012
i lunarną – adresowaną do astronautów, lunonautów i marzycieli. Jej
prace znajduje się w kolekcjach prywatnych m.in w USA, Australii,
Niemczech, Portugalii, Ukrainie, Francji, Litwie czy Wielkiej Brytanii.
R Agata Rościecha (ur. 1968 r.) jest absolwentką Wydziału Malarstwa
ASP w Krakowie. W latach 1989-1994 studiowała w pracowni prof.
W. Kunza. W latach 1993-94 odbyła staż studyjny na Akademie Der
Bildenden Künste w Norymberdze w pracowni Malarstwa, Grafiki i
Sztuki Obiektu Prof. Rolfa-Guntera Diensta. Stypendystka Funduszu
Promocji Twórczości Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
(2000). Od 2004 r. prowadzi pracownię rysunku na Wydziale Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. A.F. Modrzewskiego. Laureatka licznych nagród m.in.: Primus Inter Pares (1991); III
S
Tadeusz L. Serafin (ur. 1953 r.) w 1978 r. ukończył Wydział
Malarstwa ASP w Warszawie. Dyplom zrealizował w pracowni
prof. J. Sienickiego. Autor wystaw indywidulanych m.in. Galeria
DAP 3, Warszawa (2013); Galeria van Golik, Warszawa
(2011, 2009); Galeria Arka, Warszawa (1992); Galeria Bazart, Poznań (1988); Galeria Praska, Warszawa (1986, 1989).
Marta Sieciarz (ur. 1975 r.) jest absolwentka Europejskiej Akademii Sztuk. Otrzymała dyplom z wyróżnieniem na Wydziale
Malarstwa w 2004 r. Pracę dyplomową zrealizowała pod
66
Noty biograficzne c.d.
kierunkiem prof. B. Szubińskiej. Aneks do dyplomu wykonała pod
kierunkiem prof. W. Wełnickiego. Artystka ma na koncie kilka wystaw
indywidualnych. Zajmuje się także architekturą wnętrz.
Monika Solorz (ur. 1974 r.) jest absolwentką Wydziału Malarstwa
ASP we Wrocławiu. Dyplom zrealizowała w pracowni prof. A.
Klimczaka-Dobrzanieckiego w 2000 r. Ma na koncie kilka wystaw
indywidualnych /Wrocław, Warszawa/ oraz wiele wystaw zbiorowych /Wrocław, Warszawa, Londyn, Chicago, Strasbourg, Wilno,
Wiesbaden/.
wa (2009); Galeria Triada, Gdańsk (2010); Kadr, Konduktorownia,
Częstochowa (2010); Kadr, Steel Forest, Konstancin Jeziorna, Kadr,
Warsaw Art Gallery, Warszawa (2011); Galeria Jana Siuty, Kraków
(2011); Gra, Muzeum Częstochowskie, Częstochowa (2012); Absurd
228, Warszawa (2013); Gra, Galeria Inny Śląsk, Tarnowskie Góry,
Galeria Grodzka, Kraków (2014); Galeria Cassinos Poland, Warszwa
(2014); Filharmonia Podkarpacka, Rzeszów (2015).
Ś
Tadeusz Świniarski (ur. 1961 r.) w latach 1983-89 studiował malarstwo w ASP we Wrocławiu. W 1989 r. uzyskał dyplom w pracownia
malarstwa prof. K. Jarodzkiego. W latach 1989-95 studia malarstwa na w Monachium, gdzie uzyskał dyplom w pracowni prof. G.
Winnera. Autor wystaw indywidualnych: Industriemesse, Hannover,
Niemcy (1995); Neue Werke, Europa Galerie, Hannover (1996);
Cebit Home, Hannover (1996); Grosse Winterausstellung, Europa
Galerie, Hannover (1996); Europa Galerie, Hannover (1997); Wizje
i pejzaże, Art Studio, Monachium (1999); Buergerhaus Eching,
Niemcy (2001); Europa Galerie, Monachium (2001); Neue Werke,
INTERIM, Monachium (2002); Galeria na Solnym, Wrocław (2008);
Pomiędzy figuracją a abstrakcją, Obornicki Ośrodek Kultury, Oborniki Śląskie (2011); Malarstwo i rzeźba, Galeria na Solnym, Wrocław
(2013). Brał udział w licznych wystawach zbiorowych m.in.: Ekspresja lat 80., Sopot (1987); Droga i Prawda, Wrocław (1987); Co
słychać?, Warszawa (1989); Shop Art, Monachium, Niemcy (1994);
Gisera Walteri Tadeusz, Europa Galerie, Hannover, Niemcy (1995);
City Shop Art, Frankfurt, Niemcy (1996); Tadeusz i Karel Fron, Leer,
Niemcy (1996); Kunst am Arbeitsplatz, Europa Galerie , Hannover , Niemcy (1996); Tadeusz, Karel Fron, Klug, Hannover Messe
(1997); Tadeusz I Karel Fron, Europa Galerie, Hannover (1998);
Galeria Joanna Hoft, Maastricht, Holandia (2000); Atelier d”Artista,
Gambassi Terme, Włochy (2001); Oblicza ekspresji, Galeria na
Solnym, Wrocław (2004); Moderne Kunst, Neumeister Auktionshaus ,
Monachium (2007).
T
Piotr Tarkowski (ur. 1977 r.) jest malarzem i rysownikiem. Zawodowo od 20 lat temu zajmuje się tatuażem artystycznym, pracując w
studiach w Polsce, Holandii i Niemczech. Malarstwa i rysunku początkowo uczył się na kursach przygotowawczych na ASP. Ostatecznie jednak na Akademię nie zdawał, a dalsze umiejętności artystycz-
Iza Staręga (ur. 1964 r.) studiowała w Instytucie Wychowania
Artystycznego UMCS w Lublinie. Dyplom w pracowniach prof. M.
Stelmasiaka i M. Smoczyńskiego zrealizowała w 1991 r. Autorka
wystaw indywidualnych m.in.: Galeria Arsenał, Poznań (1995); Dom
Pracy Twórczej Reymontówka, Chlewiska (1999, 2005, 2009); Galeria DAP Mazowiecka, Warszawa (2004): Galeria Krytyków Pokaz,
Warszawa (2010); Porto Praga, Warszawa (2010). Stypendystka
Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Prezydenta Miasta
Siedlce.
Małgorzata Stępniak (ur. 1975 r.) studiowała na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP. Dyplom zrealizowała w pracowni prof. W. Kunza
w 1998 r. Laureatka nagród m.in. Nagrody Ministra Kultury i Sztuki
na IX Ogólnopolskim Przeglądzie Malarstwa Młodych Promocje w
Legnicy (1999). Stypendystka Prezydenta Miasta Częstochowy (2002).
Autorka wystaw indywidualnych: Galeria Klub Wiedeński, Częstochowa (2000); Trzy Lata Później, Galeria Magenta, Nijmegen, Holandia
(2001); Studio Estima, Warszawa (2001); Muzeum Częstochowskie,
Czestochowa (2002); Ona i On, Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa
(2003); Galeria Inny Śląsk, Tarnowskie Góry (2003); Galeria Anny
Kareńskiej, Poznań (2004); CK Zamek Sielecki, Sosnowiec, Piwnice
Margaux, Częstochowa (2005); Cafe Kulturalna, Warszawa (2006);
Wszystko Gra, Galeria OPK Gaude Mater, Częstochowa, Galeria Inny
Śląsk, Tarnowskie Góry (2006); Kobieta w Czerwieni, Galeria BWA,
Sandomierz oraz Galeria BWA, Kielce (2006); Tarnobrzeski Dom Kultury, Tarnobrzeg (2007); Ona I On, Regionalne Towarzystwo Zachęty
Sztuk Pięknych, Częstochowa (2008); Między błękitem a czerwienią,
Galeria Grodzka, Kraków (2008); Piano Bar, Galeria Schody, Warsza-
67
Noty biograficzne c.d.
ne rozwijał na drodze samokształcenia, wiedzę czerpiąc głównie z
lektur oraz poprzez kopiowanie dawnych mistrzów, dochodząc do
kolejnych rozwiązań na drodze eksperymentów. Z czasem osiągnął
perfekcję warsztatową. Uprawia malarstwo sztalugowe w technice
akrylu i oleju, a także rysunek węglem i ołówkiem. W marcu 2016
r. artysta zaprezentował swoją pierwsza wystawę indywidualną w
Pragalerii.
Stanisław Tomalak (ur. w 1955 r.) z wykształcenia jest chemikiem.
Od 1975 r. zajmuje się działalnością plastyczną. Przez szereg lat
uprawiał tradycyjne malarstwo pejzażowe. Następnie bliski mu był
nurt zbliżony do realizmu fantastycznego. Od 2000 r. coraz częściej
skłania się w stronę abstrakcji. Laureat I miejsca w II Konkursie Malarskim Zadra (2009). Autor wystaw indywidualnych m.in. w Galerii
Awangarda, Wrocław; Galeria Na Antresoli, Wrocław; Galeria Zapiecek, Warszawa. Uczestnik prezentacji zbiorowych: Obraz Roku,
konkurs miesięcznika Art&Business, Królikarnia, Oddział Muzeum
Narodowego, Warszawa (2005); Young Internationalb Contest of
Contemporary Art (2011); Magia Papieru, Galeria Ether, Warszawa
(2011); 42 Salon Zimowy Radom (2011); 7 Biennale Miniatury,
Częstochowa (2012); Pejzaż współczesny, Częstochowa (2013).
Anna Alicja Trochim (ur. 1952 r.) ukończyła ASP w Warszawie.
Dyplom z wyróżnieniem uzyskała w pracowni prof. S. Gierowskiego
w 1977 r. Laureatka wielu nagród, m.in. II Nagrody na Festiwalu
Sztuki Młodych Środowiska Warszawskiego (1979); Grand Prix na
II Jesiennym Salonie Plastyki w Ostrowcu Świętokrzyskim (2000), Talens Company Award (2000). Miała wiele wystaw indywidualnych w
kraju i za granicą: m.in. Polski Instytut w Sztokholmie (1988); Galeria
Centoira, Buenos Aires, Argentyna (1989); Avenue Foch, Paryż, Francja (1993); Galeria BWA, Ostrowiec Świętokrzyski (2000); Galeria
Na Kole, Warszawa (2003), Galeria DAP, Warszawa (2016). Brała
udział w licznych wystawach zbiorowych, m.in.: Galeria Zachęta,
Warszawa (1977); Kolekcja Studio, Moskwa, Rosja (1987); Polski
Instytut w Berlinie, Niemcy (1990); Centrum Sztuki Współcznesnej,
Warszawa (1991), Sztuka Argentyńsko-Polska, Buenos Aires, Argentyna (2006). Współorganizowała wiele akcji charytatywnych m. in.
aukcje na rzecz Hospicjum Onkologicznego w Warszawie, ogólnopolską aukcję „Żywioł” w Muzeum Narodowym w Warszawie.
Uczestniczyła w Międzynarodowym Plenerze dla Artystów Posługujących się Językiem Geometrii. Współzałożycielka Galerii Delfiny
na Powiślu w Warszawie oraz współtwórczyni warszawskiej grupy
artystycznej „Via Varsovia”. Jej prace znajdują się m.in. w zbiorach
Królowej Holandii - Beatrix.
W Michał Warecki (ur. 1970 r.) ukończył wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki na ASP w Warszawie i uzyskał aneks z malarstwa
w pracowni prof. D. Makowskiej. Jest autorem obrazów malowanych
do filmu Macieja Ślesickiego „Trzy minuty”. Ma na koncie liczne
wystawy indywidualne m.in.: Galeria Stary Rynek, Łódź (1996); Galeria Praska, Warszawa (1997); Galeria BWA, Skierniewice (1997,
1998); Wino Gratis, Euro RSCG, Warszawa (2002); Dom&Home,
Warszawa (2007); Ekshibicja, Biosfeera, Warszawa (2008); Ekshibicja II, Biosfeera, Warszawa (2009); Domoteka, Warszawa (2009);
X, Biosfeera, Warszawa (2010); Sklep z Kanapkami - Warszawa
(2011); Po Prostu, Warszawa (2011); Fort Wiosenny, Fort Sokolnickiego, Warszawa (2012); Centrum Sztuki Cartonovnia, Warszawa
(2013); Ekshibicja 0914, Fort Sokolnickiego, Warszawa (2014).
Anna Wojciechowska-Paprocka (ur. 1962 r.) w 1988 r. ukończyła
ASP w Warszawie na wydziale Wzornictwa Przemysłowego. Malarstwo studiowała w pracowni prof. Ł. Korolkiewicza. Laureatka nagrody Najlepszy Dyplom ASP w Warszawie. Stypendystka Ministra
Kultury i Sztuki (1990). Laureatka konkursów Najlepszy w Polskiej
Reklamie; Clio Poland (1993); Dea Awards (1994, 1995); Natale di
Roma (2011). Autorka wystaw indywidualnych: Metamorfoza życia,
Galeria Casinos Poland, Hotel Hyatt, Warszawa (2010); Kobiety,
Nimfy, Anioły – Galeria Domu Kultury Świt, Warszawa (2010); Kobieta w malarstwie, Warsaw Art Gallery, Hotel Marriott, Warszawa
(2011); Bez spojrzeń, Galeria 022 OW ZPAP, Warszawa (2012);
Impresja kobiet, Galeria TAB, Hotel Gromada Airport, Warszawa
(2012); Ukryte spojrzenia, Centrum Sztuki KokkoArt, Łomianki
(2012, 2013); Prezentacja, Teatr Wielki, Gala Business Centre Club,
Warszawa (2013); Pomiędzy, Galeria Freta, Warszawa (2013). Jej
obrazy znajdują się w prywatnych kolekcjach w Polsce, Niemczech,
Belgii, Szwajcarii, USA, Francji, na Litwie, Węgrzech i Chinach.
Krzysztof Wróblewski (ur. 1962 r.) w latach 1982-1987 studiował
na Wydziale Malarstwa i Grafiki w PWSSP w Gdańsku. Dyplom
68
Noty biograficzne c.d.
uzyskał w pracowni prof. K. Ostrowskiego. Od 1989 r. adiunkt w
Katedrze Rysunku, Malarstwa i Rzeźby na Wydziale Architektury
Politechniki Gdańskiej. Współzałożyciel Galerii Koło w Gdańsku.
Stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki (1988, 1990): Marszałka
Województwa Pomorskiego (2002); miasta Bremy (2004). Zadebiutował udziałem w wystawie Ekspresja lat 80-tych w Galerii BWA w
Sopocie w 1986 r. W 1997 r. wyróżniony na Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa Bielska Jesień. Ma na koncie kilkanaście wystaw
indywidualnych. Jego obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych i
publicznych w kraju i za granicą (Australia, Austria, Holandia, Kanada, Niemcy, Szwecja, USA).
Z Ewa Zawadzka (ur. 1950 r.) ukończyła Wydział Grafiki filii
krakowskiej ASP w Katowicach. Laureatka licznych nagród m.in.:
Grand Prix Międzynarodowego Triennale Grafiki, Fredrikstand ,
Norwegia (1993); Złotego Medalu Międzynarodowego TriennaŻ
le Grafiki, Giza, Egipt (1986, 1994); Nagrody Regulaminowej
Międzynarodowego Triennale Grafiki w Krakowie (2004). Finalistka
konkursu Obraz Roku miesięcznika Art&Business i Europejskiego
Konkursu Malarskiego Lexmark, Mediolan, Włochy. Autorka wystaw
indywidualnych: Galeria Sztuki Współczesnej BWA, Katowice
(2002); Galeria Studio, Warszawa (2002); Galeria Miejska BBK,
Köln, Niemcy (2003); Galeria Studio, Warszawa (2003); Galeria
WizyTUjąca, Warszawa (2004); Miscolci Gallery, Miscolc, Węgry
(2005); Galeria Fundacji Turleja, Kraków (2006); Galeria Sztuki Wozownia w Toruniu (2008); Bałtycka Galeria Sztuki w Ustce (2008);
Galeria Grafiki i Plakatu, Warszawa (2008); Jan Berdyszak i Ewa
Zawadzka Ewa Zawadzka i Jan Berdyszak, Sosnowieckie Centrum
Sztuki – Zamek Sielecki, Galeria EXTRAVAGANCE, Sosnowiec
(2009); Neuronalne przestrzenie, Rondo Sztuki, Katowice (2009);
Neuronalne przestrzenie, Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa
(2010); Neuronalne przestrzenie, Galeria BWA, Rzeszów (2011);
Neuronalne przestrzenie, Galeria Pryzmat, Kraków (2011); Biuro
Wystaw Artystycznych, Kielce (2011); Opowieści pejzażu, Centrum
Kultury, Kalisz (2011); Neuronalne przestrzenie, Muzeum Ziemi
Chełmskiej, Galeria 72, Chełm (2011); Obszary ciszy, Galeria
Środowisk Twórczych, Bielskie Centrum Kultury, Bielsko-Biała (2011).
Brała dział w wielu wystawach zbiorowych grafiki i malarstwa w
Polsce, Japonii, Hiszpanii, Niemczech, Portugalii, Szwecji, Norwegii
i we Włoszech. Wielokrotnie pokazywała prace na Międzynarodowym
Triennale Grafiki w Krakowie, Fredrikstand, Osace, Kochi, Gizie, Premio
Biella we Włoszech, Impact Art w Kyoto oraz na targach sztuki w Koloni,
Frankfurcie, Los Angeles, Chicago, Sztockcholmie i Tokio. Jej prace
znajdują się w zbiorach: Muzeum Sztuki, Łódź; Muzeum Narodowe,
Warszawa; Muzeum Narodowe, Kraków; Muzeum Górnośląskie, Bytom;
Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego, Bydgoszcz; Muzeum im. Jacka
Malczewskiego, Radom; Muzeum Lubelskie, Lublin; Muzeum Warmii
i Mazur, Olsztyn; Muzeum Pomorza Środkowego, Słupsk; Muzeum,
Sosnowiec; Museé d’Art Moderne du Nord, Lille; Graphische Sammlung
Albertina, Wien; Museum of Contemporary Prints, Fredrikstand; Gotland
Konst Museum, Visby; Kunsthalle, Nürnberg; Modern Art Center, Kyoto;
Mayor of Habikino, Collection, Osaka; Collection Univerity of Alberta,
Edmonton; XYLON-Museum, Schwetzingen; Lilja Collection.
Ewa Żochowska (ur. 1976 r.)w latach 1996-2002 studiowała na
Wydziale Edukacji Wizualnej ASP w Łodzi. W 2002 r. obroniła dyplom
z grafiki warsztatowej w pracowni prof. T.Chojnackiego i z malarstwa w
pracowni prof. R. Hałat. Nominowana do Nagrody w XVII Konkursie im.
Wł. Strzemińskiego (2000) oraz do nagrody w V Triennale Autoportretu
w Radomiu (2006). Autorka wystaw indywidualnych: Galeria Aula, Łódź
(2003); Galeria Wydziału Edukacji Wizualnej, Łódź (2004); Galeria
Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej, Warszawa (2007, 2012); Galeria
Bałucka, Łódź (2007). Uczestniczka ważnych wystaw zbiorowych i
pokonkursowych: Międzynarodowe Triennale Grafiki, Kair, Egipt (2003);
V Triennale Grafiki Polskiej, Galeria Sztuki Współczesnej BWA, Katowice (2003); IX Międzynarodowe Biennale Grafiki, Sarcelles (2003);
Międzynarodowy Festiwal Sarajewska Zima, Sarajewo (2004); XXI
Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin (2006, 2008); V
Triennale Autoportretu, Radom (2006); 7. Biennale Małych Form Malarskich, Toruń (2007); Grand Prix Fundacji im. F.Eibisch, Galeria Sztuki K.
Napiórkowskiej, Warszawa (2007, 2012); IV Ogólnopolski Konkurs im.
M. Michalika na Obraz dla Młodych Malarzy, Miejska Galeria Sztuki,
Częstochowa (2010).
69
Szanowni Klienci,
zachęcamy do składania pisemnych zleceń udziału w aukcji w postaci limitów stałych lub wskazania licytacji telefonicznej.
KARTĘ ZLECANIA można przesłać do nas mailowo na adres [email protected] lub dostarczyć do siedziby Pragalerii
nie później niż 4 godziny przed rozpoczęciem licytacji.
KARTA ZLECANIA
Zlecenie licytacji z limitem
...........................................................................................
Imię i nazwisko
Pragaleria będzie reprezentować w licytacji Nabywcę do podanej
kwoty, gwarantując jednocześnie nabycie obiektu za najniższą możliwą
kwotę.
...........................................................................................
Zgadzam się na podniesienie oferowanej kwoty o jedno postąpienie
aukcyjne w przypadku wystąpienia innego zlecenia o tej samej wartości.
Dokładny adres
TAK
...........................................................................................
Telefon, fax, e-mail
..........................................................................................
NIP (dla firm), numer dokumentu tożsamości
Proszę o licytację następujących pozycji:
NIE
Zlecenie telefoniczne
W przypadku zlecenia licytacji telefonicznej prosimy o podanie numeru
telefonu aktualnego w czasie aukcji. Pracownicy Pragalerii połączą
się z Państwem chwilę przed rozpoczęciem licytacji wybranych obiektów.
Pragaleria nie ponosi odpowiedzialności za brak możliwości wzięcia
udziału w licytacji telefonicznej w przypadku problemów z uzyskaniem
połączenia z podanym numerem.
Numer Państwa telefonu do licytacji.................................................................
NR
KAT.
AUTOR, TYTUŁ
MAKSYMALNA
OFEROWANA KWOTA
Ja niżej podpisany/a oświadczam, że zapoznałem się i akceptuję wszystkie postanowienia Regulaminu Aukcji zawarte w niniejszym katalogu
aukcyjnym. W szczególności zobowiązuję się do zapłacenia wylicytowanej kwoty wraz z doliczoną opłatą aukcyjną w ciągu 14 dni od terminu
aukcji. Zgadzam się na przechowywanie i przetwarzanie moich danych
osobowych przez Pragalerię w celach koniecznych do realizacji niniejszego zlecenia
Pragaleria gwarantuje poufność danych osobowych.
............................................................................................................................
Data i podpis Klienta składającego zlecenie
70
REGULAMIN AUKCJI
1. Przedmiotem aukcji są dzieła sztuki oddane do sprzedaży komisowej
przez Komitentów, autorów lub stanowiące własność Carpe Artem właściciela Pragalerii, organizatora aukcji zwanego dalej Pragalerią. Zgodnie
z oświadczeniami Komitentów powierzone obiekty stanowią ich własność,
bądź mają prawo do ich rozporządzania i nie są objęte żadnym postępowaniem sądowym i skarbowym, są wolne od zajęcia i zastawu, a także
jakichkolwiek roszczeń osób trzecich.
2. Aukcja prowadzona jest przez Aukcjonera, który decyduje o wysokości
postąpień, rozstrzyga ewentualne spory lub poddaje obiekt ponownej
licytacji.
3. Pragaleria gwarantuje zgodność cech licytowanych obiektów z opisem
katalogowym.
4. Osoby pragnące zachować anonimowość lub nie mogące uczestniczyć
osobiście w aukcji, mogą zlecić Pragalerii występowanie w ich imieniu
lub licytować telefonicznie. Zainteresowanie tymi formami licytacji należy
uzgodnić z Pragalerią 4,5 godz. przed rozpoczęciem licytacji.
5. Wylicytowana cena, potwierdzona uderzeniem aukcjonerskiego młotka
jest równoznaczna z zawarciem umowy kupna-sprzedaży.
6. Nabywca zobowiązany jest do wykupu obiektu/obiektów w ciągu
10 dni od zakończenia aukcji. W razie nie wywiązania się z umowy
przez kupującego Pragaleria może naliczyć opłatę magazynową
w kwocie 100 zł netto za każdy dzień zwłoki oraz odstąpić od umowy
sprzedaży z nabywcą.
7. Prawo własności do wylicytowanego obiektu i jego odbiór następuje
po zapłaceniu przez nabywcę całości wylicytowanej kwoty wraz z opłatą
organizacyjną.
8. Do wylicytowanej ceny doliczana jest opłata organizacyjna w wysokości 18%. Opłata obowiązuje również w sprzedaży poaukcyjnej. Kwota
wylicytowana wraz z opłatą organizacyjną jest kwotą brutto.
9. Pragaleria nie ponosi odpowiedzialności za ukryte wady fizyczne
i prawne zakupionych obiektów.
10. Wszelkie reklamacje będą rozpatrywane na podstawie przepisów
prawa polskiego.
11. Muzea rejestrowane zainteresowane zakupem wystawionych na
aukcji dzieł winne poinformować o tym Pragalerię conajmniej 7 dni przed
terminem aukcji.
12. Pragaleria nie oferuje usługi wysyłki zakupionych przedmiotów, jednak
na życzenie Kupującego może wysłać je na jego koszt. Pragaleria nie
ponosi odpowiedzialności za ewentualne uszkodzenia obiektu w czasie
transportu.
72
MAGDALENA
DANIEC
Częściowa
anhedonia
20 maja – 2 czerwca 2016 r.
Fundacja
Promocji
Sztuki
Polskiej