Numer 6 - Szkoła Podstawowa w Miastkowie

Numer 6 - Szkoła Podstawowa w Miastkowie

Szkoła pod lupą
Numer 6
Miastkowo, luty 2013 r.
Zapowiedź numeru:
- Szkoła w Miastkowie
w liczbach
- Relacje z uroczystości:
 „Co obce poznajmy, co nasze
kochajmy”
 „W krainie baśni –pasowanie
pierwszaków na czytelników
biblioteki
 Fotorelacje – ferie w szkole
 Tradycje polskie
 Walentynki
 Kącik harcerski – Dzień Myśli
Braterskiej w drużynie harcerskiej
 Działalność Caritas
 Aktualności z biblioteki
szkolnej
 Konkurs z języka angielskiego

Kącik kulinarny

Złap power w nowym roku
 Coś dla każdego
Pierwsza wypożyczona książka przekazana przez
„bajkowe”postacie ze szkolnego koła.
Szkoła Podstawowa w Miastkowie w liczbach
Wraz z rozpoczęciem ferii zimowych zakończył się I semestr roku szkolnego
2012/2013. Oto kilka liczb związanych z klasyfikacją semestralną.
W klasach I – III w Miastkowie uczyło się 107 uczniów, z czego 34 osoby wzorowe,
56 – dobrych i dostatecznych oraz 17 mających trudności w nauce.
W klasach IV – VI uczy się 117 uczniów. Wystawiono łącznie 1115 ocen: 111 celujących, 297 bardzo dobrych, 332 dobrych, 251 dostatecznych, 122 dopuszczających,
2 niedostateczne. Ze sprawowania wystawiono: 27 oceny wzorowe, 39 bardzo dobrych,
36 dobrych i 14 poprawnych.
Wyniki klasyfikacji w poszczególnych klasach przedstawiają się następująco:
Średnia
Klasa
Uczniowie wzorowi/średnia
ocen
Bajno Natalia
5,4
4,2
IV a
Białobrzewska Wiktoria
5,1
Kruczkow Natalia
4,8
Lubiejewska Karina
5,0
4,1
IV b
Sadowska Karolina
5,0
Wiktorzak Natalia
4,8
Boguska Natalia
4,9
Chojnowska Natalia
5,4
Grzymała Martyna
5,7
3,7
Va
Kamienowska Kamila
5,0
Markowska Natalia
5,1
Szabłowska Zuzanna
5,0
Skrodzka Natalia
4,8
3,8
Vb
Kopeć Natalia
5,1
Dąbkowska Sylwia
5,0
Gortych Marceli
5,2
4,2
VI a
Korytkowski Patryk
5,2
Młynarczyk Monika
4,8
Korytkowska Magda
5,0
3,8
VI b
Malkhasyan Luiza
4,9
Średnia szkoły: 4,0
Gratulujemy wyróżnionym, a wszystkim życzymy jak najwięcej sukcesów w drugim
semestrze.
2
Relacje z imprez
„Co obce poznajmy, co nasze kochajmy”
Pod takim hasłem 28 lutego 2013 r. odbyło się przedstawienie uczniów klasy V a.
W barwny i ciekawy sposób zaprezentowali oni trzy regiony Polski: Śląsk, Kaszuby
i Małopolskę.
Wcielając się w role
mieszkańców tych odmiennych
kulturowo grup społecznych,
opowiedzieli o zajęciach, rozrywkach i ciekawych miejscach,
które warto zobaczyć. Poczęstowali uczestników potrawami
kuchni śląskiej, kaszubskiej
i góralskiej. Koleżanki i koledzy
z klasy V b z uwagą obejrzeli
występ rówieśników. Zostanie
on powtórzony na Festiwalu
Kultury Ludowej, który odbędzie się w kwietniu w Gminnym
Ośrodku Kultury w Miastkowie.
Opracowała: A. Brulińska
Uczniowie klasy V a z wychowawczynią Aliną Brulińską
3
W KRAINIE BAŚNI – pasowanie na czytelnika biblioteki
Dnia 13 lutego 2013 r. uczniowie klas pierwszych
uczestniczyli w uroczystym pasowaniu
na czytelników biblioteki
szkolnej.
Spotkanie z biblioteką szkolną było
wyjątkowo uroczyste, a pierwsza wypożyczona książka
na długo zapamiętana. Specjalnie na tę
okazję Koło Przyjaciół Biblioteki przygotowało inscenizację, podczas której uczniowie przekazali wiedzę o książce i bibliotece. W naszej szkole
pasowanie uczniów klas pierwszych odbywa się od kilku lat w II semestrze, kiedy
uczniowie znają cały alfabet.
Opracowała: Zofia Rogińska
Fotorelacja – ferie w szkole
W numerze 5 opisywaliśmy ferie uczniów klas czwartych w szkole. Oto fotorelacja z tego wydarzenia.
Ognisko z kiełbaskami…
4
…przygotowanie posiłków
… zajęcia na basenie w Ostrołęce
5
... Piżama disco
Tradycje polskie
Tłusty czwartek – w kalendarzu chrześcijańskim ostatni
czwartek przed wielkim postem,
znany także jako zapusty. Tłusty
czwartek rozpoczyna ostatni tydzień karnawału. W Polsce oraz
w katolickiej części Niemiec, wedle tradycji, w tym dniu dozwolone jest objadanie się. Ponieważ
data tłustego czwartku zależy od
daty Wielkanocy, dzień ten jest
świętem ruchomym. Następny
czwartek jest czwartkiem po Środzie Popielcowej i należy do okresu wielkiego postu, podczas którego chrześcijanie ze względów religijnych (pokutnych), jako przygotowanie do Świąt Wielkiejnocy powinni zachowywać jako wyraz
umartwienia wstrzemięźliwość. Najpopularniejsze potrawy to pączki i faworki, zwane
również w niektórych regionach chrustem lub chruścikami. Dawniej objadano się pączkami nadziewanymi słoniną, boczkiem i mięsem, które suto zapijano wódką. „Powie-
6
dział Bartek, że dziś tłusty czwartek, a Bartkowa uwierzyła, dobrych pączków nasmażyła” – mówi staropolskie przysłowie. Oczywiście nie bylibyśmy sobą, gdyby z tym świętem nie wiązał się żaden przesąd. Mówi się, że człowiekowi, który nie skusi się na ani
jednego pączka, w dalszym życiu nie będzie się wiodło. Przesądy przesądami, ale Polacy w tym dniu zjadają przeciętnie 2,5 pączka. Szacuje się, że tylko w tym dniu pochłaniamy aż 100 milionów pysznych pączków.
Jeden pączek to aż 200 kalorii, a to znaczy, że musielibyśmy biegać przynajmniej
20 minut, żeby go spalić. Jednak w tym dniu, nie przejmujmy się kaloriami!
Pysznych pączków, Kochani!
Środa popielcowa
Obrzęd posypania głowy popiołem wcale nie wywodzi się
z katolicyzmu, choć wzmianki
o nim pojawiają się na kartach Biblii, np. w Księdze Jonasza czy Joela. Znany był w wielu kulturach
i tradycjach – już w starożytnym
Egipcie i Grecji. Znajdujemy go
też u plemion indiańskich. Przed
wiekami ludzie posypywali sobie
głowy popiołem na przykład wtedy, gdy spotkało ich nieszczęście.
Także,
kiedy błagali
Boga
o przebaczenie win lub chcieli
uprosić łaskę.
Podobnie jest dziś. W kościele katolickim posypywanie głowy popiołem oznacza
pokutę, żałobę i jest znakiem pokory. Obrzędu dokonuje się w Środę Popielcową, bo ma
on być wyraźnym znakiem początku okresu Wielkiego Postu. Czasu refleksji, zadumy
i umartwienia. Kapłani posypując głowy wiernych wypowiadają sentencję: „Pamiętaj,
prochem jesteś i w proch się obrócisz" lub "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię".
Słowa te mają przypomnieć katolikom o kruchości życia i nieuchronnej śmierci. Mają
pomóc uświadomić sobie, że życie na ziemi jest drogą do Boga i zmobilizować do nawrócenia.
Popielec rozpoczyna okres 40-dniowego Wielkiego Postu. W tym czasie
w kościele odprawiane są szczególne nabożeństwa pokutne: Droga Krzyżowa i Gorzkie
Żale. Czas umartwienia i zadumy ma przygotować wiernych na święto Zmartwychwstania Pańskiego.
7
Walentynki
Kocham Cię o każdej porze
W moim domku czy na dworze
Czy jest zimno czy wiatr wieje
Moje serce wciąż szaleje
Walentynki są obchodzone w południowej
i zachodniej Europie od średniowiecza. Europa
północna i wschodnia dołączyła do walentynkowego grona znacznie później. Pierwowzorem walentynek było starorzymskie święto: Luperkalia.
Pomimo katolickiego patrona tego święta, czasem wiązane jest ono ze zbieżnym
terminowo zwyczajem pochodzącym z Cesarstwa Rzymskiego, polegającym głównie
na poszukiwaniu wybranki serca, np. przez losowanie jej imienia ze specjalnej urny.
Współczesny dzień zakochanych nie ma jednak bezpośredniego związku z jednym konkretnym świętem starożytnego Rzymu, choć jest kojarzony z takimi postaciami z mitologii jak Kupidyn, Eros, Pan czy Juno Februata.
Możliwe, że zwyczaje związane z tym dniem nawiązują do starożytnego święta
rzymskiego, zwanego Luperkaliami, obchodzonego 14–15 lutego ku czci Junony, rzymskiej bogini kobiet i małżeństwa, oraz Pana, boga przyrody. Z kolei Brytyjczycy uważają to święto za własne z uwagi na fakt, że rozsławił je na cały świat sir Walter Scott żyjący w XVIII wieku.
W naszej szkole tego dnia odbyła się poczta walentynkowa i każdy mógł
wysłać swojej sympatii kolorową „walentynkę”. Czy ty także wysłałeś?
Kącik harcerski
22 lutego – Dzień Myśli Braterskiej
Dzień Myśli Braterskiej – święto przyjaźni obchodzone
w dniu 22 lutego każdego roku przez harcerzy i skautów
na całym świecie.
22 lutego to dzień urodzin założyciela skautingu, sir Roberta Baden Powella (22 lutego 1857) i jego żony Olave
Baden-Powell (22 lutego 1889). Idea ustanowienia tego
dnia zrodziła się na 4. Międzynarodowej Konferencji
Skautek i Przewodniczek w 1926 roku w Stanach Zjednoczonych. Wybór daty padł na
dzień 22 lutego – rocznicę urodzin założycieli skautingu Roberta Baden-Powella, Naczelnego Skauta Świata i jego żony Olave Baden-Powell Naczelnej Skautki Świata. Początkowo było to święto dziewcząt, jednak z czasem również skauci dołączyli do jego
obchodów.
8
Dzień Myśli Braterskiej uświadamia skautom na całym świecie, jak jest ich wielu
i że wszyscy są dla siebie braćmi niezależnie od koloru skóry, narodowości, czy wieku.
W ten dzień harcerze myślą o sobie, składają sobie życzenia, przesyłają kartki, organizują różne gry terenowe lub spotykają się przy ognisku. Dla niektórych środowisk harcerskich Dzień Myśli Braterskiej jest okazją do zbiórki pieniędzy, często na cel charytatywny.
Robert Baden Powell – założyciel skautów
Kto chce należycie ocenić i poznać jakikolwiek ruch
społeczny, jakąkolwiek organizację, musi poznać
człowieka, który ją stworzył i który nią kieruje,
bowiem każda instytucja, każdy program działania jest wyrazem ducha i charakteru twórców.
Robert Baden Powell urodził się w 1857
roku jako wnuk szeryfa angielskiego hrabstwa
Kent, a syn pastora i równocześnie profesora
oxfordzkiego uniwersytetu. Po kądzieli był on
prawnukiem Nelsona oraz potomkiem Johna
Smitha, sławnego wilka morskiego, który za
czasów królowej Elżbiety zdobył dla Anglii
Wirginię.
Dziewiętnastoletni Robert, zaraz po
opuszczeniu kolegium, zaciągnął się jako podporucznik do jednego z pułków jazdy
w Indiach Wschodnich. Stanowił bardzo rzadki
w ówczesnym systemie wojskowym wyjątek,
mimo, że nie posiadał wykształcenia w akademii
wojskowej, został oficerem sztabowym, kierownikiem
manewrów, w 43 roku życia generałem pomocnikiem, w trzy lata
później generałem pomocnikiem jazdy i w dużym stopniu reorganizatorem armii angielskiej.
Bo też kariera wojskowa przynosiła mu triumf za triumfem. W roku 1895 na czele straży przedniej i zasięgu murzyńskiego armii Scotta pobija szybkością ruchów kilku
Aszantów. W 1896 dokonuje cudów zręczności, gdy jako szef sztabu Carringtona opanowuje powstanie olbrzymiego kraju Matabalów i Maszonów, a w 1899 osłania 600 km
granicę Rodezji i wytrzymuje przeszło 7 miesięcy oblężenia w małej osadzie Mafeking.
Powodzenie wojenne najlepszego skauta okazuje się zrozumiałe dopiero na podstawie wynalezionej przez niego taktyki i jego własnej metody kształcenia żołnierzy.
Żąda on od oficera, jak i od żołnierza, inicjatywy, przemyślności, usuwając musztrę na
plan drugi. Sam daje ciągle przykłady przemyślności i posługiwania się fortelami, np.
w czasie obrony w Mafeking Baden Powell nie miał dość drutu kolczastego, więc otoczył się gęstymi zasłonami „bez drutu” – każąc powbijać ponad rowami same kije i mijającym je żołnierzom udawać lub przechodzić pod nieistniejącym drutem. Gazety rozpisywały się potem o niemożności wykonania ataku na miasto z powodu gęstych prze-
9
szkód drucianych. Był też najlepszym szpiegiem wojennym i to zarówno w stepach
i górach Afryki, jak i w ludnych krajach starego kontynentu. Już w czasie swego urzędu
skauta naczelnego po odkryciu przed korpusem oficerskim planów niemieckiego najazdu na Anglię, czyni tajemne wycieczki szpiegowskie na tereny niemieckie. Wymyka się
obławie pruskiej policji, oglądają budowę nowych doków dla okrętów wojennych
i przypatrując się próbie nowych karabinów maszynowych.
Baden-Powell był nie tylko świetnym żołnierzem, ale wzorem najwierniejszego
przyjaciela i najlepszego syna. W ogóle zaś jego przymioty moralne, obok żołnierskich,
przypominają owe postacie bohaterskie, które były mistrzami dawnego chrześcijańskiego rycerstwa. Wojnę uważa za rzecz nieszczęsną i niemiłą, pragnie istotnie, aby między
wszystkimi ludźmi zapanowały stosunki braterskie, tak jak sam nigdy nie nawiedził
przeciwników, z którymi mu się przyszło potykać.
Stworzenie przez Bi-Pi ruchu skautowego wśród młodzieży angielskiej było odpowiedzią na żarliwe życzenie gorącego serca, aby zapewnić Ojczyźnie dzielniejszego
pokolenia, lepiej przygotowane do nękającego Anglię z innymi narodami współzawodnictwa
Na wodza takiego narodowego ruchu wychowawczego Robert Baden Powell
nadawał się znakomicie. Wszechstronnie uzdolniony i utalentowany żołnierz, literat,
a początkach skautingu sam tak pisze:
„Pomysł ćwiczenia chłopców w skautingu sięga roku 1884 roku, kiedy stosowałem je w swoim pułku rekrutów (...) Możliwość powierzania chłopcom odpowiednich
zadań i poważnego ich traktowania wypróbowałem w Mafeking w oddziale chłopców,
który zawiązał Lord Edward Cecil w roku 1899.”
"Ruch rósł sam z siebie i przybierał takie rozmiary, że w roku 1910 zrezygnowałem ze służby wojskowej, ażeby podjąć nowy obowiązek – kierowanie ruchem skautowym”.
„System mój oparłem na wychowaniu przeciwstawionym nauczaniu, jest zaś on
ewolucją pomysłów Epiktetea, zakonów średniowiecznych rycerzy, Zulów, Czerwonych Indian, Japończyków, dr Jahnia, Sir William Dan Bearda, W.T. Stead’a i innych”.
Skautowstwo przyjęły wszystkie cywilizowane narody. Po wielu latach jego istnienia nie znaleziono dotąd w systemie Baden-Powella żadnych stron ujemnych.
Skauci dali Anglii nowe pokolenie, które przezwyciężało grożący temu narodowi
upadek, które pchnęło Anglię o nowy milowy krok naprzód. To samo zrobi pokolenie
skautowe: każdy artysta-rysownik i muzyk, łączy w sobie dwa rzadkie przymioty –
dzielność i pewność, bohater, wreszcie człowiek, któremu każde przedsięwzięcie się
udawało – przedstawiał wyjątkowy wzór, który musiał pociągnąć i wywoływać współnaśladownictwo.
Hasłem „CZUWAJ!” i „Bądź gotów na każdą możliwość”, usunąć chce z życia
narodowego bierność, zadowolenie z wygodnego bytu bez troski o jutro. Stawia nam
przed oczyma wyobraźni obraz cudownego narodu, którego członkowie będą szlachetni, rycerscy i dzielni, szukać będą jak niegdyś Św. Jerzy (patron skautów), sposobności
i pola do walki o usunięcie krzywd ciemiężonych, o usunięcie zbrodni.
Opracowała Natalia Kruczkow
10
DZIEŃ MYŚLI BRATERSKIEJ w Drużynie Harcerskiej
23 lutego 2013 r. wzięliśmy udział w zlocie harcerskim zorganizowanym z okazji Dnia Myśli Braterskiej w Łomży. Spotkanie rozpoczęło się w Szkole Podstawowej
nr 10 zajęciami sportowymi, po których drużyny przygotowywały kartki okolicznościowe dla weteranów harcerskich. Następnie wyruszyliśmy na trasę biegu harcerskiego. Zadaniem każdej drużyny było odnalezienie ukrytych zadań i rozwiązanie ich. Jednym z punktów biegu były odwiedziny u harcerskich seniorów. Nasza drużyna spotkała
się z phm. Anną Skarżyńską, hm. Ireną Świderską oraz dh Henrykiem Cwaliną.
Po biegu udaliśmy się do Domu Harcerza na spotkanie pokoleń. Wspólnie z innymi harcerzami wysłuchaliśmy gawędy wygłoszonej przez dh. hm. Edwarda Stefanowicza, a dh. hm. Jan Bońkowski –„Huragan” przybliżył nam postać dh. Wicka – patrona harcerzy polskich. Całość przeplatana była piosenkami harcerskimi oraz prezentacjami ukazującymi postać twórcy skautingu gen. Baden Powela. Po wystąpieniu weteranów podsumowano bieg harcerski. Po sprawdzeniu poprawności rozwiązanych zadań
okazało się, że nasza drużyna zajęła I miejsce. W czasie spotkania mieliśmy okazję poznać dh. Chludzińskiego, który przez długie lata prowadził harcerstwo w Miastkowie.
Na zakończenie zlotu, przy pomniku Harcerzy Ziemi Łomżyńskiej na skwerze L. Kaliwody odbyło się Przyrzeczenie Harcerskie naszych harcerek: przyboczna Wiktoria Białobrzewska, zastępowe: Natalia Skrodzka, Natalia Bednarczyk i Martyna Grzymała
Drużynowa Dorota Białobrzewska
11
Po przyrzeczeniu harcerskim
SZKOLNE KOŁO CARITAS – akcje charytatywne
VI DIECEZJALNY BAL CHARYTATYWNY 2013 SZKOLNYCH KÓŁ CARITAS
W ferie – 29 stycznia
2013
r.
czternaścioro
uczniów ze Szkolnego Koła Caritas uczestniczyło
w VI Diecezjalnym Balu
Charytatywnym
2013
Szkolnych Kół Caritas,
który odbył się w Zespole
Szkół
Mechanicznych
i Ogólnokształcących nr 5
w Łomży.
Podczas balu wręczono Szkolnym Kołom
Caritas podziękowania za
udział w Bożonarodzeniowej Zbiórce Żywności oraz
Kweście
,,Bożonarodzeniowy Dar
12
Serca 2012”. Bal został rozpoczęty Polonezem. Biletem wstępu na bal były zabawki,
które wcześniej zebraliśmy w naszej szkole. Zabawki zostały przekazane dzieciom
przebywającym w szpitalach w dniu Światowego Dnia Chorego. Wspólna zabawa trwała do godziny 14:00.
Opracowała: Zofia Rogińska
,,GŁOS OJCA PIO – 125. ROCZNICA URODZIN”- Diecezjalny Konkurs
dla członków i sympatyków Szkolnych Kół Caritas
W dniu 16 lutego 2013 r. troje
uczniów z naszej szkoły wzięło udział
w finale Diecezjalnego Konkursu dla członków i sympatyków Szkolnych Kół Caritas
Diecezji Łomżyńskiej – ,,Głos Ojca Pio –
125. rocznica urodzin” – kategoria wiedzy.
Do finału diecezjalnego zakwalifikowali się
Martyna Grzymała, ucz. kl. Va, Natalia
Skrodzka, ucz. kl. Vb i Jakub Mierzejewski,
ucz. kl. Va.
Po zakończeniu konkursu i poczęstunku uczestnicy udali się na mszę świętą
do Kościoła pw. św. Brunona z Kwerfurtu w
Łomży, po której nastąpiło ogłoszenie wyników i wręczenie nagród. Nagrody wręczali ks. biskup Tadeusz Bronakowski i ks. Andrzej Mikucki – dyrektor Caritas.
Opracowała: Zofia Rogińska
13
AKTUALNOŚCI Z BIBLIOTEKI SZKOLNEJ – ROK SZKOLNY 2012/2013
"Książka jest niczym ogród, który można włożyć do kieszeni"
chińskie przysłowie
STATYSTYKA WYPOŻYCZEŃ W KLASACH I – VI
ZA MIESIĄC LUTY 2013 R.
Klasa
Liczba
uczniów
Liczba wypożyczonych książek
Średnia
na 1
ucznia
IA
IB
16
17
42
60
2,6
3,5
X
VIII
3,1
6,5
4,3
5,4
6,6
5,2
5,0
4,3
1,5
5,5
5,4
IX
II
VII
IV
I
V
VI
VII
XI
III
-
IIA
IIB
IIIA
IIIB
IVA
IVB
VA
VB
VIA
VIB
Razem
11
15
20
16
16
20
24
25
13
19
179
Wrzesień- 5,4
Październik- 3,8
Listopad- 6,6
34
98
86
86
105
110
120
108
19
105
973
Grudzień – 3,4
Styczeń- 3,6
Miejsca
Czarowanie słowem
Oto prezentujemy najlepsze teksty recenzji przekazane na konkurs organizowany
przez bibliotekę szkolną ,,Czytam, bo lubię”
Patryk Korytkowski, kl VI a
„Co tam u Ciumków” – Paweł Beręsewicz
Ciumkowie, to nie są dziwaczne stwory to po prostu mama, tata i dzieci. Są oni
także bohaterami opowiadania "Co tam u Ciumków?" Pawła Beręsewicza. To rodzina,
która u każdego czytelnika wzbudzi sympatię, czy to swym stosunkiem do dzieci, innych ludzi, czy pracy. Szalone i niezwykle zabawne pomysły zarówno dzieci jak i rodziców, sprawiają, iż przez cały czas czytania książki nie znika nam uśmiech z twarzy.
14
I jak tu się nie uśmiechać, jeśli okazuje się, że każdej pannie młodej wyrasta
kwiatek z ucha, że księżniczka Etka rozmawia przez telefon, a prawdziwym skarbem
okazują się dwie pary skarpet. A to jeszcze nie wszystko. Prababcia "złamała" Grzesiowi rękę, straszne potwory znęcały się nad biednym pajączkiem i jeszcze Burek, w ramach integrowania się z innymi kulturami zaczął jeść myszy. A wszystko to dzieje się
w życiu jednej rodziny, rodziny Ciumków.
"Co tam słychać u Ciumków?" to doskonały poradnik, wyjaśniający, jak poradzić
sobie ze wszystkim, z przyjęciem urodzinowym córeczki, jak należy postępować z kolegami i pająkami, w jaki sposób pobija się rekord świata, jak wygląda zabawa w gruszki oraz co należy zrobić by dzieci polubiły mleko i wypijały jego bardzo duże ilości.
"Co tam u Ciumków?" powinni przeczytać zwłaszcza rodzice, bo z książki tej można
dowiedzieć się, chociażby tego, jak ważne jest dla każdego chłopca posiadanie spinnera,
czy innych gadżetów dołączanych do przeróżnych artykułów spożywczych oraz jak
skrupulatnie potrafią nasze pociechy ukryć kożuszek wyprany w wybielaczu.
I choć wydawałoby się, że naruszanie czyjejś prywatności, to rzecz, której nie
wolno robić, w przypadku tej książki jest zupełnie inaczej. Tytuł "Co tam u Ciumków?"
to dobrotliwe zachęcenie do sprawdzenia tego, co tam nowego wymyśli zwariowana
rodzinka. Książka została napisana na podstawie problemów współczesnej młodzieży,
ale też osób starszych. Autor pokazał jak sobie z nimi poradzić i jak je przetrwać. Interesującym dopełnieniem są zabawne rysunki Surena Vardaniana, znanego każdemu zagorzałemu wielbicielowi książek dla dzieci. Zilustrował on także „ Baśnie braci
Grimm’’, „ Pinokio”, ”Akademię Pana Kleksa” i inne.
Paweł Beręsewicz w porównaniu do innych autorów ma wielką wyobraźnię dzięki, której pisze niesamowite książki. Pisarz porównuje wydarzenia w opowiadaniu do
współczesnych problemów.
"Co tam u Ciumków?" to książka dla każdej grupy wiekowej. Natomiast młodsi,
chętnie po nią sięgną, ze względu na wspomniane, zabawne ilustracje.
Natalia Wiktoria Kopeć, kl. Vb
„'Jest taka historia – opowieść o Januszu Korczaku”' – Beata Ostrowicka
Ostatnio przeczytałam książkę Beaty Ostrowickiej, pt. ''Jest taka historia
opowieść o Januszu Korczaku ''. Książka ta ma dla mnie wielkie znaczenie, gdyż
otrzymałam ją w nagrodę w konkursie literackim w 2012 roku, który był Rokiem
Janusza Korczaka. Książka jest pięknie wydana, pełna kolorowych ciekawych ilustracji
Joli Richter- Magnuszewskiej. Kiedy zaczęłam ją czytać, nie mogłam przestać, a gdy
skończyłam, poczułam wielki smutek. Tak bardzo było mi żal tych wszystkich dzieci,
które nie miały rodziców.
''Jest taka historia opowieść o Januszu Korczaku''- to historia opowiedziana małemu Jasiowi przez prababcię Franię, która była wychowanką Domu Sierot przy ulicy
Krochmalnej w Warszawie. Co więcej, wszystkie z przedstawionych przez babcię obrazów zmieniają się szybko w wyobraźni dziecka w jego własną historię, której staje się
bohaterem. Wraz z Franią, jej przyjaciółką Różyczką i innymi dziećmi z Domu Sierot,
prowadzonego przez Pana Doktora i Stefę Wilczyńską, poznają kolejne z tajemnic tego
smutnego, ale i magicznego miejsca. Dzieci uważały Janusza Korczaka za ojca, którego
15
tak im brakowało. W roli matki świetnie sprawdzała się pani Stefa. Autorka w tej książce zawarła to wszystko, co niesie ze sobą osoba Janusza Korczaka i przybliżyła życie
człowieka zwykłego i niezwykłego zarazem. Ten przyjaciel ''małych ludzi'', jak często
był nazywany, zawsze stawiał dobro dzieci na pierwszym miejscu. Był dla nich wzorem
do naśladowania. Sieroty chętnie słuchały jego opowieści, które snuł bardzo mądrze,
a zarazem dziecinnie. Jego serce było im całkowicie oddane. Każdą wolną chwilę spędzał ze swoimi wychowankami. 6 sierpnia 1942 roku Korczak wyruszył w ostatnią drogę- zginął razem z dziećmi w obozie zagłady w Treblince.
Polecam tę książkę wszystkim tym, którym nie jest obojętny los dzieci.
Marceli Gortych, kl. VIa
,,Stary człowiek i morze” – Ernest Hemingway
“Stary człowiek i morze” – to jedno z opowiadań autorstwa Ernesta Hemingwaya. Akcja rozgrywa się w Hawanie na wyspie Kuba. Głównymi bohaterami opowiadania
są Santiago – stary rybak oraz Manolin – młody przyjaciel starca. Autor w swej książce
porusza takie problemy jak starość, samotność oraz walki z przeciwnościami losu. Stara
się on pokazać, że chociaż czasami możemy czuć się samotnie, odrzuceni czy niepotrzebni, trzeba walczyć z pechem do końca, nie można się poddać, a także pokazuje, że
wierząc w siebie i dążąc wytrwale do celu, można osiągnąć wszystko. W życiu nie zawsze wszystko dzieje się po naszej myśli, co pokazuje przykład rybaka, dlatego powinniśmy się cieszyć i wykorzystywać każdą chwilę naszego życia.
Jednym z wątków, które autor umieścił w opowiadaniu, jest bezinteresowna przyjaźń pomiędzy Santiago, a Manolinem. Pomagają oni sobie nawzajem, nie oczekując
niczego w zamian.
Myślę, że autor pragnął pokazać jak ważna jest pomoc oraz zrozumienie w życiu
człowieka i jak przyjaciel może podnieść na duchu. Książka jest bardzo ciekawa i poruszająca, dlatego polecam ją każdemu.
Karol Ustaszewski, kl. VI b
,,Ten obcy’’ -Irena Jurgielewiczowa
Książka pt. "Ten obcy" Ireny Jurgielewiczowej zrobiła na mnie duże wrażenie.
Choć to lektura klasy szóstej, to naprawdę fajna książka, pełna niespodzianek oraz akcji.
Opowieść o czwórce przyjaciół, którzy znaleźli śpiącego pod leszczyną chłopca
"Obcego” – głównego bohatera o imieniu Zenek, który znajdował się w bardzo trudnej
sytuacji. Był to chłopiec bardzo wartościowy. Młodzieniec z powodu pijaństwa ojca
ucieka z domu, w poszukiwaniu wujka, u którego miał nadzieję znaleźć prawdziwy
dom. Wczesna śmierć jego mamy spowodowała, że Zenek nie znał matczynej miłości.
Zamieszkał on na wyspie czwórki przyjaciół – Julka, Mariana Uli i Pestki. Pestka to
dziewczyna radosna przeważnie uśmiechnięta i pewna siebie. Lubi być głównym tematem rozmów. Większość uważała, że jest ładniejsza od Uli. Jednak kiedy Zenek wyróżnił Ulę , Pestka poczuła zazdrość i niechęć do przyjaciółki. Ula to przeciwieństwo Pestki, była spokojna, cicha i nieśmiała. Właśnie ona jako pierwsza zapoznała się z Zenkiem, którego znalazła w krzakach. To ona przedstawiła go grupie przyjaciół. Po dłuższym spędzaniu ze sobą czasu zaprzyjaźnili się. "Obcy" zaimponował załodze wyspy
16
samodzielnością i zaradnością. Chłopiec był zdolny do bohaterstwa, narażając życie,
uratował dziecko. Był wrażliwy i czuły na krzywdę wyrządzaną zwierzętom. Stanął
w obronie psa włóczęgi, gdy dwóch innych chłopców obrzucało go kamieniami. Niemiłe doświadczenia w życiu uczyniły go bardzo nieufnym wobec ludzi i trudno było mu
nawiązywać nowe znajomości. Jednak przyjmuje pomoc od taty Uli i sierżanta Kowalskiego w odszukaniu wujka Antoniego. Pojechał do niego z ogromną radością. Wspólne
wakacje bardzo dobrze wpłynęły na każdego z grupy przyjaciół.
Książka jest przede wszystkim piękną opowieścią o miłości i przyjaźni. Uważam,
że to wspaniała lekcja życia dla młodych ludzi takich jak ja. Możemy nauczyć się jak
postępować wobec innych. Kiedy czytałem ją, napływały mi łzy do oczu, ponieważ
nigdy nie czytałem równie mądrej i wzruszającej powieści. Ta książka nauczyła mnie,
że tak naprawdę nikt nie jest "obcy", że ludzie mogą się różnić od nas wykształceniem,
umiejętnościami, inteligencją, wiekiem, poglądami, lecz mimo to zawsze pozostają
ludźmi i wciąż jest możliwa przyjaźń z nimi. Bo dla przyjaźni i miłości nie ma granic.
Monika Młynarczyk, kl. VIa
,,Ania z Zielonego Wzgórza'' – L.M.Montgomery
Po książkę ,,Ania z Zielonego Wzgórza'' sięgnęłam, gdyż była to pozycja wśród
lektur klasy VI. Tytuł i nazwisko Lucy Maud Montgomery znałam już wcześniej, gdyż
powieść tę czytał mój starszy brat.
Utwór przedstawia historię 11- letniej dziewczynki z sierocińca. Los uśmiechnął
się do niej, gdy za sprawą drobnej pomyłki zamieszkała z Marylą i Mateuszem Cuthbert. W ich posiadłości bohaterka przeżyła wiele przygód: ufarbowała włosy na zielono, upiła swoją przyjaciółkę Dianę winem, które wzięła za sok porzeczkowy itp.
Ania Shirley za sprawą dobrego serca i bujnej wyobraźni wniosła na Zielone
Wzgórze radość, optymizm i beztroskę. W miarę upływu czasu wyrosła na sympatyczną, uroczą i błyskotliwą nastolatkę. Postać głównej bohaterki okazała się mi bliska. Odkryłam wspólne cechy i zainteresowania.
Polecam tę książkę wszystkim lubiącym ciekawe powieści. Także tym, którzy
kochają baśń H. Ch. Andersena pt.,, Brzydkie Kaczątko'', gdyż można ją odnieść do tej
książki.
Monika Korytkowska, kl. VIb
,,Ten obcy”– Irena Jurgielewiczowa
,,Ten obcy" autorstwa Ireny Jurgielewiczowej to książka, którą ostatnio przeczytałam. Sięgnęłam po nią, ponieważ zachęciła mnie moja mama, twierdząc, że bardzo mi
się ona spodoba. Rzeczywiście-lektura wciągnęła mnie całkowicie. Myśląc co będzie
dalej, codziennie czytałam ją w czasie ferii zimowych.
Głównym jej wątkiem jest przyjaźń czwórki przyjaciół, którzy znaleźli śpiącego
w ich kryjówce kilkunastoletniego ,,Obcego". Ów chłopiec to Zenek Wójcik podróżujący autostopem w celu odnalezienia wujka. Nieznajomy znalazł się w niezwykle trudnej
sytuacji. Uciekł z domu przed ojcem-alkoholikiem, przez którego życie Zenka zamieniło się w koszmar. Mama jego zaś nie żyła. Można się domyśleć, jak trudny jest jego los.
Na szczęście nasz bohater spotyka na swojej drodze wspaniałych przyjaciół: Ulę, Pestkę, Mariana i Julka. Od tego momentu chłopiec nie jest sam. Wie, że w każdej chwili
17
przyjdą mu z pomocą. Ula najbardziej przejęła się losem ,,Obcego". Choć czasem zachowywał się on jakby uciekał przed całym światem-to tak naprawdę był jak dziecko
we mgle. Szybko rozszyfrowali go nastolatkowie. Zenek ukrywał się na wyspie, spał
pod gołym niebem, a przyjaciele przynosili mu jedzenie i pomagali, gdy tego potrzebował. ,,Obcy" imponował całej czwórce zaradnością i samodzielnością. Podziwiali jego
wrażliwość na krzywdę wyrządzaną zwierzętom oraz bohaterstwo w momencie ratowania przez chłopca dziecka z pędzącego wozu. Ula zaproponowała swą pomoc Zenkowi,
kiedy zranił się w nogę. Jej tata będący lekarzem opatrzył mu ranę. Wspólne przeżycia,
te dobre i te złe, uczyniły wakacje młodych ludzi wyjątkowo ciekawymi. Ula oraz Pestka przetrwały trudną próbę przyjaźni, zaś Marian nauczył się tolerancji wobec innych.
Julek chciał dorównać swym zachowaniem Zenkowi.
Nasz bohater odzyskał wiarę w to, że może jeszcze komuś zaufać. Pomoc, jaką
otrzymał, nie pozwoliła mu stać się przestępcą i złodziejem. Wspólne wysiłki doktora
oraz sierżanta Kowalskiego pozwoliły na odnalezienie wujka Zenka. W rezultacie wyjechał on do swego krewnego. Jednak pozostawił Uli list z wyznaniem miłości i obietnicą spotkania.
Powieść ,,Ten obcy" zachwyciła mnie do tego stopnia, iż dostrzegłam w niej
prawdę o życiu, tj. że ludzie są sobie bliscy, mimo różnic jakie ich dzielą. Uczy, że nie
dobra materialne są w życiu najważniejsze w życiu, lecz miłość i przyjaźń. Zachęcam
wszystkich, by sięgnęli po te lekturę, gdyż może się okazać, że zmieni ona życie niejednego czytelnika.
Sylwia Dąbkowska, ucz. kl. VIa
"Pollyanna"- Eleanor Hodgman Porter
Moje ferie zapowiadały się nudnie. Pewnego dnia postanowiłam wstąpić do biblioteki i wypożyczyć kilka książek.
Następnego dnia sięgnęłam po jedną z nich. Miała ona tytuł "Pollyanna". Jej
okładka była zaprojektowana mało zachęcająco. Na początku stwierdziłam, że będę żałowała, że ją w ogóle wypożyczyłam, bo na pierwszy rzut oka nie była zbyt ciekawa.
Jednak myliłam się. Po przeczytaniu dwóch rozdziałów uznałam, że przeczytam ją do
końca.
Powieść jest o dziewczynce Pollyannie. Udało się jej przekonać innych, jak wielkie znaczenie mają przyjazny stosunek do ludzi i świata, optymizm oraz pogodne uosobienie. Fabuła tej książki bardzo mnie wciągnęła. Książka składa się z XXXII rozdziałów, które czyta się z wielką przyjemnością. Życie bohaterki znacznie różni się od mojego, dlatego tak mnie zaciekawiło. Książka jest wyjątkowa. Po jej przeczytaniu zajrzałam do Internetu, by sprawdzić czy są inne części. Ucieszyłam się, ponieważ okazało
się, że tak. Były dwie: „Pollyanna Dorasta" i „Panna Billy". Przy najbliższej wyprawie
do biblioteki mam zamiar je wypożyczyć.
Dzięki tej książce nauczyłam się, że można inaczej spojrzeć na świat i cieszyć się
życiem. Również uświadomiłam sobie, aby nie oceniać książki po okładce. Miło i pożytecznie spędziłam ferie. Książka jest warta polecenia. Bardzo przypadła mi do gustu.
Sądzę, że każdy kto ją przeczyta, nie będzie żałował.
18
REGULAMIN
III EDYCJI WOJEWÓDZKIEGO KONKURSU RECYTATORSKIEGO
POD HASŁEM ,,POECI BLISCY DZIECIOM” dla uczniów klas 0 – VI
1. Konkurs odbędzie się 13 marca 2013 r. o godz. 10:00 w Gminnym Ośrodku
Kultury w Miastkowie.
2. W roku szkolnym 2012/2013 repertuar konkursowy obejmuje wybrany przez
recytatora utwór poetycki Wandy Chotomskiej.
3. Jury będzie oceniało wystąpienia recytatorów w trzech kategoriach: klasy 0, I-III
i klasy IV-VI.
4. Do konkursu może przystąpić maksymalnie trzech recytatorów, po jednym
z każdej kategorii.
5. Recytator przygotowuje na konkurs jeden utwór w całości lub fragmentach.
6. Czas prezentacji nie może przekroczyć 5 minut.
7. Jury ocenia:
 dostosowanie tekstów do możliwości wykonawczych i interpretacyjnych
recytatora,
 prawidłową i wyrazistą interpretację,
 poprawność dykcji,
 ogólny wyraz artystyczny.
8. Najlepsi wykonawcy będą uhonorowani nagrodami ( pierwsze trzy miejsca
w poszczególnych kategoriach: klasy 0, I – III i klasy IV-VI).
9. Wszyscy recytatorzy i nauczyciele otrzymają podziękowania.
10.Zgłoszenia należy przesyłać do 20 lutego 2013 r., na dołączonych kartach, na
adres:
Szkoła Podstawowa w Miastkowie, 18 – 413 Miastkowo, Łomżyńska 15.
Wystawa malarstwa Grażyny Nadrowskiej
W dniu 12 lutego 2013 r. w Galerii N w Łomży
odbył się wernisaż malarstwa p. Grażyny Nadrowskiej. Zgromadzone na wystawie prace to zaledwie
część dorobku twórczości. Jest to wystawa przeglądowa na której pokazane są kolejne etapy działalności
plastycznej, stąd ta różnorodność pod względem tematycznym i technik wykonania. Tematyka prac to: pejzaże, martwe matury, kapliczki, konie, elementy abstrakcjonizmu, a nawet subtelne akty. Obrazy wykonane są w technice: olejnej, pasteli suchej i grafiki (miedzioryt).Więcej o wystawie można się dowiedzieć na
stronie www. rok.4lomza.pl i www. naszakultura.pl
Wystawa w Galerii N, Łomża, Al. Legionów
133 będzie czynna do 12 marca 2013r.w godzinach
pracy Klubu Wojskowego w Łomży. Serdecznie zapraszam – Grażyna Nadrowska
19
Pani Grażyna Nadrowska podczas otwarcia wystawy.
Kącik kulinarny
,,Szyszki”
Składniki:
1. Około 60 g ryżu preparowanego.
2. 300 g cukierków krówek.
3. Wybrać krówki bezglutenowe.
4. 125 g margaryny lub masła
Sposób przygotowania:
1. Krówki pokroić na kawałki i razem
z margarynę (masłem) roztopić w garnku
na małym ogniu, ciągle mieszając. Dodać
ryż i wymieszać.
2. Z powstałej masy formować szyszki. Pozostawić do zastygnięcia.
20
ENGLISH CORNER
14th February – Valentine’s Day
Every February we celebrate Valentine's Day by giving flowers,
candy and cards to those we love.
We do this in honour of Saint Valentine.
You may be wondering, "Who is St. Valentine"?
Time to brush up on your Valentine's history!
Legend has it that Valentine was a priest who served during third century Rome.
There was an Emperor at that time by the name of Claudius II. Emperor Claudius II decided that single men made better soldiers than those that were
married. With this thought in mind he outlawed marriage for
young men in hopes of building a stronger military base. Supposedly, Valentine, decided this decree just wasn't fair and chose
to marry young couples secretly. When Emperor Claudius II
found out about Valentine's actions he had him put to death.
Another legend has it that Valentine was an imprisoned
man who fell in love with his jailor's daughter. Before he was
put to death he sent the first 'valentine' himself when he wrote
her a letter and signed it 'Your Valentine', words still used on cards today.
Perhaps we'll never know the true identity and story behind the man named St.
Valentine, but this much is for sure...February has been the month to celebrate love for a
long time, dating clear back to the Middle Ages. In fact, Valentines ranks second only to
Christmas in number of greeting cards sent.
Valentine’s Day
Jokes
What did the
stamp say to the
envelope? I'm
stuck on you.
What did the boy octopus say to the
girl octopus? I wanna hold your hand,
hand, hand, hand, hand, hand, hand,
hand, hand, hand?
What kind of flowers do you never
give on Valentine's Day? Cauliflowers!
What do you call a very small Valentine? A Valentiny!
21
Pytanie konkursowe nr 5:
Match the words in British English to their American equivalents.
1. petrol
a. soccer
2. motorway
b. highway
3. crisps
c. potato chips
4. biscuit
d. pacifier
5. lift
e. faucet
6. tap
f. gas
7. dummy
g. cookie
8. football
h. french fries
9. chips
i. elevator
10. pants
j. pram
11. vacations
k. handbag
12. tuxedo
l. holiday
13. principal
m. dinner jacket
14. flunk
n. trousers
15. flashlight
o. headmaster
16. ballpoint
p. torch
17. baby carriage
q. biro
18. purse
r. pants
19. underwear
s. fail
KUPON 5
luty
2013
ZŁAP POWER W NOWYM ROKU
Chcesz cieszyć się każdym dniem, bez stresu, spadków formy i złego samopoczucia? Zastosuj nasze patenty, a być może będziesz tryskać pozytywną energią i humorem! Jasne, niektóre rzeczy trzeba zwyczajnie ogarnąć. Musisz chodzić do szkoły,
sprzątać swój pokój, myć zęby… Ale żarty na bok. Nawet mniej przyjemne obowiązki
można opanować i przejść przez każdy dzień z uśmiechem na ustach. Chcesz wiedzieć
jak?
RANO

Wstawaj 5 minut wcześniej. Wykorzystaj ten czas na prześledzeniu planu dnia.

Solidna dawka witaminy C o poranku doda ci energii na cały dzień.

Zanim wyjdziesz z domu, uśmiechnij się do swojego odbicia w lustrze. To poprawi ci humor.
W POPOŁUDNIE

Pamiętaj o drugim śniadaniu. Kanapka, jogurt, banan, jabłko, to dobry wybór.

Wypij szklankę nawadnianie organizmu to mus.

Oddychaj głęboko i świadomie.
22
WIECZOREM

Po powrocie do domu zdejmij buty i pochodź przynajmniej kilka minut boso.
Twoje stopy odpoczną, a ty uspokoisz się i wyciszysz.

Nie zasypiaj przy włączonym telewizorze, komputerze czy ze słuchawkami na
uszach. Twój mózg nie jest w stanie odpocząć, jeśli wciąż docierają do niego jakieś
bodźce.

Co nas czeka w marcu?
Kalendarium na marzec
1. 03 – Dzień puszystych
5. 03 – Dzień teściowej
8. 03 – Dzień kobiet
10. 03 – Dzień mężczyzn
15. 03 – Międzynarodowy dzień konsumenta
16. 03 – Międzynarodowy dzień inwalidów i ludzi niepełnosprawnych
17. 03 – Światowy dzień morza
18. 03 – Dzień słońca
20. 03 – Dzień bez mięsa
21. 03 – Pierwszy dzień wiosny
22. 03 – Światowy dzień wody
27. 03 – Międzynarodowy dzień teatru
28. 03 – Wielki Czwartek
29. 03 – Wielki Piątek
30. 03 – Wielka Sobota
31. 03 – Wielkanoc
Coś dla każdego
Jasiu na polskim uczy się zaimków.
Nagle pani pyta Jasia:
- Na jakie pytania odpowiada zaimek?
Jasiu obudził się ze snu i mówi:
- Co? Gdzie? Jak?
- Brawo Jasiu dostajesz 5.
Siedmioletni chłopczyk wraca ze szkoły. Podjeżdża samochód. Kierowca opuszcza szybę i mówi:
- Wsiadaj do środka, dam Ci 10 zł i lizaka.
Chłopczyk nie reaguje i przyspiesza kroku. Samochód powoli toczy się za nim. Znowu
się zatrzymuje:
- No wsiadaj, dam Ci 20 zł, lizaka i chipsy.
Chłopczyk ponownie kręci głową i przyspiesza kroku. Samochód powoli jedzie za nim:
23
- No nie bądź taki! Moja ostatnia oferta: 50 zł, chipsy i cola.
- Oj, odczep się tato. Skoro kupiłeś matiza, to naucz się z tym żyć.
W szkole:
- Hej ty tam, pod oknem – kiedy był pierwszy rozbiór Polski? – pyta nauczyciel
- Nie wiem.
- A w którym roku była bitwa pod Grunwaldem?
- Nie pamiętam.
- To co ty właściwie wiesz? Jak chcesz zdać maturę?
- Ale ja tu tylko kaloryfer naprawiam....
Dziecięce zabawy i gry
Potężny czołg ma za zadanie pozbierać pistolety z pola walki. Pole walki jest zaminowane. Pokaż drogę jaką powinien poruszać się czołg by pozbierać wszystkie pistolety
z pola walki.
Pamiętaj, że czołg może
poruszać się tylko w liniach poziomych i pionowych i nie może jakiegokolwiek pola odwiedzić
więcej niż 1 raz.
Strzałki wskażą Ci miejsce w którym czołg może
wjechać na pole i miejsce
w którym pole musi opuścić po spełnionym zadaniu.
Do dzieła! Nieprzyjaciel
nie śpi!!!
Opracowała: Martyna Grzymała kl.V a
Opracowanie: Szkolne Koło Informatyczne, Samorząd Uczniowski
Redaktor naczelny: Marceli Gortych (do lutego 2013),
Patryk Korytkowski (od lutego 2013 r.)
Skład redakcyjny: Martyna Grzymała, Natalia Boguska,
Wiktoria Białobrzewska, Natalia Kruczkow,
Wiktoria Kruczkow, Angelika Ustaszewska, Kamil Jakubiak
Opiekun: Dorota Górska, Zdjęcia: Zofia Rogińska
Adres meilowy: [email protected]; [email protected]
24