Konserwacja i restauracja mebli - Wydział Technologii Drewna WTD
Transkrypt
Konserwacja i restauracja mebli - Wydział Technologii Drewna WTD
Rok akademicki: Grupa przedmiotów: 2014/2015 Numer katalogowy: Nazwa przedmiotu1): Konserwacja i restauracja mebli Tłumaczenie nazwy na jęz. angielski3): Conservation and renovation of furniture Kierunek studiów4): Technologia drewna 5) Koordynator przedmiotu : dr inż. Anna Różańska Prowadzący zajęcia6): mgr Andrzej Cichy, dr inż. Anna Różańska, Marek Pulc ECTS 2) 5 Jednostka realizująca : Wydział Technologii Drewna, Katedra Technologii, Organizacji i Zarządzania w Przemyśle Drzewnym, Zakład Konstrukcji i Technologii Wyrobów z Drewna Wydział, dla którego przedmiot jest realizowany8): - 7) 9) Status przedmiotu : a) przedmiot kierunkowy b) rok 1 c) podyplomowe Cykl dydaktyczny10): Semestr 2 (letni) Jęz. wykładowy11): polski Założenia i cele przedmiotu12): Formy dydaktyczne, liczba godzin13): Metody dydaktyczne14): Pełny opis przedmiotu15): Wymagania formalne (przedmioty wprowadzające)16): Założenia wstępne17): Efekty kształcenia18): Sposób weryfikacji efektów kształcenia19): Przedmiot obejmuje podstawy konserwacji mebli (podstawowe pojęcia konserwatorskie, historię doktryn konserwatorskich, zasady konserwacji mebli) pozwalające na stworzenie programu konserwacji i restauracji mebli oraz samodzielne wykonanie konserwacji i restauracji mebli zabytkowych. Przedmiot opiera się o wiedzę z zakresu historii mebli, następstwa stylów i stosowanych w nich rozwiązań konstrukcyjnych oraz technik zdobniczych czy wykończeniowych. a) wykład; liczba godzin 6; b) ćwiczenia laboratoryjne; liczba godzin 48; Przekazywanie i porządkowanie wiedzy z zakresu teorii i praktyki konserwacji mebli, dyskusje koncepcji konserwatorskich, konsultacje, obserwacje, indywidualne prace konserwatorskie studentów. Ćwiczenia manualne, analiza wykonanych prac, wnioski w odniesieniu do mebli zabytkowych. Wykłady Podstawowe pojęcia konserwatorskie. Historia doktryn konserwatorskich. Zasady obowiązujące przy konserwacji mebli zabytkowych. Zasada Primum non nocere, zachowania technik i materiałów z epoki, zachowania konstrukcji, wymiarów, kształtu i zdobnictwa mebli, stosowanie odwracalnych materiałów i środków. Pojęcia „substancji zabytkowej”, „dawności”, „kompletności” i „autentyczności mebla”. Opis i analiza stylistyczna, konstrukcyjna i materiałowa obiektu jako podstawowe kryterium doboru metod konserwacji, określenie stanu zachowania i przyczyn zniszczeń mebla. Zasady opracowania programu konserwacji i restauracji mebli oraz zaleceń dla użytkownika. Cechy konstrukcyjne, materiałowe i stylistyczne mebli jako kryterium identyfikacji na przykładzie konserwowanych i restaurowanych mebli. Charakterystyka i problemy konserwatorskie oraz konserwacja i restauracja wybranych mebli: barokowej sekretery angielskiej, austriackiej, niemieckiej i saskiej, barokowej, komody kolbuszowskiej oraz mebli chinizujących. Charakterystyka i problemy konserwatorskie mebli Gdańskich, Elbląskich i Toruńskich. Ćwiczenia: Wykonanie konserwacji mebla zabytkowego. Praktyczne zastosowanie technik podklejania odspojeń oklein, wykonywania uzupełnień ubytków drewna i oklein, fornirowania, scalania kolorystycznego, techniki pokrywania mebli politurą szelakową i woskowania. Studenci uczą się prawidłowo dobierać materiały drzewne i stosować je w konserwacji zabytków drewnianych stosując tradycyjne, metody i narzędzia konserwatorskie. Studenci uczą się prawidłowo określać priorytety pracy podczas konserwacji wyrobów zabytkowych. Brak (nie) Ćwiczenia: podstawowa wiedza z zakresu konserwacji i restauracji mebli 01 - Opanowanie technik konserwacji i restauracji 05 - Zdobycie umiejętności planowania ingerencji mebli – student zna materiały, technologie, metody i konserwatorskiej, umiejętność stworzenia i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań zrealizowania programu konserwacji oraz wykonania inżynierskich w konserwacji drewnianych wyrobów dokumentacji konserwatorskiej dotyczącej mebli zabytkowych. poddanych zabiegom konserwatorskim i 02 – Student potrafi wykonać standardowe działania restauratorskim. konserwatorskie z wykorzystaniem odpowiednich 06 - Ma znajomość technologii wykonania mebli metod, technik, technologii, narzędzi i materiałów, zabytkowych i rozumienie konieczności zachowania dokonać oceny i sformułować wnioski oraz ocenić technik i materiałów z epoki w procesie konserwacji przydatność wybranych metod i narzędzi do 07 Rozumienie potrzeby dokształcania i rozwiązania prostego zadania konserwatorskiego i samodoskonalenia dzięki możliwości popełniania zastosować wybrane metody i narzędzia do wykonania błędów konserwatorskich i umiejętności ich naprawy zadania. zgodnie z jedną z zasad konserwatorskich Primum non 03 – Student potrafi określić kolejność prac nocere. Student potrafi dostrzec i ocenić problemy konserwatorskich w celu realizacji określonego konserwatorskie podczas wykonywania konserwacji zadania. mebla, ma świadomość potrzeby samokształcenia w 04 - Przyswojenie wiedzy o podstawowych pojęciach związku z nieustannym rozwojem nauki konserwatorskich i historii doktryn 01, 02, 03, 04, 05, 06, 07 –ocena wiedzy teoretycznej i kultury konserwatorskiej podczas ćwiczeń 03 – wykład: praktyczne planowanie ingerencji konserwatorskiej, umiejętność stworzenia i zrealizowania programu konserwacji oraz wykonania dokumentacji konserwatorskiej dotyczącej mebli poddanych zabiegom konserwatorskim i restauratorskim. 04, 05 –ocena umiejętności opracowania programu konserwacji mebla i jakości jego realizacji podczas ćwiczeń, umiejętności posługiwania się narzędziami stosowanymi w technologii wykonania mebli zabytkowych 01, 02, 03, 04, 05, 06 – ocena wiedzy i umiejętności wykazanych na zaliczeniu w formie opisu formy, funkcji i konstrukcji mebla oraz zaproponowania planu konserwacji i restauracji 01, 02, 03, 04 05, 06, 07 ćwiczenia: ocena zaangażowania studenta podczas pracy na ćwiczeniach, ocena wykonanych prac konserwatorskich Forma dokumentacji osiągniętych efektów Opis mebla oraz program jego konserwacji, wykonane prace konserwatorskie, sprawozdanie z wykonanych kształcenia 20): (indywidualnie lub w grupach) konserwacji mebli, karty ocen. Do weryfikacji efektów kształcenia służą: 1. Ocena z pracy pisemnej dotyczącej opisu mebla i projektu programu konserwacji i restauracji Elementy i wagi mające wpływ na ocenę 2. Praktyczne wykorzystanie wiedzy teoretycznej podczas procesu konserwacji i restauracji mebla w trakcie 21) końcową : ćwiczeń. Zaangażowanie studenta w pracę podczas ćwiczeń – 40%, zadania problemowe z teoretycznych zagadnień konserwatorskich - 25%, ocena jakości wykonania prac manualnych - 30%, ocena sprawozdania 5% Miejsce realizacji zajęć22): Sala wykładowa, Pracownia Konserwatorska, Pracownia Technologiczna 23) Literatura podstawowa i uzupełniająca : 1.Grzeluk I., 2000: Słownik terminologiczny mebli. Wyd. PWN, Warszawa 2. Heurich J., 1862: Przewodnik dla stolarzy. Wyd. Księgarnia Celsa Lewickiego,Warszawa 3. Kodeks etyki konserwatora-restauratora dzieł sztuki, http://www.orkds-zpap.pl/?kodeks-etyki-konserwatora,53 4. Krawczyk J., 2006: Meble jako przedmioty użytkowe i zabytki. Wyd. UMK, Toruń 5. Międzynarodowa Karta Konserwacji i Restauracji Zabytków i Miejsc Zabytkowych opracowana na II Kongresie Architektów i Techników Konserwatorów, Wenecja 1964r. 6. PN-85/F-06005 Złącza stolarskie meblowe- podział i rodzaje 7. Praca zbiorowa, 2000: Ochrona budynków przed korozją biologiczną. Wyd. Arkady, Warszawa 8. Schreiber M.,1915: Przewodnik stolarski. Wyd. Księgarnia i Drukarnia Zygmunt Jeleń, Tarnów 9. Sienicki S., 1934: Meble Kolbuszowskie Wyd. Instytut Wydawniczy Biblioteka Polska, Warszawa 10. Swaczyna I., 1995 I wyd., 1998 II wyd.: Meble naprawa i odnawianie. Państwowe Wydawnictwa Rolnicze i Leśne, Warszawa 11. Swaczyna I., 1992: Wybrane cechy konstrukcji jako kryterium identyfikacji mebli zabytkowych. Wyd. SGGW, Warszawa 12. Swaczyna I., 2001: 300- lat Kolbuszowej. Charakterystyka konstrukcji i intarsji mebli kolbuszowskich. Wyd. Towarzystwo Kultury im. J.M. Goslara, Miejska i 13..Powiatowa Biblioteka Publiczna, Muzeum Kultury Ludowej w Kolbuszowej. Kolbuszowa s. 67-77 14. Tyszka J. 1955: Barwienie drewna, Wyd. Przemysłu Lekkiego i Spożywczego, Warszawa 15. Tyszka J. 1975: Powierzchniowe uszlachetnianie wyrobów z drewna, Wyd.,WNT, Warszawa. UWAGI24): Pracownia konserwatorska wyposażona jest w stoły stolarskie tzw. strugnice oraz materiały i narzędzia stolarskie (piły, dłuta, strugi, papier ścierny, kliny, ściski, forniry, kity, woski, politury szelakowe itp.) Godziny kontaktowe to: 54 godziny zajęć, ok. 6 godzin konsultacji Wskaźniki ilościowe charakteryzujące moduł/przedmiot25) : Szacunkowa sumaryczna liczba godzin pracy studenta (kontaktowych i pracy własnej) niezbędna dla osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia18) - na tej podstawie należy wypełnić pole ECTS2: 125 (61 + 64) h Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademicki 2,4 ECTS Łączna liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym, takich jak zajęcia laboratoryjne, projektowe, itp.: 3,1 ECTS Tabela zgodności kierunkowych efektów kształcenia efektami przedmiotu 26) Nr /symbol efektu 01 02 03 04 05 06 07 Wymienione w wierszu efekty kształcenia: Opanowanie technik konserwacji i restauracji mebli – student zna materiały, technologie, metody i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich w konserwacji drewnianych wyrobów zabytkowych. Student potrafi wykonać standardowe działania konserwatorskie z wykorzystaniem odpowiednich metod, technik, technologii, narzędzi i materiałów, dokonać oceny i sformułować wnioski oraz ocenić przydatność wybranych metod i narzędzi do rozwiązania prostego zadania konserwatorskiego i zastosować wybrane metody i narzędzia do wykonania zadania. Student potrafi określić kolejność prac konserwatorskich w celu realizacji określonego zadania. Przyswojenie wiedzy o podstawowych pojęciach konserwatorskich i historii doktryn Zdobycie umiejętności planowania ingerencji konserwatorskiej, umiejętność stworzenia i zrealizowania programu konserwacji oraz wykonania dokumentacji konserwatorskiej dotyczącej mebli poddanych zabiegom konserwatorskim i restauratorskim. Student potrafi zastosować i w razie potrzeby zmodyfikować typowe techniki i technologie dotyczące technologii drewna, ocenić ich przydatność do konkretnego zadania konserwatorskiego, dobrać i zastosować do jego wykonania odpowiednie metody i narzędzia dostrzegając ich ograniczenia Ma znajomość technologii wykonania mebli zabytkowych i rozumienie konieczności zachowania technik i materiałów z epoki w procesie konserwacji Rozumienie potrzeby dokształcania i samodoskonalenia dzięki możliwości popełniania błędów konserwatorskich i umiejętności ich naprawy zgodnie z jedną z zasad konserwatorskich Primum non nocere. Student potrafi dostrzec i ocenić problemy konserwatorskie podczas wykonywania konserwacji mebla, ma świadomość potrzeby samokształcenia w związku z nieustannym rozwojem nauki Odniesienie do efektów dla programu kształcenia na kierunku KTDI_W05, KDTI_W08, KTDI_U04 KDTI_U04, KDTI_U6, KDTI_U16 KDTI_K03 KTDI_W12, KTDI_U04 KTDI_W05, KDTM_U06, KDTM_U16 KTDI_W05, KTDI_W12, KTDI_U04 KTDI_W12, KTDI_U04, KTDI_K01, KTDI_K07