„Jesteśmy” / „Ми-є” Teatru Pralnia (Kijów/Ukraina) / Teatru Szwalnia

„Jesteśmy” / „Ми-є” Teatru Pralnia (Kijów/Ukraina) / Teatru Szwalnia

„Jesteśmy” / „Ми-є”
Teatru Pralnia (Kijów/Ukraina) / Teatru Szwalnia (Łódź),
czyli czym dla mnie jest Ojczyzna?
Cele zajęć:








kształtowanie u uczniów postaw warunkujących sprawne i odpowiedzialne funkcjonowanie we
współczesnym świecie;
refleksja nad szczególnie istotnymi problemami świata, człowieka, cywilizacji, kultury;
pobudzenie osobistej i zbiorowej refleksji nad pojęciem Ojczyzna;
określenie pojęcia mała i duża Ojczyzna;
tworzenie samodzielnej wypowiedzi argumentacyjnej dotyczącej tematu;
rozwijanie umiejętności dyskusji oraz wymiany poglądów;
rozwijanie świadomości językowej jako elementu budującego tożsamość grupową;
środowiskowa, narodową;
analiza obrazu na przykładzie działań uczniów i spektaklu;
Materiały
Małe karteczki, duże kartki papieru, taśma malarska lub kreda, pudełka tej samej wielkości (po butach)
oklejone jednolicie na przykład szarym papierem ( USTALAMY Z UCZNIAMI, ŻE PRZYNOSZĄ JUŻ
OKLEJONE PUDEŁKA NA ZAJĘCIA), długopisy.
Fragmenty
książki
„Kto
ty
jesteś?”
J.
Olech
i
E.
Bąka
dostępne
na
http://wytwornia.com/index.php?s=karta_skany&id=40&p=78 lub całość książki
Metody pracy
burza mózgów, dyskusja, ćwiczenia
plastyczne, praca z tekstem, instalacja
ruchowe,
ćwiczenia
ZAJECIA MOŻEMY PODZIELIĆ NA DWIE OSOBNE
LUB POTRAKTOWAĆ JAKO CAŁOŚĆ. CZAS 90 MINUT.
improwizacyjne,
JEDNOSTKI
ćwiczenia
LEKCYJNE
I CZĘŚĆ ZAJĘĆ
Burza mózgów i mapa myśli - 15 minut
Dzielimy uczniów na kilka grup o równym ilościowo składzie. Dajemy każdemu uczniowi po dwie małe
kartki.
Na jednej każdy uczeń pisze: Co najbardziej lubi robić? Jakiego rodzaju działania są dla nich obecnie
ważne?
Na drugiej kartce: Czego oczekuje od niego rzeczywistość, rodzice?
Prosimy, aby grupa wybrała jedną osobę spośród siebie, która przyjmuje pozę charakterystycznego dla
ich wieku działania.
Prosimy, aby ta osoba położyła się na podłodze zachowując istotne elementy pozy, a reszta grupy okleja
jej kontur taśmą malarską.
Wszyscy uczniowie z grupy układają w konturze karteczki dotyczące „ja chcę”, a na zewnątrz „świat,
rzeczywistość chce...”
Prosimy uczniów, aby pooglądali zapiski swoich kolegów.
Działania ruchowe - 15 minut
Każdy uczeń wybiera jedna kartkę ze środka i z zewnątrz losowo wybranego konturu. WAŻNE, żeby to
nie była kartka ucznia.
Prosimy uczniów, aby pokazali obraz złożony z „rzeźb” z ciała.
Pierwszy pokazuje „ja chcę”, drugi „czego rzeczywistość/ inni ode mnie chcą”.
Proponujemy uczniom znalezienie sposobu, aby w trakcie ruchu przeszli od obrazu „ja” do obrazu
„rzeczywistość chce”.
Dyskusja - 15 minut
Odwołujemy się do obrazów stworzonych przez uczniów.
Zadajemy pytania, jak te dwa obrazy ze sobą „rozmawiają”. Czy się uzupełniają, a może kontrastują ze
sobą.
Pytamy także, czy człowiek może być cały czas skupiony tylko na „ja chcę”, czy rzeczywistość może od
niego czegoś wymagać. Odwołując się do elementu przejścia w ruchu od jednego obrazu do drugiego,
pytamy, kiedy taka sytuacja jest możliwa. Kiedy dostrzegamy konieczność uwzględnienia roli
rzeczywistości zewnętrznej w naszym życiu. Czy to jest ważne? Czy możemy cały czas być skupieni
tylko na realizowaniu wyłącznie własnego „ja”?
Odwołujemy się do sytuacji spektaklu, jeśli to możliwe, i do obrazów, w których pojawiają się typowe
działania młodych ludzi oraz obrazów, w których otaczająca rzeczywistość pojawiła się w ich życiu.
II CZĘŚĆ ZAJĘĆ
Wstęp - 5 minut
Prezentujemy uczniom fragmenty książki „Kto ty jesteś?” i zakotwiczamy ich tym samym w temacie
zajęć.
Rozmawiamy chwilę o patriotyzmie na co dzień i patriotyzmie związanym z ważnymi datami, czy
świętami państwowymi.
Wracamy do spektaklu, jeśli uczniowie go widzieli, odwołujemy się do obrazów młodych ludzi, obrazów
zabawy, dbania o swój wygląd i zderzenia tych obrazów ze zdjęciami z Majdanu.
Burza mózgów i dyskusja - 15 minut
Dajemy każdemu uczniowi po dwie małe kartki. Na jednej pisze on, czym jest Ojczyzna dla niego, na
drugiej - z czym zbiorowo utożsamiamy słowo Ojczyzna.
Zachęcamy uczniów do przeczytania kartek. Rozmawiamy o osobistych i wspólnotowych skojarzeniach
ze słowem.
Określamy wraz uczniami, czym dla nich jest pojęcie małej i dużej ojczyzny.
Tworzenie instalacji - 10 minut
Opowiadamy uczniom o instalacji ze spektaklu „Ojczyzna” w reż. J. Sobczyk. Nawiązujemy do
spektaklu, gdzie od opisywania świata przez narrację „ja” aktorzy przeszli do narracji „wspólnotowej”.
Prosimy o włożeniu do pudełka kartki ze swoim imieniem, zamkniecie pudełka, a na wieczku pudełka
przyklejenie kartki z dwoma hasłami: opisującymi indywidualne i zbiorowe doświadczanie pojęcia
Ojczyzna.
Pudełka układamy w duży mur, a na jego górze ustawiamy napisany dużymi literami napis Ojczyzna.
Podsumowanie zajęć - 15 minut
Wspólnie oglądamy instalacje. Rozmawiamy o powstałym obiekcie i zapisanych na nim słowach
Opracowała: Aleksandra Drzazga