KOT ABISYŃSKI

KOT ABISYŃSKI
Koty abisyńskie to jedna z najstarszych ras. Jej pochodzenie nie jest do końca wyjaśnione.
Według bardzo rozpowszechnionej, ale zupełnie nieprawdopodobnej legendy rasa liczy sobie już
kilka tysięcy lat i pochodzi z Abisynii (obecna Etiopia). Podobizny rzekomych "Abisyńczyków"
można odnaleźć na płaskorzeźbach i posągach pochodzących z Egiptu czasu faraonów.
Planowa hodowla tej rasy rozpoczęła się na początku XIX wieku, kiedy to do Wielkiej Brytanii
przywieziono protoplastów tej rasy. Pierwszym znanym abisyńczykiem była Zula - kotka
uwieczniona na rysunku z 1868 roku. Ówczesne koty abisyńskie różniły się znacznie od obecnie
znanych.
W 1934 roku Abisyńczyki zawitały do USA.
Pierwszego abisyńczyka do Polski sprowadził ze Szwecji w 1994 sędzia FIFe Marek Chadaj. Do
2003 roku w kraju istniało kilka hodowli tych kotów. Nowe hodowle powstały za sprawą kotów
sprowadzonych głównie z Norwegii, Niemiec, Holandii, Finlandii, Danii i USA.
Kot abisyński to średniej wielkości kot, smukły, doskonale umięśniony, o migdałowych oczach.
Wyglądem przypomina miniaturową pumę. Sierść krótka, z niewielką ilością podszerstka. Waga
od 2,5 do 5 kg (często do 3-4 kg).
Kot abisynski ma wyjatkowo piekną, smukłą sylwetkę. Lekki, miękki, skradający się chód
zawsze czujnego, dzikiego zwierzątka, które nie chce spłoszyć potencjalnej zdobyczy. Widok
poruszającego się abisyńczyka jest zachwycajacy, trudno oderwać od niego wzrok.
Jego głowa ma kształt klina z zaokrąglonymi konturami. Jest szeroka między uszami, z
wypukłym czołem i umiarkowanie zaznaczonym przełomem. Broda powinna być dobrze
rozwinięta, a kufa (pysk) nie spiczasta, ani nie kwadratowa. Oczy mają kształt migdałów, są duże
i wyraziste, szeroko rozstawione, ozdobione czarną obwódką, w kolorze bursztynowym,
zielonym lub orzechowym. Uszy są duże, szerokie u nasady i szeroko rozstawione.
Tułów jest giętki, sprężysty i dobrze umięśniony, o wyważonych proporcjach. Kończyny są
szczupłe, długie, o drobnej kości, zakończone małymi, owalnymi stopami.
Szata abisyńczyka jest krótka, sprężysta i przylegająca, o delikatnej strukturze, z
charakterystycznym dla rasy tickingiem, spowodowanym obecnością genu agouti. Każdy włos
ma kilka - ułożonych na przemian - jaśniejszych i ciemniejszych prążków oraz ciemną
końcówkę. Dzięki temu szata ma niepowtarzalny deseń, przypominający kolorem futro zająca.
Niektóre części ciała - pierś, brzuch i wewnętrzna strona kończyn - pozostają jednolicie
umaszczone. Jaśniejsza sierść wokół oczu i warg, znak litery M na czole, pręga na grzbiecie,
czarne obwódki wokół oczu i obrzeżone lusterko nosa są pozostałością rysunku tabby. Ich ogon
jest zazwyczj bardzo długi. Jest on gruby, szeroki u nasady i na końcu szpiczasty. Jego głowa
początkowo miała małe, osadzone na szczycie głowy uszy i niewielkie, okrągłe oczy. Obecnie
uszy abisyńczyków są bardzo duże, szerokie u podstawy, lekko zaokrąglone na końcu. Na tylnej
części ucha charakterystyczny rysunek sierści "odcisk kciuka Mahometa". Uszy razem z
podbródkiem powinny tworzyć kształt trójkąta równobocznego. Oczy duże, o migdałowym
kształcie z wyraźną obwódką w kolorze tickingu.
Maść w 4 podstawowych kolorach:
- dziko umaszczony (według FIFe - ABY n, według CFA - ruddy) - tułów rudobrunatny z
czarnym tickingiem, podszerstek ciemnobrzoskwiniowy lub ciemnopomarańczowy; pięty, koniec
ogona, poduszki - czarne, nos z różowy z czarną obwódką
- sorrel (według FIFe - ABY o, według CFA - red) - tułów miedzianorudy z
czekoladowo-brązowym tickingiem i ciemnobrzoskwiniowym podszerstkiem, poduszki i nos
różowe
- niebieski (według FIFe - ABY a, według CFA - blue) - rozcieńczona barwa odmiany dziko
umaszczonej;
- beżowo-płowy (według FIFe - ABY p, według CFA - fawn) - rozcieńczona odmiana sorrel.
Odmiany te występują także w odmianach srebrzystych, wtedy podszerstek jest srebrzystobiały,
zaś kolor tickingu pozostaje bez zmian.
Kot abisyński ma żywy temperament i wspaniały towarzyski charakter. Jest elegancki i pełen
gracji. Zwinny, skoczny i dynamiczny, lubi zabawy i wspinaczkę - warto sprawić mu specjalny
słupek z podestami ("drapak"). To kot inteligentny, ciekawski i wszędobylski. Zwykle przebywa
tam, gdzie akurat coś się dzieje. Chociaż jest ruchliwy, łatwo przystosuje się do stałego
przebywania w mieszkaniu, ale trzeba dostarczyć mu rozrywek. Chętnie uczy się różnych
sztuczek, ale tylko wtedy, gdy sprawia mu to przyjemność. Bardzo chetnie aportuje rzucane
przedmioty. Potrafi być bardzo konsekwentny w działaniu - jeśli coś sobie postanowi, trudno go
od tego odwieść. Jednak najbardziej zalezy mu na tym, że by zachować dobre układy z
opiekunami i otoczeniem.
Abisyńczyk jest łagodny wobec ludzi. Nie zdarza mu się wystawić pazurów, a tym bardziej
ugryżć człowieka. Właściciela obdarza ogromnym przywiązaniem, chętnie okazuje uczucia i
zazwyczaj dopomina się o codzienną porcję pieszczot.
Towarzyszy chętnie podczas
codziennych czynności. Akceptuje wszystkich domowników, którzy odosza się do niego z
szacunkiem i miłością. Jest zwierzęciem towarzyskim i odważnym, lubi gości. W odróżnieniu od
przedstawicieli wielu innych ras nie boi się obcych. Nawet jesli jest wobec nich nieufny,
ciekawośc i chęć poznania bierze górę. Zawsze przychodzi zobaczyć kto przyszedł.
Ze względu na łatwość kontaktu i całkowity brak agresji w krajach skandynawskich kot abisyński
jest wykorzystywany do felinoterapii dzieci i dorosłych.
Jest kotem dyskretnym i cichym. Prawie nigdy nie wydaje głośnych dźwieków. Nie jest zbyt
rozmowny, a jesli już sie odezwie, wydaje dżwieki podobne do świergotu.
Chętnie przebywa wśród innych kotów - ze względu na silny charakter, zazwyczaj przewodzi w
grupie. Mimo to, nie jest agresywny. Zazwyczaj nie wdaje się w utarczki. Rzadko odpowiada
złością na zaczepki. Nie daje się sprowokować do awantur, raczej szuka sposobu zawarcia
znajomości bez awantur.
Nie ma w nim śladu złośliwości, czy osławionej kociej pamiętliwości. Będzie przestrzegał (w
naszej obecności) zasad, które mu wpoimy.
Mimo, że wszędzie zagląda i wchodzi w każdy kąt, rzadko zdarza mu się zrobić szkodę. Jest
bardzo zwinny i delikatny. Potrafi lawirować pomiędzy różnymi bibelotami, oglądać je,
obwąchiwać i nic nie przewrócić. Jest tak drobny i lekki, że wskakując na meble nie rysuje ich
pazurkami.
Ogromną zaletą kota abisyńskiego jest dobre zdrowie. Jest to stara, przez wieki
wyselekcjonowana w naturalnych warunkach rasa. Zadbane i odpowiednio karmione abisyńczyki
cieszą się przez długie lata dobrym zdrowiem i kondycją.
Jest to bardzo ceniona rasa ze względu na bardzo dobre zdrowie.
Koty abisyńskie nie wymagają prawie żadnych zabiegów pilelęgnacyjnych. Poza obcinaniem
pazurków i wyczyszczeniem uszu, praktycznie niewiele jest do roboty. Szata kota abisyńskiego
nie wymaga wiele pielęgnacji, wystarczy wyczesać ją raz w tygodniu, aby usunąć martwy włos.