Zabawy i ćwiczenia oddechowe

Zabawy i ćwiczenia oddechowe
Ćwiczenia oddechowe są bardzo istotnym elementem terapii logopedycznej i działań stymulujących
ogólny rozwój dzieci. Powinny być one zawsze wstępem do pracy nad poprawną wymową.
Podczas zajęć logopedycznych tłumaczę dzieciom jak powinno wyglądać prawidłowe oddychanie i
objaśniam konieczność równomiernego spokojnego nabierania powietrza przez nos. Przypominam też o
możliwości gospodarowania oddechem tak, aby wystarczył na realizację dowolnej długości wypowiedzi.
W warunkach domowych Rodzice powinni również aranżować zabawy oddechowe, tak aby ćwiczenia
nie były jednostajne i nudne oraz aby były wplecione w zwykłe czynności dziecka i urozmaicały czas
spędzany razem.
Podczas zabaw oddechowych trzeba pamiętać, że:
- są one koniecznym elementem terapii logopedycznej i powinny być wykonywane precyzyjnie, dokładnie
i bez pośpiechu
- należy je wykonywać systematycznie przynajmniej raz dziennie
-powietrze należy nabierać swobodnie przez nos, bez niepotrzebnego przedłużania wdechu i wdychania
powietrza na zapas
-dziecko podczas zabaw oddechowych powinno być rozluźnione i spokojne
- wydech powinien być równomierny, spokojny i dostosowany do rodzaju zabawy
-przedłużanie wydechu nie powinno być zbyt długie, gdyż może opróżnić płuca z tzw. „powietrza
zapasowego” co może doprowadzić do zawrotów głowy
-każde dziecko ma własny, indywidualny rytm oddechu, inną pojemność płuc i dlatego powinno
wykonywać ćwiczenia zgodnie ze swoimi możliwościami
-dziecko nie powinno wykonywać ćwiczeń, gdy ma katar, niedrożny nos, jest przeziębione
-wydolność oddechowa dziecka pogarsza się w sytuacji gdy ma przerost trzeciego migdałka lub krzywą
przegrodę nosa, problemy alergiczne itp
Przykłady ćwiczeń oddechowych
-zdmuchiwanie z gładkiej, a następnie z chropowatej powierzchni (np. tkaniny, koca dywanu,
pogniecionej gazety) lekkich przedmiotów np. piłeczki, wacika, papierowych kuleczek, guzików,
koralików itp
-dmuchanie na wiatraczki lub zawieszone na nitkach lekkie przedmioty np. papierowe listki, kwiatki,
słoneczka, kolorowe piórka itd. (dmuchamy na zmianę: długo – krótko – jak najdłużej, słabo – mocno –
jak najmocniej)
-dmuchanie na świecę tak, aby nie zgasła i obserwowanie jak wygina się płomień
-gwizdanie na gwizdku (długo na spokojnym wydechu lub krótkimi seriami o takiej samej długości)
-robienie bąbelków w szklance lub miseczce z wodą przy użyciu słomki
-jednostajne dmuchanie do miseczki z wodą , aby w wodzie robił się dołek
-wąchanie kwiatów prawdziwych lub wymyślonych, rozpoznawanie zapachów z otoczenia np. z kuchni
-chuchanie na zmarznięte ręce, szybę, lusterko
-dmuchanie na kartkę papieru trzymaną w dłoni tak, aby kąt jej odchylenia wciąż pozostawał taki sam
-ćwiczenia z wdechem: przekładanie drobnych elementów za pomocą „wsysania” ich przez słomkę (np.
układanie kropek na wyciętym z papieru muchomorku lub biedronce, ozdabianie kuleczkami z folii
aluminiowej lub koralikami choinki narysowanej wcześniej przez dziecko itp)
-ćwiczenia z piórkami: zdmuchiwanie z ręki i łapanie, dmuchanie na piórko, aby jak najdłużej było w
powietrzu, mocne dmuchnięcie, aby piórko poleciało jak najdalej
-dmuchanie na samochodzik resorowy po trasie wyznaczonej na stole, dywanie lub kartonie
-dmuchanie ku górze na swoją grzywkę, aby się włosy ruszały i utrzymywały chwilę w powietrzu
-wykonywanie „dmuchanych obrazków” za pomocą kartki z plamą farby, którą dziecko rozdmuchuje z
pomocą słomki , aby powstał obrazek
-dmuchanie do celu, np. papierowych lub zrobionych z włóczki czy folii aluminiowej kuleczek
-dmuchanie na zabawki pływające po wodzie w czasie kąpieli (mogą być wykonane samodzielnie
wykonane samodzielnie, np. z nakrętek po napojach lub papieru)
-puszczanie baniek mydlanych
-ziewanie z głębokim wdechem powietrza i spokojnym wydechem
logopeda
mgr Monika Wrzos
Godne polecenia przy pracy nad oddychaniem:
*Izabela Jackowska,Iwona Rutkowska-Błachowiak „Plamki kropki, kropelki”
*Ewa Morkowska „Dlaczego ziewa hipopotam”
*Ewa Morkowska „Uczymy się chuchać, dmuchać i oddychać prawidłowo”
*Katarzyna Szłapa „Cmokaj,dmuchaj,parskaj,chuchaj”