Wiersz Nigdy więcej Józef Kuźba
Transkrypt
Wiersz Nigdy więcej Józef Kuźba
Nigdy więcej 1939 do 1945 Wydarzenia z przeszłości, niepokoję mnie Zatraca się ich ślad, my nie dopuścimy do tego. Tak nie pozostanie. PoniewaŜ zwiedzanie Bergen-Belsen utrwaliło pamięć o tym, jak to było wtedy. Jasne jest dla nas – to nie było ludzkie. IleŜ zmarło z głodu a iluŜ poniosło śmierć. W tym czasu dziecko rzadko się uśmiechało Bo rodziny porozrywano. GdyŜ sprawcy z przeszłości sumienia nie mieli. Swą ideologią całkiem opętani, Mordowali na ślepo jak barbarzyńcy. Sami dla siebie bez otoczenia, i bliźnich – Ŝyli I jak królowie, wojny prowadzili. Bez względu na ofiary Dla swych marzeń i wizji. Obficie szafując gazem i egzekucjami. (refren:) Nigdy więcej nie moŜe się to zdarzyć Nigdy więcej nie moŜna nadziei tracić Nigdy więcej nie moŜe to pozostać, o nie! Spokój – to jest dąŜeń naszych cel! Józef Kuźba