Zanim powstał "Tygrys"
Transkrypt
Zanim powstał "Tygrys"
Zanim powstał "Tygrys" Po przegraniu Wielkiej Wojny (1914-18) Traktat wersalski nałożył na Niemcy między innymi zakaz wyposażania armii w czołgi i samoloty i w znacznym stopniu ograniczył możliwość rozbudowy marynarki wojennej. Jednak po upływie zaledwie sześciu lat Urząd Uzbrojenia Armii Lądowej złożył zamówienie na stworzenie prototypu ciężkiego czołgu. Niemcy słusznie zakładali, że krok ten może wywołać znaczne zaniepokojenie wśród państw europejskich, dlatego też projekt nosił bardzo mylącą nazwę „Grosstraktor”. Jakie były wymagania postawione dla prototypów? Po pierwsze masa całkowita czołgu miała nie przekraczać 20 ton, po drugie prędkość maksymalna określona została na 40 km/h, po trzecie pojazd miał pokonywać wzniesienia do 30 stopni i zbiorniki wodne do głębokości 0,8 metra. Wymiary to 6 metrów długości i 2,6 metra szerokości. Prace nad czołgiem zlecono trzem zakładom – Rheinmetall, Krup oraz Daimler-Benz. Przyjrzyjmy się teraz szczegółom konstrukcyjnym maszyn. Czołg zakładów Rheinmetall posiadał pancerz o grubości do 13 mm. Wyposażony był w silnik produkcji BMW o mocy 250 KM. Uzbrojenia stanowiła armata 7,5 cm KwK L/20 oraz 2 – 3 karabiny maszynowe Dreyse MG 13 kal. 7,92 mm. Niestety podczas prób poligonowych zatonął podczas pokonywania przeszkody wodnej. Konstrukcja Krupp-a była bardzo podobna. Prototyp, który powstała w zakładach Daimler-Benz pod okiem Ferdinanda Porsche konstrukcyjnie zbliżony był do angielskich czołgów z I wojny światowej. Napędzał go silnik Daimler-Mercedes o mocy do 300 KM. Uzbrojenie miał prawie identyczne, co konstrukcja Rheinmetall. Wielki kryzys gospodarczy, jaki nawiedził Niemcy w latach trzydziestych, doprowadził do likwidacji projektu „Grosstraktor”. Nie pogrzebał jednak dążeń, do tworzenia nowych modeli czołgów. I tak już w 1930 roku prowadzono próby z nowym projektem pojazdu przeznaczonym dla dowódców batalionów – Batalion-Fuhrer-Wagen – później znanego jako Panzerkampfwagen IV Sd Kfz 161. Kolejna konstrukcja powstała w 1933 roku i miała oznaczenie Neubaufahrzeug (NbFz). Następnymi konstrukcjami, nad którymi pracowali niemieccy inżynierowie były: czołg przełamania DV1 (1937 r.), a potem wersja DV2 (1940 r.). W 1941 roku zakłady Henschel dostały zamówienie na czołg o wadze do 30 ton. Po gruntownej analizie wad i zalet dwóch poprzednich modeli, skonstruowany został model VK 3001(H). Równolegle z nim testowany był projekt prof. Porsche VK 3001 (P), który otrzymał nazwę Leopard (był to pierwszy czołg, któremu nadano własną nazwę). W 1941 roku powstała koncepcja czołgu szturmowego. Zakładano, że jego zadaniem będzie przełamanie pierwszej linii oporu wroga i utorowanie drogi dla pozostałych, słabiej opancerzonych czołgów. Pojazd ten otrzymał oznaczenie VK 3601 (H). Kolejne modyfikacje konstrukcyjne doprowadziły do powstania modeli VK 4501 (H) i VK 4501 (P). Tan ostatni zyskał nazwę 101 Sonderfahrzeug a nieoficjalnie Tiger. Jednak ostatecznie, 1 oficjalnie Tygrysami nazwano model konkurencji, który powstawał w zakładach Henschel i miał techniczne oznaczenie PzKpfw VI SdKfz 181. Historia nowego modelu, to już zupełnie inna opowieść..., z którą zapoznacie się już niedługo. Wszystkich zainteresowanych tajemnicami „Tygrysa” i przebiegiem jego walk na Podlasiu zapraszamy na wystawę czasową, którą otworzymy 14 maja o godzinie 17.00 w siedzibie Muzeum na ul. J. Kilińskiego 7. Grosstraktor 2 Panzerkampfwagen IV 3 Neubaufahrzeug 4 VK 4501 (P) 5