120/2016 - Parafia pw. św. Wojciecha w Poznaniu

Święty Wojciech
PISMO PARAFIALNE
Nr 3(120)
POZNAŃ
Marzec 2016 r.
„Zmartwychwstał już Chrystus,
Pan mój i nadzieja”
Ty, Odkupicielu człowieka, powstajesz dziś z grobu zwycięski, aby, niepokojonym przez mroki
licznych zagrożeń, ofiarować Twoje życzenie radości i pokoju. Do Ciebie, o Chryste, nasze Życie i
nasz Przewodniku, niech się zwróci każdy, kogo dręczy lęk i zniechęcenie, aby usłyszeć przesłanie
nadziei, która nie zawodzi.
W tym dniu Twego zwycięstwa nad śmiercią pomóż nam, Panie, odnaleźć w Tobie odwagę, aby
solidarnie stawić czoło tylu przejawom zła, które nam zagraża.
Niech te słowa Świętego Jana Pawła II zachęcają do kontemplacji Zmartwychwstałego Pana,
ażeby w głębi naszych serc zabrzmiał Jego głos i abyśmy stali się naprawdę świadkami Jego
wiecznotrwałego orędzia Miłosierdzia, miłości i pokoju – poprzez naszą silną wiarę i szlachetne
zaangażowanie w autentyczne przeżywanie chrześcijaństwa.
Była wizyta, będzie... Wizytacja
Całkiem niedawno zakończył się czas odwiedzin kolędowych.
Choć zawsze są to dla mnie dni bardzo pracowite i wypełnione
maksymalnie, spotkania wspominam z wielką radością. Dziękuję
za tak wiele życzliwości i otwarte drzwi mieszkań. Niestety, po raz
kolejny zastukam do nich dopiero za trzy lata…
Kolęda się skończyła, a nasza parafia już wkrótce, bo 6 i 7
marca, będzie przeżywać wizytację księdza bpa Zdzisława
Fortuniaka.
Wizytacje kanoniczne odbywają się mniej więcej co 5 lat w
każdej parafii naszej archidiecezji. Są one wyrazem troski księży
biskupów o kościół (pisany małą literą), zgromadzony wokół
proboszcza. Naszą parafię ostatni raz wizytował ks. bp Grzegorz
Balcerek 16 i 17 października 2011 roku. Z dekretu
powizytacyjnego wynika, że jesteśmy bardzo żywą i otwartą
wspólnotą parafialną, choć nigdy nie brakuje wyzwań, by szukać
tych, którzy się zagubili. Wtedy także Ksiądz Biskup wyraził
swoje uznanie dla śp. ks. proboszcza Marka Kaisera, podkreślając
jego oddanie dla wspólnoty parafialnej na Wzgórzu św.
Wojciecha.
Wizytacja jest, z jednej strony, pewnym narzędziem kontroli, z
drugiej – okazją, by trochę pochwalić się tym, co u nas się dzieje.
Czym możemy się pochwalić? Najpierw wspólnotami, które
modlą się na Wzgórzu św. Wojciecha, potem osobami, które do
nas przychodzą czynić dzieła miłosierdzia. Cieszymy się, że
ludzie szukają w naszej wspólnocie duchowego umocnienia.
Dziękuję Bogu za to wszystko, bo to znaczy, że Parafia św.
Wojciecha żyje.
W niedzielę Ksiądz Biskup będzie głosił w naszej parafii
słowo Boże i spotka się z przedstawicielami wspólnot. Natomiast
w poniedziałek będzie okazja pozwiedzać trochę parafię, szkoły i
spotkać się z chorymi. Zapraszam w tym wizytacyjnym czasie
Drogich Parafian do udziału w liturgii oraz do modlitwy w intencji
naszej parafii.
ks. Trojan Marchwiak
,,To czyńcie na moją pamiątkę…”
Ziemia niech zadrży,
niebo niech się cieszy,
gdy na ołtarzu w rękach kapłana
rodzi się Syn Boży.
(św. Franciszek z Asyżu)
Wielki Czwartek jest dniem, w którym
w szczególny sposób dziękujemy
Chrystusowi za dar ustanowienia
Eucharystii i sakramentu kapłaństwa. Jest
szczególnym świętem kapłanów, jest
dniem, w którym uświadamiamy sobie, ile
zawdzięczamy naszym kapłanom. Święty
Jan Maria Vianney, patron proboszczów,
tak napisał: Gdybyśmy nie mieli sakramentu kapłaństwa, nie
mielibyśmy Pana. Kto Go umieścił w tabernakulum? Kapłan. Kto
przyjął naszą duszę u początku jej życia? Kapłan. Kto ją żywi, by
dać jej siłę na wędrówkę? Kapłan. Kto ją przygotuje na spotkanie z
Bogiem, obmywając ją po raz ostatni we krwi Jezusa Chrystusa?
Kapłan, ciągle kapłan. A gdy dusza będzie umierała, kto ją ożywi,
kto jej udzieli ciszy i pokoju? I tu kapłan. Nie można sobie
przypomnieć ani jednego dobrodziejstwa Boga bez spotkania obok
tego wspomnienia obrazu kapłana.
W dniu ustanowienia sakramentu kapłaństwa, dziękujemy
Drogim Kapłanom, pracującym w parafii, Księdzu Proboszczowi
Trojanowi, Księdzu Jerzemu oraz Księdzu Mieczysławowi za
posługę w naszej wspólnocie parafialnej, za serce, życzliwość i
wyrozumiałość, za to, że wnosicie w nasze życie Chrystusa.
Życzymy, aby Chrystus, Najwyższy Kapłan obdarzał Was
swoją mocą i łaską w realizacji kapłańskiego powołania.
Życzymy wielu wspierających Was serc, życzliwości tych,
którym posługujecie. Życzymy dużo radości, zdrowia, wielu
łask Bożych, mocy Ducha Świętego i opieki Matki Bożej. Niech
Boski Zbawiciel prowadzi piękną, choć niełatwą, drogą
powołania. Szczęść Boże!
Parafianie
Eucharystia – największy sakrament Kościoła
Sakramenty towarzyszą chrześcijanom od momentu urodzenia
aż do śmierci. Wśród siedmiu sakramentów jest Eucharystia –
największy sakrament Kościoła. Ustanowiona w Wielki Czwartek,
podczas ostatniej wieczerzy jest, jak podaje Sobór Watykański II,
źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego. Jan
Paweł II w homilii podczas Mszy Świętej na zakończenie
Kongresu Eucharystycznego we Wrocławiu (1997) powiedział:
Człowiek, ażeby żyć, potrzebuje pokarmu i napoju. Człowiek,
ażeby osiągnąć życie wieczne, potrzebuje Eucharystii. Jest to
pokarm oraz napój, który przemienia życie człowieka i otwiera
przed nim horyzont życia wiecznego. Spożywając Ciało i Krew
Chrystusa, człowiek już tu, na ziemi nosi w sobie zalążek życia
wiecznego… W kościołach w Wielki Czwartek mszą wieczerzy
Pańskiej rozpoczyna się Triduum Paschalne. Podczas tej liturgii
biskupi i kapłani dokonują obrzędu umycia nóg dwunastu
wiernym, nawiązując do umycia nóg apostołom przez Chrystusa.
W tym dniu wracamy do Wieczernika, gdzie Pan Jezus odprawił
pierwszą Mszę św., która była zapowiedzią krwawej ofiary na
krzyżu.
Eucharystia jest dla chrześcijan znakiem wielkiej nadziei na
osiągnięcie zbawienia. Chrystus powiedział bowiem: Kto spożywa
moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne.
Od początku chrześcijaństwa żywe było przekonanie, że
Eucharystia jest dziękczynieniem składanym Bogu. Pierwsi
chrześcijanie ceremonię upamiętniającą ostatnią wieczerzę
Chrystusa traktowali często jako część agapy, czyli spotkania
połączonego z modlitwami i obrzędami religijnymi. Agapę często
odprawiano w rocznicę męczeństwa miejscowych świętych lub
wspomnienia śmierci bliskich.
Eucharystia w swoich zasadniczych ramach przetrwała,
nienaruszona przez wieki, aż do naszych czasów. Składa się ona z
obrzędów wstępnych, czytania słowa Bożego, przygotowania
darów, modlitwy eucharystycznej, podczas której dokonuje się
przemiana chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa, komunii
świętej i zakończenia. Wołanie Chrystusa: Przyjdźcie do mnie
wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a ja was pokrzepię
jest zaproszeniem Jezusa. To my musimy odpowiedzieć, czy
chcemy z Nim żyć i trwać w Jego łasce.
Papież Franciszek powiedział: Uczestnicząc w Eucharystii,
odczuwamy przynależność do Kościoła, do Ludu Bożego, do Ciała
Pańskiego, do Jezusa Chrystusa. I nigdy nie pojmiemy w pełni
jego wartości i bogactwa. Prośmy Go więc, aby ten sakrament
mógł nadal utrzymywać w Kościele żywą Jego obecność i
kształtować nasze wspólnoty w miłości i jedności, według serca
Ojca (…).
W naszej świątyni w każdy czwartek o godz. 18.00 odbywa
się adoracja Najświętszego Sakramentu. Jest ona pełnym
miłości spotkaniem z naszym Bogiem, Panem i Zbawicielem.
Śwęty Jan Paweł II powiedział: Czas ofiarowany Chrystusowi
nigdy nie jest czasem straconym, ale raczej czasem, który
zyskujemy, aby nadać głęboko ludzki charakter naszym
relacjom z innymi i naszemu życiu.
Krystyna Ludwiczak
1050 lat temu…
O chrześcijaństwie przed rokiem 965 brak nam bliższych
informacji. Przypuszczalnie docierało ono na tereny Słowian
od dawna. Tędy wiodły przecież liczne szlaki handlowe z
chrześcijańskiego Zachodu i Południa.
W 965 r. przybyła do Polski Dobrawa, córka księcia
czeskiego Bolesława I Srogiego, siostra Bolesława II
Pobożnego. Mieszko I wprowadził ją najprawdopodobniej do
Poznania (Gniezno było wtedy głównym ośrodkiem
rodzimego kultu pogańskiego!). Gall Anonim w swojej
Kronice sytuował Poznań za czasów Bolesława Chrobrego
na czele głównych siedzib wielkopolskich rodów.
Potwierdzają to archeolodzy. Poznański gród książęcy
przewyższał swoimi rozmiarami fortyfikacje grodu
gnieźnieńskiego. Stąd nasuwa się oczywisty wniosek:
Poznań był główną siedzibą Mieszka I i Bolesława
Chrobrego. Do świadectw o stołeczności Poznania za
pierwszych historycznych Piastów dochodzi jeszcze relacja
zawarta w śląskiej Kronice książąt polskich, której pierwsza
część powstała krótko po 1139 r. We wspomnianym wyżej
dokumencie teren ten nazwano castrum Ostrow.
Poznański gród Mieszka I i Bolesława Chrobrego był
położony na dość rozległej wyspie – ostrowiu, pomiędzy
Wartą i Cybiną. Naturalne warunki stworzyły idealne miejsce
o b r o n n e .
Prowadzone na tym
terenie badania
archeologiczne
odsłoniły fragmenty
wałów obronnych z
grubych pni, na
których wzniesiono
ruszty z mniejszych
pni i piasku, datowane
na drugą ćwierć X
wieku. Są to
f r a g m e n t y
pierwotnego grodu
piastowskiego.
Badania potwierdzają
także, że pokolenie
później, za czasów
Mieszka I, rozpoczęto
na tym terenie
wznoszenie bazyliki
chrześcijańskiej, a
także potężnego
PAPIESKIE INTENCJE APOSTOLSTWA MODLITWY
MARZEC 2016
Intencja ogólna:
aby rodziny, przeżywające trudności, otrzymywały konieczne wsparcie, a dzieci mogły wzrastać w zdrowym i
pogodnym środowisku.
Intencja misyjna:
aby chrześcijanie, dyskryminowani lub prześladowani z powodu swojej wiary, byli wciąż silni i wierni Ewangelii dzięki
nieustannej modlitwie całego Kościoła.
grodu obronnego na szerokiej przestrzeni (dookoła
późniejszego kościoła Najświętszej Marii Panny). Dobrawa i
towarzyszący jej duchowni, kapelan i i misjonarze nie
mogli przecież pozostawać bez c hrześcijańskiej świątyni i
nabożeństw.
Pierwotnie
więc wzniesiono kaplicę
kamienną.
Przyjmuje się, że wraz z dworem Dobrawy przybył do
Polski benedyktyn Jordan, posiadający upoważnienie
Stolicy Apostolskiej do prowadzenia misji chrześcijańskiej w
Polsce. Pewne jest, że Jordan działał tu przed 966 r. i swoim
osobistym wysiłkiem przyczynił się do nawrócenia Mieszka I
i jego dworu.
Nie ma żadnych wątpliwości co do daty chrztu – miał on
miejsce w roku 966. Dostępne źródła nie wskazują jednak
jednoznacznie miejsca chrztu. Wydaję się jednak, że
Mieszko I przyjął chrzest w Poznaniu, w swoim grodzie
Ostrów z rąk Jordana (sakrę biskupią otrzymał na pewno
przed 968 rokiem).
W X wieku Polska weszła w nową erę swoich dziejów
zarówno pod względem religijnym i moralnym, jak i
kulturalnym, cywilizacyjnym, społecznym, prawnoustrojowym czy politycznym. Chrzest Mieszka I i części jego
narodu stwarzał dostateczną podstawę do starań o
założenie przynajmniej jednego biskupstwa w Polsce.
Mieszko I przystąpił więc do budowy bazyliki na poznańskim
Ostrowiu, przeznaczonej na przyszłą katedrą biskupią. I tak
w 968 zostało założone biskupstwo poznańskie…
Bolesław Psuja
(W artykule wykorzystano informacje z książki ks. Józefa
Nowackiego „Początki biskupstwa poznańskiego”)
Wieczernia u Świętego Wojciecha 2016
Nieszpory prawosławne zostały odprawione w naszym
kościele już tradycyjnie w wigilię uroczystości Świętych
Cyryla i Metodego, apostołów pogan, którzy działali na
terenie zamieszkałym przez Słowian za czasów jedności
Kościoła Chrystusowego obrządku wschodniego i
zachodniego.
Nabożeństwo celebrował o. prot. Paweł Minajew –
proboszcz poznańskiej parafii prawosławnej. Uroczystość
miała w tym roku doniosłą wymowę, gdyż dzień wcześniej
odbyło się, pierwsze w historii, spotkanie głowy Kościoła
katolickiego ze zwierzchnikiem Rosyjskiego Kościoła
Prawosławnego.
Podczas spotkania papież i
patriarcha rozmawiali o
deklarowanej, zarówno przez
Watykan, jak i patriarchat
moskiewski, „chęci powrotu do
jedności”, co wpisuje się w
działalność Poznańskiej Grupy
Ekumenicznej, która jest jednym z
organizatorów nieszporów w
naszym mieście.
W czasie trwania
nabożeństwa homilię wygłosił ks.
bp Damian Bryl. Nawoływał w niej,
opierając się na wypowiedziach
papieża Franciszka i patriarchy
Cyryla, do jedności.
Prawosławni i katolicy są zjednoczeni bowiem nie tylko
wspólną tradycją pierwszego tysiąclecia istnienia Kościoła,
lecz także misją głoszenia Ewangelii Jezusa Chrystusa w
dzisiejszym świecie. Misja ta zawiera szacunek dla
członków wspólnot chrześcijańskich...
Nie jesteśmy konkurentami, lecz braćmi we wspólnej
wierze. We współczesnym świecie katolicy i prawosławni,
zjednoczeni jednym losem, są wezwani do braterskiej
współpracy w głoszeniu dobrej nowiny o zbawieniu, do
wspólnego głoszenia godności moralnej – powiedział w
dalszej części homilii bp Damian.
Na zakończenie nawoływał: Dziękujmy Bogu za to ważne
spotkanie i pokornie prosimy, aby przyniosło dalszy owoc,
dobry owoc.
Nieszpory (wieczernię) uświetniły swoim śpiewem dwa
chóry: Prawosławnej Konkatedry Poznańskiej pod dyrekcją
Miłosza Firleja i Joanny Piech-Sławeckiej oraz Chór Zamku
Kórnickiego „Castellum Canttans” pod dyrekcją Dariusza
Tobiasza.
Andrzej Karczmarczyk
Rekolekcje w naszej parafii
W dniach od 12 marca (sobota) do 18 marca odbędą się w naszej parafii rekolekcje
wielkopostne. Poprowadzi je, dzięki staraniom ks. proboszcza, ks. dr hab. Dariusz
Klejnowski-Różycki.
Ksiądz Dariusz jest rektorem Śląskiej Szkoły Ikonograficznej, adiunktem w Katedrze
Teologii Dogmatycznej Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego, wiceprezesem
Stowarzyszenia Sinicum im. Michała Boyma, dogmatykiem, sinologiem i ikonografem.
Zapraszamy!
Dla rodziny i dla Polski
24 marca – Narodowy Dzień Życia
27 sierpnia 2004 Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, stosowną
uchwałą, ustanowił Narodowy Dzień Życia. To polskie święto,
obchodzone rokrocznie 24 marca, w tym roku przypada w Wielki
Czwartek. Rodzina stanowi podstawowy fundament każdej
społeczności, każdego narodu. Dlatego tak ważne jest właściwe
wychowywanie kolejnych pokoleń, pielęgnowanie
prawdziwych relacji w rodzinie, relacji opartych na Bożej nauce i
polskiej tradycji, wzajemnym poszanowaniu i miłości,
zwracanie uwagi na istotę ludzkiej godności i prawa do
właściwie rozumianej wolności, ku której wyswobodził nas
Chrystus (por. Ga 5,1).
W roku 2009, aby skutecznie promować wartość rodziny i ją
wspierać, powstała Fundacja Narodowego Dnia Życia. Z jej
inicjatywy od kilku lat są organizowane kampanie społeczne
związane z obchodami Narodowego Dnia Życia oraz Marsze dla
Życia i Rodziny. W 2011 roku przedstawiciele Fundacji byli
zaangażowani w akcję zbierania podpisów pod projektem
ustawy w pełni chroniącej życie od momentu poczęcia. Obchody
Narodowego Dnia Życia wiążą się z promowaniem dobrych
wzorców i służą budowaniu pozytywnego klimatu wokół
rodziny, pokazują właściwe proporcje, chociażby „zdrowe”
związki między życiem rodzinnym a pracą. Mówią o tym słowa
haseł towarzyszących świętowaniu Narodowego Dnia Życia:
„Dom pełen skarbów” (2005), „Być ojcem – rola życia” (2006),
„Razem na zawsze” (2007), „Jestem mamą – to moja kariera”
(2008), „Stawiam na rodzinę!” (2009), „Dziadki – Dziatkom”
(2010), „Pamiętaj, dajesz przykład” (2011), „Rodzina receptą na
kryzys” (2012),
„Kierunek: dziecko” (2013), „Rodzina
obywatelska. Rodzina – Wspólnota – Samorząd” (2014),
„Rodzina – Wspólnota – Polska” (2015). W tym roku hasłem
przewodnim są słowa: ,,Naturalnie - rodzina”, tematem
natomiast
relacje
między
rodziną
a środowiskiem
naturalnym.
Justyna Łopaczyk
Symbole zmartwychwstania Pańskiego
Zmartwychwstanie Pańskie jest najważniejszym świętem w Kościele,
świętem obchodzonym już przez apostołów. (Żydzi świętowali wtedy swoją
Paschę na pamiątkę wybawienia z niewoli egipskiej).
Święta Wielkanocne kojarzą się z procesją rezurekcyjną, podczas której
wierni idą za Najświętszym Sakramentem. W procesji są niesione symbole:
paschał, krzyż z czerwoną stułą oraz figura Jezusa Zmartwychwstałego.
Procesja odbywa się w Wielką Sobotę po wigilii paschalnej lub rankiem w
uroczystość Zmartwychwstania.
Paschał – wielkanocna świeca jest symbolem zmartwychwstałego
Chrystusa, wyprowadzającego ludzkość z niewoli grzechu ku wolności
dzieci Bożych. Jezus powiedział o sobie: Ja jestem światłością świata, kto
idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia.
Paschał jest zapalany podczas liturgii światła w Wigilię Paschalną od
uprzednio poświęconego ognia i uroczyście w procesji wniesiony do
kościoła. Towarzyszy temu trzykrotny śpiew kapłana: Światło Chrystusa.
Następnie świeca zostaje umieszczona w centralnym miejscu kościoła, obok
ołtarza, gdzie znajduje się aż do uroczystości Zesłania Ducha Świętego.
Liturgia przewiduje, aby paschał był zapalany podczas mszy świętych przez
cały okres wielkanocny.
Na świecy umieszczony jest krzyż z pięcioma woskowymi ziarnami,
które symbolizują pięć ran Chrystusa. Cyfry bieżącego roku wskazują, że
Jezus Chrystus jest Panem obecnego czasu, a pierwsza i ostatnia litera
alfabetu greckiego – alfa i omega – oznaczają, że Chrystus jest początkiem i
końcem wszystkiego. Po zakończeniu okresu wielkanocnego paschał
umieszcza się obok chrzcielnicy i zapala podczas obrzędu udzielania
chrztu św. To od paschału chrzestny zapala świecę nowo ochrzczonego, co
symbolizuje włączenie go do Kościoła.
Innym symbolem okresu wielkanocnego jest figura Chrystusa
Zmartwychwstałego, przedstawianego w czerwonej szacie, która
symbolizuje Jego zbawczą Mękę. Jezus jedną rękę ma uniesioną w geście
błogosławieństwa, a w drugiej trzyma chorągiew – znak zwycięskiej mocy.
Do wielce wymownych znaków należy krzyż z czerwoną stułą,
przypominającą, że Chrystus jest Najwyższym Kapłanem, który na ołtarzu
krzyża złożył najdoskonalszą ofiarę za grzechy świata. W okresie
wielkanocnym krzyż te n znajduje się w widocznym miejscu na ołtarzu.
(oprac. na podst.: http://www.dzienzycia.pl)
Krystyna Ludwiczak
Kalendarium
4 III
19 III
20 III
24 III
25 III
26 III
27 III
28 III
Odeszli do wieczności
św. Kazimierza, królewicza
św. Józefa, Oblubieńca NMP, uroczystość
Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej
Wielki Czwartek
Wielki Piątek
Wielka Sobota
Zmartwychwstanie Pańskie, uroczystość
Poniedziałek Wielkanocny
Iwona Rafałko (l. 63), ul. Grochowe Łąki
Urszula Teresa Weinert (l. 82),
al. Marcinkowskiego
Magdalena Werwińska (l. 21), ul. św. Wojciech
Olaf Michał Lakomy, ul. Garbary
Jerzy Marian Lipowicz (l. 66), ul. Szyperska
Wieczny odpoczynek racz im dać Panie!
INFORMATOR PARAFIALNY
Aktualni duszpasterze:
ks. Trojan Marchwiak, proboszcz
ks. Jerzy Stranz, rezydent
ks. Mieczysław Mikołajczak.
Porządek Mszy św.:
– w niedziele i święta – 8.00, 9.30, 11.00 (dla uczniów szkoły podstawowej),
12.15 (dla młodzieży), 18.00 i 20.15 (akademicka)
– w święta będące dniami pracy – 8.30 i 18.30
– w dni powszednie: 8.30 i 18.30.
Spowiedź św.:
– 15 min przed każdą Mszą św. i w sobotę od godz. 18.00
– w I czwartek miesiąca od godz. 17.00
– w I piątek miesiąca w godz. od 16.00 do 19.30.
Chrzty: II sobota miesiąca, godz. 18.30 i IV niedziela miesiąca, godz. 12.15.
Biuro parafialne (tel. 793 842 860; 61 851 90 12): w poniedziałki i piątki, godz.
16.30-17.30; we wtorki i czwartki, godz. 9.00-10.00.
Parafialny Zespół Caritas: I poniedziałek miesiąca, godz. 19.00.
Członkowie Żywego Różańca: II sobota miesiąca, godz. 8.30.
Spotkania biblijne: II i IV środa miesiąca, godz. 19.00.
Spotkania AA: piątek, godz. 19.00.
Spotkania Al–Anon: środa, godz. 19.00.
Modlitwa o jedność chrześcijan: czwartek, godz. 20.00.
Parafialny Klub Seniora – „Spotkania z dobrym filmem”, godz. 11.30; terminy
spotkań na cały 2016 r. podano na tablicy ogłoszeń.
Konto parafii: Bank Zachodni WBK S.A. 85 1090 1362 0000 0000 3602 2318.
Strona internetowa parafii: www.swietywojciech.archpoznan.pl .
E-mail parafii: [email protected] .
Pismo parafialne „Święty Wojciech”: miesięcznik, nakład 300 egz.
Wydawca: Parafia Rzymskokatolicka pw. św. Wojciecha, Wzgórze św. Wojciecha 1, 61-748 Poznań, tel. 501 529 446, e-mail: [email protected] .
Redaguje zespół (w porządku alfabetycznym): Leszek Helak, Małgorzata Helak, Andrzej Karczmarczyk, Wiesław Kasprzak (skład komputerowy), Krystyna Ludwiczak,
Justyna Łopaczyk, ks. Trojan Marchwiak (proboszcz parafii i opiekun redakcji), Bolesław Psuja (członek Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Prasy Parafialnej), Michał
Sójka.
Druk: Drukarnia SERIKON, Sosnowa 6, 63-004 Tulce, tel. 61 872 73 26.
Redakcja nie zwraca niezamówionych tekstów i zastrzega sobie prawo do ich adiustacji. Nie odpowiadamy za treść ogłoszeń.
Parafia nie czerpie żadnych korzyści materialnych z tytułu wydawania miesięcznika. Ofiary złożone na ogłoszenia i reklamy są przeznaczone na pokrycie kosztów druku.
Reklamy i ogłoszenia przyjmowane są w biurze parafialnym.