Pobierz - Przedszkole Samorządowe Nr 5 w Białymstoku

Nr 62/listopad 2011r.
,,Złote, żółte i czerwone. Opadają liście z drzew,
Zwiędłe liście w obcą stronę
Pozanosił wiatru wiew”.
J. Brzechwa
Szanowni Państwo!
Listopad to miesiąc nastrajający do refleksji. W naszym przedszkolu będzie jednak jak zwykle
gwarno i wesoło. Pomimo szarugi jesiennej humory wszystkim dopisują. Zapraszamy do lektury naszych
przedszkolnych wiadomości.
 TO WARTO WIEDZIEĆ
Zachowania agresywne przedszkolaków.
Dlaczego dzieci przejawiają agresję?
Przyczyn agresji dziecka jest wiele i nie zawsze mogą one być oczywiste dla jego rodziców i otoczenia.
Dzieci z natury są ruchliwe i krzykliwe, zawsze gotowe do zaczepiania się nawzajem, ciekawe
wszystkiego, co można zobaczyć i dotknąć. Naturalnej impulsywności dzieci nie powinno się tłumić.
O dzieciach mówi się, że są naprawdę niegrzeczne, dopiero wtedy, kiedy nie powinna już u nich
występować impulsywność w tak dużym stopniu, a mimo to nie potrafią jej opanować. Każde dziecko
stosunkowo łatwo płacze lub gniewa się, a zadaniem wychowania jest doprowadzenie go do równowagi
emocjonalnej, uczuciowej. Od dziecka wymagamy też pewnej cierpliwości, wytrzymałości,
a niegrzecznymi nazywamy dzieci niecierpliwe, grymaśne, zbyt lękliwe, marudne i łatwo zniechęcające
się.
Agresja to okazanie swojego niezadowolenia poprzez wyrządzenie komuś krzywdy fizycznej lub
psychicznej.
Przede wszystkim musimy sobie uświadomić, że reakcje takie jak złość, niezadowolenie, płacz są
reakcjami podstawowymi, które towarzyszą każdemu z nas, także dorosłym.
W przedszkolu spotykamy się z różnymi przejawami agresji. Są to nie tylko bójki, czy inne scysje
między dziećmi, ale również agresja wyrażona słowem, spojrzeniem, czy gestem - i w takim wydaniu
wcale nie jest mniej groźna. Dziecko w wieku przedszkolnym bardzo często nie jest w stanie poradzić
sobie z tłumieniem agresywnych odruchów.
Formy agresji występujące w środowisku przedszkolnym to: kłótnie, przezwiska, obraźliwe
słowa, ciągnięcie za włosy, popychanie, bicie, szczypanie, gryzienie, kopanie, krzyki, tupanie, zabieranie
i niszczenie zabawek, dokuczanie. To również brak pozwolenia na przyłączenie się do zabawy,
wykluczenie kogoś z zabawy, zemsta, groźba, dręczenie, onieśmielanie. Należy pamiętać, że nie są to
pojedyncze zdarzenia tylko zachowania powtarzające się często lub wręcz nagminnie.
Agresja może mieć dwie formy: werbalną i niewerbalną. Najczęściej występującymi formami
agresji werbalnej są: przezwiska, skarżenie, aroganckie odzywanie się do dorosłych lub rówieśników,
wyśmiewanie, czynienie złośliwych uwag mających na celu zrobienie koledze przykrości.
Agresja niewerbalna występuje pod dwiema postaciami: jest to agresja fizyczna i niefizyczna.
Agresja fizyczna to bezpośrednie zadawanie bólu innym. Atak nie zawsze jest skierowany na tą osobę,
która wywołała zachowanie agresywne. Może być tak, że atak złości wyrażony w zachowaniu
agresywnym wywołała jakaś osoba, a dziecko uderzy kolegę, kopnie psa lub podrze rysunek. Ta forma
agresji nazywa się agresją z przeniesieniem, jest, bowiem ona przeniesiona z osoby, która ją wywołała, na
inną osobę, zwykle mniej zagrażającą. Agresja niefizyczna to bardzo częsta forma zachowania
występująca szczególnie u przedszkolaków. Jest to np.: przedrzeźnianie, pokazywanie języka innemu
dziecku z zamiarem zrobienia mu przykrości, różnego typu gesty mające na celu zranienie kogoś.
Kilkulatek nie rozumie i nie umie opanować złych emocji, nie radzi sobie z przeciwnościami, nie
potrafi jeszcze żyć w grupie – taką wiedzę zdobędzie dopiero z czasem. Frustrację wywołują w nim
również stawiane mu ograniczenia. Dążąc do własnej niezależności i jednocześnie nieustannie słysząc
zakazy i nakazy, którym musi się podporządkować, malec denerwuje się i wyraża to w sposób agresywny.
Bez wątpienia w najwcześniejszym okresie rozwoju człowieka główną rolę w kształtowaniu
zachowań agresywnych odgrywają rodzice i najbliższe otoczenie. W dużej mierze nabywanie wzorców
zachowania agresywnego odbywa się przez tzw. modelowanie, czyli naśladowanie zachowań
agresywnych. Przykład rodziców czy starszego rodzeństwa ze względu na więź emocjonalną działa na
dzieci niezwykle silnie.
Na prawidłowy rozwój społeczny dziecka wielki wpływ ma atmosfera panująca w domu
rodzinnym. Dobry klimat panuje wówczas, gdy członków rodziny łączą pozytywne więzi emocjonalne, do
których możemy zaliczyć: miłość, szacunek i wzajemne zaufanie. Stosunki w rodzinie powinny być
oparte szczególnie na współdziałaniu i wzajemnej pomocy. Czasami przyczynami agresji u dziecka są
niestety wadliwe postawy rodzicielskie, niewłaściwe metody wychowawcze, błędy w wychowaniu –
zakazy i uniemożliwienie dziecku podejmowania samodzielnych decyzji lub wręcz przeciwnie —
pozwalanie na zbyt wiele. Jeśli z kolei będziemy poświęcać maluchowi za mało czasu, bardzo
prawdopodobne, że agresją spróbuje on zwrócić na siebie uwagę rodziców.
Dzieci już w przedszkolu spotykają się z modelami agresywnego zachowania. Niejednokrotnie ich
reakcja jest ,,odpowiedzią” na krzywdę wyrządzaną im przez kolegów. Niewłaściwych wzorów do
naśladowania dostarczają dzieciom również środki masowego przekazu. Sceny bójek, walk, czasem
okrucieństwa pozostawiają trwały ślad w ich psychice. Maluch nie potrafi jeszcze właściwie oceniać
postępowania bohatera, po prostu go lubi, bo: „jest silny, ładny, wszyscy się z nim liczą” itd. Następnie
podziw przeistacza się w naśladownictwo. Dlatego rodzice powinni kontrolować gry komputerowe, filmy,
a nawet reklamy, które wypełniają czas dzieciom. Kilkuletnie maluchy nie zawsze zauważają granice
między zabawą, a prawdziwą bójką.
Nauczyciele reagują na wszelkie przejawy agresji. Rozmawiają z dziećmi, interweniują, gdy
zauważają jakąkolwiek formę agresywnego zachowania u swoich wychowanków. Niestety nie zawsze są
w stanie powstrzymać to zjawisko na dłuższy okres. Jednorazowe upomnienie nie daje dłuższych efektów.
Aby powstrzymać agresję u dzieci musimy uczyć je wyrażania swoich emocji, zasad dobrego, przyjętego
przez społeczeństwo zachowania, uwrażliwiać na uczucia innych osób, uczyć rozwiązywania konfliktów,
współdziałania w grupie. Sprzyja temu odpowiednia atmosfera życzliwości i otwartości.
W wychowaniu dzieci uczestniczy nie tylko przedszkole, ale przede wszystkim rodzice. Ważne
jest, aby w przeciwdziałaniu czy też w powstrzymaniu przejawów agresji u dzieci wspierali siebie
wzajemnie. Interwencja w przypadku dostrzeżenia przejawów agresji jest obowiązkiem każdego
dorosłego.
Opracowanie A. Borys, A. Guziejko na podstawie:
1. Kozłowska A. „Zaburzenia emocjonalne u dzieci w wieku przedszkolnym”, WSiP, 1984
2. Krakowiak A. – Artykuł www.mamazone
3. Danilewska J.: „Agresja u dzieci. Szkoła porozumienia”, Warszawa WSiP 2002.
 KRONIKA URODZIN
W listopadzie swoje urodziny obchodzą:






Natalia W. - 05.11
Oliwia A. – 07.11
Michał P. – 09.11
Antoni W. – 11.11
Maja P. – 18.11
Aleksander K. - 26.11
Wprawdzie listopadowe dni są chłodne, ale nasze życzenia gorące i serdeczne:
Wszystkiego najlepszego!!!
 JAKIE MAMY PLANY
W listopadzie omawiamy następującą tematykę:
Grupa I – Smerfiki
1.
2.
3.
4.
5.
Grupa II – Gumisie
Grzybobranie
Jesienna pogoda
Jeżyk idzie spać
Zapasy wiewiórki
Magiczne słowa
1.
2.
3.
4.
5.
Grupa III – Pajacyki
1.
2.
3.
4.
Grupa IV – Kubusie
Na poczcie.
W służbie Ojczyźnie …
Przygotowania zwierząt do zimy.
Czyste powietrze wokół nas.
5. Jesienne słoty.

Praca listonosza.
Szaruga jesienna.
Przygotowania zwierząt do zimy – jeż.
Robimy zapasy.
Urządzenia elektryczne wokół nas.
1.
2.
3.
4.
5.
Listopadowa aura.
Czuje zwierzyna, że zbliża się zima.
Białystok – moje miasto.
Do czego służy prąd?
Czary – mary, czyli co to są przesądy?
28 listopada o godz. 9.10 odbędzie się przedstawienie w wykonaniu ,,Teatru Narwal” pod
tytułem ,,Leśna gratka Tadka i Władka”
 KĄCIK PODZIĘKOWAŃ
Bardzo się cieszymy, że wciąż możemy liczyć na Państwa pomoc i wsparcie.
Dziękujemy:
- mamie Darii P. ze Smerfików za przekazanie płyt z bajkami,
- mamie Gabrysi B. z Gumisiów za przekazanie dzieciom kolorowanek,
- mamie Mateusza G. z Kubusiów za przekazanie maskotek i jesiennego stroika,
- mamie Dawida P. z Kubusiów za przekazanie książeczek dla dzieci,
- tacie Mateusz G. z Gumisiów za obdarowanie przedszkola pakietem edukacyjnym ,,Mamo tato wiem już
jak być bezpiecznym”,
- rodzicom Ani G. z Gumisiów za przekazanie puzzli, książek i maskotek,
- mamie Jasia L. z Kubusiów za przekazanie maskotek,
- mamie Gabrysi W. z Pajacyków za ofiarowanie tkanin do prac plastycznych, narzuty
oraz Przytulanki,
- mamie Bartka G. za przekazanie ozdobnych toreb na upominki,
- rodzicom z wszystkich grup, którzy zaangażowali się w pomoc przy stworzeniu kącików
przyrody z ekspozycją owoców, warzyw a nawet fragmentów prawdziwego mchu i grzybów
Miło nam, że tak licznie i z ochotą angażujecie się Państwo w uatrakcyjnienie pobytu naszych
podopiecznych w przedszkolu.
 NAUCZYŁEM SIĘ W PRZEDSZKOLU
Grupa I – Smerfiki
,,Jesienny wiatr”-wiersz
Grupa II – Gumisie
„Kolczasty jeżyk” wiersz
Grupa III – Pajacyki
,,Dzieciom" – wiersz
Wiatr jesienią ma robotę
w nocy i za dnia.
Ciągle strąca liście złote
i przed siebie gna.
I nasiona drzew bez liku
nosi tu i tam.
Kiedy spoczniesz już,
wietrzyku?
Powiedz, powiedz nam!
Po zielonym wielkim lesie
wiatr piosenki dzieci
niesie.
Aż się dziwią stare
drzewa: Kto was tak
nauczył śpiewać?
To jest jeżyk. Mały jeżyk.
Jeżyk z kolców ma
kołnierzyk.
Z kolców płaszczyk, z
kolców szalik,
tylko nosek jak koralik.
Patrzcie!
Jeżyk wlazł pod krzaczek i
kolczasty zdjął plecaczek.
A z plecaczka raz, dwa,
trzy – wyjął trzy kolczaste
sny.I śpi.
D. Gellner
Kiedy będę już duży,
chcę się ludziom
przysłużyć,
chcę być dobry i miły,
by mnie dzieci lubiły.
Dużo czytać i umieć,
żeby wszystko rozumieć.
Więcej siły mieć,
abym mógł w potrzebie
ratować i z pomocą przyjść
słabym.
Chcę być dobrym
Polakiem, cały tydzień
pracować, a w niedzielębyć ptakiem.
A.Słonimski
,,Jeżyk i liście" - piosenka
„Chodzi listonosz” piosenka
"Tańcząca wiewiórka" piosenka
I. Chodzi listonosz tu i
tam,
Puka do mieszkań stu.
Ja listonosza dobrze znam!
„Dzień dobry” – mówię
mu.
Ref.: Wiewióreczka mała,
po lesie biegała, hopsa sa
sa, hopsa sa sa, po lesie
biegała. (bis)
Spotkała jeżyka,
tańczyli walczyka,
tańczyli walczyka, raz,
dwa, trzy, raz. (bis)
I .Szur, szur, szur, liści
góra!
Szur, szur, szur, coś tam
szura...
Ref.:Tupu-tap! Tupu-tap!
Kolorowe liście łap!
Tupu-tap! Tupu-tap!
Kolorowe liście łap!
II. Czy ty wiesz, co tam
siedzi, czarnym oczkiem
dzieci śledzi?
Ref.:Tupu-tap! …
Ref: Dzień dobry, dzień
dobry, witam pana!
Czy niesie pan w torbie
listy dla nas?
Torba jest wypchana aż do
dna !
I dla nas, i dla nas list pan
ma!
III. Szur, szur, szur, jeżyk
mały. Szur, szur, szur w
liściach cały.
Ref.:Tupu-tap!...
II. Wysłał marynarz listy
dwa,
Listy zza siedmiu mórz
Już je listonosz w torbie
ma,
Dzieciom odnosi już!
III. Chodzi listonosz całe
dnie,
Drogę ma długą, złą.
Więc, gdy u ciebie zjawi
się,
Ładnie przywitaj go!
Spotkała owieczkę,
tańczyli poleczkę,
raz i dwa i raz i dwa i
tańczyli poleczkę. (bis)
Spotkała ślimaka,
tańczą kujawiaka,
raz i dwa, raz i dwa, trzy,
tańczą kujawiaka. (bis)
Spotkała szaraka,
tańczą krakowiaka,
dookoła polany, tańczą
krakowiaka. (bis)
(muzyka i słowa: D.
i K. Jagiełło)
Grupa IV - Kubusie
„Panie listopadzie” wiersz
I co pan narobił panie
Listopadzie?
Z drzew strąciłeś liście
I w parku i w sadzie.
Już się na gałęziach
Jabłuszka nie chwieją,
Zacinają deszcze
Wiatry chłodne wieją.
Uschnięte łodygi
Zostały w ogrodach,
Czy ci nie żal kwiatów
Czy ci ich nie szkoda?
T. Śliwiak
,,Zapasy wiewiórki” piosenka
I.
Wiewióreczka z rudą
kitką,
Mieszka w ciemnym lesie.
Do swej dziupli w starym
dębie,
Wielką szyszkę niesie.
Ref:
Hop i hop i hop i hop,
Zbiera szyszki cały rok
I orzeszki i żołędzie,
Zimą jeść je będzie(2x)
II.
Kiedy zimny wiatr
zawieje,
Śnieg zasypie lasy.
Ona w dziupli w starym
dębie,
Będzie mieć zapasy.
Ref:
Hop i hop i hop i hop,
Zbiera szyszki cały rok
I orzeszki i żołędzie,
Zimą jeść je będzie(2x)
 UŚMIECHNIJ SIĘ
- Mamusiu, czy mogę iść się pobawić?
- Z tą dziurą w rajstopach?
- Nie... Z tą Jolą z drugiego piętra.
Dwóch chłopców rozmawia w przedszkolu:
- Mój tata pływa w marynarce - chwali się pierwszy.
- A mój w kąpielówkach - odpowiada drugi.
Opracowanie: Anna M. Guziejko, Edyta Halicka