Płytki na lastryko {APP:TITLE}

Płytki na lastryko
Autor: Ceresit
Dlatego dziś - dziedzicząc mieszkania sprzed lat
kilkudziesięciu, często dostajemy w schedzie
rzeczone lastryko. Materiał z pewnością trwały i
z pewnością niemodny. Dobra wiadomość jest
taka, że w wielu przypadkach nie trzeba go
zrywać, żeby doprowadzić mieszkanie do
wyglądu bardziej „na czasie”. Można po prostu
zakryć lastryko płytkami.
Lastryko to nic innego jak materiał budowlany otrzymany z mieszaniny cementu portlandzkiego,
grysu kamiennego, barwnika i wody. Stosowało się go i nadal stosuje albo w formie wylewki albo
gotowych płyt. Po zastygnięciu lastryko poddawane było zazwyczaj procesowi szlifowania i
polerowania. Również ze względu na taką technologię wykańczania, lastryko zaliczane jest przez
glazurników do podłoży trudnych (zwanych także krytycznymi), ze względu na jego niewielką
chłonność. Ale - jeżeli lastryko dobrze trzyma się podłoża, nie ma potrzeby usuwania go. W dobie
dzisiejszej, zaawansowanej technologii wytwarzania chemii budowlanej, wystarczy po prostu wybrać
dobrą zaprawę. Wykonawca powinien bezwzględnie zaopatrzyć się więc w zaprawę o podwyższonej
przyczepności (czyli jedna z tych o oznaczeniu zgodnym z normą PN – EN 12004 - C2 -zwanych
popularnie elastycznymi). Nawet jednak zastosowanie odpowiedniej zaprawy klejącej nie
zagwarantuje nam sukcesu bez odpowiedniego przygotowania podłoża.
1.
Przygotowanie podłoża
Od tej czynności zaczynamy prace. W tym przypadku naszym podłożem jest lastryko. Możemy
przysposobić je do dalszych prac glazurniczych na dwa sposoby. Pierwszy to sposób mechaniczny,
polegający na „uszorstnieniu” gładkiej warstwy lastryka poprzez frezowanie. W ten sposób uzyskamy
chropowatą powierzchnię, gwarantującą dużo lepszą przyczepność niż w przypadku gładkiego
materiału.
Drugim sposobem jest zastosowanie odpowiedniego gruntu - takiego jak specjalny preparat
gruntujący Ceresit CN 94 lub Ceresit CT 19 .
Podłoże po uszorstnieniu należy dokładnie oczyścić i odkurzyć, tak aby wolne było od wszelkich pyłów
i zabrudzeń. Jeśli zdecydowaliśmy się wyłącznie na gruntowanie - ważne jest aby zadbać o
wyczyszczenie lastryka z substancji obniżających przyczepność, takich jak tłuszcze, bitumy czy pyły
różnego pochodzenia. Zabrudzenia i warstwy o słabej wytrzymałości należy usunąć.
2. Klejenie płytek
Zakończenie przygotowywania podłoża równoznaczne jest z rozpoczęciem klejenia okładziny
ceramicznej. Wysokoelastyczną zaprawę klejącą np. Ceresit CM 17 „Super Flexible” rozprowadzamy
po podłożu pacą zębatą. Wielkość zębów pacy dobieramy do wielkości płytek. Podczas klejenia płytek
do lastryka należy stosować metodę kombinowaną, czyli nanosić zaprawę i na podłoże i na spód płytki.
Taki sposób klejenia zapewni dużo lepszą przyczepność do nietypowego podłoża i prawidłowe
wypełnienie zaprawą klejącą przestrzeni pod płytkami.
3. Spoinowanie
Prace glazurnicze zamyka spoinowanie i silikonowanie. Przystępujemy do niego po czasie określonym
w karcie technicznej zaprawy. Przy tego rodzaju pracach dobrze sprawdzi się jedna z dwóch
elastycznych fug: wąska - Ceresit CE 40 aquastatic lub szeroka - Ceresit CE 43 Grand’Elit . W
miejscach styku okładziny ze ścianami, przy wpustach, i wszystkich innych miejscach styku różnych
powierzchni konieczne jest użycie uszczelniacza poliuretanowego Ceresit CS 29 .
© 2013 Henkel Polska sp. z o.o.