UCHWAŁA NR .................... RADY MIASTA

Transkrypt

UCHWAŁA NR .................... RADY MIASTA
Projekt
UCHWAŁA NR ....................
RADY MIASTA BIAŁYSTOK
z dnia .................... 2016 r.
w sprawie nadania nazwy ulicy, położonej w Białymstoku na osiedlu nr 26 – Bacieczki.
Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz.
1515 i poz. 1890) uchwala się, co następuje:
§ 1. Ulicy położonej w Białymstoku na osiedlu nr 26 – Bacieczki, w obrębie nr 1 – Bacieczki, obejmującej
część działki o numerze geodezyjnym 1312/1, oznaczonej kolorem żółtym na mapie stanowiącej załącznik do
niniejszej uchwały, nadaje się nazwę – prof. Juliana Szymańskiego.
§ 2. Wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi Miasta Białegostoku.
§ 3. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa
Podlaskiego.
PRZEWODNICZĄCY RADY
Mariusz Krzysztof Gromko
Id: CB3F9FF4-388E-4798-867B-39F44766E9D7. Projekt
Strona 1
Załącznik do Uchwały Nr ....................
Rady Miasta Białystok
z dnia....................2016 r.
Id: CB3F9FF4-388E-4798-867B-39F44766E9D7. Projekt
Strona 2
UZASADNIENIE
Nadanie nazwy ulicy podyktowane jest koniecznością ustalenia numerów porządkowych
nowopowstajacym budynkom w tym rejonie.
Propozycja nazwy ulicy imieniem prof. Juliana Szymańskiego, złożona przez mieszkańców Białegostoku,
pochodzi z Wykazu nazw ulic i placów miasta Białegostoku.
Planowana do nazwania ulica położona jest w obrębie nr 1 – Bacieczki na części działki o numerze
geodezyjnym 1312/1, stanowiącej własność Gminy Białystok. Obszar objęty jest ustaleniami miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego Uchwałą NR XXXIV/418/08 Rady Miejskiej
Białegostoku z dnia 24 listopada 2008 r. i oznaczony jest symbolem 8KD – D (ulica dojazdowa).
Julian Juliusz Szymański (1870 – 1958) studia medyczne ukończył na Uniwersytecie w Kijowie w 1896
r. Dzieje życia tego wybitnego profesora okulistyki były niezwykle barwne. Zajmował się nie tylko
działalnością naukową, ale również społeczną i polityczną. W latach 1891 – 1898 był asystentem w klinice
okulistycznej w Kijowie. W latach 1896 – 1898 pracował jako lekarz floty handlowej we Władywostoku. W
1898 r. uczestniczył w ekspedycji naukowej na Kamczatkę. Brał udział w rewolucji 1905 r. w Rosji – groźba
represji skłoniła go do emigracji. W latach 1908 – 1912 był docentem w Rush Medical College w Chicago.
Piastował funkcję Sekretarza Towarzystwa Lekarzy Polskich w Chicago, zostając później jego członkiem
honorowym. W latach 1916 – 1920 przebywał w Brazylii, gdzie został profesorem Federal University w
Kurytybie (stan Parana). Tam zorganizował klinikę oczną i opublikował pierwszy w języku portugalskim
podręcznik okulistyki, który ukazał się też w języku polskim Okulistyka w skróceniu (1920 r.). Po powrocie do
Polski, od 1922 r. był profesorem Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W latach 1928 – 1930 był
senatorem II i III kadencji z ramienia BBWR (Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem). Piastował też
zaszczytną funkcję marszałka Senatu.
Niezliczone są jego publikacje na temat okulistyki, za które wielokrotnie otrzymywał tytuły honorowe w
Europie i obu Amerykach. Wprowadził własne metody operacyjne, zwłaszcza w leczeniu jaskry. Interesował się
wieloma innymi dziedzinami okulistyki, szczególnie sprawami ulepszeń operacyjnego leczenia zaćmy czy zeza.
Został odznaczony Orderem Odrodzenia Polski i Krzyżem Niepodległości, a także wstęgami i gwiazdami
rządów Jugosławii i Szwecji. Przed wybuchem II wojny Światowej przyznano mu Czerwony Krzyż Japonii.
Był działaczem politycznym w Polsce i na obczyźnie, głównie w Rosji, Stanach Zjednoczonych i
Brazylii. Ceniony przez Piłsudskiego, z zawodu lekarz, wybitny profesor okulistyki. Po wielce pracowitym
życiu zamieszkał w Białymstoku przy ulicy Starobojarskiej 13. Mimo sędziwego wieku był fizycznie sprawny,
miał wielką wiedzę okulistyczną i doświadczenie. Jednak w latach 50 – tych nawet tak słynny profesor
okulistyki, ale równocześnie piłsudczyk, człowiek należący do elity politycznej dwudziestolecia
międzywojennego, nie mógł nawet być brany pod uwagę jako ewentualny wykładowca na nowotworzonej
Akademii Medycznej w Białymstoku. A przecież przed wojną kierował najlepszą wówczas w Polsce Kliniką
Okulistyczną w Wilnie, ciesząc się międzynarodową sławą.
Nadanie nazwy ulicy będzie uhonorowaniem wybitnego człowieka.
Biorąc pod uwagę powyższe, podjęcie stosownej uchwały jest zasadne.
Id: CB3F9FF4-388E-4798-867B-39F44766E9D7. Projekt
Strona 3