chopin2010 wystawa 011810

Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
CHOPIN’S Steps in Warsaw and the Mazovia
Czesław Czapliński
Czas to najlepsza cenzura, cierpliwość najdoskonalszy nauczyciel
Time is the best censor, patience is the most excellent teacher
— Fryderyk Chopin (Nohant, 11 X 1846)
1 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
Żelazowa Wola
1 marca 1810
Fryderyk Franciszek Chopin urodził się w Żelazowej Woli, wsi mazowieckiej leżącej nad
rzeką Utratą, oddalonej o 54 kilometry na zachód od Warszawy, ówczesna posiadłość
rodziny hr. Skarbków.
Mimo wiloletnich naukowych badań, do dzisiaj nie ustalono, którego dnia urodził się
Fryderyk Chopin. Według własnego oświadczenia na piśmie – 1 marca, według zapisu w
metryce chrztu w kościele parafialnym w Brochowie – 22 lutego.
Rodzice Fryderyka: ojciec, Mikołaj (1771-1844), urodzony w Marainville (w Lotaryngii),
od 1987 przebywał w Polsce, spolonizował się i pełnił funkcję guwernera w rodzinie
Skarbków, matka, Tekla Justyna (1782-1961) jako sierota, wychowywała się i
przebywała w rodzinie Skarbków. Ślub Justyny i Mikołaja odbył się w 1806 roku w
Brochowie. Pierwszym ich dzieckiem była Ludwika (1807-1855) starsza od Fryderyka o
trzy lata, uzdolniona muzycznie i literacko siostra, późniejsza Jędrzejewiczowa.
W Żelazowej Woli Fryderyk Chopin oprócz kilku miesięcy spędzonych po urodzeniu (od
lutego do października 1810) odwiedzał latem 1823 i 1830 oraz w Boże Narodzenie 1825
i Nowy Rok 1826. Latem fortepian był wynoszony na zewnątrz do ogrodu, gdzie pod
świerkiem lub lipami Fryderyk dawał koncerty w gronie rodziny i przyjaciół.
W latach latach 1859-1878 w dworze mieszkał Adam Towiański, syn słynnego filozofa
Andrzeja Towiańskiego i wówczas powstały plany uczczenia miejsca pamięci Chopina.
Od 1891 rozpoczęto działania mające na celu przekształcenie miejsca urodzin Chopina w
muzeum. W 1894 postawiono pierwszy obelisk na terenie parku. Po odzyskaniu
niepodległości przez Polskę w 1918 obiektowi nadano status zabytku i udało się zakupić
dworek z przyległym parkiem. W 1930 Komitet Budowy Domu Chopina rozpoczął
przebudowę. W czasie II wojny światowej dworek został ogołocony, a po wojnie
dworkiem zajął się Instytut Fryderyka Chopina. W 1949 w setną rocznicę śmierci
Chopina odbyła się inaoguracja ekspozycji. Od 1950 przez dwa lata dom Chopina był
pod zarządem Muzeum Narodowego. W 1953 opiekę nad Żalazową Wolą sprawowało
Towarzystwo Fryderyka Chopina, zaś od 1 sierpnia 2005 funkcję tę przejął Narodowy
Instytut Fryderyka Chopina.
2 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
3 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
4 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
5 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
Brochów
23 kwietnia 1810
W kościele św. Rocha (obecnie: św. Jana Chrzciciela) w Brochowie (koło Sochaczewa)
23 kwietnia 1810 odbył się chrzest Fryderyka Chopina. Rodzicami chrzestnymi byli:
Anna Skarbek, późniejsza Wiesiołowska, ze Strzyżewa oraz Fryderyk Skarbek,
wychowanek Mikołaja Chopina, przyszły uczony i pisarz.
Wcześniej 2 czerwca 1806 odbył się w Brochowie ślub rodziców Chopina — Mikołaja
Chopina z Teklą Justyną z Krzyżanowskich.
6 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
7 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
Pałac Saski
1810-1817
Mikołaj Chopin (ojciec Fryderyka) otrzymał propozycję nauki języka francuskiego w
Liceum Warszawskim i przenosi się z rodziną do Warszawy. Pierwsze mieszkanie
Chopinów mieściło się w Pałacu Saskim, w jego prawym skrzydle na drugim piętrze. W
budynku tym mieściło się Liceum oraz mieszkania uczących w nim profesorów.
W 1817 Pałac Saski decyzją Wielkiego Księcia Konstantego przeznacza na cele
wojskowe, a szkoła z nauczycielami została przeniesiona do Pałacu Kazimierzowskiego.
Grób Nieznanego Żołnierza pod kolumnadą Pałacu Saskiego istnieje od 1925.
Początkowo był miejscem pamięci o Polakach poległych w latach 1914-18 i 1918-20
oraz nieznanych żołnierzy z Cmentarza Orląt Lwowskich. Koncepcję architektoniczną
Grobu Nieznanego Żołnierza zaprojektował Stanisław Ostrowski.
W czasie II wojny światowej Pałac Saski i Grób Nieznanego Żołnierza zostały
zniszczone.
Od 1946 arkada na Pl.Marszałka J.Piłsudskiego, otaczająca płytę Grobu Nieznanego
Żołnierza, stanowi jedyny fragment Pałacu Saskiego, ocalały po zniszczeniach II wojny
światowej. Na ścianie kolumn okalających grób – osiemnaście tablic upamiętniające
miejsca walki i męczęństwa Polaków. Od strony Ogrodu Saskiego na kratach widnieją
wizerunki trzech najważniejszych odznaczeń bojowych: Order Wojenny Virtuti Militari,
Krzyż Walecznych i Krzyż Grunwaldu. W każdą niedzielę odbywa się przy Grobie
Nieznanego Żołnierza uroczysta zmiana warty, na cześć poległym Polakom.
8 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
Ogród Saski
1810-1830
Przez siedem lat (1810-1817) Fryderyk Chopin mieszkał nieopodal w Pałacu Saskim,
więc na pewno odwiedzał Ogród Saski z matką, jako mały chłopczyk, jak również
później w czasie spacerów z przyjaciółmi.
Ogród Saski był ogrodami królewskim Augusta II Mocnego, od 1727 spełniały rolę
publiczną - parku Warszawy. Dziś przylega do Pl.Piłsudskiego, gdzie jest duża fontanna
w kształcie kielicha z 1855 zaprojektowana przez architekta Henryka Marconiego (17921863) oraz również przez niego zaprojektowany “Wodozbiór” (klasycystyczna wierza
ciśnień) powstały w 1854 na wzgórzu. Koło fontanny znajduje się zegar słoneczny
ufundowany w XIX w. przez naukowca i pisarza Antoniego Magiera (1762-1837). W
drugiej połowie XX w. w parku postawiono pomiki: prezydenta Warszawy Stefana
Stażyńskiego (1893-1943) rzeźbiarki Ludwiki Nitschowej, pisarki i poetki Marii
Konopnickiej (1842-1910) rzeźbiarza Stanisława Kulona.
9 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
10 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
Pałac Kazimierzowski
1817-1827
W marcu 1817 r. z Pałacu Saskiego rodzina Chopinów przeprowadziła się do lewej
oficyny, na drugim piętrze Pałacu Kazimierzowskiego na Krakowskim Przedmieściu
26/28, gdzie Chopinowie prowadzili pensję dla chłopców.
Fryderyk Chopin w 1823 r. rozpoczął naukę idąc od razu do czwartej klasy, wcześniej
uczył się w domu.
Dziś lewa oficyna Pałacu Kazimierzowskiego, w której mieszkali Chopinowie należy do
Uniwersytetu Warszawskiego i nazywa się Gmachem Porektorskim, gdzie mieści się
m.in. Instytut Orientalistyczny i Instytut Historii Sztuki.
11 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
Pałac Czapskich/Krasińskich
1827-1830
W 1827 r. po śmierci Emilki, najmłodszej siostry Fryderyka, Chopinowie przenieśli się
do większego mieszkania, wynajętego w lewym skrzydle Pałacu Krasińskich przy
Krakowskim Przedmieściu 5, naprzeciwko Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie Fryderyk
mieszkał do wyjazdu z Polski 2 listopada 1830. Fryderyk miał tam swój pokój, gdzie
odwiedzali go koledzy idący na Uniwersytet Warszawski, wśród nich Juliusz Kolberg,
Józef Elsner, Stefan Witwicki, Kajetan Koźmian, Antoni Brodowski. Dziś budynek jest
siedzibą Akademii Sztuk Pięknych. W miejscu mieszkania Chopinów urządzono
muzeum pamiątek tzw. “Salonik Chopinów”, który zrekonstruowano na podstwie
szkiców malarza Antoniego Karola Kolberga (1815-1882) z 1832 r.
12 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
13 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
14 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
Pałac Radziwiłłowski
24 lutego 1818
Pałac Radziwiłłowski był miejscem gdzie odbył się pierwszy publiczny występ
Fryderyka Chopina 24 lutego 1818 r., zorganizowany z inicjatywy Zofii hr. Zamoyskiej
przez Warszawskie Towarzystwo Dobroczynności, którego prezesem był w tych latach
Julian Ursyn Niemcewicz. Ośmioletni wówczas Chopin wykonał jeden z koncertów
fortepianowych Vojtecha Jiroveca.
Pałac Radziwiłłowski, zwany Namiestnikowskim, został zbudowany w XVII w., należał
kolejno do rodziny Koniecpolskich, Lubomirskich i Radziwiłłów. W 1817 r. pałac
odkupiony został od Radziwiłów i rezydował w nim carski namiestnik. Po I wojnie
światowej mieściło się w nim Prezydium Rady Ministrów. Dziś nazywany jest Pałacem
Prezydenckim, od 1994 r. jest siedzibą Prezydenta Rzeczypospolitej, a Sala Kolumnowa i
Rokokowa, to najbardziej reprezentacyjne wnętrza pałacu.
15 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
Belweder
1822Chopin koncertował w Belwederze w Sali Pompejańskiej po 1822 r., gdzie młody a już
sławny piansta był zapraszany przez Wielkiego Księcia Konstantego i jego małżonkę,
księżną łowicką Joanne z Grudzińskich oraz ich syna Pawła. Wychowawcą dziecka był
hr. de Moriolles zaprzyjaźniony również z Chopinami, który przedstawił Chopina
książęcej parze, a jego koncert zrobił duże wrażenie. Od tej pory często w niedzielę
przyjeżdżał po Chopina powóz JCW księcia, a on cały dzień spędzał w Belwederze z
synem gospodarzy.
Belweder znajduje się na terenie Parku Łazienkowskiego. Zbudowany w XVII wieku,
przebudowany w latach 1818-1822 przez Jakuba Kubickiego w stylu klasycystycznym.
Od 1818 był rezydencją Wielkiego Księcia Konstantego. Po odzyskaniu niepodległości
przez Polskę w 1918 r. przeszedł na własność państwa polskiego. Rezydował w nim
marszałek Józef Piłsudski. Po śmierci Piłsudskiego, w latach 1935-1939 w Blewederze
było museum jego imienia. Dziś Belweder jest jedną z siedzib Prezydenta
Rzeczpospolitej.
16 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
Łazienki Królewskie w Warszawie
1822Fryderyk Chopin będąc zapraszany przez namiestnika cara Rosji księcia Konstantego do
Belwederu (znajdującego sie na terenie Łazienek) bawił się z ich synem Pawłem w
parku, który do lat dwudziestych XIX w. był zamknięty dla mieszkańców Warszawy.
Historia Łazienek zaczyna się w 1766 r., kiedy Stanisław August kupił Łazienki z
przeznaczeniem na letnią siedzibę królewską. Łazienki Królewskie są zespołem
pałacowo-ogrodowym położonym na terenie Ujazdowa, zajmującym obszar 80 hektarów.
W tym czasie powstały budowle m.in.: Stara Pomarańczarnia, Biały Domek, amfiteatr na
wyspie, Pałac Myśliwiecki, Pałac na Wodzie.
Słynny w świecie pomnik Fryderyka Chopina w Łazienkach Królewskich, dłuta
Wacława Szymanowskiego, został odsłonięty w 1926 r., w 1940 jako jeden z pierwszych
został zniszczony przez hitlerowców. Na cokole dziś istnieje napis: „Posąg Fryderyka
Chopina zburzony i zagrabiony przez Niemców w dniu 31 maja 1940 roku odbuduje
Naród 17 X 1946 r.”
Po wojnie, w 1958 r. pomnik wiernie zrekonstruowano i ustawiono na poprzednim
miejscu. Na cokole wyryto słowa Adama Mickiewicza:
Płomień rozgryzie malowane dzieje,
Skarby mieczowi spustoszą złodzieje,
Pieśń ujdzie cało...”.
Przez szedziesiąt lat, od 1959 r. do dziś, od początku maja do końca września odbywają
się koncerty chopinowskie nieopodal pomnika.
17 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
18 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
Pałac Potockich
1828-1830
Chopin bywał i nie wykluczone, że koncertował w Pałacu Potockich na Krakowskim
Przedmieściu —należącym obok Belewederu, Pałacu Bruhla i Pałacu Kossowskich do
najsłynniejszych warszawskich salonów arystokratycznych — który na przełomie XVIII i
XIX w. należał do Stanisława Kostki Potockiego i jego żony Aleksandry Potockiej.
19 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
Kościół Ewangelicko-Augsburski Św. Trójcy
maj 1825
W kościele Ewangelicko-Augsburskim pod wezwaniem Św. Trójcy przy placu
Małachowskiego nabożeństwa niedzielne uświetniał chór, prowadzony przez
profesjonalnych dyrygentów. W chórze tym śpiewało wielu muzykalnych mieszkańców
Warszawy, nie tylko wyznania ewangelickiego. W 1825 roku jednym z nich był Fryderyk
Chopin.
Przybyły na obrady sejmu w kwietniu 1825 car Aleksander I, uczestniczył w koncercie w
kościele ewangelickim, podczas którego Fryderyk Chopin grał na podobnym do
fisharmonii instrumencie eolimelodikon, skonstruowanym ok. 1819 przez warszawskiego
budowniczego i konserwatora instrumentów Karola Fidelisa Brunnera. Zachwycony car
obdarował Chopina brylantowym pierścieniem.
Niezwykłe walory akustyczne budynku sprawiły, że mimo przebudowy, po zniszczeniu
w czasie Powstania Warszawskiego, do dziś jest miejscem licznych koncertów. W 1998
r. zainstalowano nowe niemieckie organy, ufundowane przez Krajowy Kościół
ewangelicko-luterański Hanoweru.
20 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
Kościół Opieki Św. Józefa Oblubieńca Niepokalanej Bogurodzicy Maryi zwany
Kościołem Wizytek
1825-1826
Kościół Wizytek przy Krakowskim Przedmieściu 34 był od 1815 roku kościołem
akademickim. Miejsce kościelnych koncertów Chopina. W okresie nauki w Liceum
Warszawskim, od roku 1825, Fryderyk Chopin grywał tu w niedziele na organach, o
czym pisał w liście do Jana Białobłockiego z listopada 1825 r., cieszył się: “…Zostałem
organistą licejskim. [...] Ha. Mości Panie Dobrodzieju, co to ze mnie za głowa! Pierwsza
osoba w całym Liceum po Ks. Proboszczu! Gram co tydzień, w niedzielę, u Wizytek na
organach, a reszta śpiewa…”.
Prawdopodobnie tu spotykał też swoją późniejszą miłość, Konstancję Gładkowską.
Do dziś zachowały się zabytkowe organy, na których grywał Fryderyk Chopin. Tablica
nad drzwiami kościoła, nieopodal wejścia na chór, którą w 1990 r. ufundowało
Towarzystwo im. Fryderyka Chopina z napisem: „Ku czci Fryderyka Chopina, który w
tym kościele jako uczeń liceum warszawskiego grał na organach w latach 1825-1826”.
21 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
22 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
Płock
1827
Płock był pierwszym miastem, które Fryderyk Chopin zwiedził podczas wycieczki do
Gdańska w 1827 r. Zapewne zwiedził w Płocku średniowieczne mury z dwiema wieżami
oraz piękną położoną na Wzgórzu Tumskim nad Wisłą katedrę, a w niej Kaplicę
Królewską, w której w 1825 r. umieszczono sarkofagi ze szczątkami dwóch władców
Polski, Władysława Hermana i Bolesława Krzywoustego, dwie gotyckie wieże:
Zegarowa (XIII-XIV w.) i Szlachecka (XV w.) oraz ratusz wybudowany w latach 182427, który od momentu powstania do czasów obecnych stanowi siedzibę władz miasta.
23 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
Kościół św.Krzyża
17 październik 1849
Kościół św.Krzyża przy Krakowskim Przedmieściu 3, znajdował się nieopodal Pałacu
Czapskich/Krasińskich, gdzie mieszkali Chopinowie. W tym też kościele ochszczone
zostały dwie siostry Fryderyka: Izabela i Emilia. Fryderyk bywał na różnych
patriotycznych uroczystościach w Kościele św.Krzyża m.in. na pogrzebie Stanisława
Staszica
Drugą połowę swego życia Fryderyk Chopin spędził w Paryżu. Jednak charakter jego
muzyki, a także wiele jego listów, wskazuje, że tęsknił za miejscem i ludźmi, wśród
których się wychował. Ponieważ nie było możliwe pochowanie wielkiego artysty w
Polsce, ale Chopin pragnął, by umieszczono w Warszawie jego serce. Tak też się stało,
dzięki pomocy starszej siostry Fryderyka, Ludwiki, obecnej przy śmierci brata 17.
października 1849 w Paryżu. Choć pogrzeb Chopina, niezwykle uroczysty, w obecności
wielu najwybitniejszych artystów, ludzi kultury i polityki, odbył się na paryskim
cmentarzu Pére-Lachaise, Ludwika z Chopinów Jędrzejewiczowa przewiozła serce brata
do Warszawy. Odpowiednio zakonserwowane i zabezpieczone, spoczęło w katakumbach
kościoła Św. Krzyża, usytuowanego obok ostatniego mieszkania Fryderyka w
Warszawie.
Dzięki staraniom syna Ludwiki i siostrzeńca Chopina, Antoniego Jędrzejewicza, w 30.
rocznicę śmierci kompozytora urnę z sercem wmurowano w jedną z kolumn nawy
głównej, a w dniu imienin Fryderyka, 5. marca 1880, staraniem Warszawskiego
Towarzystwa Muzycznego (którego prezesem był wówczas wybitny kompozytor
Władysław Żeleński) odsłonięto ozdobne epitafium.
Pod białym popiersiem w marmurze dłuta Leonarda Marconiego odsłoniętym w 1880 r.
znajduje się tablica z inskrypcją z Ewangielii wg. Św.Mateusza (VI-21): “Gdzie skarb
Twój, tam i serce Twoje. Fryderykowi Chopinowi – Rodacy”. Po Powstaniu
Warszawskim urna z sercem została wyjęta przez Niemców, ale nie uległa zniszczeniu.
W kwaterze Ericka von dem Bacha została przekazana honorowo arcybiskupowi A.
Szlagowskiemu, który do końca wojny przechowywał ją w Milanówku. W 96. rocznicę
śmierci kompozytora, 17. października 1945 urna ponownie znalazła się na poprzednim
miejscu w kościele Św. Krzyża.
24 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
25 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
Cmentarz Powąskowski
Najstarszy (założony w 1790 r.) cmentarz Warszawy, stał się miejscem, gdzie znajdują
się groby rodziny, nauczycieli i przyjaciół Fryderyka Chopina.
Pierwsza z rodziny Chopinów została pochowana na Powązkach najmłodsza siostra
kompozytora – Emilka (1812-1827), która zmarła na gruźlicę w wieku czternastu lat.
Na Powązkach znajdują się prochy rodziców – Justyny z Krzyżanowskich (1782-1861) i
Mikołaja Chopina (1771-1844), które do 1948 r. spoczywały w katakumbach, znajdują
się obecnie w kwaterze 9-VI-I, obok mogiły Stanisława Moniuszki.
Józef Elsner (1769-1854) nauczyciel Chopina, rektor i profesor warszawskiego
konserwatorium, kompozytor i dyrygent, pochowany jest w kwaterze 159-V-I. Posąg
Płaczacy Muzy wykonany w 1855 r. przez Wojciecha Świeckiego, według projektu
Ignacego Gierdziejewskiego.
Wojciech Żywny (1856-1842) pierwszy nauczyciel Chopina, spoczywa w kwaterze 12II-20.
Na Cmentarzu Powązkowskim są pochowani wybitni wykonawcy, popularyzatorzy
muzyki Chopina: Jerzy Żurawlew (1887-1980) 1-I-4, Zbigniew Drzewiecki (1890-1971)
73-III-2, Mateusz Gliński (1892-1976) katakumby 12-IV, Władysław Kędry (1918-1968)
aleja zasłużonych 250/105.
26 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
27 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
28 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
29 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
30 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
Czesław Czapliński
- artysta fotograf, dziennikarz i dokumentalista, urodzony w 1953 r. w Łodzi, od 1979 r.
mieszka w Nowym Jorku i Warszawie.
Autor i współautor ponad 20 albumów i książek m.in. „Saga rodu Styków” (1989),
„Twarzą w twarz” (1991), “Twarz i maski Jerzego Kosińskiego” (1992), „Pasje Jerzego
Kosińskiego” (1993), „Kariery w Ameryce” (1994), „PORTRETY” (1995), „Moja
HIStoria, czyli jak fotografowałem Króla” (1999), „TWÓRCY końca wieku” (2000),
„Śmierć & Życie” (2001), „NEW YORK przed i po 11 września 2001” (2002),
„LEKARZE w walce o zdrowie” (t.1/2002, t.2/2003, t.3/2004), „Wszechświat ks. Jana
Twardowskiego” (2002), „Wizytki – ogród zamknięty” (2003), „ADWOKACI w walce o
sprawiedliwość” (2004), „Sztuka fotografii – Fotografia portretowa” (2004), „Fotografie
prawdziwe, bo już niepodobne” (2005), „Kolekcje sztuki polskiej w Ameryce“ (2005),
"Artyści" (2007) i "Michael Jackson 1958-2009", które znajdowały się na listach
bestsellerów.
W ciągu 30 lat kariery fotografował najbardziej znane osobistości ze świata biznesu,
kultury, polityki, sportu m.in.: Muhammad Ali, Arthur Ashe Jr., Isaac Asimov, Maurice
Bejart, Leonard Bernstein, Bernardo Bertolucci, Bill Blass, Christie Brinkley, Cindy
Crawford, Oscar de la Renta, Guy de Rothschild, Alain Delon, Catherine Deneuve,
Placido Domingo, Umberto Eco, Jane Fonda, Malcolm Forbes, Joseph Heller, Charlton
Heston, David Hockney, Vladimir Horowitz, Lee Iacocca, Garri Kasparow, Henry
Kissinger, Calvin Klein, Jerzy Kosinski, Estee Lauder, Valentino Liberace, Shirley
MacLaine, Norman Mailer, Mireille Mathieu, James Michener, Liza Minnelli, Roger
Moore, Alberto Moravia, Willie Nelson, Richard Nixon, Jassye Norman, Luciano
Pavarotti, Gregory Peck, Paloma Picasso, Roman Polański, Isabella Rossellini, Omar
Sharif, Brooke Shields, Isaac Singer, Susan Sontag, William Styron, Tina Turner, John
Updike, Peter Ustinov, Diane von Furstenberg, Kurt Vonnegut Jr., Andy Warhol, Raquel
Welch.
Miał 100 wystaw fotograficznych m.in. „Twarzą w twarz”, „New York”, „Portrety”,
„Twarz i maski Jerzego Kosińskiego”, “Wszechświat ks. Twardowskiego”, „Można
odejść na zawsze, by stale być blisko”, "Artyści", prezentowane m.in. w: Narodowej
Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie (1989, 1991), Muzeum Sztuki w Łodzi (1992),
Muzeum Narodowym w Warszawie (1995, 2002, 2007), Muzeum Mazowieckim w
31 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu
Płocku (2002, 2006, 2008), Bibliotece Narodowej w Warszawie (2000, 2001, 2005), a
także w Nowym Jorku (1981, 2002, 2003), Chicago (1998), Nicei (2000), Moskwie
(1997) i Londynie (2003).
Opublikował tysiące zdjęć m.in. w „The New York Times”, „TIME”, „Vanity Fair”,
„The Washington Post”, „Newsweek”, „Twój Styl”, „Viva”, „Rzeczpospolita”,
„Wprost”. Oprócz fotografii od wielu lat uprawia dziennikarstwo, jest autorem kilkuset
artykułów i reportaży publikowanych w Ameryce i Polsce.
O Czesławie Czaplińskim i jego twórczości zrealizowano kilka filmów: „Wernisaż”,
„Fotograf”, „Twarze”, „Twarzą w twarz”, „Arystokrata kwiatów”, „Czarne i białe w
kolorze”. Dziś sam robi filmy dokumentalne m.in. o: prof. Henryk Skarżyński, ks. Jan
Twardowski, “Kolekcjoner” (Jan Nowak-Jeziorański), “Życie jak w bajce” (Renata
Jonscher), “Optymista mimo woli” (Jerzy Główczewski).
Wykłada w Krakowskiej Szkole Wyższej im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego - rynek
sztuki i antyków. Juror licznych konkursów: “Mazowsze bliskie sercu” (2006) pod
patronatem Marszałka Województwa Mazowieckiego Adama Struzika, Multimedia
Szajna Festiwal (2008), "Gdynia pod żaglami" (2009) pod patronatem Prezydenta Gdyni
Wojciecha Szczurka.
Jego prace znajdują się w zbiorach Library of Congress w Waszyngtonie, New York
Public Library, Muzeum Narodowym w Warszawie i Wrocławiu, Muzeum Sztuki w
Łodzi, Bibliotece Narodowej w Warszawie i wielu kolekcjach prywatnych na całym
świecie.
Wielokrotnie nagradzany m.in.: Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis“, Złoty Medal
Łódzkiego Towarzystwa Fotograficznego, Pierścień „Honorowej Nagrody Hetmana
Kolekcjonerów Polskich“.
32 - 2/19/10 – Czesław Czapliński — Śladami CHOPINA w Warszawie i na Mazowszu