docProgram Nauczania Zajęć Technicznych z Papieroplastyki w
download 
Reklamacja Transkrypt
Program Nauczania Zajęć Technicznych z Papieroplastyki w
. Program Nauczania Zajęć Technicznych z Papieroplastyki w Gimnazjum Opracowała Barbara Turska-Paprzycka na podstawie zeszytu zajęć technicznych z papieroplastyki oraz programu nauczania Wydawnictwa OPERON Program zmodyfikowany przez Martę Chojnacką-Skoczek w części V. Treści programu i osiągnięcia szczegółowe uczniów I. Wprowadzenie Rozwój techniki w XX i XXI wieku jest bardzo dynamiczny i wkracza we wszystkie dziedziny życia człowieka, wiążąc się z nim w sposób nierozerwalny. Determinuje go tym samym do podejmowania aktywności w poznawaniu nowych technologii, urządzeń, maszyn, narzędzi oraz wykorzystania ich w życiu codziennym i praktycznym działaniu. Młodzież na trzecim etapie edukacyjnym posiada już podstawowy zasób wiedzy o otaczającym świecie i korzysta z najnowszych zdobyczy technicznych. Niewątpliwie ważne jest, aby wiedza ta została usystematyzowana i gruntowana oraz połączona z praktycznym działaniem, przez co na funkcjonowanie w życiu codziennym. Ważne jest również uświadomienie uczniom zagadnień etycznych związanych z wykorzystaniem zdobyczy techniki oraz ochroną środowiska naturalnego. II. Ogólne założenia programu Współczesna szkoła, wychodząc naprzeciw wymogom, jakie stawiane są przed współczesną młodzieżą, ma na celu przygotowanie jej do życia w cywilizacji technicznej. Ma uświadomić uczniowi własną preorientację zawodową, a tym samym przygotować do przyszłego zawodu. Rozporządzeniem MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół wprowadzono zmiany w sposobie nauczania techniki. Treści nauczania poszerzono o elementy praktycznej działalności ucznia, a nazwa przedmiotu otrzymała brzmienie zajęcia techniczne. Zadaniem szkoły jest więc przygotowanie dla uczniów oferty zajęć edukacyjnych (tzw. modułów) dostosowanej do zainteresowań i oczekiwań uczniów. Niniejszy program został opracowany w oparciu o najnowszą podstawę programową zajęć technicznych. Może być realizowany w każdym gimnazjum w wymiarze 30 godzin w cyklu rocznym po 1 godziny w tygodniu . Uczeń powinien wybrać i zrealizować minimum dwa moduły z oferty szkoły. Program został opracowany w sposób, aby można zróżnicować ofertę edukacyjną skierowaną do uczniów i przeprowadzić ją z kilku zajęć tematycznych w formie dwóch zróżnicowanych modułów. Nauczyciel może również wybrać konkretny dział i wzbogacić go dodatkowo o zajęcia praktyczne, realizując jako odrębny moduł tematyczny. W programie uwzględniono wiadomości i umiejętności określone w standardach wymagań egzaminacyjnych z zakresu przedmiotów matematyczno-przyrodniczych. Standardy te są ustalane przez Centralną Komisję Egzaminacyjną i stanowią one podstawę przeprowadzania egzaminu gimnazjalnego. CKE ujmuje standardy w zakresie przedmiotów matematyczno-przyrodnicze w czterech obszarach: – umiejętnego stosowania terminów, pojęć i procedur z zakresu przedmiotów matematyczno-przyrodniczych niezbędnych w praktyce życiowej i dalszym kształceniu; – wyszukiwania i stosowania informacji; – wskazywania i opisywania faktów, związków i zależności, w szczególności przyczynowoskutkowych, funkcjonalnych, przestrzennych i czasowych; – stosowania zintegrowanej wiedzy i umiejętności do rozwiązywania problemów. W obszarach tych CKE wyróżniła szczegółowe standardy będące podstawą przeprowadzania egzaminu w ostatnim roku nauki w gimnazjum. III. Cele edukacyjne 1. Cele ogólne Celem głównym przedmiotu zajęcia techniczne z papieroplastyki jest przygotowanie młodzieży gimnazjalnej do życia w cywilizacji technicznej. Odbywa się to poprzez realizację określonych treści nauczania. Zadaniem szkoły jest zorganizowanie uczniom takich warunków, aby mogli oni samodzielnie podejmować działania techniczne przy wykorzystaniu typowych metod stosowanych w podstawowych dziedzinach techniki, posługując się bezpiecznie narzędziami i przyrządami. 2. Cele szczegółowe Cele szczegółowe realizowane są w oparciu o podstawę programową poprzez: a) cele kształcenia Uczeń: - zna rodzaje pisma technicznego; - zna cechy pisma technicznego i je charakteryzuje; - podaje wielkości charakterystyczne dla pisma technicznego; – rozróżnia pismo rodzaju A i B; zna i pisze wzory liter i cyfr; – potrafi napisać tekst pismem technicznym; – zna pojęcia papirus, papier, pergamin; – omawia znaczenie papieru w życiu codziennym; – zna zastosowanie wyrobów papierniczych; – charakteryzuje i rozróżnia podstawowe gatunki papieru; – omawia etapy produkcji papieru i surowce do jego produkcji; – wymienia i charakteryzuje produkty i półprodukty powstałe podczas produkcji papieru; – charakteryzuje podstawowe własności papieru; – omawia i dokonuje podziału podstawowych gatunków papieru; – określa jakość produktów papierowych; – zna sposoby uszlachetniania papieru; – zna narzędzia do obórki papieru, sprawnie i prawidłowo się nimi posługuje; – czyta i wykonuje dokumentację technologiczną; – planuje pracę, opracowuje proces technologiczny; – zna i stosuje różne techniki i formy papieroplastyki np.: orgiami, tea bags, iris folding, quilling, scrapbooking, modele z bibuły i serwetek, itp.; – zna ozdoby z papieru charakterystyczne dla swojego regionu; – dba o staranność i dokładność wykonania prac; – dba o środowisko naturalne. b) cele wychowania Uczeń: – – – – – – – – – – – – – – – – – – ma świadomość odpowiedzialności za drugiego człowieka; przyjmuje postawę szacunku dla drugiego człowieka; jest dokładny, wytrwały i cierpliwy; kształtuje wyobraźnię przestrzenną, rozwija pomysłowość i twórcze działanie; dba o bezpieczeństwo swoje i innych; korzysta z narzędzi i przyborów zgodnie z ich przeznaczeniem; stosuje w sposób racjonalny zdobycze techniki ; szanuje cudzą własność; współdziała w grupie; kształtuje poczucie estetyki, wrażliwość; zna i rozumie znaczenie ochrony środowiska i wykorzystania surowców wtórnych; czuje się współodpowiedzialny za środowisko naturalne; prowadzi proekologiczny styl życia; kształtuje nawyki zdrowego trybu życia; potrafi określić swoje mocne i słabe strony; dokonuje wyborów zgodnych z powszechnie uznawanymi wartościami; zna i stosuje zasady bezpieczeństwa podczas działań praktycznych; zna i stosuje zasady ochrony przeciwpożarowej. IV. Podstawa programowa a program nauczania Podstawa programowa zajęć technicznych określona Rozporządzeniem MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowe wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół określa Cele kształcenia – wymagania ogólne, czyli: – rozpoznawanie urządzeń technicznych i rozumienie zasad ich działania; – opracowanie kompetencji rozwiązań typowych problemów technicznych oraz przykładowych rozwiązań konstrukcyjnych; – planowanie pracy o różnym stopniu złożoności, przy różnych formach organizacyjnych pracy; – bezpieczne posługiwanie się narzędziami i przyrządami. Niniejszy program nauczania został napisany w oparciu o zeszyt ćwiczeń pt.: Zajęcia papieroplastyczne autorstwa pani Ireny Kowalczyk wydanego przez wydawnictwo OPERON i jest on jest elementem zestawu edukacyjnego, w skład którego wchodzi: – plan wynikowy, – zeszyt ćwiczeń, który w znacznym stopniu ułatwia naukę przedmiotu. Zawarte w tych pozycjach propozycje kształcenia i bogata obudowa dydaktyczna pozwalają mieć nadzieję na spełnienie oczekiwań nauczycieli i uczniów. V. Treści programu i osiągnięcia szczegółowe uczniów Zagadnienia Temat lekcji Liczba godzin Materiał nauczania Osiągnięcia szczegółowe ucznia Wiadomości Podstawowe 1 2 3 4 5 Umiejętności Ponadpodstawowe 6 Podstawowe 7 Ponadpodstawowe 8 Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy na lekcjach techniki Lekcja organizacyjna. Zasady bezpieczeństwa i pracy na lekcjach techniki. 1 - program nauczania przedmiotowy system oceniania regulamin pracowni apteczka i sprzęt przeciwpożarowy postępowanie w razie wypadku - zna PSO omawia regulamin pracowni - omawia wyposażenie apteczki i sprzęt przeciwpożarowy - stosuje się do regulaminu pracowni technicznej - udziela pierwszej pomocy Przygotowanie do zajęć papieroplastycznych Proces powstawania papieru i jego produkcja, wykonanie papieru czerpanego 2 - pojęcia: papirus, pergamin, papier surowce do produkcji papieru - proces powstawania papieru - półprodukty i produkty powstałe przy produkcji papieru - wykorzystanie surowców wtórnych - ochrona środowiska - omawia znaczenie papieru dla człowieka - zna surowce do produkcji papieru - omawia etapy produkcji papieru na podstawie schematu - wymienia i charakteryzuje produkty i półprodukty powstałe podczas produkcji papieru - zna sposoby wykorzystania surowców wtórnych - wymienia półprodukty i produkty powstałe przy produkcji papieru - rozróżnia podstawowe gatunki papieru - omawia sposoby wykorzystania surowców wtórnych - zna technologię wykonania papieru czerpanego Papier, rodzaje, jego możliwości i wykorzystanie. Wykonanie planszy z różnymi rodzajami papieru 1 - podstawowe własności papieru - podstawowe gatunki papieru - jakość produktów papierowych - zastosowanie papieru - podział papieru - formaty papieru i ich podział - uszlachetnianie papieru - charakteryzuje podstawowe własności papieru - omawia podstawowe gatunki papieru - opisuje i określa jakość produktów papierowych - zna formaty papieru dostępne w sprzedaży - zna sposoby uszlachetniania papieru - dokonuje podziału papieru - rozróżnia podstawowe gatunki papieru - określa gatunek papieru - dokonuje podziału papieru od formatu A0 do A6 Techniki i formy papieroplastyki. Narzędzia i materiały Wykonanie planszy z różnymi formatami papieru 1 - pojęcie papieroplastyka - techniki: orgiami, tea bags, Iris folding, quilling, scrapbooking, decoupage, papier mache, papierowe kwiaty itp. - narzędzia i materiały do obróbki papieru - omawia podstawowe narzędzia i materiały do obróbki papieru - omawia sposoby wykonywania origami, papierowych kwiatów - zna ozdoby z papieru charakterystyczne dla swojego regionu - zna narzędzia i materiały stosowanie w różnych technikach papieroplastycznych - omawia historię papieroplastyki i wymienia jej gatunki - dokonuje podziału narzędzi i materiałów do obróbki papieru służące do : mierzenia, cięcia, łączenia, i ozdabiania - bezpiecznie posługuje się narzędziami i materiałami do obróbki papieru - potrafi dobrać odpowiednią grubość papieru, narzędzia i ozdoby do stosowanej techniki Pismo techniczne, wzory liter i cyfr 2 - wzory liter i cyfr - normy pisma technicznego - zna rodzaje pisma - zna cechy pisma technicznego i je charakteryzuje - zna wielkość pisma technicznego stosowane dla arkusza A4 - zna wzory liter i cyfr - rozróżnia pismo rodzaju - pisze wzory liter i cyfr AiB pismem prostym - potrafi napisać tekst pismem technicznym - pracuje starannie i dokładnie Pismo - podaje wielkości charakterystyczne dla pisma technicznego - pisze wzory liter i cyfr pismem pochyłym Różne systemy pisma - różne systemy pisma na świecie - pojęcia: czcionka, litera, znak drukarski - rozróżnia systemy pisma -zna narzędzia pisarskie - rozpoznaje nazwy czcionek drukarskich i komputerowych - rozróżnia i posługuje się - posługuje się patykiem różnymi narzędziami prawo i lewościętym, pisarskimi piórkiem i płaskim pędzlem Wykonywanie brył 2 geometrycznych z kartonu. - wykorzystanie formy bryły geometrycznej w papieroplastyce - zna różne bryły geometrycznej - umie wykorzystać kształt brył geometrycznych do wykonania skomplikowanych form papierowych - potrafi wykonać siatkę dowolnej bryły geometrycznej - wykonuje kartonowy model bryły geometrycznej Formowanie papieru, „Ślimaki, żaby, owady...” 2 - przestrzenne formowanie papieru do wykonania obrazu - zna różne sposoby formowania papieru (mięcie, nacinanie, składanie itp) - umie zastosować odpowiedni papier do potrzeb zadania - wykonuje pracę - umiejętnie łączy różne wymagającą uformowania sposoby formowania przestrzennego papieru przestrzennego papieru Sztuka składania papieru – origami Modele origami, żuraw, paw, bocian 2 - narzędzia i materiały do obróbki papieru instrukcje składania żurawia, żaby, itp. - najważniejsze zasady origami doskonalenie umiejętności składania baz origami - zna narzędzia i materiały potrzebne do obróbki papieru - charakteryzuje bazy potrzebne do wykonania poszczególnych modeli - wyjaśnia znaczenie symbolu żurawia , pawia, bociana - zna etapy wykonania skomplikowanych modeli origami - przygotowuje model origami według instrukcji - umie zastosować zasady origami przy składaniu baz - wykonuje skomplikowane modele origami Tea bags folding Wiatraki 2 - definicja tea bags foldind - technika składania papierowych kwadratów - przygotowanie modułów i sztuka ich łączenia - narzędzia i materiały do obróbki papieru - zna definicję tea bags folding - rozpoznaje elementy potrzebne do wykonania papierowego wiatraczka - wylicza materiały i narzędzia potrzebne do wykonania w/w modułów - omawia sposoby wykonania bardziej skomplikowanych modułów tea bags np. medaliony, rozety itp - wykonuje kartkę ozdobioną wiatraczkiem techniką tea bags wg zamieszczonego schematu - przygotowuje wiatraczki różnej wielkości według instrukcji - bezpiecznie posługuje się narzędziami do obróbki papieru - projektuje własne ozdoby wykonane techniką tea bags folding np. rozetę czy medalion Iris folding Kartka świąteczna wykonana techniką Iris foldind 2 - definicja Iris folding - szablony stosowane w technice Iris folding wykorzystanie skrawków papieru - proces powstawania irysowego szablonu - narzędzia i materiały do obróbki papieru - zna definicję iris folding wymienia elementy potrzebne do wykonania pracy wg szablonu rozpoznaje szablony stosowane w technice iris folding - zna proces powstawania irysowego szablonu - uzasadnia potrzebę przechowywania i późniejszego wykorzystania skrawków papieru - przygotowuje materiały potrzebne do wykonania kartki techniką iris folding - wykonuje wzory wg instrukcji techniką iris folding a następnie wykonuje przy ich pomocy kartki okolicznościowe proponuje własny wzór na irisową kartkę Quilling Quilling papierowe 2 paseczki – portret z maską - definicja quilling’u - historia techniki papierowych paseczków - przyrządy do skręcania papieru - techniki przygotowania papierowych pasków - techniki formowania wzorów - tablica szablon - narzędzia i materiały do obróbki papieru - zna definicję quilling’u - zna zasadę formowania wzorów - wymienia materiały i przyrządy stosowane w technice papierowych pasków - streszcza historię metody quilling’u - rozróżnia formowane wzory - zna sposoby wykonania papierowych pasków - wymienia narzędzia ułatwiające skręcanie pasków - wykonuje wzory i łączy je ze sobą tworząc z nich kompozycję - wykonuje pracę według podanego schematu - wykonuje przyrząd do skręcania papierków - projektuje własne wzory quillingowe Papier 1 - wykonuje skomplikowane kompozycje złożone z wielu brył geometrycznych Różnorodność papieru Pudełko niepudełko 1 - zmiana funkcji przedmiotu - wykorzystuje dostępne materiały zmieniając ich przeznaczeniem - twórcze spojrzenie na przedmiot codziennego użytku - potrafi dostrzec potencjalne możliwości zastosowania w papieroplastyce przedmiotów codziennego użytku - wykonuje przedmiot o zmienionej funkcji Kartaka niekartka 1 Decoupage Muszla Scrapbooking Papier mache 2 - definicja decoupage - zasady tworzenia decoupage - materiały i narzędzia stosowanie w technice decoupage - style zdobienia - zna definicje decoupage - wymienia materiały i narzędzia stosowane w technice decoupage - zna metodę tworzenia decoupage - rozpoznaje produkty stosowane w technice decoupage - umiejętnie posługuje się -projektuje własne wzory materiałami do decoupage decoupage Ozdabianie tekturowj teczki metodą scrapbookingu 2 - definicja scrapbooking’u - zasady tworzenia wg map - materiały i narzędzia stosowanie w technice scrapbooking - style zdobienia - zna definicje scrapbooking’u - wymienia materiały i narzędzia stosowane w metodzie scrapbooking - określa rozmieszczenie wg elementów wg mapki - zna metodę scrapbookig’u komputerowego - rozpoznaje produkty spośród próbek stosowane w metodzie scrapbooking - przygotowuje mapę scrapa - wykonuje pracę według przygotowanej mapy - przygotowuje wieloelementowy strap - stosuje kalkomanię, suszone liście, nity taśmy, guziki i inne nowatorskie rozwiązania do zdobienia scrapów Ptak – kompozycja przestrzenna 2 - technologia papier mache - zasady tworzenia z papier mache - materiały i narzędzia stosowane w technice papier mache - style zdobienia - zna proces tworzenia masy papierowej - zna narzędzia i materiały stosowanie w technice papier mache - wykonuje własne wzory z papier mache Papierowa wiklina Koszyczek na drobiazgi 2 -sposoby wytwarzania papierowej wikliny - zasady wyplatania z papierowej wilkiny - style zdobienia -omawia sposoby tworzenia z papierowej wikliny - zna narzędzia i materiały do wytwarzania papierowej wikliny - zna proces powstawania papierowej wikliny - podaje różne rodzaje splotów - potrafi wyplatać podstawowe formy z papierowej wikliny - posługuje się narzędziami do wyplatania papierowej wikliny - tworzy skomplikowane formy i sploty Papierowy assemblage Abstrakcja geometryczna 2 - definicja assemblage - sposoby tworzenia assemblage - materiały i narzędzia stosowane w technice assemblage - zna definicje assemblage - wymienia materiały i narzędzia stosowane w technice assemblage - zna metodę tworzenia assemblage - rozpoznaje dzieła wykonane metodą assemblage - umiejętnie posługuje się -projektuje własne obrazy materiałami do wykonania assemblage assemblage razem 32h - omawia podstawowe narzędzia i materiały do obróbki masy papierowej - omawia sposoby wykonywania przedmiotów z masy papierowej VI. Procedury osiągania celów Aby uczniowie opanowali treści nauczania, niezbędne są następujące procedury: – określenie znaczenia znaków BHP przy korzystaniu z narzędzi do obróbki papieru; – analizowanie sytuacji mogących prowadzić do zagrożenia zdrowia i życia; – udzielanie pierwszej pomocy; – posługiwanie się pismem technicznym prostym i pochyłym; – opisywanie zasad produkcji papieru; - podaje twórcze rozwiązania – – – – – – – – – – – – – określanie podstawowych własności papieru i znaczenia papieru w życiu codziennym; określanie roli techniki w procesie przemian historyczno - społecznych i kulturowych; określanie i porównanie różnych rodzajów papieru; bezpieczne posługiwanie się narzędziami do obróbki papieru; dobieranie materiałów i narzędzi do poszczególnych technik papieroplastyki; analizowanie i wyjaśnianie pojęć związanych z technikami papieroplastyki; wykonanie projektów własnych dotyczących różnych technik papieroplastycznych; posługiwanie się gotowymi schematami; dokonywanie zmian w gotowych instrukcjach poszczególnych modułów; zaplanowanie procesu wytwórczego przy wykonywaniu poszczególnych prac papieroplastycznych; przygotowanie miejsca pracy; wykonanie prac praktycznych; analizowanie i weryfikowanie swoich umiejętności. VII. Propozycje metod oceny ucznia Na początku roku szkolnego nauczyciel informuje uczniów o wymaganiach i kryteriach oceniania. Do sprawdzenia stopnia opanowania treści programowych, umiejętności i postaw najlepiej służą zadania praktyczne wykonywane przez uczniów. Nauczyciel zajęć technicznych powinien oceniać przede wszystkim zaangażowanie uczniów w działania na lekcjach, ich aktywność i chęć przyswojenia wiedzy. Zwracać powinno się uwagę na wyobraźnię i pomysłowość. Osiągnięcia uczniów (kontrola ustna i pisemna) sprawdzamy podczas zajęć, a nie podczas tzw. odpytywania uczniów na początku lekcji. Metody sprawdzania osiągnięć uczniów: – test dydaktyczny; – odpowiedź pisemna (np. wypełnianie lub uzupełnianie tabel, krzyżówek, luk w tekście); – odpowiedź ustna (np. etapy produkcji papieru, określenie właściwości papieru na podstawie próbek, pismo techniczne-wielkość i szerokość liter i cyfr); – zadanie rysunkowe (np. ćwiczenia rysunkowe w piśmie technicznym); – wykorzystanie narzędzi i materiałów do papieroplastyki; – realizacja poleceń w ćwiczeniach; – zadanie praktyczne i wytwórcze (np. wykonanie kartek okolicznościowych z elementami quillingu, modeli origami, scrapbookingu, kwiatów z bibuły, itp.); – obserwacja pracy uczniów (np. aktywność, zainteresowanie, pomoc koleżeńska, samokontrola i samoocena). W trakcie rozwiązywania różnego typu problemów, zadań technicznych należy zwrócić uwagę na: – przestrzeganie przepisów BHP; – odpowiednie zorganizowanie stanowiska pracy, przestrzeganie zasad organizacji pracy; – posługiwanie się narzędziami do obróbki papieru; – – – – – – umiejętność pracy zgodnie z instrukcją, schematem; umiejętność wyszukiwania odpowiednich danych; aktywność i kreatywność podczas wykonywania zadań; korzystanie z różnych źródeł informacji, w szczególności programów komputerowych i Internetu; oryginalność, estetykę i samodzielność rozwiązania poszczególnych zadań wytwórczych; umiejętność stosowania wiedzy w praktyce. Zasady oceniania: – na lekcjach zajęć technicznych oceniane są wyżej wymienione obszary; – ocena zależy od poziomu wymagań na dany stopień, sposobu rozwiązania, prezentacji rozwiązania, estetyki, systematyczności (wywiązanie się w terminie); – uczeń ma obowiązek systematycznego i estetycznego prowadzenia zeszytu przedmiotowego, który również podlega ocenie; – po długiej usprawiedliwionej nieobecności uczeń może być nieprzygotowany do lekcji; – w ciągu półrocza uczeń ma prawo zgłoszenia jeden raz nieprzygotowania do lekcji, bez podania powodu; – za zgłoszony przed lekcją brak zeszytu lub materiałów uczeń otrzymuje minusa; – za niezgłoszony przed lekcją brak zeszytu lub materiałów uczeń otrzymuje ocenę niedostateczną; – sprawdziany (testy) będą zapowiadane z dwutygodniowym wyprzedzeniem i oceniane do dwóch tygodni; – czas trwania sprawdzianu (testu) wynosi 40 min; – sprawdziany oceniane są na podstawie liczby uzyskanych punktów, według punktacji określonej w Wewnątrzszkolnym Systemie nauczania; – prace pisemne z materiału bieżącego, obejmującego trzy ostatnie tematy lekcyjne, nie będą zapowiadane we wcześniejszym terminie; – przy realizacji zadań oceniane będą: a. przedstawianie rozwiązań problemów w postaci planu działania, schematu; b. umiejętność zarządzania informacją; c. umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji; d. przestrzeganie praw i zasad współżycia; e. umiejętność współpracy w grupie, dyscyplina pracy; – każdy uczeń ma prawo do otrzymania dodatkowych ocen, które może uzyskać, biorąc udział w konkursach, wykonując i przygotowując referat na temat określony przez nauczyciela lub stworzy własny projekt pracy (po uzgodnieniu z nauczycielem); – nieobecność na lekcji nie zwalnia ucznia od obowiązku sporządzenia zadania domowego oraz opanowania wiadomości i umiejętności. Aktywność na lekcjach oraz jej brak zostaną ocenione następująco: – uczeń otrzymuje „+” z aktywności na lekcji za: · właściwe i szybkie rozwiązanie bieżącego problemu; a. gotowość do wykonywania ćwiczeń i zadań zaleconych do wykonania w trakcie zajęć; b. podejmowanie merytorycznej dyskusji; c. szybkość i trafność spostrzeżeń trudnych do wykrycia; · dodatkowe przygotowanie materiałów do lekcji; d. wykazanie się szczególnymi wiadomościami lub umiejętnościami; e. pomoc kolegom w przyswajaniu wiedzy i umiejętności technicznych; f. wykonanie pomocy do pracowni; g. inne; – uczeń otrzymuje „–” za brak aktywności na lekcji, gdy: a. zajmuje się na lekcji czynnościami nie związanymi z realizowanym tematem; b. wykazuje brak oczywistych umiejętności; c. niszczy prace kolegów; d. nie przestrzega regulaminu pracowni; e. Inne; – sposób przeliczenia „+” i „–” na oceny: · „bdb” za +, +, +, + · „db” za +, +, +, – · „dst” za +, +, –, – · „dop” za +, –, –, – · „ndst” za –, –, –, – Ocena uczniów z zaleceniami PPP: – nauczyciel obniża wymagania w zakresie wiedzy i umiejętności w stosunku do ucznia, u którego stwierdzono deficyty rozwojowe i choroby uniemożliwiające sprostanie wymaganiom programowym, potwierdzone orzeczeniem Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej lub opinią – – – – – – – – – lekarza – specjalisty; w ocenianiu uczniów z dysfunkcjami uwzględnione zostają zalecenia poradni: wydłużenie czasu wykonywania ćwiczeń praktycznych; możliwość rozbicia ćwiczeń złożonych na prostsze i ocenienie ich wykonania etapami; konieczność odczytania poleceń otrzymywanych przez innych uczniów w formie pisemnej; branie pod uwagę poprawności merytorycznej wykonanego ćwiczenia, a nie jego walorów estetycznych; możliwość (za zgodą ucznia) zamiany pracy pisemnej na odpowiedź ustną (praca klasowa lub sprawdzian); podczas odpowiedzi ustnych zadawanie większej ilości prostych pytań zamiast jednego złożonego; obniżenie wymagań dotyczących estetyki zeszytu przedmiotowego; możliwość udzielenia pomocy w przygotowaniu pracy dodatkowej. VII. Przewidywane osiągnięcia uczniów na poszczególne oceny. Ocenę celującą uczeń otrzymuje, gdy: – biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami w sytuacjach praktycznych oraz wiedzą znacznie wykracza poza program nauczania; – osiąga sukcesy w konkursach przedmiotowych; – systematycznie korzysta z wielu źródeł informacji; – twórczo rozwija własne uzdolnienia; śledzi najnowsze osiągnięcia nauki i techniki; – swoje uzdolnienia racjonalnie wykorzystuje na każdych zajęciach; – stosuje rozwiązania nietypowe; – biegle i właściwie posługuje się urządzeniami w najbliższym otoczeniu; – wykonuje dokumentację ciekawych rozwiązań technicznych. Ocenę bardzo dobrą uczeń otrzymuje, gdy: – opanował pełny zakres wiedzy określonej w programie nauczania; – rozwiązuje samodzielnie problemy teoretyczne; – prezentuje wzorowe cechy i postawy podczas zajęć; – potrafi współdziałać w grupie podczas realizacji zadań zespołowych; – ambitnie realizuje zadania indywidualne; – bardzo chętnie i często prezentuje swoje zainteresowania techniczne; – jest świadomy zasad bhp podczas pracy; – poprawnie rozpoznaje materiały, określa ich cechy; – sprawnie posługuje się narzędziami i przyborami; – cechuje się systematycznością, konsekwencją działania; – systematycznie korzysta z różnych źródeł informacji; – systematycznie, poprawnie i estetycznie prowadzi dokumentację; – właściwie posługuje się urządzeniami w najbliższym otoczeniu; – bierze udział w konkursach przedmiotowych. Ocenę dobrą uczeń otrzymuje, gdy: – nie opanował w pełni zakresu wiedzy określonej w programie nauczania; – rozwiązuje samodzielnie zadania teoretyczne; – wykorzystuje czas zaplanowany przez nauczyciela; – sporadycznie prezentuje swoje zainteresowania techniczne; – zna i stosuje zasady bhp; – poprawnie rozpoznaje materiały, określa ich cechy; – poprawnie posługuje się narzędziami i przyborami; – właściwie posługuje się urządzeniami w najbliższym otoczeniu; – czasami korzysta z różnych źródeł informacji; – systematycznie i poprawnie prowadzi dokumentację. Ocenę dostateczną uczeń otrzymuje, gdy: – opanował minimum zakresu wiedzy określonej w programie nauczania; – rozwiązuje zadania o średnim stopniu trudności; – poprawnie posługuje się przyrządami i narzędziami; – poprawnie rozpoznaje materiały, określa ich podstawowe cechy; – stosuje zasady organizacji i bezpieczeństwa pracy; – mało efektywnie wykorzystuje czas pracy; – rzadko korzysta z różnych źródeł informacji; – systematycznie prowadzi dokumentacje, jednak nie zawsze poprawnie. Ocenę dopuszczającą uczeń otrzymuje, gdy: – ma braki w opanowaniu minimum wiedzy określonej w programie nauczania; – rozwiązuje zadania o niewielkim stopniu trudności; – posługuje się prostymi przyrządami i narzędziami; – w nieznacznym stopniu potrafi posługiwać się urządzeniami z najbliższego otoczenia; – posługuje się urządzeniami w najbliższym otoczeniu; – wykazuje trudności w organizowaniu pracy, wymaga kierowania; – nie korzysta z żadnych źródeł informacji; – prowadzi dokumentację niesystematycznie i niestarannie. Ocenę niedostateczną uczeń otrzymuje, gdy: – nie opanował minimum wiedzy określonej w programie nauczania; – nie jest w stanie rozwiązać podstawowych zadań; – nieumiejętnie używa prostych narzędzi i przyborów; – posługuje się niektórymi urządzeniami w najbliższym otoczeniu; – nie potrafi organizować pracy; – jest niesamodzielny; – nie korzysta z żadnych źródeł informacji; – nie prowadzi dokumentacji. Ważną rzeczą podczas realizacji programu zajęć technicznych jest rozbudzenie u uczniów zainteresowania techniką, twórczej aktywności oraz umiejętności rozwiązywania problemów technicznych. Niewątpliwie zajęcia techniczne w znacznej mierze przyczyniają się do określenia przez ucznia mocnych i słabych stron oraz wyboru dalszej drogi kształcenia, a co za tym idzie – przyszłego zawodu
