Instrukcja Fotela FC-A - Spółdzielnia Pracy Usługowo Wytwórczo

Spółdzielnia Pracy
Usługowo -Wytwórczo- Handlowa “ZUT”
45-058 Opole
Ul. Ozimska 38
Dział handlowy : (77) 453- 90-80
Dział Finansów : (77) 453-95-97
Produkcja
: (77) 453-60-23
E-mail: [email protected]
Fotel do ćwiczeń oporowych
kończyn górnych i dolnych
typ FC-A
PRZEZNACZENIE
Fotel FC–A używany jest w rehabilitacji leczniczej, do ćwiczeń
samowspomaganych, czynnych, wolnych, oraz z oporem dla kończyn górnych i
dolnych, oraz niektórych wyciągów pośrednich.
Fotel można rozkładać do pozycji leżącej.
Przeznaczony jest do wykonywania ćwiczeń kończyn górnych, dolnych i obręczy
barkowej.
Konstrukcja fotela umożliwia ćwiczenia w pozycji siedzącej lub leżącej.
Zastosowanie uchwytów na pasy stabilizacyjne, umożliwia skuteczną stabilizację w
obrębie tułowia, ud i przedramion, pozwalając na bezpieczne prowadzenie ćwiczeń
izolowanych.
Podstawowymi ćwiczeniami wykonywanymi na fotelu są:
– ćwiczenia oporowe wyprostu w stawie kolanowym,
– ćwiczenia oporowe zginaczy stawu kolanowego,
– wspomagające wyprost przy przykurczu zgięciowym stawu kolanowego,
– ćwiczenia rotacji wewnętrznej i zewnętrznej w stawie ramieniowym,
– pronacji i supinacji przedramion, w formie ćwiczeń wolnych lub z dawkowanym
oporem,
– ćwiczenia oporowe dla zginaczy i prostowników stawu łokciowego (przy
odpowiednim ustawieniu podłokietników i dźwigni oporowych),
– ćwiczenia oporowe zginaczy i prostowników stawu ramieniowego (przy
rozłożeniu fotela i odwrotnym ułożeniu pacjenta).
Umieszczenie fotela w kabinie KC-A, lub pod przewieszką poszerza możliwości
kinezyterapii o ćwiczenia w odciążeniu, w odciążeniu z oporem, ćwiczenia
samowspomagane, oraz wyciągi redresyjne pośrednie (min. z rotacją ramienia).
ZASTOSOWANIE
Na oddziałach rehabilitacji, kinezyterapii, neurologii, ortopedii i reumatologii.
Wchodzi w skład Uniwersalnego Gabinetu Usprawniania Leczniczego typu
„UGUL".
DANE TECHNICZNE
Wysokość siedziska: 640 mm
Szerokość siedziska: 500 mm
Głębokość siedziska: 600 mm
Wysokość całkowita fotela: 1130 mm
Zakres regulacji oparcia plecowego: 80º
Zakres regulacji podpór pod kończyny dolne: od 0° do 90°
Zakres regulacji kątowej siedziska: od 0° do (+) 8° oraz od 0° do (-) 15º
Długość leżyska po rozłożeniu fotela: 1600 mm
Rozstaw podłokietników (min – max): 570 – 750 mm
Masa: 36 kg
WYKONANIE
Podstawę fotela pokryto lakierem proszkowo-piecowyrn.
Części tapicerowane dostarcza się w kolorach: czarnym, białym, brązowym i
skóropodobnym, w zależności od zamówienia Elementy metalowe suwliwe, złączne i
śrubowe pokrywa się powłokami ochronnymi niklowo-chromowymi (NiCr) lub
cynkowymi (Zn), a pokrętła śrubowe (handlowe) instaluje się w kolorze czarnym.
OPIS BUDOWY
Podstawę fotela (poz. 1) wykonano z kształtowników stalowych, prostokątnych.
Na podstawie umocowano siedzisko (poz 2) i oparcie plecowe (3), oraz dwa
segmenty tapicerowane (4) służące do podparcia kończyn dolnych.
Regulację kątową oparcia plecowego tworzą dwie podpory (5) regulowane
bezstopniowo i ustalane pokrętłem (6). W górnej części oparcia plecowego (3)
umocowano wymienny zagłówek (7), którego wysokość reguluje się pokrętłem (8).
Posiada on możliwość pełnego obrotu wokół osi (9).
W kierunku prostopadłym do płaszczyzny oparcia plecowego zagłówek może
wykonywać tylko ruch liniowy (bez obrotu), a realizujemy go pokrętłem (10).
Siedzisko (2) zawieszone na osi obrotowej „A”, można pochylać względem tego
punktu o niewielki kąt w granicach do (+) 8° do góry, względnie do (-) 15° do dołu.
Do regulacji wielkości kątowych służy śruba pociągowa (11), którą napędzamy
ręczną korbką (28).
Do ramy siedziska przymocowano dwa segmenty tapicerowane (4) w ten sposób, że
można je ustawiać pod dowolnym kątem niezależnie od siebie, przy pomocy pokrętła
śrubowego (12) w granicach od 0° do 90° względem punktu obrotu „C”.
W uchwycie oznaczonym literą „B” mocuje się głowicę dźwigni oporowych (13)
osadzoną na drążku (14) regulowaną i mocowaną śrubą (15).
Śruba (15) służy do podnoszenia lub opuszczania głowic występujących po obu
stronach fotela.
Na każdej osi głowicy umocowane są dwie dźwignie: oporowa (16) i obciążnikowa
(17) – obie połączone w całość kinematyczną, za pośrednictwem sprzęgła „H”.
Dźwignie można ustawiać względem siebie pod dowolnym kątem (w płaszczyźnie
rzutu głównego). Można Je rozłączyć jedną względem drugiej odkręcając pokrętło
(18), aż do rozłączenia się obu części sprzęgła „H”. Uzyskujemy wtedy niezależne
ruchy wahadłowe obu dźwigni.
Na dźwignię (17) zakłada się obciążnik stalowy (19), który posiada możliwość ruchu
wzdłuż swojej osi, regulowany pokrętłem (20).
Na dźwignię (16) w zależności od potrzeb terapeutycznych, zakładamy albo wałek
tapicerowany (31) lub koło (24) z linką do wieszania obciążenia. Odległość tych
elementów od osi głowicy można zmieniać i unieruchomić pokrętłem (30). Pokrętło
śrubowe (21) umocowane bezpośrednio na głowicy (13) służy do regulacji oporu
hamowania dźwigni Z boków fotela, na specjalnych listwach prowadzących (22)
umocowano wymienne oparcia do rąk (23) zwane podłokietnikami.
Można je przesuwać wzdłuż listew prowadzących od jednego zderzaka (32) do
drugiego (33), zmieniać jednocześnie ich wysokość w zależności od potrzeb, przy
pomocy jednego pokrętła (25) .
Podłokietniki obracają się luźno w płaszczyźnie równoległej do siedziska o 360°.
Siedzisko oraz oparcie plecowe wyposażone są w stałe uchwyty (26), do mocowania
pasów stabilizacyjnych.
Stopki gumowe (27) z gwintem wkręcone do podstawy fotela, umożliwiają
ustawienie równoległości fotela na podłożu. W szczególnych przypadkach w czasie
ćwiczeń terapeutycznych zachodzi potrzeba pochylenia kątowego głowicy (13) (do
przodu) Możemy do tego wykorzystać połączenie sprzęgłowe „S”, które należy
rozłączyć przy pomocy pokrętła (29) w celu pochylenia drążka (14) wraz z głowicą o
taki kąt, jaki w danej chwili jest nam potrzebny.
Fotel po rozłożeniu do pozycji horyzontalnej może służyć jako stół rehabilitacyjny.
WYPOSAŻENIE
Wałeczek tapicerowany (poz. 31) 2 szt
Kółko do ćwiczeń dłoni (poz. 24) 1 szt
Obciążniki miękkie 0,25, 0,5 i 1 kg po 1 szt
Esik (haczyk) 1 szt.
Pas do stabilizacji klatki piersiowej typ FC-01 1 szt.
Pasy stabilizacyjne przedramienia typu FC-02 2 szt.
OBSŁUGA FOTELA
a) Regulacja oparcia plecowego
Żeby ustawić oparcie plecowe (3) pod odpowiednim kątem, należy zwolnić i
dokręcić dwa pokrętła (6), znajdujące się po obu stronach fotela.
Kolejność czynności:
odkręcić pokrętło (6) z jednej strony fotela. Następnie przejść na drugą stronę i
wykonać tą samą czynność, podtrzymując lekko za uchwyt (26). Po ustaleniu
właściwego kąta oparcia, dokręcić pokrętło (6) i puścić uchwyt. Przejść na drugą
stronę fotela i dokręcić poprzednie pokrętło (6).
Regulacji tych dokonujemy bez wywierania nacisku na oparcie plecowe przez
siedzącego na fotelu pacjenta. Przy przechylaniu oparcia do poziomu
horyzontalnego, postępujemy podobnie jak wyżej, z tym, że oparcie należy
przechylać aż do twardego oporu i dalej niema już możliwości opuścić go niżej.
W tym położeniu jeżeli nie dokręcimy pokręteł (6), nic nam nie grozi – niema to
wpływu na bezpieczeństwo leżącego pacjenta.
Pacjent leżąc lub siedząc w fotelu, nie wymaga stabilizacji przy pomocy pasów, ale
istnieje taka możliwość. Do mocowania pasów przewidziano z boków fotela
specjalne uchwyty (26).
b) Ustawienie kątowe dźwigni oporowych i obciążnikowych
W celu ustawienia głowicy (13) wraz z dźwigniami (oporową i obciążnikową) na
potrzebną wysokość, odkręcamy pokrętło (15), podtrzymując ręką głowicę, by nie
opadła pod własnym ciężarem do doku.
Po ustaleniu właściwej wysokości drążka (14), dokręcamy pokrętło (15) do oporu.
Następnie ustawiamy kąty dźwigni oporowej względem obciążnikowej za pomocą
sprzęgła „H” – w tym celu należy odkręcić pokrętło (18), aż ząbki obu połówek
sprzęgła rozejdą się, co zauważymy gołym okiem.
Następnie ustawiamy wielkości kątowe wg potrzeb i dokręcamy pokrętło.
Na dźwignię (16) zakładamy albo kółko (24) mocując go pokrętłem (30), albo wałek
tapicerowany (31) który mocujemy na dźwigni analogicznie.
W czasie tych czynności należy pokrętło (21) obrócić (jeden lub dwa razy), by nie
występował duży opór hamujący podczas ustawiania kątów na dźwigni (16) i (17).
Obciążniki metalowe (19) dają się łatwo przesuwać wzdłuż osi (17) i zabezpieczone
są u dołu przed przypadkowym wypadnięciem podczas manipulacji.
c)Ustawienie kątów podpór pod kończyny dolne
Obie podpory (4) można ustawiać niezależnie od siebie pod dowolnym kątem.
W tym celu należy odkręcić pokrętło (12) i ręką ustalić kąt potrzebny do ćwiczeń Po
dokręceniu pokręteł (12) podpory zachowują pewność mocowania.
Do ćwiczeń kończyny dolnej z zastosowaniem wałka (31), podporę (4) należy
opuścić maksymalnie do dołu (do 90°) względem płaszczyzny siedziska.
W przypadku ćwiczeń obu kończyn dolnych, opuszczamy obie podpory.
d)Regulacja podparć bocznych (podłokietników)
W zależności od wymiarów anatomicznych pacjenta, terapeuta dostosowuje
podparcia boczne do jego potrzeb. W tym celu odkręcamy pokrętło (25) i
przesuwamy każdy podłokietnik wzdłuż listew prowadzących (22) ustalając jego
głębokość.
Konstrukcja uchwytu mocującego podłokietnik umożliwia jednocześnie ustawiać
jego wysokość i rozstaw.
Wszystkie trzy czynności regulacyjne, głębokość, wysokość i rozstaw realizujemy
ręcznie, a po ustawieniu blokujemy dokręcając pokrętło (25).
Maksymalny zakres regulacji głębokości uzyskujemy przesuwając każdy
podłokietnik od zderzaka (32), do następnego zderzaka. (33).
e) Regulacja siedziska
Do wykonywania ćwiczeń w pozycji siedzącej, przód fotela należy podnieść w górę
(około 5+7°).
Do ustawienia siedziska pod kątem w odniesieniu do podłoża, służy mechanizm
śrubowy (11), napędzany ręczną korbką (28).
Pokręcając korbką (28) w lewo lub w prawo, dokonujemy płynnej regulacji
nachylenia siedziska obracając go względem punktu „A”.
f) Zagłówek (podpórka pod głowę)
Zagłówek (7) jest zespołem wymiennym i może być zakładany gdy istnieje taka
potrzeba.
Po odkręceniu pokrętła (8) można go zdjąć (wysunąć) z uchwytu. Posiada dwie
regulacje: wysokości i głębokości. Obie realizujemy przy pomocy pokręteł (8) i (10).
Realizacja wysokości pokrętłem (8) umożliwia także jego obrót wokół własnej osi o
360°. Regulacja głębokości umożliwia tylko ruchy przesuwne (bez obrotu).
g) Możliwości nachylania kąta głowicy
W szczególnych przypadkach terapeutycznych zachodzi potrzeba nachylenia głowicy
pod pewnym kątem (do przodu). Podczas normalnych ćwiczeń drążek (14) ustawiony
jest pionowo. W przypadku potrzeby nachylenia drążka (14) pod określonym kątem
względem osi uchwytu „B”, należy rozłączyć sprzęgło „S" odkręcając pokrętło (29),
nachylić głowicę o żądany kąt i powtórnie dokręcić pokrętło (29) do oporu.
KONSERWACJA
Konserwacja polega na utrzymaniu urządzenia w czystości.
Elementy lakierowane należy przecierać miękką ściereczką używając środków
myjących, rozpuszczalnych w ciepłej wodzie Tapicerkę myć ciepłą wodą z użyciem
płynów czyszczących i wycierać do sucha.
Elementy chromowane przecierać wazeliną białą.
Prace konserwacyjne okresowe należy powierzyć pracownikowi z kwalifikacjami
ślusarz– konserwator lub zlecić do Serwisu Obsługowo – Naprawczego SPUWH „ZUT” w Opolu.
Gwarancja
Karta gwarancyjna nr …... na Fotel FC-A
data produkcji …................. data sprzedaży …...................
Numer seryjny :.........................
1.Gwarancję niniejszą poręcza się jakość i funkcjonalność wyrobu .
2.Gwarancji udziela się na 12 miesięcy od daty sprzedaży wyrobu nabywcy , jednak nie dłużej niż
24 miesiące od daty wydania jednostce handlowej , która nabyła wyrób bezpośrednio od producenta
3.W okresie gwarancyjnym dokonywane będzie bezpłatne usuwanie wad powstałych z winy
producenta .
4.Termin gwarancji ulega przedłużeniu o czas trwania naprawy , liczony od daty zgłoszenia
reklamacji
5.Świadczenie z tytułu gwarancji przysługuje nabywcy wyłącznie na skutek wady tkwiącej w
sprzedanym artykule w szczególności z powodu użycia nie odpowiednich materiałów lub
wadliwego wykonania .
6.Gwarancją nie są objęte uszkodzenia powstałe w wyniku niewłaściwego użytkowania lub
samowolnego dokonywania napraw. Nie objęte gwarancją są uszkodzenia spowodowane przy
odbiorze transportem własnym klienta.
7.Reklamacje z tytułu wad wyrobów przyjmuje instytucja w której nabyto wyrób .
8.Sposób naprawy ustala udzielający gwarancji (gwarant).
9.Niniejsza karta gwarancyjna stanowi jedyną podstawę do realizacji uprawnień gwarancyjnych .
10.Karta gwarancyjna bez daty , pieczątki , podpisu sprzedawcy , jak również z poprawkami nie
omówionymi i odrębnie nie podpisanymi przez osobę uprawnioną z podaniem jej stanowiska np. w
przypadku przedłużenia gwarancji z powodu naprawy , jest nie ważna.
11.W razie utraty przez nabywcę karty gwarancyjnej nowa nie będzie wydana.
…...................................