Ród Stadnickich

Środa, 5 marca 2014
Ród Stadnickich
Ród Stadnickich
Nabyte w 1792 roku dobra nawojowskie Helena Apolonia Massalska sprzedała na publicznej licytacji w 1799 roku za 451 tys. florenów polskich.
Nabywcą był Franciszek Stadnicki herbu Szreniawa bez krzyża. 28 maja 1800 roku otrzymał on potwierdzenie własności wsi: Łęg, Barnowiec,
Maciejowa, Roztoka Wielka i Mała, Uhryń Niżny i Wyżni, Nowa Wieś, Łosie, Krzyżówka, Składziste. Akt własności na Łabową uzyskał osobnym aktem
kupując ja od Izabeli Lubomirskiej w 1800 roku. Głównym powodem sprzedaży ziem łabowskich były poważne trudności w zarządzaniu. Zakupione dobra
hrabia Stadnicki przekazał jako wiano córce Tekli, która poślubiła Jana Kantego Stadnickiego. Ich prawnuk – Adam hrabia Stadnicki był ostatnim
właścicielem Łabowej.
W majątku Stadnickich rozwijała się gównie gospodarka leśna i rolna. Samą gospodarkę leśną znacznie unowocześnił i usprawnił ostatni dziedzic na
Nawojowej, Adam Stadnicki. Stosował on zrównoważoną gospodarkę leśną polegającą na usuwaniu starych i niewartościowych okazów buczyny przy
równoczesnym zalesianiu młodymi okazami. Najważniejszym osiągnięciem było założenie pierwszych w Polsce rezerwatów: Barnowiec, Uhryń, Łabowiec
oraz rezerwat ku czci prof. Czai na Łosiu.
Hrabia Stadnicki troszczył się także o zabezpieczenie bytu swoich gajowych. Wprowadził rodzaj prywatnego ubezpieczenia. Sprowadził on także w
okresie międzywojennym polskiego bacę, który wypasał owce na Hali Łabowskiej.