nota prasowa, PDF - Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski

Laboratorium przyszłości
Akt 1 REGRESS PROGRESS
21czerwca 2011 – 15 stycznia 2012
Otwarcie: poniedziałek 20 czerwca, godz. 18.00
Projekty specjalne:
► Paweł Althamer, Mur, 2011. Kurator: Marek Goździewski
► Cai Guo-Qiang, Summer Solstice, 2011. Kurator: Fabio Cavallucci
► Simon Leung, WAR, 2010 – 2011. Kurator: Rirkrit Tiravanija
► raumlaborberlin, GRATED FUTURES getting behind the scenes, 2011.
Kurator: Kaja Pawełek
Wystawy:
► GDZIE JEST ZIELONY KRÓLIK? Kurator: Ewa Gorządek
Hubert Czerepok, Fischli & Weiss, Vadim Fishkin, William Kentridge,
Robert Kuśmirowski, Aleksandra Mir, Steven Pippin, Sascha Pohflepp
► KRAJOBRAZ PRZYSZŁOŚCI Kurator: Fabio Cavallucci
Michał Budny, Søren Dahlgaard, Christian Falsnaes, Carlos Garaicoa, Elodie Pong,
Katarzyna Przezwańska, François Roche, Superflex, Nico Vascellari
Laboratorium przyszłości to zaplanowany z rozmachem przez Centrum Sztuki Współczesnej Zamek
Ujazdowski międzynarodowy program artystyczny skierowany ku przyszłości. Inicjuje go projekt
REGRESS-PROGRESS, który koncentruje się na dwóch pytaniach: czy w nadchodzących latach
powinniśmy oczekiwać progresu, rozwoju kapitalistycznego systemu produkcji? czy raczej regresu, który
zresztą może okazać się regresem szczęśliwym?
Trwający do 15 stycznia 2012 projekt REGRESS-PROGRESS ma się dynamicznie rozwijać i
organicznie zmieniać, uwzględniając prawdopodobieństwo i przypadkowość realnego życia.
W pierwszej odsłonie artyści realizują projekty indywidualne (Paweł Althamer, Cai Guo-Qiang),
bądź we współpracy (Simon Leung zaproszony przez Rirkrit Tiravanija, raumlaborberlin), natomiast
kuratorzy przygotowali wystawy zbiorowe: Gdzie jest zielony królik? (Ewa Gorządek) oraz Krajobraz
przyszłości (Fabio Cavallucci).
W projekcie Pawła Althamera Mur (2011), realizowanym na warszawskiej Woli, pracują dzieci z
sąsiadujących ze sobą i oddzielonych murem szkół polskiej waldorfskiej i żydowskiej Lauder-Morasha;
dzieci są naszą przyszłością i będą mówić o przyszłości: zaprojektują kładkę łączącą obie szkoły.
Nowojorski artysta chińskiego pochodzenia Cai Guo-Qiang prezentuje intrygujący projekt Summer Solstice
(Letnie przesilenie; 2011), w którym muzeum staje się wielką doniczką dla brzózek. Artyści - Simon Leung
i, tym razem w roli kuratora, Rirkrit Tiravanija - głównym bohaterem projektu WAW (2010-11) uczynili
Warrena Niesłuchowskiego, ekscentrycznego nomada, artystycznego globtrottera, niemającego własnego
domu obywatela świata, ceniącego najbardziej jedną wartość: gościnność. Za sprawą artystycznej instalacji
Grated Futures getting behind the scenes (2011) kolektywu architektonicznego raumlaborberlin
największa sala wystawowa CSW zmienia się do końca trwania projektu w salę audytoryjną, zaaranżowaną
jakby z punktu widzenia świata po szoku paliwowym; wejście do sali prowadzi przez tunele czasu; jest tu
stół, ogród z tarasem, krajobraz mieszkania, przestrzeń z „maszyną do marzeń”.
O relacjach sztuki i nauki mówi wystawa Gdzie jest zielony królik? Zielonego królika o imieniu
Alba, stworzonego na zamówienie amerykańskiego artysty Eduardo Kaca, zaprezentowano po raz pierwszy
na festiwalu w Avignon w 2000 roku; jego futerko, po wszczepieniu do genomu zwierzęcia genu zielonej
fluorescencji, pochodzącego z meduzy Aequorea victoria, emanowało piękną zieloną poświatą.
Niepozbawiona nutki ironii praca Sięgnąć gwiazd (2011) Huberta Czerpoka jest podsumowaniem
1
rzetelnych poszukiwań artysty na temat polskiego programu kosmicznego z lat 60., zainspirowanym
niedawnym postulatem polskich parlamentarzystów, by wznowić badania i prace nad tym programem. Der
Lauf der Dinge / The Way Things Go (1987) szwajcarskiego duetu artystycznego Fischli & Weiss to
groteskowy i trzymający w napięciu film, który ukazuje długą reakcję łańcuchową kolejnych samodestrukcji
z banalnymi przedmiotami w roli głównej; prezentując rozmaite sposoby przekazywania energii między
obiektami i systemami, jest zarazem metaforą życia. W instalacji Tour en l’air (2009) Vadima Fishkina
srebrne gwiazdy-balony tańczą w przestrzeni w takt walca Czajkowskiego, przywołując skojarzenia z
Odyseją kosmiczną i muzyką sfer niebieskich; nauka i technika idzie tu w parze z poezją podszytą absurdem.
Kolaż filmowy Journey to the Moon (2003) Williama Kentridge’a, w którym artysta występuje w roli
naukowca marzącego o dalekich nieznanych światach i ostatecznie odbywa podróż w wyobraźni, nie
opuszczając własnej pracowni, jest hołdem złożonym awangardowemu reżyserowi francuskiemu
George’owi Mélièsowi. Nawiązująca nazwą do słynnego komputera z lat 60. instalacja DATAmatic880
(2007) Roberta Kuśmirowskiego to fikcyjne laboratorium naukowe przeniesione wprost z maszyny czasu,
z legendarnej epoki pierwszych wynalazków cybernetycznych, wyposażone - z opóźnieniem liczącym pół
wieku – w brakujący element. W serii kolaży Aim at the Stars (2008) Aleksandra Mir łączy tradycyjne
wyobrażenia z chrześcijańskiej ikonografii (tak zwane święte obrazki) ze zdjęciami statków kosmicznych i
teleskopowych wizerunków Wszechświata; religia i nauka to dwie drogi poszukiwania odpowiedzi na
pytania o początek stworzenia, sens życia i jego koniec. Obiekt Quantum camera (2010) Stevena Pippina to
aparat fotograficzny, w którym proces fotografowania odbywa się w zamkniętym obiegu sam dla siebie;
towarzyszy mu seria dramatycznych zdjęć, na których aparaty fotograficzne zapisują moment własnej
destrukcji, oraz komentarz artysty Fotograficzny traktat filozoficzny (koniec fotografii). Sascha Pohflepp w
pracy The Golden Institute (2009) prezentuje futurologiczną fantazję: w 1980 roku w USA prezydentem
zostaje Jimmy Carter i realizuje intensywny program poszukiwania źródeł naturalnej energii; powstaje
Golden Institute for Energy w Golden Colorado i dysponuje nieograniczonymi środkami, aby uczynić ze
Stanów Zjednoczonych najbardziej zasobne w energię państwo na świecie.
Wystawa Krajobraz przyszłości wyzwala przeczucia przyszłego kulturowego krajobrazu. Michał
Budny zaskakuje realistyczną instalacją w skali 1: 1 (bez tytułu (płot), 2011), do której powstania został
wykorzystany wykradziony fragment z naturalnego krajobrazu: po ścięciu kilku drzew i ich obróbce drewno
zwrócono krajobrazowi, stawiając leśną szopę, po czym gdy przestała ona spełniać swoją funkcję, stała się
obiektem mogącym na nowo powrócić w krajobraz i pełnić w nim kolejną funkcję. Søren Dahlgaard w
serii fotografii z cyklu Dough Portraits (2008) prezentuje rozległą panoramę 100 odhumanizowanych i
zindywidualizowanych jednocześnie typów ludzkich, które łączy fakt, że zamiast twarzy mają na głowach
rozmaicie uformowane surowe ciasto. Christian Falsnaes pokazuje wideo You're my heart, you're my soul
(2009), które dokumentuje jego performans - bezpretensjonalną taneczną wędrówkę artysty w scenerii
zdegradowanych przedmieść Hanoi przy akompaniamencie karaoke do piosenki Modern Talking.
Nawiązujący do rosyjskiego konstruktywizmu Carlos Garaicoa w instalacji Bend City (Red) (2008)
przedstawia kartonowy model miasta, które budzi skojarzenia z socjalistyczną gospodarką planową i
dziecinną książką z wycinankami, eksplorując kolor czerwony. Endless Ends Elodie Pong (2009) to
instalacja z zapętlonym wideo, które składa się z zakończeń filmów z napisem „koniec”; czy koniec jest
nowym początkiem? Katarzyna Przezwańska porusza się pomiędzy geometryczną abstrakcją a uważną
obserwacją natury, biorąc pod szkło powiększające liść; w pracy Liść (2011) zeschły liść zostaje
pomalowany na jasnozielony kolor. Zaprojektowała też kolorowy, nawiązujący do Giacomo Balla,
futurystyczny garnitur z tafty zapinany na mały kamień zamiast guzika, łamiący dress code (Garnitur,
2011), w którym kurator wystawy o krajobrazie przyszłości wystąpi na otwarciu. Architektura projektowana
przez François Roche ma hybrydyczną i organiczną naturę; miasto z pracy An architecture „des humeurs”
(2010) przybiera postać monstrualnego zrobotyzowanego pająka. Film Flooded McDonald’s (2008)
Superflex to niezwykle sugestywny, zarazem realistyczny i oniryczny obraz zalewanej wodą jednej z
sieciowych globalnych restauracji. Nico Vascellari w swojej instalacji dźwiękowej (untitled (forest); 2011)
prezentuje masywny pejzaż dźwiękowy: taśma została nagrana w lesie na zmodyfikowanym magnetofonie;
dźwięki były wyrównywane przez dwa tygodnie. Teraz, w przestrzeni wystawienniczej, zapis naturalnych
dźwięków na taśmie będzie zwolna ustępować miejsca hałasowi, panującemu w pomieszczeniu.
Otwarciu towarzyszą akcje muzyczne na terenie i wokół zamku oraz koncert Orkiestry Owoce
Przyszłości (Program Muzyczny – kurator: Andrzej Załęski). KINO.LATO (kuratorzy: Katarzyna Boratyn,
Michał Matuszewski) zaprezentuje w lipcu program PROGRESS, a w sierpniu program REGRESS. Program
2
Edukacji (kurator: Joanna Rentowska) zaprezentuje Gabinet Osobliwości Przyszłości. Po otwarciu odbędą
się dwa spotkania audytoryjne (Program Audytorium - kurator: Paweł Polit): we wtorek 21 czerwca o godz.
o godz. 18.00 dyskusja Czy polskie społeczeństwo jest przygotowane na innowację i rozwój?; moderator:
Witold Gadomski („Gazeta Wyborcza”), uczestnicy: Henryk Domański, Witold Orłowski, Łukasz A.Turski;
a w czwartek 30 czerwca o godz. 19.00 performance, wykład i dyskusja „MANIFESTO vs MANIFESTO”;
uczestnicy: Robert B. Lisek, Riccardo Campa, Marta Heberle; zdarzenie przygotowane w związku z
publikacją manifestów: Robert B. Lisek, Crash Manifesto, i Riccardo Campa, Włoski Manifest
Transhumanistyczny, oraz TRANSHUMAN - numer specjalny magazynu Rita Baum
O wszystkim informować będzie na bieżąco nowy magazyn Tranzystor cswzu (redaktor naczelny: Grzegorz
Borkowski).
Czas najwyższy – mówi Zygmunt Bauman w wywiadzie dla pisma „Tranzystor cswzu” - by
zastanowić się: czy te wspólnotowe formy życia, znane większości z nas jedynie z etnograficznych opracowań
przysyłanych z nielicznych pozostałych nisz minionych, „przestarzałych i zacofanych” czasów, są skazane na
odejście bezpowrotnie w przeszłość? A może prawdziwą jest inna wizji historii (a więc także i alternatywne
rozumienie „postępu”): że daleko od bycia nieodwracalnym, nie-do-pomyślenia-odwrotem, zrywem do
przodu, epizod wyprawy po szczęście przez sklepy był, jest, i pozostanie jednorazowym, z przyrodzenia i z
przeznaczenia tymczasowym objazdem, miast być, jak w powszechnym narazie mniemaniu, nieodwracalnym
zrywem do przodu i znamieniem postępu?
W kolejnych aktach:
Aleksandra Wasilkowska, Nie-pokój / Un-room
Droog Design, Saved by droog. Kuratorzy: Renny Remakers, Milada Ślizińska
ARCHITEKTURA Kurator: Kaja Pawełek
Janek Simon, projekt specjalny
Jarosław Kozakiewicz, wideo
Kreatywna Edukacja Kuratorzy: Janusz Byszewski, Maria Parczewska – LET / Laboratorium Edukacji
Twórczej
Koordynator projektu: Karolina Nowak
Partnerzy: Ambasada Królestwa Danii, British Council, Samsung
Projekt zrealizowany dzięki wsparciu finansowemu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Współpraca: Digital Wonderland
Partner specjalny realizacji Cai Guo-Qianga Summer Solstice: Grąbczewscy
Partner kulinarny: Qchnia Artystyczna
Patroni medialni: Gazeta Wyborcza, Elle Decoration, Aktivist, Exklusiv, Stolica
Zdjęcia dostępne pod adresem: ftp://cswd.home.net.pl
login: media hasło: press katalog: media plik: Regress Progress
Informacje:
Zofia Chojnacka, Biuro Prasowe CSW, kom. 510 160 637
tel./faks 22 625 05 22, [email protected]
3