D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Tychach

Sygn. akt VI GC 44/16 upr/3
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 22 listopada 2016 r.
Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Jolanta Brzęk
Protokolant: st. sekr. sądowy Aleksandra Nyga
po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2016 r. w Tychach
na rozprawie
sprawy z powództwa:
(...) Spółka jawna w C.
przeciwko: J. P. (P.)
o zapłatę
1) zasądza od pozwanego J. P. na rzecz powoda (...) Spółka jawna w C. kwotę 3 204,60 zł (trzy tysiące dwieście cztery
złote sześćdziesiąt groszy) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 15 października 2015 r. do dnia
zapłaty;
2) umarza postępowanie w pozostałym zakresie ;
3) zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 662,45 zł (sześćset sześćdziesiąt dwa złote czterdzieści pięć groszy)
tytułem zwrotu kosztów procesu.
SSR Jolanta Brzęk
Sygn. akt VI GC 44/16/3
UZASADNIENIE
Powodowie P. K. i F. G. prowadzący działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej Centrum (...) wystąpili z pozwem
w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko J. P. z pozwem o zapłatę kwoty 3 579,36 zł z ustawowymi
odsetkami od dnia wymagalności poszczególnych kwot cząstkowych wraz z kosztami procesu.
W uzasadnieniu powodowie wskazali, że w dniu 15 czerwca 2015 r. nabyli od W. Z. wierzytelność zbywcy wobec
pozwanego, wynikającą z faktury VAT nr (...), natomiast w dniu 28 sierpnia 2015 r. nabyli od cedenta wierzytelność
przysługująca zbywcy wobec pozwanego, a wynikająca z faktury VAT nr (...), co potwierdzają cesje wierzytelności z
dnia 15 czerwca 2015 r. i z dnia 28 sierpnia 2015 r. Cedent sprzedał i wydał pozwanemu towar, za co zostały wystawione
faktury VAT. Pozwany towar odebrał nie zgłaszając przy tym zastrzeżeń co do ilości, jakości i ceny. Faktury zostały
przez stronę pozwaną podpisane i odebrane. Pozwany dokonał wpłaty w wysokości 2 148 zł w dniu 18 maja 2015 r.,
która to wpłata pomniejszała należność wynikającą z faktury VAT nr (...). Po upływie terminów płatności zakreślonych
w fakturach pozwany nie uregulował w całości należności z nich wynikających. W dniu 20 lipca 2015 r. oraz 1 września
2015 pozwany został wezwany do zapłaty zaległości powstałej wskutek nie uregulowania należności.
W dniu 12 listopada 2015 r. w sprawie o sygn. VI Nc-e 2001657/15 Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie wydał
nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.
Pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty zaskarżając go w całości oraz wnosząc o zasądzenie kosztów postępowania.
Pozwany podniósł zarzut spełnienia świadczenia dochodzonego przez powodów.
W uzasadnieniu pozwany przyznał, że współpracował z cedentem W. Z.. Pozwany przyznał również, że w związku ze
zrealizowanymi dostawami W. Z. wystawiła faktury VAT nr (...), a pozwany zapłacił należności wynikające z faktur
przed wytoczeniem powództwa.
Postanowieniem z dnia 18 grudnia 2015 r. w sprawie o sygn. VI Nc-e Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie
przekazał sprawę do rozpoznania do Sądu Rejonowego w Tychach.
Pismem z dnia 4 lutego 2016 r. pełnomocnik powoda poinformował, iż uchwałą wspólników spółki cywilnej Centrum
(...) s.c. przekształcili oni spółkę cywilną w (...) Spółka Jawna.
W odpowiedzi na sprzeciw strona powodowa cofnęła pozew w zakresie kwoty 0,30 zł wynikającej z faktury nr (...) wraz
z ustawowymi odsetkami, z uwagi na to, że należność ta została uregulowana przed zawarciem cesji z dnia 28 sierpnia
2015 r. Jednocześnie powód podtrzymał żądanie co do kwoty 3 204,60 zł wynikające z faktury VAT nr (...) wraz z
odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu. Powód nabył w dniu 15 czerwca 2015 r. od W. Z. wierzytelność
przysługującą jej wobec pozwanego z FV (...). Pozwany odebrał zawiadomienie o cesji wierzytelności wynikającej z
FV nr (...) w dniu 30 lipca 2015 r., a więc spełniając świadczenie w sierpniu 2015 r. wiedział o dokonanej cesji.
W piśmie procesowym z dnia 22 września 2016 r. strona pozwana podniosła, iż na podstawie umów cesji wierzytelności
zawartych pomiędzy stroną powodową, a W. Z., nie nastąpiło przeniesienie wierzytelności na powoda, a jedynie
nabył on prawo do jej dochodzenia, gdyż umowy nie zawierają skutku rozporządzającego. Skoro pozwany spełnił
świadczenie na rzecz cedenta to odpadła przyczyna zawarcia umowy pomiędzy powodem, a cedentem i dalsze
prowadzenie windykacji stało się bezprzedmiotowe.
Sąd ustalił co następuje:
W. Z. tytułem sprzedaży miodu wystawiła na rzecz pozwanego faktury VAT o nr (...) na kwotę 2 148,30 zł oraz nr (...)
na kwotę 3 204,60 zł.
Dowód: faktury (k. 58 i 59).
W dniu 18 maja 2015 r. pozwany dokonał wpłaty kwoty 2 148 zł tytułem należności wynikającej z faktury VAT nr (...)
na rzecz W. Z..
Dowód: potwierdzenie przelewu (k. 57).
W dniu 15 czerwca 2015 r. W. Z. zawarła ze stroną powodową umowę cesji wierzytelności zgodnie, z którą cedent
przeniósł bezpłatnie na cesjonariusza swoją wierzytelność wynikającą zFV nr (...) wraz z wszelkimi związanymi z nią
prawami. Pismem z dnia 15 czerwca 2015 r. cedent zawiadomił pozwanego o dokonanej cesji wierzytelności dot. FV
nr (...). Pozwany odebrał zawiadomienie w dniu 30 lipca 2015 r.
Dowód: umowa cesji z dnia 15 czerwca 2015 r. wraz z załącznikiem (k. 54-55), zawiadomienie z dnia 15 czerwca 2015
r. (k. 53), potwierdzenie nadania (k. 56) dokument śledzenia przesyłek (k. 91-92).
Pismem z dnia 20 lipca 2015 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty należności wynikającej z faktur VAT nr (...) wraz
z odsetkami, w łącznej kwocie * 4 469,66 zł.
Dowód: wezwania (k. 52).
Pozwany należność wynikającą z faktury VAT (...) uregulował częściami na rzecz W. Z.:
• 1 204,60 zł w dniu 3 sierpnia 2015 r.,
• 800,30 zł w dniu 10 sierpnia 2015 r.,
• 600 zł w dniu 6 sierpnia 2015 r.,
• 800 zł w dniu 7 sierpnia 2015 r.
Dowód: potwierdzenia przelewów (k. 15, 16, 18, 20).
W dniu 28 sierpnia 2015 r. W. Z. zawarła ze stroną powodową umowę cesji wierzytelności zgodnie, z którą cedent
przeniósł bezpłatnie na cesjonariusza swoją wierzytelność wynikającą z FV nr (...) wraz z wszelkimi związanymi z
nią prawami. Pismem z dnia 28 sierpnia 2015 r. cedent zawiadomił pozwanego o dokonanej cesji wierzytelności dot.
FV nr (...).
Dowód: umowa cesji z dnia 28 sierpnia 2015 r. wraz z załącznikiem (k.49-50 zawiadomienie z dnia 28 sierpnia 2015
r. (k. 48), potwierdzenie nadania (k. 51).
W dniu 1 września 2015 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty należności wynikającej z faktury VAT nr (...) wraz z
odsetkami tj. łącznie 578,80 zł.
Dowód: wezwania (k. 47).
W dniu 15 września 2015 r. pozwany dokonał płatności w wysokości 150 zł tytułem kosztów windykacyjnych na rzecz
strony powodowej.
Dowód: potwierdzenie przelewu (k. 19).
Poczynione w sprawie ustalenia faktyczne oparto o nie budzące wątpliwości, merytoryczne dokumenty znajdujące się
w aktach sprawy.
Sąd oddalił wniosek o dowód z przesłuchania świadków oraz dowód z przesłuchania stron, albowiem nie miały one
znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie dotyczącej sporu prawnego.
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo wytoczone w niniejszej sprawie przez (...) Spółkę Jawną w C. przeciwko J. P. zasługiwało na uwzględnienie
w całości.
Powód początkowo domagał się zasądzenia kwoty 3 579,36 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wymagalności
poszczególnych kwot cząstkowych do dnia zapłaty wskazując, że w drodze cesji wierzytelności nabył uprawnienie do
dochodzenia roszczenia względem pozwanego.
Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości wskazując, że spełnił świadczenie do rąk pierwotnego wierzyciela,
a na podstawie umów cesji wierzytelności zawartych
3
pomiędzy stroną powodową, a W. Z., nie nastąpiło przeniesienie wierzytelności na powoda, a jedynie nabył on prawo
do jej dochodzenia.
W odpowiedzi na sprzeciw strona powodowa cofnęła pozew w zakresie kwoty 0,30 zł wynikającej z faktury nr (...)
wraz z ustawowymi odsetkami, z uwagi na to, że należność ta została uregulowana przez zawarciem cesji z dnia 28
sierpnia 2015 r. Jednocześnie powód podtrzymał żądanie co do kwoty 3 204,60 zł wynikające z faktury VAT nr (...)
wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu.
Podnieść należy, że w myśl obowiązujących przepisów kodeksu cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika
przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu
albo właściwości zobowiązania (art. 509 § 1 k.c.). Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z
nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (art. 509 § 2 k.c.). Celem i skutkiem przelewu wierzytelności
jest przejście na nabywcę ogółu uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, który zostaje wyłączony
ze stosunku zobowiązaniowego, jaki go wiązał z dłużnikiem. W takim wypadku stosunek zobowiązaniowy nie
ulega zmianie, a zmienia się osoba uczestnicząca w nim po stronie wierzyciela. W razie podjęcia kroków celem
wyegzekwowania należności, warunkiem otrzymania należności przez nabywcę wierzytelności jest udowodnienie, że
takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi.
W ocenie Sądu strona powodowa w należyty sposób wykazała, iż skutecznie nabyła przedmiotową wierzytelność od
poszkodowanych.
Zgodnie z art. 512 k.c. dopóki zbywca nie zawiadomił dłużnika o przelewie, spełnienie świadczenia do rąk poprzedniego
wierzyciela ma skutek względem nabywcy, chyba że w chwili spełnienia świadczenia dłużnik wiedział o przelewie.
Przepis ten stosuje się odpowiednio do innych czynności prawnych dokonanych między dłużnikiem a poprzednim
wierzycielem.
Wobec sporu powstałego pomiędzy stronami w tym zakresie, wskazać należy, iż ochrona prawna dłużnika
przewidziana w art. 512 k.c. kończy się w chwili zawiadomienia go przez cedenta o przelewie lub w momencie powzięcia
przez dłużnika wiadomości o przelewie z jakiegokolwiek innego źródła. Słusznie przyjmuje się, co wynika także z
domniemania dobrej wiary, iż dłużnik nie ma obowiązku dokonywania specjalnych ustaleń w zakresie ustalenia
faktu rozporządzenia wierzytelnością przez jego dotychczasowego wierzyciela, a w szczególności przed momentem
spełnienia świadczenia. W celu obalenia domniemania dobrej wiary dłużnika wystarczające jest wykazanie przez
cesjonariusza, że przed spełnieniem świadczenia przez cedenta dłużnik został przez cedenta zawiadomiony o przelewie
bądź w chwili spełnienia świadczenia wiedział o cesji. Zgodne z orzeczeniem SN z dnia 10 października 2002 r. (V CKN
1796/00, Pr. Bank. 2003, nr 2, s. 26) ciężar udowodnienia przewidzianego w art. 512 k.c. zawiadomienia dłużnika
przez zbywcę o przelewie spoczywa na nabywcy wierzytelności. Zawiadomienie dłużnika może być przez cedenta
dokonane w jakikolwiek sposób, także ustnie. Wykazanie faktu otrzymania przez dłużnika pisemnego zawiadomienia
o przelewie prowadzi jednak niejako automatycznie do obalenia domniemania jego dobrej wiary, nawet gdyby dłużnik
nie zapoznał się z treścią pisma. Poza zawiadomieniem przez cedenta dłużnik może uzyskać wiadomość o przelewie
na przykład od wierzycieli cedenta lub od jego bliskich. Znacznie utrudnia to jednakże cesjonariuszowi dowodzenie
wiedzy dłużnika o przelewie w chwili spełnienia świadczenia. W praktyce dłużnik uzyskuje wiadomość o przelewie od
osoby najbardziej tym zainteresowanej - cesjonariusza. Obalenie domniemania dobrej wiary dłużnika powoduje, że
spełnienie świadczenia na rzecz cedenta nie jest skuteczne w stosunku do cesjonariusza. Dłużnik ma w takim wypadku
obowiązek spełnić świadczenie cesjonariuszowi na warunkach istniejących w chwili przelewu.
Okolicznością udowodnioną w ocenie Sądu jest to, że w dniu 15 czerwca 2015 r. W. Z. zawarła ze stroną powodową
umowę cesji wierzytelności zgodnie, z którą cedent przeniósł bezpłatnie na cesjonariusza swoją wierzytelność
wynikającą z FV nr (...) wraz z wszelkimi związanymi z nią prawami. Sąd nadto ustalił, iż pismem z dnia 15
czerwca 2015 r. cedent zawiadomił pozwanego o dokonanej cesji wierzytelności dot. FV nr (...), a pozwany
odebrał zawiadomienie w dniu 30 lipca 2015 r. Powód przedłożył umowę cesji wierzytelności, zawiadomienie o cesji
wierzytelności, potwierdzenie nadania przesyłki, jak również wykazał za pomocą dokumentu śledzenia przesyłek kiedy
pozwany odebrał zawiadomienie o dokonanej cesji.
Bezspornym również było, że pozwany należność wynikająca z faktury VAT (...) uregulował częściami na rzecz W. Z.
tj. 1 204,60 zł w dniu 3 sierpnia 2015 r., 800,30 zł w dniu 10 sierpnia 2015 r., 600 zł w dniu 6 sierpnia 2015 r., 800
zł w dniu 7 sierpnia 2015 r.
Wobec powyższego należało dojść do wniosku, że pozwany spełnił świadczenie do rąk W. Z. już po zawiadomieniu go
o dokonanej cesji na rzecz strony powodowej.
Sąd nie mógł również zgodzić się ze stanowiskiem strony pozwanej jakoby, nie nastąpiło przeniesienie wierzytelności
na powoda, a jedynie nabył on prawo do jej dochodzenia, gdyż umowy nie zawierają skutku rozporządzającego, a w
związku ze spełnieniem świadczenia do rąk poprzedniego wierzyciela przyczyna zawarcia umowy odpadła. Strony w
umowie cesji wyraźnie wskazały, że cedent przenosi bezpłatnie na cesjonariusza swoją wierzytelność wynikającą z FV
nr (...) wraz z wszelkimi związanymi z nią prawami, a zatem nastąpił skutek rozporządzający, wbrew twierdzeniom
strony pozwanej. Odpłatność nie należy do essentialia negotti umowy cesji. Polecenie przeniesienia w umowie się
znajduje, a jedynie rozliczenia pozostawiono na okres późniejszy.
Biorąc pod uwagę wyżej poczynione rozważania, Sąd uznał dochodzone przez powoda roszczenie za zasadne i w
związku z tym w punkcie 1 wyroku zasądzono od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 3 204,60 zł, umarzając
postępowanie w pozostałym zakresie w pkt. 2 na podstawie art. 355 k.p.c.
O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 k.c. Powód domagał się odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 15
października 2015 r., a żądanie to pozostawało uzasadnione w świetle powołanych przepisów.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę
obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej
obrony (koszty procesu). Na łączną kwotę kosztów postępowania złożyły się kwoty: 17,00 zł tytułem opłaty od
pełnomocnictwa, 45,00 zł tytułem opłaty od pozwu, 600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego ustalona
zgodnie z § 6 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu (Dz. U. z dnia 3 października 2002 r. ze zm.).
SSR Jolanta Brzęk