QUANTA LiteTM dsDNA

QUANTA Lite® ASCA (S. cerevisiae) IgA 708870
Do diagnostyki in vitro
Złożoność CLIA: Wysoka
Przeznaczenie
QUANTA LiteTM ASCA (S. cerevisiae) IgG jest testem immunoabsorbancji enzymatycznej (ELISA) do
półilościowego wykrywania przeciwciał przeciwko Saccharomyces cerevisiae (ASCA) klasy IgA w surowicy
ludzkiej. W połączeniu z wynikami klinicznymi i innymi testami laboratoryjnymi do diagnozowania choroby
Leśniowskiego-Cohna wykorzystać można badanie na obecność przeciwciał ASCA (S. cerevisiae) IgA.
Zestawu QUANTA LiteTM ASCA (S. cerevisiae) IgA nie wolno używać do badania przesiewowego ASCA,
ponieważ pacjenci z chorobą Leśniowskiego-Crohn nie mają przeciwciał ASCA IgA. Test QUANTA LiteTM
ASCA (S. cerevisiae) IgA ELISA należy stosować jako uzupełnienie, ale nie zastąpienie lub zamiennik testu
na przeciwciała ASCA IgG.
Podsumowanie i wyjaśnienie testu
Choroba zapalna jelit (IBD) jest ogólnym terminem stosowanym do opisu chorób powodujących stan zapalny
jelit. Dwiema głównymi postaciami IBD są choroba Leśniowskiego-Crohna (CD) i wrzodziejące zapalenie
okrężnicy (UC). W przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna zapalenie najczęściej występuje w dolnej
części jelita cienkiego (distal ileum) ale może wpływać na każdą część układu pokarmowego. Zapalenie w
przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna rozszerza się głęboko na dotkniętą tkankę, w przeciwieństwie do
choroby Leśniowskiego-Crohna, która wywołuje zapalenie i wrzodów w górnych warstwach okrężnicy i
odbytnicy. Zapalenie w chorobie Leśniowskiego-Crohna jest asymetryczne i segmentowe, z obszarami
zdrowej i chorem tkanki, w przeciwieństwie do wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, gdzie zapalenie jest
symetryczne i nieprzerwane od bliższego odbytu.1-3
Zarówno choroba Leśniowskiego-Crohna jak i wrzodziejące zapalenie okrężnicy są chorobami przewlekłymi i
dotykają ze zbliżoną częstością zarówno kobiety jak i mężczyzn. Choroby te z największą częstością
występują w Europie Północnej i Ameryce Północnej. Około 20%
osób cierpiących na chorobę Leśniowskiego-Crohna w ich rodzinie występuje jakaś postać IBD. Choroba
Leśniowskiego-Crohna pojawia się zazwyczaj w wieku 15-30 lat, a drugi, mniejszy szczyt zachorowań na tę
chorobę pojawia się w wieku 50-70 lat. W poprzedniej dekadzie pojawiło się kilka doniesień na temat
wzrostu częstości występowania choroby Leśniowskiego-Crohna w różnych rejonach geograficznych.4-7
Chociaż istnieje wiele teorii odnośnie przyczyn choroby Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącego zapalenia
okrężnicy, to żadna z nich nie została potwierdzona. Ponieważ wiele objawów choroby LeśniowskiegoCrohna i wrzodziejącego zapalenia okrężnicy jest podobnych, to diagnoza jest często trudna i czasochłonna,
a metody wykorzystywane do jej postawienia - inwazyjne.1-3 Około 10-12% przypadków początkowo nie
klasyfikuje się i określane są one mianem „nieokreślonego zapalenia okrężnicy”. Z czasem, w około połowie
przypadków, pacjentów tych klasyfikuje się jako cierpiących na chorobę Leśniowskiego-Crohna (CD) lub
wrzodziejącego zapalenia okrężnicy (UC).8-10
Stwierdzono, że przeciwciała przeciwkoSaccharomyces cerevisiae (ASCA) występują ze znacznie większą
częstością u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna niż u pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem
okrężnicy, czy u stanowiących kontrolę osób zdrowych.8-14Wydaje się, że przeciwciała te, które obejmować
mogą zarówno przeciwciała z klasy IgG jak i IgA, skierowane są przeciwko sekwencjom mannozy mannanu
budującego ścianę komórkową Saccharomyces cerevisiae.14-16 Wykazano, że wysoko specyficzne dla
choroby Leśniowskiego-Crohna jest występowanie ASCA IgG lub IgA. Ostatni raport wykazał, że obecność
przeciwciał ASCA IgG oraz IgA była 100% specyficzna dla choroby Leśniowskiego-Crohna.8 Wykrycie ASCA
może posłużyć do odróżnienia u niektórych pacjentów choroby Leśniowskiego-Crohna od wrzodziejącego
zapalenia okrężnicy. 8-10
U podgrupy pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna nie wykryto przeciwciał ASCA. To, czy te osoby
tworzą podgrupę pacjentów z określoną kliniczną charakterystyką, jest obecnie niewiadome.
Zasada badania
Częściowo oczyszczony i rozerwany antygen S. cerevisiae wiąże się z dołkami płytek polistyrenowych w
warunkach, które zabezpieczają antygen w jego natywnym stanie. Rozcieńczone wstępnie próbki kontrolne i
rozcieńczone surowice pochodzące od pacjentów dodaje się do oddzielnych dołków, co umożliwia związanie
się wszelkich występujących w próbce przeciwciał IgA ASCA z unieruchomionym antygenem. Niezwiązana
próbka jest wypłukiwana i do każdego dołka dodawany jest koniugat znakowanego enzymem przeciwciała
przeciw-ludzkiego IgA. Druga inkubacja umożliwia przeciwciałom przeciw-ludzkim IgA znakowanym
enzymem związać się z dowolnymi przeciwciałami pacjenta, które zostały przytwierdzone do mikrodołków.
Po wypłukaniu wszelkich niezwiązanych przeciwciał przeciw-ludzkich IgA znakowanych enzymem,
aktywność pozostałego enzymu bada się dodając substrat chromogeniczny i mierząc intensywność
powstałej barwy. Badanie może zostać ocenione spektrofotometrycznie, poprzez zmierzenie i porównanie
intensywności barwy, która powstaje w dołkach z próbką od pacjenta z barwą dołków kontrolnych.
Odczynniki
1.
2.
3.
Polistyrenowa płytka z mikrodołkami ELISA pokryta częściowo oczyszczonym antygenem
S. cerevisiae (12-1 x 8 dołków), z uchwytem w torebce foliowej zawierającej osuszacze
Kontrola negatywna ELISA, 1 fiolka buforu zawiera konserwant i surowicę ludzką bez ludzkich
przeciwciał przeciwko wstępnie rozcieńczonemu S. cerevisiae, 1,2 ml
Słabo pozytywna kontrola ELISA ASCA IgA, 1 fiolka buforu zawiera konserwant i przeciwciała
surowicy ludzkiej przeciwko S. cerevisiae, wstępnie rozcieńczona, 1,2 ml
1
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Wysoko pozytywna kontrola ELISA ASCA IgA, 1 fiolka buforu zawiera konserwant i przeciwciała
surowicy ludzkiej przeciwko S. cerevisiae, wstępnie rozcieńczona, 1,2 ml
Rozcieńczalnik do próbek HRP, 1 fiolka – zabarwienie różowe, zawiera sól fizjologiczną buforowaną
TRIS, Tween 20, stabilizatory białka i konserwant, 50 ml
Koncentrat do płukania HRP, 1 fiolka koncentratu 40x – zabarwienie czerwone, zawiera sól
fizjologiczną buforowaną TRIS i Tween 20, 25 ml. Instrukcje dotyczące rozcieńczania można znaleźć
w sekcji Metody.
Koniugat HRP IgA, (kozi), przeciwciała przeciw-ludzkie IgA, 1 fiolka – zabarwienie żółte, zawiera
bufor, stabilizatory białka i konserwant, 10 ml
Chromogen TMB, 1 fiolka zawierająca stabilizatory, 10 ml
Roztwór zatrzymujący HRP, kwas siarkowy 0,344M, 1 fiolka – bezbarwny, 10 ml
Ostrzeżenia
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
OSTRZEŻENIE: Ten produkt zawiera substancję chemiczną (chloramfenikol 0,02%) w
rozcieńczalniku do próbek, kontrolach i koniugacie, która według stanu Kalifornii wywołuje raka.
Wszystkie materiały pochodzenia ludzkiego używane w przygotowywaniu kontroli dla tego produktu
zostały przetestowane i na podstawie metod zatwierdzonych przez FDA stwierdzono, że nie
zawierają przeciwciał przeciwko HIV, HbsAg i HCV. Jednak żadna metoda testowania nie może
całkowicie zagwarantować braku obecności HIV, HBV, HCV lub innych czynników zakaźnych. Z tego
też względu słabo pozytywną kontrolę ASCA IgA ELISA, wysoko pozytywną kontrolę ASCA IgA
ELISA i kontrolę negatywną ELISA należy użytkować w ten sam sposób, jak materiał potencjalnie
zakaźny.17
Jako konserwant stosowany jest azydek sodu. Azydek sodu jest trucizną i może być toksyczny w
przypadku połknięcia lub wchłonięcia przez skórę lub oczy. Azydek sodu może wchodzić w reakcję z
ołowianą lub miedzianą instalacją wodociągową, tworząc potencjalnie wybuchowe azydki metali.
Jeśli do usuwania odczynników używane są zlewy, należy przepłukiwać je dużą ilością wody, aby nie
dopuścić do gromadzenia się azydku.
Koniugat HRP zawiera rozcieńczoną trującą/korozyjną substancję chemiczną, która może być
toksyczna w przypadku spożycia w dużej ilości. Aby uniknąć potencjalnych oparzeń chemicznych,
należy unikać kontaktu ze skórą i oczami.
Chromogen TMB zawiera środek drażniący, w który może być szkodliwy w przypadku wdychania,
spożycia lub wchłonięcia przez skórę. Aby uniknąć urazów, należy unikać wdychania, spożycia lub
kontaktu ze skórą i oczami.
Roztwór zatrzymujący HRP składa się z rozcieńczonego roztworu kwasu siarkowego. Unikać
wystawienia na działanie zasad, metali lub innych związków, które mogą wchodzić w reakcje z
kwasami. Kwas siarkowy jest trucizną i ma właściwości korozyjne. W razie połknięcia może być
toksyczny. Aby uniknąć oparzeń chemicznych, należy unikać kontaktu ze skórą i oczami.
Podczas pracy z dostarczonymi odczynnikami należy stosować odpowiednie środki ochrony
osobistej.
Rozlane odczynniki należy natychmiast usunąć. Należy przestrzegać wszystkich krajowych i
lokalnych przepisów w zakresie utylizacji odpadów.
Środki ostrożności
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Ten produkt jest przeznaczonych do zastosowań diagnostycznych in vitro.
Zastąpienie składników dostarczonych w tym systemie innymi składnikami może skutkować
osiągnięciem niespójnych wyników.
Niepełne lub nieprawidłowe płukanie i niewystarczające usunięcie płynu z płytek z dołkami ELISA
wpłynie negatywnie na precyzję badań i/lub spowoduje wysoki poziom tła.
Dostosowanie tego badania do stosowania ze zautomatyzowanymi analizatorami próbek oraz innymi
urządzeniami do pracy z płynami, w całości lub w części, może skutkować rozbieżnością wyników w
stosunku do badań przeprowadzanych ręcznie. Obowiązkiem każdego laboratorium jest
potwierdzenie, że wyniki testów uzyskanych na podstawie zautomatyzowanych badań mieszczą się
w akceptowalnych limitach.
Na wyniki analizy wpływa wiele różnych czynników. Obejmują one temperaturę początkową
odczynników, temperaturę otoczenia, dokładność i powtarzalność techniki pipetowania, dokładność
płukania i usuwania płynu z dołków płytek ELISA, fotometr użyty do analizy wyników oraz czasy
trwania inkubacji podczas badania. Uzyskanie dokładnych i powtarzalnych wyników wymaga
staranności i precyzji.
Zalecane jest ścisłe przestrzeganie procedury testowej.
Niedokładne zamknięcie torebki z zamknięciem strunowym, zawierającej płytki z mikrodołkami i
osuszaczami, spowoduje degradację antygenu i brak precyzji badania.
Dwukrotne lub wielokrotne użycie koniugatu HRP z jednej butelki w pewnym okresie czasu może
dać niedopuszczalnie niski poziom absorbancji. Aby nie dopuścić do takiej sytuacji istotne jest
przestrzeganie wszystkich zaleceń dotyczących procedur pracy z koniugatem HRP.
Zanieczyszczenie chemiczne koniugatu HRP może być spowodowane nieprawidłowym
czyszczeniem lub płukaniem sprzętu lub narzędzi. Pozostałości typowych laboratoryjnych substancji
chemicznych, takich jak formalina, substancja wybielająca, etanol lub detergent, z czasem
spowoduje
degradację
koniugatu
HRP.
Po
użyciu
chemicznych
substancji
czyszczących/dezynfekujących dokładnie wypłukać cały sprzęt i wszystkie narzędzia.
2
Warunki przechowywania
1.
2.
3.
Wszystkie odczynniki z zestawu przechowywać w temperaturze 2–8°C. Nie zamrażać. Odczynniki są
trwałe do daty ważności, pod warunkiem, że są przechowywane i używane zgodnie z instrukcjami.
Nieużyte płytki z mikrodołkami pokrytymi antygenem powinny być starannie zamknięte w torebce
foliowej z osuszaczami i przechowywane w temperaturze 2–8°C.
Rozcieńczony bufor do płukania zachowuje trwałość przez 1 tydzień w temperaturze 2–8°C.
Pobieranie próbek
Ta procedura powinna być wykonana z próbką surowicy. Dodanie azydku lub innych konserwantów do
próbek analitycznych może mieć negatywny wpływ na wyniki. Nie używać próbek zawierających widoczne
zanieczyszczenia, skażonych bakteryjnie lub podgrzanych. Należy unikać całkowicie zhemolizowanej lub
lipemicznej surowicy albo próbek.
Po pobraniu surowica powinna być oddzielona od skrzepu. Dokument NCCLS H18-A2 zaleca następujące
warunki przechowywania próbek: 1) Przechowywać próbki w temperaturze pokojowej nie dłużej niż 8 godzin.
2) Jeśli badanie nie zostanie zakończone w ciągu 8 godzin, schłodzić próbkę do temperatury 2-8°C. 3) Jeśli
badanie nie zostanie ukończone w ciągu 48 godzin lub w przypadku transportu próbki, należy zamrozić ją w
temperaturze -20°C lub niższej. Zamrożone próbki po rozmrożeniu i przed badaniem muszą zostać dobrze
wymieszane.
Badanie
Dostarczone materiały
1
1
1
1
1
1
1
1
1
Płytka z mikrodołkami ASCA IgA ELISA (12-1 x 8 dołków), z uchwytem
1,2 ml wstępnie rozcieńczonej kontroli negatywnej ELISA
1,2 ml wstępnie rozcieńczonej słabo pozytywnej ASCA IgA ELISA
1,2 ml wstępnie rozcieńczonej wysoko pozytywnej ASCA IgA ELISA
50 ml rozcieńczalnika do próbek HRP
25 ml koncentratu do płukania HRP, koncentrat 40x
10 ml koniugatu przeciwciała IgA HRP, (kozie), przeciw-ludzkie IgA
10 ml chromogenu TMB
10 ml roztworu zatrzymującego HRP, kwas siarkowy 0,344M
Wymagane materiały nie dołączone do zestawu
Mikropipety na 5, 100, 200–300 i 500 µl
Jednorazowe końcówki mikropipet
Probówki do roztworów próbek pochodzących od pacjenta, 4 ml objętości
Woda destylowana lub dejonizowana
Naczynie o objętości 1 l do rozcieńczonego koncentratu HRP do płukania
Czytnik płytek z mikrodołkami umożliwiający pomiar gęstości optycznej przy 450 nm (i przy 620 nm dla
odczytów przy dwóch długościach fali)
Sposób przygotowania
Przed rozpoczęciem
1.
2.
3.
4.
Doprowadzić wszystkie odczynniki i próbki do temperatury pokojowej (20 - 26oC) i dobrze
wymieszać.
Rozcieńczyć koncentrat do płukania HRP w stosunku 1:40, dodając zawartość butelki koncentratu do
płukania HRP do 975 ml wody destylowanej lub dejonizowanej. Jeśli cała płytka nie zostanie
przetworzona w tym czasie, można przygotować mniejszą ilość. W tym celu należy dodać 2,0 ml
koncentratu do 78 ml wody destylowanej lub dejonizowanej na każde 16 dołków, które będą użyte.
Rozcieńczony bufor zachowuje trwałość przez 1 tydzień w temperaturze 2–8oC.
Przygotować roztwór 1:101 każdej próbki pochodzącej od pacjenta, dodając 5 µl próbki do 500 µl
rozcieńczalnika do próbek HRP. Rozcieńczone próbki muszą być użyte w ciągu 8 godzin od
przygotowania. NIE ROZCIEŃCZAĆ słabo pozytywnego testu ASCA IgA ELISA, wysoko
pozytywnego testu ASCA IgA ELISA i kontroli negatywnej ELISA.
W celu stwierdzenia obecności lub braku ASCA IgA z zastosowaniem jednostek arbitralnych,
potrzebne są po dwa dołki na każdą z trzech kontroli i jeden do dwóch dołków na każdą próbkę
pochodzącą od pacjenta. Zalecane jest wykonanie duplikatów próbek.
Procedura badania
1.
2.
3.
WSZYSTKIE ODCZYNNIKI PRZED ROZPOCZĘCIEM BADANIA MUSZĄ BYĆ DOPROWADZONE
DO TEMPERATURY POKOJOWEJ (20–26°C). Umieścić wymaganą liczbę mikrodołków/pasków w
uchwycie. Natychmiast umieścić nieużywane płytki w torebce foliowej zawierającej osuszacz i
dobrze ją zamknąć, aby ograniczyć kontakt z parą wodną.
Do dołków dodać 100 µl wstępnie rozcieńczonej słabo pozytywnego testu ASCA IgA ELISA,
wysoko pozytywnego ASCA IgA ELISA, kontroli negatywnej ELISA i rozcieńczonych próbek
pochodzących od pacjentów. Przykryć dołki i inkubować przez 30 minut w temperaturze pokojowej
na równej powierzchni. Czas inkubacji rozpoczyna się po dodaniu ostatniej próbki.
Etap płukania: Odessać całkowicie zawartość każdego dołka. Wlać 200–300 µl rozcieńczonego
buforu HRP do płukania do wszystkich dołków, a następnie go odessać. Powtórzyć tę sekwencję
jeszcze dwukrotnie, aby łącznie przeprowadzić trzy płukania. Odwrócić płytkę i postukać w nią na
materiale pochłaniającym w celu usunięcia pozostałości płynu po ostatnim płukaniu. Ważne jest, aby
całkowicie opróżnić każdy dołek po każdym etapie płukania. Zachować tę samą sekwencję
odsysania, jak w przypadku dodawania próbki.
3
4.
5.
6.
7.
8.
Do każdego dołka dodać 100 μl koniugatu IgA HRP. Koniugat powinien być usunięty z butelek z
zastosowaniem standardowych warunków aseptycznych oraz zalecanych technik laboratoryjnych.
Pobrać z butelki jedynie wymaganą do analizy ilość koniugatu. ABY UNIKNĄĆ POTENCJALNEGO
ZANIECZYSZCZENIA BAKTERYJNEGO I/LUB CHEMICZNEGO, NIE WOLNO WLEWAĆ
NIEUŻYTEGO KONIUGATU Z POWROTEM DO BUTELKI. Inkubować dołki przez 30 minut jak w
etapie 2.
Etap płukania: Powtórzyć etap 3.
Dodać 100 µl chromogenu TMB do każdego dołka i inkubować w ciemności przez 30 minut w
temperaturze pokojowej.
Do każdego dołka dodać 100 µl roztworu zatrzymującego HRP. Zachować tę samą sekwencję i czas
dodawania roztworu zatrzymującego HRP, jak w przypadku chromogenu TMB. Delikatnie postukać
płytkę palcem, aby dokładnie wymieszać zawartość dołków.
Odczytać absorbancję (gęstość optyczną) każdego dołka przy długości fali 450 nm w ciągu jednej
godziny od zatrzymania reakcji. Jeśli wymagane są pomiary bichromatyczne, referencyjną długością
fali może być długość 620 nm.
Kontrola jakości
1.
2.
3.
4.
Aby upewnić się, że wszystkie odczynniki i procedury funkcjonują prawidłowo, każdą serię próbek
należy testować wraz ze słabo pozytywnym testem ASCA IgA ELISA, wysoko pozytywnym testem
ASCA IgA ELISA i kontrolą negatywną ELISA.
Należy zauważyć, że ponieważ słabo pozytywny test ASCA IgA ELISA, wysoko pozytywny test
ASCA IgA ELISA i kontrola negatywna ELISA są już wstępnie rozcieńczone, to nie będą one
stanowić kontroli w przypadku procedur związanych z rozcieńczaniem próbek.
Dodatkowe kontrole mogą być przebadane zgodnie z wytycznymi lub wymaganiami lokalnych i/lub
krajowych przepisów lub organów normalizacyjnych. Dodatkowe odpowiednie surowice kontrolne
można przygotować, dzieląc połączone próbki surowicy ludzkiej i przechowując je w temperaturze
≤ - 20°C.
Aby wyniki badania mogły być uznane jako ważne, muszą zostać spełnione wszystkie poniższe
kryteria. Jeśli jakiekolwiek kryterium nie będzie spełnione, badanie powinno być traktowane jako
nieważne i powinno zostać powtórzone.
a.
Absorbancja wstępnie rozcieńczonego wysoko pozytywnego testu ASCA IgA ELISA musi być
większa niż absorbancja wstępnie rozcieńczonego słabo pozytywnego ASCA IgA ELISA,
który z kolei musi być większa niż absorbancja wstępnie rozcieńczonej kontroli negatywnej
ELISA.
b.
Absorbancja wstępnie rozcieńczonego silnie pozytywnego testu ASCA IgA ELISA musi być
większa niż 1,0, natomiast absorbancja wstępnie rozcieńczonej kontroli negatywnej ELISA
nie może przekroczyć 0,2.
c.
Absorbancja wstępnie rozcieńczonego słabo pozytywnego testu ASCA IgA ELISA musi być
ponad dwukrotnie większa niż absorbancja kontroli negatywnej ELISA lub być większa niż
0,25.
d.
Kontrola negatywna ELISA i wysoko pozytywny test ASCA IgA ELISA mają za zadanie
wykazać ewentualne istotne nieprawidłowe działanie odczynnika. Wysoki pozytywny test
ASCA IgA ELISA nie zapewni dokładności przy wartości granicznej badania.
e.
Dodatkowe wytyczne dotyczące odpowiednich praktyk QC można znaleźć w dokumencie
NCCLS C24-A.18
Obliczanie wyników
W pierwszej kolejności jest określana średnia gęstość optyczna każdego zestawu duplikatów. Reaktywność
każdej próbki można następnie wyliczyć dzieląc średnią gęstość optyczną próbki przez średnią gęstość
optyczną słabo pozytywnego testu ASCA IgA ELISA. Otrzymany wynik mnoży się przez liczbę jednostek
przypisanych do słabo pozytywnego testu ASCA IgA ELISA, którą można znaleźć na etykiecie.
Gęstość optyczna próbki
Wartość próbki =
(jednostki)
x słabo pozytywny
test ASCA IgA ELISA
gęstość optyczna słabo pozytywnego testu ASCA IgA ELISA
(jednostki)
Reaktywność w sposób nieliniowy zależy od ilości obecnych przeciwciał. Wzrosty i spadki stężeń przeciwciał
u pacjenta będą odzwierciedlone w analogicznym wzroście lub spadku reaktywności, jednak zmiana ta nie
jest proporcjonalna (tzn. podwojenie stężenia przeciwciał nie oznacza podwojenia reaktywności). Jeśli
wymagane jest dokładniejsze oszacowanie ilości przeciwciał pacjenta, należy przeprowadzić badanie
seryjnych rozcieńczeń próbek pochodzących od pacjenta i ostatnie rozcieńczenie w ramach badania z
wynikiem pozytywnym powinno być zaraportowane jako miano przeciwciał pacjenta.
Interpretacja wyników
Badanie ELISA jest bardzo wrażliwe na technikę i jest w stanie wychwycić nawet najdrobniejsze różnice w
populacjach pacjentów. Poniższe wartości są jedynie wartościami sugerowanymi. Każde laboratorium
powinno ustalić własny normalny zakres na podstawie własnych technik, kontroli, sprzętu i populacji
pacjentów, zgodnie z własnymi ustalonymi procedurami.
4
Próbkę uznaje się za dającą wynik negatywny (pod względem przeciwciała IgA przeciwko S. cerevisiae ),
niejednoznaczny lub pozytywny (przeciwciało IgA przeciwko S. cerevisiae ) w oparciu o poniższą tabelę:
Jednostki
0,0 - 20,0
20,1 - 24,9
≥25
Negatywny
Niejednoznaczna
Pozytywna
Niejednoznaczne próbki powinny zostać ponownie przebadane przed przedstawieniem wyników.
1.
2.
3.
4.
Wynik pozytywny wskazuje na obecność przeciwciał ASCA IgA i sugeruje możliwość wystąpienia
choroby Leśniowskiego-Crohna.
W przypadku próbek o niejednoznacznym poziomie ASCA IgA nie można ustalić stanu przeciwciał.
Jeśli wyniki nadal są niejednoznaczne po powtórzonym badaniu, wynik należy zaraportować jako
niejednoznaczny i/lub pobrać dodatkową próbkę.
Wynik negatywny świadczy o tym, że nie występują przeciwciała ASCA IgA, lub że ich poziom jest
poniżej dolnej wartości granicznej badania.
Zalecane jest, aby wyniki raportowane przez laboratorium zawierały oświadczenie: „Poniższe wyniki
otrzymano przy wykorzystaniu zestawu INOVA QUANTA Lite® ASCA (S. cerevisiae) IgA ELISA. Nie
można stosować zamiennie wartości ASCA IgA uzyskanych przy zastosowaniu metod testowych
innych producentów. „Rząd wielkości poziomów raportowanego IgA nie może być skorelowany z
mianem punktu końcowego”.
Ograniczenia badania
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Obecność kompleksów immunologicznych lub innych agregatów immunoglobuliny w próbce
pochodzącej od pacjenta może powodować podwyższony poziom nieswoistego wiązania i wytwarzać
fałszywe pozytywne wyniki w tym badaniu.
Negatywny wynik ASCA IgA nie wyklucza choroby Leśniowskiego-Crohna.
Negatywny wynik na obecność przeciwciał ASCA IgA nie wyklucza obecności przeciwciał przeciwko
ASCA, ponieważ stężenie przeciwciał może być poniżej granicy wykrywania dla tego testu.
Wynik pozytywny świadczy jedynie o występowaniu przeciwciał przeciwko S. cerevisiae i
niekoniecznie może wskazywać na chorobę Leśniowskiego-Crohna.
Charakterystyka wyników badania nie została ustanowiona dla podłoża innego niż surowica.
Wyniki testu nie zostały zatwierdzone w przypadku pediatrycznej odmiany choroby LeśniowskiegoCrohna lub wrzodziejącego zapalenia okrężnicy.
Ten test może być używany jako uzupełnienie, a nie jako zastąpienie badania przesiewowego na
przeciwciała ASCA IgG. Wyniki ASCA IgA nie mogą być rozpatrywane bez odpowiadających im
wyników ASCA IgG.
Wyniki tego badania powinny być użyte w powiązaniu z wynikami klinicznymi i innymi badaniami
serologicznymi.
Spodziewane wartości
Występowanie choroby Leśniowskiego-Crohna jest szacowane na 10–198 osób/100 000 i ma tendencje
wzrostowe4-7. Choroba Leśniowskiego-Crohna występuje najczęściej w populacjach północnej Europy i
Ameryki Północnej. Dotyka ona w mniej więcej równym stopniu mężczyzn i kobiety.
Normalny zakres
Panel 665 próbek zebrany od zdrowych, bezobjawowych osób został przebadany w Stanach Zjednoczonych
i Europie przy użyciu zestawu QUANTA Lite® ASCA IgA ELISA kit. Zakres wiekowy populacji wynosił od 1
roku do 75 lat. Swoistość zestawu QUANTA Lite® ASCA IgA ELISA w przypadku kontroli zdrowych osób
wynosiła 98,0% (652/665). Jedynie 2 z 665 próbek (0,3%) dała pozytywny wynik w przypadku przeciwciał
ASCA IgG oraz ASCA IgA. Swoistość próbek chorób innych niż Leśniowskiego-Crohna (wrzodziejącego
zapalenia okrężnicy, kontroli zdrowych osób, oraz surowicy chorych osób) wynosiła 96,5% (915/948).
Swoistość i wrażliwość względna
Klinicznie zdefiniowane próbki Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejącego zapalenia okrężnicy oraz od
zdrowych pacjentów zostały przetestowane za pomocą zestawu QUANTA LiteTM ASCA IgA. Spośród 102
pacjentów, które miały pozytywne wyniki na przeciwciała ASCA IgG i IgA, wszystkie oprócz 2 były znanymi
przypadkami pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Żadna z normalnych kontroli oraz jedynie 2 próbki
wrzodziejącego zapalenia okrężnicy miały wynik pozytywny dla ASCA IgG i IgA. Zakres wieku w przypadku
choroby Leśniowskiego-Crohna wynosił 17–64 lat, a w przypadku wrzodziejącego zapalenia okrężnicy
wynosił 19–71 lat.
Grupa kliniczna
Choroba
Leśniowskiego-Crohna
Wrzodziejącym
zapaleniu okrężnicy
Kontrole zdrowych
N=
215
161
148
WYNIKI TESTU QUANTA Lite® ASCA ELISA
IgG Poz
IgA Poz
IgG lub IgA Poz
IgG lub IgA Poz
74,4%
49,0
76,2%
47,6%
(157/211) (103/210)
(160/210)
(100/210)
14,2%
1,9%
14,6%
1,3%
(22/156)
(3/158)
(23/156)
(2/156)
4,1%
1,4%
5,6%
0%
(6/145)
(2/147)
(8/144)
(0/144)
Uwaga: wyniki niejednoznaczne były wykluczone z obliczeń.
5
Badanie reaktywności krzyżowej
Surowice od 95 pacjentów z przeciwciałami autoagresyjnych lub zakaźnych chorób oraz różnych schorzeń
klinicznych zostały przebadane pod kątem reakcyjności krzyżowej z QUANTA Lite® ASCA IgA ELISA.
Poniższe wyniki zawierają zestawione dane pochodzące z wielu placówek klinicznych.
Typ próbki
n=
Pozytywne ASCA IgA
Pozytywne IgA gliadyny
14
2**
Pozytywne IgG gliadyny
10
2**
IgA transglutaminazy
7
0
Poz. przeciwciała przeciwjądrowe (ANA)
8
0
Autoagresyjne zapalenie wątroby (AIH), typu 1
21
4***
Pozytywne H. pylori
10
0
Alkoholowa marskość wątroby
2
1
Alkoholowa niewydolność wątroby
2
2
Przewlekłe zapalenie wątroby C
6
0
Przewlekła choroba wątroby
2
0
Rozsiana infekcja BCG
1
1
Poliklonalny wzrost immunoglobuliny
3
2
Inne surowice choroby*
9
0
* inne surowice= zapalenie wątroby NOS (1), niezakaźny nieżyt żołądka i jelit (1), niedobór żelaza (1),
chłoniak gastryczny (1), NASH (1), zapalenie naczyń (1), choroba nerek (2), nietolerancja fruktozy (1).
** 2 próbki ASCA IgA reagujące z IgG gliadyny to te same próbki IgG gliadyny, które reagują z ASCA IgA
*** 3 z 4 wartości ASCA IgA wynosiły <30 jednostek
Precyzja i powtarzalność
Precyzję w obrębie badania dla QUANTA Lite® ASCA IgA ELISA określono, przeprowadzając 15-krotne
badanie 6 tych samych próbek.
Próbka A
Próbka B
Próbka C
Próbka D
Próbka E
Próbka F
Średnia (jednostki)
86,6
4,7
48,6
57,4
11,8
73,8
SD
2,2
0,2
1,4
1,5
0,2
1,4
CV%
2,6
3,7
2,9
2,5
1,9
2,0
Zmienność pomiędzy badaniami oceniono, przeprowadzając dwukrotnie badanie panelu 8 próbek 2 razy
dziennie w ciągu 3 dni.
Średnia (jednostki)
SD
CV%
Próbka 1
69,1
8,4
12,1
Próbka 2
13,5
0,5
3,9
Próbka 3
56,4
2,6
4,6
Próbka 4
68,1
2,9
4,2
6
Próbka 5
33,8
5,1
15,0
Próbka 6
39,8
2,9
7,3
Próbka 7
5,3
0,2
4,1
Próbka 8
3,9
0,3
8,1
Piśmiennictwo
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
Merck Manual of Diagnosis and Therapy. 1999. Whitehouse Station, NJ. (www.merck.com/pubs/mmanual).
Coche J-C and J-F Colombel. Heterogeneity of Inflammatory Bowel Disease: Clinical Subgroups of Patients.
Res. Clin. Forums 20(1): 135-145, 1998.
National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases (NIDDK). Crohn’s Disease. NIH Publication
No. 98-3410, 1998.
(www.niddk.nih.gov/health/digest/pubs/crohns/crohns.htm).
Bernstein CN, Blanchard JF, Rawsthorne P and A Wajda. Epidemiology of Crohn’s disease in a central
Canadian province: a population-based study. Am. J. Epidemiol. 149(10): 916-924, 1999.
Loftus EV Jr, Silverstein MD, Sandborn WJ, Tremaine WJ, Harmsen WS and AR Zinsmeister. Crohn’s disease
in Olmsted County, Minnesota, 1940-1993: incidence, prevalence, and survival. Gastroenterol. 114(6): 11611168, 1998.
Niv Y, Abuksis G and GM Fraser. Epidemiology of Crohn’s disease in Israel: a survey of Israeli kibbutz
settlements. Am J. Gastroenterol. 94 (10): 2961-2965, 1999.
Shivananda S, Lennard-Jones J, Logan R, Fear N, Price A, Carpenter L and M van Blankenstein. Incidence of
inflammatory bowel disease across Europe: is there a difference between north and south? Results of the
European Collaborative Study on Inflammatory Bowel Disease (EC-IBD). Gut 39:690-697, 1996.
Ruemmele FM, Targan SR, Levy G, Dubinsky M, Braun J and ER Seidman. Diagnostic accuracy of serological
assays in pediatric inflammatory bowel disease. Gastroenterol. 115: 822-829, 1998.
Rutgeerts P and S Vermeire. Clinical value of the detection of antibodies in the serum for diagnosis and
treatment of inflammatory bowel disease. Gastroenterol. 115:1006-1022, 1998.
Panaccione R and WJ Sanborn. Is antibody testing for inflammatory bowel disease clinically useful?
Gastroenterol. 116:1001-1008, 1999.
Main J, McKenzie H, Yeaman GR, Kjerr MA, Robson D and Pennington CR, et al. Antibody to Saccharomyces
cerevisiae (baker’s yeast) in Crohn’s disease. Brit. J. Med. 297:1105-1106, 1988.
McKenzie H, Main J, Pennington CR and D Parrat. Antibody to selected strains of Saccharomyces cerevisiae
(baker’s and brewer’s yeast) and Candida ablicans in Crohn’s Disease. Gut 31:536-538, 1990.
Lindberg E, Magnusson K-E, Tysk C and G Jarnerot. Antibody (IgG, IgA, and IgM) to baker’s yeast
(Saccharomyces cerevisiae), yeast mannan, gliadin, ovalbumin and betalactoglobulin in monozygotic twins with
inflammatory bowel disease. Gut 33: 909-913, 1992.
Sendid B, Colombel J-F Jacquinot PM, Faille C, Fruit J, Cortot A, Lucidarme D, Camus D and D Poulain.
Specific antibody response to oligomannosidic epitopes in Crohn’s Disease. Clin. Diag. Lab. Immunol. 3(2): 219226, 1996.
Quinton J-F, Sendid B, Reumaux D, Duthilleul P, Cortot A, Grandbastien B, Charrier G, Targan SR, Colombel JF, and D Poulain. Anti-Saccharomyces cerevisiae mannan antibodies combined with antineutrophil cytoplasmic
autoantibodies in inflammatory bowel disease: prevalence and diagnostic role. Gut 42:788-791, 1998.
Biosafety in Microbiological and Biomedical Laboratories. Center for Disease Control/National Institute of
Health, 1999, Fourth Edition, (HHS Pub. # (CDC) 93-8395).
National Committee for Clinical Laboratory Standards, 1991. Internal quality control: Principles and definitions;
Approved Guideline, NCCLS Document C24-A, Vol 11(6).
7
Wyprodukowano przez:
INOVA Diagnostics, Inc.
9900 Old Grove Road
San Diego, CA 92131
Stany Zjednoczone Ameryki
Pomoc techniczna (tylko na terenie Stanów Zjednoczonych i Kanady): 877-829-4745
Pomoc techniczna (poza terenem Stanów Zjednoczonych): 00+ 1 858-805-7950
[email protected]
Autoryzowani przedstawiciele na terenie Unii Europejskiej:
Medical Technology Promedt Consulting GmbH
Altenhofstrasse 80
D-66386 St. Ingbert, Niemcy
Tel.: +49-6894-581020
Faks.: +49-6894-581021
www.mt-procons.com
628870POL
Sierpień 2011
Wersja 0
8