list sprzeciwu wobec oskarżeń skierowanych pod adresem ks. kan

LIST SPRZECIWU WOBEC OSKARŻEŃ SKIEROWANYCH
POD ADRESEM KS. KAN. MIECZYSŁAWA MIKULSKIEGO
PRZEZ GAZETĘ SŁOWO PODLASIA, NR 24 (1524)
„Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (J 8,32)
Poszukiwanie prawdy stale towarzyszyło i towarzyszy człowiekowi.
Prawda czyni człowieka wolnym, zdolnym budować właściwe relacje we
wspólnocie. Poznawanie jej wymaga pokory i mądrości. Dziś często człowiek
zadowala się półprawdami, sensacjami i plotkami łudząc się, że jest to
obiektywna prawda. Taka praktyka szczególnie obecna jest w niektórych
mediach, które poprzez różne manipulacje zapewniają odbiorców, że są
wiarygodne i obiektywne. Główną intencją ich działania wydaje się być zasada:
„Dobrą informacją jest zła informacja”, gdyż taka gwarantuje zainteresowanie, a
przez to korzyści finansowe płynące ze sprzedaży danego produktu.
Szczególnym tego przykładem jest seria artykułów p. red. Janusza
Włodarczyka w „Słowie Podlasia”, a wśród nich zawarty w nr. 24 i
zatytułowany: „Proboszcza wywieziemy na taczce”. Są to artykuły o Kościele i
o księżach o bardzo negatywnej treści, pozbawione rzetelności dziennikarskiej.
A przecież ona winna cechować dziennikarza – inaczej to, co robi, staje się
niebezpieczne. W konsekwencji prowadzi do krzywdy i niszczy relacje
międzyludzkie.
Wobec takich faktów zabieramy głos. Naszą intencją nie jest prowadzenie
szczegółowej polemiki z autorem przywołanego artykułu, gdyż to prawo
przysługuje tylko bezpośrednio zainteresowanemu ks. kan. Mieczysławowi
Mikulskiemu, którego głos obrony w tymże artykule został pominięty. Chcemy
wyrazić nasze oburzenie i sprzeciw wobec praktyk niesłusznego oskarżania
księży oraz stosowania charakterystycznych dla dawnego systemu sposobów
niszczenia ludzi. Wskazujemy niektóre rażące błędy i stawiamy pytania, jakie
rodzą się po przeczytaniu artykułu.
1. Brak obiektywizmu. Do rozmowy zaproszono tylko grupkę osób
(przeciwników ks. Proboszcza) z ponad trzech tysięcy parafian. Nawet
radni parafii nie otrzymali zaproszenia. Dlaczego?
2. Bezpodstawne i jednoznaczne sugerowanie winnego oraz propozycja
niehumanitarnego rozwiązania „problemu”. Sam tytuł artykułu:
„Proboszcza wywieziemy na taczce”, wyraża jakąś agresję wobec
Kościoła i związanych z nim ludzi, a także niezrozumienie istoty Kościoła
i jego funkcjonowania. Decyzje o zmianach personalnych wśród
duchowieństwa podejmuje biskup. Sugerowanie zaś wywiezienia kogoś
na taczce jest dokonaniem sądu nad człowiekiem, któremu nie dano nawet
możliwości zajęcia stanowiska wobec stawianego mu w artykule zarzutu.
A zwolnienie organisty, stawiane właśnie jako tak karygodny zarzut, nie
jest ani przestępstwem, ani nadużyciem. Proboszcz jest pracodawcą, który
zawiera umowę z pracownikiem, i to on ma możliwość jej
nieprzedłużenia czy nawet rozwiązania. W opisywanym przypadku
organista został zatrudniony na okres jednego roku, poczym umowa
wygasła.
Autor artykułu, zamieszczając na stronie tytułowej zdjęcie świątyni
parafialnej i taczki sugeruje, iż drogą rozwiązania sporu nie jest dialog,
ale usunięcie, wyrzucenie na taczce człowieka, Księdza, który wiele lat
służył wspólnocie związanej z tym kościołem. Proponowanie takich
rozwiązań przez Pana Włodarczyka wpisuje się w upowszechnianie
brutalności i siłowych rozwiązań. Czy w tym ma się wyrażać humanizacja
życia?
3. Brak odpowiedzialności za słowo. Słowo – mówione i pisane – ma tę
przedziwną moc, że może zbudować, ale i zniszczyć. W tym przypadku
nastąpiło bezpodstawne podważenie autorytetu ks. Proboszcza, co nie
pozostaje bez skutków, jeśli chodzi o spojrzenie na Kościół.
Upublicznienie „rachunku sumienia”, jakiego dokonała wobec swojego
proboszcza grupka wrogo do niego nastawionych i anonimowych
parafian, wyrządziło wiele zła, nie tylko przez niesłuszne oskarżenie, ale
także rodząc niepotrzebne plotki i pomówienia, wprowadzając niezgodę
między ludźmi i podziały w parafii.
Szukanie taniej sensacji, pozbawionej zatroskania o człowieka, oraz brak
dochodzenia obiektywnej prawdy podważa wiarygodność tygodnika i
dziennikarski profesjonalizm niektórych dziennikarzy i redaktorów „Słowa
Podlasia”. Tego rodzaju dziennikarstwo winno spotkać się w dojrzałym i
wolnym społeczeństwie z krytyką i napiętnowaniem.
Jako kapłani dekanatu parczewskiego wyrażamy nasz sprzeciw wobec
szkalowania ks. kan. Mieczysława Mikulskiego na łamach tego czasopisma.
Prosimy ponadto: Piszcie prawdę, gdyż plotki, półprawdy niszczą życie ludzi
i nie prowadzą do rozwiązania istniejących i rzeczywistych problemów.
Problemy bowiem są w każdej społeczności. Ich rozwiązywanie może
dokonywać się jedynie w prawdzie i według uznanych reguł społecznego
dialogu.
Parczew, 24 czerwca 2009 r.
Księża z Dekanatu Parczewskiego
Do wiadomości:
1. Ks. bp Zbigniew Kiernikowski
2. Redaktor naczelny Słowa Podlasia
3. Katolickie Radio Podlasie, Echo Katolickie