JAK ZACHOWAĆ PRAWIDŁOWĄ KOMUNIKACJĘ

1
AKTYWNE SŁUCHANIE
Ćwiczenie pomaga odkryć stosowane pominięcia, przemieszczenia i niespójne
komunikaty.
Ilekroć będziesz uczestnikiem powodującej ból lub konflikty komunikacji, zanotuj:
1. Słowa:
Zapisz cztery – pięć zdań, które zostały wypowiedziane na
początku.
Jak zapamiętałeś ton głosu mówiącego? Jaka była postawa?
2. Głos i mowa ciała:
Co robił z rękami? Co wyrażał swym głosem, postawą, gestami?
pominął w komunikacji?
3. Jakie uczucie ...
4. Jaka zawoalowana prośba była ukryta w tym, co mówił?
5. Strategie ukrytej manipulacji: czy jest coś komunikacie,
co wskazuje na użycie jednej z tych strategii.
6. Sformułuj na nowo przekaz: Zawrzyj w nim początkową treść komunikatu
(jeśli była ona prawdziwa)
plus to, co mówił ton głosu i język ciała.
Dodaj wszystkie uczucia lub potrzeby, których rozmówca jest
świadom, a które pominął przedtem.
SPRAWDZANIE
Ważne uczucia lub potrzeby są często pomijane lub uzewnętrzniane tylko za pomocą
języka ciała, możecie wyrobić sobie nawyk zgadywania „prawdziwego” komunikatu.
Problem polega na tym, że wasze domniemania nie zawsze są trafne. Czytanie w myślach
może dodatkowo komplikować bolesny układ rodzinny.
Ćwiczenie
-
może pomóc stworzyć przeciwwagę dla naturalnej tendencji czytania w myślach,
sprzyja zdobywaniu informacji niezbędnych do dokładnego odebrania komunikatu.
Wykonujcie to ćwiczenie co najmniej raz dziennie przez dwa tygodnie. Pod koniec tego
okresu będziecie wiedzieć, czy i w jakim stopniu zniekształcacie to, co członkowie rodziny
do was mówią.
Za każdym razem gdy członek rodziny mówi coś, co cię denerwuje lub wprawia w
zakłopotanie, zanotuj:
1. słowa:
Zapisz faktyczną treść komunikatu.
2. głos i mowa ciała:
Jak zapamiętałeś wysokość głosu, ton postawę i wyraz twarzy?
Jakie gesty zostały użyte?
Zwróć uwagę, czy słowa zgadzają się z tonem głosu i językiem
3. twoja interpretacja:
ciała.
Jeśli zdają się mówić co innego, to w co wierzysz? Jaką
wiadomość uznajesz za prawdziwą?
4. rzeczywisty komunikat: Poproś członka rodziny o dalsze wyjaśnienia.
Opisz w nieoceniający sposób wszystkie zauważone rozbieżności
między słowami, a komunikatem niewerbalnym. Zapytaj, czy
jakieś uczucie lub potrzeba zostało pominięte. Teraz porównaj to,
czego się dowiedziałeś, z tym, co początkowo założyłeś.
1
Stewart John „Mosty zamiast murów” Warszawa 2000
mediatorzy - Iwona Kitala-Dudek (515-128808), Jerzy Śliwa (601-637984)
Strona 52