F3 2015-16 K7 Droga krzyzowa

F3 2015/2016 –K7 - Droga krzyżowa
Materiały do pracy w domu.
Błogosławieni, którzy uwierzyli....
Stacja I Pan Jezus skazany na śmierć.
Kłaniamy Ci sie Panie Jezu i błogosławimy Ciebie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić
raczył.
Panie uzdrawiałeś, karmiłeś, wyrzucałeś złe duchy, uwalniałeś, prowadziłeś do nawrócenia tak
wielu serc....tłumy garnęły sie do Ciebie, by może tylko z ciekawości z Cię zobaczyć, a inni, by móc
z wiarą dotknąć skraju Twego płaszcza, by tylko być uzdrowionym. Ci ostatni juz byli
błogosławieni, bo uwierzyli... Ale dziś ten sam tłum krzyczy: Ukrzyżuj Go! Ukrzyżuj! Nie było
wiary… zabrakło sercom wiary... Panie Jezu proszę Cię o łaskę wiary, bym znalazła sie w gronie
błogosławionych.
Stacja II Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona.
Kłaniamy Ci sie Panie Jezu i błogosławimy Ciebie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić
raczył.
Czy wierzę w to, że Ty Panie wziąłeś, krzyż na swoje ramiona, a ten krzyż to moje słabości, grzechy,
choroby, wszystko to, w czym nie domagam … czy ja człowiek XXI wieku w to dziś jeszcze wierzę?
Czy czasami nie jest tak, że ja chodzę na mszę, na wspólnotę, modlę się i już wiem, że to zrobiłeś z
miłości dla mnie, ale czy ja w to wierzę? Czy tu na drodze krzyżowej jestem człowiekiem wiary?
Panie Jezu proszę Cię przymnóż mi wiary.
Stacja III Pan Jezus po raz pierwszy upada pod krzyżem.
Kłaniamy Ci sie Panie Jezu i błogosławimy Ciebie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić
raczył.
Czy tam pośród tłumu, oprócz Maryi i św. Jana były osoby, które wierzyły, że Ten co idzie jest
Kimś niezwykłym, jest Synem Najwyższego? Może i był jakiś człowiek, którego uzdrowiłeś,
nakarmiłeś, tylko zabrakło odwagi, by się sprzeciwić wyrokowi i dzikiemu tłumowi? A czy był ktoś,
kto wierzył w to kim Ty jesteś? Może i ktoś taki był…. Ale czy dziś wierzę w to, że Jezus idąc tą
drogą i upadając w wielkim bólu, cierpiał nie tylko za świat, by odkupić nas wszystkich ludzi, ale
konkretnie za mnie ..... (tu możesz wstawić swoje imię)? Panie udzielił mi łaski wiary.
Stacja IV Spotkania z Matką.
Kłaniamy Ci sie Panie Jezu i błogosławimy Ciebie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić
raczył.
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl
Maryja, błogosławiona między niewiastami, błogosławiona, która uwierzyła w to, co oznajmił Jej
Archanioł Gabriel. Błogosławiona, bo uwierzyła, że spełnią się Jej słowa powiedziane od Pana.
Uwierzyła Słowu Boga. Błogosławiona, bo powiedziała TAK. Najpierw uwierzyła słowom
Archanioła, a potem słowom Symeona, które teraz się zaczęły wypełniać: A Twoją duszę miecz
przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu" (Łk 2, 34a. 35). Maryjo, teraz ten miecz zaczął
przebijać Twoje święte serce, serce zjednoczone w cierpieniu z Jezusem. Maryjo nauczyć mnie tak
wierzyć, ufać i kochać jak TY!
Stacja V Pomoc w niesieniu krzyża.
Kłaniamy Ci sie Panie Jezu i błogosławimy Ciebie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić
raczył.
Spotkanie Szymona z Jezusem zapewne wpłynęło na jego życie, pewnie przemieniło jego serce.
Życie Szymona po takim spotkaniu nie mogło pozostać bez echa … ta pomoc w dźwiganiu krzyża,
to przełożenie krzyża na plecy Szymona choć trudne i bolesne, to jednak spotkanie wypełnione
Bogiem, obecnością Boga Żywego, spojrzeniem Jezusa pełnym miłości na Szymona. Ta pomoc
była chwilowym wytchnieniem dla Jezusa. Błogosławiony ten, kto był tak blisko Zbawiciela, który
chodził po ziemi, który niósł krzyż, a jeszcze bardziej błogosławiony ten, kto uwierzył, że pomiędzy
nami przechadza się sam Bóg. Czy wierzę, że dziś ten sam Jezus przechadza się pomiędzy nami w
rodzinie, we wspólnocie, w mojej pracy, na spotkaniu z przyjaciółmi, że ten sam Bóg chce być tak
blisko mnie i patrzy na mnie z tą samą miłością jak niegdyś na Szymona? Panie zaradź memu
niedowiarstwu!
Stacja VI Spotkanie z Weroniką.
Kłaniamy Ci sie Panie Jezu i błogosławimy Ciebie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić
raczył.
Kobieta jerozolimska poddała się odruchowi miłości miłosiernej, zobaczyła skazańca dźwigającego
krzyż i nie patrząc na żołnierzy podbiegła do Niego…. Pozostawiła strach na uboczu. Ty widziałeś
ten uczynek miłosierdzia, a Ona pewnie zobaczyła w Tobie Kogoś więcej niż skazańca…
błogosławiona, bo znalazła się na Twojej drodze krzyża, błogosławiona, bo zobaczyła Kogoś więcej
niż „przestępcę” … Panie daj mi odwagę Weroniki i przymnóż wiarę w Ciebie!
Stacja VII Drugi upadek Pana pod ciężarem krzyża.
Kłaniamy Ci sie Panie Jezu i błogosławimy Ciebie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić
raczył.
Panie nie pozwól mi tak bardzo zniechęcać się do wiary w Ciebie, nie pozwól Panie, bym aż tak
zwątpiła, by moja wiara w Tego, który mnie stworzył zupełnie obumarła, bym ją kiedykolwiek
mogła stracić i stwierdzić, że świat ma rację, że wiara w Ciebie to jednak bajka, a może nawet jakaś
bzdura… inni powiedzą: po co Ty idziesz na wspólnotę, do kościoła, jeszcze na tygodniu? Po co ty
poświęcasz i marnujesz tyle czasu na modlitwę czy na mszę, jak w tym czasie możesz zrobić coś
pożytecznego i lepszego? A ja czy umiem w takich sytuacjach wierzyć? Czy dzięki wierze, którą
mam oprę się pokusom? Czy mimo tych udręk wybiorę Jezusa? Panie wybacz mi za wszystkie moje
upadki w wierze, za złe wybory, które mnie od Ciebie oddalały i proszę Cię przymnóż mi wiary.
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl
Stacja VIII Niewiasty na drodze krzyżowej Pana.
Kłaniamy Ci sie Panie Jezu i błogosławimy Ciebie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić
raczył.
Dobrze, że te kobiety znalazły się na Twojej drodze Panie, nawet jeśli tylko płakały… one patrzyły
po ludzku, widziały ból, cierpienie. Zostawiły na boku ocenianie czy to idzie człowiek winny czy
Nieskalany Baranek jakim Ty Panie jesteś. Patrzyły przez łzy po ludzku… pewnie zadziwiłeś ich
swoimi słowami, bo jeszcze ich ostrzegłeś, upomniałeś… co pomyślały? Czy zrozumiały i
uwierzyły Twoim słowom wypowiedzianym na tej drodze krzyża? Czy wierzę słowom Pana, który
chce mówić i mówi do mnie codziennie? Panie zaradź memu niedowiarstwu!
Stacja IX Trzeci upadek.
Kłaniamy Ci sie Panie Jezu i błogosławimy Ciebie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić
raczył.
W Dzienniczku św. s. Faustyny czytamy, że bardzo ranią Cię grzechy niedowiarstwa, a szczególnie
kiedy dusze wybrane ranią Cię swym niedowierzaniem…. a ja tak często upadam, kiedy w prostej
niekiedy sprawie bardziej ufam sobie, może słowom koleżanki z pracy, ze wspólnoty, a zapominam
o słowie Pana, o obietnicach Boga wzglądem mnie.
Panie Jezu wybacz mi za wszystkie grzechy niedowierzania Tobie, dawania wiary złu, przesądom,
niepokojom i obawom… temu wszystkiemu, co powoduje, że łatwiej jest nas zastraszyć i dać temu
wiarę niż UWIERZYĆ I ZAUFAĆ TOBIE PANIE! Panie Jezu umocnij moją wiarę!!!
Stacja X Odarcie z szat.
Kłaniamy Ci sie Panie Jezu i błogosławimy Ciebie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić
raczył.
Stoisz Panie nagi, bez szaty, Ty który tak pięknie ubierasz ziemię w najpiękniejsze stroje i barwy…
Czy wierzę w Twoją świętość? Czy wierzę, że Ty Bóg pragniesz także mojej świętości? Panie
ubieraj mnie w łaskę wiary, przyodziewaj mnie w szatę wiary, w tą szatę, którą dałeś mi na chrzcie
świętym, by chroniła mnie od tego co złe i zepsute. Czy pamiętam o mojej szacie świętości? Panie
umocnij moją wiarę.
Stacja XI Przybicie Pana do krzyża.
Kłaniamy Ci sie Panie Jezu i błogosławimy Ciebie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić
raczył.
Błogosławieni, którzy uwierzyli… tam na Golgocie było ich niewielu, Maryja, Jan, Magdalena…
może jeszcze inni, nieznani nam z imienia wmieszani w tłum gapiów. Tutaj na Golgocie wydaje się,
że wszystko się kończy, umiera, że nie ma już nadziei, bo to koniec… Mistrza przybijają do krzyża.
I jak tu wierzyć? To najtrudniejszy moment mojej wiary… a tak wiele tych bolesnych momentów
mamy w życiu… bo przecież, kiedy ktoś najbliższy nam umiera, odchodzi w cierpieniu i bólu… to
jak zachować tu wiarę? Panie, proszę zaradź memu niedowiarstwu i przymnóż mi wiary, bym z
rozpaczy nigdy nie wpadł w ciemność, mrok, zagubienie, bym nie poszedł drogą, którą wybrał
Judasz. Nie pozwól mi na to Panie.
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl
Stacja XII Śmierć Pana Jezusa na krzyżu.
Kłaniamy Ci sie Panie Jezu i błogosławimy Ciebie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić
raczył.
„Wykonało się” to już wszystko… Jezus umiera. Gdzie jesteś moja wiaro??? Może u wielu wiary
zabrakło, a u innych została wzmocniona, kiedy zaczęły towarzyszyć dziwne znaki na ziemi i
niebie, gdy „Bóg umierał”, bo jak mówiono „Prawdziwie, ten był Synem Bożym”. Dałeś Panie
największy dowód swojej miłości właśnie tu, na Golgocie, a mimo to minęło tyle wieków, tyle
pokoleń a wciąż wątpimy, wciąż ja wątpię, może niedowierzam, a może już nie wierzę… Panie
niech Twoja Święta Krew obmywa mnie z grzechu i niech z Twojej śmierci Jezu rodzi się moja
żywa wiara. Panie Jezu umocnij moją wiarę.
Stacja XIII Zdjęcie Pana z krzyża i oddanie ciała w ręce Matki.
Kłaniamy Ci sie Panie Jezu i błogosławimy Ciebie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić
raczył.
Błogosławiona która uwierzyła… słowa te niegdyś wypowiedziane przez św. Elżbietę zdają się być
zaprzeczeniem tu na Golgocie, kiedy w Twoje ręce Maryjo oddano martwe Ciało Syna… jak często
w naszym życiu jest tak, że umiera dziecko, matka, ojciec, mąż, żona, przyjaciel i wszystko
skończone…. z bólu i ja i ty z nim umierasz… podobnie jak Maryja. Matko Jezusa naucz mnie tak
wierzyć, tak ufać i tak kochać jak TY! Bo Ty nie przestałaś wierzyć nawet wtedy, kiedy dotykałaś
martwego Ciała Jezusa. Panie umocnij moją wiarę!
Stacja XIV Złożenie ciała Jezusa do grobu.
Kłaniamy Ci sie Panie Jezu i błogosławimy Ciebie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić
raczył.
Kiedy zamknięto grób wielkim kamieniem, to trudno mówić o żywej wierze, jeszcze trudniej o
nadziei, a jeszcze trudniej jest to zrozumieć i kochać i nie mieć pretensji do ludzi, do Boga… „A
myśmy się spodziewali” – powiedzą trzy dni później Apostołowie wędrujący do Emaus. Maryjo, Ty
która wierzyłaś nieustannie i przechowałaś wiarę dla świata w Wielką Sobotę, pomóż mi, bym
zawsze patrzył w górę, by w momentach ciężkich, tragicznych, kiedy ja będę u kresu lub ktoś bliski,
bym nie ustawała w wierze i zamykała serca kamieniem własnego niedowiarstwa. Pomóż mi
wierzyć i z tą wiarą oczekiwać i przywitać poranek wielkanocny w moim życiu.
Jezu, ufam Tobie!
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl