Informacja dla osób podróżujących do Japonii oraz Singapuru
Transkrypt
Informacja dla osób podróżujących do Japonii oraz Singapuru
Informacja dla osób podróżujących do Japonii oraz Singapuru Opracowano na podstawie CDC oraz WHO z września 2015 r. W 2015 r. odnotowano blisko 300 tys. przypadków choroby bostońskiej w Japonii oraz 18 tys. w Singapurze. Choroba dłoni, stóp i ust (zwana też chorobą bostońską lub enterowirusowym pęcherzykowym zapaleniem jamy ustnej z wypryskiem, ang. Hand, foot and mouth disease – HFMD) jest to choroba zakaźna wywoływana jest przez wirusy z grupy Coxsackie należące do występujących powszechnie enterowirusów. Człowiek jest naturalnym gospodarzem wielu ludzkich enterowirusów. Wirus wywołujący chorobę bostońską rozprzestrzenia się poprzez bezpośredni kontakt z osobą chorą oraz jej śliną, wydzielinami z nosa i gardła podczas kaszlu i kichania, oraz płynem z pękających pęcherzyków pojawiających się na skórze. Wirus ten znajduje się także w stolcu osoby zakażonej. Do zakażenia może dojść również poprzez kontakt z przedmiotami i powierzchniami, które wcześniej uległy skażeniu przez wydzieliny/wydaliny osoby zakażonej/chorej. Źródłem infekcji może być również skażona fekaliami woda bądź pożywienie, w lecie - baseny i kąpieliska. Zaraźliwość jest bardzo duża, szczególnie wysoka wśród dzieci przebywających w zbiorowiskach. Czas trwania objawów chorobowych wynosi do około 7 dni. Występują: gorączka, brak apetytu, osłabienie, ból gardła, owrzodzenia na języku, dziąsłach i wewnętrznych powierzchniach policzków, wysypka bądź pęcherzyki na skórze dłoni oraz stóp (czasem również na pośladkach). Pęcherzyki mogą przekształcać się w pęcherze, na błonach śluzowych tworzyć zaś owrzodzenia. Przebieg zakażenia może być również bezobjawowy lub skąpoobjawowy, mimo to osoby zakażone mogą być źródłem zakażenia dla innych. Osoba chora jest zakaźna dla innych osób przez cały okres trwania choroby. Choroba ma zazwyczaj przebieg łagodny. Rzadko jej przebieg jest ciężki, choć możliwe są powikłania pod postacią zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych lub mózgu. Powikłaniem po zakażeniu wirusami Coxsackie może być również cukrzyca I typu oraz zapalenie mięśnia sercowego. Nie ma szczepionki przeciwko wirusowi wywołującemu chorobę dłoni, stóp i ust. W przypadku zachorowania stosuje się wyłącznie leczenie objawowe. Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania zakażeniu jest: przestrzeganie zasad higieny osobistej, szczególnie mycie rąk przed spożywaniem pokarmów, po wyjściu z toalety, po kichaniu, po zmianie pieluszki u dziecka, itp. unikanie bliskiego kontaktu z osobami chorymi (np. przytulania, całowania, używania wspólnych naczyń itp.) częste czyszczenie i dezynfekowanie skażonych powierzchni (np. blaty szafek, stolików, poręcze krzeseł itp.). W razie zachorowania w trakcie pobytu należy natychmiast poprosić o pomoc lekarską, zaś w przypadku wystąpienia objawów po powrocie z ww. rejonów należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza informując o przebytej podróży. W celu uzyskania informacji o innych zagrożeniach przed wyjazdem do tego kraju należy skontaktować się z lekarzem medycyny podróży lub lekarzem medycyny tropikalnej, najlepiej nie później niż 6 - 8 tyg. przed planowaną podróżą. Pozwoli to na przyjęcie zalecanej przez lekarza profilaktyki. Więcej informacji dotyczących bezpieczeństwa za granicą znajduje się na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych w zakładce „Polak za granicą”. W dbałości o bezpieczeństwo w czasie podróży zachęcamy do korzystania z systemu e-konsulat na stronie internetowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych. 1