UCHWAŁA NR .................... RADY MIASTA
Transkrypt
UCHWAŁA NR .................... RADY MIASTA
Projekt UCHWAŁA NR .................... RADY MIASTA BIAŁYSTOK z dnia .................... 2016 r. w sprawie nadania nazwy ulicy, położonej w Białymstoku na osiedlu nr 26 – Bacieczki. Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1515 i poz. 1890) uchwala się, co następuje: § 1. Ulicy położonej w Białymstoku na osiedlu nr 26 – Bacieczki, w obrębie nr 1 – Bacieczki, obejmującej część działki o numerze geodezyjnym 1312/1, oznaczonej kolorem żółtym na mapie stanowiącej załącznik do niniejszej uchwały, nadaje się nazwę – prof. Juliana Szymańskiego. § 2. Wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi Miasta Białegostoku. § 3. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Podlaskiego. PRZEWODNICZĄCY RADY Mariusz Krzysztof Gromko Id: CB3F9FF4-388E-4798-867B-39F44766E9D7. Projekt Strona 1 Załącznik do Uchwały Nr .................... Rady Miasta Białystok z dnia....................2016 r. Id: CB3F9FF4-388E-4798-867B-39F44766E9D7. Projekt Strona 2 UZASADNIENIE Nadanie nazwy ulicy podyktowane jest koniecznością ustalenia numerów porządkowych nowopowstajacym budynkom w tym rejonie. Propozycja nazwy ulicy imieniem prof. Juliana Szymańskiego, złożona przez mieszkańców Białegostoku, pochodzi z Wykazu nazw ulic i placów miasta Białegostoku. Planowana do nazwania ulica położona jest w obrębie nr 1 – Bacieczki na części działki o numerze geodezyjnym 1312/1, stanowiącej własność Gminy Białystok. Obszar objęty jest ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego Uchwałą NR XXXIV/418/08 Rady Miejskiej Białegostoku z dnia 24 listopada 2008 r. i oznaczony jest symbolem 8KD – D (ulica dojazdowa). Julian Juliusz Szymański (1870 – 1958) studia medyczne ukończył na Uniwersytecie w Kijowie w 1896 r. Dzieje życia tego wybitnego profesora okulistyki były niezwykle barwne. Zajmował się nie tylko działalnością naukową, ale również społeczną i polityczną. W latach 1891 – 1898 był asystentem w klinice okulistycznej w Kijowie. W latach 1896 – 1898 pracował jako lekarz floty handlowej we Władywostoku. W 1898 r. uczestniczył w ekspedycji naukowej na Kamczatkę. Brał udział w rewolucji 1905 r. w Rosji – groźba represji skłoniła go do emigracji. W latach 1908 – 1912 był docentem w Rush Medical College w Chicago. Piastował funkcję Sekretarza Towarzystwa Lekarzy Polskich w Chicago, zostając później jego członkiem honorowym. W latach 1916 – 1920 przebywał w Brazylii, gdzie został profesorem Federal University w Kurytybie (stan Parana). Tam zorganizował klinikę oczną i opublikował pierwszy w języku portugalskim podręcznik okulistyki, który ukazał się też w języku polskim Okulistyka w skróceniu (1920 r.). Po powrocie do Polski, od 1922 r. był profesorem Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W latach 1928 – 1930 był senatorem II i III kadencji z ramienia BBWR (Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem). Piastował też zaszczytną funkcję marszałka Senatu. Niezliczone są jego publikacje na temat okulistyki, za które wielokrotnie otrzymywał tytuły honorowe w Europie i obu Amerykach. Wprowadził własne metody operacyjne, zwłaszcza w leczeniu jaskry. Interesował się wieloma innymi dziedzinami okulistyki, szczególnie sprawami ulepszeń operacyjnego leczenia zaćmy czy zeza. Został odznaczony Orderem Odrodzenia Polski i Krzyżem Niepodległości, a także wstęgami i gwiazdami rządów Jugosławii i Szwecji. Przed wybuchem II wojny Światowej przyznano mu Czerwony Krzyż Japonii. Był działaczem politycznym w Polsce i na obczyźnie, głównie w Rosji, Stanach Zjednoczonych i Brazylii. Ceniony przez Piłsudskiego, z zawodu lekarz, wybitny profesor okulistyki. Po wielce pracowitym życiu zamieszkał w Białymstoku przy ulicy Starobojarskiej 13. Mimo sędziwego wieku był fizycznie sprawny, miał wielką wiedzę okulistyczną i doświadczenie. Jednak w latach 50 – tych nawet tak słynny profesor okulistyki, ale równocześnie piłsudczyk, człowiek należący do elity politycznej dwudziestolecia międzywojennego, nie mógł nawet być brany pod uwagę jako ewentualny wykładowca na nowotworzonej Akademii Medycznej w Białymstoku. A przecież przed wojną kierował najlepszą wówczas w Polsce Kliniką Okulistyczną w Wilnie, ciesząc się międzynarodową sławą. Nadanie nazwy ulicy będzie uhonorowaniem wybitnego człowieka. Biorąc pod uwagę powyższe, podjęcie stosownej uchwały jest zasadne. Id: CB3F9FF4-388E-4798-867B-39F44766E9D7. Projekt Strona 3