Informacja dla osób podróżujących do Japonii oraz Singapuru

Transkrypt

Informacja dla osób podróżujących do Japonii oraz Singapuru
Informacja dla osób podróżujących do Japonii oraz Singapuru
Opracowano na podstawie CDC oraz WHO z września 2015 r.
W 2015 r. odnotowano blisko 300 tys. przypadków choroby bostońskiej w Japonii oraz 18 tys. w Singapurze.
Choroba dłoni, stóp i ust (zwana też chorobą bostońską lub enterowirusowym pęcherzykowym zapaleniem
jamy ustnej z wypryskiem, ang. Hand, foot and mouth disease – HFMD) jest to choroba zakaźna wywoływana
jest przez wirusy z grupy Coxsackie należące do występujących powszechnie enterowirusów. Człowiek jest
naturalnym gospodarzem wielu ludzkich enterowirusów.
Wirus wywołujący chorobę bostońską rozprzestrzenia się poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą oraz jej
śliną, wydzielinami z nosa i gardła podczas kaszlu i kichania, oraz płynem z pękających pęcherzyków
pojawiających się na skórze. Wirus ten znajduje się także w stolcu osoby zakażonej. Do zakażenia może dojść
również poprzez kontakt z przedmiotami i powierzchniami, które wcześniej uległy skażeniu przez
wydzieliny/wydaliny osoby zakażonej/chorej. Źródłem infekcji może być również skażona fekaliami woda bądź
pożywienie, w lecie - baseny i kąpieliska. Zaraźliwość jest bardzo duża, szczególnie wysoka wśród dzieci
przebywających w zbiorowiskach.
Czas trwania objawów chorobowych wynosi do około 7 dni. Występują: gorączka, brak apetytu, osłabienie, ból
gardła, owrzodzenia na języku, dziąsłach i wewnętrznych powierzchniach policzków, wysypka bądź pęcherzyki
na skórze dłoni oraz stóp (czasem również na pośladkach). Pęcherzyki mogą przekształcać się w pęcherze, na
błonach śluzowych tworzyć zaś owrzodzenia.
Przebieg zakażenia może być również bezobjawowy lub skąpoobjawowy, mimo to osoby zakażone mogą być
źródłem zakażenia dla innych. Osoba chora jest zakaźna dla innych osób przez cały okres trwania choroby.
Choroba ma zazwyczaj przebieg łagodny. Rzadko jej przebieg jest ciężki, choć możliwe są powikłania pod
postacią zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych lub mózgu. Powikłaniem po zakażeniu wirusami Coxsackie
może być również cukrzyca I typu oraz zapalenie mięśnia sercowego.
Nie ma szczepionki przeciwko wirusowi wywołującemu chorobę dłoni, stóp i ust. W przypadku zachorowania
stosuje się wyłącznie leczenie objawowe.
Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania zakażeniu jest:
 przestrzeganie zasad higieny osobistej, szczególnie mycie rąk przed spożywaniem pokarmów, po wyjściu
z toalety, po kichaniu, po zmianie pieluszki u dziecka, itp.
 unikanie bliskiego kontaktu z osobami chorymi (np. przytulania, całowania, używania wspólnych naczyń
itp.)
 częste czyszczenie i dezynfekowanie skażonych powierzchni (np. blaty szafek, stolików, poręcze krzeseł
itp.).
W razie zachorowania w trakcie pobytu należy natychmiast poprosić o pomoc lekarską, zaś
w przypadku wystąpienia objawów po powrocie z ww. rejonów należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza
informując o przebytej podróży.
W celu uzyskania informacji o innych zagrożeniach przed wyjazdem do tego kraju należy skontaktować
się z lekarzem medycyny podróży lub lekarzem medycyny tropikalnej, najlepiej nie później niż 6 - 8 tyg.
przed planowaną podróżą. Pozwoli to na przyjęcie zalecanej przez lekarza profilaktyki.
Więcej informacji dotyczących bezpieczeństwa za granicą znajduje się na stronie Ministerstwa Spraw
Zagranicznych w zakładce „Polak za granicą”.
W dbałości o bezpieczeństwo w czasie podróży zachęcamy do korzystania z systemu e-konsulat na stronie
internetowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
1

Podobne dokumenty