Zaproszenie do lektury – pdf do pobrania
Transkrypt
Zaproszenie do lektury – pdf do pobrania
Drodzy Państwo, Szanowni Czytelnicy! Numer, który właśnie Państwo otrzymują, poświęciliśmy przestrzeniom komunikatu. Jak w każdym z poprzednich przypadków, chcieliśmy przedstawić panoramę rozmaitych punktów widzenia na to, co w naszym otoczeniu może stać się komunikatem. A zatem na wszystko, co można odczytywać, ponieważ stało się znaczące. Temat wydał nam się ważny z co najmniej dwu powodów. Po pierwsze – w natłoku otaczających nas bodźców coraz częściej stykamy się z informacją niskiej jakości. Tymczasem klarowność, precyzja i spokojny ład myśli powinny ułatwiać wzajemne objaśnianie sobie świata i być pomostem między tym, co bliskie, a tym, co obce i nieznane. Po drugie – od początku powstania pisma pracujemy z tym samym przekonaniem: z przekonaniem, że to, co nas otacza (a właściwie to, czym my się otaczamy lub czemu pozwalamy, by nas otaczało), staje się wiadomością o nas samych, naszym przestrzennym autoportretem. Trzymają Państwo w ręku dziesiąty numer pisma. To dla nas wielka radość i zaszczyt. Tym bardziej, że dopiero co otrzymaliśmy od Was komunikat zwrotny – ankiety z informacją o tym, na ile to, co robimy, spełnia Państwa oczekiwania. Ankiety pokazały, że „autoportret” jest przyjmowany bardzo dobrze, że często nadzwyczaj trafnie odczytują Państwo nasze intencje, że do publikowanych przez nas materiałów wracają Państwo powtórnie. Tematy kolejnych numerów obdarzono porównywalną ilością głosów. Największe kontrowersje budzi format i brak kolorowych fotografii. Tutaj jednak stoimy na twardej pozycji – pismo nie musi atakować, by być wyraziste, a my swoim istnieniem chcemy udowadniać, że skromna szata graficzna może stać się atutem. Zgadzamy się ze wszystkimi głosami, które postulują większą objętość i pełniejszą bibliografię pod artykułami – będziemy się rozwijać w tym kierunku. Bardzo dziękujemy wszystkim, którzy do nas napisali, a szczególnie jesteśmy wdzięczni za konstruktywne głosy krytyczne i za zachętę do dalszej pracy. Wszystkie Wasze sugestie i opinie bardzo się dla nas liczą. Dlatego też zachęcamy Czytelników, którzy oczekują większej ilości materiałów spoza Krakowa – informujcie nas o tym, o czym warto napisać! I na koniec zupełnie osobista uwaga. Czasem myślę o tym, jak trudno jest stworzyć jasny komunikat; taki, który pozwala być właściwie zrozumianym. Czasem myślę, że to prawie niemożliwe. Państwa odpowiedzi pokazały, że pomimo błędów, których nie zdołaliśmy się ustrzec, głębokie zrozumienie intencji jest możliwe. I za to bardzo dziękuję. autoportret. pismo o dobrej przestrzeni ISSN 1730-3613 kwartalnik nakład: 1150 egz. Joanna Orlik red. nacz. wydawca: adres: małopolski instytut kultury rynek główny 25 31-008 kraków tel. (12) 422-18-84, 422-32-65, 422-76-06 e-mail: [email protected] www.autoportret.pl redakcja: joanna orlik (redaktor naczelna), marcin klag (koncepcja graficzna i skład), joanna hajduk (sekretarz redakcji), beata drabik i aleksandra wojda (redakcja i korekta tekstów) tłumaczenia na język angielski: anna miodyńska okładka: s. 1. fot.: marcin klag; s. 40: użyto cytatu z: Teresa Hołówka, „Delicje ciotki Dee", Prószyński i S-ka, Warszawa 1997 druk: unidruk W sprawie prenumeraty prosimy o kontakt z wydawcą. Redakcja zastrzega sobie prawo do redagowania nadesłanych tekstów. aleksandra robakowska, jarosław trybuś nowoczesność i cień. miejski system informacji w warszawie Miłość jest córką wiedzy – mawiał Leonardo da Vinci. Aby pokochać miasto, trzeba je zrozumieć, trzeba z nim rozmawiać. Kiedy takiej komunikacji nie ma, miasto umiera. Do niedawna groziło to Warszawie, okaleczonej fizycznie i społecznie przez historię. Od kilku lat, za sprawą projektu Miejskiego Systemu Informacji, coś się zaczęło zmieniać. dominique henry walk across, observe, read... landscapes. nomadic reflections We can always see it somewhere – outside a bedroom or a car window, while walking, on the way to work; always present but rarely noticed – a landscape. You are mistaken supposing that this is only a scenery for a performance we participate in. A landscape tells us of ourselves, especialy in the cultural context. How to read a landscape, how to understand a message it conveys to us? Let us start from walking... dominique henry przemierzać, obserwować, czytać... pejzaże. refleksje nomadyczne Za oknem pociągu czy salonu, podczas spaceru, w drodze do pracy... Zawsze obecny, ale rzadko kiedy zauważany: pejzaż. Błędem jest myśleć, że tworzy on jedynie neutralne tło dla sztuki, w której gramy. Pejzaż mówi coś ważnego o nas samych. Jak zatem czytać pejzaż, jak zrozumieć komunikat, który nam przekazuje, jak wreszcie go współtworzyć? Zaczniemy od pieszej wycieczki... hannele grönlund space perception. about possibilities of museum exhibition What does human space experience consist of? How to learn to perceive motion, colour, objects’ facture, in other words – how to sense a space? The author of two museum installations shows us how they helped to answer these questions. One of the visitors said that looking at space, we actually look into ourselves. hannele grönlund doznawanie przestrzeni. o możliwościach ekspozycji muzealnej Co składa się na ludzkie doświadczenie przestrzeni? Jak nauczyć się dostrzegać ruch, barwę, fakturę przedmiotów – jak odbierać przestrzeń wszystkimi zmysłami? Autorka dwóch wystaw muzealnych pokazuje, jak za ich pośrednictwem próbowała odnaleźć odpowiedzi na te pytania. Jedna z osób zwiedzających wystawę zwróciła uwagę, że ucząc się patrzeć na przestrzeń, zaglądamy w siebie samych... beata drabik not only a word reveals us. a few notices of non-verbal communication We know very well that while talking to someone, we pay attention not only to what they are saying but also to their body language – gestures, mimics, etc. Recent surveys proved how important the non-verbal communication is.This way we transmit 65% of all information. Beata Drabik talks us through the advantages of non-verbal perception (and some traps it may cause). beata drabik nie tylko słowo nas zdradza. kilka uwag o komunikacie niewerbalnym Każdy z nas dobrze wie, że rozmawiając z drugą osobą zwraca się uwagę nie tylko na to, co ona mówi, ale również na „mowę ciała” – gesty, mimikę etc. To, jak ważny jest w komunikowaniu przekaz niewerbalny, potwierdzają badania, z których wynika, że ok. 65% informacji przekazujemy poza słowami. O pożytkach płynących z dostrzegania pozasłownych sygnałów (i o pułapkach, jakie na nas czyhają) opowiada Beata Drabik. marcin klag what is logo for? some practical suggestions It is frequently said that having a logo is an unpleasant and expensive necessity of our times. Yet the logo is mostly an opportunity to indicate what the company or the institution do, what kind of activity they carry out. Marcin Klag’s article shows us what can be expected from a logo and how a logo may be read. marcin klag po co logo? parę sugestii praktycznych Często można usłyszeć opinię, że posiadanie logo to przykra i w dodatku kosztowna konieczność naszych czasów. A przecież logo daje przede wszystkim szansę na poinformowanie odbiorcy, czym zajmuje się firma lub instytucja, jaki jest charakter jej działalności. Artykuł Marcina Klaga wskazuje, czego można wymagać od logo oraz jak można je odczytywać. małgorzata szczurek silence that does not exist. faces of silence Silence is paradoxically related with sounds. Without it, sounds would have no opportunity to appear: silence is a condition for their existence. At the same time, silence is full of meaning, as proved by the attempts of twentieth-century artists, who strived to cross the boundaries of language and looked for the fullest communication in the silence itself. małgorzata szczurek cisza, której nie ma. oblicza milczenia Cisza pozostaje w paradoksalnym związku z dźwiękami. Dźwięki nie miałyby bez niej gdzie wybrzmiewać – cisza to warunek ich istnienia. Jednocześnie jednak cisza jest wypełniona znaczeniami. Dowodzą tego podejmowane przez XX-wiecznych artystów próby przekroczenia granic języka i odnalezienia właśnie w ciszy najpełniejszej formy komunikacji. joanna kowalska variety in bags. the woman’s handbag story The medieval alms-bag owes its name and shape to the customs of our distant ancestors, who highly valued acts of charity; without the gift of a purse-bag, the engagement of a seventeenth-century couple might seem incomplete. The story of women’s bags is a story of changing customs, changing fashions and tastes. Joanna Kowalska leads us on the trail of women’s handbags. joanna kowalska sakiewki, „pończochy”, kopertówki. opowieść o losach damskiej torebki Średniowieczna torebka-jałmużniczka zawdzięcza swoją nazwę i kształt obyczajom naszych odległych przodków, którzy wysoko cenili sobie uczynki miłosierdzia. Bez prezentu w postaci torebki-kaletki zaręczyny XVII-wiecznej pary mogły się zdawać niedopełnione. Historia damskiej torebki jest opowieścią o przemianach obyczajów, mód i upodobań. Szlakiem torebki poprowadzi Państwa Joanna Kowalska. łucja piekarska dorothy on the yellow brick road, or about a certain journey What does the film space tell us, especially when its action takes place in a dream? In V. Fleming’s Wizard of Oz (1939), the road theme has many roles: it is both the pivot of the plot and the main element of the film set. What is more – claims the author of the article – the yellow brick road mysteriously questions itself… łucja piekarska dorotka na żółtej drodze, czyli o wędrówce O czym mówi przestrzeń filmu, zwłaszcza gdy ten rozgrywa się we śnie? W „Czarodzieju z Oz” V. Fleminga z 1939 r. motyw drogi pełni wiele funkcji: jest jednocześnie osią konstrukcyjną fabuły i centralnym elementem scenografii, a w dodatku – jak dowodzi autorka artykułu – żółta droga w tajemniczy sposób bierze w cudzysłów samą siebie... agnieszka szeffel interactions, about performance “deleted messages” of croatian group BADco An inhabitant of a modern city keeps away from others, closed in a private space of their apartmant, car; avoids any contacts with other people. This person lives in a sterile world. Freud says that this is a way of blocking all unpleasant stimuli. An interactive performance, presented through a BADco group play, may become an idea for breaking communication barriers. streszczenia: jacek konieczny aleksandra robakowska, jarosław trybuś modernity and shade. about warsaw city information system Love is a daughter of knowledge – Leonardo da Vinci used to say. To start loving a city, you need to start understanding it, to start “talking” to it. If this kind of communication does not exists, the city dies. Not long ago Warsaw was a hybrid, bodily and socialy crippled by history. But for the past couple of years this situation has been changing, thanks to the City Information System. agnieszka szeffel interakcje. o spektaklu „deleted messages” chorwackiej grupy BADco Mieszkaniec współczesnego miasta odgradza się od innych, zamyka w prywatnej przestrzeni mieszkania czy samochodu, unika kontaktu z obcymi osobami. Żyje w sterylnym świecie i w ten sposób próbuje ograniczyć wszelkie niewygodne dla niego bodźce. Czy taki styl życia rzeczywiście nam odpowiada? Spektakl grupy BADco stawia pytanie o naszą rolę w tworzeniu i przełamywaniu komunikacyjnych barier. 3