"Jam jest Pan Bóg twój..." - analiza wstępu do Dekalogu

Konspekt katechezy do szkoły ponadgimnazjalnej
TEMAT: „JAM JEST PAN BÓG TWÓJ…”- ANALIZA WSTĘPU DO DEKALOGU
Cel ogólny: Pogłębienie osobistej więzi ucznia z Panem Bogiem oraz podkreślenie niepowtarzalności tej relacji.
Cele szczegółowe: Uczeń:
• znajduje w Piśmie Świętym fragmenty mówiące o Bogu, który jest bardzo bliski człowiekowi;
• poddaje szczegółowej analizie Wj 20, 2;
• uzasadnia potrzebę poznawania woli Bożej i poddania się jej;
• formułuje akt oddania i zaufania Bogu.
Metody i formy pracy: „słoneczko”, opowiadanie, analiza Wj 20, 2, lektura tekstów biblijnych;
refleksja.
Pomoce i środki dydaktyczne: karteczki samoprzylepne, tekst opowiadania (zał.1) i tekst do refleksji (zał. 2), kartki
z wydrukowanymi tekstami biblijnymi: Rdz 9, 8- 11; Wj 3, 14; Pwt 6, 4 -6; Pwt 8, 14; Ps 18, 2 -4; Ps 19, 1-4; Ps 44,
24- 27; Oz 11, 1-3; Mt 5, 44- 48; Łk 15, 20; 1J4, 7- 10; Ap 20, 11- 12.
Czynności katechety, czynności uczniów, przebieg katechezy
Modlitwa
I. WPROWADZENIE
Katecheta zadaje młodzieży następujące pytanie:
Gdybyście mieli szansę wyrazić wobec Pana Boga jedno życzenie, które z pewnością zostałoby
spełnione a dotyczyłoby waszego ziemskiego życia i występujących w nim wartości - o co
poprosilibyście?
Młodzież udziela odpowiedzi zapisując je na samoprzylepnych karteczkach, a następnie
umieszcza je na tablicy w formie słoneczka.
Katecheta na środku tablicy pisze słowo – Bóg i formułuje wniosek, że wszystkie wartości jakie
są ważne dla człowieka (dobro, prawda, pokój, miłość itd.) można znaleźć w Bogu.
II. ROZWINIĘCIE
1. Katecheta czyta krótki fr. Wj 20 ,2, a następnie zadaje uczniom pytanie:
Jak wyglądała relacja między Bogiem a Izraelitami podczas wędrówki przez pustynię.
Młodzież dochodzi do następujących wniosków, a następnie zapisuje je do zeszytów:
Bóg daje Izraelitom wolność umożliwiając im ucieczkę z Egiptu. Oddaje im się w miłości
nazywając siebie „…Bogiem twoim”. Wypełnia wszystkie swoje obietnice. Opiekuje się
Mojżeszem i jego ludem – mimo buntu i sprzeciwów. Pokazuje narodowi, że ten może na Niego
liczyć i zaufać Mu.
2. Katecheta czyta krótkie opowiadanie (zał.1).
Uczniowie odpowiadaj na pytanie: Którego z bohaterów wybralibyście na swego przyjaciela?.
Odpowiedź uzasadniają. Zakładając, że wybór młodzieży padł na „Twój” – formułowane są
argumenty np.: - nie myśli o sobie, - jest otwarty na potrzeby innych,
- potrafi identyfikować się z potrzebującym, - żyje szczęściem swoich bliskich itd.
Wnioski z analizy opowiadania są następujące:
Pan Bóg chce być „naszym Bogiem”, chce być Bogiem dla nas. Zastanów się jak Mu
odpowiesz? Czy nie jesteś podobny do „Swój”?
3. Katecheta rozdaje każdemu uczniowi różnorodne fragmenty z Pisma św. mówiące o tym, jaki
jest Pan Bóg.
Młodzież dokładnie czyta wszystkie teksty, a następnie każdy uczeń wybiera ten fragment,
który jest mu najbliższy. Wybrane teksty, uczniowie zapisują do zeszytów, a chętni dzielą się
swoimi refleksjami na forum klasy.
III. ZAKOŃCZENIE
Katecheta czyta refleksyjny tekst „Baśń Życia” (załącznik 2). Zadaniem młodzieży jest wczuć się
w rolę bohatera i zastanowić się w ciszy nad swoja relacją z Panem Bogiem.
Praca domowa: Napiszę modlitwę – Akt oddania i zaufania Bogu.
Metody i formy
pracy
„słoneczko”
analiza tekstu
biblijnego
analiza
opowiadania
lektura tekstów
biblijnych
refleksja
Opr. Maria Brańska
Załącznik nr 1
Było sobie dwóch człowieczków: Swój i Twój. Swój chciał należeć wyłącznie do siebie, mieć prawo do
swojego czasu, prawo zaspokajania swoich potrzeb, mieć dla siebie swoje życie, swoją swobodę, swoje sprawy,
w które nikt mu się nie wtrąca, osobność, swoją prywatność, swoją niezależność…Natomiast Twój chciał
podzielić się sobą, chciał częściej używać słówka „ty” niż „ja”; chciał dzielić z kimś smutki i mnożyć z nim
radości; chciał kierunek tęsknot, marzeń, starań, dążeń nazwać: „TOBIE”.
Swój miał wszystko: spokój, wygodę, swój komfort, swój kapitalik, ale i swoją nudę, swoją coraz mniej
znośną samotność, pustkę wokół siebie i nikogo na świecie, kto chciałby powiedzieć mu: „chcę być twój”.
Twój natomiast dziwił się ogromnie, ilu ludzi mówi do niego „twój jestem, a co moje jest także twoim”. Tą
radością i wszystkim innym chciał się Twój podzielić ze Swoim, ale ten nie chciał otworzyć swojej klatkiwięzienia, w której zatrzasnął się a klucz wyrzucił daleko…za daleko.
Załącznik nr 2
Dlaczego Bóg, będąc TWOIM, chce, abyś i ty wytrwał przy Nim? Czy wiesz, że przez mądre baśnie
szepcze do nas także Bóg. Nawet nie wiesz, ile w baśniach jest prawd i mądrości zaczerpniętych z Ewangelii.
Ot, chociażby: długie i trudne wędrowanie. Za czym? Za Wodą Życia. Jakiś wędrowiec wyrusza w daleką
drogę. Straszą go potwory, kuszą piękne czarownice, napadają na niego widma i upiory, czasem walą się na
niego skały i pęka mu pod nogami ziemia…Wszystko to tylko po to, żeby wędrowiec zawrócił z drogi, zszedł z
niej, przestraszył się i uciekł. Ale jak wtedy skończyłaby się baśń? Bardzo smutno, bo wędrowiec zostanie
zamieniony w martwy głaz czy chmurę. Baśń jednak jest mądra i prowadzi wędrowca do końca drogi, do
samego Źródła Wody Życia, którą ten zanosi komuś, kogo kocha, pije ją sam, no i częstuje przyjaciół, którzy z
nim wędrowali, pomagali mu. Baśń nie chce, aby bohater umarł, czy zamienił się w przydrożny głaz.
Ty już zacząłeś swoją prawdziwą baśń. Jest nią Twoje życie. Jezus czeka z Wodą Życia daleko, ale i idzie
gdzieś cicho przy Tobie patrząc, czy nie zejdziesz z drogi. WYTRWAJ I WĘDRUJ, bo chcesz przecież mieć na
zawsze żywe serce ! Prawda !?
Modlitwa
Panie, Ty mnie pomyślałeś,
Gdy jeszcze nie było świata.
Ty mnie nazwałeś swoim dzieckiem,
Zanim mnie matka urodziła.
Ty w chwili chrztu powiedziałeś mi,
Ze jesteś moim Bogiem, Ojcem, Przyjacielem
Ze wszystkim, co możesz mi dać teraz i w wieczności.
Ty mnie teraz uczysz mądrych praw przyjaźni
Z Tobą i z ludźmi.
Dzięki nim mogę stawać się przyjacielem
I mieć wielu prawdziwych przyjaciół
Z Tobą na pierwszym miejscu.
Pomagaj mi być wciąż Twoim dzieckiem,
Twoim wyznawcą, Twoim przyjacielem
W każdej sytuacji,
W każdej decyzji,
W każdym przyznaniu się do Ciebie,
W każdym wyborze Twoich praw i przykazań.
Bym Ci dotrzymał danego słowa
Jak Ty go wciąż dotrzymujesz. Amen.