Jak dobrze przyjmować Jezusa w Eucharystii?

Jak dobrze przyjmować Jezusa w Eucharystii?

Wejście - Pytania i odpowiedzi - Jak dobrze przyjmować Jezusa w Eucharystii?
Jak dobrze przyjmować Jezusa w
Eucharystii?
19.5.2016
"Drodzy przyjaciele, nigdy nie zdołamy wystarczająco podziękować Panu za dar
Eucharystii, który nam uczynił! Jest to dar niezwykle wielki, dlatego tak ważne jest
chodzenie na Mszę św. w niedzielę. Chodzenie na Mszę św. nie tylko po to, by się
modlić, lecz by przyjąć komunię św., ten chleb, który jest Ciałem Jezusa
Chrystusa, który nas zbawia, przebacza nam, jednoczy nas z Ojcem. To wszystko
jest piękne!"
Papież Franciszek, Audiencja 5 lutego 2014 r.
1. Co oznacza przyjmowanie Komunii Świętej lub Eucharystii? Kto może
przyjmować Komunię Świętą?
Przyjmowanie Komunii Świętej lub Eucharystii, jest przyjmowaniem samego
Chrystusa, Syna Boga Żywego, który jest ukryty pod sakramentalnymi postaciami
chleba i wina.
W Najświętszym Sakramencie Eucharystii "są zawarte prawdziwie, rzeczywiście i
substancjalnie Ciało i Krew wraz z duszą i Bóstwem Pana naszego Jezusa
Chrystusa, a więc cały Chrystus". "Ta obecność nazywa się "rzeczywistą" nie z
racji wyłączności, jakby inne nie były "rzeczywiste", ale przede wszystkim dlatego,
że jest substancjalna i przez nią uobecnia się cały Chrystus, Bóg i człowiek w
naszej duszy, kiedy przyjmujemy Go w Komunii Świętej.
Z tego powodu, aby otrzymać Chrystusa w Komunii eucharystycznej, konieczne
jest być ochrzczonym i znajdować się w stanie łaski uświęcającej. Jeśli ktoś jest
świadomy popełnienia grzechu ciężkiego, to znaczy, obrażenia Boga w sposób
świadomy i dobrowolny w materii poważnej, nie może przystąpić do Komunii
świętej bez wcześniejszego wyznania swojego grzechu i otrzymania
rozgrzeszenia w sakramencie pojednania.
Kontemplować tajemnicę
"Będziemy przyjmować Pana. Kiedy na ziemi przyjmuje się jakieś znamienite
1/6
osoby, są światła, muzyka, odświętne stroje. A jak powinniśmy się przygotować,
żeby ugościć w swojej duszy Chrystusa? Czy zastanawialiście się kiedyś, jak
byśmy się zachowali, gdyby Komunię świętą można było przyjąć tylko raz w
życiu?
Kiedy byłem dzieckiem, praktyka częstego przystępowania do Komunii świętej nie
była jeszcze rozpowszechniona. Pamiętam, jak się przygotowywano do przyjęcia
Komunii: starannie przygotowywano duszę i ciało. Najlepsze ubranie, porządnie
uczesane włosy, czyste (również w znaczeniu fizycznym) ciało, a nawet trochę
perfum... Była to delikatność właściwa zakochanym, duszom delikatnym i silnym,
które umieją za Miłość odpłacać miłością."
To Chrystus przechodzi, 91
"Jezus pozostał w Eucharystii z miłości... do ciebie. - Pozostał wiedząc, jak ludzie
Go przyjmą... i jak ty Go przyjmiesz. - Pozostał, abyś Go spożywał, abyś Go
odwiedzał i abyś Mu opowiadał swoje sprawy i abyś, obcując z Nim przy
Tabernakulum i przyjmując Sakrament, rozpalał się z dnia na dzień coraz większą
miłością i przyczynił się, aby inne dusze - liczne! - szły tą samą drogą."
Kuźnia, 887
2. Dlaczego ważnym jest przyjmowanie Komunii Świętej?
"Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim" (J 6, 56).
Uczta eucharystyczna jest podstawą życia w Chrystusie: "Jak Mnie posłał żyjący
Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie"
(J 6,57). Pan Jezus kieruje do nas gorące zaproszenie, aby Go przyjąć w
sakramencie Eucharystii: "Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: jeśli nie
spożywacie ciała Syna Człowieczego, i nie pijecie Krwi Jego, nie będziecie mieć
życia w sobie". (J 6,53)
Komunia święta pogłębia nasze zjednoczenie z Chrystusem. Pierwszym owocem
przyjmowania Eucharystii w Komunii jest głębokie zjednoczenie z Chrystusem
Jezusem. Komunia święta w przedziwny sposób dokonuje w naszym życiu
duchowym tego, czego pokarm materialny w życiu cielesnym. Przyjmowanie w
Komunii Ciała Chrystusa Zmartwychwstałego podtrzymuje, pogłębia i odnawia
życie łaski otrzymane na Chrzcie Świętym. Wzrost życia chrześcijańskiego
potrzebuje pokarmu Komunii eucharystycznej, Chleba naszej pielgrzymki, aż do
chwili śmierci, gdy zostanie nam udzielony jako Wiatyk.
Ponadto, Komunia święta oddala nas od grzechu. Ciało Chrystusa, które
otrzymujemy w Komunii Św. zostało "wydane za nas", a Krew, którą pijemy
została "wylana za wielu na odpuszczenie grzechów". Tak jak pożywienie służy
2/6
ciału, aby odzyskać stracone siły, tak Eucharystia wzmacnia miłość, która w życiu
codziennym, zwykła osłabiać się. To właśnie ta ożywiona miłość zmazuje grzechy
powszednie. Wydając się za, nas Chrystus ponownie ożywia naszą miłość i czyni
nas zdolnymi, by zerwać nieuporządkowane przywiązania do stworzeń i przylgnąć
do Niego.
Dzięki tej samej miłości, którą rozpala w nas, Eucharystia chroni nas przed
przyszłymi grzechami śmiertelnymi. Im bardziej uczestniczymy w życiu Chrystusa
i bardziej przyjaźnimy sie z Nim, tym trudniej będzie nam zerwać więź z Nim
poprzez grzech śmiertelny.
Eucharystia nie służy, by przebaczać grzechy śmiertelne. W tym celu mamy
możliwość udania się do Sakramentu Pokuty i Pojednania - Spowiedzi Świętej.
Eucharystia jest sakramentem dla tych, którzy znajdują się w pełnej komunii z
Kościołem, to znaczy, którzy znajdują się w stanie łaski uświęcającej.
Katechizm Kościoła Katolickiego, 1391-1395
Kontemplować tajemnicę
"Kiedy udzielał Komunii Świętej, kapłan ów miał ochotę wołać: daję ci Szczęście!"
Kuźnia, 267
"Twoje komunie były bardzo oziębłe. Małą uwagę zwracałeś na Pana.
Rozpraszałeś się byle jakimi błahostkami... — Ale gdy pomyślisz, że w tej twojej
intymnej rozmowie z Bogiem obecni są Aniołowie, twoja postawa się zmienia:
"Oby nie widzieli mnie takiego" — powiadasz sobie. I popatrz, jak dzięki owemu
"co sobie pomyślą" — tym razem w dobrym sensie — przybliżyłeś się nieco ku
Miłości."
Bruzda, 694
3. Jak należy przygotować się do przyjęcia Komunii?
Aby przyjąć to zaproszenie do przyjęcia Jezusa w Eucharystii należy przygotować
się na ten moment tak ważny i święty. Święty Paweł wzywa do uczynienia
rachunku sumienia: "Dlatego też kto spożywa chleb lub pije kielich Pański
niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej. Niech przeto człowiek baczy na
siebie samego, spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha. Kto bowiem spożywa i
pije nie zważając na Ciało [Pańskie], wyrok sobie spożywa i pije." (1 Kor
11,27-29). Kto jest świadomym, że żyje w stanie grzechu ciężkiego powinien
otrzymać przebaczenie w Sakramencie Pojednania przed przystąpieniem do
przyjęcia Komunii Świętej.
3/6
Wobec wielkości tego sakramentu wierny jedynie może pokornie i z żywą wiarą
powtarzać słowa setnika (por. Mt 8,8): «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł
przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja".
Aby dobrze przygotować się na przyjęcie tego sakramentu wierni powinni
przestrzegać post eucharystyczny wskazany przez Kościół, który polega na
powstrzymaniu się od spożycia jakiegokolwiek pokarmu i napoju conajmniej na
godzinę przed przyjęciem Komunii świętej, nie dotyczy to samej wody i leków.
Przez postawę ciała (gesty, ubranie) wyraża się szacunek, radość i uroczystość
tej chwili, w której Chrystus staje się naszym gościem.
Katechizm Kościoła Katolickiego, 1384- 1389
Kontemplować tajemnicę
"Winniśmy przyjmować Pana w Eucharystii jak wielkich tego świata - jeszcze
lepiej! - z dekoracjami, światłami, w świątecznych strojach...
- I jeśli zapytasz, jaką czystość, jakie ozdoby i jakie światła winniśmy posiadać,
odpowiem ci: czystość każdego z twoich zmysłów, ozdobę twoich zdolności,
światło całej twojej duszy."
Kuźnia, 834
"Czy zastanowiłeś się kiedyś nad tym, jak byś się przygotował na przyjęcie Pana,
gdyby można było przyjmować Komunię Świętą jeden jedyny raz w życiu? Podziękuj Bogu za łatwość z jaką możemy się do Niego zbliżać, ale... powinniśmy
Mu za to podziękować przygotowując się dobrze na Jego przyjęcie."
Kuźnia, 828
4. Kiedy należy przyjąć Komunię?
Kościół żywo zachęca wiernych, by przyjmowali Komunię Świętą, kiedy
uczestniczą w celebracji Eucharystycznej (podczas Mszy Świętej) i zobowiązuje
ich, aby czynili to przynajmniej raz w roku (dla dobra ich duszy).
Kościół zobowiązuje osoby ochrzczone do uczestnictwa w Mszy Świętej w
niedziele i dni świąteczne i aby przyjąć Eucharystię przynajmniej raz w roku
uprzednio przygotowawszy się do niej poprzez Sakrament Pojednania, jeśli to
możliwe w okresie wielkanocnym.
Jednak Kościół bardzo zachęca wiernych do przyjmowania Świętej Eucharystii w
niedziele i święta, a nawet częściej, nawet codziennie.
Kontemplować tajemnicę
"Przystępuj do Komunii świętej. — To nie jest brak szacunku. — Przyjmij Komunię
właśnie dziś, gdy udało ci się wydostać z owych sideł.
— Czyżbyś zapomniał o słowach Jezusa: Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci,
4/6
którzy źle się mają."
Droga, 536
"Spotęguj w sobie wiarę w Świętą Eucharystię. - Napełnij się podziwem wobec tej
niewypowiedzianej rzeczywistości! Mamy z sobą Boga, możemy przyjmować Go
codziennie i, jeśli chcemy, zażyłe z Nim rozmawiamy, jak rozmawia się z
przyjacielem, jak rozmawia się z bratem, jak rozmawia się z ojcem, jak rozmawia
się z Miłością."
Kuźnia, 268
5.Co należy uczynić po przyjęciu Komunii Świętej?
Po przyjęciu Eucharystii zaleca się, aby poświęcić kilka minut, by podziękować
Jezusowi za Jego prawdziwą obecność w naszych duszach. To wyraz szacunku i
miłości. Każda osoba znajdzie swój sposób, aby osobiście podziękować Bogu za
możliwość przyjęcia go w sobie.
Kontemplować tajemnicę
"Życie chrześcijańskie nie składa się ze sztywnych norm, ponieważ Duch Święty
nie kieruje duszami zbiorowo, lecz w każdą z nich wlewa te postanowienia,
natchnienia i uczucia, które pomogą jej poznać i wypełnić wolę Ojca. Myślę
jednak, że często nerwem naszego dialogu z Chrystusem, dziękczynienia po
Mszy świętej, może być rozważanie tego, że Pan jest dla nas Królem, Lekarzem,
Nauczycielem, Przyjacielem."
To Chrystus przechodzi, 92
"Jest Królem i gorąco pragnie królować w naszych sercach dzieci Bożych. Nie
wyobrażajmy sobie jednak tego królowania na sposób ludzki. Chrystus nie
dominuje ani nie chce się narzucać, ponieważ nie przyszedł, aby Mu służono, lecz
aby służyć.
Jego królestwo - to pokój, radość, sprawiedliwość. Chrystus, nasz Król, nie
oczekuje od nas pustych słów, lecz czynów, ponieważ nie każdy, który Mi mówi:
"Panie, Panie”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę
mojego Ojca, który jest w niebie.
Jest Lekarzem i leczy nasz egoizm, jeśli pozwalamy, żeby Jego łaska przeniknęła
do głębi duszy. Jezus ostrzegł nas, że najgorszą chorobą jest hipokryzja, pycha
prowadząca do maskowania własnych grzechów. Wobec Lekarza niezbędna jest
całkowita szczerość, wyznanie całej prawdy i powiedzenie: Domine, si vis, potes
me mundare, Panie, jeśli chcesz - a Ty chcesz zawsze - możesz mnie oczyścić.
Ty znasz moje niedomagania; odczuwam takie objawy, cierpię z powodu takich
5/6
słabości. I pokażemy Mu z prostotą rany i ropę, jeśli jest ropa. Panie, Ty, który
uleczyłeś tyle dusz, spraw, żebym przyjmując Cię w swoim sercu albo
kontemplując Cię w Tabernakulum, uznał Cię za Boskiego Lekarza.
Jest Nauczycielem mądrości, którą tylko On posiada: mądrości bezgranicznego
umiłowania Boga, a w Bogu - wszystkich ludzi. W szkole Chrystusa uczymy się,
że nasze życie nie należy do nas: On oddał swoje życie za wszystkich ludzi i jeśli
chcemy Go naśladować, musimy zrozumieć, że my też nie możemy
przywłaszczać sobie swojego życia w sposób egoistyczny, nie podzielając
cierpień innych ludzi. Nasze życie należy do Boga i powinniśmy je spalić w służbie
Jemu, troszcząc się z hojnością o dusze, ukazując słowem i przykładem głębię
chrześcijańskich wymagań.
Jezus oczekuje, że będziemy ożywiać pragnienie zdobycia tej mądrości, żeby
nam powtórzyć: Jeśli ktoś jest spragniony [...] niech przyjdzie do Mnie i pije. I
odpowiadamy: "Naucz nas zapominać o sobie, żeby myśleć o Tobie i o
wszystkich duszach”. Wtedy Pan z pomocą swojej łaski poprowadzi nas naprzód,
jak wtedy, gdy uczyliśmy się pisać - czy pamiętacie z dzieciństwa te pierwsze
litery, stawiane z pomocą nauczyciela - i w ten sposób zaczniemy smakować
szczęście płynące z ukazywania naszej wiary - co jest kolejnym darem Boga również poprzez nieomylne rysy chrześcijańskiego postępowania, w którym
wszyscy będą mogli odczytać Boże cuda.
Jest Przyjacielem, najlepszym Przyjacielem: vos autem dixi amicos - mówi.
Nazywa nas przyjaciółmi i to On uczynił pierwszy krok - pierwszy nas umiłował.
Nie narzuca jednak swojej miłości: oferuje ją. Ukazuje ją w najbardziej oczywistym
znaku przyjaźni: Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje
za przyjaciół swoich. Był przyjacielem Łazarza. Płakał po nim, kiedy zobaczył, że
umarł. I wskrzesił go. A jeśli zobaczy nas zimnych, zniechęconych, a może
zatwardziałych z powodu przygasającego życia wewnętrznego, Jego płacz będzie
dla nas życiem: Przyjacielu mój, mówię ci: wstań i chodź, wyjdź z tego ciasnego
życia, które nie jest życiem."
To Chrystus przechodzi, 93
6/6
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)