zawartość opracowania

OPIS TECHNICZNY
1
DANE PODSTAWOWE
1.1
INWESTYCJA:
Planowana inwestycja polega na wykonaniu remontu balkonów i tarasów nad
wykuszami w budynku przy mieszkalnym, wielorodzinnym przy ul. Chłodnej 41 w
Warszawie.
Nazwa opracowania określona w umowie na prace projektowe brzmi: „Aktualizacja
projektu technicznego remontu balkonów w budynku mieszkalnym przy ul. Chłodnej
41 w Warszawie".
1.2
INWESTOR:
Zakład Gospodarowania Nieruchomościami dzielnicy Wola miasta stołecznego
Warszawy, Warszawa, ul. Bema 70.
1.3
JEDNOSTKA PROJEKTOWA:
P.P.U. ABIX bis, Warszawa, ul. Janiszowska 9 we współpracy z „APPA” – Autorska
Pracownia Projektowania Architektonicznego
mgr inż. arch. Paweł Wróblewski, 01-114 Warszawa, ul. Okocimska 3 m. 138
1.4
PODSTAWA OPRACOWANIA:
 Umowa na prace projektowe, zawarta z Zakładem Gospodarowania
Nieruchomościami dzielnicy Wola.
 Dokumentacja archiwalna remontu balkonów opracowana przez mgr inż. Mariusza
Podbielskiego w 1996r.
 Ekspertyza stanu technicznego wraz z analizą opłacalności remontu
przedmiotowego budynku opracowana w 2007r. przez mgr inż. Andrzeja
Dębczyńskiego.
 Pomiary obiektu do celów projektowych i oględziny wykonane w lipcu 2011r.
 Zalecenia konserwatorskie wydane 12.08.2011 przez Bbiuro Stołecznego
Konserwatora Zabytków przy Urzędzie Miasta Stołecznego Warszawy.
 Uzgodnienia z Inwestorem.
 Obowiązujące przepisy prawne i aktualna baza normatywna.
2.
2.1
CEL I ZAKRES OPRACOWANIA:
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie rozwiązań w zakresie naprawy
konstrukcji i wykończenia balkonów oraz tarasów, zabezpieczenia przed dalszą
korozją oraz renowacji i podwyższenia balustrad.
2.2
3.
3.1
Archiwalny projekt remontu liczy już 15 lat. W tym czasie technologie renowacji
żelbetu, stali oraz hydroizolacyjne rozwinęły się w znaczący sposób, co
spowodowało, że projekt archiwalny zdezaktualizował się.
Niniejsze opracowanie, które w duzym stopniu korzysta z najnowszych technologii
stanowi w istocie odrębny projekt, wykorzystujący częściowo rozwiązania
konstrukcyjne zawarte w projekcie z 1996r.
Zakres opracowania obejmuje 4 balkony na elewacji frontowej, tarasy nad wykuszami
na elewacji frontowej oraz 20 balkonów od strony podwórza
CHARAKTERYSTYKA STANU ISTNIEJĄCEGO
DANE OGÓLNE I RYS HISTORYCZNY
Budynek zlokalizowany jest w warszawskiej dzielnicy Wola przy ulicy Chłodnej pod
numerem 41w obrębie dawnego Mirowa.
12
Kamienica została wzniesiona w latach 1912-13 i znajduje się pod ochroną
konserwatorską stanowiąc element historyczny założenia urbanistycznego ul.
Chłodnej, wpisanego do rej. zabytków pod nr A-51, decyzją z dn. 01.07.1965r.
Kamienica pierwotnie została wzniesiona jako 7-kondygnacyjna i stanowiła fragment
południowej pierzei ul. Chłodnej ( patrz fot. poniżej ). Budynek składa się z korpusu
głównego i dwóch oficyn: wschodniej i zachodniej. Podwórze jest otwarte w kierunku
południowym. Budynek wzniesiono w technologii tradycyjnej.
fot. z 1938r
fot. z 2011
Po zniszczeniach wojennych rozebrano ostatnią kondygnację oraz ruiny przyległych
obiektów. Na elewacji frontowej nie odtworzono ornamentyki wykonanej w tynkach
oraz zmieniono kształt otworów okiennych w wykuszach na 3 kondygnacji zastępując
nadproża łukowe prostymi.
Na elewacji frontowej zachowały się wszystkie 4 balkony z oryginalnymi balustradami
flankujące parami osiową kompozycję frontonu. Balkony te są identyczne pod
względem konstrukcji i wyglądu balustrady.
Nad wykuszami, na poziomie 4 kondygnacji znajdują się niewielkie tarasy z
balustradą murowaną (ścianką attykową). Jak widać na fotografii archiwalnej
balustrada ta posiadała ornament, będący fragmentem uskokowego fryzu
przebiegającego przez całą szerokość elewacji.
Od strony podwórza zachowały się również wszystkie balkony w ilości 20: po 10 w
każdym z dwóch typów szerokościowych. Zarówno konstrukcja balkonów, ich
głębokość jak i zasada kompozycji balustrady są identyczne.
3.2
BALKONY NA FRONTONIE
3.2.1 opis szczegółowy
- wykonane zostały jako żelbetowe płyty Klein'a rozpięte na 2 wspornikowych belkach
stalowych, dwuteowych 120, wtopionych w grubość płyty. Wymiary płyty
niewykończonej ( konstrukcji ) wynosi 189,5 x 68,5. Po obwodzie płyty zostały
obramowane elementem stalowy, prawdopodobnie z płaskownika. Na płytach
zachowała się oryginalna szlichta, na której po wojnie dolano dodatkową wylewkę
13
spadkową, która przy ścianie budynku przykryła dolny pas balustrady. Grubość płyty
żelbetowej wraz z oryginalną szlichtą wynosi ok. 19cm.
W większości belki nośne i stalowa opaska są odsłonięte i skorodowane (fot.
poniżej). Płyty balkonowe posiadają liczne ubytki i spękania. Na kilku niewielkich
fragmentach zachowały się od czoła fragmenty profilowanego wykończenia
tynkarskiego ( fot. poniżej).
Nie zachowały się natomiast
żadne pozostałości dekoracji
tynkarskich na spodzie płyty
balkonowej. Nie odnaleziono
żadnych pozostałości
oryginalnej posadzki.
Posadzkę stanowi w/w
szlichta cementowa,
malowana, która zakrywa
szlichtę oryginalną a wraz z
nią ew. pozostałości
oryginalnej posadzki.
Zachowały się oryginalne
balustrady z profili stalowych
z elementami dekoracyjnymi z
których drobniejsze
ornamenty są odlewami.
Poszczególne elementy
konstrukcji balustrady łączone
są na nity a ornamenty
zostały wspawane. Dolne części słupków i dolne żerdzie są w dużym stopniu
skorodowane. Główną przyczyną było częściowe zatopienie dolnychżerdzi w
szlichcie spadkowej , co naraziło stal na ciągłą penetrację wody i zanieczyszczeń
(patrz fotografie poniżej).
Balustrady są w ogólnym stanie zadowalającym. Korozja osłabiła najbardziej
mocowanie słupków do płyty i dolne żerdzie. Ponadto balustrada jest zbyt niska i nie
spełnia obowiązujących przepisów. Podczas oględzin i badań architektonicznych nie
udało się ustalić koloru pierwszego malowania. Farba uległa prawdopodobnie
wypaleniu. W chwili obecnej balustrady są pomalowane w kolorze szarym bądź
zielonym.
3.2.2 Ocena techniczna balkonów na frontonie budynku
W 1996r, z uwagi na występujący już wówczas zły stan techniczny balkonów
wykonano ekspertyzę i projekt remontu. Remontu tego nie zrealizowano. W ciągu
kolejnych 15 lat degradacja postępowała i w chwili obecnej korozja bardzo poważnie
naruszyła stalowe belki wsporcze płyty i samą płytę - znacznie osłabiając ich
14
nośność, a tym samym zagrażając bezpośrednio bezpieczeństwu użytkowania.
Balkony grożą zawaleniem i powinno się całkowicie zamknąć do nich dostęp oraz
zabezpieczyć tarasy poniżej np. poprzez wykonanie podstemplowania balkonów.
Dodatkowe zagrożenie bezpieczeństwa użytkowania stanowi osłabione zakotwienie
balustrady w płycie balkonowej oraz jej nienormatywna wysokość.
3.3
TARASY NA FRONTONIE
3.3.1 opis szczegółowy
Tarasy znajdują się na poziomie 4 kondygnacji nad wykuszami. Na osi elewacji
znajduje sie taras centralny, podzielony na 3 segmenty: 2 narożne i środkowy
oddzielone od siebie ryzalitami ściany frontowej. Tarasy boczne są identyczne a nad
nimi znajdują się balkony.
Balustrady tarasów są murowane, do wysokości 93cm nad poziom posadzki.
Grubość ściany wynosi 23cm wraz z tynkiem. Ściany zwieńczono obróbką blacharską
z blachy stalowej, ocynkowanej. Deszczówka odprowadzana jest rzygaczami z rurek
Ø50mm z PVC. Z tarasu centralnego woda odprowadzana jest 3 rzygaczami - po
jednym na każdy segment. Z tarasu bocznego, zachodniego wodę odprowadza
jeden rzygacz, a ze wschodniego dwa. Naprawy wymagają izolacje przeciwwodne w
warstwach posadzkowych oraz sam rzygacz. Uszkodzenia tynków w strefie stropów
wskazują na zawilgocenia spowodowane najprawdopodobniej nieszczelnościami
izolacji, złym uszczelnieniem wpustów do rzygaczy i zbyt niskim wywinięciem izolacji
na ścianę balustrady (patrz fotografie poniżej).
wykusz środkowy - uszkodzenia tynków
wykusz wschodni - uszkodzenia tynków
posadzka na progu
wpust do rzygacza
3.3.2 Ocena techniczna tarasów na frontonie budynku.
Stwierdza się stan awaryjny tarasów związany z nieszczelnościami izolacji
wodochronnej posadzki i przeciekami na wpustach do rzygaczy. Stan konstrukcji na
razie nie zagraża bezpieczeństwu użytkowania. Wysokość zastanej balustrady jest
15
niedostateczna i jako taka, w kontekście obowiązujących przepisów, stanowi
zagrożenia dla bezpieczeństwa użytkowania.
3.4
BALKONY OD STRONY PODWÓRZA
3.4.1 opis szczegółowy
- wykonane zostały jako płyty żelbetowe rozpięte na osadzonych w murze, dwóch
belkach stalowych, dwuteowych 140, podpierających płytę od spodu. Wszystkie
balkony mają identyczny wysięg wynoszący
92cm. Szerokość płyt balkonów na korpusie
głównym wynosi 175cm natomiast na
oficynach 200-201cm. Balustrady, biorąc
pod uwagę wiek budynku są w stosunkowo
dobrym stanie (fotografia obok). Wzór
balustrady na balkonach szerszych i
węższych jest identyczny. Elementy stalowe
balustrady są łączone spawami.
Sposób łączenia , proste kształty profili
stalowych ( żerdzie bez profilowania typu
"C") i stosunkowo dobry stan balustrad
mogą wskazywać , że balustrady nie są
oryginalne i zostały
odtworzone po wojnie.
Na płycie wylana jest
cienkowarstwowa szlichta
cementowa, o grubości od
40 do 25mm,
pomalowana na
większości farbą olejną.
Na większości balkonów
belki nośne są odsłonięte i
skorodowane. Płyty
żelbetowe mają liczne
odspojenia i odsłonięte
dolne zbrojenie, na
niektórych balkonach
nawet w 30% (patrz.
fotografia obok). Powłoki
tynkarskie są zawilgocone
i odspojone.
3.4.2 Ocena techniczna balkonów od strony podwórza
W 1996r, z uwagi na występujący już wówczas zły stan techniczny balkonów
wykonano ekspertyzę i projekt remontu. Remontu tego nie zrealizowano. Od tego
czasu stan techniczny uległ dalszemu pogorszeniu i korozja poważnie naruszyła
stalowe belki wsporcze płyty oraz odsłonięte zbrojenie płyty. W chwili obecnej ocenia
się stan balkonów jako awaryjny, wymagający bezzwłocznego przystąpienia do
remontu, polegającego na zabezpieczeniu istniejącej substancji i wzmocnieniu
konstrukcji.
Dodatkowe zagrożenie bezpieczeństwa użytkowania stanowi nienormatywna
wysokość balustrad i zbyt duże prześwity pomiędzy żerdziami.
16
4.
OPIS ROZWIĄZAŃ PROJEKTOWYCH
4.1
ZAŁOŻENIA PROJEKTOWE A WYTYCZNE KONSERWATORSKIE
4.1.1 Balkony na frontonie:
Projekt remontu z 1996 zakładał podparcie uszkodzonych płyt dodatkowymi
wspornikami stalowymi pod płytą. Ze względów konserwatorskich jest to rozwiązanie
niedopuszczalne, gdyż zmienia oryginalny kształt balkonów. Jednocześnie ze
względów ekonomicznych pełna wymiana konstrukcji nie jest wskazana.
W związku z powyższym zaprojektowano wzmocnienie konstrukcji poprzez
wykonanie ramy obejmującej płytę wraz ze szlichtą oryginalną, składającą się ze
wsporników z belek C200 typu IPB zakotwionych w murze na głębokość 40cm oraz
analogicznej czołownicy. Grubość płyty ze szlichtą bez tynków wynosi 19-20cm , tak
więc przyjęte rozwiązanie nie zmieni proporcji wzmacnianego elementu.
Dodatkowa szlichta spadkowa o zbyt dużym spadku, wykonana po wojnie,
przewidziana jest do usunięcia i wykonania w jej miejsce szlichty cienkowarstwowej o
nachyleniu 1,5% wraz z izolacją podposadzkową wodochronną. Balustrady zostaną
zdemontowane i naprawione, gównie w dolnej części, w warunkach warsztatowych.
Kwestię bezpieczeństwa użytkowania rozwiązano projektując za balustradą
oryginalną, dodatkową balustradę typu samonośnego ze szkła, zwieńczoną
dyskretnym pochwytem ze stali nierdzewnej. Rozwiązanie takie eliminuje zagrożenia
związane ze zbyt niską wysokością i zbyt szerokim prześwitem w części środkowej
balustrady oryginalnej oraz zachowuje w pełni jej oryginalną formę. Balustrada
szklana jest rozwiązaniem systemowym. Do jej mocowania na płycie wydano
podkonstrukcję w postaci sztyc montażowych ze stali nierdzewnej, wystających z
posadzki. Rozwiązanie takie umożliwia późniejszy montaż szkła i rozłożenie kosztów
renowacji balkonów na dwa etapy.
4.1.2 Tarasy na frontonie:
projekt przewiduje wymianę posadzek i rzygaczy oraz podwyższenie balustrady.
Odstąpiono od pierwotnie zakładanej koncepcji odprowadzenia wody poprzez
przepusty w ścianie do zewnętrznych koszy i rur spustowych jako zbyt
skomplikowane i nie znajdujące potwierdzenia w materiałach archiwalnych.
Zaprojektowano rzygacze z rur kwadratowych ze stali nierdzewnej z wspawanym
kołnierzem z blachy, na który wyłożona zostanie izolacja wodochronna podpłytkowa.
Zakłada się jednocześnie ujednolicenie ilości rzygaczy, tj. na tarasie wschodnim
zamiast dwóch zaprojektowano jeden żygacz analogicznie jak na tarasie zachodnim.
Podwyższenie balustrady, zgodnie z wytycznymi konserwatorskimi, zostało wycofane
do wewnętrznego lica ściany attykowej tarasu i zaprojektowane z profili ze stali
nierdzewnej w nawiązaniu do balkonów.
4.1.3 Balkony od strony podwórza:
Projekt remontu z 1996 zakładał wzmocnienie osłabionego korozją podparcia płyt
dodatkowymi wspornikami stalowymi z belek dwuteowych identycznych jak zastane
(I140), wmontowanymi obok belek istniejących oraz naprawę płyt betonowych.
Rozwiązanie to utrzymano w niniejszym opracowaniu. Wymiana samych wsporników
jest niemożliwa bez rozbiórki płyt. Ponadto, z uwagi na obowiązujące obecnie
przepisy belki te musiałyby mieć większy rozmiar. Wariant ten jest niemozliwy do
realizacji ze względu na koszty. Dołożenie dodatkowych wsporników i ich obrobienie
w tynku razem z zastanymi stanowić będzie stosunkowo niewielką ingerencję
architektoniczną.
Zabezpieczenie balustrad zaprojektowano poprzez osadzenie siatki krępowanej o
drobnych oczkach w ramce z profili U za płaszczyzną żerdzi balustrady. Dodatkowy
pochwyt podwyższający balustradę został wycofany w głąb balkonu.
17
4.2
BALKONY NA FRONTONIE - OPIS SZCZEGÓŁOWY
4.2.1 Konstrukcja:
Wzmocnienie konstrukcji stanowi rama obejmująca płytę wraz ze szlichtą oryginalną,
składająca się ze wsporników z belek C200 typu IPB zakotwionych w murze na
głębokość 40cm oraz analogicznej czołownicy. Do belek wspornikowych na odcinku
zakotwienia należy wspawać po 6 trzpieni wzmacniających zakotwienie w murze i
zabezpieczających dodatkowo belkę na skręcanie. Kształt trzpieni ułatwi dokładne
wypełnienie kawerny zaprawą montażową. Czołownica ramy zespawana będzie z
projektowanymi wspornikami i stopkami belek zastanych. Dodatkowo od spodu płyty
do wsporników projektowanych i belek zastanych dospawane będą płaskowniki
zabezpieczające płytę i usztywniające konstrukcję w dolnej części.
Po wykonaniu obramowania przewidziano wykonanie ciśnieniowej iniekcji spajającej
żywicą syntetyczną - do przestrzeni pomiędzy ceownikami ramy a płytą zastaną.
Pozwoli to na pełne zespolenie konstrukcji zastanej z projektowaną.
4.2.2 Zakres, technologia i kolejność prac remontowych.
Demontaże i rozbiórki:
 odkucie szlichty spadkowej zastanej - wykonywać ręcznie w sposób nie zagrażający
stanowi uszkodzonej konstrukcji,
 zdemontowanie zastanych balustrad,
 zdemontowanie obróbek blacharskich,
 odkucie odspojonych fragmentów tynku i innych luźnych części na całej powierzchni
płyty,
 wycięcie resztek siatki z belek,
 oczyszczenie belek i opaski stalowej z korozji,
 sfazowanie, poprzez nacięcie szlifierką kątową krawędzi płyty dla osadzenia belek
projektowanej ramy stalowej











Wzmocnienie i zabezpieczenie konstrukcji:
wykonanie podstemplowania płyt balkonowych - dopuszcza się oparcie stempli na
konstrukcji wykusza poniżej, przy czym stemple należy stawiać na belce
podwalinowej.
Wykucie kawern do montażu wsporników, odpylenie i zagruntowanie preparatem
KOESTER POLYSIL TG 500
Osadzenie belek wspornikowych na zaprawę KOESTER Sperrmortel (zaprawa do
reprofilacji betonu) i pozostawienie do związania stosownie do zaleceń producenta
zaprawy montażowej.
UWAGA: wszystkie projektowane elementy stalowe owinąć przed zamontowaniem
siatką ciągniona Leduchowskiego i przyspawać punktowo.
wspawanie czołownicy i płaskowników od spodu płyty,
zamknięecie szczelin na styku półek obramowania z płytą za pomocą zaprawy
KOESTER REPARATURMORTEL,
wykonanie iniekcji spajającej żywica KOESTER KB PUR in3,
osiatkowanie belek zastanych na szerokości 25cm pod belką i wyszpachlowanie
zaprawą do napraw żelbetu i ochrony stali KOESTER BETOMOR MULTI A
zagruntowanie płyty POLYSIL TG 500,
Uzupełnienie wiekszych ubytków betonu zaprawą KOESTER REPARATURMORTEL,
wykonanie wstępnej wyprawy spodu płyty i zaszpachlowanie osiatkowanej stali
projektowanego rusztu zaprawą KOESTER REPARATURMORTEL
Prace renowacyjne dolnej części płyty:
wykonanie wyprawy tynkarskiej końcowej na spodzie płyty - z zaprawy KOESTER
BETOMOR BETON SPACHTEL lub REPARATURMORTEL
18














Wykonanie tynków na czole płyt z odtworzeniem oryginalnego profilowania : rdzeń z
zaprawy do profili ciągnionychQuick Mix Stuckoplan SGS, osadzenie kapinosa ze
stali nierdzewnej Protector, wykończenie szpachlą Stuckoplan SGH.
malowanie farbą krzemianową Keim granital w kolorze "biel historyczna" nr 9870
Prace renowacyjne górnej części balkonu:
Naprawa balustrady w warunkach warsztatowych: wymiana dolnych odcinków
skorodowanych słupków i żerdzi,oczyszczenie ze starych powłok malarskich,
gruntowanie podkładem Eddi Schmied, malowanie końcowe farbą grafitową Eddi
Schmied
wykucie płytkich bruzd w oryginalnej szlichcie pod płaskownik montażowy (podłużna
marka) oryginalnej balustrady i sztyce montażowe balustrady ze szkła.
gruntowanie bruzd i całej płyty POLYSIL TG 500.
wklejenie i wypoziomowanie w/w elementów na zaprawę KOESTER KB FIX 5 i po
związaniu zaprawy wkręcenie kołków rozporowych Ø8 co 20cm dla płaskownika oraz
kotew segmentowych Ø12dla sztyc montażowych balustrady szklonej.
Wspawanie odrestaurowanej balustrady do płaskownika montażowego,
wykonanie wylewki spadkowej Quick MIX ZE04, zbrojonej przeciwskurczowo siatką
Rabitz'a (siatka o oczkach kwadratowych , zgrzewana). Wylewkę wykonać do końca
płyty balkonowej,
Wykonanie hydroizolacji podpłytkowej z wodoszczelnej, mineralnej zaprawy
KOESTER NB ELASTIK w dwóch warstwach o łącznej gr. 5mm z wywinięciem na
scianę do wys. 8cm
wklejenie profila okapowego UNIBEST W na zaprawę NB ELASTIK
Przyklejenie posadzki i cokołów z płytek terracotowych typu Cotto w naturalnym
kolorze terracoty
Spoinowanie fugą PCI 3mm w kolorze beżowym.
Wykonanie spoiny uszczelniającej na styku posadzki z profilem okapowym i słupkami
balustrady – zaprawą KOESTER FUGENSCHPACHTEL FSH.
zamontowanie balustrady szklanej
TARASY NA FRONTONIE - OPIS SZCZEGÓŁOWY
Remont tarasów obejmuje wymianę nawierzchni z płytek gresowych, wymianę
rzygaczy, wykonanie skutecznej hydroizolacji, odtworzenie posadzek i podwyższenie
balustrady. Na tarasie wschodnim należy dodatkowo usunąć również szlichtę
spadkową i zamknąć stare otwory po rzygaczach i wykuć jeden otwór na środku
ściany pod nowy rzygacz - jak na tarasie zachodnim.
4.3
4.3.1 Zakres, technologia i kolejność prac remontowych.
Demontaże i rozbiórki:
 odkucie płytek posadzkowych i cokołów,
 usunięcie zastanych rzygaczy z PVC.
 skucie szlichty spadkowej na tarasie wschodnim. UWAGA: przy ew. ujawnieniu
nieszczelności w warstwach termoizolacji należy usunąć starą termoizolację
wyrównać podłoże zaprawą KOESTER SPERMORTEL, zagruntować
BITUMENEMULSION i, na tak przygotowanym podłożu, wykonać paroizolację z
KOESTER BIKUPLAN KSK SY , a następnie odtworzyć termoizolację,



Prace renowacyjne:
powiększenie otworów pod rzygacze z kołnierzem,
wklejenie rzygaczy na zaprawę epoksydową KOESTER KB POX KLEBER
wylanie szlichty spadkowej na tarasie wschodnim
19







Wykonanie hydroizolacji podpłytkowej z wodoszczelnej, mineralnej zaprawy
KOESTER NB ELASTIK w dwóch warstwach o łącznej gr. 5mm z wywinięciem na
ścianę do wys. 28cm
Przyklejenie posadzki i cokołów z płytek terracotowych typu Cotto w naturalnym
kolorze terracoty
Spoinowanie fugą PCI 3mm w kolorze beżowym.
Przyklejenie posadzki i cokołów z płytek gresowych Nowa Gala QZ01 struktura
Spoinowanie fugą PCI 3mm w koorze beżowym.
Wykonanie spoiny uszczelniającej na styku posadzki z kołnierzem rzygacza –
zaprawą KOESTER FUGEN SCHPACHTEL FSH i FSV.
zamontowanie elementów podwyższenia balustrady.
4.4
BALKONY OD STRONY PODWÓRZA - OPIS SZCZEGÓŁOWY
4.4.1 Konstrukcja:
Wzmocnienie konstrukcji zaprojektowano zgodnie z dokumentacją z 1996r.
wprowadzając modyfikacje obejmujące zastosowanie nowoczesnych zapraw do
montażu dodatkowych wsporników, renowacji żelbetu i wykończenia płyty.
Zaprojektowano po 2 dodatkowej wsporniki z belek stalowych I140 zamontowane
przy belkach istniejących, od ich wewnętrznej strony, tj. pomiędzy belkami zastanymi.
Głębokość zakotwienia - 40cm.
4.4.2 Zakres, technologia i kolejność prac remontowych.
Demontaże i rozbiórki:
 odkucie szlichty spadkowej zastanej - wykonywać ręcznie w sposób nie zagrażający
stanowi osłabionej konstrukcji,
 zdemontowanie obróbek blacharskich,
 odkucie odspojonych fragmentów tynku i innych luźnych części na całej powierzchni
płyty, i wsporników
 wycięcie resztek siatki z belek,
 oczyszczenie belek z korozji,








Wzmocnienie i zabezpieczenie konstrukcji:
wykonanie podstemplowania płyt balkonowych
Wykucie kawern do montażu wsporników, odpylenie i zagruntowanie preparatem
KOESTER POLYSIL TG 500
Osadzenie belek wspornikowych na zaprawę KOESTER Sperrmortel (zaprawa do
reprofilacji betonu) i pozostawienie do związania stosownie do zaleceń producenta
zaprawy montażowej. Z uwagi na różną długość wsporników na poszczególnych
balkonach - wsporniki należy ujednolicić wg rys. nr 18 i 21
Wypełnienie ew. szczelin pomiędzy płytą a stopką wspornika zaprawą epoksydową
KOESTER KB POX KLEBER
zespawanie stopek belek starych i nowych,
wyszpałdowanie belek cegłą dziurawką na zaprawie KOESTER
REPARATURMORTEL
osiatkowanie belek zastanych i projektowanych siatka Leduchowskiego i
wyszpachlowanie zaprawą do napraw żelbetu i ochrony stali KOESTER BETOMOR
MULTI A
oczyszczenie odsłoniętego zbrojenia płyt do uzyskania metalicznego połysku i
reprofilacja żelbetu zaprawą do napraw żelbetu i ochrony stali KOESTER BETOMOR
MULTI A
20












Prace renowacyjne dolnej części płyty:
wykonanie wyprawy tynkarskiej końcowej na spodzie płyty - z zaprawy KOESTER
BETOMOR BETON SPACHTEL lub REPARATURMORTEL z osadzeniem kapinosa
ze stali nierdzewnej Protector,
malowanie farbą krzemianową Keim granital w kolorze "biel historyczna" nr 9870
Prace renowacyjne górnej części balkonu:
Wykonanie napraw skorodowanych elementów balustrady,
przyspawanie elementów podwyższenia balustrady i siatek zabezpieczających,
oczyszczenie ze starych powłok malarskich, gruntowanie podkładem Eddi Schmied,
malowanie końcowe farbą grafitową Eddi Schmied
oczyszczenie wierzchu płyty i zagruntowanie KOESTER POLYSIL TG 500
wykonanie warstwy spadkowej; 0-1cm szpachla Quick Mix BRS, 1-1,7cm wylewka
Quick Mix ZE 04 . Warstwę wykonać do końca płyty balkonowej,
Wykonanie hydroizolacji podpłytkowej z wodoszczelnej, mineralnej zaprawy
KOESTER NB ELASTIK w dwóch warstwach o łącznej gr. 5mm z wywinięciem na
ścianę do wys. 8cm
wklejenie profila okapowego UNIBEST W na zaprawę NB ELASTIK
Przyklejenie posadzki i cokołów z płytek terracotowych typu Cotto w naturalnym
kolorze terracoty
Spoinowanie fugą PCI 3mm w kolorze beżowym.
Wykonanie spoiny uszczelniającej na styku posadzki z profilem okapowym i słupkami
balustrady – zaprawą KOESTER FUGENSCHPACHTEL FSH.
4.5
ROBOTY TOWARZYSZĄCE
Prace remontowe wymagają ustawienia rusztowań przy balkonach. W związku z
powyższym na podwórzu należy czasowo zdemontować siatki zabezpieczające i, po
zakończeniu remontu balkonów, ponownie je zainstalować.
5.
UWAGI KOŃCOWE
Przed przystąpieniem do robót montażowych oraz składaniem zamówień na
elementy dorabiane indywidualnie wszystkie wymiary należy sprawdzić w naturze.
Wszelkie roboty wykonywać zgodnie z obowiązującymi przepisami BHP i p.poż.
Przed przystąpieniem do prac remontowych należy zabezpieczyć przejście dla
pieszych na chodniku budując zadaszenie zabezpieczające.
Wszelkie wątpliwości wyjaśniać z przedstawicielem Inwestora i Nadzorem
Autorskim.
Przed zastosowaniem danego materiału wykończeniowego próbki przedstawiać do
akceptacji nadzoru Inwestorskiego i Autorskiego.
Wyszystkie zastosowane materiały muszą posiadać stosowne atesty i certyfikaty.






Opracował : mgr inż. arch. Paweł Wróblewski
mgr inż. Jerzy Augustyniak
Sprawdził:
mgr inż. Paweł Chmielewski
KONIEC OPISU TECHNICZNEGO
Warszawa 28.08.2011
21
INFORMACJA DO SPORZĄDZENIA PLANU BiOZ
1.1
DANE INWESTYCJI:
Przedmiotowa informacja BiOZ dotyczy wykonania remontu balkonów i
tarasów nad wykuszami w budynku przy mieszkalnym, wielorodzinnym przy ul.
Chłodnej 41 w Warszawie.
1.2.
DANE INWESTORA:
Zakład Gospodarowania Nieruchomościami dzielnicy Wola miasta stołecznego
Warszawy, Warszawa, ul. Bema 70.
1.3
DANE PROJEKTANTA:
P.P.U. ABIX bis, Warszawa, ul. Janiszowska 9 we współpracy z „APPA” –
Autorska Pracownia
Projektowania Architektonicznego, mgr inż. arch. Paweł
Wróblewski, 01-114 Warszawa, ul.
Okocimska 3 m. 138
INFORMACJA BIOZ – CZĘŚĆ OPISOWA
1.
ZAKRES ROBÓT
Przedmiotowa inwestycja polega na realizacji kompleksowego remontu balkonów i
tarsów budynku na elewacji frontowej i od strony podwórza : razem 24 balkony i 3
tarasy nad wykuszami.
2.
WYKAZ ZASTANYCH OBIEKÓW : budynek mieszkalny wielorodzinny wzniesiony w
latach 1912-13 i znajdujacy się pod ochroną konserwatorską stanowiąc element
historyczny założenia urbanistycznego ul. Chłodnej, wpisanego do rej. zabytków pod
nr A-51, decyzją z dn. 01.07.1965r
3.
ZASTANE ZAGROŻENIA:
 balkony na frontonie grożą zawaleniem, a balkony od strony podwórza maja
silnie osłabiona konstrukcję - prowadzenie prac remontowych wymaga
stemplowania konstrukcji zastanych balkonów
4.
PRZEWIDYWANE ZAGROŻENIA:
 prace konstrukcyjno - montażowe na wysokości powyżej 5m.
5.
SPOSOBY INSTRUKTAŻU:
Kierownik przed przystąpieniem do wykonania robót niebezpiecznych powinien
osobiście instruować pracowników w zakresie zachowania przepisów BHP, sprawdzić
aktualność stosownych uprawnień wykonawczych, stan wyposażenia ekip oraz
osobiście nadzorować przystąpienie do pracy i realizację i zakończenie robót.
6.
ŚRODKI TECHNICZNE I ORGANIZACYJNE:
W świetle wymienionych wyżej zagrożeń wynika, oraz na podstawie Art. 21a ust. 3
ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane – zwanym dalej „ustawą” (Dz. U. z
2000 r. Nr 106, poz. 1126, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 5, poz.
42, Nr 100, poz. 1085, Nr 110, poz. 1190, Nr 115, poz. 1229, Nr 129, poz. 1439 i Nr
154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676). Zatrudniony przez Inwestora
kierownik budowy zobowiązany jest do sporządzenia Szczegółowego Planu
Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia,
Na budowie należy zapewnić stosowny nadzór nad robotami i egzekwować
przestrzeganie przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny przy wykonywaniu
robót budowlanych, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury Dz.U. nr 47 z
22
2003r oraz sumiennie realizować sporządzony plan BiOZ. Sprawdzać aktualność
badań lekarskich.
Wszystkie prace należy wykonać zgodnie z obowiązującymi normami, z
„Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych”,
przestrzegając przepisów p.poż. i BHP.
Teren wykonywanych robót należy wygrodzić przegrodami stałymi, oznakować
tablicami ostrzegawczymi z napisem „Uwaga! teren budowy – wstęp wzbroniony” oraz
zabezpieczyć przed osobami postronnymi.
Należy zapewnić środki łączności telefonicznej i transport.
7.
PODSTAWA SPORZĄDZENIA INFORMACJI BIOZ



Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 lipca 2002 r. w sprawie w
sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (Dz.U.03.120.1126).
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20.09.2001 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny pracy podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń
technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych (Dz. U. z dnia 15
października 2001 r. Nr 118, poz. 1263).
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26.09.1997 r. w sprawie
ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 129, poz. 844; zm.:
Dz. U. z 2002 r. Nr 91, poz. 811).
Opracował: mgr inż. arch. Paweł Wróblewski
23