Jak komunikujemy się

Jak komunikujemy się
O sposobach rozumienia
i porządkowania
Komunikacji międzyludzkiej.
Opr. dr Wanda Trabert
WIELOŚĆ INFORMACJI
W JEDNEJ WYPOWIEDZI
• Zawartość rzeczowa wypowiedzi:
Jest to informacja o aktualnym stanie rzeczy (pies leży na kanapie, zepsuło się, masz zielone
/czerwone) światło, dzwoniłam do ciebie pięć razy).
• Relacja (jak traktuję mego rozmówcę):
Informacja o mojej postawie wobec rozmówcy, co o nim myślę, co do niego czuję
(lekceważę go, krytykuję, czuję się winny wobec ciebie i przepraszam)
• Ujawnianie siebie:
Co mówię naprawdę o sobie, na ile ściągam maskę i ujawniam się jako osoba (przykro mi,
jestem rozczarowana, sfrustrowana, wycofuję się. To jest dla mnie ważne / nieważne).
• Apel:
Apeluję do ciebie o to i o to Wywieranie wpływu. (Czegoś chcę od ciebie, zrób to, zmień to,
usłuchaj mnie).
CO ZALEŻY OD NADAWCY
• 1/ Treść
• 2/ Spójność przekazu od strony werbalnej i
niewerbalnej.
Ktoś płacze i mówi, ze jest w rozpaczy
Ktoś płacze i mówi, że nic mu nie jest i wszystko w porządku
Ktoś uśmiecha się i mówi, że życie jest cudowne
Ktoś uśmiecha się i mówi: moje życie jest do niczego!
Kiedy łatwiej usłyszeć „to, co chce się usłyszeć ”
CZWORO USZU
Odbiorca słucha czworgiem uszu
• UCHO RZECZOWE wymaga zrozumienia
intelektualnego
• UCHO NASTAWIONE NA ODSŁONIĘCIE
SIĘ ROZMÓWCY: co to za jeden? Co z nim
jest? W jakiej jest formie? Co jeszcze o sobie
mówi?
• UCHO RELACYJNE wysłuchuje proponowanej
przez rozmówcę relacji: Jak mnie traktuje? Za
kogo mnie bierze? Co o mnie musi myśleć?
• UCHO APELOWE wysłuchuje: Czego ode mnie
chce? Co powinienem zrobić? Po co mi to mówi?
Ucho rzeczowe: Co i o czym do
mnie mówisz?
• Wymaga zrozumienia intelektualnego
• Słyszenie tego, co zawarte w płaszczyźnie informacji
faktograficznej
• Rozwinięte jest lepiej u mężczyzn i naukowców.
• Jest to ucho pożądane w tematyce badawczej i akcjach
wojskowych czy ratowniczych.
• Może jednak mieć opłakane skutki na co dzień,
szczególnie przy „niedorozwiniętych” innych uszach.
• Przenoszenie wszystkiego na płaszczyznę rzeczową
kończy się wtedy niepowodzeniem i frustracją.
Ucho badawcze: Kim jesteś?
•
•
•
•
Wsłuchujące się w odbiorcę jako osobę:
Co to za człowiek?
Zainteresowane pytaniem: „ktoś ty za jeden” ,
„kim jesteś?”
Badające, co UJAWNIA o sobie odbiorca Co z
nim jest? W jakiej jest formie? Co jeszcze o sobie
mówi?
Badanie ujawniające się w rozmowie telefonicznej
Specjalność policyjna ważna w zeznaniach
Ucho relacyjne: Jak mnie traktujesz ?
• Wrażliwość (bywa, że nadwrażliwość) na
komunikat o relacjach ze mną;
• Czułe na to „jak odnosisz się do mnie”, „jak
mnie traktujesz”;
• Ucho relacyjne „wszystko bierze do siebie”
• Gdy ktoś jest zdenerwowany, osoba z
uchem relacyjnym czuje się winna. Gdy
ktoś się śmieje, czuje się obśmiewana.
Ucho apelowe:
Czego ode mnie chcesz?
• Wsłuchiwanie się w to, co ktoś inny chce osiągnąć
swoim komunikatem
• Jest anteną odbioru potrzeb i pragnień innych
ludzi wraz z czynieniem wszystkim dobrze,
niezależnie od kosztów;
• Odbiorca z przerośniętym uchem apelowym jest
„oddalony od siebie i swoich uczuć”. Fakt ten jest
to najczęściej wyraz treningu wychowawczego:
ucz się słyszeć cudze potrzeby.
• Nastawione jest na odbiór żądania;
Kierunki pracy nad sobą
• Odgraniczenie
• Adekwatne poczucie wartości
• Spór konstruktywny jako ważna umiejętność
życiowa
• Komunikat Ja a komunikat Ty
• Rozpoznanie własnych potrzeb
• Zaakceptowanie słabości, błędów i ograniczeń
• Pogłębianie więzi
• Radzenie sobie z lękiem
• Porządkowanie kierunkowskazów życiowych