Nie chcecie prawdy, 4 dni w Guantanamo

Nie chcecie prawdy, 4 dni w Guantanamo
Kanada, 2010, 100’
reżyserzy: Luc Côté, Patricio Henriquez
Impulsem do powstania tego filmu stał się zapis czterodniowego przesłuchania, odtajniony
wyrokiem kanadyjskiego Sądu Najwyższego. To jedyne nagrania z Guantanamo udostępnione
szerokiej publiczności. W Nie chcecie prawdy jesteśmy konfrontowani z tym szokującym
zapisem psychicznego znęcania się nad nastolatkiem. Postać w pomarańczowym
kombinezonie, otoczona przez śledczych, to Omar Khadr: najmłodszy więzień Guantanamo,
schwytany w wieku piętnastu lat, obywatel Kanady. Normalnie w tym wieku zostałby uznany
za dziecko-żołnierza i wzięty pod opiekę ONZ, ale „wojna z terrorem” z założenia
„usprawiedliwia” odstępstwa od normalności. Omar, syn konstruktora bomb Al Kaidy,
oskarżony o zabójstwo amerykańskiego komandosa, do tej pory spędził w amerykańskich
więzieniach osiem lat, a ma spędzić drugie tyle. Nie ma dostępu do edukacji i nie był
prawidłowo leczony po ciężkich obrażeniach, jakich doznał w wyniku bombardowania
(obrażenia te, jak dowodzą adwokaci, wykluczają możliwość udziału Omara w zarzucanym
mu zabójstwie żołnierza Delta Force). Omar jest jedynym „zachodnim” więźniem
pozostającym w Gitmo, jedynym, którego kraj nie wystąpił o ekstradycję, mimo że wszystkie
instancje łącznie z Sądem Najwyższym Kanady uznały, że jego konstytucyjne prawa zostały
pogwałcone. Przesłuchanie, które oglądamy w filmie, prowadzą kanadyjscy śledczy.
Podzielony ekran, odpowiadający widokowi z różnych kamer, wytwarza wrażenie dystansu,
ale czy długo uda się go utrzymać…?