Monoclonal Mouse Anti-Human CD30 Clone Ber-H2 Nr kat
Transkrypt
Monoclonal Mouse Anti-Human CD30 Clone Ber-H2 Nr kat
Monoclonal Mouse Anti-Human CD30 Clone Ber-H2 Nr kat. M0751 Przeznaczenie Do badań diagnostycznych in vitro. Przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Human CD30, Clone Ber-H2, są przeznaczone do stosowania w immunohistochemii. Przeciwciała te znakują anaplastycznego chłoniaka wielkokomórkowego (ALCL) i komórki Reed-Sternberga (1). Znakowanie białka CD30 jest uŜytecznym narzędziem w klasyfikacji ALCL. Wyniki panelu przeciwciał są pomocne w klasyfikacji róŜnicowej. Interpretacja kliniczna wystąpienia barwienia lub jego braku musi być uzupełniona o badania morfologiczne z wykorzystaniem odpowiednich prób kontrolnych i powinna być przeprowadzana przez doświadczonego patologa z uwzględnieniem historii choroby pacjenta i innych badań diagnostycznych. Przeciwciała te są przeznaczone do stosowania po pierwotnym rozpoznaniu guza w konwencjonalnym badaniu histopatologicznym z zastosowaniem barwników do barwień nieimmunologicznych. Synonimy antygenu Antygen Ki-1 (1). Streszczenie i informacje ogólne CD30 jest przezbłonowym receptorem cytokin naleŜącym do nadrodziny receptorów czynnika martwicy nowotworów (TNF). Dojrzałe białko CD30 ma masę cząsteczkową 120 kDa i pochodzi od białka prekursorowego o masie 90 kDa (2). Zewnątrzkomórkowa domena CD30 wykazuje homologię z domeną charakterystyczną dla nadrodziny receptorów TNF. Domena cytoplazmatyczna nie wykazuje takiej homologii, co oznacza znaczne róŜnice w mechanizmach sygnalizacyjnych (3). Wewnątrzkomórkowy fragment CD30 charakteryzuje aktywność kinazy, co oznacza, Ŝe CD30 odgrywa rolę w regulacji funkcji, róŜnicowania i/lub proliferacji prawidłowych komórek limfoidalnych (2). Rozpuszczalna postać CD30 — sCD30 o masie 85 kDa, uwolniona od cząsteczki związanej z błoną przez cięcie proteolityczne, moŜe być wykrywana w surowicy pacjentów z nowotworami wykazującymi ekspresję CD30 (3, 4). Ekspresję CD30 stwierdzono w komórkach Hodgkina i Reed-Sternberga (H-RS), komórkach anaplastycznego chłoniaka wielkokomórkowego oraz aktywowanych limfocytach B i T (2). W tkankach i nowotworach nielimfoidalnych potwierdzono ekspresję CD30 w przypadku raków zarodkowych, nasieniaków, komórek doczesnej i międzybłoniaków (5). Odczynnik dostarczony Mysie przeciwciała monoklonalne dostarczane w postaci nadsączu hodowli komórkowej w buforze Tris/HCl o stęŜeniu 0,05 mol/L i pH 7,2 z dodatkiem 15 mmol/L NaN 3. Klon: Ber-H2 (1). Izotyp: IgG1, kappa. StęŜenie mysich IgG: patrz etykieta na fiolce. StęŜenie białek w róŜnych partiach moŜe się róŜnić bez wpływu na rozcieńczenie optymalne. W celu zapewnienia jednolitości odczynów immunohistochemicznych wykonywanych przy uŜyciu róŜnych partii produktu, miano kaŜdej partii jest porównywane i dostosowywane do partii referencyjnej. Immunogen Linia komórkowa Co pobrana od pacjenta z chorobą Hodgkina linii komórkowej T (1, 6). Swoistość Przeciwciała zdefiniowano jako przeciwciała przeciwko CD30 podczas konferencji Fourth International Workshop and Conference on Human Leucocyte Differentiation Antigens (4. międzynarodowe warsztaty i konferencja na temat antygenów róŜnicujących ludzkie leukocyty), która odbyła się w 1989 r. w Wiedniu (7). 125 Analiza metodą SDS-PAGE immunoprecypitatów wytwarzanych w reakcji przeciwciał z lizatami komórek COS znakowanych izotopem I transfekowanych cDNA kodującym CD30 wykazuje reakcję z białkiem o masie 120 kDa, odpowiadającym CD30. Pozornie transfekowane komórki COS dały wynik negatywny. Epitop rozpoznany przez przeciwciała znajdował się między resztami aminokwasów 112 i 412 (8). Przeciwciała znakują linie komórkowe choroby Hodgkina, linie L428, L540, L591, Co, Ho i KM-H2; linie komórek T transfekowane HTLV-1, Hut-102 i MT-2; linie komórek B z transformacją EBV (nie Burkitta), B95-8 (małpy), BJA-B i Cess, a takŜe linie komórek szpikowych, K 562 (1). Środki ostroŜności 1. Do stosowania przez wyszkolony personel. 2. Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny związek — azydek sodu (NaN3), w czystej postaci. Azydek sodu, zastosowany w produkcie w stęŜeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, moŜe reagować z elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi, powodując nagromadzenie silnie wybuchowych azydków metali. Po usunięciu spłukać duŜą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu się azydków metali w kanalizacji. 3. Podobnie jak w przypadku wszelkich materiałów pochodzących ze źródeł biologicznych, naleŜy stosować właściwe procedury postępowania. 4. W celu uniknięcia kontaktu z oczami i skórą naleŜy nosić odpowiednie osobiste wyposaŜenie ochronne. 5. Niewykorzystany roztwór usuwać zgodnie z rozporządzeniami lokalnymi, wojewódzkimi i krajowymi. Przechowywanie Przechowywać w temperaturze 2–8°C. Nie naleŜy uŜywać odczynników po upływie terminu waŜności podanego na fiolce. Jeśli odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane powyŜej, uŜytkownik powinien zweryfikować te warunki. Nie ma wyraźnych oznak wskazujących na niestabilność produktu. Dlatego jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjenta naleŜy wykonywać kontrole pozytywne i negatywne. W przypadku uzyskania nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić róŜnicami w procedurach laboratoryjnych, i gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy skontaktować się z działem wsparcia technicznego firmy Dako. Przygotowlanie próbek Skrawki parafinowe: przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania skrawków utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie. Wymagane jest poddanie preparatów tkankowych cieplnemu odmaskowaniu antygenu. Optymalne wyniki uzyskuje się z zastosowaniem roztworów: Target Retrieval Solution, nr kat. S1700, lub bufor Tris 10 mmol/L, EDTA, 1 mmol/L, pH 9,0. Mniej optymalne wyniki uzyskuje się z zastosowaniem buforu cytrynianowego 10 mmol/L, pH 6,0. Wstępne traktowanie preparatów tkankowych proteinazą K okazało się nieskuteczne. W trakcie przygotowywania oraz podczas procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki nie powinny wyschnąć. Skrawki mroŜakowe i preparaty komórkowe: przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania skrawków mroŜakowych zatopionych w acetonie i preparatów przygotowanych z uŜyciem cytowirówek (1, 5). Procedura barwienia Rozcieńczenie: przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Human CD30, nr kat. M0751, mogą być stosowane w rozcieńczeniach od 1:20 do 1:40 na utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawkach chłoniaka Hodgkina lub ALCL z zastosowaniem trwającego 20 minut cieplnego odmaskowania antygenu w roztworze Dako Target Retrieval Solution, nr kat. S1700, i inkubacji z przeciwciałem pierwotnym przez 30 minut w temperaturze pokojowej. Optymalne warunki mogą się zmieniać w zaleŜności od rodzaju materiału i sposobu jego przygotowania i powinny być określone indywidualnie w kaŜdym laboratorium. Zalecana kontrola ujemna to odczynnik Dako MouseIgG1, nr kat. X0931, rozcieńczony do tego samego stęŜenia mysich IgG, co przeciwciało pierwotne. Dopóki nie została ustalona stabilność rozcieńczonych przeciwciał i kontroli ujemnej w procedurze barwienia, zaleca się rozcieńczenie tych odczynników bezpośrednio przed uŜyciem lub rozcieńczenie w rozcieńczalniku Dako Antibody Diluent, nr kat. S0809. Równolegle z odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby kontrolne. Wizualizacja: zaleca się stosowanie zestawu Dako EnVision+/HRP, nr kat. K4004 i K4006. Postępować zgodnie z procedurą dostarczoną z zestawem do wizualizacji. Automatyzacja: przeciwciała nadają się do wykonywania odczynów immunohistochemicznych w systemach zautomatyzowanych, takich jak Dako Autostainer. (113785-003) M0751/PL/SSM/2014.03 s. 1/2 Dako Denmark A/S | Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Dania | Tel. +45 44 85 95 00 |Faks +45 44 85 95 95 |Nr CVR 33 21 13 17 Ograniczenia swoiste dla opisywanego produktu W 21/33 przypadków naczyniaka, 4/10 przypadków naczyniaka chłonnego, 4/9 przypadków raków mieszanych z obydwoma składnikami i 6/10 przypadków naczyniakomięśniaka gładkokomórkowego zaobserwowano odczyn cytoplazmatyczny rozmyty lub drobnoziarnisty (9). Charakterystyka działania Komórki znakowane przez przeciwciała wykazują odczyn błonowy i/lub cytoplazmatyczny w postaci kropek (1). Tkanki prawidłowe: w skrawkach migdałków/węzłów chłonnych przeciwciała znakują rozproszone duŜe komórki limfoidalne zlokalizowane wokół grudek chłonnych i na skraju centrum rozrodczego. W skrawkach zatopionych w parafinie, ale nie mroŜakowych, odczyn dodatni wykazuje subpopulacja komórek plazmatycznych. W przypadku grasicy przeciwciała znakują nieliczne tymocyty rdzeniowe. Przeciwciała nie znakują tkanek nielimfoidalnych z dwoma wyjątkami: cytoplazma komórek wewnątrzwydzielniczych trzustki wykazuje rozlany odczyn zarówno w skrawkach mroŜakowych, jak i zatopionych w formalinie. Odczyn wykazuje równieŜ cytoplazma pewnej grupy neuronów kory mózgowej i komórek Purkinjego w móŜdŜku w skrawkach zatopionych w formalinie, ale nie mroŜakowych. Przeciwciała nie reagują z Ŝadnymi obwodowymi limfocytami ani monocytami w fazie spoczynku (1). Tkanki nieprawidłowe: skrawki anaplastycznego chłoniaka wielkokomórkowego zatopione w formalinie wykazywały silny odczyn z przeciwciałami we wszystkich 60 przypadkach. Nie zaobserwowano róŜnic w znakowaniu fenotypów komórek T, B ani zerowych. Podobnie we wszystkich 22 przypadkach przeciwciała znakowały skrawki mroŜakowe ALCL. W skrawkach tkanek objętych chorobą Hodgkina zatopionych w parafinie przeciwciała znakowały: 61/61 przypadków stwardnień guzowatych, 53/53 przypadki zespołów mieszanokomórkowych, 8/10 przypadków z ubytkiem limfocytów oraz 4/13 przypadków z przewagą limfocytów. W skrawkach mroŜakowych odczyn stwierdzono we wszystkich 108 badanych przypadkach (1). Wśród chłoniaków nieziarniczych obserwowano słaby odczyn w subpopulacji komórek nowotworowych w 11/11 przypadków grudkowatości limfoidalnej; 62/93 przypadki skórnych, wielopostaciowych, angioimmunoblastycznych i limfatycznych (nabłoniak) chłoniaków komórek T oraz w 53/332 przypadki przewlekłych chłoniaków limfocytowych, centrocytowych, centroblastyczno-centrocytowych, centroblastycznych i immunoblastycznych chłoniaków z komórek B w skrawkach mroŜakowych i zatapianych w parafinie. Natomiast silny odczyn zaobserwowano w 20/67 przypadków limfoplazmocytoidalnych/limfocytowych chłoniaków z komórek B (1). W nowotworach nielimfoidalnych przeciwciała znakują komórki nowotworowe w 48/50 przypadków czystego raka zarodkowego (EC) lub składników EC guzów zarodkowych. W przypadku mieszanych i czystych guzów zarodkowych bez składników EC przeciwciała znakowały 0/27 przypadków. W aktywowanym międzybłonku przeciwciała znakowały 16/28 wysięków z opłucnej i otrzewnej, odczyn wystąpił równieŜ w przypadku małych ognisk komórek nowotworowych w 2/8 przypadków międzybłoniaka (5). Znakowania przeciwciałami nie stwierdzono w 8 przypadkach mięsaka Kaposiego ani 8 przypadkach ziarniniaka teleangiektatycznego (9). Piśmiennictwo 1. Schwarting R, Gerdes J, Dürkop H, Falini B, Pileri S, Stein H. Ber-H2: A new anti-Ki-1 (CD30) monoclonal antibody directed at a formol-resistant epitope. Blood 1989;74:1678-89. 2. de Bruin PC, Gruss H-J, van der Valk P, Willemze R, Meijer CJLM. CD30 expression in normal and neoplastic lymphoid tissue: biological aspects and clinical implications [review]. Leukemia 1995;9:1620-7. 3. Falini B, Pileri S, Pizzolo G, Dürkop H, Flenghi L, Stirpe F, et al. CD30 (Ki-1) molecule: A new cytokine receptor of the tumor necrosis factor receptor superfamily as a tool for diagnosis and immunotherapy [review]. Blood 1995;85:1-14. + 4. Stein H, Foss H-D, Dürkop H, Marafioti T, Delsol G, Pulford K, et al. CD30 anaplastic large cell lymphoma: a review of its histopathologic, genetic, and clinical features [review]. Blood 2000;96:3681-95. 5. Dürkop H, Foss H-D, Eitelbach F, Anagnostopoulos I, Latza U, Pileri S, et al. Expression of the CD30 antigen in non-lymphoid tissues and cells. J Pathol 2000;190:613-8. 6. Drexler HG, Minowada J. Hodgkin’s disease derived cell lines: a review [review]. Hum Cell 1992;5:42-53. 7. Schwarting R, Stein H. A3. Cluster report: CD30. In: Knapp W, Dörken B, Gilks WR, Rieber EP, Schmidt RE, Stein H, et al., editors. Leucocyte typing IV. White cell differentiation antigens. Proceedings of the 4th International Workshop and Conference; 1989 Feb 21-25; Vienna, Austria. Oxford, New York, Tokyo: Oxford University Press; 1989. p. 419-22. 8. Dürkop H, Latza U, Hummel M, Eitelbach F, Seed B, Stein H. Molecular cloning and expression of a new member of the nerve growth factor receptor family that is characteristic for Hodgkin’s disease. Cell 1992;68:421-7. 9. Rudolph P, Lappe T, Schmidt D. Expression of CD30 and nerve growth factor-receptor in neoplastic and reactive vascular lesions: an immunohistochemical study. Histopathology 1993;23:173-8. Objaśnienia symboli Numer katalogowy Ograniczenie temperatury Wyrób medyczny do diagnostyki in vitro Numer partii Sprawdzić w instrukcji obsługi ZuŜyć przed (113785-003) Producent M0751/PL/SSM/2014.03 s. 2/2 Dako Denmark A/S | Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Dania | Tel. +45 44 85 95 00 |Faks +45 44 85 95 95 |Nr CVR 33 21 13 17