WZÓR SKRÓCONEGO OPISU BIBLIOGRAFICZNEGO

WZÓR SKRÓCONEGO OPISU BIBLIOGRAFICZNEGO
Przyjęty w LO nr IV
WAŻNE INFORMACJE:
 dane do opisu bibliograficznego spisujemy zawsze z karty tytułowej a nie z okładki
książki,
 tytuły dzieł zapisuje się kursywą, w cudzysłowie - tytuły czasopism,
 w bibliografii zachowuje się układ alfabetyczny wg nazwisk autorów (oddzielnie w spisie
literatury podmiotu, oddzielnie w spisie literatury przedmiotu),
 w opisie autora pomijamy informacje o jego stopniach naukowych i funkcjach,
 nazwę wydawcy można skracać, pisząc np. PWN zamiast Państwowe Wydawnictwo
Naukowe,
 jeśli jest to pierwsze wydanie lub nie ma informacji, które to wydanie, to ten element
opisu pomijamy,
 numeru ISBN nie przedzielamy na dwie linijki,
 wydruk powinien być wyrównany także z prawej strony,
 bibliografia/plan nie może przekraczać 1 strony formatu A4,
 obowiązuje czcionka Times New Roman 12 – nie stosujemy pogrubień.
OPIS BIBLIOGRAFICZNY KSIĄŻKI
- nazwisko i imię autora, tytuł, miejsce wydania, wydawca, rok wydania, numer ISBN, np.:
1. Szymborska Wisława, Widok z ziarenkiem piasku, Poznań: Wydawnictwo a5, 1996,
ISBN 83-85568-28-X
2. Tokarczuk Olga, Bieguni, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2007, ISBN 978-83-08-03986-1
Książka wielotomowa:
Prus Bolesław, Lalka, T.1-3, Warszawa: Świat Książki, 2002, ISBN 83-7311-26-85
OPIS KSIĄŻKI AUTORA OBCOJĘZYCZNEGO – dodajemy nazwisko tłumacza
Szekspir William, Hamlet, przekład Józef Paszkowski, Kraków: Wydawnictwo Greg, 2008,
ISBN 978-83-7327-023-7
OPIS BIBLIOGRAFICZNY FRAGMENTU (ROZDZIAŁU) KSIĄŻKI
- dodajemy lokalizacją (tj. stronę), pomijamy numer ISBN
Miłosz Czesław, Poezje, Warszawa: Czytelnik, 1981, Zaklęcie, s. 336
PRACA ZBIOROWA (WIĘCEJ NIŻ 3 AUTORÓW)
- tytuł, imię i nazwisko redaktora lub autora wyboru, oznaczenie wydania, miejsce wyd.,
wydawca, rok wyd., nr ISBN, np.:
Słownik 100 tysięcy potrzebnych słów, pod red. Jerzego Bralczyka, Warszawa: PWN, 2005,
ISBN 83-01-145099
OPIS ARTYKUŁU W PRACY ZBIOROWEJ
Data Jan, Rozmowy Wokulskiego, czyli „Kładki, na których nie spotykają się ludzie różnych
światów”, w: „Lalka” i inne: studia w stulecie polskiej powieści realistycznej, pod red. Józefa
Bachórza, Michała Głowińskiego, Warszawa: IBL PAN, 1992, s. 81-95
OPIS ARTYKUŁU Z CZASOPISMA
- autor artykułu, tytuł, tytuł czasopisma, rok wydania, numer czasopisma, numery stron, np.:
Skrzypczak – Walkowiak Bogna, Literackie portrety niań i guwernantek, „Polonistyka”, 2004,
nr 1, s. 14-18
STRONA INTERNETOWA
- nazwisko i imię, tytuł artykułu, [online], miejsce publikacji, instytucja sprawcza, data publikacji
[dostęp], dostępny w internecie: adres strony, np.:
Herling – Grudziński Gustaw, Inny świat, [online] [dostęp 23 lutego 2007], dostępny
w internecie: http://inny-swiat.klp.pl/
KSIĄŻKA (WYDAWNICTWO ZWARTE) DOSTĘPNE NA PŁYCIE CD-ROM:
- nazwisko i imię, tytuł, [CD-ROM], miejsce publikacji: nazwa wydawcy, rok produkcji, np.:
Nowak Henryk, Arboretum w Wojsławicach, [CD-ROM], Wrocław: A.U.T.Interior, 2003
FILM
- tytuł filmu [film], reż., imię i nazwisko reżysera, miejsce dystrybucji: nazwa dystrybutora, rok
produkcji, nośnik, np.:
Pan Tadeusz [film], reż. Andrzej Wajda, Warszawa: Visio Distribution Company, 1999
Przykładowy wzór bibliografii i planu prezentacji.
Jan Kowalski
Kl. III a
Temat: Motyw tańca i jego funkcje w wybranych utworach literackich.
I. Literatura podmiotu
 ………………………….
 ………………………….
 ………………………….
 ……………………….…
II. Literatura przedmiotu
 ………………………….
 ………………………….
 ………………………….
 ……………………….…
III. Materiały pomocnicze
 ………………………….
 ………………………….
Podpis zdającego
(własnoręczny)
Jan Kowalski
Kl. III a
Temat: Motyw tańca i jego funkcje w wybranych utworach literackich.
Ramowy plan wypowiedzi
I. Określenie problemu / Teza
II. Kolejność prezentowanych treści / argumentów




III. Wnioski
Podpis zdającego
(własnoręczny)
Dekalog dobrej prezentacji:
1. Temat – jasno określony.
2. Adresat – kim jest, jaką posiada wiedzę.
3. Czas prezentacji – zawsze ściśle określony.
4. Cząstkowe podsumowania – by nie odejść od tematu.
5. Jakość prezentowanych materiałów – to dopełnienie
wypowiedzi, dlatego powinny tworzyć logiczną całość i
mieć dobrą jakość.
6. Sposób mówienia – wyraźnie, powoli, zróżnicowana
emisja głosu.
7. Sposób zachowania – dyskretne gesty, mimika,
panowanie nad „mową ciała”.