Nasza Parafia Nr 48 (328)

28 listopada 2004
:: Nr 48 (328) ::
ISSNI506 3089
Słowo od Redakcji
I Niedziela Adwentu
ND :: Iz 2, 1-5; Ps 122, 1-9;
Rz 13, 11-14; Ps 85, 8;
Mt 24, 37-44;
PN :: Iz 2,1-5; Ps 122, 1-9;
Ps 80, 4; Mt 8, 5-11;
WT :: Rz 10, 9-18;
Ps 19, 2-5; Mt 4, 19;
Mt 4, 18-22;
ŚR :: Iz 25, 6-10; Ps 23,1-6;
Mt 15, 29-37;
CZ :: Iz 26, 1-6;
Ps 118, 1.8-9.19-21.25-27;
Iz 55, 6; Mt 7, 21.24-27;
PT :: Iz 29, 17-24;
Ps 27, 1.4.13-14;
Mt 9, 27-31;
SO :: Iz 30, 19-21.23-26;
Ps 147, 1-6; Iz 33, 22;
Mt 9, 35-10, 1.6-8;
[W
numerze]
Słowo od redakcji,
Przemyślenia
Adwentowe
» 1 «
Szkołą wielkich
Charakterów,
Na progu Adwentu
» 2 «
Święty tego tygodnia,
Symbolika Adwentu
» 3 «
Ogłoszenia parafialne
Co w Trawie Piszczy?
Regulamin 8 DFK
» 4 «
„Spuście rosę niebiosa z góry, a obłoki
niech spuszczą z deszczem Sprawiedliwego.”
Wchodzimy w czterotygodniowe przygotowanie do Świąt Bożego Narodzenia.
Adwent, który już od IV wieku przygotowuje do tych pięknych dni. Ale przecież
Adwent, to przede wszystkim przypomnienie, że oczekujemy na przyjście Syna Bożego na końcu czasów. Adwent to oczekiwanie paruzji. Towarzyszyć nam będą prorok
Izajasz, Jan Chrzciciel i Maryja, która uczy
nas mówić fiat.
Znów więc weźmiemy do rąk lampiony,
w ciemnościach przyjdziemy na roraty. Ale
choć to ludowa tradycja, a Boże Narodzenie to tylko pamiątka, nasze chrześcijaństwo ma być wciąż żywe. Nie najważniejsze są świąteczne zakupy, bo przecież, Królestwo Boże to nie sprawa tego co się je
i pije, ale radość w Duchu Świętym.
W I adwentową niedzielę wezwani do
czuwania, do spełniania uczynków światłości, postarajmy się żyć „jak w jasny
dzień” (Rz 13, 13).
Przemyślenia Adwentowe
Część I - FIAT Maryi
W Ewangelii Łukasza (1,26-38) opisane jest wydarzenie, które wówczas przez
nikogo niedostrzeżone - stało się przełomowym momentem w dziejach ludzkości. Dwie rzeczy uderzają nas w tej relacji. Po pierwsze: oto Bóg, stwórca nieba
i ziemi, chce przyjąć na siebie ciało człowieka, istoty kruchej i słabej. W niezmierzonej miłości do
swego stworzenia
pragnie w ten sposób
otworzyć przed ludźmi drzwi do wiecznego szczęścia, do swego królestwa w niebie. Swoim życiem na
ziemi i nauczaniem
zamierza wskazać
nam drogę do tego
celu -od narodzin aż do śmierci. Po drugie (rzecz równie zadziwiająca): uzależnia On swój plan od zgody młodziutkiej
dziewczyny żyjącej gdzieś w zapadłej
mieścinie palestyńskiej, w Nazaret.
Zatrzymajmy się przy tej scenie, setki
razy malowanej przez artystów wszystkich epok. Anielski posłaniec wita strwożoną i onieśmieloną Maryję pozdrowieniem, w którym przekazuje Jej błogosła-
wieństwo Najwyższego, wyróżniające Ją
spośród wszystkich śmiertelników. Gabriel uspokaja Ją, ale równocześnie
oznajmia zdumiewającą nowinę. Oto pocznie i urodzi Dziecię, któremu Pan da
tron Dawida i panowanie do końca świata. Czysta i niewinna dziewczyna nadal
się niepokoi. Nie jest jeszcze mężatką
i wierna prawu Bożemu, nigdy go nie
złamie. W odpowiedzi usłyszy od Anioła, że za sprawą Ducha świętego jej
Dziecię będzie Synem Bożym. „Dla
Boga bowiem nic
nie jest niemożliwe”.
Głęboka cisza. Maryja milczy, a to chwili wypowiada słowa, które zadecydowały o naszym zbawieniu. „Oto ja służebnica pańska
(w greckim oryginale niewolnica pańska). Niech mi się stanie według słowa
Twego”. FIAT Maryi, która zawierzyła
niepojętej tajemnicy ogromu miłości Boga do człowieka, stoi u progu Adwentu „Nadejścia” Pana.
Parafianka
Cytat Tygodnia
red.nacz.: ks. Rafał Kamiński
tel. 638 24 58
www.parafia-bemowo.waw.pl
[email protected]
Wierzący wie, że cały czas historii jest czasem adwentu.
Reinhold Shneider
2
N A S Z A
P A R A F I A
Szkoła Wielkich Charakterów
Rozważań część II
Nasz wielki wychowawca ks.
Bronisław Markiewicz, podaje podstawy w kształtowaniu wielkiego charakteru. Jest nią nieugięta moc woli
i jej wykształcenie.
I tu pozwolę sobie na dłuższe wyjaśnienie. Człowiek w całym bogactwie swojej osobowości posiada między innymi trzy ważne władze, nazywamy je: uczuciami, rozumem i wolą.
Każda z nich ma swoje zadanie i za
coś odpowiada.
Uczucia informują nas o tym co
aktualnie przeżywamy w sobie. Przeważnie związane są z czasem, z inną
osobą lub z wydarzeniami. I tak, jeżeli
coś co przeżywamy dotyczy przyszłości, związane jest często z uczuciami
lęku, strachu ,niepewności lub ekscytacji. Uczucie żalu, na pewno związane będzie z naszą przeszłością, a uczucie zniechęcenia z teraźniejszością.
W uczuciach co do osób zauważamy , że jednych lubimy bardziej innych mniej, są ludzie którzy wzbudzają w nas uczucia fascynacji, inni
wręcz odwrotnie niechęci i niepokoju.
W uczuciach co do wydarzeń, to te
związane z sukcesami wzbudzają
w nas radość, poczucie dumy. Przykre
doświadczenia wspominamy niechętnie i łączą się często z negatywnymi
uczuciami takimi jak niesmak, zawstydzenie, czy zakłopotanie. I tu
ważna uwaga co do uczuć. Same
uczucia nie są podstawą do podejmowania decyzji. Ich zadaniem jest tyl-
ko informowanie nas o tym co się
w nas dzieje. Ile to przecierpieliśmy
w naszym życiu lub inni przez nas,
kiedy to jakaś kara została wymierzona na skutek emocji, czy pod wpływem negatywnych uczuć, a sytuacja
nie była przedtem rzetelnie przemyślenia i oceniona.
Następną władzą jest rozum. Odpowiada on w naszym organizmie za
logikę w myśleniu to jest analizę
i syntezę, za nasze wyobrażenia, postrzeżenia, pamięć, sposób pojmowania, rozumowania i wiele innych
funkcji. Ale i ta władza nie jest kompetentna do podejmowania jakichkolwiek działań.
Dopiero ta ostatnia władza może
podejmować decyzje, a jest nią wola.
To właśnie ona ma za zadanie poddać
nasze uczucia rozumowi, aby ten zobaczył co to są za uczucia i skąd się
one biorą. Daje również czas rozumowi na rozeznanie się w sytuacji, aby
ten mógł w danej sprawie odwołać się
do osób kompetentnych, a także do
własnego sumienia.
Wola nie powinna spieszyć się z
podjęciem decyzji. Dlaczego? Może
już stoimy w naszym życiu przed
konkretnymi wyborami na przykład:
jakie Liceum ?, jakie studia?, z jaką
osobą chciałbym nawiązać bliższy
kontakt? Są to zapewne ważne decyzje, ale jeszcze odwołalne, to znaczy
możemy je zmienić. Natomiast napotkamy w naszym życiu konieczność
podjęcia decyzji nieodwołalnych, jak
na przykład: małżeństwo, kapłaństwo,
życie konsekrowane lub bycie w samotności. Te decyzje wymagają od
nas już dużej odpowiedzialności tak za
własne życie i za życie drugiej osoby.
Jeżeli człowiek nie ma wykształtowanego w sobie charakteru, to często
podejmuje swoje decyzje:
Albo za szybko, wówczas powiemy o takim człowieku, że ma
charakter popędliwy, zbyt emocjonalny i chociaż później ich żałuje,
to zła wyrządzonego nie da się już
często naprawić.
Albo zbyt pochopnie, i później
swoje decyzje często zmienia, wówczas powiemy o takim człowieku, że
ma charakter chwiejny, niepewny,
a nawet nieodpowiedzialny.
Albo długo nie może podjąć żadnej decyzji, ani na „tak”, ani na „nie”.
Wówczas mówimy, że ten człowiek
ma charakter lękliwy, nie umie wziąć
odpowiedzialności za własne decyzje.
Pomyślmy przez chwile o przyszłości. Czyż nic gorszego jak związać się na całe życie z człowiekiem
chwiejnym, który będzie uważał, że w
każdej chwili może zmienić swoją
decyzję? Czy żyć z człowiekiem, za
którego to ty ciągle będziesz musiał
podejmować decyzję? Lub będzie tak
popędliwy, że każda decyzja w waszym domu będzie wiązała się z
awanturą i nieporozumieniem? c.d. n.
Ks. Roman Chyliński
Na progu Adwentu
Refleksje czytelników
Nasz znany pisarz L.Staff pisał:
„Nadzieja, siostra lęku, matka prośby,
której niemocy opiekunka starsza.”
Istotnie, w życiu codziennym jest wiele niepewności i znaków zapytania.
W samą ludzką egzystencje wpisane
jest zaproszenie: od strony niedostatku, choroby czy śmierci. A co na to
Biblia? Ona nie zaprzecza, że człowiek jest kruchą istotą, ale nie jest tez
bańką mydlaną. W prochu Ziemi jakim jest nasze ciało, wyciśnięty jest
obraz wiekuistego Boga. Boga, który
pochyla się nad człowiekiem.
Istnieje więc Bóg. Istnieje też
droga do Niego. Człowiek jest śmiertelny, ale nie śmierć, leczycie ma
ostanie zdanie. Istnieje więc nadzieja,
choć jest „siostrą lęku.” Jak jest
główna prośba adwentowej nadziei?
„Przyjdź, Panie Jezu! Nie zwlekaj!”
Prośba ta pobrzmiewa w liturgii
mszalnej i brewiarzowej oraz w adwentowych pieśniach.
Dlaczego wołanie „Przyjdź, Panie
Jezu” ? Przecież On przyszedł. Narodził się w określonym momencie historii i z wiadomego narodu. To praw-
da, przyszedł jako wydarzenie dziejów ludzkich. Ale czy „doszedł” do
wszystkich - do każdej ludzkiej duszy? I dlatego ponownie czekamy na
Chrystusa. Cała ludzkość czeka na
Niego. Potrzebujemy Jezusa.
Dlatego my wszyscy ośmielamy
się ponownie Cię prosić Panie Jezu:
Przyjdź, Pojednanie, już więcej nie
zwlekaj; niech Twa obecność przywróci nam łaskę i wprowadź wszystkich znużonych wędrowców do domu
Ojca Twego! Amen.
Brat Szczepan
N A S Z A
P A R A F I A
3
Adwentowe Znaki Szczególne
Symbolika Adwentu
Kultura ludowa jest „wielkim
skarbem, którego nie wolno zakopać w ziemi, lecz trzeba z niego
wciąż czerpać” – mówi Jan Paweł
II. W kulturze polskiej obrzędy religijne, zwyczaje chrześcijańskie
i wartości wiary, należą do skarbca
naszej kultury narodowej. W tradycji chrześcijańskiej Adwent ma również bogatą symbolikę i zwyczaje:
Roraty – to poranna Msza św. ku
czci Najświętszej Maryi Panny. Nazwana została od słów „Rorate coeli” (spuście rosę niebiosa). W Polsce najstarsze ślady Mszy św. roratnej sięgają XIII w. Według niektórych źródeł roraty zapoczątkował
Przemysław Pobożny w Poznaniu,
a następnie przejąl ten zwyczaj Bolesław Wstydliwy w Krakowie. Roraty odprawiane na Wawelu gromadziły wszystkie stany polskie (króla,
duchowieństwo, senatorów, szlachtę, rycerstwo, mieszczan i chłopów),
które kolejno zapalały jedną świecę
siedmioramiennego świecznika wy-
mawiając słowa „jestem gotowy na
sąd Boży.”
Roratka – to dodatkowa świeca
ozdobiona mirtą, symbolizuje Maryję, która w swoim łonie niesie Chrystusa – Światłość Prawdziwą. Zapalona świeca przypomina nam, że razem z Maryją mamy czuwać i oczekiwać na przyjście Syna Bożego.
Lampiony adwentowe - światło
posiadało zawsze bogata symbolikę
jako, że jest symbolem Chrystusa.
Sam o sobie Chrystus mówi „Ja jestem światłością świata” (J 8, 12).
Świeca jest symbolem życia chrześcijanina, przypomina o gotowości
do spotkania z Jezusem u progu
wieczności. Lampiony adwentowe
są dobrą ilustracja przypowieści Jezusa o roztropnych pannach, które
zabrały oliwę do naczyń i z płonącymi lampionami oczekiwały na
przyjście Oblubieńca.
Wieniec adwentowy – ten piękny zwyczaj wieszania w naszych
kościołach wieńca w Adwencie na-
rodził się we wschodnich Niemczech. Posiada bogatą symbolikę:
światło, zieleń i okrąg – oznaczają
wspólnotę, oczekującą w miłości
i radości na przyjście Pana.
W pierwszą niedzielę zapalamy jedną świecę, w drugą dwie, w trzecią
trzy. W czwartą wszystkie cztery
palące się świece oznajmiają przyjście Jezusa, który jest Światłością.
Pusty żłóbek – wzywa nas do
szukania Jezusa, zarówno Tego
z Ewangelii, jak i Tego, którego dzisiaj spotykamy w ludziach, szczególnie tych, którzy są w potrzebie.
Figura Matki Bożej – zwyczaj
ten polega na przyjmowaniu do naszych rodzin figury Matki Bożej
z kościoła po roratach. Rodzina
w znaku figury zaprasza najczęściej
na jedną dobę Maryję do swego domu. W ten sposób pojawia się scena
sprzed 2000 lat, kiedy to Maryja
udała się do domu Elżbiety i Zachariasza, by usłużyć swej krewnej.
Opracował R.K.
Święty Franciszek Ksawery
Święci tego tygodnia
Franciszek urodził
się w 1506 r.
w Hiszpanii na zamku Xavier (co w języku Basków oznacza nowy dom),
w rodzinie doktora
uniwersytetu w Bolonii, prezydenta
Rady Królewskiej
Navarry. Do 18. roku życia wychowywał się w rodzinnym zamku, aby
w 1525 roku wyruszyć zeń na studia
do paryskiej Sorbony i nigdy więcej
nie wrócić w rodzinne strony.
W Paryżu spędził 11 lat. Tam
poznał św. Ignacego Loyolę, bł. Piotra Favre oraz czterech innych spośród ,,pierwszych jezuitów'', z którymi wkrótce złożył pierwsze ślubu
zakonne Towarzystwa Jezusowego.
W trzy lata później przyjął święcenia kapłańskie, a następnie wszyscy
udali się do Rzymu, by oddać się do
dyspozycji Papieżowi. Gdy król
Portugalii prosił św. Ignacego o posłanie do dopiero odkrytych Indii
swoich kapłanów, na ochotnika
zgłosił się 30-letni Franciszek.
Po wielu przygodach i 13 miesiącach podróży dotarł wreszcie do
portugalskiej koloni w Indiach. Po
przybyciu od razu poświęcił się najpierw pracy wśród przebywających
tam Portugalczyków, a następnie
udał się na południowe wybrzeże,
gdzie pozyskał wielu chrześcijan.
Stąd dalej wyruszył na wschód, do
Malakki (dzisiejszej Malezji) i jeszcze dalej na Moluki i sąsiednie wyspy (dziś w granicach Indonezji).
W 1548 roku wrócił do Goa i postanawił odbyć wyprawę do Japonii.
Co ciekawe, nie udaje mu się dotrzeć przed oblicze cesarza, bo nie
miał dla niego podarków...
„Jedynym” ewangelizacyjnym sukcesem było założenie stuoasobowej
wspólnoty chrześcijan. Ponieważ
święty Franciszek Ksawery był
przekonany o wielkim kulturowym
wpływie Chin na kraje ówczesnego
Dalekiego Wschodu, dlatego postanowił się udać do tego kraju. Dotarł
jednak tylko do małej wysepki Sancjan, pod Kantonem, skąd zamierzał
przeprawić się na kontynent. Jednak
opuszczony przez prawie wszystkich podupadł na zdrowiu i zmarł
3.12 1552 roku, mając 46 lat.
Paweł V beatyfikował go
w 1619 roku, a Grzegorz XV kanonizował go w 1622 roku. W 1748
roku Benedykt XIV ogłosił do patronem misji w Indiach, a Pius XI
w 1927 roku patronem wszystkich
misji katolickich na całym świecie.
Jest także orędownikiem w czasie
zarazy i burz. W ikonografii św.
Franciszek Ksawery przedstawiany
jest w sukni jezuickiej obszytej
muszlami lub w komży i stule. Jego
atrybutami są: gorejące serce, krab,
krzyż, laska pielgrzyma, stuła.
A.L.
4
N A S Z A
Co w Trawie Piszczy
Wydarzenia Kulturalne i nie tylko
„Parami do Nieba - Małżeńska droga świętości” - to najnowsza książka red.
nacz. miesięcznika „Więź”- Zbigniewa Nosowskiego. Promocja publikacji odbędzie
się w środę, 1.12. o godz. 17.30 w Klubie Inteligencji Katolickiej w Warszawie.
W spotkaniu wezmą udział: Krzysztof Łoskot - ruch „Małżeńskie Drogi”, o. Mirosław Pilśniak OP - duszpasterz Spotkań Małżeńskich oraz Monika Waluś - doktorantka teologii duchowości UKSW.
30.11. o godz. 19:00 ciekawy koncert EUANGELION, szczególnie dla młodzieży. Pierwszy koncert w nowym składzie i nowym brzmieniu rockowo-rapowym. Na
koncercie będzie można nabyć po promocyjnej cenie najnowszy Maxi Singiel zespołu! „Bądźcie tam z nami!” zapraszają organizatorzy. Warszawa-Stegny, Parafia
Księży Marianów, ul. Św. Bonifacego (dolny kościół). WSTĘP WOLNY!
„ZA CZERWONYM HORYZONTEM” to spotkanie najnowszej sztuki polskiej
i rosyjskiej, szeroka prezentacja twórczości młodych, przede wszystkim, artystów,
którzy pokażą prace powstałe po roku 2000. Warszawa, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, od 30.11.
Międzynarodowa konferencja z okazji 100. rocznicy urodzin Witolda Gombrowicza, 2.12 - 4.12. Jednym z motywów konferencji będzie pytanie, czym Gombrowicz przyciągał artystów i tłumaczy. Wernisaż wystawy fotografii z najgłośniejszych inscenizacji gombrowiczowskich.
Wernisaż wystawy „Zanim Ingmar stał się Bergmanem” odbędzie się 3.12
o godz. 18. w Galerii Elektor Mazowieckiego Centrum Kultury i Sztuki (ul. Elektoralna 12). Wystawa oraz film „Sarabanda” będą miały w Warszawie swoją premierę. Od 3.12 do 5.12 w kinie „Muranów” odbędzie się natomiast przegląd filmów
Ingmara Bergmana.
Prapremiera 4.12-„111”, autorstwa Tomasz Mana w reżyserii Redbad Klynstra,
rozpocznie się kolejna edycja Laboratorium Dramatu w Tetrze Narodowym.
Przygotował Rafał W.
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
I NIEDZIELA ADWENTU 28.11.2004 R.
1. Dziś początek Nowego Roku Liturgicznego. Rozpoczyna go Adwent – okres oczekiwania i przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia. Starajmy się jak najlepiej
wykorzystać ten czas łaski.
2. Roraty – czyli poranna Msza św. w adwencie ku czci Matki Bożej będzie odprawiana codziennie o godz. 6.00 z wyjątkiem niedziel i uroczystości. Zapraszamy do licznego udziału. Prosimy również, by na Roraty przychodzić z lampionami lub świecami. W środę w sposób szczególny do udziału w roratach zapraszamy młodzież.
3. Przypominamy, że dziś o godz. 16.00 Msza święta dla rodziców i dzieci przygotowujące się do I Komunii świętej.
4. Również dziś po Mszach świętych kiermasz książek. Będzie można nabyć świece
wigilijne, kartki świąteczne z życzeniami i kopertą oraz kalendarze na Nowy Rok.
5. W tym tygodniu obchodzimy święta i wspomnienia:
− we wtorek święto św. Andrzeja - Apostoła;
− w czwartek wspomnienie bł. Rafała Chylinskiego - kapłana;
− w piątek wspomnienie św. Franciszka Ksawerego – kapłana;
− w sobotę wspomnienie św. Barbary – dziewicy i męczennicy.
6. We wtorek o godz. 19.00 spotkanie w sali na plebani z rodzicami kandydatów na
ministrantów .
7. W środę o godz. 19.45 w kościele spotkanie z wszystkimi ministrantami młodszymi
i starszymi oraz z Asystentami i Lektorami. Po spotkaniu okazja dla nich spowiedzi
św. przed I Czwartkiem miesiąca.
8. W I czwartek miesiąca na Msze świętą o godz. 18.00 zapraszamy wszystkich Ministrantów i ich rodziców. Będziemy modlić się w intencji powołań kapłańskich i zakonnych z naszej parafii.
9. W I piątek spowiedź podczas porannych Mszy świętych i od godz. 15.30 – dla
dzieci. A o godz. 16.30 Msza św. Po Mszy św. zmiana tajemnic różańcowych dla
dzieci. Do chorych kapłani udadzą się od godz. 9.00.
10. W I sobotę po Mszy Św. o godz. 18.00 wystawienie Najświętszego Sakramentu w
Kaplicy Aniołów, Litania do Matki Bożej i akt oddania oraz różaniec. O godz. 20.00
Msza Św. w intencji Wspólnoty Żywego Różańca, zmiana tajemnic i zakończenie
Apelem Jasnogórskim.
11. W przyszłą niedzielę o godz. 14.00 Msza święta dla przedszkolaków.
12. Przypominamy. że są roznoszone opłatki przez Br. Mariana Świerczewskiego pracującego w naszej parafii oraz br. Mariana Pałubiaka, który pracuje w Miejscu Piastowym. Bracia posiadają identyfikatory z nazwiskiem i imieniem oraz pieczątka
parafii. Opłatki są roznoszone w godzinach od 17.00 do 21.00.
P A R A F I A
VIII Dziecięcy
Festiwal Kolęd
Bemowo 2004/2005
w Parafii Matki
Bożej Królowej Aniołów
w Warszawie
REGULAMIN:
1. Zgłoszenia do konkursu od 21 do 30
listopada 2004 r.
2. Dzieci do klasy VI szkoły podstawowej (włącznie);
3. Zapisy:
− W niedzielę po każdej Mszy Św. w
zakrystii;
− Od
poniedziałku do soboty
w godz. 8.30-19.30 na furcie;
− Osobiście u ks. Marka POSEŁKIEWICZA lub tel.635 24 58;
− Bezpośrednio
na lekcji religii
u Księży bądź Sióstr;
− Na e-mail: [email protected].
4. Zgłoszenie powinno zawierać: imię i
nazwisko, wiek, nr telefonu.
5. Próby każdy przeprowadza we własnym zakresie. Każdemu chętnemu
uczestnikowi proponujemy zakup
płytki CD z podkładem muzycznym
do kolęd w cenie 5 zł /szt. Można
również występować z własnym
akompaniamentem bądź acapella.
6. Każdy z uczestników przygotowuje
jedną kolędę lub pastorałkę.
7. Osoby, które grają z nut proszone są
o przyniesienie w dzień eliminacji
kopię dla jury.
8. Występ może być indywidualny lub
grupowy (max 3 osoby).
9. Zespoły większe od w/w liczby będą
mogły wystąpić, ale poza konkursem. Zgłoszenia do występu – jw.
Jednakże udział w Festiwalu nie będzie oceniany.
10. W konkursie nie mogą brać udziału
ubiegłoroczni laureaci. Ich występ
będziemy mogli oglądać podczas
Koncertu Laureatów.
11. Przesłuchania wstępne kandydatów
(aula na plebanii):
− sobota
11 grudnia 2004 r. (od
godz.10:00);
− niedziela 12 grudnia 2004 r. (od
godz.11.30).
12. INFORMUJEMY, iż godziny przesłuchań mogą ulec zmianie (dotyczy to
niedzieli).