S.Czarnecka-Zabawy z gliną

Transkrypt

S.Czarnecka-Zabawy z gliną
Program „ Zabawy z gliną”.
Glina jest niezmiernie wdzięcznym tworzywem i ten fakt prawdopodobnie decyduje o
jej tak wielkim powodzeniu wśród uczniów w kaŜdym przedziale wiekowym.
Cele działania:
1.
Zainteresowanie uczniów lepieniem w glinie.
2.
Wzbudzanie i rozwijanie wyobraźnię przestrzenną.
3.
Stworzenie kółka plastyczno-ceramiczne.
4.
Zapoznanie uczniów z róŜnymi technikami plastycznymi.
5.
Kształcenia w uczniach twórczej podstawy.
6.
Doskonalenie sprawności manualnej.
7.
Zapoznanie z nowym materiałem plastycznym.
8.
Poznawanie nowych technik plastycznych.
9.
Usprawnianie koordynacji wzrokowo – ruchowej.
10.
Kształtowanie wyobraźni i inwencji twórczej.
11.
Rozwijanie zainteresowań i uzdolnień plastycznych.
12.
Rozwijanie sfery sensorycznej.
13.
Stwarzanie moŜliwości wypowiadanie siebie poprzez wytwory artystyczne.
14.
Podnoszenie poziomu akceptacji siebie i innych.
15.
Uczenie się spędzania wolnego czasu w sposób twórczy.
16.
Doskonalenie umiejętności posługiwania się właściwymi przyborami.
I.
ZAŁOśENIA PROGRAMOWE
Program jest przeznaczony do realizacji podczas zajęć koła zabawy z gliną. Zajęcia
odbywać się będą raz w tygodniu w wymiarze minut. Nabór do zespołu odbywa się w sposób
dobrowolny na początku roku szkolnego.
Charakterystyka zajęć
Dzieci mają potrzebę wyraŜania się przez kształt i kolor – to ich sposób na
opowiadanie o swoich przeŜyciach, wewnętrznym świecie, uczuciach i pragnieniach. Często
nie potrafią mówić o tym za pomocą słów, wtedy glina pomaga im wydobyć to, co jest dla
nich waŜne. Praca z gliną jest dla dzieci świetną kreatywną zabawą, dzięki której odkrywają
swoje moŜliwości i talenty, realizują fantastyczne pomysły, cieszą się tworzeniem rzeczy
pięknych i niepowtarzalnych.
Glina jest materiałem bardzo plastycznym. Dzieci ćwiczą w niej rączki poprzez
wyciskanie, wałkowanie, uderzanie, wyrabianie jej w najróŜniejszy sposób. Jest to
niewątpliwie aktywność wymagająca od dziecka pewnej fizycznej sprawności. Pierwszy
kontakt z gliną, to poznawanie materiału, dotykanie, bawienie się nim w sposób zwykle nie
nastawiony na realizacje jakiegokolwiek pomysłu. Myślę, Ŝe to bardzo waŜny moment,
poniewaŜ właśnie wtedy dziecko otwiera się na nowe doznania. Co więcej, często pierwsze
spotkanie z daną masą warunkuje stosunek do pracy w glinie na bardzo długi czas.
Korzyści z zajęć
Glina to dla dziecka bardzo twórcze doświadczenie, rozwój i zabawa, ale takŜe
doskonałe zajęcie terapeutyczne i relaksacyjne. To kontakt z ciekawym materiałem,
odkrywanie jego moŜliwości, doświadczenie zmysłowe. Ręce „mówią nam”, czy glina ma
odpowiednią konsystencję, „podpowiadają” nam, jak ją uformować. Praca z gliną skupia,
uspokaja, rozwija kreatywność, wyobraźnię i zdolności manualne. Uczy koncentracji,
cierpliwości, odpowiedzialności, planowania, współpracy. Pomaga rozwijać świadomość
dziecięcych moŜliwości i wzmocnić poczucie własnej wartości. Dzieci dowiadują się, Ŝe
mogą i potrafią – czasem uczą się akceptować poraŜkę.
Gliniana rzeczywistość zaczarowana – tematy zajęć:
- poznawanie materiału: ugniatanie (wyrabianie) i lepienie z kulki,
- poznawanie technik i narzędzi: proste lepienie z foremek, proste lepienie z plastrów,
- zdobienie (muszelki, kłoski, trawy, koraliki i koronki)
- baśniowe kwiaty i inne rośliny,
- bajkowe zwierzęta,
- gliniane duchy, smoki i potwory,
- bajkowe zabawki (np. grzechotki)
- figurki bajkowych postaci,
- zaczarowana kuchnia: bajkowe miseczki, talerze, łyŜki, widelce i kubeczki,
- prezenty z róŜnych okazji,
- mozaika – praca wspólna,
- gliniane płaskorzeźby i podstawki,
- ozdobne „morskie” kafelki,
- czarodziejskie amulety i talizmany,
- bajkowa biŜuteria: koraliki, bransoletki i zawieszki,
- własne baśniowe pomysły.
II.
CEL GŁÓWNY PROGRAMU:
Zajęcia mają na celu rozładowanie trudnych emocji u dzieci oraz wyzwalanie
pozytywnych emocji umoŜliwiających optymalne wykorzystanie moŜliwości rozwojowych
dzieci.
Cele szczegółowe:
• Rozbudzanie zainteresowań u uczniów;
• Motywacji do samodzielnej pracy we własnym zakresie wyobraźni;
• Kształtowanie
pozytywnego
nastawienia
do
podejmowanego
wysiłku
intelektualnego;
• Utrwalanie podstawowych zasad pracy z gliną;
• Kształtowanie umiejętności zastosowania w praktyce posiadanej wiedzy;
• Wzbogacenie nowych technik umiejętności;
• Przygotowanie uczniów do udziału w szkolnych konkursach;
• Rozwój zdolności manualnych;
• Rozwijanie umiejętności sprawności manualnej w tym zakresie.
Zadania
I. Zainteresowanie uczniów
zabawą w glinie.
Formy i sposoby realizacji
1. Zorganizowanie i poprowadzenie kółka z gliną.
2. Zapoznanie z pradawnym rodowodom tradycji
lepienia z gliny.
3. Wyjaśnienie tradycyjnych sposobów ręcznego
wykonywania przedmiotów z gliny.
II. Poznanie nowych technik
1. Zapoznanie z róŜnymi technikami lepienia z gliny.
plastycznych i zasad
2. Poznawanie materiału ugniatania i lepienia z kuli.
pracy z gliną.
3. Poznawanie techniki i narzędzi.
III. Pobudzenie wyobraźni u
uczniów poprzez
zabawę z gliną.
1. Praca z gliną.
2. Metody suszenia i zabezpieczania obiektów
ceramicznych w czasie pracy.
3. Zdobnictwo w ceramice, sposoby wykończenia
powierzchni.
4. Wytwarzanie eksponatów ceramicznych.
5. Wypalanie wytworów.
IV. Systematyczne utrwalanie
wiadomości.
1. Wykonanie prostego obiektu przestrzennego
metodą wałeczków.
2. Wyjaśnienie i zwrócenie uwagi na dokładne
zlepianie elementów oraz odpowietrzanie masy.
3. Omówienie zasad prawidłowego suszenia form
oraz praktycznego zabezpieczenia własnej pracy
przed zbyt szybkim suszeniem, oraz
zabezpieczenie przed odkształceniem i pękaniem
form.
4. Podejmowanie prób samodzielnego radzenia sobie
z gliną.
5. Organizowanie wystawy prac uczniów w
szkolnych konkursach.
Planowane osiągnięcia ucznia:
•
Uczestnik programu tworzy prace indywidualne i zbiorowe na małym i duŜym
formacie;
•
Uczeń zna i potrafi wykorzystać w sposób twórczy róŜne materiały plastyczne;
•
Posiada umiejętności plastyczne;
•
Potrafi lepić i modelować z masy plastycznej;
•
Świadome posługiwanie się językiem plastycznym w ceramice;
•
Opanowanie przez ucznia warsztatu technicznego, a w szczególności modelowania
form przestrzennych róŜnymi metodami technicznymi ( metodą wałeczków ,plastrów
walcowanych, modelowania metodą wycisku);
•
Poznanie technik wypału i zasad doboru temperatur;
•
Uczeń potrafi bezpieczne i sprawne posługiwanie się narzędziami i urządzeniami oraz
praktyczne wykorzystanie sprawności technicznych do realizacji zadań;
•
Wykorzystanie zdobytej wiedzy i umiejętności do wszechstronnego i szerokiego
przygotowania artystycznego;
•
Posiada większy zakres moŜliwości komunikacyjnych;
•
Posiada umiejętność twórczego spędzania wolnego czasu;
•
Odreagowuje napięcia – wycisza się;
•
Efektywnie współpracuje w grupie.
EWALUACJA:
Aby sprawdzić, czy program spełnił oczekiwania naleŜy przeprowadzić ewaluację. Będzie
ona dotyczyła opinii dzieci, postaw rodziców oraz osiągnięć uczniów (udział w konkursach,
wernisaŜach i kiermaszach). Na koniec roku szkolnego odbędzie się mini-wernisaŜ prac
uczniów jako prezentacja dla uczniów, rodziców i pracowników szkoły.