na straty

J E S Z C Z E
s
e
J E S T E Ś
r
w
i
s
i
n
t
K A T O L I K I E M ?
e
r
n
e
t
o
w
y
Czas spisać Polskę na straty, czyli z deszczu pod rynnę.
Maciek Sobolewski
Jakie tematy są pod koniec III Rzeczpospolitej objęte cenzurą zupełną? Oto ich lista:
współpraca Kościoła Katolickiego z reŜimami faszystowskimi, krytyka Jana Pawła II,
Radio Maryja i pochwały PapieŜa Polaka pod jego adresem etc. Ogólnym tematem
cenzury jest krytyka Kościoła Katolickiego, tej ogromnej organizacji która wg coraz
liczniejszych krytyków po prostu bezceremonialnie okupuje Rzeczpospolitą, szybko
zastąpiwszy ZSSR w roli nieformalnego okupanta. Te i inne tematy nie mają prawa
się przedostać na szersze forum opinii publicznej, a cenzura stała się po prostu
faktem. Nie wierzycie Państwo? Spróbujcie wyjść z tematem np. włoski faszyzm i
Watykan na forum publiczne, a wówczas przekonacie się czym jest wolność słowa w
tym kraju. Teorią.
Polska jest, wg deklaracji wiernych, najbardziej katolickim krajem świata zaraz po
Watykanie. Jak podaje CBOS, 96 % Polaków deklaruje siebie jako katolików
[3]. Koło tego nie da się przejść obojętnie, bowiem Kościół Katolicki zbyt często był
twórcą niedemokratycznych reŜimów, a krytyka tego faktu niestety wkracza tam,
gdzie zaczynają się uczucia religijne. Jerzy BakałaŜec, pisze Ŝe w Polsce „wolność
słowa kończy się tam, gdzie zaczynają się uczucia religijne”, i ta zasada uznawana
jest w Polsce za dogmat, niezaleŜnie od ewentualnych konsekwencji prawnych
krytyki danej religii. Ale cóŜ zrobić gdy dana religia ogranicza wolność innych osób,
chcąc im usilnie narzucić przemocą nie ich światopogląd, nie ich zasady?
Ludzie nie chcą nawet słyszeć, Ŝe to katolicyzm jest powodem tej biedy czyniącej z
naszego kraju najbiedniejszy kraj UE, a taka jest prawda: katolicyzm, ze swoimi
wpływami na świat polityki ostał się tylko w krajach tzw. europejskiej peryferii,
bowiem sedno Europy to teren zdekatolicyzowany po eksplozji protestantyzmu. Tam
takŜe zadomowił się europejski liberalizm, z jego pokojowym przyzwoleniem na
odstępstwo od reguł religijnych, które w takich systemie są juŜ tylko dobrowolne, a
nie wymuszone prawnie.
W Polsce AD 2005 nie ma wolności wypowiedzi w głównych mediach, panuje w nich
brutalna i bezwzględna cenzura. Gdyby jej bowiem nie było, na powierzchnię
wyszliby bowiem krytycy katolicyzmu, dziś ściśnięci na kilkunastu portalach
internetowych i kilkudziesięciu forach internetowych. Być moŜe publicznie
przypomnieliby nie tak znowu zamierzchłe czasy gdy Watykan ogłaszał Mussoliniego
jako zesłańca opatrzności, a Eugenio Pacelli, przyszły „papieŜ Hitlera”, swoimi
(świetnie udokumentowanymi) wysiłkami dyplomatycznymi doprowadził do tego Ŝe
niemiecka katolicka partia Centrum poparła w parlamencie dyktatorskie
pełnomocnictwa dla Adolfa Hitlera, co oznaczało praktyczny koniec demokracji w
ówczesnych Niemczech. To właśnie ten przyszły papieŜ Pius XII był głównym
orędownikiem uŜycia Hitlera w walce z komunizmem [2] i to dzięki jego wysiłkom
dyplomatycznym zakończonym samorozwiązaniem sie partii Centrum naziści przejęli
władzę. Ów Pius XII, zaczął swą polską politykę od wysłania w roku 1939 ministrowi
spraw zagranicznych Rzeczypospolitej depeszy z poradą, by Polska odstąpiła
Niemcom Gdańsk! [1]
To przez papiestwo i Watykan Polska stała się krajem przetaczających się wojen,
krajem który najbardziej ucierpiał w czasie II wojny światowej. Teza dyskusyjna, ale
nikt o tym nie zechce dyskutować. Opublikowanie tego typu myśli w prasie
ogólnokrajowej wywołałoby chyba aŜ rewolucję, o co teŜ niektórym chodzi. Ale
katolicyzm zaŜarcie broni się przed takimi krytykami wyzywając ich choćby od
śydów, i właśnie dziś mnie po raz pierwszy w Ŝyciu nazwano śydem. Wielu spośród
mi znanych osób znajduje się na liście sporządzonej przez neofaszystów,
prawdopodobnie kilku z nich wraz ze mną figuruje takŜe na liście Rydzyka
zawierających nazwiska mu nieprzychylnych dziennikarzy. Cenzura i neofaszyzm w
Polsce AD 2005 rozpościera swe skrzydła.
Jednym z najbardziej objętych cenzurą pojęć jest to dotyczące faszyzmu
klerykalnego, który w zasadzie występuje w Europie tylko w roli faszyzmu
katolickiego, poniewaŜ jego inne odmiany, takie jak wyłaniający się faszyzm
chrześcijański w USA (dotyczący głównie protestantów) nie są na tym kontynencie
zbyt rozpowszechnione. Tylko Kościołowi Katolickiemu historycznie udało się przejąć
władzę w szeregu krajów europejskich.
Faszym klerykalny, klerofaszyzm, to pojęcie łączące polityczne i ekonomiczne
doktryny faszyzmu z teologią albo tradycją religijną. Pojęcie to było uŜywane aby
opisywać organizacje i ruchy które łączą religijne elementy z faszyzmem, albo by
opisać poparcie organizacji religijnych dla faszyzmu, albo faszystowskie reŜimy gdzie
kler gra główną rolę.
Jako przykłady tej doktryny politycznej wymienia się reŜimy:
•
•
•
•
•
•
•
Antonio Salazara w Portugalii,
Engelberta Dollfussa w Austrii,
Ante Pavelića i Ustaszów w Chorwacji,
Miklosa Horthy'ego na Węgrzech,
śelazną Gwardię w Rumunii
Rząd Vichy we Francji.
ReŜim epoki Franco w Hiszpanii, który miał narodowy katolicyzm
(nacionalcatolicismo) za część swej ideologii. ReŜim ten był przez niektórych
opisywany jako faszyzm klerykalny, szczególnie po spadku znaczenia ruchu
Falanga, zaczynającego się w latach 1940-tych.
Moim zdaniem Polska musi przejść przez epokę faszyzmu klerykalnego, po to by
wyjść z niej jako kraj świecki. Oczywiście jest mi Ŝal jako chrześcijaninowi tego Ŝe
ludzie gremialnie odwrócą się od religii, ale niestety nie widzę innego wyjścia. Walka
z obecnym ustrojem to walka z Kościołem Katolickiem i jego przecieŜ konkretną i
zdefiniowaną w encyklikach polityką społeczno-gospodarczą dla której kanwą były
idee narodowego socjalizmu. Kościół, dąŜąc do realizacji swych postulatów w sferze
obyczajowej, takŜe wpływa na politykę w sferze gospodarczej, zwykle wprowadzając
ustrój oparty na korporyzmie, zakładającym prymat związków zawodowych. Obecna
ustawa nakazująca wprowadzenie rad pracowniczych w przedsiębiorstwach
prywatnych jest wg mnie tego przykładem.
Kościół Katolicki dąŜy do realizacji w „swych” zbobytych państwach konkretnej
polityki, opartej na ideach gospodarczych i społecznych wyraŜonych w encyklikach.
Walka z takimi pomysłami gospodarczymi to walka z Kościołem. Aby tego dokonać,
potrzebne są wolne od nacisków media publikujące antykatolicką krytykę, potrzebna
jest sieć mediów demaskująca katolicyzm, ale teŜ np. fundamentalizm protestancki,
poniewaŜ to nie tylko katolicyzm jest w chwili obecnej źródłem ciemięŜenia i
ograniczania wolności jednostki. Jest nim takŜe chrześcijański rekonstrukcjonizm,
przeradzający się miejscami w chrześcijański faszyzm.
Wolność w sferze medialnej wyzwoliłaby Polskę spod watykańskiego buta. Wolność
taka pozwoliłaby na przypomnienie roli Kościoła w II wojnie światowej oraz
wypunktowałaby ciemnie strony pontyfikatu PapieŜa-Polaka, takie jak jego poparcie
dla radia Maryja oraz wskazówki n/t jego bezwzględnej obrony pozostawione kard.
Deskurowi, a takŜe fakt kanonizowania kilku otwartych faszystów. Ale jak na razie na
taką akcję medialną brak chętnych. Zresztą, próba jej jawnego przeprowadzenia
wywołać by mogła małą wojnę religijną.
Niemniej, róŜne środowiska muszą dostrzeć Ŝe nie powinny się dać zwieść
wybiegom watykańskiej dyplomacji i swoje ostrze wycelować w poprawną stronę: w
tą religijną instytucję, nazywanej w dobie inkwizycji przez niekatolickich chrześcijan
mianem biblijnej Bestii, apokaliptycznej Nierządnicy z Babilonu pijanej od krwi
męczenników, a w wiekach późniejszych będącej głównym hamulcowym zmian
społecznych i gospodaczych w wielu krajach. To tutaj jest centrum radia Maryja
(proszę mi wierzyć, gdyby tylko ono przeszkadzało Kościołowi, dawno by go nie
było), to tutaj jest centrum antysemityzmu (PapieŜ Polak kanonizował zbyt wielu
antysemitów by temu moŜna było zaprzeczyć), to tutaj jest centrum wszelkich prób
narzucania innym osobom nie ich religii i światopoglądu nie będącego ich
światopoglądem.
Przez wieki Kościół nie zmienił się zbyt wiele, a w Polsce jego działalność jest
moŜliwa tylko dzięki cenzurze, brutalnej kato-cenzurze w mediach ogólnopolskich,
której doświadczam ilekroć chcę poruszyć ten draŜliwy temat. Cenzura jest
niezaprzeczalnym faktem, i to ona w największym stopniu utorowała katolikom drogę
do władzy. Wiele kluczowych stanowisk w mediach objęły osoby które poprzez
cenzurę umoŜliwiły ukształtowanie się obecnego układu medialnego.
Przez 50 lat ten kraj był pod butem komunistów, których sukces (mimo wszystko
przez 50 lat utrzymali się u władzy) aŜ tak nie dziwi, jeśli się popatrzy na alternatywę,
czyli rządy katolików. Dziś ta nowa władza jest zdumiewająco podobna do tej starej. I
tak samo mamy cenzurę w mediach, juŜ coraz bardziej zinstytucjonalizowaną. Jedno
spojrzenie w krytyczne ksiąŜki i dokumenty o historii stosunków Polska- Kościół
Katolicki, pokazuje, Ŝe celowym działaniem papiestwa w dobie kontr-reformacji było
rozbicie I Rzeczpopolitej jako tworu wielonarodowego.
Zarówno Konfederacja Barska (określona jako konfederacja "prawowiernych
chrześcijan katolickich rzymskich." [1]), jak teŜ i Targowica były tylko inicjatywami
ultrakatolickimi, a sama Targowica była pobłogosławiona przez papieŜa Piusa VI. Po
rozbiorach w trosce o duchowość Polaków papieŜ pospieszył odpowiedzieć
austriackiej władczyni Marii Teresie rzecz nastepującą (cytując Lelewela) „Ŝe inwazja
i rozbiór były nie tylko właściwe politycznie, ale i w interesie religii; Ŝe w Polsce
Moskale mnoŜą się w sposób niebywały; Ŝe wprowadzają tam po kryjomu religię
schizmatycką; i Ŝe dla duchowego dobra Kościoła było konieczne, aŜeby dwór
wiedeński rozciągnął swe panowanie w Polsce moŜliwie daleko. [1]”
Co dał Kościół Katolicki Polsce? Papieska encyklika Cum primum z dnia 9 czerwca
1832 roku powstała w reakcji na Powstanie Listopadowe to wg krytyków „nikczemny
paszkwil, w którym bohaterów Powstania zwie się siewcami podstępu i kłamstwa” [1].
Arcybiskup gnieźnieńsko-poznański i przy tym prymas, hr. Mieczysław Halka
Ledóchowski, okazał się zajadłym germanizatorem rugującym język polski z
seminariów i polskie pieśni patriotyczne z kościołów, którego poza polskością
nazwiska, nic z Polską nie łączyło. Inny katolik, a nawet prymas, niejaki Florian
Stablewski, przyznający się do polskości, zasłuŜył się jej zdradą w swym artykule w
klerykalnym Kurierze Poznańskim z dnia 9 października 1892, gdzie napisał artykuł
przeciwko polskiemu narodowemu odrodzeniu na Śląsku, kwestionując jakiekolwiek
prawa Polaków do tych ziem. Takich przykładów moŜna mnoŜyć. Wszystkie
przeraŜają.
Tadeusz Hołówko (1889-1931), bliski współpracownik Józefa Piłsudskiego
(określonego przez katolickiego księdza i teologa Kazimierza Lutosławskiego jako
"narzędzia międzynarodowego Ŝydostwa"), pisał: "Czas wreszcie głośno powiedzieć
to, co wiemy wszyscy, Ŝe zaleŜność Polski od Rzymu była i jest jednym z
największych nieszczęść naszego narodu. (...) Upokarzający, najbardziej haniebny w
dziejach polskich okres saski był okresem największych, bowiem wszechwładnych
wpływów Kościoła rzymskokatolickiego - moŜna powiedzieć prawdziwej okupacji
przez zakon jezuitów. (...) Dlatego i jako Polacy, i jako budownicy suwerennego
państwa polskiego, nie mogącego się pogodzić z tym, aby w jego łonie działała
potęŜna organizacja, kierowana i ślepo posłuszna jednostce, która jest obcą, a moŜe
być wrogą Polsce - musimy uznać Kościół rzymskokatolicki za instytucję szkodliwą
dla państwa polskiego." [1]). J. Beck, polski minister spraw zagranicznych,
oświadczył po przegranej w II wojnie światowej i zajęciu kraju: „Do głównych
sprawców tragedii mego kraju naleŜy teŜ Watykan. Zbyt późno pojąłem, Ŝe
nasza polityka zagraniczna słuŜyła interesom Kościoła Katolickiego" [5].
Jakoś nie mam wielkiej nadziei na szybkie przemiany w Polsce, ba, jestem bardzo
sceptyczny o przyszłość tego kraju doświadczywszy niedawno co to znaczy cenzura
w katolickim wydaniu, jeśli chce się publicznie zabrać głos na temat historii
totalitaryzmów w wersji katolickiej i ich powiązań z Watykanem. Moim zdaniem
nadeszła nowa po komunizmie epoka totalitaryzmu. Wyprawa katolików do świata
polityki jest wyprawą po zdobycie aparatu przymusu nad innymi. Katolik w moim
odczuciu stał się synonimem kogoś narzucającego innej osobie nie jej światopogląd
moralny, nie jej normy społeczne, starając się do tego uŜyć przymusu i aparatu
państwowego.
Kościół katolicki będzie się teraz upajał władzą i zwalczał wrogów. Nie jestem w
Ŝadnym wypadku zwolennikiem komunizmu, ale zdaję się dostrzegać Ŝe dla kraju na
tym niskim poziomie rozwoju (nawet dziś gospodarczo jesteśmy poniŜej Argentyny),
naraŜonego na rządy katolików usiłujących rozjechać walcem wszystkich niekatolików, komunizm mógł być aŜ nadto kuszącą alternatywą wobec „katolickiego
obskurantyzmu” i dlatego na tak długie lata zdominował umysły polskich
intelektualistów.
Boję się, Ŝe ten kraj pozostanie na zawsze rozdarty pomiędzy reminescencją nikłej
co prawda, ale zawsze jakiejś namiastki światopoglądowej wolności pod nazwą
komunizm oraz katolickiej indoktrynacji pod nazwą faszyzm klerykalny. Jednocześnie
będzie tonął w bagnie coraz większej cenzury tuszującej poraŜki absurdalnej polityki
gospodarczej oraz przestępstwa katolickich totalitaryzmó w przeszłości, temat w tym
kraju tak dziwinie i starannie ocenzurowany. Jestem teŜ sceptycznie nastawiony
wobec przyszłości naszego członkowstwa w Unii Europejskiej. Bowiem przeczucie mi
mówi Ŝe wpadliśmy z deszczu pod rynnę, i to na długie, długie lata.
Literatura:
[1] http://www.toporzel.gower.pl/teksty/wacyk3.html
[2] http://en.wikipedia.org/wiki/Pius_XII
[3] www.cbos.pl/SPISKOM.POL/2001/KOM053/KOM053.HTM
[4] Artykuły z polskiej Wikipedii (www.pl.wikipedia.org)
[5] http://www.rumburak.website.pl/artykuly/obluda/polska_pius.html
Tabela 1: Procent katolików jako odsetek ludności, oraz liczba katolików w danym
kraju
# Catholics Population Percent Catholic
1
6,000
6,000
100.00% Saint Pierre and Miquelon
2 57,665,000 59,725,000
96.55% Italy
3
95.34% Malta
368,000
386,000
Country
4 35,010,000 37,109,000
94.34% Poland
5
548,000
586,000
93.52% Equatorial Guinea
6
767,000
823,000
93.20% East Timor
7
432,000
465,000
92.90% Cape Verde
8
595,000
645,000
92.25% Réunion
9 5,239,000 5,722,000
91.56% Paraguay
Wg http://www.catholic-hierarchy.org/country/sc3.html
Tabela 2: Procent katolików jako odsetek ludności, oraz liczba katolików w danym
kraju, dane z róŜnych źródeł zebrane prez autora.
Vatican City- 100%; 921
Poland- 96%; 37,089,738
Portugal- 94%; 9,932,239
Ecuador- 91.53%; 12,231,696
Paraguay- 90%; 5,713,095
East Timor- 90%; 936,792
Luxembourg- 90%; 421,713
Dominican Republic- 88.89%; 7,955,685
Ireland- 88.4%; 3,549,857
Mexico- 88%; 93,458,554
Argentina- 88%; 34,793,389
Italy- 87%; 50,548,837
Seychelles- 87%; 70,633
Costa Rica- 86.64%; 3,479,612
Croatia- 85%; 3,821,518
Panama- 82%; 2,492,103
Colombia- 81.82%; 35,145,191
Philippines- 81%; 71,164,553
Spain- 81%; 32,676,584
Peru- 80%; 22,340,502
Lithuania- 79%; 2,841,327
Bolivia-78%; 6,909,138
Austria- 74%; 6,056,671
Brazil- 73.57%; 136,923,182
Nicaragua- 72.9%; 3,984,057
Venezuela- 70%; 17,762,696
Chile- 70%; 11,186,638
Lesotho-70%; 1,306,924
Slovakia- 68.9%; 3,742,209
Grenada -65%; 58,176
Burundi -63.09%; 4,019,217
Honduras- 63%; 4,394,378
Uruguay -58%; 1,981,233
Slovenia -58%; 1,166,420
Belize- 58%; 162,085
El Salvador -57.1%; 3,828,516
Hungary- 56.56%; 5,659,865
Guatemala- 55%; 8,060,353
Haiti- 55%; 4,466,892
Congo (Kinshasa)- 50.39%; 30,276,833
Gabon- 50.17%; 696,962
Belgium - 47%; 4,871,262
Uganda- 45.42%; 12,385,798
Cuba- 45%; 5,106,001
Angola -44.14%; 4,939,612
Rwanda-43.9%; 3,705,519
Canada- 43%; 14,106,167
Congo (Brazzaville)- 42.65%; 1,296,187
France-42%; 25,475,594
Switzerland -41.8%; 3,130,556
Puerto Rico-40%; 1,566,652
Czech Republic- 38.32%; 3,924,404
Germany -33.4%- 27,532,084
Papua New Guinea- 32.97% ; 1,828,274
Netherlands -31.27%; 5,130,622
Kenya- 28% ; 9,472,285
Togo- 27.8%; 1,579,462
Zambia -26.31%; 2,962,978
United States- 26%; 76,890,874
Australia-26%; 5,223,513