specyfikacja techniczna -amfiteatr

faza
SPECYFIKACJA TECHNICZNA
branża
BUDOWLANA
obiekt
„AMFITEATR”
adres
Nowiny 31,
22-105 Okszów
pow. chełmski, woj. lubelskie
działka nr 187/3, ark. 1, obręb Nowiny
inwestor
DOM POMOCY SPOŁECZNEJ W NOWINACH
adres
Nowiny 31,
22-105 Okszów
jednostka projektowania
MEGAM Janusz Malinowski
adres
ul. POŁANIECKA 12/6,
22-100 CHEŁM
Na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. z późniejszymi zmianami prawo budowlane
oświadcza się, że niniejszy projekt budowlany został sporządzony zgodnie z obowiązującymi
przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej
nr upr.
konstrukcja
inż. Janusz Malinowski
asystent projektanta
mgr inż. Justyna Banaszak
instalacje elektryczne
mgr inż. Bogusław Laskowski
sp. konstrukcyjno-budowlana
LUB/0116/POOK/05
data
07`2012
07`2012
sp. instalacyjno-inżynieryjna
w zakr. instalacji elektrycznych
687/CH/87
1
07`2012
podpis
SPIS ZAWARTOŚCI
STRONA TYTUŁOWA
....................................................
str.1
......................................................
str.2
ST.1.0.
WYMAGANIA OGÓLNE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
str.3
SST.1.1.
ROBOTY ZIEMNE I NAWIERZCHNIOWE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
str.14
SST.1.2.
STAL ZBROJENIOWA. ROBOTY ZBROJARSKIE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
str.25
SST.1.3.
BETON KONSTRUKCYJNY. ROBOTY BETONIARSKIE . . . . . . . . . . . . . . . . . .
str.29
SST.1.4.
IZOLACJE PRZECIWWILGOCIOWE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
str.41
SST.1.5.
KONSTRUKCJE STALOWE. STAL KONSTRUKCYJNA . . . . . . . . . . . . . . . . . .
str.44
SST.1.6.
KONSTRUKCJE DREWNIANE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
str.52
SST.1.7.
ROBOTY DEKARSKIE I POKRYWCZE. RYNNY I RURY SPUSTOWE . . . . . . .
str.56
SST.1.8.
ŚLUSARKA DRZWIOWA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
str.60
SST.1.9.
ROBOTY REMONTOWE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
str.63
SST.1.10
DOSTAWA I MONTAŻ URZĄDZEŃ I SPRZĘTU . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
str. 72
INSTALACJE ELEKTRYCZNE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
str.83
SST.1.11.
WYMAGANIA OGÓLNE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
str.84
SST.1.12.
LINIE KABLOWE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
str.94
SST.1.13.
INSTALACJE WEWNĘTRZNE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
str.100
SPIS ZAWARTOŚCI
INSTALACJE SANITARNE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
str.121
SST.1.14.
str.122
INSTALACJE SANITARNE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
NAJWAŻNIEJSZE OZNACZENIA I SKRÓTY
SST
- szczegółowa specyfikacja techniczna
ITB
- Instytut Techniki Budowlanej
PN
- Polskie Normy
PZJ
- Program Zabezpieczenia Jakości
2
SPECYFIKACJA TECHNICZNA
ST.1.0. WYMAGANIA OGÓLNE
do projektu budowlanego „Amfiteatr” w miejscowości Nowiny, dz. nr 187/3, gmina Chełm.
1. CZĘŚĆ OGÓLNA
1.1. Przedmiot Specyfikacji Technicznej.
Specyfikacja techniczna opracowana została dla zakresu robót budowlanych przewidzianych do
wykonania przy realizacji inwestycji polegającej na budowie amfiteatru wraz z towarzyszącą
infrastrukturą techniczną, zlokalizowanego w miejscowości Nowiny, na dz. nr 187/3, gmina Chełm.
1.2. Przedmiot i zakres robót.
Przedmiotem robot jest budowa amfiteatru wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną obejmującą
kompletne roboty budowlane przewidziane do wykonania przy wznoszeniu nowych obiektów, jak
również roboty nawierzchniowe.
Całość robót budowlanych niniejszej inwestycji określa kod CPV - 45212300-9 – „Roboty budowlane
w zakresie budowy artystycznych i kulturalnych obiektów budowlanych”.
Ogólne dane charakterystyczne obiektu:
- powierzchnia utwardzona -267,48m2
Rodzaj robót budowlanych przewidzianych do wykonania:
1. roboty ziemne,
2. budowa widowni,
3. budowa budynku amfiteatru,
4. wykonanie nawierzchni utwardzonych dróg, dojść, placów z kostki brukowej przystosowanych
do poruszania się pieszych i osób niepełnosprawnych
Szczegółowy zakres i rodzaj robót według kosztorysowego Przedmiaru Robót stanowiącego integralny
załącznik do niniejszej Specyfikacji Technicznej.
1.3. Informacje o terenie budowy.
Zamawiający przekaże Wykonawcy teren budowy na zasadach i w terminie określonym w umowie
o wykonanie robót, wskaże oznaczone na planie sytuacyjnym instalacje i urządzenia podziemne
i naziemne, a także dostęp do wody, energii elektrycznej i sposób odprowadzenia ścieków.
1.4. Określenia podstawowe.
Określenia podane w niniejszej Ogólnej Specyfikacji Technicznej Wykonania i Odbioru Robót
Budowlanych są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami i wytycznymi.
Dziennik budowy - opatrzony pieczęcią Zamawiającego zeszyt, z ponumerowanymi stronami, służący
do notowania wydarzeń zaistniałych w czasie wykonywania zadania budowlanego, rejestrowania
dokonywanych robót, przekazywania poleceń i zaleceń, oraz korespondencji technicznej pomiędzy
Zamawiającym, Wykonawcą, Projektantem.
Kierownik budowy - osoba wyznaczona przez Wykonawcę, upoważniona do kierowania robotami i do
reprezentacji w sprawach realizacji kontraktu.
Kosztorys ofertowy - wyceniony kompletny kosztorys ślepy.
Kosztorys ślepy - opis robót w kolejności technologicznej ich wykonania z podaniem ilości.
Księga obmiaru - akceptowany przez Zamawiającego zeszyt z ponumerowanymi stronami, służący do
wpisywania przez Wykonawcę obmiarów wykonanych robót w formie wyliczeń, szkiców i ewentualnie
3
dodatkowych załączników. Wpisy w księdze obmiarów podlegają potwierdzeniu przez Zamawiającego
(dla robót dodatkowych i zamiennych).
Materiały - wszelkie tworzywa i produkty, niezbędne do wykonywania robót zgodne
z dokumentacją projektowo-kosztorysową, zaakceptowane przez Zamawiającego.
Polecenie Zamawiającego - wszelkie polecenia przekazywane Wykonawcy przez przedstawiciela
Zamawiającego w formie pisemnej, dotyczące sposobu realizacji robót lub innych spraw dokumentacji
projektowej.
Projektant - uprawniona osoba prawna lub fizyczna będąca autorem dokumentacji projektowej.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z dokumentacją
projektową, specyfikacją techniczną, Polskimi Normami, obowiązującymi wymogami i poleceniami
Zamawiającego.
1.5.1 Przekazanie placu budowy
Zamawiający w terminie określonym w dokumentach przetargowych przekaże Wykonawcy plac
budowy wraz ze wszystkimi wymaganymi uzgodnieniami prawnymi i administracyjnymi, dziennik
budowy oraz co najmniej dwa egzemplarze pełnej dokumentacji kontraktowej.
1.5.2 Dokumentacja projektowa
Wykonawca otrzyma od Zamawiającego co najmniej dwa komplety dokumentacji budowlanej: projekty
wykonawcze. Dokumentacja ta zawierać będzie rysunki, obliczenia i dokumenty zgodne
z rozporządzeniem podanym w pkt. 1.3. Dokumentacją powykonawczą. Wykonawca sporządzi na
własny koszt, chyba że umowa będzie stanowić inaczej.
1.5.3 Zgodność robót z dokumentacją projektową i specyfikacją techniczną
Dokumentacja projektowa, specyfikacja techniczna oraz dodatkowe dokumenty przekazane
Wykonawcy przez Zamawiającego stanowić będą część umowy, a wymagania wyszczególnione
choćby w jednym z nich będą obowiązujące dla Wykonawcy, tak jakby były w całej dokumentacji.
Wykonawca nie może wykorzystywać błędów lub opuszczeń w dokumentach kontraktowych, a o ich
wykryciu zobowiązany jest powiadomić Zamawiającego, który dokona odpowiednich zmian
i poprawek. W przypadku rozbieżności opis wymiarów jest ważniejszy od odczytu ze skali rysunków.
Wszystkie wykonywane roboty oraz dostarczone materiały muszą być zgodne z dokumentacją
projektową i specyfikacją techniczną. Dane określone w dokumentacji projektowej i specyfikacji
technicznej powinny być uważane za wielkości docelowe, od których dopuszczalne są odchylenia
w ramach określonego przedziału. Cechy materiałów i elementów, obiektów i budowli powinny być
jednorodne i wykazywać bliską zgodność z określonymi wymaganiami, a rozrzuty ich cech nie
powinny przekraczać dopuszczalnego przedziału tolerancji. Jeżeli przedział tolerancji nie został
określony w dokumentacji projektowej lub specyfikacji technicznej, to należy przyjąć tolerancje
akceptowane zwyczajowo dla danego rodzaju robót. W przypadku gdy materiały lub roboty nie są
w pełni zgodne z dokumentacją projektową lub specyfikacją techniczną i wpłynęło to na
niezadowalającą jakość budowli lub obiektu, to takie materiały i roboty nie zostaną zaakceptowane
przez Zamawiającego. W takiej sytuacji elementy robót powinny być niezwłocznie rozebrane
i zastąpione innymi na koszt Wykonawcy.
1.5.4 Zabezpieczenie materiałów i sprzętu
Wykonawca jest zobowiązany zabezpieczyć używany przy realizacji zadania sprzęt
i materiały zgodnie z wytycznymi ujętymi w zaakceptowanym przez Zamawiającego projekcie
organizacji zaplecza i robót. Koszt zabezpieczenia i dozorowania placu budowy ponosi wykonawca na
podstawie odrębnej umowy o ochronie mienia z Generalnym Wykonawcą.
1.6. Wymagania dotyczące ochrony środowiska.
Przedmiotowa inwestycja nie będzie miała negatywnego wpływu na środowisko.
4
Wykonawca robót ma obowiązek znać i stosować w czasie prowadzenia robót wszelkie przepisy
dotyczące ochrony środowiska naturalnego. Powinny zostać podjęte odpowiednie środki
zabezpieczające przed:
zanieczyszczeniami zbiorników i cieków wodnych pyłami, paliwami, olejami, chemikaliami
oraz innymi szkodliwymi substancjami,
przekroczeniem norm zanieczyszczenia powietrza pyłami i gazami,
przekroczeniem norm hałasu,
możliwości. powstania pożaru.
Opłaty i kary za przekroczenie w trakcie realizacji norm określonych odpowiednimi przepisami ochrony
środowiska obciążają Wykonawcę robót. Wody powierzchniowe i gruntowe nie mogą być
zanieczyszczone w czasie robót. Baza sprzętu i transportu może zostać zlokalizowana na terenie
zaplecza budowy pod warunkiem pozytywnej opinii projektu organizacji zaplecza przez lokalne służby
ochrony środowiska. Wykonawca nie powinien stosować innej technologii robot niż określona przez
Zamawiającego pod rygorem ich wstrzymania.
1.7. Materiały szkodliwe dla otoczenia
Materiały, które w sposób trwały są szkodliwe dla otoczenia, nie będą dopuszczone do użycia. Nie
dopuszcza się materiałów wywołujących szkodliwe promieniowanie o stężeniu większym od
dopuszczalnego, określonego odpowiednimi przepisami. Wszelkie materiały odpadowe użyte do robót
muszą mieć aprobatę techniczną wydaną przez uprawnioną jednostkę, jednoznacznie stwierdzającą
brak szkodliwego oddziaływania materiału na środowisko.
Jeżeli Wykonawca użył materiałów szkodliwych dla otoczenia według warunków szczegółowych
kontraktu, a ich użycie spowodowało jakiekolwiek zagrożenie dla środowiska, to konsekwencje tego
poniesie Zamawiający.
1.8. Warunki bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej.
Kierownik budowy, zgodnie z art. 21a ustawy „Prawo budowlane” jest zobowiązany sporządzić lub
zapewnić sporządzenie przed rozpoczęciem budowy „planu bioz”, na podstawie sporządzonej
„Informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia”, gdyż występują roboty niebezpieczne dla
zdrowia – wg informacji BiOZ załączonej w projekcie budowlanym. „Plan bioz” należy opracować
zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003r. „w sprawie informacji
dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia”
(Dz. U. Nr 120, poz. 1126), uwzględniając również wymagania określone w rozporządzeniach:
Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003r. „w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas
wykonywania robot budowlanych” (Dz. U. Nr 47, poz. 401) oraz Ministra Pracy i Polityki socjalnej
z dnia 26 września 1997r. „w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy”
(Dz. U. Nr 169, poz.1650)
Podczas realizacji robót Wykonawca powinien przestrzegać wszystkich przepisów dotyczących
bezpieczeństwa i higieny pracy.
Wykonawca ma obowiązek zadbać, aby personel nie wykonywał pracy w warunkach niebezpiecznych,
szkodliwych dla zdrowia oraz nie spełniających odpowiednich wymagań sanitarnych poprzez
zaopatrzenie personelu w odzież ochronną i niezbędne wyposażenie konieczne do zapewnienia
bezpieczeństwa. Wykonawca zapewni i będzie utrzymywał wszelkie urządzenia zabezpieczające,
socjalne oraz sprzęt i odpowiednią odzież dla ochrony życia i zdrowia osób zatrudnionych na budowie
oraz dla zapewnienia bezpieczeństwa publicznego.
Wykonawca będzie przestrzegać przepisów ochrony przeciwpożarowej i jest zobowiązany do
utrzymywania wyposażenia przeciwpożarowego w stanie gotowości, zgodnie z zaleceniami
i odpowiednimi przepisami bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Wykonawca będzie odpowiedzialny
za wszelkie straty spowodowane pożarem wywołanym jako rezultat realizacji
robót albo przez personel Wykonawcy.
5
1.9. Ochrona własności publicznej i prywatnej
Wykonawca odpowiada za urządzenia podziemne, oraz uzyska od właścicieli tych urządzeń
potwierdzenia informacji dostarczonych mu przez Zamawiającego w ramach planu lokalizacji.
Wykonawca zapewni właściwe oznaczenie i zabezpieczenie przed uszkodzeniem tych instalacji
i urządzeń w czasie trwania budowy. Wykonawca zobowiązany jest przewidzieć rezerwę czasową
w harmonogramie robót na wszelkiego rodzaju roboty w zakresie przełożenia instalacji podziemnych
i powiadomić Zamawiającego oraz właściciela uzbrojenia o zamiarze rozpoczęcia robót. Wykonawca
będzie odpowiadać za wszelkie spowodowane przez jego działania uszkodzenia instalacji na
powierzchni ziemi urządzeń podziemnych wykazanych w dokumentach dostarczonych przez
Zamawiającego.
1.10. Ograniczenia obciążeń osi pojazdów
Wykonawca dostosuje się do ustawowych ograniczeń obciążenia na osi przy transporcie materiałów
i wyposażenia na i z terenu robót. Wykonawca będzie odpowiadać za naprawę wszelkich robót
i materiałów uszkodzonych w wyniku przewozu nadmiernie obciążonych pojazdów i ładunków.
1.11. Ochrona i utrzymanie robót
Wykonawca będzie odpowiedzialny za ochronę robót i za wszelkie materiały i urządzenia używane do
robót od daty ich rozpoczęcia do daty wydania potwierdzenia zakończenia robót przez
Zamawiającego. Wykonawca będzie utrzymywał roboty do czasu ostatecznego odbioru. Utrzymanie
powinno być prowadzone w taki sposób, aby obiekty i budowle lub ich elementy były
w zadawalającym stanie przez cały czas do momentu odbioru ostatecznego. Jeśli Wykonawca
w jakimkolwiek czasie zaniedba utrzymanie, to na polecenie Zamawiającego powinien wznowić roboty
utrzymaniowe nie później niż w 24 godziny po otrzymaniu tego polecenia.
1.12. Stosowanie się do prawa i innych przepisów
Wykonawca zobowiązany jest znać wszystkie przepisy wydane przez władze centralne i miejscowe
oraz inne przepisy i wytyczne, które są w jakikolwiek sposób związane z robotami i będzie w pełni
odpowiedzialny za ich przestrzeganie. Wykonawca będzie przestrzegał praw patentowych i będzie
w pełni odpowiedzialny za wypełnienie wszelkich wymagań odnośnie ich wykorzystywania, a o swoich
działaniach w sposób ciągły będzie informować Zamawiającego.
1.13. Równoważność norm i przepisów prawnych
Gdziekolwiek w kontrakcie powołane są konkretne normy lub przepisy, które spełniać mają materiały,
sprzęt i inne dostarczone towary, oraz wykonane i zbadane roboty, będą obowiązywać postanowienia
najnowszego wydania lub poprawionego wydania powołanych norm i przepisów, o ile w kontrakcie nie
postanowiono inaczej. Mogą być również stosowane inne odpowiednie normy i przepisy zapewniające
zasadniczo równy lub wyższy poziom wykonania, pod warunkiem wcześniejszej ich akceptacji przez
Zamawiającego.
1.14. Ogrodzenie placu budowy.
Wykonawca będzie zobowiązany do:
1. przedstawienia Zamawiającemu projektu zagospodarowania placu budowy lub szkiców planów
organizacji ochrony placu budowy i do uzyskania jego akceptacji,
2. ogrodzenia i utrzymania porządku na placu budowy,
3. właściwego składowania materiałów i elementów budowlanych,
4. utrzymania w czystości dróg publicznych i ulic przy placu budowy,
uzgodnienia z zarządem dróg projektu organizacji ruchu drogowego w rejonie budowy.
6
1.15. Grupy robót.
Przedmiotowa inwestycja kwalifikuje się do następujących grup robót :
1. grupa 451 - przygotowanie terenu pod budowę,
2. grupa 452 - roboty budowlane w zakresie wznoszenia kompletnych obiektów ,
3. grupa 453 - roboty w zakresie instalacji,
4. grupa 454 - roboty wykończeniowe.
Szczegółowy zakres specyfikacji i podział robót według klas robót, z uwzględnieniem kodów CPV
(wg Wspólnego Słownika Zamówień.) :
ST.1.1.Roboty ziemne i nawierzchniowe.
- kl.45.11. kod CPV 45111200-0 „Roboty w zakresie przygotowania terenu pod budowę i roboty
ziemne”
- kl.45.21. kod CPV 45223300-9 „Parkingów”
- kl.45.11. kod CPV 45111291-4 „Zagospodarowanie terenu”
ST.1.2. Stal zbrojeniowa. Roboty zbrojarskie.
- kl.45.21. kod CPV 45223210-1 „Roboty konstrukcyjne z wykorzystaniem stali”
- kl.45.25. kod CPV 45262310-7 „Zbrojenie”
ST.1.3. Beton konstrukcyjny. Roboty betoniarskie.
- kl.45.21. kod CPV 45223500-1 „Konstrukcje z betonu zbrojonego”
- kl.45.25. kod CPV 45262311-4 „Betonowanie konstrukcji”
ST.1.4. Izolacje przeciwwilgociowe.
- kl.45.32. kod CPV 45320000-6 „Roboty izolacyjne”
ST.1.5. Konstrukcje drewniane.
kod CPV 45261100-5 „Konstrukcje drewniane”
ST.1.6. Konstrukcje stalowe. Roboty ślusarskie.
- kod CPV 28823200-7 „Bariery ochronne”
- kl.45.21. kod CPV 45223210-1 „Roboty konstrukcyjne z wykorzystaniem stali”
ST.1.7. Roboty pokrywcze i dekarskie, rynny i rury spustowe.
- kl.45.25. kod CPV 45260000-7 „Roboty w zakresie wykonywania pokryć i konstrukcji dachowych
i inne podobne roboty specjalistyczne”
- kl.45.22. kod CPV 45261320-3 „Kładzenie rynien”
ST.1.8. Stolarka drzwiowa
- kod CPV 45421100-5 „Instalowanie drzwi i okien”
ST.1.9. Roboty remontowe
- kod CPV 45453000-7 „ Roboty remontowe i renowacyjne”
2. MATERIAŁY
2.1. Wymagania ogólne dotyczące właściwości materiałów i wyrobów budowlanych.
Przy wykonywaniu robót budowlanych mogą być stosowane wyłącznie wyroby i materiały budowlane
dopuszczone do obrotu i stosowania w budownictwie, posiadające wymagane certyfikaty, aprobaty
techniczne, deklaracje zgodności z PN, itp. oraz zgodne z wymaganiami określonymi w dokumentacji
projektowej i w „Szczegółowej Specyfikacji Technicznej”.
7
Wykonawca zobowiązany jest do przedstawienia Zamawiającemu szczegółowych informacji o źródle
produkcji, zakupu wyrobów budowlanych i urządzeń przewidzianych do wykorzystania przy realizacji
robót.
Kierownik budowy (robót) zobowiązany jest do sprawdzania (niezależnie od inspektora nadzoru
inwestorskiego) pochodzenia i jakości dostarczonych przez Wykonawcę materiałów i w przypadku
stwierdzenia braku wymaganych aprobat i certyfikatów, zobowiązany jest nie dopuścić ich do użytku
i niezwłocznie usunąć z terenu budowy (robót).
2.1. Źródła uzyskania materiałów
Co najmniej na trzy tygodnie przed planowanym wykorzystaniem jakichkolwiek materiałów
przeznaczonych do robót Wykonawca przedstawi szczegółowe informacje dotyczące źródła ich
wytwarzania, zamawiania lub wykonywania, odpowiednie świadectwa dopuszczenia do obrotu.
W razie żądania Zamawiającego Wykonawca przestawi wyniki badań laboratoryjnych, próbki
materiałów do ich zatwierdzania przez Zamawiającego. Wykonawca zobowiązany jest do
dokumentowania, że materiały uzyskane z dopuszczonego źródła w sposób ciągły spełniają
wymagania specyfikacji technicznej i dokumentacji projektowej w czasie postępu robót. Materiał
pochodzący z demontażu wykonawca musi poddać segregacji zgodnie z rodzajem (kodem) odpadu,
a następnie odpowiednio zutylizować lub wywieźć na składowisko odpadów lub punktu skupu złomu.
2.2. Materiały nie odpowiadające wymaganiom
Materiały nie odpowiadające wymaganiom zostaną wywiezione przez Wykonawcę z terenu budowy,
będą złożone w miejscu wskazanym przez Zamawiającego. Jeśli Zamawiający zezwoli na użycie tych
materiałów do innych robót, niż do tych dla których zostały zakupione, to koszt materiałów zostanie
przewartościowany przez Zamawiającego. Każdy rodzaj robót, w którym znajdują się nie
dopuszczone, nie zbadane i nie zaakceptowane materiały Wykonawca wykonuje na własne ryzyko,
licząc się z ich nie przyjęciem i brakiem zapłaty.
2.3 Przechowywanie i składowanie materiałów
Wykonawca zapewni, aby tymczasowo składowane materiały, do czasu ich wbudowania były
zabezpieczone przed zanieczyszczeniem, zachowały swoją jakość i właściwości do robót
i były dostępne do kontroli przez Zamawiającego. Miejsca czasowego składowania materiałów będą
zlokalizowane w obrąbie terenu budowy w miejscach uzgodnionych z Zamawiającym lub poza
terenem budowy w miejscach zorganizowanych przez Wykonawcę.
2.4 Wariantowe stosowanie materiałów
Jeśli dokumentacja projektowa przewiduje możliwość wariantowego zastosowania rodzaju materiałów
w wykonywanych robotach. Wykonawca powiadomi Zamawiającego o swoim zamierzeniu co najmniej
3 tygodnie przed użyciem materiału albo w okresie dłuższym, jeśli będzie to wymagane dla badań
prowadzonych przez Zamawiającego, Wybrany i zaakceptowany rodzaj materiału nie może być
później zmieniany bez zgody Zamawiającego.
3. SPRZĘT
Wykonawca zobowiązany jest do używania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje
niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych robót. Sprzęt używany do robót musi być zawartych
w projekcie organizacji robót, zaakceptowanym przez Zamawiającego. W przypadku braku ustaleń
w takich dokumentach sprzęt musi być uzgodniony i zaakceptowany przez Zamawiającego. Liczba
i wydajność sprzętu będzie gwarantować przeprowadzenie robót zgodnie z zasadami określonymi
w dokumentacji projektowej, warunkach kontraktu i wskazaniach Zamawiającego w terminie
przewidzianym umową. Sprzęt będący własnością Wykonawcy lub wynajęty do wykonywania robót
ma być utrzymywany w dobrym stanie technicznym i gotowości do pracy. Będzie on zgodny
z normami ochrony środowiska, przepisami dotyczącymi jego użytkowania oraz przepisami BHP.
Wykonawca dostarczy Zamawiającemu kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie sprzętu
do użytkowania, tam gdzie jest to wymagane przepisami. Wariantowe użycie sprzętu jest możliwe gdy
8
przewiduje taki przypadek dokumentacja projektowa, pod warunkiem uzyskania akceptacji
Zamawiającego. Jakikolwiek sprzęt, maszyny i urządzenia oraz narzędzia nie gwarantujące
zachowania warunków umowy, zostaną przez Zamawiającego zdyskwalifikowane i nie dopuszczone
do robót.
4. TRANSPORT
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie wpłyną
niekorzystnie na jakość wykonywanych robót i właściwości przewożonych materiałów. Dobór środków
transportowych Wykonawca przedstawia do akceptacji Zamawiającego. Liczba środków transportu
będzie zapewniać prowadzenie robót zgodnie zasadami określonymi w dokumentacji projektowej
i wskazaniach Zamawiającego w terminie przewidzianym umową. Przy ruchu po drogach publicznych
pojazdy będą spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu drogowego. Wykonawca będzie na
bieżąco i na własny koszt usuwać wszelkie zanieczyszczenia spowodowane jego pojazdami na
drogach publicznych i dojazdach do budowy.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Wymagania ogólne.
Wykonawca odpowiedzialny jest za prowadzenie robót zgodnie z umową i za ich zgodność
zastosowanych materiałów i wykonywanych robót z dokumentacją projektową, wymaganiami
specyfikacji technicznej, a także projektem organizacji robót i poleceniami inspektora nadzoru
inwestorskiego oraz poleceniami Zamawiającego.
5.2 Współpraca Zamawiającego i Wykonawcy
Zamawiający będzie podejmować decyzje we wszystkich sprawach związanych z jakością robót,
oceną jakości materiałów i postępem robót, a ponadto we wszystkich sprawach związanych
z interpretacją dokumentacji projektowej i specyfikacji technicznej oraz dotyczących akceptacji
wypełniania warunków kontraktu przez Wykonawcę. Jest on upoważniony również do kontroli
wszystkich robót i kontroli wszystkich materiałów dostarczonych na budowę lub na niej
produkowanych, włączając przygotowanie i produkcję materiałów. Zamawiający powiadomi
Wykonawcę o wykrytych wadach i odrzuci wszystkie te materiały i roboty, które nie spełniają wymagań
jakościowych określonych w dokumentacji projektowej i w specyfikacji technicznej. Przy
podejmowaniu decyzji Zamawiający uwzględni wyniki badań materiałów i robót, rozrzuty normalnie
występujące przy produkcji i przy badaniach materiałów, doświadczenia z przeszłości, wyniki badań
naukowych oraz inne czynniki wpływające na rozważaną kwestię. Polecenia Zamawiającego powinny
być wykonywane nie później niż w czasie przez niego wyznaczonym, po ich otrzymaniu przez
Wykonawcę pod groźbą zatrzymania robót. Skutki finansowe z tego tytułu ponosi Wykonawca.
6. KONTROLA JAKOŚCI
Wykonawca jest odpowiedzialny za pełną kontrolę robót, jakości materiałów i elementów
budowlanych. Wykonawca zobowiązany jest prowadzić pomiary i badania materiałów oraz robót
z częstotliwością gwarantującą, że roboty te wykonano zgodnie z wymaganiami zawartymi
w dokumentacji projektowej. Wszystkie badania i pomiary należy przeprowadzić zgodnie
z obowiązującymi normami.
6.1. Program zapewniania jakości robót
Do obowiązków Wykonawcy należy opracowanie i przedstawienie do aprobaty Zamawiającego
programu zapewnienia jakości, w którym przedstawi on zamierzony sposób wykonywania robót,
możliwości techniczne, kadrowe i organizacyjne gwarantujące wykonywanie robót zgodnie
z dokumentacją projektową, specyfikacją techniczną oraz poleceniami i ustaleniami przekazanymi
przez Zamawiającego.
9
Program zapewnienia jakości powinien zawiera.:
organizację wykonywania robót,
termin i sposób prowadzenia robót,
organizacje ruchu na budowie wraz z oznakowaniem robot - zasady BHP,
wykaz zespołów roboczych, ich kwalifikacje i przygotowanie praktyczne,
wykaz osób odpowiedzialnych za jakość i terminowość wykonania poszczególnych elementów
robót,
wyposażenie w sprzęt i urządzenia do pomiarów i kontroli (opis laboratorium),
sposób oraz formę gromadzenia wyników badań laboratoryjnych, zapis pomiarów,
a także wyciąganych wniosków i zastosowanych korekt w procesie technologicznym,
proponowany sposób i formę przekazywania tych informacji Zamawiającemu,
wykaz maszyn i urządzeń stosowanych na budowie z ich parametrami technicznymi oraz
wyposażeniem w mechanizmy sterowania i urządzenia pomiarowo - kontrolne,
sposób postępowania z materiałami i robotami nie odpowiadającymi wymaganiom.
6.2. Zasady kontroli jakości robót
Celem kontroli robót jest takie sterowanie ich przygotowaniem i wykonaniem, aby osiągnąć założoną
jakość robót. Wykonawca jest odpowiedzialny za pełną kontrolę oraz jakość materiałów. Zapewni on
odpowiedni system kontroli włączając personel, sprzęt. Przed zatwierdzeniem systemu kontroli
Zamawiający może zażądać od Wykonawcy przeprowadzenia badań w celu zademonstrowania, że
poziom ich wykonania jest zadowalający. Wykonawca musi przeprowadzić pomiary i badania
materiałów oraz robót z częstotliwością zapewniającą stwierdzenie, że roboty wykonano zgodnie
z wymaganiami zawartymi w dokumentacji technicznej i specyfikacji robót. Minimalne wymagania co
do zakresu badań i ich częstotliwości są określone w normach i wytycznych. W przypadku gdy nie
zostały one tam określone, Zamawiający ustali jaki zakres kontroli jest konieczny, aby zapewnić
wykonanie zgodnie z umową. Wykonawca dostarczy Zamawiającemu świadectwa, że wszystkie
stosowane urządzenia i sprzęt badawczy posiadają ważną legalizację lub świadectwo wzorcowania,
zostały prawidłowo wykalibrowane i odpowiadają wymaganiom norm określających procedurą badań.
Wszystkie koszty związane z organizowaniem i prowadzeniem badań materiałów ponosi Wykonawca.
6.3 Badania i pomiary
Wszystkie badania i pomiary musza być prowadzone zgodnie z wymaganiami norm. W przypadku gdy
normy nie obejmują jakiegokolwiek badania w specyfikacji technicznej, stosować można wytyczne
krajowe, albo inne procedury (np. warunki producentów urządzeń) zaakceptowane przez
Zamawiającego. Przed przystąpieniem do pomiarów lub badań Wykonawca powiadomi
Zamawiającego o rodzaju, miejscu, terminie pomiaru lub badania. Po wykonaniu pomiaru lub badania,
Wykonawca przedstawi na piśmie ich wyniki do akceptacji Zamawiającego.
6.4 Raporty z badań
Wykonawca musi przekazywać Zamawiającemu kopie raportu z wynikami badań jak najszybciej, nie
później jednak niż terminie określonym w programie zapewnienia jakości. Wyniki badań będą
przekazywane Zamawiającemu na formularzach według dostarczonego przez niego wzoru lub innych
wzorów przez niego zaaprobowanych.
6.5 Certyfikaty i deklaracje
Zamawiający może dopuścić do użycia tylko te materiały, które spełniają wymagania Ustawy z dnia
16.04.2004 r. w wyrobach budowlanych, a w szczególności te, które posiadają w zakresie wymagań
podstawowych:
certyfikat CE lub na znak bezpieczeństwa (dla wyrobów krajowych) wskazujący, że,
zapewniono zgodność z kryteriami technicznymi określonymi na podstawie stosownych norm
zharmonizowanych lub europejskich aprobat technicznych będą krajową specyfikacją
techniczną uznaną przez Komisję Europejską za zgodna z wymaganiami podstawowymi,
10
deklarację zgodności z uznanymi regułami sztuki budowlanej dla wyrobów mających
niewielkie znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa, umieszczonych w określonymi przez
Komisję Europejską wykazie.
W przypadku stosowania wyrobów budowlanych, dla których nie ustanowiono Polskiej Normy wyrobu
albo wyrobu budowlanego, których własności użytkowe, odnoszące się do wymagań podstawowych,
różnią się istotnie od właściwości określonych w Polskiej Normie wyrobu, objętego mandatem
udzielonym przez KE na opracowanie norm zharmonizowanych lub wytycznych do europejskich
aprobat technicznych lub wyrobu objętego wykazem ministra właściwego do spraw budownictwa.
Wykonawca powinien przedstawić ich ważne (aktualne) Aprobaty Techniczne.
6.6 Dokumenty Budowy
Wykonawca zobowiązany jest do prowadzenia dokumentacji budowy i udostępniania jej
przedstawicielom uprawnionych organów.
Dokumentacja budowy (dokumentacja robót), zgodnie z art.3 pkt.13 ustawy „Prawo budowlane”,
obejmuje:
1. pozwolenie na budowę w formie decyzji lub na wykonanie robót w formie postanowienia,
2. dziennik budowy lub zeszyt robót,
3.protokoły przekazania placu budowy,
4. protokoły odbiorów częściowych i końcowych,
5. operaty geodezyjne,
6. książkę obmiarów robót,
7. certyfikaty, aprobaty techniczne, deklaracje zgodności z PN, itp. dotyczące zastosowanych
materiałów i
elementów budowlanych,
8. protokoły konieczności robot dodatkowych i kosztorysy na te roboty,
9. umowy cywilnoprawne z osobami trzecimi i inne umowy cywilnoprawne,
10. polisy ubezpieczeniowe,
11. protokoły z narad i ustaleń,
12. korespondencja na budowie,
13. itp.
Dokumenty powinny być przechowywane na placu budowy w miejscu odpowiednio
zabezpieczonym. Zaginiecie jakiegokolwiek dokumentu budowy spowoduje jego natychmiastowe
odtworzenie w sposób przewidziany prawem. Wszystkie dokumenty budowy
powinny być zawsze dostępne dla Zamawiającego.
Dziennik Budowy - jest dokumentem prawnym obowiązującym Zamawiającego i Wykonawcę
w okresie od przekazania Wykonawcy placu budowy do końca okresu gwarancyjnego. Załączone do
Dziennika Budowy protokoły i inne dokumenty powinny być oznaczone kolejnym numerem załącznika
i opatrzone datą i podpisem Kierownika Budowy i Zamawiającego. Do Dziennika Budowy należy
wpisywać w szczególności:
datę przekazania Wykonawcy placu budowy,
datę przekazania przez Zamawiającego dokumentacji projektowej,
datę przekazania przez Wykonawcę planu BiOZ,
uzgodnienie przez Zamawiającego programu zapewnienia jakości i harmonogramów robót,
termin rozpoczęcia i zakończenia poszczególnych elementów robót,
przebieg robót w formie istotnych informacji - uwagi i polecenia Zamawiającego,
daty i przyczyny przerw w robotach i wstrzymania robót,
zgłoszenia i daty odbiorów robót zanikających i ulęgających zakryciu, częściowych
i końcowych odbiorów robót,
wyjaśnienia, uwagi i propozycje Wykonawcy,
11
zgodność rzeczywistych warunków geotechnicznych z ich opisem w dokumentacji
projektowej,
dane dotyczące czynności geodezyjnych,
dane dotyczące sposobu realizacji zabezpieczenia robot,
dane dotyczące jakości materiałów, pobieranych próbek oraz wyniki przeprowadzonych
badań,
inne informacje istotne dla przebiegu robót.
Propozycje, uwagi i wyjaśnienia Wykonawcy wpisane do Dziennika Budowy powinny być przedłożone
Zamawiającemu do ustosunkowania się. Decyzje Zamawiającego wpisane do Dziennika Budowy
Wykonawca podpisuje z zaznaczeniem ich przyjęcia lub zajęciem stanowiska. Wpis Projektanta do
Dziennika Budowy obliguje Zamawiającego do ustosunkowania się. Projektant nie jest jednak stroną
kontraktu i nie ma uprawnień do wydawania poleceń Wykonawcy robót.
Rejestr obmiarów - stanowi dokument na rozliczenie faktycznego postępu każdego elementu robót.
Obmiary wykonywanych robot przeprowadza się w jednostkach przyjętych w kosztorysie ofertowym
i wpisuje do rejestru obmiarów.
7. PRZEDMIAR ROBÓT
Ilość robót określa się na podstawie projektu, z uwzględnieniem ewentualnych
zaakceptowanych przez Inżyniera (Kierownika) budowy i sprawdzonych w naturze.
zmian
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Obmiar robót określa faktyczny zakres wykonywanych robót zgodnie z dokumentacją projektową
i specyfikacją techniczną. Wyniki obmiaru będą wpisane do rejestru obmiarów. Obmiar gotowych robót
będzie przeprowadzany z częstotliwością i w czasie określonym w umowie.
7.2. Urządzenia i sprzęt pomiarowy
Wszystkie urządzenia i sprzęt pomiarowy stosowany w czasie obmiaru robót musi zyskać akceptację
Zamawiającego. Jeżeli sprzęt wymaga badań atestujących to Wykonawca będzie posiadać ważne
świadectwa legalizacyjne lub świadectwa wzorcowania.
8. ODBIÓR ROBÓT
Odbiór robót polega na sprawdzeniu zgodności wykonywanych robót z projektem i obowiązującymi
normami oraz sprawdzeniu jakości ich wykonania.
Podstawą odbioru stanowią następujące dokumenty:
1. dokumentacja techniczna,
2. dziennik budowy,
3. zaświadczenia o jakości materiałów i wyrobów dostarczonych na budowę,
4. protokoły odbioru poszczególnych etapów robót zanikających,
5. protokoły odbioru materiałów i wyrobów,
6. wyniki bada. laboratoryjnych, jeśli takie były przeprowadzone,
7. ekspertyzy techniczne w przypadku, gdy były wykonane przed odbiorem budynku.
8.1 Rodzaje odbiorów robót
W zależności od ustaleń zawartych w specyfikacji technicznej, roboty podlegają następującym etapom
odbioru, dokonywanym przez Zamawiającego przy udziale Wykonawcy:
a) odbiór robót zanikających i ulęgających zakryciu,
b) odbiór częściowy,
c) odbiór ostateczny,
d) odbiór pogwarancyjny.
12
8.2 Odbiór robót zanikających
Odbiór robót zanikających i ulęgających zakryciu polega na finalnej ocenie ilości i jakości wykonanych
robót, które w dalszym procesie realizacji ulegną zakryciu. Będzie on dokonany w czasie
umożliwiającym wykonanie ewentualnych korekt i poprawek bez hamowania ogólnego postępu robót.
Odbioru dokonuje Zamawiający.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Cena jednostkowa lub kwota ryczałtowa pozycji kosztorysowej będzie uwzględniać wszystkie
czynności, wymagania i badania składające się na jej wykonanie, określone dla tej roboty
w dokumentacji projektowej i specyfikacji technicznej.
10. DOKUMENTY ODNIESIENIA
Wszystkie roboty budowlane prowadzi. w oparciu o Polskie Normy oraz obowiązujące przepisy
i wymagania.
13
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKCJA TECHNICZNA
SST.1.1. ROBOTY ZIEMNE I NAWIERZCHNIOWE.
1. WYMAGANIA OGOLNE
1.1. Przedmiot
Przedmiotem S.S.T. są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót ziemnych w gruntach kat.III
oraz wykonania i odbioru robót nawierzchniowych obejmujących ułożenie nawierzchni z kostki
brukowej betonowej na podbudowie betonowej.
1.2. Zakres robót
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robot ziemnych w czasie
wykonywania wykopów. Ustalenia dotyczą także robót nawierzchniowych z kostki brukowej. Ponadto
w specyfikacji ujęto wszystkie pokrewne roboty związane z robotami ziemnymi i nawierzchniowymi .
Szczegółowy zakres robót według kosztorysowego Przedmiaru Robót, który stanowi integralny
załącznik do niniejszej specyfikacji technicznej.
Niniejsza specyfikacja opracowana została dla następujących klas robót według słownika CPV :
- klasa 45.11. kod CPV 45111200-0 – roboty w zakresie przygotowania terenu pod budowę i roboty
ziemne
- klasa 45.11. kod CPV 45111291-4 – zagospodarowanie terenu.
2. MATERIAŁY
2.1. Betonowa kostka brukowa – wymagania
2.1.1. Aprobata techniczna
Warunkiem dopuszczenia do stosowania betonowej kostki brukowej w budownictwie jest posiadanie
aprobaty technicznej.
2.1.2. Wygląd zewnętrzny
Struktura wyrobu powinna być zwarta, bez rys, pęknięć, plam i ubytków.
Powierzchnia górna kostek powinna być równa i szorstka, a krawędzie kostek równe i proste,
wklęśnięcia nie powinny przekraczać:
2 mm, dla kostek o grubości ≤ 80 mm,
3 mm, dla kostek o grubości > 80 mm.
2.1.3. Kształt, wymiary i kolor kostki brukowej
Kształt i wzór kostki podlega akceptacji Inżyniera.
Grubość kostki 80 mm.
Kolorystka: 20 % czerwona, 80 % szara.
Tolerancje wymiarowe wynoszą:
- na długości ± 3 mm,
- na szerokości ± 3 mm,
- na grubości ± 5 mm.
2.1.4. Wytrzymałość na ściskanie
Wytrzymałość na ściskanie po 28 dniach (średnio z 6-ciu kostek) nie powinna być mniejsza niż
60 MPa. Dopuszczalna najniższa wytrzymałość pojedynczej kostki nie powinna być mniejsza niż
50 MPa (w ocenie statystycznej z co najmniej 10 kostek).
2.1.5. Nasiąkliwość
Nasiąkliwość kostek betonowych powinna odpowiadać wymaganiom normy PN-B-06250 [2] i wynosić
nie więcej niż 5%.
2.1.6. Odporność na działanie mrozu
Odporność kostek betonowych na działanie mrozu powinna być badana zgodnie z wymaganiami
PN-B-06250 [2]. Odporność na działanie mrozu po 50 cyklach zamrażania i odmrażania próbek jest
wystarczająca, jeżeli:
14
- próbka nie wykazuje pęknięć,
- strata masy nie przekracza 5%,
- obniżenie wytrzymałości na ściskanie w stosunku do wytrzymałości próbek nie zamrażanych nie jest
większe niż 20%.
2.1.7. Ścieralność
Ścieralność kostek betonowych określona na tarczy Boehmego wg PN-B-04111 [1] powinna wynosić
nie więcej niż 4 mm.
2.2. Materiały do produkcji betonowych kostek brukowych
2.2.1. Cement
Do produkcji kostki brukowej należy stosować cement portlandzki, bez dodatków, klasy nie niższej niż
„32,5”. Zaleca się stosowanie cementu o jasnym kolorze. Cement powinien odpowiadać wymaganiom
PN-B-19701 [4].
2.2.2. Kruszywo
Należy stosować kruszywa mineralne odpowiadające wymaganiom PN-B-06712 [3].
Uziarnienie kruszywa powinno być ustalone w recepcie laboratoryjnej mieszanki betonowej, przy
założonych parametrach wymaganych dla produkowanego wyrobu.
2.2.3. Woda
Właściwości i kontrola wody stosowanej do produkcji betonowych kostek brukowych powinny
odpowiadać wymaganiom wg PN-B-32250 [5].
2.2.4. Dodatki
Do produkcji kostek brukowych stosuje się dodatki w postaci plastyfikatorów i barwników, zgodnie
z receptą laboratoryjną. Plastyfikatory zapewniają gotowym wyrobom większą wytrzymałość, mniejszą
nasiąkliwość i większą odporność na niskie temperatury i działanie soli. Stosowane barwniki powinny
zapewnić kostce trwałe zabarwienie. Powinny to być barwniki nieorganiczne.
2.3. Podbudowa z chudego betonu - wymagania
2.3.1. Cement
Należy stosować cement portlandzki lub hutniczy według PN-B-19701 [17] lasy 32,5.
Za zgodą Inżyniera można stosować cement portlandzki z dodatkami, klasy 32,5, o wymaganiach
zgodnych z PN-B-19701 [17]. Wymagania dla cementu zestawiono w tablicy 1.
Tablica 1. Wymagania dla cementu do chudego betonu
Lp. Właściwości
1
Wytrzymałość na ściskanie (MPa), po 7 dniach, nie mniej niż:
- cement portlandzki bez dodatków
- cement hutniczy
- cement portlandzki z dodatkami
2
Wytrzymałość na ściskanie (MPa), po 28 dniach, nie mniej niż:
3
Czas wiązania:
- początek wiązania, najwcześniej po upływie, min.
- koniec wiązania, najpóźniej po upływie, h
4
Stałość objętości, mm, nie więcej niż:
Klasa cementu 32,5
16
32,5
60
12
≤10
Przechowywanie cementu powinno się odbywać zgodnie z BN-88/6731-08 [24].
W przypadku, gdy czas przechowywania cementu będzie dłuższy od trzech miesięcy, można go
stosować za zgodą Inżyniera tylko wtedy, gdy badania laboratoryjne wykażą jego przydatność do
robót.
2.3.2. Kruszywo
Do wykonania mieszanki chudego betonu należy stosować:
Żwiry i mieszanka wg PN-B-11111 [14],
piasek wg PN-B-11113 [16],
kruszywo łamane wg PN-B-11112 [15],
kruszywo żużlowe z żużla wielkopiecowego kawałkowego wg PN-B-23004 [18].
15
Krzywa uziarnienia kruszywa powinna mieścić się w krzywych granicznych podanych w tablicy 2
zgodnych z PN-S-96013 [22].
Uziarnienie kruszywa powinno być tak dobrane, aby mieszanka betonowa wykazywała maksymalną
szczelność i urabialność przy minimalnym zużyciu cementu i wody.
Tablica 2. Wartości graniczne uziarnienia kruszywa do chudego betonu według PN-S-96013 [22]
Sito o boku oczka kwadratowego (mm)
Przechodzi przez sito (%)
31,5
100
16
Od 60 do 80
8
Od 40 do 65
4
0d 25 do 55
2
Od 20 do 45
1
Od 15 do 35
0,5
Od 7 do 20
0,25
Od 2 do 12
0,125
Od 0 do 5
Tablica 3. Wymagania dotyczące kruszywa do chudego betonu
Lp.
Właściwości
Wymagania
1
Zawartość pyłów mineralnych poniżej 0,063 mm, %,
4
nie więcej niż:
2
Zawartość zanieczyszczeń organicznych. Barwa
barwa
cieczy nad kruszywem nie ciemniejsza niż:
wzorcowa
3
Zawartość zanieczyszczeń obcych, %, nie więcej niż:
0,5
4
Mrozoodporność, ubytek masy po 25 cyklach
10
w metodzie bezpośredniej, %, nie więcej niż:
5
Nasiąkliwość wagowa frakcji większych od 2 mm, %,
5
nie więcej niż:
6
Zawartość ziaren nieforemnych, %, nie więcej niż:
30
7
Zawartość związków siarki w przeliczeniu na SO3, %,
nie więcej niż:
1
Badania według
PN-B-06714-13 [5]
PN-B-06714-26 [10]
PN-B-06714-12 [4]
PN-B-06714-19 [9]
PN-B-06714-18 [8]
PN-B-06714-16 [7]
PN-B-06714-28 [11]
2.3.3. Woda
Zarówno do wytwarzania mieszanki betonowej jak i ewentualnie do pielęgnacji wykonanej podbudowy
należy stosować wodę odpowiadającą wymaganiom normy PN-B-32250 [19]. Bez badań
laboratoryjnych można stosować wodociągową wodę pitną. Gdy woda pochodzi z wątpliwych źródeł,
nie może być użyta do momentu jej przebadania zgodnie z wyżej podaną normą.
2.3.4. Chudy beton
2.3.4.1. Wymagania dla chudego betonu
Chudy beton powinien spełniać wymagania określone w tablicy 4.
Tablica 4. Wymagania dla chudego betonu
Lp.
Właściwości
1
Wytrzymałość na ściskanie po 7 dniach, MPa
2
Wytrzymałość na ściskanie po 28 dniach, MPa
3
Nasiąkliwość, % m/m, nie więcej niż:
4
Mrozoodporność, zmniejszenie wytrzymałości, %, nie
więcej niż:
Wymagania
od 3,5 do 5,5
od 6,0 do 9,0
7
30
Badania według
PN-S-96013 [22]
PN-S-96013 [22]
PN-B-06250 [3]
PN-S-96014 [23]
2.3.4.2. Skład chudego betonu
Skład chudego betonu powinien być tak dobrany, aby zapewniał osiągnięcie właściwości określonych
w tablicy 4.
16
Zawartość cementu powinna wynosić od 5 do 7% w stosunku do kruszywa i nie powinna przekraczać
130 kg/m3.
Skład i uziarnienie kruszywa lub mieszanki kruszyw powinny być zgodne z p.2.3.
Zawartość wody powinna odpowiadać wilgotności optymalnej, określonej według normalnej próby
Proctora, zgodnie z PN-B-04481 [2] (duży cylinder, metoda II), z tolerancją +10%, -20% jej wartości.
2.3.4.3. Projektowanie chudego betonu
Projekt składu chudego betonu powinien być wykonany zgodnie z PN-S-96013 [22].
Projekt składu chudego betonu powinien zawierać:
a) wyniki badań cementu, według PN-B-04300 [1],
b) w przypadkach wątpliwych - wyniki badań wody, według PN-B-32250 [19],
c) wyniki badań kruszywa (krzywe uziarnienia oraz właściwości),
d) skład chudego betonu (zawartość kruszyw, cementu i wody),
e) wyniki badań wytrzymałości po 7 i 28 dniach, według PN-S-96013 [22],
f) wyniki badań nasiąkliwości, według PN-B-06250 [3],
g) wyniki badań mrozoodporności, według PN-S-96014 [23].
2.3.4.4. Materiały do pielęgnacji podbudowy z chudego betonu
Do pielęgnacji podbudowy z chudego betonu mogą być stosowane:
- emulsja asfaltowa wg EmA-94 [26],
- asfalt D200 i D300 wg PN-C-96170 [20],
- preparaty powłokowe wg aprobat technicznych,
- folie z tworzyw sztucznych,
- włóknina wg PN-P-01715 [21].
2.4. Grunt pochodzący z wykopu pozostawiony do jego zasypania.
3. SPRZĘT
3.1. Sprzęt do robót ziemnych.
Brak szczególnych wymagań odnośnie sprzętu.
Łopaty, wiadra, ubijak.
3.2. Sprzęt do wykonywania podbudów z chudego betonu
Wykonawca przystępujący do wykonania podbudowy z chudego betonu, powinien wykazać się
możliwością korzystania z następującego sprzętu:
wytworni stacjonarnej typu ciągłego do wytwarzania mieszanki betonowej. Wytwórnia powinna być
wyposażona w urządzenia do wagowego dozowania wszystkich składników, gwarantujące
następujące tolerancje dozowania, wyrażone w stosunku do masy poszczególnych składników:
kruszywo ± 3%, cement ± 0,5%, woda ± 2%. Inżynier może dopuścić objętościowe dozowanie wody,
stosowanie przewoźnych zbiorników na wodę, układarek albo równiarek do rozkładania mieszanki
betonowej, walców stalowych gładkich wibracyjnych lub statycznych i walców ogumionych do
zagęszczania, zagęszczarek płytowych, ubijaków mechanicznych lub małych walców wibracyjnych do
zagęszczania w miejscach trudno dostępnych.
3.3. Sprzęt do wykonania nawierzchni z kostki brukowej
Małe powierzchnie nawierzchni z kostki brukowej wykonuje się ręcznie.
Jeśli powierzchnie są duże, a kostki brukowe mają jednolity kształt i kolor, można stosować
mechaniczne urządzenia układające. Urządzenie składa się z wózka i chwytaka sterowanego
hydraulicznie, służącego do przenoszenia z palety warstwy kostek na miejsce ich ułożenia.
Urządzenie to, po skończonym układaniu kostek, można wykorzystać do wymiatania piasku
w szczeliny zamocowanymi do chwytaka szczotkami.
Do zagęszczenia nawierzchni stosuje się wibratory płytowe z osłoną z tworzywa sztucznego.
Do wyrównania podsypki z piasku można stosować mechaniczne urządzenie na rolkach.
17
4. TRANSPORT
Brak szczególnych wymagań odnośnie transportu – ręczny .
4.1. Transport kostki betonowej.
Uformowane w czasie produkcji kostki betonowe układane są warstwowo na palecie. Po uzyskaniu
wytrzymałości betonu min. 0,7 R, kostki przewożone są na stanowisko, gdzie specjalne urządzenie
pakuje je w folię i spina taśmą stalową, co gwarantuje transport samochodami w nienaruszonym
stanie.
Kostki betonowe można również przewozić samochodami na paletach transportowych producenta.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Roboty ziemne. Wykopy.
Wykopy należy wykonać jako wykopy o ścianach pionowych. Wykopy wykonywać ręcznie. Ziemię
z wykopów przewidzianą do ponownego wykorzystania (zasyp wykopów) należy składować w pobliżu
wykopu. Zagęszczenie gruntu w zasypanych wykopach powinno spełniać wymagania, dotyczące
wartości wskaźnika zagęszczenia (Is) 0,97- 1,0.
Szczegółowy zakres i rodzaj robót według kosztorysowego Przedmiaru Robót stanowiącego integralny
załącznik do niniejszej specyfikacji technicznej.
5.2. Roboty nawierzchniowe.
5.2.1. Warunki przystąpienia do robót
Podbudowa z chudego betonu nie może być wykonywana wtedy, gdy temperatura powietrza spadła
poniżej 5°C oraz wtedy, gdy podłoże jest zamarznięte i podczas opadów deszczu. Nie należy
rozpoczynać produkcji mieszanki betonowej, jeżeli prognozy meteorologiczne wskazują na możliwy
spadek temperatury poniżej 2oC w czasie najbliższych 7 dni.
5.2.2. Przygotowanie podłoża
Podłoże gruntowe pod podbudowę powinno być przygotowane zgodnie z wymaganiami określonymi
w niniejszej specyfikacji. Podbudowę z chudego betonu należy układać na wilgotnym podłożu. Paliki
lub szpilki do prawidłowego ukształtowania podbudowy powinny być wcześniej przygotowane,
odpowiednio zamocowane i utrzymywane w czasie robot przez Wykonawcę. Jeżeli warstwa chudego
betonu ma być układana w prowadnicach, to po wytyczeniu podbudowy należy ustawić na podłożu
prowadnice w taki sposób, aby wyznaczały one ściśle linie krawędzi podbudowy według dokumentacji
projektowej. Wysokość prowadnic powinna odpowiadać grubości warstwy mieszanki betonowej
w stanie niezagęszczonym. Prowadnice powinny być ustawione stabilnie, w sposób wykluczający ich
przesuwanie się pod wpływem oddziaływania maszyn użytych do wykonania warstwy podbudowy.
5.2.3. Wytwarzanie mieszanki betonowej
Mieszankę chudego betonu o ściśle określonym uziarnieniu, zawartości cementu i wilgotności
optymalnej należy wytwarzać w mieszarkach stacjonarnych, gwarantujących otrzymanie jednorodnej
mieszanki. Mieszanka po wyprodukowaniu powinna być od razu transportowana na miejsce
wbudowania, w sposób zabezpieczony przed segregacją i nadmiernym wysychaniem.
5.2.4. Wbudowywanie i zagęszczanie mieszanki betonowej
Przy układaniu mieszanki betonowej za pomocą równiarek konieczne jest stosowanie prowadnic.
Wbudowanie za pomocą równiarek bez stosowania prowadnic, może odbywać się tylko
w wyjątkowych wypadkach, określonych w ST, za zgodą Inżyniera.
Podbudowę z chudego betonu wykonuje się w jednej warstwie o grubości 20 cm, po zagęszczeniu.
Natychmiast po rozłożeniu i wyprofilowaniu mieszanki należy rozpocząć jej zagęszczanie.
Zagęszczanie podbudów o przekroju daszkowym powinno rozpocząć się od krawędzi i przesuwać się
pasami podłużnymi, częściowo nakładającymi się w stronę osi jezdni. Zagęszczanie podbudów
o jednostronnym spadku poprzecznym powinno rozpocząć się od niżej położonej krawędzi
i przesuwać się pasami podłużnymi, częściowo nakładającymi się, w stronę wyżej położonej krawędzi
podbudowy. Pojawiające się w czasie wałowania zaniżenia, ubytki, rozwarstwienia i podobne wady,
powinny być natychmiast naprawione przez zerwanie warstwy w miejscach wadliwie wykonanych na
pełną głębokość i wbudowanie nowej mieszanki albo przez ścięcie nadmiaru, wyrównanie
18
i zagęszczenie. Powierzchnia zagęszczonej warstwy powinna mieć prawidłowy przekrój poprzeczny
i jednolity wygląd.
Zagęszczanie należy kontynuować do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie mniejszego niż 1,00
określonego według normalnej metody Proctora (PN-B-04481 [2], cylinder typu dużego, II-ga metoda
oznaczania). Zagęszczenie powinno być zakończone przed rozpoczęciem czasu wiązania cementu.
Wilgotność mieszanki betonowej podczas zagęszczania powinna być równa wilgotności optymalnej
z tolerancją + 10% i - 20% jej wartości.
5.2.5. Spoiny robocze
Wykonawca powinien tak organizować roboty, aby w miarę możliwości unikać podłużnych spoin
roboczych, poprzez wykonanie podbudowy na całą szerokość równocześnie.
W przeciwnym razie, przy podbudowie wykonywanej w prowadnicach, przed wykonaniem kolejnego
pasa podbudowy, należy pionową krawędź wykonanego pasa zwilżyć wodą. Przy podbudowie
wykonanej bez prowadnic w ułożonej i zagęszczonej mieszance, należy wcześniej obciąć pionową
krawędź. Po zwilżeniu jej wodą należy wbudować kolejny pas podbudowy. W podobny sposób należy
wykonać poprzeczną spoinę roboczą na połączeniu działek roboczych. Od obcięcia pionowej krawędzi
we wcześniej wykonanej mieszance można odstąpić wtedy, gdy czas pomiędzy zakończeniem
zagęszczania jednego pasa, a rozpoczęciem wbudowania sąsiedniego pasa podbudowy, nie
przekracza 60 minut.
5.2.6. Nacinanie szczelin
Zaleca się w przypadku układania na podbudowie z chudego betonu nawierzchni bitumicznej
wykonanie szczelin pozornych, w początkowej fazie twardnienia podbudowy, na głębokość około 35%
jej grubości. W przypadku przekroczenia górnej granicy siedmiodniowej wytrzymałości (wg tablicy 4)
i spodziewanego przekroczenia dwudziestoośmiodniowej wytrzymałości chudego betonu, wycięcie
szczelin pozornych jest konieczne.
Szerokość naciętych szczelin pozornych powinna wynosić od 3 do 5 mm. Szczeliny te należy wyciąć
tak, aby cała powierzchnia podbudowy była podzielona na kwadratowe lub prostokątne płyty.
Stosunek długości płyt do ich szerokości powinien być nie większy niŜ od 1,5 do 1,0.
5.2.7. Pielęgnacja podbudowy
Podbudowa z chudego betonu powinna być natychmiast po zagęszczeniu poddana pielęgnacji.
Pielęgnacja powinna być przeprowadzona według jednego z następujących sposobów:
a) skropienie warstwy emulsją asfaltową, albo asfaltem D200 lub D300 w ilości od 0,5 do 1,0 kg/m2,
b) skropienie preparatami powłokowymi posiadającymi aprobatę techniczną, w ilościach ustalonych
w ST, po uprzednim zaakceptowaniu ich użycia przez Inżyniera,
c) utrzymanie w stanie wilgotnym poprzez kilkakrotne skrapianie wodą, co najmniej 7 dni,
d) przykrycie na okres 7 dni nieprzepuszczalną folią z tworzywa sztucznego, ułożoną na zakład co
najmniej 30 cm i zabezpieczoną przed zerwaniem z powierzchni podbudowy przez wiatr,
e) przykrycie warstwą piasku lub grubej włókniny i utrzymanie jej w stanie wilgotnym przez co najmniej
7 dni.
Inne sposoby pielęgnacji, zaproponowane przez Wykonawcę i inne materiały mogą być zastosowane
po uzyskaniu akceptacji Inżyniera.
Nie należy dopuszczać żadnego ruchu pojazdów i maszyn po podbudowie w okresie 7 dni pielęgnacji,
a po tym czasie ewentualny ruch budowlany może odbywać się wyłącznie za zgodą Inżyniera.
5.2.8. Utrzymanie podbudowy
Podbudowa po wykonaniu, a przed ułożeniem następnej warstwy, powinna być chroniona przed
uszkodzeniami. Jeżeli Wykonawca będzie wykorzystywał, za zgodą Inżyniera, gotową podbudowę do
ruchu budowlanego, to powinien naprawić wszelkie uszkodzenia podbudowy, spowodowane przez ten
ruch, na własny koszt. Wykonawca jest zobowiązany do przeprowadzenia bieżących napraw
podbudowy, uszkodzonej wskutek oddziaływania czynników atmosferycznych, takich jak opady
deszczu, śniegu i mróz. Wykonawca jest zobowiązany wstrzymać ruch budowlany po okresie
intensywnych opadów deszczu, jeżeli wystąpi możliwość uszkodzenia podbudowy.
Podbudowa z chudego betonu musi być przed zimą przykryta co najmniej jedną warstwą mieszanki
mineralno asfaltowej.
19
5.2.9. Obramowanie nawierzchni
Do obramowania nawierzchni z betonowych kostek brukowych można stosować krawężniki uliczne
betonowe wg BN-80/6775-03/04 [6] lub inne typy krawężników zgodne z dokumentacją projektową lub
zaakceptowane przez Inżyniera.
5.2.10. Podsypka
Na podsypkę cementowo - piaskową i piaskową należy stosować piasek gruby, odpowiadający
wymaganiom PN-B- 06712 [3].
Podsypkę cementowo – piaskową 1:4 stanowi mieszanka cementu (1 część) i piasku (4 części).
Należy ją przygotować w mieszarkach mechanicznych.
Grubość podsypki po zagęszczeniu powinna zawierać się w granicach od 3 do 5 cm. Podsypka
powinna być zwilżona wodą, zagęszczona i wyprofilowana.
5.2.11. Układanie nawierzchni z betonowych kostek brukowych
Z uwagi na różnorodność kształtów i kolorów produkowanych kostek, możliwe jest ułożenie
dowolnego wzoru - wcześniej ustalonego w dokumentacji projektowej i zaakceptowanego przez
Inżyniera. Kostkę układa się na podsypce cementowo - piaskowej 1:4 (drogi ,place) lub piaskowej
(chodniki) w taki sposób, aby szczeliny między kostkami wynosiły od 2 do 3 mm. Kostkę należy
układać ok. 1,5 cm wyżej od projektowanej niwelety nawierzchni, gdyż w czasie wibrowania (ubijania)
podsypka ulega zagęszczeniu. Po ułożeniu kostki, szczeliny należy wypełnić piaskiem, a następnie
zamieść powierzchnię ułożonych kostek przy użyciu szczotek ręcznych lub mechanicznych
i przystąpić do ubijania nawierzchni.
Do ubijania ułożonej nawierzchni z kostek brukowych stosuje się wibratory płytowe z osłoną
z tworzywa sztucznego dla ochrony kostek przed uszkodzeniem i zabrudzeniem. Wibrowanie należy
prowadzić od krawędzi powierzchni ubijanej w kierunku środka i jednocześnie w kierunku
poprzecznym kształtek. Do zagęszczania nawierzchni z betonowych kostek brukowych nie wolno
używać walca. Po ubiciu nawierzchni należy uzupełnić szczeliny piaskiem i zamieść nawierzchnię.
Nawierzchnia z wypełnieniem spoin piaskiem nie wymaga pielęgnacji - może być zaraz oddana do
ruchu.
6. KONTROLA JAKOŚCI
6.1. Roboty ziemne.
W czasie kontroli szczególną uwagę należy zwrócić na:
a) sprawdzenie obszaru i głębokości wykopu,
b) zapewnienie stateczności ścian wykopów,
c) zagęszczenie zasypanego wykopu.
Kontroli jakości dokonuje Inspektor na podstawie :
- dokumentacji technicznej,
- protokółów wykonanych robot,
- oględzin w naturze.
6.2. Badania przed przystąpieniem do robot nawierzchniowych
Przed przystąpieniem do robot Wykonawca powinien wykonać badania cementu oraz kruszyw
przeznaczonych do wykonania robot i przedstawić wyniki tych badań Inżynierowi w celu akceptacji.
Badania te powinny obejmować wszystkie właściwości kruszywa i cementu określone w niniejszych
specyfikacjach.
6.3. Badania w czasie robót
6.3.1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów w czasie wykonywania podbudowy z chudego betonu
podano w tablicy 5.
20
Tablica 5. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów przy wykonywaniu podbudowy z chudego
betonu
Lp.
Wyszczególnienie badań
Częstotliwość badań
Minimalne ilości badań na
Maksymalna powierzchnia
dziennej działce roboczej
podbudowy na jedno
badanie
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
Wilgotność mieszanki betonowej
Zagęszczenie mieszanki betonowej
Uziarnienie mieszanki kruszywa
Grubość podbudowy
Badanie właściwości kruszywa wg
tabl. 3 pkt 2.3
Wytrzymałość na ściskanie
po 7 dniach
po 28 dniach
Badanie cementu
Badanie wody
Nasiąkliwość
Mrozoodporność
2
600 m2
Dla każdej partii kruszywa i przy każdej zmianie kruszywa
3 próbki
3 próbki
400 m2
dla każdej partii
dla każdego wątpliwego źródła
w przypadkach wątpliwych i na zlecenie Inżyniera
6.3.2. Wilgotność mieszanki
Wilgotność mieszanki betonowej powinna być równa wilgotności optymalnej, określonej w projekcie
składu tej mieszanki z tolerancją + 10%, - 20% jej wartości.
6.3.3. Zagęszczenie podbudowy z chudego betonu
Mieszanka betonowa powinna być zagęszczana do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie
mniejszego niż 1,00, przy oznaczaniu zgodnie z normalną próbą Proctora, według PN-B-04481 [2]
(metoda II).
6.3.4. Uziarnienie mieszanki kruszywa
Próbki do badań należy pobierać z wytworni po wymieszaniu kruszyw, a przed podaniem cementu.
Badanie należy wykonać zgodnie z normą PN-B-06714-15 [6]. Krzywa uziarnienia kruszywa powinna
być zgodna z wymaganiami podanymi w tablicy 2.
6.3.5. Grubość warstwy podbudowy
Grubość warstwy należy mierzyć bezpośrednio po jej zagęszczeniu. Grubość warstwy nie może różnić
się od grubości projektowanej o więcej niż ± 1 cm.
6.3.6. Badania kruszywa
Właściwości kruszywa należy badać przy każdej zmianie rodzaju kruszywa i dla każdej partii.
Właściwości kruszywa powinny być zgodne z wymaganiami podanymi w tablicy 3 .
6.3.7. Wytrzymałość na ściskanie
Wytrzymałość na ściskanie określa się na próbkach walcowych o średnicy i wysokości 16,0 cm. Próbki
do badań należy pobierać z miejsc wybranych losowo, w świeżo rozłożonej warstwie. Próbki w ilości
6 sztuk należy formować i przechowywać zgodnie z normą PN-S-96013 [22]. Trzy próbki należy badać
po 7 dniach i trzy po 28 dniach przechowywania. Wyniki wytrzymałości na ściskanie powinny być
zgodne z wymaganiami podanymi w tablicy 4.
6.3.8. Badania cementu
Dla każdej dostawy cementu Wykonawca powinien określić właściwości podane w tablicy 1.
6.3.9. Badanie wody
W przypadkach wątpliwych należy przeprowadzić badania wody według PN-B-32250 [19].
6.3.10. Nasiąkliwość i mrozoodporność chudego betonu
Nasiąkliwość i mrozoodporność określa się po 28 dniach dojrzewania betonu, zgodnie z normą
PN-B-06250 [3].
Wyniki badań powinny być zgodne z wymaganiami podanymi w tablicy 4.
21
6.4. Wymagania dotyczące cech geometrycznych podbudowy z chudego betonu
6.4.1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów podaje tablica 6.
Tablica 6. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów wykonanej podbudowy z chudego betonu
Lp.
Wyszczególnienie badań i pomiarów
Minimalna częstotliwość
Badań i pomiarów
1
Szerokość podbudowy
10 razy na 1 km
2
Równość podłużna
w sposób ciągły planografem albo co 20 m łatą na
każdym pasie ruchu
3
Równość poprzeczna
10 razy na 1 km
4
Spadki poprzeczne*)
10 razy na 1 km
5
Rzędne wysokościowe
Dla autostrad i dróg ekspresowych co
6
Ukształtowanie osi w planie*)
25 m, dla pozostałych dróg co 100 m
7
Grubość podbudowy
w 3 punktach, lecz nie rzadziej niż raz na 2000 m2
*) Dodatkowe pomiary spadków poprzecznych i ukształtowanie osi w planie należy wykonać
w punktach głównych luków poziomych.
6.4.2. Szerokość podbudowy
Szerokość podbudowy nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej niż +10 cm, -5 cm.
Na jezdniach bez krawężników szerokość podbudowy powinna być większa od szerokości warstwy
wyżej leżącej o co najmniej 25 cm lub o wartość wskazaną w dokumentacji projektowej.
6.4.3. Równość podbudowy
Nierówności podłużne podbudowy należy mierzyć 4-metrową łatą lub planografem, zgodnie z normą
BN- 68/8931-04 [25].
Nierówności poprzeczne podbudowy należy mierzyć 4-metrową łatą.
Nierówności podbudowy nie mogą przekraczać: - 9 mm dla podbudowy zasadniczej.
6.4.4. Spadki poprzeczne podbudowy
Spadki poprzeczne podbudowy na prostych i łukach powinny być zgodne z dokumentacją projektową
z tolerancją ± 0,5 %.
6.4.5. Rzędne wysokościowe podbudowy
Różnice pomiędzy rzędnymi wysokościowymi podbudowy i rzędnymi projektowanymi nie powinny
przekraczać + 1 cm, -2 cm.
6.4.6. Ukształtowanie osi w planie
Oś podbudowy w planie nie może być przesunięta w stosunku do osi projektowanej o więcej niż ± 5
cm dla placów i dróg.
6.4.7. Grubość podbudowy
Grubość podbudowy nie może różnić się od grubości projektowanej o więcej niż:
- dla podbudowy zasadniczej ± 1 cm.
6.5. Badania przed przystąpieniem do robót
Przed przystąpieniem do robot, Wykonawca powinien sprawdzić, czy producent kostek brukowych
posiada atest wyrobu.
Niezależnie od posiadanego atestu, Wykonawca powinien żądać od producenta wyników bieżących
badań wyrobu na ściskanie. Zaleca się, aby do badania wytrzymałości na ściskanie pobierać 6 próbek
(kostek) dziennie (przy produkcji dziennej ok. 600 m2 powierzchni kostek ułożonych w nawierzchni).
Poza tym, przed przystąpieniem do robot Wykonawca sprawdza wyrób w zakresie wymagań
podanych w niniejszej ST.
6.6. Badania w czasie robót
6.6.1. Sprawdzenie podłoża i podbudowy
Sprawdzenie podłoża i podbudowy polega na stwierdzeniu ich zgodności z dokumentacją projektową
i odpowiednimi ST.
22
6.6.2. Sprawdzenie podsypki
Sprawdzenie podsypki w zakresie grubości i wymaganych spadków poprzecznych i podłużnych
polega na stwierdzeniu zgodności z dokumentacją projektową oraz pkt 5.5 niniejszej ST.
6.6.3. Sprawdzenie wykonania nawierzchni
Sprawdzenie prawidłowości wykonania nawierzchni z betonowych kostek brukowych polega na
stwierdzeniu
zgodności wykonania z dokumentacją projektową oraz wymaganiami wg niniejszej ST:
- pomierzenie szerokości spoin,
- sprawdzenie prawidłowości ubijania (wibrowania),
- sprawdzenie prawidłowości wypełnienia spoin,
- sprawdzenie, czy przyjęty deseń (wzór) i kolor nawierzchni jest zachowany.
6.7. Sprawdzenie cech geometrycznych nawierzchni
6.7.1. Nierówności podłużne
Nierówności podłużne nawierzchni mierzone łatą lub planografem zgodnie z normą BN-68/8931-04 [8]
nie powinny przekraczać 0,8 cm.
6.7.2. Spadki poprzeczne
Spadki poprzeczne nawierzchni powinny być zgodne z dokumentacją projektową z tolerancją ± 0,5%.
6.7.3. Niweleta nawierzchni
Różnice pomiędzy rzędnymi wykonanej nawierzchni i rzędnymi projektowanymi nie powinny
przekraczać ± 1 cm.
6.7.4. Szerokość nawierzchni
Szerokość nawierzchni nie może różnić się od szerokości projektowanej o więcej niŜ ± 5 cm.
6.7.5. Grubość podsypki
Dopuszczalne odchyłki od projektowanej grubości podsypki nie powinny przekraczać ± 1,0 cm.
6.8. Częstotliwość pomiarów
Częstotliwość pomiarów dla cech geometrycznych nawierzchni z kostki brukowej powinna być
dostosowana do powierzchni wykonanych robót.
Zaleca się, aby pomiary cech geometrycznych przeprowadzone nie rzadziej niż 2 razy na 100 m2
nawierzchni i w punktach charakterystycznych dla niwelety lub przekroju poprzecznego oraz wszędzie
tam, gdzie poleci Inżynier.
7. JEDNOSTKA OBMIARU
(m3) wykopu, jego zasypanie i roboty pomocnicze, m2 (metr kwadratowy) wykonanej nawierzchni
z betonowej kostki brukowej.
8. ODBIOR ROBÓT
Roboty odbiera Inspektor na podstawie zapisów w księdze obmiarów oraz dokumentacji technicznej
i odbiorów częściowych, ze sprawdzeniem koordynacji robót.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Podstawę i system płatności określać będzie umowa zawarta między Zamawiającym a Wykonawcą.
Zaleca się formę rozliczenia ryczałtowego.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
PN-68/B-06250 Roboty ziemne budowlane, wymagania w zakresie wykonania i badania przy odbiorze
PN-B-04111 Materiały kamienne. Oznaczenie ścieralności na tarczy Boehmego
PN-B-06250 Beton zwykły
PN-B-06712 Kruszywa mineralne do betonu zwykłego
PN-B-19701 Cement. Cement powszechnego użytku. Skład, wymagania i ocena zgodności
PN-B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw
23
BN-80/6775-03/04 Prefabrykaty budowlane z betonu. Elementy nawierzchni dróg, ulic, parkingów
i torowisk tramwajowych. Krawężniki i obrzeża
PN-B-04300 Cement. Metody badań. Oznaczanie cech fizycznych
PN-B-04481 Grunty budowlane. Badania laboratoryjne
PN-B-06250 Beton zwykły
PN-B-06714-12 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń obcych
PN-B-06714-13 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości pyłów mineralnych
PN-B-06714-15 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie składu ziarnowego
PN-B-06714-16 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie kształtu ziaren
PN-B-06714-18 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie nasiąkliwości
PN-B-06714-19 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie mrozoodporności metodą bezpośrednią
PN-B-06714-26 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń organicznych
PN-B-06714-28 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości siarki metodą bromową
PN-B-06714-37 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie rozpadu krzemianowego
PN-B-06714-39 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie rozpadu żelazawego
PN-B-11111 Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych; żwir i mieszanka
PN-B-11112 Kruszywa mineralne. Kruszywa łamane do nawierzchni drogowych
PN-B-11113 Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych; piasek
PN-B-23004 Kruszywa mineralne. Kruszywa sztuczne. Kruszywa z żużla wielkopiecowego
kawałkowego
PN-B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw.
Instrukcje i certyfikaty producenta
24
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA
SST.1.2. STAL ZBROJENIOWA. ROBOTY ZBROJARSKIE.
1. WYMAGANIA OGÓLNE
1.1. Przedmiot
Przedmiotem specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robot zbrojarskich
oraz wymagania dotyczące cech i jakości stali zbrojeniowej. Szczegółowa Specyfikacja techniczna
(SST) jest dokumentem pomocniczym przy realizacji i odbiorze robót.
1.2. Zakres robót
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji technicznej dotyczą sposobu prowadzenia robót
zbrojarskich oraz wymagań jakie powinna spełniać stal zbrojeniowa.
Szczegółowy zakres robót według kosztorysowego Przedmiaru Robót stanowiącego integralny
załącznik do niniejszej specyfikacji technicznej.
Niniejsza specyfikacja opracowana została dla następujących klas robót według słownika CPV :
- kl.45.21. kod CPV 45223210-1 „Roboty konstrukcyjne z wykorzystaniem stali”
- kl.45.25. kod CPV 45262310-7 „Zbrojenie”.
2. MATERIAŁY
2.1. Stal zbrojeniowa
Pręty stalowe do zbrojenia betonu winny być zgodne z wymaganiami PN-H-93220:2006, PN-82/H93215 i PN- 91/S-10042.
Stal zbrojeniowa dostarczana na budowę powinna mieć atest hutniczy.
2.1.1. Asortyment stali
Do zbrojenia betonu prętami wiotkimi należy stosować następujące klasy i gatunki stali oraz średnice
prętów : stal A-III(34GS), A-IIIN (RB500) oraz A-0 (St0S-b), średnice od 6÷ 20 mm.
3. SPRZĘT
Prace zbrojarskie wykonane specjalistycznymi urządzeniami stanowiącymi wyposażenie zbrojarni
(giętarki, noże mechaniczne, prostowarki, wciągarki, młotki, itp.).
Sprzęt używany do wykonania zbrojenia musi być zaakceptowany przez Inżyniera.
4. TRANSPORT
Załadunek, transport, rozładunek i składowanie materiałów do wykonania zbrojenia powinny odbywać
się tak aby zachować ich dobry stan techniczny, a przede wszystkim tak, aby zapewnić
nieodkształcalność elementów stalowych.
Materiały należy ułożyć równomiernie na całej powierzchni ładunkowej, obok siebie i zabezpieczyć
przed możliwością przesuwania się podczas transportu.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Wymagania ogólne
Wymagania ogólne w stosunku do prowadzonych robot zgodnie z SST.1.0. Wymagania ogólne.
5.2. Przygotowanie zbrojenia.
5.2.1. Czyszczenie prętów
W przypadku skorodowania prętów zbrojenia lub ich zanieczyszczenia w stopniu przekraczającym
wymagania punktu 5.3.1. należy przeprowadzić ich czyszczenie. Rozumie się, że zanieczyszczenia
powstały w okresie od przyjęcia stali na budowie do jej wbudowania.
Pręty zatłuszczone lub zabrudzone farbami należy czyścić preparatami rozpuszczającymi tłuszcz.
25
Stal narażona na choćby chwilowe działanie słonej wody należy zmyć wodą słodką.
Stal pokrytą łuszczącą się rdzą i zabłoconą oczyszcza się szczotkami drucianymi ręcznie lub
mechanicznie lub też przez piaskowanie. Po oczyszczeniu należy sprawdzić wymiary przekroju
poprzecznego prętów.
Stal tylko zabłoconą można zmyć strumieniem wody.
Pręty oblodzone odmraża się strumieniem ciepłej wody.
Możliwe są również inne sposoby czyszczenia stali zbrojeniowej akceptowane przez Inżyniera.
5.2.2. Prostowanie prętów
Dopuszczalna wielkość miejscowego wykrzywienia pręta od linii prostej nie powinna przekraczać
4 mm. Dopuszcza się prostowanie prętów za pomocą kluczy, młotków, prostowarek i wciągarek.
5.2.3.Cięcie prętów zbrojeniowych
Cięcie prętów należy wykonywać przy maksymalnym wykorzystaniu materiału. Wskazane jest
sporządzenie w tym celu planu cięcia. Pręty ucina się z dokładnością do 1.0 cm. Cięcia przeprowadza
się przy użyciu mechanicznych noży. Należy ucinać pręty krótsze od długości podanej w projekcie
o wydłużenie zależne od wielkości i ilości odgięć.
Wydłużenia prętów (cm) powstające podczas ich odginania o dany kąt podaje poniższa tabela.
Tabelka 1- Wydłużenia prętów ( cm) powstające podczas ich odginania o dany kąt
Średnica pręta [mm]
Kąt odgięcia
45
90
135
8
1,0
1,0
10
0,5
1,0
1,0
12
0,5
1,0
1,0
14
0,5
1,5
1,5
16
0,5
1,5
1,5
20
1,0
1,5
2,0
22
1,0
2,0
3,0
25
1,5
2,5
3,5
30
2,5
3,5
5,0
32
3,0
4,0
6,0
180
1,0
1,5
1,5
2,0
2,5
3,0
4,0
4,5
6,0
7,0
5.2.4. Odgięcia prętów i haki
Minimalne średnice trzpieni do używanych przy wykonywaniu haków zbrojenia podaje tabela nr 1
(PN-91/S- 10042).
Tabela 2. Minimalne średnice trzpieni używanych przy wykonywaniu haków zbrojenia
Średnica pręta zaginanego mm
Stal żebrowana
Rak<400 MPa
400 < Rak < 500 Mpa
Rak > 500 MPa
D < 10
d0 = 3d
d0 = 4d
d0 = 4d
10 < d < 20
d0 = 4d
d0 = 5d
d0 = 5d
20 < d < 28
d0 = 6d
d0 = 7d
d0 = 8d
D > 28
d0 = 8d
d - oznacza średnicę pręta
Minimalna odległość od krzywizny pręta do miejsca gdzie można na nim położyć spoinę wynosi 10 d.
Na zimno, na budowie można wykonywać odgięcia prętów średnicy d < 12 mm. Pręty o średnicy
d > 12 mm powinny być odginane z kontrolowanym podgrzewaniem.
Wewnętrzna średnica odgięcia prętów zbrojenia głównego, poza odgięciem w obrębie haka, powinna
być nie mniejsza niż :
5d dla stali klasy A-0 i A-I
10d dla stali klasy A - III
W miejscach zagięć i załamań elementów konstrukcji w których zagięcia ulegają jednocześnie
wszystkie pręty zbrojenia rozciąganego należy stosować średnicę zagięcia równą co najmniej 20d.
26
Wewnętrzna średnica odgięcia strzemion i prętów montażowych powinna spełniać warunki podane dla
haków. Należy zwrócić uwagę przy odbiorze haków (odgięć) prętów na ich zewnętrzną stronę.
Niedopuszczalne są tam pęknięcia powstałe podczas wyginania.
5.3. Montaż zbrojenia
5.3.1. Wymagania ogólne
Wymaga się następującej klasy stali : A-0, A – III i A - IIIN, (PN-91/S-10041, PN-90/B-03200,
PN-77/B-06200), dla zbrojenia betonu.
Układ zbrojenia w konstrukcji musi umożliwić jego dokładne otoczenie przez jednorodny beton.
Po ułożeniu zbrojenia w deskowaniu, rozmieszczenie prętów względem siebie i względem deskowania
nie może ulec zmianie.
W konstrukcję można wbudować stal pokrytą co najwyżej nalotem nie łuszczącej się rdzy. Nie można
wbudowywać stali zatłuszczonej smarami lub innymi środkami chemicznymi, zabrudzonej farbami,
zabłoconej i oblodzonej stali która była wystawiona na działanie słonej wody. Stan powierzchni
wkładek zbrojeniowych ma być zadowalający bezpośrednio przed betonowaniem. Możliwe jest
wykonanie zbrojenia z prętów o innej średnicy niż przewidziane w projekcie oraz zastosowanie innego
gatunku stali ; zmiany te wymagają zgody pisemnej Inżyniera. Beton jest zbrojony prętami
żebrowanymi o średnicy nie większej niż 32 mm. Końcówki drutów wiązałkowych muszą być odgięte
do środka betonowanego elementu. Minimalna grubość otuliny zewnętrznej w świetle prętów
i powierzchni przekroju elementu żelbetowego powinna wynosić co najmniej:
Cmin>0 jeżeli dg<32 mm
Cmin>O+5 jeżeli dg>32 mm .
Przed betonowaniem zbrojenie powinno być odebrane przez Inżyniera i odbiór wpisany do dziennika
budowy. Układanie zbrojenia bezpośrednio na deskowaniu i podnoszenie na odpowiednią wysokość
w trakcie betonowania jest niedopuszczalne. Niedopuszczalne jest chodzenie i transportowanie
materiałów po wykonanym szkielecie zbrojeniowym.
5.3.2. Montowanie zbrojenia
5.3.2.1. Łączenie prętów za pomocą spawania
Dopuszcza się następujące rodzaje spawanych połączeń prętów:
• czołowe, elektryczne, oporowe,
• nakładkowe spoiny dwustronne - łukiem elektrycznym,
• nakładkowe spoiny jednostronne - łukiem elektrycznym,
• zakładkowe spoiny jednostronne - łukiem elektrycznym,
• zakładkowe spoiny dwustronne - łukiem elektrycznym,
5.3.2.2. Łączenie pojedynczych prętów na zakład bez spawania
Dopuszcza się łączenie na zakład bez spawania (wiązanie drutem) prętów prostych.
5.3.2.3. Skrzyżowania prętów
Skrzyżowania prętów należy wiązać drutem wiązałkowym, zgrzewać lub łączyć tzw. słupkami
dystansowymi. Drut wiązałkowy, wyżarzony, o średnicy 1 mm używa się do łączenia prętów o średnicy
do 12 mm. Przy średnicach większych należy stosować drut o średnicy 1.5 mm.
W szkieletach zbrojenia belek i slupów należy łączyć wszystkie skrzyżowania prętów narożnych ze
strzemionami.
6. KONTROLA JAKOŚCI
Dopuszczalne tolerancje wymiarów w zakresie cięcia, gięcia i rozmieszczenia zbrojenia podaje tabela
nr 3.
Niezależnie od tolerancji podanych w tabeli obowiązują następujące wytyczne:
-Dopuszczalne odchylenie strzemion od linii prostopadłej do zbrojenia głównego nie powinno
przekraczać 3%.
-Różnica w wymiarach oczek siatki nie powinna przekraczać 3mm.
-Dopuszczalna różnica w wykonaniu siatki na jej długości nie powinna przekraczać 25 mm, liczba
uszkodzonych skrzyżowań w dostarczonych na budowę siatkach nie powinna przekraczać 20%
w stosunku do wszystkich skrzyżowań w siatce. Liczba uszkodzonych skrzyżowań na jednym pręcie
27
nie może przekraczać 25% ogólnej ich liczby na tym pręcie, różnice w rozstawie między prętami
głównymi w siatce nie powinny przekraczać 5 cm.
-Różnice w rozstawie strzemion nie powinny przekraczać 2 cm.
Tabela 3. Dopuszczalne tolerancje wymiarów w zakresie cięcia, gięcia i rozmieszczania zbrojenia
Parametr
Zakresy tolerancji
Dopuszczalna odchyłka
Cięcia prętów
dla L < 6.0 m
20 mm
(L – długość pręta wg projektu)
dla L > 6.0 m
30 mm
Odgięcia (odchylenia w stosunku do położenia
dla L < 0.5 m
10 mm
określonego w projekcie)
dla 0.5 m < L < 1.5 m
15 mm
dla L > 1.5 m
20 mm
Usytuowanie prętów otulenie (zmniejszenie
< 5 mm
wymiaru w stosunku do wymagań projektu)
odchylenie plusowe (h – jest całkowitą
grubością elementu)
odstępy pomiędzy sąsiednimi równoległymi
prętami (a – jest odległością projektowaną
pomiędzy powierzchniami przyległych prętów)
odchylenia w relacji do grubości lub szerokości
w każdym punkcie zbrojenia (b – oznacza
całkowitą grubość lub szerokość elementu)
dla h < 0.5 m
dla 0.5 m < h < 1.5 m
dla h > 1.5 m
a < 0.05 m
a < 0.20 m
a < 0.40 m
a > 0.40 m
b < 0.25 m.
b < 0.50 m.
b < 1.5 m.
b > 1.5 m
10 mm
15 mm
20 mm
5 mm
10 mm
20 mm
30 mm
10 mm
15 mm
20 mm
30 mm
7. JEDNOSTKA OBMIARU
Jednostką obmiarową jest tona (t) stali konstrukcyjnej.
8. ODBIOR ROBÓT
Inspektor na podstawie zapisów w książce obmiarów i dzienniku budowy.
a). Przejęcie robot zbrojarskich
b). Świadectwo Wykonania.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Podstawę i system płatności określać będzie umowa zawarta między Zamawiającym a Wykonawcą.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy
PN-86/H-84018 Stal niskostopowa o podwyższonej wytrzymałości
PN-89/H-84023/01. Stal określonego stosowania. Stal do zbrojenia betonu. Gatunki.
PN-82/H-93215. Walcówka pręty stalowe do zbrojenia betonu
PN-84/H-9300 Walcówka pręty i kształtowniki walcowane na gorąco ze stali węglowych zwykłej
jakości i niskostopowych o podwyższonej wytrzymałości. Wymagania i badania.
PN-80.H-04310. Próba statyczna rozciągania metali.
PN-78/H-04408. Technologiczna próba zginania.
PN-90/B-03200 Konstrukcje stalowe. Obliczenia statyczne i projektowanie.
PN-77/B-06200 Konstrukcje stalowe budowlane. Wymagania i badania.
10.2. Inne dokumenty
[1] Aprobata Techniczna do stosowania w budownictwie nr 83591. Stal zbrojeniowa Żebrowana
gatunku 10425.0/10425.9, importowana z CiSFR. IBDiM Warszawa 1992.
[2] Aprobata Techniczna do stosowania w budownictwie nr 83891. Stal zbrojeniowa gatunku 18G2
i 34GS o Użebrowaniu według normy DIN488. ITB. Warszawa 1992.
28
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA
SST.1.3. BETON KONSTRUKCYJNY. ROBOTY BETONIARSKIE.
1. WYMAGANIA OGÓLNE
1.1. Przedmiot
Przedmiotem specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót
betoniarskich oraz wymagania dotyczące właściwości betonu konstrukcyjnego. Specyfikacja
techniczna (SST) jest dokumentem pomocniczym przy realizacji i odbiorze robót.
1.2. Zakres robót
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji technicznej dotyczą technologii produkcji betonu
i betonowania konstrukcji.
Szczegółowy zakres robót według kosztorysowego Przedmiaru Robót stanowiącego integralny
załącznik do niniejszej specyfikacji technicznej.
Niniejsza specyfikacja opracowana została dla następujących klas robot według słownika CPV :
- klasa 45.21. kod CPV 45223500-1 – konstrukcje z betonu zbrojonego
- klasa 45.25. kod CPV 45262311-4 – betonowanie konstrukcji.
2. MATERIAŁY
2.1. Cement
Cement jest najważniejszym składnikiem betonu i powinien posiadać następujące właściwości:
• wysoką wytrzymałość,
• mały skurcz, szczególnie w okresie początkowym,
• wydzielanie małej ilości ciepła przy wiązaniu.
Celem otrzymania betonu w dużym stopniu nieprzepuszczalnego i trwałego, a więc odpornego na
działanie agresywnego środowiska, należy stosować wyłącznie cement portlandzki (bez dodatków),
o podwyższonej odporności na wpływy chemiczne.
Do betonu klasy B20 zaleca się cement marki 25 oraz 32,5 . Wymaga się, aby cementy te
charakteryzowały się
następującym składem:
• zawartość krzemianu trójwapniowego (alitu) C3S 50-60 %,
• zawartość glinianu trójwapniowego C3A, możliwie niska, do 7 %,
• zawartość alkaliów do 0.6 %, a przy stosowaniu kruszywa niereaktywnego do 0.9 %.
Ponadto zaleca się, aby zawartość C4AF+2*C3A < 20 %. Cement pochodzący z każdej dostawy musi
spełniać wymagania zawarte w PN-88/B-3000. Nie dopuszcza się występowania w cemencie grudek
nie dających się rozgnieść w palcach. Wykonawca powinien dokonywać kontroli cementu przed
użyciem go do wykonania mieszanki betonowej, nawet bez oczekiwania na zlecenie nadzoru
inwestorskiego, w urzędowym laboratorium do badań materiałowych i przekazywać Inżynierowi, kopie
wszystkich świadectw tych prób, dokonując jednocześnie odpowiednich zapisów w Dzienniku Budowy.
Obowiązkiem Inżyniera jest żądanie powtórzenia badań tej samej partii cementu, jeśli istnieje
podejrzenie obniżenia jakości cementu spowodowane jakąkolwiek przyczyną.
Kontrola cementu winna obejmować:
• oznaczenie czasu wiązania wg PN-88/B-04300,
• oznaczenie zmiany objętości wg PN-88/B-04300,
• sprawdzenie zawartości grudek (zbryleń) cementu nie dających się rozgnieść w palcach i nie
rozpadających się w wodzie.
Cement należy przechowywać w sposób zgodny z postanowieniami normy BN-88/6731-08.
29
2.2. Kruszywo
Kruszywo powinno spełniać wszystkie wymagania normy PN-86/B-06712 (wymagania dla kruszyw do
betonów klasy powyżej B25). Powinno składać się z elementów niewrażliwych na przemarzanie, nie
zawierać składników łamliwych, pylących czy o budowie warstwowej, gipsu ani rozpuszczalnych
siarczanów, pirytów, pirytów gliniastych i składników organicznych. Wykonawca powinien dostarczyć
pisemne stwierdzenie, w oparciu o wykonane badania mineralogiczne, o braku obecności form
krzemionki (opal, chalcedon, trydymit,) i wapieni dolomitycznych reaktywnych w stosunku do alkaliów
zawartych w cemencie, wykonując niezbędne badania laboratoryjne.
Kruszywo keramzytowe powinno odpowiadać wymogom BN-76/6722-04. Marki jakie można uzyskać
z betonu keramzytowego – od 3 - 25 MPa. Beton o strukturze zwartej ,zawierający co najmniej 300
kg/m3 cementu uważa się za odporny na działanie mrozu.
2.2.1. Kruszywo grube
Do betonów klas B20 stosować grysy granitowe lub bazaltowe o maksymalnym wymiarze ziarna do 16
mm. Stosowanie grysów z innych skał dopuścić można pod warunkiem zbadania ich w placówce
badawczej wskazanej przez Inżyniera i uzyskania wyników spełniających podane niżej wymagania.
Grysy powinny odpowiadać następującym wymaganiom:
• zawartość pyłów mineralnych do 1%
• zawartość ziaren nieforemnych (wydłużonych i płaskich) do 20%,
• wskaźnik rozkruszenia:
dla grysów granitowych do 16%,
dla grysów bazaltowych i innych do 8%,
• nasiąkliwość do 1.2%
• mrozoodporność wg metody bezpośredniej do 2%,
• mrozoodporność wg zmodyfikowanej metody bezpośredniej (wg BN-84/6774-02 ) do 10%,
• reaktywność alkaliczna z cementem określona wg PN-78/B-06714/34 nie wywołująca zwiększenia
wymiarów liniowych ponad 0.1%,
• zawartość związków siarki do 0.1%,
• zawartość zanieczyszczeń obcych do 0.25%,
• zawartość zanieczyszczeń organicznych nie dająca barwy ciemniejszej od wzorcowej.
Żwir powinien spełniać wymagania PN-86/B-06712 "Kruszywa mineralne do betonu" dla marki 30
w zakresie cech fizycznych i chemicznych. Ponadto ogranicza się do 10% mrozoodporność żwiru
badaną zmodyfikowaną metodą bezpośrednią. W kruszywie grubym, tj. w grysach i żwirach nie
dopuszcza się grudek gliny. Zaleca się, aby zawartość podziarna nie przekraczała 5%, a nadziarna
10%.
Kruszywo pochodzące z każdej dostawy musi być poddane badaniom niepełnym obejmującym:
• oznaczenie składu ziarnowego wg PN-78/B-06714/15,
• oznaczenie zawartości ziaren nieforemnych wg PN-78/B-06714/16,
• oznaczenie zawartości pyłów mineralnych wg PN-78/B-06714/13,• oznaczenie zawartości zanieczyszczeń obcych wg PN-78/B-06714/12
• oznaczenie zawartości grudek gliny (oznaczać jak zawartość zanieczyszczeń obcych).
Należy zobowiązać dostawcę do przekazywania dla każdej partii kruszywa wyników badań pełnych
oraz okresowo wynik badania specjalnego dotyczącego reaktywności alkalicznej.
2.2.2. Kruszywo drobne
Kruszywem drobnym powinny być piaski o uziarnieniu do 2 mm pochodzenia rzecznego lub
kompozycja piasku rzecznego i kopalnianego uszlachetnionego.
Zawartość poszczególnych frakcji w stosie okruchowym piasku powinna wynosić:
do 0.25 mm 14 do 19%,
do 0.5 mm 33 do 48%,
do 1 mm 57 do 76% .
Piasek powinien spełniać następujące wymagania :
• zawartość pyłów mineralnych do 1.5%,
• reaktywność alkaliczna z cementem określona wg PN-78/B-06714/34 nie
wywołująca zwiększenia wymiarów liniowych ponad 0.1%,
30
• zawartość związków siarki do 0.2%,
• zawartość zanieczyszczeń obcych do 0.25%,
• zawartość zanieczyszczeń organicznych nie dająca barwy ciemniejszej od wzorcowej.
W kruszywie drobnym nie dopuszcza się grudek gliny. Piasek pochodzący z każdej dostawy musi być
poddany badaniom niepełnym obejmującym :
• oznaczenie składu ziarnowego wg PN-78/B-06714/15,
• oznaczenie zawartości pyłów mineralnych wg PN-78/B-06714/13,• oznaczenie zawartości zanieczyszczeń obcych wg PN-78/B-06714/12
• oznaczenie zawartości grudek gliny (oznaczać jak zawartość zanieczyszczeń obcych).
Należy zobowiązać dostawcę do przekazywania dla każdej dostawy piasku wyników badań pełnych
oraz okresowo wynik badania specjalnego dotyczącego reaktywności alkalicznej.
2.2.3. Uziarnienie kruszywa
Mieszanki kruszywa drobnego i grubego wymieszane w odpowiednich proporcjach powinny utworzyć
stałą kompozycję granulometryczną, która pozwoli na uzyskanie wymaganych właściwości zarówno
świeżego betonu (konsystencja, jednorodność, urabialność, zawartość powietrza) jak i stwardniałego
(wytrzymałość, przepuszczalność, moduł sprężystości, skurcz). Krzywa granulometryczna powinna
zapewnić uzyskanie maksymalnej szczelności betonu przy minimalnym zużyciu cementu i wody.
Szczególną uwagę należy zwrócić na uziarnienie piasku w celu zredukowania do minimum
wydzielania mleczka cementowego. Kruszywo powinno składać się z co najmniej 3 frakcji; dla frakcji
najdrobniejszej pozostałość na sicie o boku oczka 4 mm nie może być większa niż 5%. Poszczególne
frakcje nie mogą zawierać uziarnienia przynależnego do frakcji niższej w ilości przewyższającej 15% i
uziarnienia przynależnego do frakcji wyższej w ilości przekraczającej 10% całego składu frakcji.
Zalecane graniczne uziarnienie kruszywa
Bok oczka sita : [mm]
Przechodzi przez sito [%]
kruszywo do 16 mm
kruszywo do 31,5 mm
0,25
3 do 8
2 do 8
0,50
7 do 20
5 do 18
1,0
12 do 32
8 do 28
2,0
21 do 42
14 do 37
4,0
36 do 56
23 do 47
8,0
60 do 76
38 di 62
16,0
100
62 do 80
31,5
100
Maksymalny wymiar ziaren kruszywa powinien pozwalać na wypełnienie mieszanką każdej części
konstrukcji przy uwzględnieniu urabialności mieszanki, ilości zbrojenia i grubości otuliny.
2.3. Woda
Woda zarobowa do betonu powinna spełniać wszystkie wymagania PN-88/B-32250 "Materiały
budowlane. Woda do betonów i zapraw." Powinna pochodzić ze źródeł nie budzących żadnych
wątpliwości, lub dobrze zbadanych. Stosowanie wody z wodociągu nie wymaga badań. Woda
powinna być dodawana w możliwie najmniejszych ilościach w stosunku do założonej wytrzymałości
i stopnia urabialności mieszanki betonowej, biorąc pod uwagę również ilości wody zawarte
w kruszywie, w sposób pozwalający na zachowanie możliwie małego stosunku w/c nie większego niż
0,50.
2.4. Dodatki i domieszki do betonu
Zaleca się stosowanie do mieszanek betonowych domieszek chemicznych o działaniu
napowietrzającym i uplastyczniającym. Zaleca się doświadczalne sprawdzenie skuteczności
domieszek przy ustalaniu recepty mieszanki betonowej.
W celu uzyskana betonów w dużym stopniu nieprzepuszczalnych i trwałych o niskim stosunku w/c
i wysokiej urabialności, zaleca się stosować plastyfikatory oraz środki napowietrzające.
31
Rodzaj domieszki należy uzgodnić z Inżynierem na etapie zatwierdzania recepty na beton. Warunkiem
zastosowania określonej domieszki jest aktualna aprobata techniczna.
Domieszki należy stosować do mieszanek betonowych wykonywanych przy użyciu cementów
portlandzkich marki 35 i wyższych.
Dodatek w postaci włókna stalowego powinien posiadać aprobatę techniczną zależności od rodzaju
włókien produkowane są jako proste posiadające haczykowate zakończenia oraz z tłoczeniami na
powierzchni druturyflowane.
Dozowanie bezpośrednio do mieszanki w ilościach 20-90 kg/m3 betonu.
2.4.1. Dodatki uplastyczniające - plastyfikatory
Stosowanie plastyfikatorów pozwala na zmianę konsystencji mieszanki o 1 stopień w dół bez zmiany
składu betonu i przy założonej wytrzymałości. Zmniejszenie ilości wody zarobowej dla uzyskania tej
samej konsystencji co bez stosowania plastyfikatorów wynosi 10 do 20%, zagęszczenie i szczelność
betonu są większe.
Ulega podwyższeniu odporność na korozję siarczanową.
2.4.2. Dodatki uszczelniające
Sposób działania to zagęszczanie struktury betonu, przez co następuje podwyższenie
wodoszczelności.
Optymalna ilość powietrza w mieszance wynosi 3 do 5%. Dodatki napowietrzające zwiększają
urabialność, plastyczność, jednorodność, i wodoszczelność mieszanki betonowej.
3. SPRZĘT
Betoniarka wolnospadowa do betonów podkładowych i wyrównawczych , betoniarka o działaniu
wymuszonym, mieszalniki z koszem, sprężarki, pompy wężowe, instalacja do wagowego dozowania
składników, ubijaki i płyty wibracyjne, wibratory do wgłębnego zagęszczania betonu.
Instalacje do wytwarzania betonu przed rozpoczęciem produkcji powinny być poddane oględzinom
Inżyniera. Instalacje te powinny być typu automatycznego lub półautomatycznego przy wagowym
dozowaniu kruszywa, cementu, wody i dodatków.
Mieszanie składników powinno odbywać się wyłącznie w betoniarkach o wymuszonym działaniu
(zabrania się stosowania mieszarek wolnospadowych). Objętość mieszalników betoniarek musi
zabezpieczać pomieszczenie wszystkich składników ważonych bez wyrzucania na zewnątrz.
4. TRANSPORT
4.1. Mieszanka betonowa
Roboty przewidziane do wykonania przy realizacji niniejszej inwestycji obejmują w znikomym stopniu
roboty betoniarskie z uwagi na śladową ilość konstrukcji z betonu i dlatego zakłada się wytwarzanie
mieszanki betonowej na miejscu budowy, w związku z czym transport poziomy odbywać się będzie za
pomocą taczek. Załadunek, transport i wyładunek betonu powinien odbywać się w taki sposób, aby
zachować jego właściwości techniczne, a przede wszystkim w taki sposób, by nie dopuścić do jego
związania przed wbetonowaniem. Wyładunek mieszanki ze środka transportowego powinien się
odbywać z zachowaniem maksymalnej ostrożności celem uniknięcia rozsegregowania składników.
Mieszanki betonowej nie należy zrzucać z wysokości większej niż 0,75m od powierzchni , na którą
spada. W przypadku większej wysokości należy stosować rynny zsypowe lub leje zsypowe
teleskopowe.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Wytwarzanie betonu
Projekt mieszanki betonowej powinien być przygotowany przez Wykonawcę i zatwierdzony przez
Inżyniera. Wytwarzanie betonu powinno odbywać się w wytworni, ale przy śladowych pracach
betoniarskich i małym znaczeniu wykonywanej konstrukcji dopuszcza się przygotowanie mieszanki
betonowej na budowie. Dozowanie kruszywa powinno być wykonywane z dokładnością 2%.
Dozowanie cementu powinno odbywać się na niezależnej wadze, o większej dokładności.
32
Dla wody i dodatków dozwolone jest również dozowanie objętościowe. Dozowanie wody winno być
dokonywane z dokładnością 2%. Czas i prędkość mieszania powinny być tak dobrane, by produkować
mieszankę odpowiadającą warunkom jednorodności, o których była mowa powyżej. Zarób powinien
być jednorodny. Urabialność mieszanki powinna pozwolić na uzyskanie maksymalnej szczelności po
zawibrowaniu bez wystąpienia pustek w masie betonu lub na powierzchni. Urabialność nie może być
osiągana przy większym zużyciu wody niż przewidziano w recepturze mieszanki. Inżynier może
zezwolić na stosowanie środków napowietrzających, plastyfikatorów, upłynniaczy nawet, jeśli ich
zastosowanie nie było przewidziane w projekcie. Produkcja betonu i betonowanie powinny zostać
przerwane, gdy temperatura spadnie poniżej 0st.C, za wyjątkiem sytuacji szczególnych, lecz wtedy
Inżynier wyda każdorazowo dyspozycję na piśmie z podaniem warunków betonowania. Skład
mieszanki betonowej powinien zapewnić szczelność ułożenia mieszanki w wyniku zagęszczania przez
wibrowanie. Przy projektowaniu składu mieszanki betonowej zagęszczanej przez wibrowanie
i dojrzewającej w warunkach naturalnych (przy średniej temperaturze dobowej > 10st.C), średnie
wymagane wytrzymałości na ściskanie betonu poszczególnych klas przyjmuje się równe wartościom
1.3 RbG. W przypadku odmiennych warunków wykonania i dojrzewania betonu (np. prasowanie,
odpowietrzanie, dojrzewanie w warunkach podwyższonej temperatury) należy uwzględniać wpływ tych
czynników na wytrzymałość i inne cechy betonu. Wartość stosunku c/w nie może być mniejsza niż 2
(Wartość stosunku w/c nie większa niż 0.5). Konsystencja mieszanek nie rzadsza od plastycznej,
sprawdzana aparatem Ve-Be. Dopuszcza się badanie konsystencji plastycznej stożkiem opadowym
wyłącznie w warunkach budowy. Stosunek poszczególnych frakcji kruszywa grubego ustalony
doświadczalnie powinien odpowiadać najmniejszej jamistości. Zawartość powietrza w mieszance
betonowej nie powinien przekraczać wartości podanych w odpowiednim punkcie.
Przy doświadczalnym ustalaniu uziarnienia kruszywa należy przestrzegać następujących zasad :
• stosunek poszczególnych frakcji kruszywa grubego, osobno dozowanych, powinien być taki jak
w mieszance kruszywa o najmniejszej jamistości,
• zawartość piasku zapewniać niezbędną urabialność przy zagęszczeniu przez wibrowanie oraz nie
powinien przekraczać 42% przy kruszywie grubym do 16 mm i 37% przy kruszywie grubym do
31.5 mm.
Wartość współczynnika A, stosowanego do wyznaczania wskaźnika C/W, charakteryzującego
mieszankę betonową należy wyznaczać doświadczalnie. Współczynnik ten wyznacza się na
podstawie uzyskanych wytrzymałości betonów z mieszanek o różnych wartościach wskaźnika C/W mniejszym i większym od wartości przewidywanej teoretycznie - wykonanych ze stosowanych
materiałów. Dla zmniejszenia skurczu betonu należy dążyć do jak najmniejszej ilości cementu.
Dopuszcza się przekroczenie tych ilości o 10 % w uzasadnionych przypadkach za zgodą Inżyniera.
5.2. Wykończenie powierzchni betonowych
5.2.1. Powierzchnie uformowane
Powierzchnie niewidoczne:
Nie ma żadnych dodatkowych wymagań dotyczących powierzchni, które nie będą odkryte po
ukończeniu robót.
5.2.2. Wykończenie nieuformowanych powierzchni betonowych
Powierzchnie niewidoczne:
Powierzchnie, które nie będą widoczne po zakończeniu robot należy jednorodnie wyrównać
i wygładzić, aby otrzymać gładką powierzchnię. Żadne dodatkowe roboty nie są wymagane, jeżeli
powierzchnie te nie służą jako pierwszy etap do prowadzenia prac wykończeniowych opisanych
poniżej.
5.3. Układanie mieszanki betonowej (betonowanie)
5.3.1. Zalecenia ogólne
Betonowanie powinno być wykonywane ze szczególną starannością i zgodnie z zasadami sztuki
budowlanej.
Betonowanie może zostać rozpoczęte po sprawdzeniu deskowań i zbrojenia przez Inżyniera i po
dokonaniu na ten temat wpisu do dziennika budowy.
33
Przy betonowaniu konstrukcji mostowych należy zachować następujące warunki :
• deskowanie należy starannie oczyścić przez przedmuchanie sprężonym powietrzem.
• przed ułożeniem zbrojenia, deskowanie należy pokryć środkiem anty-adhezyjnym dopuszczonym do
stosowania w budownictwie, który powoduje ułatwienie przy rozdeskowaniu konstrukcji i poprawienie
wyglądu powierzchni betonowych
• przed betonowaniem należy sprawdzić: położenie zbrojenia, zgodność rzędnych z rysunkami,
czystość deskowania oraz obecność wkładek dystansowych, zapewniających wymaganą grubość
otuliny,
• betonowanie konstrukcji wykonywać wyłącznie w temperaturach >+5st.C, zachowując warunki
umożliwiające uzyskanie przez beton wytrzymałości >15MPa. W wyjątkowych przypadkach
dopuszcza się betonowanie w temperaturze do -5st.C, jednak wymaga to zgody Inżyniera oraz
zapewnienia mieszanki betonowej o temperaturze +20st.C w chwili jej układania zabezpieczenia
uformowanego elementu przed utratą ciepła w czasie co najmniej 7 dni; prace betoniarskie powinny
być prowadzone wówczas pod bezpośrednim nadzorem Inżyniera,
• mieszanki betonowej nie należy zrzucać z wysokości > 0.75m od powierzchni, na którą spada;
w przypadku, gdy wysokość ta jest większa, należy mieszankę podawać za pomocą rynny zsypowej
(do wysokości 3m) lub leja zsypowego teleskopowego (do wysokości 8m),
• wibratory wgłębne stosować o częstotliwości min. 6000 drgań/min z buławami o średnicy < 0.65
odległości między prętami zbrojenia, leżącymi w płaszczyźnie poziomej,
• podczas zagęszczania wibratorami wgłębnymi nie wolno dotykać zbrojenia buławą wibratora,
• podczas zagęszczania wibratorami wgłębnymi zagłębiać buławę na głębokość 5-8 cm w warstwę
poprzednią i przetrzymywać buławę w jednym miejscu przez 20-30 sek., po czym wyjmować powoli
w stanie wibrującym,
• kolejne miejsca zagłębiania buławy powinny być od siebie oddalone o 1.4 R (R promień skutecznego
działania wibratora), odległość ta zwykle wynosi 0.35-0.7 m,
• belki (łaty) wibracyjne powinny być stosowane do wyrównywania powierzchni betonu płyt pomostów
i charakteryzować się jednakowymi drganiami na całej długości,
• czas zagęszczania wibratorem powierzchniowym lub belką wibracyjną w jednym miejscu powinien
wynosić od 30 do 60 sek.,
• zasięg działania wibratorów przyczepnych wynosi zwykle od 20 do 50 cm w kierunku głębokości i od
1.0 do 1.5 m w kierunku długości elementu; rozstaw wibratorów należy ustalać doświadczalnie, aby
nie powstawały martwe pola, a mocowanie powinno być trwałe i sztywne.
Gdyby betonowanie było wykonywane w okresach obniżonych temperatur, wykonawca zobowiązany
jest codziennie rejestrować minimalne temperatury za pomocą sprawdzonego termometru
umieszczonego przy betonowanym elemencie. Beton powinien być układany w deskowaniu w ten
sposób, aby zewnętrzne powierzchnie miały wygląd gładki, zwarty, jednorodny bez żadnych plam
i skaz. Ewentualne nierówności i kawerny powinny być usunięte, a miejsca przypadkowo uszkodzone
powinny zostać dokładnie naprawione zaprawą cementową natychmiast po rozdeskowaniu, ale tylko
w przypadku jeśli uszkodzenia te są w granicach, które Inżynier uzna za dopuszczalne. W przeciwnym
przypadku element podlega rozbiórce i odtworzeniu. Wszystkie wymienione wyżej roboty poprawkowe
są wykonywane na koszt wykonawcy. Ewentualne łączniki stalowe (drut, śruby, itp.), które spełniały
funkcję stężeń deskowań lub inną i wychodzą z betonu po rozdeskowaniu, powinny być obcięte
przynajmniej 1.0 cm pod wykończoną powierzchnią betonu, a otwory powinny być wypełnione
zaprawą cementową. Tam gdzie tylko możliwe, elementy form deskowania powinny być
zastabilizowane w dokładnej pozycji przy zastosowaniu prętów stalowych wewnątrz rurek z PCV lub
podobnego materiału koloru szarego (rurki pozostają w betonie). Wyładunek mieszanki ze środka
transportowego powinien następować z zachowaniem maksymalnej ostrożności celem uniknięcia
rozsegregowania składników. Oprzyrządowanie, czasy i sposoby wibrowania powinny być uzgodnione
i zatwierdzone przez Inżyniera. Zabrania się wyładunku mieszanki w jedną hałdę i rozprowadzenie jej
przy pomocy wibratorów. Kolejne betonowania nie mogą tworzyć przerw, nieciągłości ani różnic
wizualnych, a podjęcie betonowania może nastąpić tylko po oczyszczeniu, wyszczotkowaniu i zmyciu
powierzchni betonu poprzedniego. Inżynier może, jeśli uzna to za celowe, zadecydować
34
o konieczności betonowania ciągłego celem uniknięcia przerw. W tym przypadku praca winna być
wykonywana na zmiany robocze i w dni świąteczne.
5.3.2.Zalecenia dotyczące betonowania elementów
Przy wykonywaniu elementów konstrukcji monolitycznych należy przestrzegać dokumentacji
technologicznej, która powinna uwzględniać następujące zalecenia:
• przy wykonywaniu belek, mieszankę betonową układać warstwami o grubości do 40cm
bezpośrednio z pojemnika lub rurociągu pompy, lub za pośrednictwem rynny i zagęszczać wibratorami
wgłębnymi,
• w płytach, mieszankę betonową układać bezpośrednio z pojemnika lub rurociągu pompy. W płytach
o grubości >12cm zbrojonych górą i dołem należy stosować wibratory wgłębne. Do wyrównywania
powierzchni betonowej należy stosować belki (łaty wibracyjne). Celem ograniczenia wpływów skurczu
i pełzania, betonowanie płyty winno być prowadzone całą jej szerokością. Przed betonowaniem należy
osadzić i wyregulować wszystkie elementy kotwione w betonie.
5.4. Pielęgnacja i warunki rozformowywania betonu dojrzewającego normalnie
Bezpośrednio po zakończeniu betonowania zaleca się przykrycie powierzchni betonu lekkimi osłonami
wodoszczelnymi, zapobiegającymi odparowaniu wody z betonu i chroniącymi beton przed deszczem
i inną wodą. Przy temperaturze otoczenia > 5st.C należy nie później niż po 12 godzinach od
zakończenia betonowania rozpocząć pielęgnację wilgotnościową betonu i prowadzić ją przez co
najmniej 7 dni (polewanie co najmniej 3 razy na dobę). Nanoszenie błon nieprzepuszczających wody
jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy beton nie będzie się łączył z następną warstwą konstrukcji
monolitycznej, a także gdy nie są stawiane specjalne wymagania dla jakości pielęgnowanej
powierzchni. Woda stosowana do polewania betonu powinna spełniać wymagania PN- 88/B-32250.
W czasie dojrzewania betonu elementy powinny być chronione przed uderzeniami i drganiami.
Rozformowywanie konstrukcji może nastąpić po osiągnięciu przez beton wytrzymałości
rozformowywania (konstrukcje monolityczne), zgodnie z PN-63/B-06251 lub wytrzymałości
manipulacyjnej (prefabrykaty).
Preparat do pielęgnacji powierzchni betonu: Antisol E, lub porównywalny, -cechy:
zapobiega zbyt szybkiemu wysychaniu betonu utrudniając powstawanie rys skurczowych (zwiększa
odporność na działanie soli odladzających, podwyższa mrozoodporność i wodoszczelność). Przed
stosowaniem preparat należy dokładnie wymieszać. Płyn natryskuje się równomiernie cienką warstwą
na powierzchnię betonu ok. 0,5- 2 godz. po jego ułożeniu.
Beton z keramzytu oraz beton zbrojony włóknem stalowym nie wymaga specjalnej pielęgnacji,
postępować tak jak z betonem zwykłym.
5.5. Usterki wykonania
Pęknięcia elementów konstrukcyjnych - niedopuszczalne.
Rysy powierzchniowe skurczowe są dopuszczalne pod warunkiem, że pozostaje zachowane 1cm
otulenia zbrojenia betonu a długości rys nie przekraczają:
• podwójnej szerokości belek i 1.0m dla rys podłużnych,
• połowy szerokości belki i 1.0m dla rys poprzecznych.
Pustki, raki i wykruszyny są dopuszczalne pod warunkiem, że otulenie zbrojenia betonu jest nie
mniejsze niż 1cm, a powierzchnia, na której występują jest nie większa niż 0.5% powierzchni
odpowiedniej ściany.
6. KONTROLA JAKOŚCI
6.1. Kontrola jakości mieszanki betonowej i betonu
6.1.1. Zakres kontroli
Zachowując w mocy wszystkie przepisy dotyczące wytrzymałości betonu, Inżynier ma prawo pobrania
w każdym momencie, kiedy uzna to za stosowne, dalszych próbek materiałów lub betonów celem
poddania badaniom bądź próbom laboratoryjnym.
Kontroli podlegają następujące właściwości mieszanki betonowej i betonu, badane wg PN-88/B-06250
35
• konsystencja mieszanki betonowej,
• zawartość powietrza w mieszance betonowej,
• wytrzymałość betonu na ściskanie,
• nasiąkliwość betonu,
• odporność betonu na działanie mrozu,
• przepuszczalność wody przez beton.
6.1.2.Sprawdzenie konsystencji mieszanki betonowej
Sprawdzenie konsystencji przeprowadza się podczas projektowania składu mieszanki betonowej
i następnie przy stanowisku betonowania, co najmniej 2 razy w czasie jednej zmiany roboczej.
Różnice pomiędzy przyjętą a kontrolowaną konsystencją mieszanki nie powinny przekroczyć :
• + 20% ustalonej wartości wskaźnika Ve-Be,
• + 1 cm - wg metody stożka opadowego, przy konsystencji plastycznej.
Dopuszcza się korygowanie konsystencji mieszanki betonowej wyłącznie przez zmianę zawartości
zaczynu w mieszance, przy zachowaniu stałego stosunku cementowo - wodnego, ewentualnie przez
zastosowanie domieszek chemicznych.
6.1.3. Sprawdzenie zawartości powietrza w mieszance betonowej
Sprawdzenie zawartości powietrza w mieszance betonowej przeprowadza się metodą ciśnieniową
podczas projektowania jej składu, a przy stosowaniu domieszek napowietrzających co najmniej raz w
czasie zmiany roboczej podczas betonowania. Zawartość powietrza w mieszance betonowej badana
metodą ciśnieniową wg PN-88/B-06250 nie powinna przekraczać:
• 2% w przypadku nie stosowania domieszek napowietrzających,
• przedziałów wartości podanych w tabeli niżej w przypadku stosowania domieszek
napowietrzających:
Zawartość
powietrza
[%]
Uziarnienie kruszywa [mm]
Beton narażony na czynniki
atmosferyczne
Beton narażony na stały dostęp
wody przed zamarzaniem
0 – 16
3.5 do 5.5
0-31.5
3 do 5
3.5 do 6.5
4 do 6
6.1.4. Sprawdzenie wytrzymałości betonu na ściskanie (klasy betonu)
W celu sprawdzenia wytrzymałości betonu na ściskanie (klasy betonu) należy pobrać próbki o liczbie
określonej w planie kontroli jakości, lecz nie mniej niż: 1 próbkę na 100 zarobów, 1 próbkę na 50 m3,
1 próbkę na zmianę roboczą oraz 3 próbki na partię betonu. Próbki pobiera się przy stanowisku
betonowania, losowo po jednej, równomiernie w okresie betonowania, a następnie przechowuje i bada
zgodnie z PN-88/B-06250. Ocenie podlegają wszystkie wyniki badania próbek pobranych z partii.
Partia betonu może być zakwalifikowana do danej klasy, jeśli wytrzymałość określona na próbkach
kontrolnych 150*150*150 mm spełnia następujące warunki:
1. Przy liczbie kontrolowanych próbek n < 15
Rimin ≥a × RbG
gdzie : Ri min - najmniejsza wartość wytrzymałości w badanej serii złożonej z "n" próbek,
RbG - wytrzymałość gwarantowana,
a - Współczynnik zależny od liczby próbek wg tabeli
Liczba próbek - n
od 3 do 4
od 5 do 8
od 9 do 14
(1)
a
1.15
1.10
1.05
W przypadku, gdy warunek (1) nie jest spełniony, beton może być uznany za odpowiadający danej
klasie, jeśli spełnione są następujące warunki (2) i (3) :
Rimin > RbG
(2)
36
oraz
R > 1.2*RbG
gdzie R - średnia wartość wytrzymałości badanej serii próbek, obliczona wg wzoru (4):
(3)
(4)
w którym Ri - wytrzymałość poszczególnych parobek.
2. Przy liczbie kontrolowanych próbek n > 15 zamiast warunku (1) lub połączonych warunków (2) i (3)
obowiązuje warunek (5)
(5)
w którym :
Ri - średnia wartość wg wzoru (4),
s - odchylenie standardowe wytrzymałości dla serii n próbek obliczone wg wzoru:
-
-
(6)
W przypadku, gdy odchylenie standardowe wytrzymałości s, według wzoru (6) jest większe od 0.2 R
wg wzoru (4), zaleca się ustalenie i usunięcie przyczyn powodujących zbyt duży rozrzut
wytrzymałości. W przypadku gdy warunki (1) lub (2) nie są spełnione, kontrolowaną partię betonu
należy zakwalifikować do odpowiednio niższej klasy. W uzasadnionych przypadkach, za zgodą
kierownika, przeprowadzić można dodatkowe badania wytrzymałości betonu na próbkach wyciętych
z konstrukcji lub elementu, albo badania nieniszczące wytrzymałości betonu wg PN-74/B-06261 lub
wg PN-74/B-06262. Jeżeli wyniki tych badań dodatkowych będą pozytywne, to nadzór może uznać
beton za odpowiadający wymaganej klasie.
6.1.5. Sprawdzenie nasiąkliwości betonu
Sprawdzenie nasiąkliwości betonu przeprowadza się przy ustalaniu składu mieszanki betonowej oraz
na próbkach pobranych przy stanowisku betonowania zgodnie z planem kontroli, lecz co najmniej 3
razy w okresie wykonywania obiektu i nie rzadziej niż 1 raz na 5000m3 betonu. Zaleca się badanie
nasiąkliwości na próbkach wyciętych z konstrukcji. Oznaczanie to przeprowadza się co najmniej na 5
próbkach pobranych z wybranych losowo różnych miejsc.
6.1.6. Sprawdzanie odporności betonu na działanie mrozu
Sprawdzanie odporności betonu na działanie mrozu przeprowadza się na próbkach wykonanych
w warunkach laboratoryjnych podczas ustalania składu mieszanki betonowej oraz na próbkach
pobieranych przy stanowisku betonowania zgodnie z planem kontroli, lecz co najmniej jeden raz
w okresie betonowania obiektu i nie rzadziej niż 1 raz na 5000m3 betonu. Zaleca się badanie na
próbkach wyciętych z konstrukcji. Do sprawdzenia stopnia mrozoodporności betonu w elementach
jezdni i innych konstrukcjach szczególnie narażonych na styczność ze środkami odmrażającymi,
zaleca się stosowanie metody przyspieszonej wg PN-88/B- 06250. Wymagany stopień
mrozoodporności betonu F 150 jest osiągnięty jeśli po wymaganej (150) liczbie cykli zamrażaniaodmrażania próbek spełnione są poniższe warunki:
1. Po badaniu metodą zwykłą, wg PN-88/B-06250,
• próbka nie wykazuje pęknięć,
• łączna masa ubytków betonu w postaci zniszczonych narożników i krawędzi, odprysków kruszywa
itp. nie przekracza 5% masy próbek nie zamrażanych,
• obniżenie wytrzymałości na ściskanie w stosunku do próbek nie zamrażanych nie jest większe niż
20%.
2. Po badaniu metodą przyspieszoną, wg PN-88/B-06250,
• - próbka nie wykazuje pęknięć,
• - ubytek objętości betonu w postaci złuszczeń, odłamków i odprysków, nie przekracza w żadnej
próbce wartości 0.05 cm3/cm2 powierzchni zanurzonej w wodzie.
37
6.1.7. Sprawdzenie przepuszczalności wody przez beton
Sprawdzenie stopnia wodoszczelności betonu przeprowadza się na próbkach wykonanych
w warunkach laboratoryjnych podczas projektowania składu mieszanki betonowej oraz na próbkach
pobieranych przy stanowisku betonowania zgodnie z planem kontroli, nie rzadziej jednak niż 1 raz na
5000 m3 betonu. Wymagany stopień wodoszczelności betonu W 8 jest osiągnięty, jeśli pod ciśnieniem
wody 0.8 MPa w czterech na sześć próbek badanych zgodnie z PN-88/B-06250 nie stwierdza się
oznak przesiąkania wody.
6.1.8. Dokumentacja badań
Na wykonawcy robot spoczywa obowiązek zapewnienia wykonania badań laboratoryjnych (przez
własne laboratoria lub na zlecenie), przewidzianych niniejszymi Specyfikacjami oraz gromadzenie,
przechowywanie i okazywanie Inżynierowi wszystkich wyników badań dotyczących jakości betonu
i stosowanych materiałów.
6.2. Badania i odbiory konstrukcji betonowych
6.2.1. Badania w czasie budowy
Badania konstrukcji betonowych i żelbetowych w czasie wykonywania robot polegają na sprawdzeniu
na bieżąco, w miarę postępu robot, jakości używanych materiałów i zgodności wykonywanych robót
z rysunkami i obowiązującymi normami. Badania powinny objąć wszystkie etapy produkcji, a przede
wszystkim takie roboty, które przy ostatecznym odbiorze nie będą widoczne, a jakość ich wykonania
nie będzie mogła być sprawdzona.
Wyniki badań oraz wnioski i zalecenia powinny być wpisane do dziennika budowy.
1. Sprawdzenie materiałów polega na stwierdzeniu, czy gatunki ich odpowiadają przewidzianym
w dokumentacji technicznej i czy są zgodne ze świadectwami jakości i protokołami odbiorczymi.
2. Sprawdzenie rusztowań wykonuje się przez bezpośredni pomiar taśmą, pionem, niwelatorem
i porównanie z Rysunkami.
Badania polegają na stwierdzeniu :
zgodności podstawowych wymiarów z rysunkami, zachowaniu rzędnych oraz odchylenia od położenia
poziomego i pionowego, zgodności przekrojów poprzecznych elementów nośnych, wielkości
podniesienia wykonawczego, prawidłowości i dokładności połączeń między elementami.
Sprawdzenie należy wykonać przez oględziny zewnętrzne połączeń i przez kontrolę dociągnięcia
wszystkich śrub w konstrukcji.
3. Sprawdzenie deskowań wykonuje się przez bezpośredni pomiar taśmą, poziomicą, łatą
i porównanie z rysunkami oraz PN-63/B-06251.
4. Sprawdzenie zbrojenia wykonuje się przez bezpośredni pomiar taśmą, poziomicą, suwmiarką
i porównanie z rysunkami oraz PN-63/B-06251.
5. Sprawdzenie robot betonowych wykonuje się wg PN-88/B-06250 i PN-63/B-06251.
Badania powierzchni betonu pod kątem rys, pęknięć i raków.
6.2.2. Badania po zakończeniu budowy
1. Sprawdzenie podstawowych wymiarów obiektu należy przeprowadzać przez wykonanie pomiarów
na zgodność z Rysunkami w zakresie:
• podstawowych rzędnych nawierzchni oraz położenia osi obiektu,
• rozpiętości poszczególnych przęseł i długości całego obiektu.
2. Sprawdzenie konstrukcji należy wykonać przez oględziny oraz kontrolę formalną dokumentów
z badań prowadzonych w czasie budowy.
6.2.3. Badania dodatkowe
Badania dodatkowe wykonuje się gdy co najmniej jedno badanie wykonywane w czasie budowy lub
po jej zakończeniu dało wynik niezadowalający lub wątpliwy.
6.3. Tolerancje wykonania
Nie dopuszcza się pęknięć elementów konstrukcyjnych. Rysy skurczowe powierzchniowe dopuszcza
się, pod warunkiem, że nie sięgają do zbrojenia. Pustki, raki, wykruszany lub kawerny mogą pozostać,
38
pod warunkiem, że nie występują na powierzchni większej niż 0,5% i zachowana jest wymagana
otulina zbrojenia.
Rzędne wierzchu betonu +/- 1cm, równość powierzchni +/- 0,5cm. Wybrzuszenia nie większe od
2 mm, wgłębienia nie większe od 5mm.
7. JEDNOSTKA OBMIARU
Jednostka obmiarową jest m3 (metr sześcienny) konstrukcji betonowej lub żelbetowej.
8. ODBIOR ROBÓT
Inspektor na podstawie zapisów w książce obmiarów i dzienniku budowy.
a). Przejęcie Robot i Odcinków,
b). Przejęcie części Robot
c). Świadectwo Wykonania,
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Podstawę i system płatności określać będzie umowa zawarta między Zamawiającym a Wykonawcą.
Zaleca się formę rozliczenia ryczałtowego.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy dotyczące betonu
PN-86/B-01300 Cementy. Terminy i określenia.
PN-88/B-04300 Cement. Metody badań. Oznaczenia cech fizycznych.
PN-76/B-06000 Cement. Pobieranie i przygotowywanie próbek.
PN-88/B-30000 Cement portlandzki.
BN-88/6731-08 Cement. Transport i przechowywanie.
PN-86/B-06712 Kruszywa mineralne do betonu.
PN-89/B-06714/01 Kruszywa mineralne. Badania. Podział, nazwy i określenie badań.
PN-76/B-06714/12 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń obcych.
PN-78/B-06714/13 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości pyłow mineralnych.
PN-78/B-06714/15 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie składu ziarnowego.
PN-78/B-06714/16 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie kształtu ziaren.
PN-77/B-06714/17 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie wilgotności.
PN-77/B-06714/18 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie nasiąkliwości.
PN-78/B-06714/19 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie mrozoodporności metodą
bezpośrednią.
PN-78/B-06714/26 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń
organicznych.
PN-78/B-06714/28 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości siarki metodą bromową.
PN-78/B-06714/34 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie reaktywności alkalicznej.
PN-78/B-06714/40 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie wytrzymałości na miażdżenie.
PN-87/B-06714/43 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości ziaren słabych.
BN-84/6774-02 Kruszywa mineralne. Kruszywa kamienne łamane do nawierzchni drogowych.
PN-87/B-06721 Kruszywa mineralne. Pobieranie próbek.
PN-88/B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw.
PN-88/B-06250 Beton zwykły.
BN-73/6736-01 Beton zwykły. Metody badań. Szybka ocena wytrzymałości na ściskanie.
BN-78/6736-02 Beton zwykły. Beton towarowy.
BN-62/6738-05 Beton hydrotechniczny. Badania betonu.
BN-62/6738-06 Beton hydrotechniczny Badania składników betonu.
BN-76/6722-04 Kruszywo z keramzytu
39
10.2. Normy dotyczące konstrukcji betonowych
PN-63/B-06251 Roboty betonowe i żelbetowe. Wymagania techniczne.
PN-74/B-06261 Nieniszczące badania konstrukcji z betonu. Metoda ultradźwiękowa badania
wytrzymałości betonu na ściskanie.
PN-74/B-06262 Nieniszczące badania konstrukcji z betonu. Metoda sklerometryczna badania
wytrzymałości betonu na ściskanie za pomocą młotka Schmidta typu N.
10.3. Inne dokumenty
[1] Wytyczne wykonania pielęgnacji świeżego betonu preparatem powłokowym "Betonal". IBDiM
Warszawa 1984.
[2] Standardowa metodyka badań i techniczno-ekonomiczne kryteria oceny efektywność stosowania
domieszek chemicznych do betonu (wytyczne). CEBET. Warszawa 1986.
[3] Świadectwo dopuszczenia nr 323/84. Plastyfikator SK-1 ITB. ITB. Warszawa 1984.
[4] Instrukcja nr 237 stosowania do betonu środka uplastyczniającego "Klutan". ITB. Warszawa 1982.
[5] Świadectwo dopuszczenia do stosowania w budownictwie nr 563/85. Akcelbet 85. Akcelbett 85-6.
Bezchlorkowe dodatki przyśpieszające twardnienie betonu. ITB. Warszawa 1986.
[6] Międzynarodowe zalecenia obliczania i wykonywania konstrukcji z betonu. Europejski Komitet
Betonu. Arkady. Warszawa 1973.
[7] PRN,MiJ. Eurokod 2. Projektowanie konstrukcji z betonu. Część 1. Reguły ogólne i reguły dla
budynków. Tom I. Wersja Polska ENV 1992-1-1: 1991 (Tekst do pierwszej ankiety normalizacyjnej).
ITB. Warszawa 1992.
40
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA
SST.1.4. IZOLACJE PRZECIWWILGOCIOWE
1. WYMAGANIA OGÓLNE.
1.1. Przedmiot
Przedmiotem S.S.T. są wymagania w zakresie wykonania i odbioru robot obejmujących wykonanie
izolacji przeciwwilgociowych. S.S.T. jest dokumentem pomocniczym przy realizacji i odbiorze robót .
1.2. Zakres
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji technicznej dotyczą zasad prowadzenia robót związanych
z wykonaniem izolacji przeciwwilgociowych.
Szczegółowy zakres robót według kosztorysowego Przedmiaru Robot stanowiącego integralny
załącznik do niniejszej specyfikacji technicznej.
Niniejsza specyfikacja opracowana została dla następujących klas robot według słownika CPV :
- klasa 45.32. kod CPV 45320000-6 – roboty izolacyjne.
2. MATERIAŁY
Izolacje przeciwwilgociowe powłokowe bitumiczne, wykonane na zimno z roztworu asfaltowego.
3. SPRZĘT
Wałki malarskie lub szczotki dekarskie.
Brak szczególnych wymagań odnośnie sprzętu.
4. TRANSPORT
Brak szczególnych wymagań odnośnie transportu. Załadunek, transport, rozładunek i składowanie
materiału powinny odbywać się tak, aby zachować jego dobry stan techniczny oraz wymagania
stawiane materiałowi przez producenta.
Dostawa - samochodem dostawczym, w obrębie prowadzonych robot – ręczny.
5. WYKONANIE ROBÓT
Szczegółowy zakres i rodzaj robót według kosztorysowego przedmiaru robót stanowiącego integralny
załącznik do niniejszej specyfikacji technicznej.
5.1. Wykonywanie izolacji przeciwwilgociowych.
Izolacja przeciwwilgociowa powinna być szczelna, ciągła i dobrze przylegająca do podłoża lub
podkładu. Na powierzchni izolacji nie powinny występować pęcherze, fałdy , dziury odpryski oraz inne
podobne uszkodzenia. Powierzchnia podłoża lub podkładu pod izolacją przeciwwilgociową
z materiałów bitumicznych powinna być równa i czysta. Izolację z materiałów bitumicznych należy
wykonywać w temperaturze nie niższej niż 5°C.
5.2. Ogólne warunki wykonania robót
Izolację można układać nie wcześniej jak po 21 dniach od ukończenia betonowania podłoża. Zaleca
się jednak aby beton był co najmniej 28 dniowy. Temperatura powietrza i podłoża w czasie układania
izolacji powinna być > od 5 °C i < od 35 °C.
W przypadku konieczności wykonania izolacji przeciwwodnych w czasie niesprzyjających warunków
atmosferycznych takich jak nieodpowiednia temperatura lub wilgotność powietrza roboty należy
prowadzić pod namiotem foliowym lub brezentowym stosując elektryczne dmuchawy powietrza.
W przypadku silnego wiatru dopuszczalne jest układanie izolacji tylko na osłoniętej powierzchni.
Przy układaniu izolacji w temperaturze 5÷10oC materiał izolacyjny należy przechowywać przez 24
godziny w temperaturze 20°C.
41
Do czasu ułożenia warstwy ochronnej na izolacji, nie wolno po niej chodzić, jeździć, składować
narzędzi i materiałów.
W pobliżu robot hydroizolacyjnych nie wolno składować żadnych materiałów sypkich i pylących.
Temperatura podłoża gruntowanego materiałem gruntującym powinna być wyższa co najmniej o 3°C
od temperatury punktu rosy lecz nie mniejsza od 5°C, a wilgotność względna powietrza powinna być
<85%.
5.3. Przygotowanie podłoża
Podłoże betonowe przeznaczone do zaizolowania powinno odpowiadać następującym wymaganiom :
- powinno minąć min. 21 dni od jego zabetonowania
- wytrzymałość betonu na odrywanie powinna > 1,5MPa
- powinno być suche oraz dokładnie oczyszczone z: elementów obcych, słabego, luźno związanego
z podłożem betonu, mleczka cementowego, zatłuszczeń i pyłów oraz innych drobnych frakcji
kruszywa;
- powinno być równe i szorstkie , a lokalne nierówności nie powinny przekraczać ±3 mm, przy czym
krawędzie tych nierówności nie mogą być ostre;
- wszelkie krawędzie występujące na izolowanej powierzchni powinny być zaokrąglone łukiem o
promieniu nie mniejszym niż 5cm.
Naprawy powierzchni należy wykonać przestrzegając następujących zasad:
- ubytki betonu przekraczające na znacznej powierzchni 5 cm należy wypełnić betonem klasy B 30 lub
specjalnymi zaprawami bezskurczowymi do napraw betonu. Krawędzie uszkodzenia należy rozkuć tak
aby były zbliżone do pionowych.
- ubytki mniejsze od 2 cm należy naprawiać masą wygładzającą lub zaprawami żywicznymi na bazie
żywic epoksydowych z utwardzaczem lub żywic akrylowych np. polimetakrylan metylu.
- lokalne nierówności podłoża powodujące powstawanie zastoin wody należy wypełnić specjalną
bezskurczową zaprawą lub masą PC po uprzednim skuciu powierzchni, na której występują
nierówności rozkuwając jej krawędzie do pionu. Naprawa powierzchni za pomocą mas szpachlowych
lub zapraw na bazie żywic lub za pomocą masy PC może być wykonywana tylko na niewielkich
powierzchniach do 1 m2 w jednym miejscu, większe powierzchnie należy naprawiać specjalnymi
zaprawami bezskurczowymi.
- powierzchnie z nierównościami o ostrych krawędziach należy przeszlifować szlifierką do lastriko lub
zatrzeć masą PC lub innym specjalnym materiałem posiadającym Aprobatę Techniczną wydaną przez
IBDiM.
5.4. Oczyszczenie podłoża
Bezpośrednio przed gruntowaniem powierzchnię izolowaną należy oczyścić z luźnych frakcji, pyłu
i zatłuszczeń. Luźne frakcje i pyły należy usunąć przy pomocy odkurzacza przemysłowego
a w ostateczności przez przedmuchanie sprężonym powietrzem przechodzącym przez filtr
przeciwolejowy i przeciwwodny. Zatłuszczenia należy usunąć przez ich wypalenie palnikiem
gazowym.
5.5. Przygotowanie i sprawdzenie materiałów i sprzętu oraz prace przygotowawcze
Przed przystąpieniem do izolowania należy sprawdzić czy na placu budowy znajduje się sprzęt
pomocniczy i następujące narzędzia :
wałki malarskie lub szczotki dekarskie, w razie potrzeby namiot foliowy lub brezentowy na stelażu,
dmuchawy elektryczne do ogrzewania.
Izolacji nie wolno układać na mokrej powierzchni oraz w czasie deszczu. Przed ułożeniem izolacji
należy dokładnie skontrolować czy na płycie nie ma zanieczyszczeń.
Kalkulując ilość potrzebnego materiału należy przyjąć co najmniej 15% więcej izolacji niż istniejąca
powierzchnia.
42
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Kontrola polegać będzie na sprawdzeniu jakości wykonania warstwy izolacyjnej, jej ciągłości,
grubości, itp.
6.1. Odbiory materiałów
Odbiór materiałów powinien być dokonany bezpośrednio po ich dostarczeniu na budowę.
Odbiór materiałów powinien obejmować sprawdzenie ich właściwości technicznych zgodnie
z wymogami odpowiednich norm podmiotowych lub świadectw dopuszczenia do stosowania
w budownictwie. Sprawdzenie materiałów należy przy odbiorze robot zakończonych przeprowadzić
pośrednio na podstawie zapisów w dzienniku budowy i zaświadczeń (atestów). Z kontroli producenta,
stwierdzających zgodność użytych materiałów z dokumentacją techniczną oraz właściwymi normami.
Materiały w których jakość nie jest potwierdzona odpowiednim zaświadczeniem, a budzą wątpliwości,
powinny być przed użyciem do robót poddane badaniom jakości przez upoważnione laboratoria.
6.1.1 Odbiór warstw izolacji przeciwwilgociowych
Odbiór powinien być przeprowadzony w następujących fazach robót:
a/ po przygotowaniu podłoża pod izolację,
b/ po wykonaniu każdej warstwy izolacji w izolacjach warstwowych.
Odbiór powinien obejmować:
a/ sprawdzenie materiałów ,
b/ sprawdzenie wytrzymałości, równości, czystości i stanu wilgotności podłoża ,
c/ sprawdzenie ciągłości warstwy izolacyjnej i dokładności jej połączenia z podłożem ,
d/ sprawdzenie uszczelnienia izolacji .
7. JEDNOSTKA OBMIARU
(m2) wykonanych izolacji przeciwwilgociowych .
8. ODBIÓR
Roboty wykończeniowe odbiera Inspektor Nadzoru Inwestorskiego na podstawie :
- dokumentacji technicznej,
- protokółów wykonanych robót,
- oględzin w naturze.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami Inżyniera,
jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Podstawę i system płatności określać będzie umowa zawarta między Zamawiającym a Wykonawcą.
Zaleca się formę rozliczenia ryczałtowego.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
PN-80/B-10240 "Pokrycia dachowe z papy i powłok asfaltowych".
PN-69/B-10260 "Izolacje bitumiczne"
PN-72/B-04615 "Papy asfaltowe i smołowe".
Instrukcje i certyfikaty producenta
43
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA
SST.1.5. KONSTRUKCJE STALOWE,
STAL KONSTRUKCYJNA.
ROBOTY ŚLUSARSKIE.
1. WYMAGANIA OGÓLNE
1.1. Przedmiot
Przedmiotem specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robot ślusarskich,
jak również wymagania dotyczące stali konstrukcyjnej i konstrukcji stalowych. Specyfikacja techniczna
(SST) jest dokumentem pomocniczym przy realizacji i odbiorze robót.
1.2. Zakres robót
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji technicznej dotyczą zasad prowadzenia robot ślusarskich,
robót montażowych podczas wykonywania konstrukcji stalowych oraz wymagań jakie powinna
spełniać stal konstrukcyjna.
Szczegółowy zakres robót według kosztorysowego Przedmiaru Robot stanowiącego integralny
załącznik do niniejszej specyfikacji technicznej.
Niniejsza specyfikacja opracowana została dla następujących klas robot według słownika CPV :
- klasa 45.21. kod CPV 45223210-1 – roboty konstrukcyjne z wykorzystaniem stali
2. MATERIAŁY
Zadaszenie bocznych pomieszczeń budynku – konstrukcja stalowa z kształtowników
gorącowalcowanych, główne elementy nośne w postaci łuków. Łuki z dwuteowników, mocowane do
Konstrukcji żelbetowej (ram żelbetowych) za pomocą blach podstawy na kotwy stalowe, Ф12 (długość
zakotwienia wg rysunków konstrukcyjnych). Połączenia poszczególnych łuków za pomocą płatwi z rur
kwadratowych o przekroju 80x80x4,5mm. Połączenie łuków ze słupami zlokalizowanymi od strony
południowej budynku z pomocą spoin. Słupy wykonać należy z rur kwadratowych o przekroju
120x120x4,5mm. Połączenie słupków ze ścianą za pomocą blach podstawy słupa. Blacha mocowana
na kotwy stalowe Ф16 (długość zakotwienia wg rysunków konstrukcyjnych). Stal na konstrukcję
St3SX.
Pokrycie z poliwęglany komorowego (opis w SST.1.7). Mocowanie wg wytycznych producenta.
2.1. Akceptowanie użytych materiałów
Do wykonania konstrukcji stosować można wyłącznie materiały, których dostawcy posiadają Aprobaty
Techniczne.
2.2. Stal konstrukcyjna
2.2.1. Gatunki stali konstrukcyjnej
Do wytwarzania stalowych konstrukcji należy używać stal zgodnie z PN-82/S-10052. Inne gatunki stali
(np. pochodzące z importu) mogą być zastosowane przez Wytwórcę za zgodą Inżyniera jeśli
posiadają Aprobatę Techniczną .
Stal dostarczana na budowę powinna:
mieć wybite znaki cechowania, oznaczenia cechowania kolorowego, kolorowych przywieszek ze
znakami zgodnie z PN-73/H-01102, spełniać wymagania określone w normach przedmiotowych:
dla blach uniwersalnych i grubych wg PN-83/H-92120, PN-79/H-92146 i PN-83/H-92203,
dla walcówki, prętów i kształtowników wg PN-84/H-93000 i PN-85/H-93001,
dla kątowników równoramiennych wg PN-81/H-93401,
dla ceowników PN-86/H-93403,
dla zetowników PN-55/H-93405
dla dwuteowników PN-86/H-93407
44
Stal powinna być dostarczona w odmianach plastyczności D (udarność sprawdzana na próbkach ISO
Charpy'ego w temperaturze -20°C) lub (lepiej) w odmianie R ( udarność sprawdzana na próbkach
Mesnager'a w temperaturze -40°C).
Niezależnie od przedstawionych wyżej wymagań wszystkie blachy winny być sprawdzone metodą
defektoskopii ultradźwiękowej celem wykrycia ewentualnych wad ukrytych materiału (rozwarstwienie
w klasie P6 wg BN- 84/0601-05). Badanie to może być wykonywane w hucie lub w zakładzie
wytwarzającym konstrukcję.
Kształtowniki i blachy ze stali 18G2A na zwiatrowanie, elementy pomocnicze oraz elementy
montażowe – powinny być zgodne z Dokumentacją Projektową pod względem gatunków,
asortymentów i własności.
2.3. Łączniki i materiały spawalnicze
Spełnione muszą być wymagania PN-89/S-10050 i norm przedmiotowych:
Dla elektrod wg PN-74/M-69430 i PN 88/M-C69433
dla drutów spawalniczych wg PN-88/M-69420,
dla topników do spawania żużlowego wg PN-67/M-69356.
Łączniki powinny być przechowywane w suchych i przewietrzanych pomieszczeniach z zapewnieniem
ochrony przed korozją i w sposób umożliwiający segregację na poszczególne asortymenty. Materiały
spawalnicze należy przechowywać ponad podłogą w suchych, przewietrzanych i ogrzewanych
pomieszczeniach. Łączniki i materiały spawalnicze przeznaczone do wytworzenia określonej stalowej
konstrukcji powinny być oddzielone od pozostałych.
3. SPRZĘT
Wykonawca zobowiązany jest do przedstawienia Inżynierowi do akceptacji wykazy zasadniczego
sprzętu. Inżynier jest uprawniony do sprawdzenia, czy dźwigi posiadają ważne świadectwa wydane
przez Urząd Dozoru Technicznego.
Wykonawca na żądanie Inżyniera jest zobowiązany do próbnego użycia sprzętu w celu sprawdzenia
jego przydatności. Sprawdzenie powinno odbywać się w obecności przedstawiciela Inżyniera.
Zastosowany sprzęt do metalizacji jest zależny od zastosowanej metody tj.: systemu termicznego
natrysku gazowego. Roboty związane z wykonaniem powłok malarskich mogą być wykonane ręcznie
lub przy użyciu sprzętu mechanicznego zaakceptowanego przez Inżyniera.
Użyte urządzenia lub narzędzia powinny zapewnić ciągłość wykonywanych prac oraz uzyskanie
wymaganej jakości robót.
Sprężarka powietrza użyta do piaskowania powinna posiadać wydajność nie niższą niż 5 m3/min.
4. TRANSPORT
4.1. Transport i składowanie stali konstrukcyjnej
Załadunek, transport, rozładunek i składowanie wyrobów ze stali konstrukcyjnej powinny odbywać się
tak, aby powierzchnia stali była zawsze czysta, wolna zwłaszcza od substancji aktywnych chemicznie
i zanieczyszczeń mogących utrzymywać wilgoć. Wyroby ze stali konstrukcyjnej powinny być
utrzymywane w stanie suchym i składowane nad gruntem na odpowiednich podporach.
Niedopuszczalne jest długotrwałe składowanie stali niezabezpieczonych przed opadami.
Sposób transportu materiałów lub wyrobów przewidzianych do zastosowania podczas renowacji
zabezpieczenia antykorozyjnego nie może powodować obniżenia ich jakości lub powstania
uszkodzeń. Materiały chemiczne i łatwopalne powinny być transportowane w oryginalnych,
fabrycznych opakowaniach, zgodnie z przepisami dotyczącymi przewozu takich materiałów.
45
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1 Cięcie elementów i obrabianie brzegów
Cięcie elementów i obrabianie brzegów należy wykonywać zgodnie z ustaleniami Dokumentacji
Projektowej, ale tak by zachowane były wymagania PN-89/S-10050 pkt. 2.4.1.1. Dla wszystkich
gatunków stali stosować cięcie gazowe (tlenowe) automatyczne lub półautomatyczne, a dla
elementów pomocniczych i drugorzędnych również ręczne. Brzegi po cięciu powinny być oczyszczone
z grotu, naderwać. Przy cięciu nożycami podniesione brzegi powierzchni cięcia należy wyrównać na
odcinkach wzajemnego przylegania z powierzchnią cięcia elementów sąsiednich.
Arkusze nie obcięte w hucie należy obcinać co najmniej 20 mm z każdego brzegu. Ostre brzegi, które
podlegać będą zabezpieczeniu antykorozyjnemu, po cięciu należy wyrównywać i stępić przez
wyokrąglenie promieniem r = 2 mm lub większym. Przy cięciu tlenowym można pozostawić bez
obróbki mechanicznej te brzegi, które będą poddane przetopieniu w następnych operacjach spawania
oraz te, które osiągnęły klasę jakości nie gorszą niż 3- 2-2-4. wg PN-76/M-69774. Po cięciu tlenowym
powierzchnie cięcia i powierzchnie przyległe powinny być oczyszczone z żużla, grotu, nacieków
i rozprysków materiału.
5.2 Dopuszczalne odchyłki wymiarów liniowych
Wymiary liniowe elementów konstrukcyjnych, których dokładność nie została podana w Dokumentacji
Projektowej lub innych normach, powinny być zawarte w granicach podanych w tabl. 1, przy czym
rozróżnia się: wymiary przyłączeniowe, tj wymiary konstrukcyjne zależne od innych wymiarów,
podlegające pasowaniu, warunkujące prawidłowy montaż oraz normalne funkcjonowanie konstrukcji,
wymiary swobodne, których dokładność nie ma konstrukcyjnego znaczenia.
Tabl.1. Dopuszczalne odchyłki wymiarów liniowych
Wymiar nominalny
Dopuszczalne odchyłki wymiaru (±),[mm]
[mm]
ponad
500
1000
2000
4000
8000
16000
32000
do
1000
2000
4000
8000
16000
32000
przyłączeniowego
0,5
1,0
1,5
2,5
4,0
6,0
10,0
swobodnego
1,5
2,5
4,0
6,0
10,0
15,0
1/1000 wymiaru lecz nie więcej niż 50
5.3. Czyszczenie powierzchni i brzegów
Przed przystąpieniem do składania konstrukcji Inżynier przeprowadza odbiór elementów w zakresie
usunięcia grotu, oczyszczenia i oszlifowania powierzchni przylegających i brzegów stykowanych
z zachowaniem wymagań PN-89/S-10050.
5.4 Spawanie
Osoby kierujące spawaniem i spawacze powinni posiadać uprawnienia państwowe uzyskane
w systemie kwalifikacji kierowanym przez Instytut Spawalnictwa w Gliwicach. Wszystkie prace
spawalnicze można powierzać jedynie wykwalifikowanym spawaczom, posiadającym aktualne
uprawnienia. Niezależnie od posiadanych uprawnień zaleca się sprawdzenie aktualnych umiejętności
spawaczy poprzez wykonanie próbnych złączy elektrodami stosowanymi do spawania przedmiotowej
konstrukcji (szczególnie dotyczy elektrod zasadowych). Temperatura otoczenia przy spawaniu stali
niskostopowych o zwykłej wytrzymałości powinna być wyższa niż 0 °C, a stali o podwyższonej
wytrzymałości wyższa niż +5 °C. Niedopuszczalne jest spawanie podczas opadów atmosferycznych
przy nie zabezpieczeniu przed nimi stanowisk roboczych i złączy spawanych.
46
W utrudnionych warunkach atmosferycznych (wilgotność względna powietrza większa niż 80 %,
mżawka, wiatry o prędkości większej niż 5 m/s, temperatury powietrza niższe niż podane wyżej)
należy opracować i uzgodnić specjalne środki gwarantujące otrzymanie spoin należytej jakości.
Ukosowanie brzegów elementów można wykonywać ręcznie, mechanicznie lub palnikiem tlenowym,
usuwając zgorzelinę i nierówności.
Wszystkie spoiny czołowe powinny być podpawane lub wykonane taką technologią (np. przez
zastosowanie odpowiednich podkładek), aby grań była jednolita i gładka. Obróbkę spoin można
wykonać ręcznie szlifierką lub frezarką albo stosować inną obróbkę mechaniczną pod warunkiem, że
miejscowe zmniejszenie grubości przekroju elementu nie przekroczy 3 % tej grubości.
Opakowanie, przechowywanie i transport elektrod muszą być zgodne z wymaganiami obowiązujących
norm i zaleceniami producentów.
Suszenie elektrod i topników powinno być zgodne z zaleceniami producentów. Wystąpienie na
powierzchni otuliny elektrod tzw. wykwitów tj. białych kryształów świadczy o długotrwałym
przetrzymywaniu elektrod w wilgotnym powietrzu, a także o wejściu wody w reakcję chemiczną ze
składnikami otuliny. Wykwity te dowodzą starzenia się elektrody. Suszenie elektrod przestarzałych jest
bezcelowe, a użycie ich zabronione.
Sprzęt spawalniczy powinien umożliwiać wykonanie złączy spawanych zgodnie z technologią
spawania i dokumentacją konstrukcyjną. Jego stan techniczny powinien zapewnić utrzymanie
określonych parametrów spawania, przy czym wahania natężenia i napięcia prądu podczas spawania
nie mogą przekraczać 10 %.
Wszystkie spoiny po wykonaniu podlegają badaniu, ocenie jakości i odbiorowi. Niedopuszczalne są
rysy lub pęknięcia w spoinie lub materiale w jej sąsiedztwie.
Obrabiane widoczne powierzchnie spoiny nie powinny mieć wtrąceń żużla, pasm żużlowych lub
zaklęśnięć. W spoinach nie obrabianych nierówność lica spoiny nie powinna przekraczać 15 %
grubości spawanych elementów.
5.5. Wykonanie połączeń stałych na miejscu budowy
5.5.1. Połączenia spawane
Wszystkie spoiny wykonywane na placu budowy muszą być przewidziane w Dokumentacji
Projektowej. Spawanie należy prowadzić zgodnie z wymaganiami PN-89/S-10050 pkt. 2.4.4.4. Roboty
spawalnicze na obiekcie prowadzić można w temperaturach powyżej 5°C. Każda spoina
konstrukcyjna musi być oznakowana przez wykonującego ją spawacza jego marką. Wszystkie spoiny
po wykonaniu podlegają, ocenie jakości i odbiorowi. Badania spoin polegające na oględzinach.
5.6. Wykonanie zabezpieczenia antykorozyjnego
5.6.1. Przygotowanie powierzchni stali
Powierzchnia powinna być sucha, pozbawiona tłuszczu i kurzu. Do odtłuszczania powierzchni
stosować benzynę ekstrakcyjną. Powierzchnia elementów po odtłuszczeniu powinna być wolna od
smarów, olejów. Nie wolno pozostawiać tłustych plam na powierzchni konstrukcji, z zamysłem
usunięcia ich w procesie czyszczenia strumieniowo-ściernego.
Do czyszczenia powierzchni należy stosować metodę strumieniowo-ścierną. Czyszczenie musi
zapewnić całkowite usunięcie zgorzeliny, rdzy oraz spowodować równomierne schropowacenie
powierzchni. Powierzchnie należy uznać za prawidłowo przygotowaną, jeżeli przy dalszej obróbce nie
będzie zmieniała odcienia i będzie równomiernie matowa, bez odcieni i miejsc mających połysk. Po
czyszczeniu powierzchnię należy odpylić strumieniem sprężonego powietrza lub miękką zmiotką.
Przygotowana do metalizacji powierzchnia nie może być dotykana. W przypadku nie pokrycia
oczyszczonej powierzchni warstwą metalizacyjną w ciągu 2 godzin, powierzchnię należy ponownie
piaskować. Powierzchnie na których układane będą spoiny montażowe, należy zakryć taśmą
samoprzylepną na odległości około 5 cm od przyszłej spoiny.
5.6.2. Przygotowanie podłoża pod powłoki malarskie na elementach metalizowanych
Powierzchnię metalizowaną przed nakładaniem farby należy oczyścić sprężonym powietrzem,
a następnie umyć benzyną ekstrakcyjną.
47
Powierzchnia przygotowana do malowania powinna być sucha, pozbawiona tłuszczu, kurzu,
zanieczyszczeń.
5.6.3. Wykonanie warstw nawierzchniowych
Nakładanie kolejnych warstw powłoki malarskiej wykonywać metodą natryskową, ściśle z wytycznymi
opracowanymi przez Producenta wyrobów malarskich.
5.6.4. Wykonanie zabezpieczeń antykorozyjnych w połączeniach
Przed wykonaniem połączeń spawanych wolne od powłok powinny być paski szerokości po 50 mm po
każdej stronie spoiny. Jeśli spoina ma być wykonana w czasie montażu, w wytworni należy wykonać
malarskie zabezpieczenie tymczasowe łatwe do usunięcia.
Przed wykonaniem spawania powierzchnie te należy dokładnie oczyścić do stopnia czystości
wymaganego w dokumentacji technicznej, następnie wykonać odpowiednie powłoki. Warstwę farby
podkładowej pozostawić do wyschnięcia następnie ściśle wg zaleceń producenta-kolejne warstwy.
5.6.5. Wykonanie napraw i uzupełnień
Naprawy i uzupełnienia zabezpieczeń po spawaniu, ewentualnym prostowaniu, transporcie itp.
powinny polegać na wykonaniu od nowa wszystkich czynności tj. czyszczeniu , naniesieniu powłoki
warstw podkładowych i warstw nawierzchniowych. Wytwórca musi zapewnić Inżynierowi możliwość
odbioru każdej czynności oddzielnie.
Wszystkie prace malarskie /także naprawy/ muszą być wykonane w odpowiednich warunkach
meteorologicznych tzn. w temperaturze od. +10 °C do +40 °C, przy wilgotności niższej niż 85%,
a jednocześnie w temperaturze wyższej o 3°C od temperatury punktu rosy dla danego ciśnienia
i wilgotności. W związku z powyższym niedopuszczalne jest wykonywanie prac malarskich na wolnym
powietrzu we wczesnych godzinach rannych i późnych popołudniowych, gdy na powierzchniach
konstrukcji występuje rosa. Nie wolno malować w czasie deszczu, mgły i innych opadów
atmosferycznych.
5.7. BiHP i ochrona środowiska
Za przestrzeganie aktualnie obowiązujących państwowych i lokalnych przepisów o BHP i ochronie
środowiska odpowiada Wykonawca. Inżynier nie może nakazać wykonania czynności, których
wykonanie naruszyłoby postanowienia tych przepisów.
6. KONTROLA JAKOŚCI
6.1. Obowiązki Wykonawcy
Wykonawca ma obowiązek prowadzić kontrolę jakości prowadzonych przez siebie robot, niezależnie
od działań kontrolnych Inżyniera.
6.2 Kontrola jakości robot konstrukcyjnych
Kontrola jakości robot będzie obejmowała:
- sprawdzenie czystości krawędzi cięcia po cięciu tlenowym,
- odchyłki wymiarów liniowych,
- badania usunięcia grotu, oczyszczenia i oszlifowania powierzchni przylegających i brzegów
stykowanych z zachowaniem wymagań PN-89/S-10050
- badania obróbki spoin,
- kontrola rusztowań zgodnie z BN-70/9080-02.
6.3. Kontrola jakości robót zabezpieczających
Kontroli jakości robót zabezpieczających - antykorozyjnych podlegają następujące elementy tego
procesu:
- kontrola materiałów
- kontrola warunków wykonania robót
- kontrola jakości wykonanych robót i ocena wykonanego pokrycia zabezpieczającego
48
6.3.1. Kontrola materiałów
Kontrola ta obejmuje następujące materiały:
- do zmywania i odtłuszczania powierzchni
- do oczyszczania powierzchni z produktów korozji
- do metalizowania
- do malowania.
Kontrola materiałów do zmywania i odtłuszczania sprowadza się do sprawdzenia ich zgodności
z normami przedmiotowymi, sprawdzenia atestów i świadectw dopuszczenia do stosowania
w budownictwie. Kontrolę materiałów używanych przy usuwaniu produktów korozji przez
zastosowanie obróbki strumieniowościernej.
Kontrola ścierniwa do oczyszczarek strumieniowo-ściernych o obiegu otwartym polega na
sprawdzeniu:
- rodzaju używanego ścierniwa
- pochodzenia piasku: czy jest to piasek ostrokrawędziowy czy rzeczny o ziarnach zaokrąglonych
- zawartości pyłów i drobnych frakcji poniżej 0,4 mm.
- uziarnienia.
Kontrola materiałów do malowania polega na sprawdzeniu:
- rodzaju używanych materiałów i ich zgodności z Rysunkami
- parametrów materiałów zgodnie z normami przedmiotowymi
- atestów na materiały
- braku osadu nie dającego się rozprowadzić
- w przypadku farb: odpowiedniej lepkości dostosowanej do sposobu malowania i rodzaju Używanej
farby.
6.3.2. Kontrola warunków wykonania
Kontrola ta polega na sprawdzeniu przestrzegania warunków prowadzenia prac malarskich podanych
w p. 5 niniejszej Specyfikacji . Wynik kontroli należy wpisać do Dziennika Budowy.
6.3.3. Kontrola sprawdzenia stosowania zaleceń producenta powłok malarskich
Kontrola ta polega na sprawdzeniu przestrzegania technologii i zaleceń producenta wyrobów
malarskich przy wykonywaniu powłok zabezpieczających.
6.3.4. Kontrola jakości wykonanych robot i ocena wykonanego zabezpieczenia
antykorozyjnego
Kontrola ta i ocena związane są z odbiorami robot zanikających /odbiory międzyoperacyjne/
i odbiorem ostatecznym. Odbiorom międzyoperacyjnym podlegają następujące roboty:
zmycie i odtłuszczenie powierzchni
przygotowanie powierzchni do zabezpieczenia
nałożenie warstwy metalizacyjnej
szpachlowanie szczelin
dodatkowe zabezpieczenie krawędzi elementów
nałożenie warstwy nawierzchniowej
Przed czyszczeniem powierzchni metalizowanej należy sprawdzić:
Czy nie występują zadziory, odpryski po spawaniu, ślady żużla spawalniczego oraz czy ostre
krawędzie są wyokrąglone promieniem 2 mm.
Czy na powierzchni nie występują miejsca zatłuszczone
Ocenę jakości metalizacji należy przeprowadzić okiem nieuzbrojonym, przy świetle dziennym lub
sztucznym o mocy żarówki 100 W z odległości ok. 30 cm.
Po wykonaniu metalizacji należy sprawdzić czy:
Powłoka jest całkowicie jednorodna, o jednakowej ziarnistości i barwie, nie wykazuje widocznych
porów, pęknięć, pęcherzy, odstawań, przypaleń i miejsc nie przykrytych
Powłoka ma grubość 150 μm z tolerancją –10%, +20%. Pomiary należy wykonać ultrametrem np. typu
A-52.
Za wynik pomiaru grubości należy przyjąć średnią arytmetyczną z minimum 7-u odczytów na badanej
powierzchni, z tym że poszczególne odczyty winny mieścić się w granicach tolerancji. Wymagana
dokładność pomiaru 5%.
49
Badanie przyczepności natryskowej warstwy należy wykonać za pomocą ostro zeszlifowanego
przecinaka lub rylca, nacinając kwadraty o wymiarach 3 x 3 cm. Powłoka natryskana musi być
przecięta do podłoża.
Przyczepność uznaje się za dobrą gdy powłoka odrywa się od podłoża kawałkami mniejszymi niż 5
mm2. Powłokę uznaje się za złą gdy odrywa się całymi kawałkami o powierzchni ok. 10 mm2.
Powłokę o nieodpowiedniej przyczepności należy usunąć całkowicie, a element ponownie
przygotować i metalizować na żądaną grubość.
7. JEDNOSTKA OBMIARU
Jednostką obmiarową jest tona (t) wykonanych konstrukcji stalowych.
8. ODBIOR ROBÓT
Inspektor na podstawie zapisów w książce obmiarów i dzienniku budowy.
a). Przejęcie robot zbrojarskich
b). Świadectwo Wykonania.
Roboty uznaje się za odebrane jeżeli zostały wykonane zgodnie ze Specyfikacją, Dokumentacją
Projektową i
poleceniami Inżyniera.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Podstawę i system płatności określać będzie umowa zawarta między Zamawiającym a Wykonawcą.
Zaleca się formę rozliczenia ryczałtowego.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
PN-77/B-06200 Konstrukcje stalowe budowlane. Wymagania i badania.
PN-90/B-03200 Konstrukcje stalowe.
PN-87/M-04251 Struktura geometryczna powierzchni. Chropowatość powierzchni. Wartości liczbowe
parametrów.
PN-77/M-82002 Podkładki. Wymagania i badania.
PN-77/M-82003 Podkładki. Dopuszczalne odchyłki wymiarów oraz kształtu i położenia.
PN-78/M-82005 Podkładki okrągłe zgrubne.
PN-78/M-82006 Podkładki okrągłe dokładne.
PN-84/M-82054/01 Śruby, wkręty i nakrętki. Stan powierzchni.
PN-82/M-82054/02 Śruby, wkręty i nakrętki. Tolerancje.
PN-82/M-82054/03 Śruby, wkręty i nakrętki. Własności mechaniczne śrub i wkrętów.
PN-82/M-82054/09 Śruby, wkręty i nakrętki. Własności mechaniczne nakrętek.
PN-85/M-82101 Śruby z łbem sześciokątnym.
PN-86/M-82144 Nakrętki sześciokątne.
PN-86/M-82153 Nakrętki sześciokątne niskie.
PN-83/M-82171 Nakrętki sześciokątne powiększone do połączeń sprężanych.
PN-61/M-82331 Śruby pasowane z łbem sześciokątnym.
PN-66/M-82341 Śruby pasowane z łbem sześciokątnym z gwintem krótkim.
PN-66/M-82342 Śruby pasowane z łbem sześciokątnym z gwintem długim.
PN-71/H-04651 Ochrona przed korozją. Klasyfikacja i określenie agresywności korozyjnej środowisk.
PN-71/H-04653 Ochrona przed korozją. Podział i oznaczenie warunków eksploatacji wyrobów
metalowych zabezpieczanych malarskimi powłokami ochronnymi.
PN-70/H-97050 Ochrona przed korozją. Wzorce jakości przygotowania powierzchni stali do
malowania.
PN-70/H-97051 Ochrona przed korozją. Przygotowanie powierzchni stali, staliwa i żeliwa do
malowania. Ogólne wytyczne
PN-70/H-97052 Ochrona przed korozją. Ocena przygotowania powierzchni stali, staliwa i żeliwa do
malowania.
PN-79/H-97070 Ochrona przed korozją. Pokrycia lakierowe. Wytyczne ogólne.
50
PN-71/H-97053 Ochrona przed korozją. Malowanie konstrukcji stalowych. Ogólne wytyczne.
PN-81/C-81508 Wyroby lakierowe. Oznaczenie czasu wpływu kubkami wpływowymi (lepkość
umowna).
PN-74/C-81515 Wyroby lakierowe. Nie niszczące pomiary grubości powłok.
PN-79/C-81519 Wyroby lakierowe. Oznaczenie stopnia wyschnięcia.
PN-80/C-81531 Wyroby lakierowe. Określenie przyczepności powłok do podłoża oraz przyczepności
między warstwowej.
PN-83/C-81545 Wyroby lakierowe. Pomiar grubości mokrych warstw.
"Wytyczne stosowania zabezpieczeń antykorozyjnych mostów stalowych będących w eksploatacji""
wydane przez IBDiM, Zakład Mostów, Warszawa-1989 r.
51
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA
SST.1.6. KONSTRUKCJE DREWNIANE.
1. WYMAGANIA OGÓLNE
1.1. Przedmiot
Przedmiotem są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robot dostaw i montażu konstrukcji
drewnianych przy budowie Amfiteatru zlokalizowanego w miejscowości Nowiny na działce 187/3.
Specyfikacja Techniczna jest dokumentem pomocniczym przy realizacji i odbiorze robót.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna stanowi część Dokumentów Przetargowych i kontraktowych przy zlecaniu
i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót
Ustalenia zawarte w Specyfikacji dotyczą wykonania konstrukcji drewnianej dachu przy budowie
Amfiteatru zlokalizowanego w miejscowości Nowiny na działce 187/3.
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu
wykonanie i montaż konstrukcji drewnianych występujących w obiekcie. W zakres tych robot wchodzą:
wykonanie i montaż konstrukcji z drewna klejonego w postaci dźwigarów i płatwi oraz łacenie połaci
dachowych.
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej ST są zgodne z obowiązującymi normami i ST.1.0 „Wymagania
Ogólne".
Niniejsza specyfikacja opracowana została dla następujących klas robót według słownika CPV :
- kod CPV 45261100-5 – konstrukcje drewniane
2. MATERIAŁY
Zadaszenie sceny – konstrukcja z drewna klejonego, główne elementy nośne w postaci dwóch łuków
pionowych i jednego odchylonego od płaszczyzny pionowej o 57°. Łączenia poszczególnych
elementów wg projektu wykonawczego.
Materiałem zastosowanym do wykonania konstrukcji drewnianej dachu według niniejszej ST będzie
drewno klejone klasy GL28h.
2.1. Wytrzymałość drewna
Wytrzymałości charakterystyczne drewna iglastego według PN-82/D-94021 Tarcica iglasta sortowana
metodami wytrzymałościowymi." oraz PN-B-03150:2000/:2001. Konstrukcje drewniane. Obliczenia
statyczne i projektowanie oraz PN-EN-518, PN-EN-519.
2.2. Dopuszczalne wady tarcicy
Dopuszczalne wady tarcicy
Wady
Sęki w strefie marginalnej
Sęki na całym przekroju
Skręt włókien
Pęknięcia, pęcherze, zakorki i zbitki:
głębokie czołowe
Zgnilizna
Chodniki owadzie
Szerokości słojów
Oblina
K33
do 1 / 4 1 / 4
do 1 / 4 1 / 4
do 7%
1/31/1
K27
do ½
do 1 / 3
do 1 0%
1/2*1/1
Niedopuszczalna
Niedopuszczalne
4 mm
6 mm
dopuszczalna na długość dwu krawędzi zajmująca do ¼
szerokości lub długości
52
Krzywizna podłużna
a) płaszczyzn
30 mm -dla grubości do 38 mm,
10 mm - dla grubości do 75 mm
b) boków
10 mm - dla szerokości do 75 mm,
5 mm - dla szerokości > 250 mm 6% szerokość 4% szerokość
Wichrowatość
6%
Krzywizna poprzeczna 4%
Rysy, falistość dopuszczalna w granicach odchyłek grubości i szerokości elementu. Nierówność
płaszczyzn - płaszczyzny powinny być wzajemnie równolegle, boki prostopadłe, odchylenia
w granicach odchyłek. Nieprostopadłość niedopuszczalna
2.3. Wilgotność drewna
Wilgotność drewna stosowanego na elementy konstrukcyjne powinna wynosić nie więcej niż:
dla konstrukcji na wolnym powietrzu - 23%
dla konstrukcji chronionych przed zawilgoceniem -18%
dla drewna liściastego do 15 %
2.4. Tolerancje wymiarowe tarcicy
odchyłki wymiarowe desek powinny być nie większe:
w długości: do + 50 mm lub do - 20 mm dla 20% ilości
w szerokości: do + 3 mm lub do - 1mm
w grubości: do +1 mm lub do -1 mm
odchyłki wymiarowe bali jak dla desek
odchyłki wymiarowe łat nie powinny być większe:
* dla łat o grubości do 50 mm:
w grubości: + 1 mm -1 mm dla 20% ilości
w szerokości: +2 mm i -1 mm dla 20% i ilości
*dla łat o grubości powyżej 50 mm:
w szerokości: + 2 mm i -1 mm dla 20%ilości
w grubości: +2 mm -1 mm dla 20%ilości
a) odchyłki wymiarowe krawędziaków na grubości i szerokości nie powinny być większe niż + 3
mm i - 2 mm.
b) odchyłki wymiarowe belek na grubości i szerokości nie powinny być większe niż + 3 mm i 2mm.
2.5. Łączniki
2.5.1. Gwoździe
Należy stosować: gwoździe okrągłe wg BN-70/5028-12
2.5.2. Śruby
Należy stosować:
Śruby z łbem sześciokątnym wg PN-EN -ISO 4014:2002
Śruby z łbem kwadratowym wg PN-88/M-82121
2.5.3. Nakrętki:
Należy stosować:
Nakrętki sześciokątne wg PN-EN-ISO 4034:2002 Nakrętki kwadratowe wg PN-88/M-82151.
Podkładki pod śruby
Należy stosować: Podkładki kwadratowe wg PN-59/M-82010
2.5.4. Wkręty do drewna
Należy stosować:
Wkręty do drewna z łbem sześciokątnym wg PN-85/M-82501 Wkręty do drewna z łbem stożkowym wg
PN-85/M-82503 Wkręty do drewna z łbem kulistym wg PN-85/M-82505
53
2.5.5. Środki ochrony drewna
Do ochrony drewna przed grzybami, owadami oraz zabezpieczające przed działaniem ognia powinny
być stosowane wyłącznie środki dopuszczone do stosowania decyzją nr 2/ITB-ITD/87 z 05.08.1989 r.
a) środki do ochrony przed grzybami i owadami
b) środki do zabezpieczenia przed sinizną i pleśnieniem
c) środki zabezpieczające przed działaniem ognia
2.6. Składowanie materiałów i konstrukcji
Materiały i elementy z drewna powinny być składowane na poziomym podłożu utwardzonym
odizolowanym od elementów warstwą folii. Elementy powinny być składowane w pozycji poziomej na
podkładkach rozmieszczonych w taki sposób, aby nie powodować ich deformacji.
Odległość składowanych elementów od podłoża nie powinna być mniejsza od 20 cm.
Łączniki i materiały do ochrony drewna należy składować w oryginalnych opakowaniach
w zamkniętych pomieszczeniach magazynowych, zabezpieczających przed działaniem czynników
atmosferycznych.
2.7. Badania na budowie
Każda partia materiału dostarczona na budowę przed jej wbudowaniem musi uzyskać akceptację
Inspektora Nadzoru.
Odbiór materiałów z ewentualnymi zaleceniami szczegółowymi potwierdza Inspektor Nadzoru
wpisem do dziennika budowy.
3. SPRZĘT
Warunki ogólne sprzętu podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne".
Do wykonania konstrukcji drewnianej należy stosować sprzęt odpowiedni do tego rodzaju robót.
Sprzęt budowlany powinien odpowiadać wymaganiom zawartym w Projekcie Organizacji Robót
zaakceptowanym przez Inspektora Nadzoru. Do transportu na budowie i montażu konstrukcji należy
używać dowolnego sprzętu. Sprzęt pomocniczy powinien być przechowywany w zamykanych
pomieszczeniach. Stanowisko robocze powinno być urządzone zgodnie z przepisami BHP
i przeciwpożarowymi, zabezpieczone od wpływów atmosferycznych, oświetlone z dostateczną
wentylacją. Stanowisko robocze powinno być odebrane przez Inżyniera.
4. TRANSPORT
Transport elementów z drewna powinien odbywać się środkami przystosowanymi do tego celu.
Przewożone elementy powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniami i zniszczeniem w trakcie
transportu oraz przed opadami atmosferycznymi. Ustawienie elementów w środkach transportu
powinno odpowiadać warunkom składowania. Elementy drewniane powinny być zabezpieczone przed
wpływem wilgoci, korozji biologicznej oraz innych czynników destrukcyjnych. W transporcie środkami
drogowymi należy dostosować się do ograniczeń wymiarowych zależnych od zdolności
załadunkowych środków transportowych.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Warunki ogólne wykonania robót
Elementy konstrukcji drewnianej dachu powinny być skonstruowane zgodnie z wymaganiami
PN-B-03150:2000 i wykonane na podstawie projektu, uwzględniając zalecenia zawarte w warunkach
technicznych odbioru robót budowlano -montażowych. Składowanie i przechowywanie elementów
z drewna powinno odbywać się pod wiatami zabezpieczającymi przed opadami atmosferycznymi lub
w inny sposób zabezpieczający przed wpływami atmosferycznymi. Elementy drewniane powinny być
składowane na poziomym podłożu utwardzonym lub odizolowanym od elementów warstwą folii.
Elementy dachu powinny być składowane w pozycji poziomej na podkładkach rozmieszczonych w taki
sposób, aby nie powodować ich deformacji. Elementy dachowe mogą być składowane na
54
podkładkach jeden na drugim pod warunkiem zachowania maksymalnej wysokości składowania, tj. nie
więcej niż 3 elementy.
5.2. Warunki szczegółowe wykonania robót
Konstrukcja dachu w bryle głównej w postaci dźwigarów łukowych z drewna klejonego klasy GL28h
oraz elementów płatwi.
Konstrukcja więźby dachowej oparta jest na żelbetowej ramie. Wymiary poszczególnych elementów –
zgodnie z projektem. Konstrukcja w całości jest impregnowana środkiem przeciw korozji biologicznej
i pożarem.
Środki te muszą posiadać aktualne dopuszczenie do stosowania w budownictwie. Roboty należy
prowadzić zgodnie z dokumentacją techniczną przy udziale środków, które zapewnią osiągnięcie
projektowanej wytrzymałości, układu geometrycznego i wymiarów konstrukcji.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST.1.0. Wymagania ogólne. Kontrola jakości polega na
sprawdzeniu zgodności wykonania robót z projektem oraz Wymaganiami podanymi w punkcie 5.
Roboty podlegają odbiorowi jak roboty zanikowe.
6.1. Kontrola jakości materiałów
Wszystkie materiały do wykonania robót muszą odpowiadać wymaganiom Dokumentacji Projektowej
i Szczegółowej Specyfikacji Technicznej oraz uzyskać akceptację Inspektora Nadzoru.
6.2. Kontrola jakości wykonania robót
Kontrola jakości wykonania robót polega na zgodności wykonania robót z Dokumentacją Projektową,
Specyfikacją Techniczną (punkt 5) i poleceniami Inspektora Nadzoru. Kontroli jakości podlega:
wykonanie konstrukcji i zabezpieczenia impregnatem.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru podano w ST.1.0. "Wymagania ogólne". Jednostką obmiaru jest:
m3: wszystkie elementy konstrukcji dachów,
m2: poszycie dachów.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady podano w ST.1.0. Wymagania ogólne.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI JAK W POPRZEDNICH SPECYFIKACJACH.
Ogólne zasady podano w ST.1.0. Wymagania ogólne.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
PN-B-03150:2000/Az2:2003 Konstrukcje drewniane. Obliczenia statyczne i projektowanie.
PN-EN 844-3:2002 Drewno okrągłe i tarcica. Terminologia. Terminy ogólne dotyczące tarcicy.
PN-EN 844-1:2001 Drewno okrągłe i tarcica. Terminologia. Terminy ogólne wspólne dla drewna
okrągłego i tarcicy.
PN-821 D-94021 Tarcica iglasta konstrukcyjna sortowana metodami wytrzymałościowymi.
PN-EN 10230-1:2003 Gwoździe z drutu stalowego.
*
PN-ISO 8991:1996 System oznaczenia części złącznych. Warunki techniczne wykonania i
odbioru robót budowlanych. Część A. Roboty ziemne, konstrukcyjne i rozbiórkowe. Zeszyt 4.
Konstrukcje drewniane. Instrukcja ITB nr 403/2004
55
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA
SST.1.7. ROBOTY DEKARSKIE I POKRYWCZE,
RYNNY I RURY SPUSTOWE.
1. WYMAGANIA OGÓLNE
1.1. Przedmiot
Przedmiotem są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót pokrywczych i dekarskich.
Specyfikacja Techniczna jest dokumentem pomocniczym przy realizacji i odbiorze robót.
1.2. Określenia podstawowe
Określenia podstawowe użyte w niniejszej Specyfikacji Technicznej są zgodne z obowiązującymi
(aktualnymi) odpowiednimi normami i określeniami zawartymi w ST.1.0. „Wymagania ogólne”.
1.3. Zakres
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robot dekarskich
i pokrywczych oraz montażu rynien i rur spustowych.
Szczegółowy zakres robót według kosztorysowego Przedmiaru Robót, który stanowi integralny
załącznik do niniejszej specyfikacji technicznej.
Niniejsza specyfikacja opracowana została dla następujących klas robot według słownika CPV :
- klasa 45.25. kod CPV 45260000-7 – roboty w zakresie wykonywania pokryć i konstrukcji dachowych
- klasa 45.21. kod CPV 45223202-4 – roboty zadaszeniowe,
- kod CPV 45200000-9 - Roboty budowlane w zakresie wznoszenia kompletnych obiektów
budowlanych lub ich części oraz roboty w zakresie inżynierii lądowej i wodnej
- klasa 45.25. kod CPV 45261320-3 – kładzenie rynien.
1.4. Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność robót
z dokumentacją projektową, SST i obowiązującymi normami. Ponadto Wykonawca wykona roboty
zgodnie z poleceniami Inspektora nadzoru. Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST.1.0.
“Wymagania ogólne”.
2. MATERIAŁY
płyty poliwęglanowe dwukomorowe:
- gr.16 mm,
- ciężar 2,8 kg/m2
- wymiary 210 x 600 (700)cm, inna długość na zamówienie
- Składowanie: płyty z poliwęglanu należy przechowywać na paletach, na równym podłożu,
zabezpieczone przed wpływem czynników atmosferycznych, głównie przed przegrzaniem. Najlepiej
składować płyty w pomieszczeniu.
zintegrowany systemowy osprzęt do montażu płyt:
- profile konstrukcyjne dolne i górne oraz zamykające ze stopu AlMgSi 0,5,
- uszczelki gumowe, wkręty samowiercące, podkładki EPDM,
- taśmy pełne i paroprzepuszczalne HDPE.
rynny dachowe i rury spustowe PCV.
klej do montażu rynien i rur spustowych.
3. SPRZĘT
Do montażu zadaszenia potrzebne będą:
- wiertarki, wiertła do metalu i widłowe,
- piły tarczowe o drobnych zębach do przycinania płyt i profili,
- klucze do śrub.
56
4. TRANSPORT
Transport elementów środkami transportu zalecanymi przez dystrybutora. Płyty na paletach oraz
akcesoria montażowe należy odpowiednio zabezpieczyć przed uszkodzeniem. Do transportu
wewnętrznego pionowego materiałów przewiduje się wykorzystanie wciągników o napędzie
elektrycznym.
5. WYKONANIE ROBÓT
Szczegółowy zakres robot przedstawiono w pkt.1.2. niniejszego opracowania.
5.1. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne”.
 Prace pokrywcze z poliwęglanu wykonywać winna specjalistyczna lub odpowiednio wyszkolona
brygada. Wykonawca sporządzi projekt montażu oraz przedstawi inspektorowi nadzoru do
akceptacji wraz z projektem organizacji i harmonogramem robót uwzględniający wszystkie warunki,
w jakich będzie wykonywany montaż pokrycia. Wszelkie prace montażowe należy wykonywać
zgodnie z instrukcją wykonywania pokryć z poliwęglanu.
 Montować płyty o jednakowej szerokości, w koordynacji wymiarowej z rozstawem dźwigarów
konstrukcyjnych.
 Obróbka płyt
Przycinanie płyt: piłą tarczową lub ręczną o drobnych zębach, prowadzona pod niewielkim kątem.
Płyty do cięcia ułożone na twardym podłożu. Otwory wiercić wiertłami do metalu lub widłowymi, płyta
musi przylegać do podłoża. Otwory wiercić w odległości min. 40 mm od brzegu płyty. Po obróbce
należy usuwać po obróbce wióry i kurz odkurzaczem lub sprężonym powietrzem, otwarte końce
zabezpieczyć przed zabrudzeniem taśma samoprzylepną.
5.2. Montaż płyt z poliwęglanu, wymagania
 Przed montażem konstrukcja nośna dachu powinna być w pełni przygotowana, powłoki ochronne
elementów konstrukcyjnych drewnianych i stalowych całkowicie utwardzone.
 Nie montować płyt uszkodzonych w transporcie lub w czasie obróbki.
 Przed montażem oderwać folię maskującą 50 cm od brzegu płyt. Resztę folii zdjąć po zakończeniu
montażu. Otwarte brzegi płyt zabezpieczyć folią samoprzylepną..
 Upewnić się, że profile, uszczelki, śruby mocujące i materiały pomocnicze nie oddziałują
niekorzystnie mechanicznie - na płyty.
 Należy zapewnić właściwą głębokość osadzenia płyt w profilu mocującym - min. 20 mm,
przynajmniej 1 żeberko musi być osadzone w profilu systemu nośnego.
 Płyt nie wolno osadzać zbyt ściśle, ze względu na rozszerzalność cieplną płyt i konieczność
zapewnienia swobody ruchów dylatacyjnych. Wymagany luz dylatacyjny - 3,5 mm na każdy metr
długości lub szerokości płyty. Otwory na śruby montażowe powinny mieć, w przypadku arkusza
o dł. 2000 mm, średnicę większą o 6 mm od średnicy trzpienia śruby mocującej, a otwory na
podkładki grzybkowe średnicę min. 18 mm. Każde kolejne 1000 mm arkusza wymaga zwiększenia
średnicy o dalsze 2,5 mm.
5.3. Rynny i rury spustowe z polichlorku winylu.
 rynny i rury spustowe łączyć z pojedynczych członów na klej, zgodnie z instrukcją producenta do
uzyskania właściwego wymiaru,
 wykonać montaż na klej denek rynnowych i lejów spustowych - do rur spustowych,
 mocować rynny do konstrukcji drewnianej zadaszenia uchwytami,
 spadki rynien regulować na uchwytach zgodnie z projektem,
 rury spustowe mogą być montowane po sprawdzeniu drożności przewodów kanalizacyjnych.
 rury spustowe montować we wnękach ścian szczytowych poprzez mocowane uchwytami,
rozstawionymi w odstępach nie większych niż 3 m,
 uchwyty powinny być mocowane w sposób trwały przez wbicie trzpienia w spoiny muru
57
6. KONTROLA JAKOŚCI
6.1. Wymagania ogólne:
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST.1.0. “Wymagania ogólne”.
Sprawdzić należy zgodność użytych materiałów z odpowiednimi Aprobatami Technicznymi lub
Certyfikatami. Sprawdzeniu podlegają prawidłowy montaż zadaszenia oraz systemu odwodnienia,
zgodnie z instrukcją producenta.
Roboty pokrywcze jako roboty zanikające wymagają odbiorów częściowych. Badania w czasie odbioru
częściowego należy przeprowadzać dla tych robot, do których dostęp później jest utrudniony.
Dokonanie odbioru częściowego powinno być potwierdzone w dzienniku budowy.
Badania końcowe pokrycia należy przeprowadzić po zakończeniu robót po deszczu.
Do odbioru technicznego robot pokrywczych wykonawca jest obowiązany przedstawić:
a/ dokumentację techniczną,
b/ zapisy stanowiące dokonanie odbiorów częściowych podkładu oraz poszczególnych warstw lub
fragmentów pokrycia,
c/ zapisy dotyczące wykonania robót pokrywczych i rodzaju zastosowanych materiałów,
Przed przystąpieniem do badań należy sprawdzić na podstawie protokółów i zapisów w dzienniku
budowy:
a/ czy przygotowane podkłady nadawały się do rozpoczęcia robot pokrywczych,
b/ czy zastosowane materiały pokrywcze były odpowiedniej jakości,
c/ czy zostały spełnione warunki wykonania robot – zgodne z niniejszymi warunkami technicznymi –
oraz inne wymagania zapisane w dzienniku budowy.
6.2. Zasady kontroli jakości robót
Kontroli jakości wykonania podlega :
-sprawdzenie połączeń na stykach.
7. JEDNOSTKA OBIARU
Ogólne zasady i wymagania dotyczące obmiaru robót podano w ST.1.0. “Wymagania ogólne”.
Obmiar robót określa ilość wykonanych robot zgodnie z dokumentacją i postanowieniami umowy.
Jednostką obmiarową jest: m2 – dla zadaszeń, mb – dla rynien i rur spustowych.
8. ODBIOR ROBÓT
Ogólne warunki odbioru robót podano w ST.1.0. “Wymagania ogólne”.
Odbioru dokonuje lnspektor Nadzoru Inwestorskiego na podstawie wizji lokalnej, zapisów w książce
obmiarów i kontroli z dokumentacją techniczną.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inżyniera,
jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji dały wyniki pozytywne.
Odbiorom podlegają:
 dostarczone na budowę elementy zadaszenia i odwodnienia,
 sprawdzenie prawidłowości montażu pokrycia dachowego w zakresie zgodności z instrukcją
montażu
producenta.
Odbiór rynien i rur spustowych powinien obejmować:
 sprawdzenie prawidłowości połączeń poziomych i pionowych,
 sprawdzenie mocowania elementów do deskowania lub ścian,
 sprawdzenie prawidłowości spadków rynien,
 sprawdzenie szczelności połączeń rur spustowych z wpustami.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w ST.1.0. “Wymagania ogólne”. Płatność należy
przyjmować zgodnie z obmiarem i oceną jakości robot, w oparciu o wyniki pomiarów.
Zgodnie z dokumentacją projektową należy wykonać zakres robót wymieniony w p 1.3. SST.
58
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
Dokumentami odniesienia są:
- dokumentacja projektowa
- normy techniczne
- aprobaty techniczne
Aprobata techniczna ITB na poliwęglan komorowy
- AT-15-3366/1999
- AT-15-4542/2000
- AT-15-4764/2002
- AT-15-3398/2003
- Certyfikat zgodności.
Świadectwa dopuszczenia produktów do wbudowania.
Instrukcja producenta.
59
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA
SST.1.8. ŚLUSARKA DRZWIOWA.
1. WYMAGANIA OGÓLNE
1.1. Przedmiot
Przedmiotem są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót ślusarki drzwiowej. Specyfikacja
Techniczna jest dokumentem pomocniczym przy realizacji i odbiorze robót.
1.2. Określenia podstawowe
Określenia podstawowe użyte w niniejszej Szczegółowej Specyfikacji Technicznej są zgodne
z obowiązującymi (aktualnymi) odpowiednimi normami i określeniami zawartymi w ST.1.0.
„Wymagania ogólne”.
1.3. Zakres robót objętych SST
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu
dostarczenie i wykonanie montażu drzwi zewnętrznych
Niniejsza specyfikacja opracowana została dla następujących klas robot według słownika CPV :
- kod CPV 45421100-5 Instalowanie drzwi i okien
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podstawowe podane w niniejszej SST są zgodne z zamieszczonymi w ST.1.0.
„Wymagania ogólne” .
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne” .
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w ST.1.0.
„Wymagania ogólne”.
Drzwi zewnętrzne stalowe HORMANN D45.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne” .
Montaż stolarki należy wykonywać przy użyciu dowolnego sprzętu budowlanego i elektronarzędzi.
4. TRANSPORT
4.1 Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne” .
4.2 Transport materiałów
Ślusarkę aluminiową i stolarkę przewozić dowolnymi środkami transportu w sposób zabezpieczający
je przed przesuwaniem się podczas jazdy, uszkodzeniem i zniszczeniem.
Wyroby do transportu zabezpieczyć przed uszkodzeniami przez odpowiednie opakowanie. Okucia nie
zamontowane transportować i przechowywać w odrębnych opakowaniach.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robót podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne” . Stolarkę wykonać po
dokonaniu pomiarów na budowie. W przygotowane ościeże należy wstawić ościeżnicę na
podkładkach lub listwach. Ościeżnicę mocować za pomocą kotew lub haków osadzonych w ościeżu.
60
Uszczelnienie ościeży należy wykonać kitem trwale plastycznym lun pianką poliuretanową. Przed
trwałym zamocowaniem drzwi należy sprawdzić w pionie i w poziomie. Dopuszczalne odchylenie od
pionu powinno być mniejsze od 1 mm na 1 m wysokości, nie więcej niż 3 mm. Różnice wymiarów po
przekątnych nie powinny być większe od: 2 mm przy długości przekątnej do 1 m; 3 mm przy długości
przekątnej do 2 m; 4 mm przy długości przekątnej powyżej 2 m.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne” .
6.2. Kontrola jakości wyrobów stolarskich
Zasady prowadzenia kontroli powinny być zgodne z postanowieniami PN-88/B-10085 i PN-67/B10086
dla stolarki drzwiowej, PN-72/B-10180 dla robót szklarskich.
Ocena jakości powinna obejmować:
 sprawdzenie zgodności wymiarów
 sprawdzenie jakości materiałów z których została wykonana stolarka
 sprawdzenie prawidłowości wykonania z uwzględnieniem szczegółów konstrukcyjnych
 sprawdzenie działania skrzydeł i elementów ruchomych, okuć oraz ich funkcjonowania
 sprawdzenie prawidłowości zamontowania i uszczelnienia
Powłoki malarskie nie powinny mieć uszkodzeń. Barwa powłoki powinna być jednolita, bez
widocznych poprawek, śladów pędzla, rys i odprysków. Wykonane powłoki nie powinny wydzielać
nieprzyjemnego zapachu i zawierać substancji szkodliwych dla zdrowia.
7. OBMIAR ROBÓT
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne”.
7.2. Jednostka obmiarowa
Jednostka obmiarowa: okna i drzwi w metrach kwadratowych (m 2).
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne” .
8.2. Odbiór stolarki okiennej i ślusarki drzwiowej
Przy odbiorze powinny być sprawdzone następujące cechy:
- zgodność wykonania z dokumentacją techniczną,
- kompletność okuć,
- prawidłowość osadzenia i sprawność działania,
- dotrzymanie dopuszczalnych odchyłek w wymiarach, kątach i płaszczyznach,
- rodzaj zastosowanych materiałów,
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne”.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
NORMY:
PN-B-10085:2001 Stolarka budowlana. Okna i drzwi. Wymagania i badania.
PN-88/B-10085/A2 Stolarka budowlana. Okna i drzwi. Wymagania i badania. (Zmiana A2)
PN-72/B-10180 Roboty szklarskie. Warunki i badania techniczne przy odbiorze.
61
PN-75/B-94000 Okucia budowlane. Podział.
PN-B-02151-3:1999 Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem w budynkach. Izolacyjność
akustyczna przegród w budynkach oraz izolacyjność akustyczna elementów
budowlanych. Wymagania
PN-B-91000:1996 Stolarka budowlana. Terminologia
Inne dokumenty
Dokumentacja i specyfikacje w zamówieniach publicznych, Izba Projektowania Budowlanego,
Warszawa, 2005.
„Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych” Arkady, Warszawa 1997
62
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA
SST.1.9. ROBOTY REMONTOWE.
1. WYMAGANIA OGÓLNE
1.1. Przedmiot Specyfikacji Technicznej.
Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru
robót remontowych, które zostaną wykonane jako prace remontowe pomieszczeń Domu Pomocy
Społecznej w Nowinach w ramach budowy Amfiteatru zlokalizowanego w miejscowości Nowiny na
działce 187/3.
Specyfikacja Techniczna jest dokumentem pomocniczym przy realizacji i odbiorze robót.
1.2. Zakres stosowania specyfikacji technicznej
Specyfikacja Techniczna (SST) jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zleceniach i realizacji robót wymienionych w pkt. 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej SST obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu
wykonanie robót remontowych w pomieszczeniach Domu Pomocy Społecznej w Nowinach.
SST obejmuje następujący zakres robót remontowych:
remont kuchenek pomocniczych:
demontaż istniejącej glazury i wykładziny tarket;
układanie glazury na ścianach;
wykonanie izolacji przeciwwilgociowych i przeciwwodnych (papa asfaltowa,
wyrównawcza zaprawy – 2cm, dodatek środka wodoszczelnego);
układanie płytek terakotowych;
malowanie farbami emulsyjnymi ścian, sufitów, grzejników i rur;
remont instalacji elektrycznych;
wymiana osprzętu instalacji sanitarnych;
ustawienie mebli;
remont pokoju pielęgniarki:
wykucie z muru ościeżnic stalowych;
demontaż szafy wnękowej, spłycenie szafy, montaż szafy;
rozebranie ścianki działowej z cegieł;
demontaż brodzika, podejścia odpływowego, baterii umywalkowej i zmywakowej;
montaż baterii umywalkowych;
wymiana baterii natryskowej;
demontaż muru brodzika;
demontaż posadzki z płytek terakoty, posadzki betonowej;
demontaż istniejącej glazury;
wykonanie muru z cegły na zaprawie cem.-wap.;
wykonanie tynków;
montaż ościeżnic i skrzydeł drzwiowych;
wykonanie izolacji przeciwwilgociowych i przeciwwodnych (papa asfaltowa,
wyrównawcza zaprawy – 2cm, dodatek środka wodoszczelnego);
układanie płytek terakotowych;
malowanie farbami emulsyjnymi ścian, sufitów, grzejników i rur;
remont instalacji elektrycznych;
63
warstwa
warstwa
wymiana osprzętu instalacji sanitarnych;
ustawienie mebli;
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu
dostarczenie i wykonanie montażu drzwi zewnętrznych
Niniejsza specyfikacja opracowana została dla następujących klas robot według słownika CPV :
- kod CPV 45111300-1 Roboty rozbiórkowe
- kod CPV 45421000-4 Roboty w zakresie stolarki budowlanej
- kod CPV 45310000-3 Roboty instalacyjne elektryczne
- kod CPV 45000000-7 Roboty budowlane
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót.
Ogólne wymagania podane są w ST.1.0. „Wymagania ogólne”.
2.MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne" pkt. 2.
Przy wykonywaniu robót budowlanych mogą być stosowane wyłącznie wyroby i materiały budowlane
dopuszczone do obrotu i stosowania w budownictwie, posiadające wymagane certyfikaty, aprobaty
techniczne, deklaracje zgodności z PN, itp. oraz zgodne z wymaganiami określonymi w dokumentacji
projektowej i w „Szczegółowej Specyfikacji Technicznej”.
2.2. Ścianki z cegły pełnej
Ścianki z cegły pełnej lub dziurawki muruje sie na zaprawie cementowo – wapiennej.
Cegły układa sie samymi wozówkami z przesunięciem spoin co 1 cegły. Polaczenia ścianki ze
ścianami nośnymi powinny być wykonane na strzępia zazębione.
2.3. Izolacja przeciwwilgociowa i przeciwwodna
2.3.1. Papa asfaltowa
Papa asfaltowa izolacyjna (izolacja z papy ułożona poziomo pod posadzkowa w poziomie posadzek.)
Do wykonania izolacji w przedmiotowym obiekcie należy stosować papę 1/400 na tekturze
o gramaturze 400g/m2.
a) Wymagania wg PN-89/B-27617.
• Wstęga papy powinna być bez dziur i załamań, o równych krawędziach; Powierzchnia papy nie
powinna mieć widocznych plam asfaltu;
• Dopuszcza się pudrowanie i piaskowanie powierzchni papy izolacyjnej; Przy rozwijaniu rolki
niedopuszczalne są uszkodzenia powstałe, na skutek sklejenia się papy; Dopuszcza się naderwania
na krawędziach wstęgi papy w kierunku poprzecznym nie dłuższe niż 30mm, nie więcej niż w trzech
miejscach na każde 10m długości papy;
• Papa po rozerwaniu i rozwarstwieniu powinna mieć jednolitej ciemnobrunatne zabarwienie;
• Wymiary papy w rolce:
> długość: 20m + 0,20m; 40m + 40m; 60m + 0,60m;
> szerokość: 90,95,100,105, 0cm + 1cm.
b) Pakowanie, przechowywanie i transport.
Rolki papy powinny być pośrodku owinięte paskiem papieru j szerokości co najmniej 20cm i związane
drutem i sznurkiem grubości co najmniej 0,5 mm;
• Na każdej rolce papy powinna być umieszczona nalepka z podstawowymi danymi określonymi
w w/w normie;
Rolki papy należy przechowywać w pomieszczeniach krytych, chroniących przed zawilgoceniem
i działaniem promieni słonecznych i w odległości co najmniej 120cm od grzejników;
64
• Rolki papy należy układać w stosy (do 1200szt) w pozycji stojącej, w jednej warstwie. Odległość
między stosami 80 cm.
2.3.2. Lepik asfaltowy na gorąco.
Wymagania:
• temperatura mięknienia 60-80°C;
• temperatura zapłonu 200°C;
• zawartość wody nie więcej niŜ 0,5%;
• spływność - lepik nie powinien spływać w temperaturze 50°C w ciągu 5 godzin z warstwy sklejającej
dwie warstwy papy nachylonej pod katem 45°;
• zdolność klejenia - lepik nie powinien się rozdzielić przy odrywaniu pasków papy sklejonych ze sobą
i przyklejonych do betonu w temperaturze 18°C.
2.2.3. Roztwór asfaltowy do gruntowania.
Wymagania wg PN-74/8-24622.
2.2.4. Folia izolacyjna PCV
2.2.5. Kit asfaltowy uszczelniający . Wymagania wg normy PN-75/B-30
2.4. Materiały okładzinowe
- glazura gat. I – zastosować płytki glazurowane, nasiąkliwość płytek nie powinna być większa niż
10 % , płytki układać do wys. 2,05 m;
- terakota – gat. I – IV klasa odporności na ścieranie, antypoślizgowa;
- klej – zastosować klej zapewniający trwałe polaczenie z podkładem , który nie powinien oddziaływać
szkodliwie na podkład;
- preparat gruntujący – preparat gruntujący podłoże powinien posiadać krótki czas wsiąkania
i schnięcia oraz zapewniające odpowiednia przyczepność do zastosowanego kleju,
- masa do fugowania - zastosować masę odporna na ścieranie i nierozpuszczalna pod wpływem
środków czyszczących
Kompozycje klejące do mocowania płytek ceramicznych muszą spełniać wymagania PN - EN
12004:2002 lub odpowiednich aprobat technicznych.
Zaprawy do spoinowania musza spełniać wymagania odpowiednich aprobat technicznych lub norm.
2.5. Malowanie farbami emulsyjnymi
Farba emulsyjna nawierzchniowa wewnętrzna biała, zastosowanie - malowanie ścian i sufitów
wewnątrz pomieszczeń mieszkalnych i użyteczności publicznej. Normy, aprobaty, certyfikaty: ISO
9001, Deklaracja Zgodności z: PN-C-1914:2002, Atest Higieniczny PZH nr: HK/B/1178/01/94,
B-2219/98, HK/B/2131/01/2001.
2.6. Tynk cementowo - wapienny
Materiałami stosowanymi przy wykonaniu robót będących przedmiotem niniejszej specyfikacji są:
- Cement i wapno, które powinny spełniać wymagania podane w normach
- Piasek powinien spełniać wymagania obowiązującej normy a w szczególności:
nie zawierać domieszek organicznych;
mieć frakcje różnych wymiarów a mianowicie: piasek drobnoziarnisty 0,25-0,5 mm, piasek
średnioziarnisty 0,5-1,0 mm, piasek gruboziarnisty 1,0-2,0 mm;
przy zastosowaniu cementu białego lub kolorowego zawartość pyłów mineralnych o średnicy
poniżej 0,05 mm nie powinna być większa niż 1% masy cementu;
do spodnich warstw tynku należy stosować piasek gruboziarnisty, do warstw wierzchnich
piasek średnioziarnisty. Do gładzi piasek powinien być drobnoziarnisty i przechodzić przez
sito o prześwicie 0,5 mm.
- Gips szpachlowy powinien odpowiadać wymaganiom aktualnej normy państwowej i spełniać
w szczególności następujące wymagania:
Wytrzymałość na ściskanie (po 7 dniach twardnienia i wysuszenia do stałej masy) – nie mniej
ni8 5 MPa;
65
Odsiew na sicie o boku oczka kwadratowego 0,2 mm nie więcej niż 2% masy spoiwa,
a odsiew na sicie 1,0 mm – 0%;
Początek wiązania po 30-60 min.;
Ilość wody odciągniętej z zaczynu w ilości zawartej w pierścieniu przyrządu Vicata – nie
więcej niż 0,5 g;
Gips szpachlowy w ciągu 90 dni od daty wysyłki nie powinien wykazywać odchyleń od
wymagań normy;
- Woda zarobowa, która powinna spełniać wymagania podane w normie;
- Podkładowa masa tynkarska;
- Siatka z włókna szklanego;
- Sucha mieszanka tynkarska mineralna;
- Akrylowy tynk dekoracyjny;
Warunki przyjęcia na budowę wyrobów do robót tynkowych
Wyroby do robót tynkowych mogą być przyjęte na budowę, jeśli spełniają następujące warunki:
są zgodne z ich wyszczególnieniem i charakterystyka podana w dokumentacji projektowej
i specyfikacji technicznej;
są właściwie oznakowane i opakowane;
spełniają wymagane właściwości, wskazane odpowiednimi dokumentami odniesienia;
producent dostarczył dokumenty świadczące o dopuszczeniu do obrotu powszechnego lub
jednostkowego zastosowania, a w odniesieniu do fabrycznie przygotowanych mieszanek
tynkarskich - karty katalogowe wyrobów lub firmowe wytyczne stosowania wyrobów.
Niedopuszczalne jest stosowanie do robót tynkowych fabrycznie przygotowanych mieszanek
tynkarskich nieznanego pochodzenia.
Przyjecie materiałów i wyrobów na budowę powinno być potwierdzone wpisem do dziennika budowy.
Warunki przechowywania wyrobów do robót tynkowych
Wszystkie wyroby do robót tynkowych pakowane w worki powinny być przechowywane
i magazynowane zgodnie z instrukcja producenta oraz wymaganiami odpowiednich norm.
Pomieszczenie magazynowe do przechowywania wyrobów opakowanych powinno być suche
i zabezpieczone przed zawilgoceniem.
Cement, gips i wapno suchogaszone w workach oraz suche mieszanki tynkarskie i masy tynkarskie
przygotowane fabrycznie powinny być przechowywane w oryginalnych, zamkniętych opakowaniach,
układanych na paletach lub drewnianej wentylowanej podłodze, w ilości warstw nie większej niż 10.
Cement i wapno suchogaszone luzem nale8y przechowywać w zasobnikach (zbiornikach) do
cementu. Kruszywa i piasek do zapraw mo8na przechowywać na składowiskach otwartych,
w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem, zmieszaniem z innymi asortymentami
lub frakcjami kruszywa oraz nadmiernym zawilgoceniem (np. w specjalnie przygotowanych
zasiekach). Wykonawca ponosi odpowiedzialność za spełnienie wymagań ilościowych i jakościowych
materiałów dostarczanych na plac budowy oraz za ich właściwe składowanie i wbudowanie.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne" pkt 3.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne" pkt 4.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Wymagania ogólne
Ogólne zasady wykonywania robót :
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne" pkt. 5.
66
5.2. Roboty rozbiórkowe
Przed przystąpieniem do robót budowlanych należy wykonać wszystkie niezbędne zabezpieczenia,
zgromadzić potrzebne narzędzia i sprzęt oraz wykonać odpowiedni urządzenia do usuwania
z budynku materiału z rozbiórki. Pracownicy zatrudnieni przy robotach rozbiórkowych powinni być
dokładnie zaznajomieni z zakresem prac. Prace rozbiórkowe posadzki i ścian należy prowadzić
bardzo ostrożnie, skuwając wyłącznie płytki podłogowe, a w zależności od stanu technicznego,
również podkład betonowy w niezbędnym zakresie. Przy pracach rozbiórkowych i wyburzeniowych
maja zastosowanie ogólnie obowiązujące przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy w robotach
budowlanych. Pracowników zatrudnionych przy robotach rozbiórkowych powinno sie zaopatrzyć
w odzież roboczą, hełmy, okulary i rękawice, a wszystkie narzędzia, które są używane przy rozbiórce
stale utrzymywać w dobrym stanie.
Do usuwania gruzu należy stosować zsypy (rynny). Gruz nie może być gromadzony na stropach,
schodach itp
Zależnie od warunków wszystkie rozbiórki w budynku można prowadzić ręcznie, przy użyciu młotów
pneumatycznych.
5.3. Rozbiórka urządzeń i sieci instalacyjnych elektrycznych
Do rozbiórki urządzeń i sieci instalacji elektrycznej można przystąpić po stwierdzeniu, że instalacje te
zostały odłączone od sieci miejskich przez pracowników właściwych instytucji.
5.4. Rozbiórka stolarki drzwiowej
Przed demontażem drzwi należy dokonać ich przeglądu w celu ustalenia, czy i które mogą nadawać
sie do dalszego wykorzystania. Drzwi będące w dobrym stanie należy przed demontażem
zabezpieczyć i zmagazynować.
5.5. Wykonanie izolacji przeciwwilgociowej
5.5.1. Przygotowanie podkładu.
a) Podkład pod izolacje powinien być trwały, nieodkształcalny i przenosić wszystkie działające na nie
obciążenia;
b) Powierzchnia podkładu pod izolacje powinna być równa, czysta i odpylona.
5.5.2. Gruntowanie podkładu.
a) Podkład betonowy lub cementowy pod izolację z foli lub papy;
b) asfaltowej powinien być zagruntowany roztworem asfaltowym lub emulsją asfaltową;
c) Pizy gruntowaniu podkład powinien być suchy, a jego wilgotność nie powinna przekracza. 5%;
d) Powłoki gruntujące powinny być naniesione w jednej lub dwóch warstwach, z tym, że druga
warstwa może być naniesiona dopiero po całkowitym wyschnięciu pierwszej;
e) Temperatura otoczenia w czasie gruntowania podkładu powinna być nie niższa ni. 5°C.
5.5.3. Izolacje z foli przewwilgociowej i papy oraz foli parochronnej [dotycz. min. poziomej izolacji
w posadzkach ,konstrukcji dachu ].
a) Izolacje przeznaczone do ochrony podziemnych i nadziemnych cz..ci obiektu przed wilgocią powinny skradać się z jednej(lub dwóch) warstwy , sklejonych lepikiem między sobą w sposób ciągły
na całej powierzchni; należy je wykonywa. na wysuszonym podkładzie z emulsji asfaltowej.
b) Do klejenia foli lub pap asfaltowych należy stosować wyłącznie lepik asfaltowy, odpowiadający
wymaganiom norm państwowych;
c) Grubość warstwy lepiku między podkładem i pierwszą warstwą izolacji oraz między poszczególnymi
warstwami izolacji powinno wynosić l,0-l,5mm;
d) Szerokość zakładów foli lub papy zarówno podłużnych jak i poprzecznych w każdej warstwie
powinna być nie niniejsza nić 10,0cm. Zakłady arkuszy kolejnych warstw foli lub papy powinny być
przesunięte względem siebie.
5.6. Układanie płytek podłogowych i okładzin ściennych
5.6.1. Płyty i płytki ceramiczne
Płytki powinny odpowiadać następującym normom:
67
- PN-EN 176:1996 - Płytki i płyty ceramiczne prasowane na sucho o małej nasiąkliwości wodnej
E<3%. Grupa B l
- PN-EN 177:1997 — Płytki i płyty ceramiczne prasowane na sucho o nasiąkliwości wodnej
3%<E<6%. Grupa B Ila
- PN-EN 178:1998 - Płytki i płyty ceramiczne prasowane na sucho o nasiąkliwości wodnej
6%<E<10%. Grupa B llb
- PN-EN 159:1996 - Płytki i płyty ceramiczne prasowane na sucho o nasiąkliwości wodnej E>10%.
Grupa B III
Rodzaj płytek i ich parametry techniczne musi określać dokumentacja projektowa, szczególnie dotyczy
to płytek, dla których musza być określone takie parametry jak np. stopień ścieralności,
mrozoodporność i twardość.
Poziom posadzek w sanitariatach powinien odpowiadać poziomowi posadzki korytarza budynku
szkoły. Nie dopuszcza sie progów.
5.6.2. Kompozycje klejące
Kompozycje klejące do mocowania płytek ceramicznych musza spełniać wymagania PN -EN
12004:2002 lub odpowiednich aprobat technicznych.
5.6.3. Zaprawy do spoinowania
Zaprawy do spoinowania musza spełniać wymagania odpowiednich aprobat technicznych lub norm.
5.6.4. Materiały pomocnicze
Materiały pomocnicze do wykonywania okładzin to:
- listwy dylatacyjne i wykończeniowe
- środki ochrony płytek i spoin
- środki do usuwania zanieczyszczeń
- środki do konserwacji okładzin.
Wszystkie ww. materiały musza mięć własności techniczne określone przez producenta lub
odpowiednie aprobaty techniczne.
5.6.5. Woda
Do przygotowania kompozycji klejących zapraw klejowych i mas do spoinowania stosować należy
wodę odpowiadającą wymaganiom normy PN-88/B-32250 „Materiały budowlane. Woda do betonów
i zapraw." Bez badan laboratoryjnych może być stosowana wodociągowa woda pitna.
5.7. Montaż stolarki drzwiowej
Stolarkę wykonać po dokonaniu pomiarów na budowie. W przygotowane ościeże należy wstawić
ościeżnicę na podkładkach lub listwach. Ościeżnicę mocować za pomocą kotew lub haków
osadzonych w ościeżu. Uszczelnienie ościeży należy wykonać kitem trwale plastycznym lun pianką
poliuretanową. Przed trwałym zamocowaniem drzwi należy sprawdzić w pionie i w poziomie.
Dopuszczalne odchylenie od pionu powinno być mniejsze od 1 mm na 1 m wysokości, nie więcej niż 3
mm. Różnice wymiarów po przekątnych nie powinny być większe od: 2 mm przy długości przekątnej
do 1 m; 3 mm przy długości przekątnej do 2 m; 4 mm przy długości przekątnej powyżej 2 m.
5.8. Wymiana niektórych elementów instalacji oraz osprzętu wchodzących w skład instalacji
sanitarnych i elektrycznych
Zamawiający będzie podejmować decyzje we wszystkich sprawach związanych z jakością robót,
oceną jakości materiałów i postępem robót. Jest on upoważniony również do kontroli wszystkich robót
i kontroli wszystkich materiałów dostarczonych na budowę lub na niej produkowanych, włączając
przygotowanie i produkcję materiałów. Zamawiający powiadomi Wykonawcę o wykrytych wadach
i odrzuci wszystkie te materiały i roboty, które nie spełniają wymagań jakościowych określonych w
dokumentacji projektowej i w specyfikacji technicznej. Przy podejmowaniu decyzji Zamawiający
uwzględni wyniki badań materiałów i robót, rozrzuty normalnie występujące przy produkcji i przy
badaniach materiałów, doświadczenia z przeszłości, wyniki badań naukowych oraz inne czynniki
wpływające na rozważaną kwestię. Polecenia Zamawiającego powinny być wykonywane nie później
niż w czasie przez niego wyznaczonym, po ich otrzymaniu przez Wykonawcę pod groźbą zatrzymania
robót. Skutki finansowe z tego tytułu ponosi Wykonawca.
68
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące kontroli jakości robót podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne" pkt. 6
Do obowiązków Wykonawcy należy opracowanie i przedstawienie programu zapewnienia jakości,
w którym przedstawi zamierzony sposób wykonywania robót, możliwości techniczne, kadrowe
i organizacyjne gwarantujące wykonanie robót zgodnie z dokumentacja projektowa, ST oraz
poleceniami i ustaleniami przekazanymi przez Inspektora Nadzoru.
Program zapewnienie jakości powinien zawierać:
A/ cześć ogólna opisującą:
- organizacje wykonania robót, w tym terminy i sposób prowadzenia robót
- bezpieczeństwo i higienę pracy
- wykaz zespołów roboczych, ich kwalifikacje i przygotowanie praktyczne
- wykaz osób odpowiedzialnych za jakość i terminowość wykonania
poszczególnych elementów robót
B/ cześć szczegółowa opisującą dla każdego asortymentu robót:
- wykaz maszyn i urządzeń stosowanych na budowie z ich parametrami technicznymi
- rodzaje i ilości środków transportu oraz urządzeń do magazynowania i załadunku materiałów
- sposób zabezpieczenia i ochrony ładunków przed utrata ich właściwości w czasie transportu
- sposób postępowania z materiałami i robotami nie odpowiadającymi wymaganiom
Celem kontroli robót powinno być takie sterownie ich przygotowaniem i wykonaniem, aby osiągnąć
założoną jakość robót. Wykonawca jest odpowiedzialny za pełna kontrole robót i jakości materiałów.
Materiały powinny posiadać atesty określające w sposób jednoznaczny ich cechy.
Kontrola jakości robót polega na sprawdzeniu:
- sposobu wymiany stolarki drzwiowej i okiennej
- sposobu wykonywania izolacji przeciwwilgociowej
- dokładności robót posadzkarskich
- dokładność wykonania okładzin ściennych i posadzkarskich
- dokładności przebudowy / wymiany instalacji elektrycznej
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru robót podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne" pkt.7
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące odbioru robót podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne" pkt. 8.
Badania należy przeprowadzić w czasie odbiorów międzyoperacyjnych oraz w czasie odbioru
końcowego robót. W przypadku stwierdzenia odchyleń Inżynier ustala zakres robót poprawkowych.
Roboty poprawkowe dokonuje Wykonawca na swój koszt i w terminie uzgodnionym z Inżynierem.
9. PODSTAWA PŁATNOSCI
Ogólne zasady dotyczące płatności za wykonanie roboty podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne"
pkt 9. Zasady rozliczenia i płatności za wykonane roboty będą określone w umowie pomiędzy
Zamawiającym a Wykonawcą.
9.1. Ustalenia ogólne
Podstawa płatności jest cena jednostkowa, skalkulowana przez Wykonawcę za jednostkę obmiarową
ustalona dla danej pozycji w kosztorysie ofertowym. Cena jednostkowa pozycji będzie uwzględniać
wszystkie czynności, wymagania i badania składające sie na jej wykonanie.
Cena jednostkowa będzie obejmować :
- robociznę bezpośrednią;
- wartość zużytych materiałów wraz z kosztami ich zakupu;
- wartość pracy sprzętu wraz z kosztami jednorazowymi;
69
- koszty pośrednie, w skład których wchodzą: płace personelu i kierownictwa budowy, pracowników
nadzoru, koszty urządzenia i eksploatacji zaplecza budowy (w tym doprowadzenie energii i wody,
budowa dróg dojazdowych) itp
- wydatki dotyczące bhp, usługi obce na rzecz budowy ( składowania odpadów budowlanych, opłaty
za dzierżawę placów, ekspertyzy dotyczące wykonanych robót, ubezpieczenia oraz koszty zarządu
przedsiębiorstwa Wykonawcy)
- zysk kalkulacyjny zawierający ewentualne ryzyko Wykonawcy z tytułu innych wydatków mogących
wystąpić w czasie realizacji robót i w okresie gwarancyjnym
- podatki obliczane zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Do cen jednostkowych nie należy wliczać podatku VAT. Cena jednostkowa zaproponowana przez
Wykonawcę za dana pozycje w kosztorysie ofertowym jest ostateczna i wyklucza możliwość żądania
zapłaty dodatkowej za wykonanie robót objętych ta pozycja kosztorysowa.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Związane normatywy
- WTWO Robót budowlano – montażowych Tom 1,2 – Budownictwo ogólne:
- Specyfikacja Istotnych Warunków Zamówienia
- Dokumentacja projektowa
- Specyfikacje Techniczne
10.2. Zalecane normy
Mają zastosowanie wszystkie związane z tym tematem normy polskie ( PN) i branżowe (BN ) w tym
w szczególności NORMY :
- PN-70/B-10100 Roboty tynkowe. Tynki zwykłe. Warunki i badania przy odbiorze.
- BN - 80/6117 - 02 Farby emulsyjne nawierzchniowe
- Instrukcje ITB 63/67 - stosowanie farb do malowania wnętrz i elewacji budynku
- PN - 87/B - 02151/03 Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem pomieszczeń w budynkach.
Izolacyjność akustyczna przegród w budynkach oraz izolacyjność akustyczna elementów
budowlanych. Wymagania.
- PN - 68/B - 10020 Roboty murowe z cegły
- PN - 75/B - 10121 Okładziny z płytek ściennych ceramicznych szkliwionych
- PN - 85/B - 04500 Zaprawy budowlane. Badania cech fizycznych wytrzymałościowych
- PN - 85/B - 04500 Zaprawy budowlane. Badania cech fizycznych wytrzymałościowych
- PN - 88/B - 32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw
- PN - B - 30020:1999 Wapno
- PN - 79/B – 06711 Kruszywa mineralne. Piaski do zapraw budowlanych.
- PN - 90/B - 14501 Zaprawy budowlane zwykłe
- PN - B - 19701:1997 Cementy powszechnego użytku
- PN - ISO - 9000 ( Seria 9000, 9001, 9002, 9003 i 9004) Normy dotyczące systemów zapewnienia
jakości i zarządzanie systemami zapewnienia jakości
- PN - B - 13079:1997 Szkło budowlane. Szyby zespolone
- PN-87/B-01100 Roboty malarskie
- PN-75/B-10121 Roboty posadzkarskie
- PN-B-27620:1998 Papa asfaltowa na welonie z włókien szklanych
- PN-B-27621:1998 Papa asfaltowa podkładowa na włókninie przeszywanej
- PN-90/B-04615 Papy asfaltowe i smołowe. Metody badań.
- PN-69/B-10260 Izolacje bitumiczne. Wymagania i badania przy odbiorze
- PN-B-24620:1998 Lepiki, masy i roztwory asfaltowe stosowane na zimno
- PN-B-24625:1998 Lepik asfaltowy i asfaltowo-polimerowy z wypełniaczami stosowane na gorąco
- PN-91/B-27618 Papa asfaltowa zgrzewalna na osnowie zdwojonej przeszywanej z tkaniny szklanej
i welonu szklanego
- PN-92/B-27619 Papa asfaltowa na folii lub taśmie aluminiowej;
70
- PN-B-10085;2001 Stolarka budowlana. Okna i drzwi. Wymagania i badania.
- PN-75/B-94000 Okucia budowlane. Podział.
10.3. Zalecane dokumenty:
- Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych. Wymagania ogólne.
- Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych. Pokrywanie podłóg i ścian (kod
CPV 45430000), wydanie OWEOB Promocja –2005 rok.
- Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano- montażowych tom I cześć 4 wydawnictwo
ARKADY” – 1990 rok.
Prace związane wyszczególnione w innych SST - cześć instalacji sanitarnej.
Wspólny Słownik Zamówień CPV
Kody robót budowlanych i remontowych zgodnie z Rozporządzeniem Komisji ( WE ) nr 213/2008
z dnia 28 listopada 2007 r.
45214200-2 Roboty budowlane w zakresie budowy obiektów budowlanych związanych ze
szkolnictwem
45400000-1 Roboty wykończeniowe w zakresie obiektów budowlanych
45111300-1 Roboty rozbiórkowe
45453000-7 Roboty remontowe i renowacyjne
45310000-3 Roboty instalacyjne elektryczne
45211310-5 Roboty budowlane w zakresie łazienek
45262500-6 Roboty murarskie i murowe
45410000-4 Tynkowanie.
45430000-0 Pokrywanie podłóg i ścian
45421000-4 Roboty w zakresie stolarki budowlanej
71
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA
SST.1.10. DOSTAWA I MONTAŻ URZĄDZEŃ I SPRZĘTU.
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej specyfikacji są wymagania dotyczące dostawy i montażu urządzeń i sprzętu
przy realizacji zadania pod nazwą: „Amfiteatr”.
1.2. Zakres stosowania SST
Niniejsza specyfikacja stanowi dokument przetargowy i kontraktowy przy realizacji oraz rozliczaniu
robót wymienionych w pkt.1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie czynności mające na celu dostawę
oraz montaż urządzeń i sprzętu przy realizacji następujących zadań:
- modernizacja terenu parku DPS w Nowinach;
- doposażenie pokoi mieszkalnych DPS w Nowinach;
- doposażenie sal specjalistycznych;
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót.
Ogólne wymagania podane są w ST.1.0. „Wymagania ogólne”.
2. MATERIAŁY
2.1. Wymagania ogólne
2.1.1. Źródła uzyskania materiałów i urządzeń
Wykonawca przedstawi Zamawiającemu szczegółowe informacje dotyczące, materiałów i urządzeń.
Wszystkie materiały i urządzenia powinny spełniać wymagania jakościowe określone Polskimi
Normami, aprobatami technicznymi i certyfikatami.
2.1.2. Materiały i urządzenia nie odpowiadające wymaganiom jakościowym
Materiały i urządzenia nie odpowiadające wymaganiom jakościowym zostaną przez Wykonawcę
wywiezione z terenu budowy na własny koszt.
Każdy rodzaj robót, w którym znajdują się nie zbadane i nie zaakceptowane materiały lub urządzenia,
Wykonawca wykonuje na własne ryzyko, licząc się z jego nie przyjęciem i niezapłaceniem.
2.1.3. Przechowywanie i składowanie materiałów
Wykonawca zapewni, aby tymczasowo składowane materiały i urządzenia, do czasu gdy będą one
potrzebne do robót, były zabezpieczone przed zanieczyszczeniem, zachowały swoją jakość
i właściwość do robót i były dostępne do kontroli przez Inspektora nadzoru.
Miejsca czasowego składowania materiałów będą zlokalizowane w obrębie terenu budowy
w miejscach uzgodnionych z Inspektorem nadzoru.
2.2. Charakterystyka urządzeń wchodzących w skład modernizacji terenu parku DPS
w Nowinach
2.2.1. Altana drewniana
Altana drewniana- z podłożem utwardzonym, usytuowana niedaleko amfiteatru na 25-30 osób,
o lekkiej konstrukcji drewnianej ,zadaszonej , pokrytej gontem. Pomalowana farbą.
/wyposażenie- składane drewniane ławki z oparciem i stoły/
72
2.2.2. Altanka mała
Altanka mała z podłożem utwardzonym na 6 osób- usytuowana przy brzozach o lekkiej konstrukcji
drewnianej, zadaszonej, pokrytej gontem. Pomalowana farbą.
/wyposażenie krzesła z oparciem , stół /
2.2.3. Huśtawki drewniane
Huśtawki drewniane, zadaszone, siedziska z oparciem - 2 sztuki. Jedna usytuowana w pobliżu
oczka, a druga obok letniej stołówki. Pomalowane farbą.
2.2.4. Oczko wodne
Oczko wodne na około 1 000 litrów. Wykonane z gotowej niecki stawowej wraz z akcesoriami oraz
roślinnością.
2.2.5. Letnia stołówka
Letnia stołówka - 5 szt. małych altanek o wymiarach 3 x 3 łącznie mieszczących 25-30 osób,
o lekkich konstrukcjach drewnianych, zadaszonych, pokrytymi gontem. Pomalowane farbą.
(wyposażenie: stoły, ławki z oparciem -/1 stół + 2 ławki do altanki, w jednej z altanek wbudowany grill)
2.2.6. Ławki na widownię
Ławki na widownię spawane szt 50 stelaż (nogi) z profili metalowych, malowany na kolor RAL 9005
(czarny), siedzisko i oparcie z drewna nie lakierowanego (surowe deski można zabezpieczyć lakierem
w dowolnym kolorze)
wymiary ławki :
Długosć 140 cm
Wysokosć całkowita 80 cm
Wysokosc siedziska 43 cm
Głębokość siedziska 46 cm
2.3. Charakterystyka urządzeń wchodzących w skład doposażenia pokoi mieszkalnych
2.3.1. Łóżko ( dla chorych na Alzheimera)
Wyposażenie standardowe obejmuje uchwyt do podnoszenia się, barierki bezpieczeństwa,
elektryczną regulację wysokości leża, kąta oparcia pleców oraz ud, funkcja anty- Trendelenburga.
Leże metalowe, malowane farbą proszkową odporną na działanie środków dezynfekcyjnych.
Możliwość ustawienia leża na wysokość minimalną - 20 cm od podłoża. Poprawia to bezpieczeństwo
użycia przez osobę z chorobą Alzheimera, z demencją. Osoba ,która w sposób nieświadomy wstaje
z łóżka rehabilitacyjnego nie upadnie na podłogę z wysokości, która spowodowałaby uraz. Osoby
o niskim wzroście mają ułatwione siadanie na łóżko oraz wstawanie. Wymiar powierzchni do leżenia
- 90 x 200 cm.
Wymiar zewnętrzny - 103 x 214 cm. Dopuszczalne obciążenie - 170kg
Ogółem 15 szt. w tym: paw. A – 8 szt. . B – 7 szt.
2.3.2. Łóżko
Główne cechy to: regulacja wysokości całego leża na pilot, regulacja wysokości leża tylko od strony
głowy(pozycja siedząca),regulacja kąta nachylenia oparta na pilot, regulacja części udowej podnóżka
na pilot, obudowa wykonana z drzewa bukowego, wysięgnik i barierki w standardzie, leże metalowe,
siłowniki firmy Linak. Wymiar powierzchni do leżenia - 90 x 200 cm, zewnętrzny - 103 x 214 cm
Dopuszczalne obciążenie - 170kg
Ogółem 15 szt. w tym: 7 szt. paw. A i 8 szt. paw. B
2.3.3. Materace szpitalne
Materace szpitalne dostosowane do w/w łóżek w pokrowcach, tkanina para przepuszczalna,
nieprzemakalna S-CH 30 szt. Grubość materaca 10 cm Długość materaca 185 - 200 cm Szerokość
materaca 80 - 90 cm
2.3.4. Materace w pokrowcach
Materace w pokrowcach, zapinanych na zamek błyskawiczny, tkanina para przepuszczalna,
nieprzemakalna, różne kolory. Grubość materaca 10 cm Długość materaca 185 - 200 cm Szerokość
materaca 80 - 90 cm
Ogółem 20 sztuk w tym Paw.A 15 sztuk i Paw.B. 5 sztuk
73
2.3.5. Szafki przyłóżkowe z dodatkowym ruchomym blatem i regulowanym ruchomym blatem (10Paw.A,10-Paw.B)
Parametry:
szafka z regulowanym ruchomym blatem 10 szt.: wykonane z drewna lub materiałów
drewnopochodnych
wymiary: H-870mm, L-480mm, S-580mm
wymiary blatu 590x340mm
wysokość blatu 740-1040mm
szafka z ruchomym blatem 10 szt.: wykonane z drewna lub materiałów drewnopochodnych ,
wymiary:
H-870mm, L-480mm, S-580mm
wymiary blatu: 590x340mm
wysokość blatu: 850mm
2.3.6. Szafy do pokoi mieszkalnych -10 sztuk –Paw.A
Szafy: dwudrzwiowe, zamykane, jedna połowa półki druga wieszak, dostosowane do użytkowania
przez osoby niepełnosprawne , wykonane z drewna lub materiałów drewnopochodnych o wymiarach
Wysokość 1750 , szerokość 900, głebokosc 600 mm
2.4. Charakterystyka urządzeń wchodzących w skład doposażenia sal specjalistycznych
2.4.1. Lampa + filtry niebieski, czerwony, zielony ( do sali rehabilitacji) 1 szt
Wyposażenie standardowe obejmuje uchwyt do podnoszenia się, barierki bezpieczeństwa,
elektryczną regulację wysokości leża, kąta oparcia pleców oraz ud, funkcja anty- Trendelen
Do naświetleń promieniami IR o mocy promiennika 375
Przeznaczona jest do stosowania w zabiegach ciepłowniczych i może być stosowana w uzupełnieniu
terapii lekarskiej np.w przypadku: przeziębienia, napięć mięśni, skurczów mięśni, bólu mięśni.
2.4.2. Stół rehabilitacyjny- dwudzielny, niski .stelaż drewniany /kozetka drewniana/ (sala rehabilitacji)
- leże pokryte skajem
- wysokość 500 +/- 5 mm
-szerokość 550+/- 5 mm
2.4.3. Aparat US10 jednogłowicowy + stolik do terapii ultradźwiękowej
pracujący na częstotliwości 1 MHz, wyposażony w wodoszczelną głowicę 5 cm2. Emisja sygnału
ciągła i impulsowa, (sali rehabilitacji) 1 szt
2.4.4. Aparat BTL06 Basic + stolik;
jednokanałowy, prąd galwaniczny/ jonoforeza/ prądy diadynamiczne
/DF,MF,CP,
LP,RS,,CP-ISO/prąd interferencyjny dwupolowy, prąd Faradaya,prąd Traeberta,
impulsy prostokątne i trójkątne ,TENS asymetryczny ,symetryczny ,falujący. (sali rehabilitacji) 1 szt
2.4.5. Rower treningowy
Wymiary /dł,/szer,/wys. W cm 105/53/128 rolki transportowe, regulowana kierownica, regulacja
siodełka, zakres obciążenia 1-10 ,system hamowania magnetyczny .maksymalne obciążenie
wagowe 130 kg , komputer pokładowy. (sali rehabilitacji) 1 szt
2.4.6. Orbitrek magnetyczny
(inaczej: trenażer lub maszyna eliptyczna)Łączy w sobie funkcję klasycznego roweru, bieżni
i steppera. Urządzenie to przeznaczone jest do treningu aerobowego. Dzięki swoim niewielkim
gabarytom orbitreki doskonale sprawdzają się , umożliwiając trening kondycyjny. Regularne ćwiczenia
z wykorzystaniem orbitreka to doskonały sposób na szybką utratę tkanki tłuszczowej i dobre
samopoczucie. (sali rehabilitacji) 1 szt
Parametry urządzenia;
- Max waga użytkownika 115 kg
- Magnetyczny system oporu
- Wzmocniona i powiększona konstrukcja
- Podwójne uchwyty
- Pedały antypoślizgowe
- Wyświetlacz dotykowy
74
- 12 programów ćwiczeń
2.4.7. Rotor elektryczny
do aktywnej i pasywnej rehabilitacji mięśni i stawów kończyn górnych i dolnych
urządzenie do
treningu nóg, z bezpiecznym zapięciem stóp, z uchwytem do treningu, z wielofunkcyjnym
wyświetlaczem,
urządzenie do treningu kończyn górnych
usztywniające prowadnice do podudzi (para)
(sali rehabilitacji) 1 szt
2.4.8. Urządzenie służące do detoksykacji organizmu
detoksykacja urządzeniem obejmuje całą gamę zanieczyszczeń skumulowanych przez organizm
człowieka poprzez kontakt z żywnością i skażonym środowiskiem lub będącym rezultatem nałogów .
(sali rehabilitacji) 1 szt
skład urządzenia ;
- urządzenie do detoxu
- jonizator
- zasilacz
- dwa symulatory mięśni
- instrukcja obsługi
2.4.9. Podnośnik łazienkowy do sali wodolecznictwa (1 sztuka)
-przeznaczony do prostego i bezpiecznego umieszczania osób niepełnosprawnych w wannie.
Urządzenie to ułatwi dostęp do zabiegów hydroterapii osobom z ograniczeniami w poruszaniu się.
Model przeznaczony jest do montażu na ścianie. Specjalne uchwyty można zamontować w kilku
miejscach. Zasięg max 1080 mm, zakres pracy 970 mm, zakres obrotu 135 st. max obciążenie
150 kg. waga zestawu 18 kg, waga kolumny, ramienia i wieszaka z siłownikiem 13 kg
2.4.10. Zestaw komputerowy do Sali terapii Paw.A odc.0( monitor ,komputer ,mysz ,drukarka)
monitor 23 cale z głośnikami, rozdzielczość ekranu natywna 1920 x 1080
komputer pamięć RAM DDR 3 -4 GB
system operacyjny
dysk wewnętrzny 1 TB
mysz klawiatura – standard
drukarka laserowa kolorowa.
kamera
mikrofon
2.4.11. Meble zamykane do sali terapii zajęciowej Paw. B
parter na potrzeby przechowywania materiałów terapeutycznych i ich zabezpieczenia(szafy
zabudowane, z zamknięciem).Drewniane lub drewnopochodne.
Szafy meblowe szt 3. w kolorze olcha wyposażone w półki co 350 mm, dwuskrzydłowe, zamykane na
klucz. Wymiary zewnętrzne; - wysokość 2150 mm, głębokość 350 mm, szerokość 800 mm.
2.4.12. Kanapy narożne pokryte materiałem nieprzemakalnym, eko-skórą
Konstrukcja z drewna lub drewnopodobnego-typowe. Paw A jako doposażenie sal dziennego pobytu3 szt.
Powierzchnia leżenia 195/140
2.4.13 Sprzęt rtv do sal dziennego pobytu Paw. A
kino domowe 2 komplety:
skład kompletu: Telewizor:
Przekątna obrazu:
60 cali
Rozdzielczość:
Full HD
Częstotliwość odświeżania:
min 100 Hz
Tuner TV:
DVB-T/C (MPEG4) - Tuner DVB-T i DVB-C z dekoderem MPEG4
AVC umozliwiający odbiór naziemnej telewizji cyfrowej
Złącza:
min: 4 złącza HDMI, 1złącze USB
Kino Domowe:
75
Odtwarzacz DVD:
Złącza:
System głośników:
Głośniki składowe:
odtwarza płyty: CD-R/RW, DVD+R/RW i DVD-R/RW.
Obsługuje pliki wideo AVI, DivX, DivX Ultra, MPEG1, MPEG2,
MPEG4, MPG i pliki audio MP3, WMA oraz graficzne JPEG.
HDMI, USB, wejście AUX
6.0
2 głośniki przednie, 2 głośniki surround,
Głośnik basowy, Głośnik centralny
Moc wyjściowa głośników:
4 x 100 W , 1 x 100 W
Moc subwoofera [W]
100
2.4.14. Meble do sal dziennego pobytu
(z materiału drewnopodobnego lub drewna) Paw.A - 3 zestawy. komoda szerokość 1900 mm,
wysokość 1000 mm, głębokość 360 mm; W skład wchodzą: zewnątrz szafki o szerokości 600 mm
o trzech szufladach, środek- szafka szerokości 700 mm zamykana drzwiczkami dwuskrzydłowymi na
klucz z trzema półkami. Półka wisząca szerokości 1900 mm, głębokość 360 mm.
2.4.15. Wykonanie i montaż szaf z szufladkami dla 115 mieszkańców
(Paw.A, gabinet medycznej pomocy doraźnej) do zabezpieczenia leków indywidualnych
mieszkańców. Wykonane z materiałów spełniających wymogi Sanepidu np. płyty laminowane,
laminaty, aluminium lakierowane proszkowo, MDF lakierowany, foliowany (meble z płyt mdf) i innych.
Szafki wiszące szt 3/ wymiary w świetle wewnątrz/szerokość 800x głębokość 400 x wysokość 1300
drzwiczki dwuskrzydłowe ,posiadające 4 półki.
Szafki stojące szt 3/wymiary w świetle wewnątrz /szerokość 800 x głębokość 500 x wysokość 1200
posiadające od góry 40 szufladek na leki dla mieszkańców o wym/ w świetle wewnątrz / szerokość
200 x wysokość 100 x głębokość 500.Rozmieszczonych w 10 rzędach po 4 szt w rzędzie.
Na dole cztery duże szuflady po dwie w rzędzie . szafka pod sterylizator 1 szt posiadająca blat
ognioodporny .wewnątrz jedną półkę, drzwiczki dwuskrzydłowe o wymiarach zewnętrznych szerokość
500x głębokość 400 x wysokość 850
2.4.16. Stanowisko do pobierania badań
Stanowisko do pobierania krwi które umożliwia sprawne wykonanie zabiegu iniekcji na przedramieniu.
Stanowisko powinno posiadać możliwości zmiany położenia podłokietnika o 180 stopni oraz zmiany
położenia oparcia o 90 stopni (tak, że oparcie jest siedziskiem a siedzisko oparciem), dodatkowo
powinna istnieć możliwość dopasowania wysokości podłokietnika do wzrostu pacjenta.
Ważniejsze parametry
możliwość zmiany położenia podłokietnika o 180 stopni,
zmiana położenia oparcia o 90 stopni (tak, że oparcie jest siedziskiem a siedzisko oparciem),
regulacja wysokości i położenia podłokietnika,
konstrukcja wykonana z materiału nierdzewnego łatwo zmywalnego, odpornego na działanie
środków dezynfekcyjnych,
miękkie siedzisko, oparcie i podłokietnik wykonane z tapicerki łatwo zmywalnej, nieścieralnej
nie łuszczącej się, odpornej na działanie środków dezynfekcyjnych,
wyposażone w stopki antypoślizgowe,
dopuszczalne obciążenie: 150 kg.
2.4.17. Zakup koncentratora tlenu
(1 szt. na Paw.B do gabinetu medycznej pomocy doraźnej)co umożliwi w dogodny sposób
prowadzenie terapii tlenowej w warunkach Domu. Stosowany będzie w celu poprawy kondycji ogólnej
mieszkańca, a szczególnie u chorych z niewydolnością krążeniową.
Dane techniczne:
- Napięcie operacyjne:
- Natężenie prądu;
- Pobór mocy: 390 W;
- Poziom szumów: < 45 dB;
76
- Wymiary: 45,7 (szer.) x 60,3 (wys.) x 35,6 (gł);
- Waga: 25 kg;
- Wydajność: 0,5 - 5 l.min. (bezstopniowa regulacja);
- Max ciśnienie na wylocie: 37,95 kPA;
- Filtry: Osłona, filtr antybakteryjny;
- Osłona: wykonana ze specjalnego tworzywa sztucznego, odporna na uderzenie, ognioodporna.
- Relatywne nawilżenie: 20 - 60%;
- Czas działania: do 24 h na dobę.
2.4.18. Zakup elektronicznej wagi kolumnowej ze wzrostomierzem
(2 sztuki w tym 1 szt. na Paw.A. do gabinetu medycznej pomocy doraźnej)do kontroli wagi i wzrostu
pacjentów. Dzięki rolkom transportowym waga ta jest mobilna z funkcją BMI co pozwala na
wiarygodną ocenę stanu odżywienia pacjenta.
Cechy:
-nośność: 200 kg
-funkcje:TARA<HOLD< BMI,automatyczne wyłączanie.
Nośność: 250 kg
Podziałka: 100 g
Wymiary (szer. x wys. x gł.): 360 x 930 x 520 mm
Wymiary platformy (szer. x wys. x gł.): 335 x 80 x 345 mm
Waga własna: 14,9 kg
Zasilanie: Bateria, zasilacz opcjonalnie
Klasa dokładności: III
2.4.19. Zakup leżanki lekarskiej
1 szt.na Paw.B do gabinetu medycznej pomocy doraźnej) do badania mieszkańców podczas wizyt
lekarskich oraz wykonywania pomiarów, itp. lekka konstrukcja z wygodnym materacem .Ruchoma
część leżyska ,pozwalająca na ułożenie pacjenta w pozycji leżącej i półleżącej . Materiał materaca
odporny na działanie środków dezynfekcyjnych.
Dane techniczne:
długość:200 cm
szerokość:70 cm
wysokość:55,65 cm
regulacja kąta nachylenia zagłówka
dopuszczalne obciążenie:200 kg.
2.4.20. Sprzęt do świetlicy Paw.B: - 1 kpl.
- sprzęt nagłaśniający 1 system - mikrofony, zestawy głośnikowe, wzmacniacze mocy, konsoletamikser foniczny kanałow wejśc. (4 wejścia mono, mikrofon/line), 3-zakresowy korektor
(HIGH,MID,LOW), Phantom Power ,procesor efektow, lub równoważne.
Kolumny glośnikowe– 2 szt -kolumna aktywna czterpopasmowa, moc (700/1100 W).
Mikrofony – 2 szt -zestaw bezprzewodowy (dwa mikrofony, dynamiczne ,odbiornik)lub równoważne.
Kable połączeniowe -głośnikowe ( min 10 mb) -2 szt
- mikrofonowe -4 szt
- połączeniowe – 4 szt
Statyw mikrofonowy - 4 szt,
Statyw mikrofonowy - 2 szt,
- projektor multimedialny z ekranem elektrycznym o rozmiarze powierzchni projekcyjnej 210x 160
i uchwytem do projektora do świetlicy paw.B – 1 kpl.
- laptop-1 sztuka
ekran min 17,3 ,rozdzielczość FuL HD 1920 x 1080, pamięć RAM 8 GB,dysk twardy min 750 GB,
system operacyjny, złącze HDMI, (wyposażony w kamerę, mikrofon)
77
2.4.21. Zakup mebli kuchennych-na wymiar z płyty mdf.
Skład kompletu - szt 2
szafka zlewozmywakowa-1 szt, szafka z szufladami z wbudowaną lodówką szer 860 mm, szafki
wiszące -2 szt ;szer 800 mm głębokość 300mm ,wysokość 1400 mm ,półki co 200mm , zamykane na
klucz, drzwiczki dwuskrzydłowe.
Szafki wiszące szt 3 ;szerokość 800mm, głębokość 300 mm, wysokość 620mm.
Szafka wisząca szt 1:szerokość 400mm, głębokość 300 mm, wysokość 620mm.
Półki co 200mm , zamykane na klucz, drzwiczki dwuskrzydłowe.
Ławka narożna 900x1500+stolik + 2 taborety.
Wykonane z drewna lub materiału drewnopodobnego
2.4.22. Zakup myjni i fotela obrotowego do kącika fryzjerskiego –Paw.B
Konstrukcja myjni wykonana z jednego elementu stanowiącego zarówno korpus jak i fotel. Można
pracować przy niej na siedząco lub stojąco.(Myjnia techno P-40 lub P-47).Mieszkańcy będą mieli
możliwość skorzystania z usług fryzjerskich m.in. przygotowując się do występów artystycznych lub
z innych okazji w razie potrzeby. Wpłynie to na poprawę samopoczucia mieszkańców i będzie
zachęcać do dbałości o własny wygląd.
2.4.23. Zakup szafek łazienkowych zamykanych do łazienki ogólnodostępnej w Paw. B
Skład zestawu
·
3 szafki wiszące zamykane o wymiarach wys/szer/gł 80x75x40cm,
·
szafka stojąca zamykana wys/szer/gł 80x50x40 cm – 2 szuflady(zamykane) u góry, drzwiczki
pod spodem (zamykane).
2.4.24. Szafy wnękowe na I,II,III piętro Paw. Bdrzwi rozsuwane z zamknięciem ,do bezpiecznego przechowywania środków czyszczących i sprzętu.
-3 szt o wymiarach szer 1100mm ,długość 1600mm,wysokość 2470mm.
Przed wykonaniem sprawdzić wymiary.
2.4.25. Zakup wózków z plastikowym pojemnikiem do sprawnego przewozu bielizny czystej i brudnej
o wymiarach 80 x 60 nośność -150 kg -6 sztuk w tym z pokrywami: 4 sztuki Paw.A ,2 sztuki Paw.B.
2.4.26. Zmywarko- wyparzarka (kapturowa) do naczyń 1 szt ;
z wyposażeniem /wkład kosza do sztućców, talerzy głębokich, szklanek, kosz uniwersalny, kratka
zabezpieczająca przed wypadaniem naczyń/ na wyposażenie zmywalni na paw. B piętro II
o parametrach ;
• programator elektromechaniczny
• drzwi podnoszone ręcznie
• z funkcją wyparzania
• wydajność do 1000 talerzy/h
• kosz: 500 x 500 mm
• wymiary: 665 x 850 x 1400/1785 mm
• zasilanie: 3 N ~400V 50 Hz
• moc znamionowa: 14,5 kW
• wysokość prześwitu drzwi: 385 mm
Kosze w standardzie ZKU (......)
- Wkład kosza do sztućców PC 162 - 1 szt.
- Kosz uniwersalny PU - 1 szt.
- Podstawa PB 100 - 2 szt.
- Kubek (do sztućców) PK2 - 8 szt.
- Wkład kosza do talerzy głębokich PA 150 - 1 szt.
- Wkład kosza do szklanek PV 251 - 1 szt.
- Kratka zabezpieczająca przed wypadaniem naczyń PK1 - 1 szt.
2.4.27. Odkurzacze piorąco-czyszczące dla alergików
Profesjonalny odkurzacz piorący z dwiema turbinami ssącymi. Pompa o dużej wydajności pozwala na
głębokie wtryskiwanie roztworu czyszczącego. Możliwość pracy na sucho. Zbiornik zamontowany na
wózku z dużymi kółkami z systemem łatwego opróżniania. System by-pass, ciągłość pracy bez
ograniczeń.
78
Dane techniczne
Moc silnika: 2400 W
Zasilanie: 230 V
Przepływ powietrza: 80 l / s
Podciśnienie: 2500 mm
Pojemność na sucho: 40 L
Pojemność na mokro: 32 L
Pojemność zbiornika ekstraktora (czysta/brudna): 17 L / 17 L
Poziom hałasu: 68 dB
Zasięg pracy: 26,8 m
Ciężar: 25,5 kg
Wymiary: 800x490x880 mm
- 2 szt. po 5.000 zł. w tym: paw. A – 1 szt.. paw. B- 1 szt.
2.4.28. Przenośnik taśmowo-rolkowy 2 szt na Paw A i B
wymiary 1100 x 395 mm
udźwig 130 kg
przenośnik taśmowo-rolkowy płaski/ przeznaczony do transportu, przesuwania, przenoszenia
pacjenta z łóżka na łóżko w pozycji leżącej ,co znacznie obniża wysiłek fizyczny osoby transportującej
pacjenta, a także poprawia komfort zarówno pacjenta jak i pomocnika. Zapewnia niezbędną ochronę
pacjenta przed urazami w trakcie przemieszczania Wykonany z wysokiej jakości duraluminiowej ramy,
wyścielone materiałem imitującym skórę .Materiał odporny na dezynfekcję i zniszczenia .
2.4.29. Wózek kąpielowo- prysznicowy
koła z hamulcami i uchwytami ,odkryte siedzisko z higienicznym otworem, uchylne podłokietniki;
szerokość 67 cm, głębokość siedziska 43 cm, wysokość siedziska 51 cm, szerokość siedziska 45 cm,
maksymalna wysokość toalety 47, maksymalna wysokość toalety z miską 44 cm, waga 18.5 kg
- ogółem 4 szt. x 1.800 zł. w tym: 1 szt. paw. A i 1 szt. paw. B
2.4.30. Podnośnik jezdno – transportowy
(wraz z pionizatorem) z pasami ,kompletem siedzisk -2 szt Paw B -1sztuka i Paw.A -1 sztuka
Ważną cechą jest uniwersalne zastosowanie pionizatora i podnośnika w jednym, sterowanie
elektroniczne ,możliwość ręcznej obsługi podnośnika, manualna regulacja szerokości podstawy
jezdnej, łatwy demontaż części wyposażenia. Podnośnik ten ułatwia podniesienie osoby zarówno
z pozycji leżącej, jak również siedzącej, odciąża kręgosłup i plecy. A zastosowany jako pionizator służy
pomocą przy podniesieniu pacjenta do pozycji stojącej, ułatwia wykonywanie codziennych czynności
przy pacjencie(założenie i zdjęcie ubrania u pacjenta),wzmacnia mięśnie.
Komplety siedzisk:
siedziska z nylonu do transportu /niebieskie/-2 szt
siedzisko z siatki PCV do kąpieli /białe/-2 szt
siedzisko z wysokim oparciem 2 szt
siedzisko pasowe 2 szt
3. SPRZĘT
3.1. Wymagania ogólne.
Wykonawca jest zobowiązany do używania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje
niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych robót. Sprzęt używany do robót powinien być
zgodny z ofertą. Sprzęt będący własnością Wykonawcy lub wynajęty do wykonania robót ma być
utrzymywany w dobrym stanie i gotowości do pracy. Będzie spełniał normy ochrony środowiska
i przepisy dotyczące jego użytkowania.
79
4. TRANSPORT
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie wpłyną
niekorzystnie na jakość wykonywanych robót i właściwości przewożonych materiałów.
4.2. Wymagania dotyczące przewozu po drogach publicznych
Przy ruchu na drogach publicznych pojazdy będą spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu
drogowego w odniesieniu do dopuszczalnych obciążeń na osie i innych parametrów technicznych.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne" pkt. 5
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Zasady kontroli jakości robót
Wykonawca jest odpowiedzialny za pełną kontrolę jakości robót i stosowanych materiałów.
Wszystkie koszty związane z organizowaniem i prowadzeniem badań materiałów i robót ponosi
Wykonawca.
6.2. Certyfikaty i deklaracje
Inspektor nadzoru może dopuścić do użycia tylko te wyroby i materiały, które:
1. posiadają certyfikat na znak bezpieczeństwa wykazujący, że zapewniono zgodność z kryteriami
technicznymi określonymi na podstawie Polskich Norm, aprobat technicznych oraz właściwych
przepisów i informacji o ich istnieniu zgodnie z rozporządzeniem MSWiA z 1998 r. (Dz. U. 99/98),
2. posiadają deklarację zgodności lub certyfikat zgodności z:
• Polską Normą lub
• aprobatą techniczną, w przypadku wyrobów, dla których nie ustanowiono Polskiej Normy, jeżeli nie
są objęte certyfikacją określoną w pkt. 1 i które spełniają wymogi SST.
3. znajdują się w wykazie wyrobów, o którym mowa w rozporządzeniu MSWiA z 1998 r. (Dz. U.
98/99).
Jakiekolwiek materiały, które nie spełniają tych wymagań będą odrzucone.
6.3. Dokumenty budowy
Do dokumentów budowy zalicza się:
a) protokół przekazania terenu budowy,
b) protokoły odbioru robót,
c) protokoły z narad i ustaleń,
7. OBMIAR ROBÓT
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Obmiar robót będzie określać faktyczny zakres wykonywanych robót, zgodnie z dokumentacją
projektową i SST, w jednostkach ustalonych w kosztorysie.
Obmiaru robót dokonuje Wykonawca po pisemnym powiadomieniu Inspektora nadzoru o zakresie
obmierzanych robót i terminie obmiaru.
Wyniki obmiaru będą wpisane do książki obmiarów. Jakikolwiek błąd lub przeoczenie (opuszczenie)
w ilości robót podanych w kosztorysie ofertowym lub gdzie indziej w SST nie zwalnia Wykonawcy od
obowiązku ukończenia wszystkich robót.
7.2. Zasady określania ilości robót i materiałów
Jednostki obmiaru powinny być zgodne z jednostkami określonymi w dokumentacji projektowej i
kosztorysowej.
80
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Rodzaje odbiorów robót
Roboty będą podlegać następującym odbiorom:
a) odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu,
b) odbiorowi ostatecznemu (końcowemu),
d) odbiorowi pogwarancyjnemu.
8.2. Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu polega na finalnej ocenie jakości wykonywanych
robót oraz ilości tych robót, które w dalszym procesie realizacji ulegną zakryciu. Odbiór robót
zanikających i ulegających zakryciu będzie dokonany w czasie umożliwiającym wykonanie
ewentualnych korekt i poprawek bez hamowania ogólnego postępu robót. Odbioru tego dokonuje
Inspektor nadzoru. Jakość i ilość robót ulegających zakryciu ocenia Inspektor nadzoru na podstawie
dokumentów zawierających komplet wyników badań i w oparciu o przeprowadzone pomiary,
w konfrontacji z dokumentacją projektową, SST i uprzednimi ustaleniami.
8.4. Odbiór ostateczny (końcowy)
8.4.1. Zasady odbioru ostatecznego robót
Odbiór ostateczny polega na finalnej ocenie rzeczywistego wykonania robót w odniesieniu do zakresu
(ilości) oraz jakości.
Całkowite zakończenie robót oraz gotowość do odbioru ostatecznego będzie stwierdzona pismem do
Zamawiającego.
Odbiór ostateczny robót nastąpi w terminie ustalonym w dokumentach umowy, licząc od dnia
potwierdzenia przez Inspektora nadzoru zakończenia robót i przyjęcia dokumentów, o których mowa w
punkcie 8.4.2.
Odbioru ostatecznego robót dokona komisja wyznaczona przez Zamawiającego w obecności
Inspektora nadzoru i Wykonawcy. Komisja odbierająca roboty dokona ich oceny jakościowej na
podstawie przedłożonych dokumentów, wyników badań i pomiarów, ocenie wizualnej oraz zgodności
wykonania robót z dokumentacją projektową i SST.
W toku odbioru ostatecznego robót, komisja zapozna się z realizacją ustaleń przyjętych w trakcie
odbiorów robót zanikających i ulegających zakryciu i ewentualnych wyznaczonych robót
poprawkowych zaleconych przez Inspektora nadzoru.
W przypadkach nie wykonania wyznaczonych robót poprawkowych lub robót uzupełniających
w poszczególnych elementach konstrukcyjnych i wykończeniowych, komisja przerwie swoje czynności
i ustali nowy termin odbioru ostatecznego.
8.4.2. Dokumenty do odbioru ostatecznego (końcowe)
Podstawowym dokumentem jest protokół odbioru ostatecznego robót, sporządzony wg wzoru
ustalonego przez Zamawiającego.
Do odbioru ostatecznego Wykonawca jest zobowiązany przygotować następujące dokumenty:
1. szczegółowe specyfikacje techniczne (podstawowe z dokumentów umowy i ew. uzupełniające lub
zamienne),
2. ustalenia technologiczne,
3. książki obmiarów (oryginały),
4. wyniki pomiarów kontrolnych oraz badań zgodne z SST,
5. deklaracje zgodności lub certyfikaty zgodności wbudowanych materiałów, certyfikaty na znak
bezpieczeństwa zgodnie z SST,
W przypadku, gdy wg komisji, roboty pod względem przygotowania dokumentacyjnego nie będą
gotowe do odbioru ostatecznego, komisja w porozumieniu z Wykonawcą wyznaczy ponowny termin
odbioru ostatecznego robót.
Wszystkie zarządzone przez komisję roboty poprawkowe lub uzupełniające będą zestawione wg
wzoru ustalonego przez Zamawiającego.
Termin wykonania robót poprawkowych i robót uzupełniających wyznaczy komisja i stwierdzi ich
wykonanie.
81
8.5. Odbiór pogwarancyjny
Odbiór pogwarancyjny polega na ocenie wykonanych robót związanych z usunięciem wad, które
ujawnią się w okresie gwarancyjnym i rękojmi.
Odbiór pogwarancyjny będzie dokonany na podstawie oceny wizualnej obiektu z uwzględnieniem
zasad opisanych w punkcie 8.4. „Odbiór ostateczny robót".
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
9.1. Ustalenia ogólne
Podstawą płatności jest cena jednostkowa skalkulowana przez wykonawcę za jednostkę obmiarową
ustaloną dla danej pozycji kosztorysu przyjętą przez Zamawiającego w dokumentach umownych.
Cena (jednostkowa pozycji kosztorysowej) wynagrodzenia ryczałtowego będzie uwzględniać
wszystkie czynności, wymagania i badania składające się na jej wykonanie, określone dla tej roboty
w SST i w dokumentacji projektowej.
Ceny jednostkowe robót będą obejmować:
• robociznę bezpośrednią wraz z narzutami,
• wartość zużytych materiałów wraz z kosztami zakupu, magazynowania, ewentualnych ubytków
i transportu na teren budowy,
• wartość pracy sprzętu wraz z narzutami,
• koszty pośrednie i zysk kalkulacyjny,
• podatki obliczone zgodnie z obowiązującymi przepisami, ale z wyłączeniem podatku VAT.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
1. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 106 póz. 1126, Nr 109 póz.
1157 i Nr 120 póz. 1268, z 2001 r. Nr 5 póz. 42, Nr 100 póz. 1085, Nr 110 póz. 1190, Nr 115 póz.
1229, Nr 129 póz. 1439 i Nr 154 póz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 74 póz. 676 oraz z 2003 r. Nr 80
póz. 718).
2. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26.06.2002 r. w sprawie dziennika budowy, montażu
i rozbiórki tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa
pracy i ochrony zdrowia (Dz. U. z 2002 r. Nr 108 póz. 953).
3. Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 71 póz. 838
z późniejszymi zmianami).
4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny
pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. z 2003 r. Nr 48 póz. 401).
UWAGA!!
Nie wymienienie tytułu jakiejkolwiek dziedziny, grupy, kodu CPV czy normy nie
zwalnia Wykonawcy od obowiązku stosowania wymogów określonych prawem
polskim.
82
INSTALACJE ELEKTRYCZNE
83
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA
SST.1.11. - WYMAGANIA OGÓLNE
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej SST są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych
z wykonaniem instalacji elektrycznej (układanie kabli) przy zadaniu „Budowa amfiteatru na terenie
DPS Nowiny w m-ci Nowiny 31 gm. Chełm”.
Specyfikacja techniczna jest dokumentem pomocniczym przy realizacji i odbiorze robót.
Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania ogólne dotyczące
wykonania i odbioru robót określonych w punkcie 1.2.
1.2. Zakres stosowania ST
Niniejsza specyfikacja techniczna ma zastosowanie w odniesieniu do robót budowlanych związanych
z inwestycją
Specyfikacja techniczna standardowa (ST) stanowi podstawę opracowania specyfikacji technicznej
szczegółowej (SST), stosowanej jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji
robót wymienionych w pkt. 1.1.
Odstępstwa od wymagań podanych w niniejszej specyfikacji mogą mieć miejsce tylko w przypadkach
prostych robót o niewielkim znaczeniu, dla których istnieje pewność, że podstawowe wymagania będą
spełnione przy zastosowaniu metod wykonania wynikających z doświadczenia oraz uznanych reguł
i zasad sztuki budowlanej.
1.3. Zakres robót objętych ST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wymagania ogólne, wspólne dla robót objętych
szczegółowymi specyfikacjami technicznymi (SST)
1.4. Określenia podstawowe
Ilekroć w ST jest mowa o:
1.4.1. robotach budowlanych - należy przez to rozumieć budowę , a także prace polegające na
przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.
1.4.2. remoncie - należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót
budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej
konserwacji.
1.4.3. terenie budowy - należy przez to rozumieć przestrzeń, w której prowadzone są roboty
budowlane wraz z przestrzenią zajmowaną przez urządzenia zaplecza budowy.
1.4.4. pozwoleniu na budowę - należy przez to rozumieć decyzję administracyjną zezwalającą na
rozpoczęcie i prowadzenie budowy lub wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu
budowlanego.
1.4.5. dokumentacji budowy - należy przez to rozumieć pozwolenie na budowę wraz z załączonym
projektem budowlanym, dziennik budowy, protokoły odbiorów częściowych i końcowych, w miarę
potrzeby, rysunki i opisy służące realizacji obiektu, operaty geodezyjne i książkę obmiarów,
a w przypadku realizacji obiektów metodą montażu - także dziennik montażu.
1.4.6. dokumentacji powykonawczej - należy przez to rozumieć dokumentację budowy z naniesionymi
zmianami dokonanymi w toku wykonywania robót oraz geodezyjnymi pomiarami powykonawczymi.
1.4.7. aprobacie technicznej - należy przez to rozumieć pozytywną ocenę techniczną wyrobu,
stwierdzającą jego przydatność do stosowania w budownictwie.
1.4.8. wyrobie budowlanym - należy przez to rozumieć wyrób w rozumieniu przepisów o ocenie
zgodności, wytworzony w celu wbudowania, wmontowania, zainstalowania lub zastosowania
w sposób trwały w obiekcie budowlanym, wprowadzany do obrotu jako wyrób pojedynczy lub jako
zestaw wyborów do stosowania we wzajemnym połączeniu stanowiącym integralną całość użytkową .
1.4.9. organie samorządu zawodowego - należy przez to rozumieć organy określone w ustawie z dnia
84
15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów
(Dz. U. z 2001 r. Nr 5, poz. 42 z późn. zm.).
1.4.10. dzienniku budowy - należy przez to rozumieć dziennik wydany przez właściwy organ zgodnie
z obowiązującymi przepisami, stanowiący urzędowy dokument przebiegu robót budowlanych oraz
zdarzeń
i okoliczności zachodzących w czasie wykonywania robót.
1.4.11. kierowniku budowy - osoba wyznaczona przez Wykonawcę robót, upoważniona do kierowania
robotami i do występowania w jego imieniu w sprawach realizacji kontraktu, ponosząca ustawową
odpowiedzialność za prowadzoną budowę .
1.4.12. rejestrze obmiarów - należy przez to rozumieć - akceptowaną przez Inspektora nadzoru
książkę
z ponumerowanymi stronami, służącą do wpisywania przez Wykonawcę obmiaru dokonanych robót
w formie wyliczeń, szkiców i ewentualnie dodatkowych załączników. Wpisy w rejestrze obmiarów
podlegają potwierdzeniu przez Inspektora nadzoru budowlanego.
1.4.13. laboratorium - należy przez to rozumieć laboratorium jednostki naukowej, zamawiającego,
wykonawcy lub inne laboratorium badawcze zaakceptowane przez Zamawiającego, niezbędne do
przeprowadzania niezbędnych badań i prób związanych z oceną jakości stosowanych wyrobów
budowlanych oraz rodzajów prowadzonych robót.
1.4.14. materiałach - należy przez to rozumieć wszelkie materiały naturalne i wytwarzane jak również
różne tworzywa i wyroby niezbędne do wykonania robót , zgodnie z dokumentacją projektową
i specyfikacjami technicznymi zaakceptowane przez Inspektora nadzoru.
1.4.15. odpowiedniej zgodności - należy przez to rozumieć zgodność wykonanych robót
z dopuszczalnymi tolerancjami, a jeśli granice tolerancji nie został y określone –z przeciętnymi
tolerancjami przyjmowanymi zwyczajowo dla danego rodzaju robót budowlanych.
1.4.16. poleceniu Inspektora nadzoru — należy przez to rozumieć wszelkie polecenia przekazane
Wykonawcy przez Inspektora nadzoru w formie pisemnej dotyczące sposobu realizacji robót lub
innych spraw związanych z prowadzeniem budowy
1.4.17. projektancie - należy przez to rozumieć uprawnioną osobę prawną lub fizyczną będącą
autorem dokumentacji projektowej.
1.4.18. rekultywacji - należy przez to rozumieć roboty mające na celu uporządkowanie i przywrócenie
pierwotnych funkcji terenu naruszonego w czasie realizacji budowy lub robót budowlanych.
1.4.19. przedmiarze robót - należy przez to rozumieć zestawienie przewidzianych do wykonania robót
według technologicznej kolejności ich wykonania wraz z i podaniem ilości robót w ustalonych
jednostkach przedmiarowych.
1.4.20. części obiektu lub etap wykonania - należy przez to rozumieć część obiektu budowlanego
zdolną do spełniania przewidywanych funkcji techniczno-użytkowych i możliwą do odebrania
i przekazania do eksploatacji.
1.4.21. ustaleniach technicznych - należy przez to rozumieć ustalenia podane w normach, aprobatach
technicznych i szczegółowych specyfikacjach technicznych.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za ich zgodność z dokumentacją
projektową , SST i poleceniami Inspektora nadzoru.
1.5.1. Przekazanie terenu budowy
Zamawiający, w terminie określonym w dokumentach umowy przekaże Wykonawcy teren budowy
wraz ze wszystkimi wymaganymi uzgodnieniami prawnymi i administracyjnymi
1.5.2. Dokumentacja projektowa
Przekazana dokumentacja projektowa ma zawierać opis, część graficzną , obliczenia i dokumenty,
zgodne
z wykazem podanym w szczegółowych warunkach umowy, uwzględniającym podział na
dokumentację projektową :
- dostarczoną przez Zamawiającego,
- sporządzoną przez Wykonawcę .
85
1.5.3. Zgodność robót z dokumentacją projektową i SST
Dokumentacja projektowa, SST oraz dodatkowe dokumenty przekazane Wykonawcy przez Inspektora
nadzoru stanowią załączniki do umowy, a wymagania wyszczególnione w choćby jednym z nich są
obowiązujące dla Wykonawcy tak, jakby zawarte były w całej dokumentacji.
W przypadku rozbieżności w ustaleniach poszczególnych dokumentów obowiązuje kolejność ich
ważności wymieniona w „Ogólnych warunkach umowy".
Wykonawca nie może wykorzystywać błędów lub opuszczeń w dokumentach kontraktowych, a o ich
wykryciu winien natychmiast powiadomić Inspektora nadzoru, który dokona odpowiednich zmian
i poprawek. W przypadku stwierdzenia ewentualnych rozbieżności, podane na rysunku wielkości
liczbowe wymiarów są ważniejsze od odczytu ze skali rysunków.
Wszystkie wykonane roboty i dostarczone materiały mają być zgodne z dokumentacją projektową
i SST. Wielkości określone w dokumentacji projektowej i w SST będą uważane za wartości docelowe,
od których dopuszczalne są odchylenia w ramach określonego przedziału tolerancji. Cechy materiałów
i elementów budowli muszą być jednorodne i wykazywać zgodność z określonymi wymaganiami,
a rozrzuty tych cech nie mogą przekraczać dopuszczalnego przedziału tolerancji.
W przypadku, gdy dostarczane materiały lub wykonane roboty nie będą zgodne z dokumentacją
projektową lub SST i mają wpływ na niezadowalającą jakość elementu budowli, to takie materiały
zostaną zastąpione innymi, a elementy budowli rozebrane i wykonane ponownie na koszt wykonawcy.
1.5.4. Zabezpieczenie terenu budowy
Wykonawca jest zobowiązany do zabezpieczenia terenu budowy w okresie trwania realizacji
kontraktu, aż do zakończenia i odbioru ostatecznego robót.
Wykonawca dostarczy, zainstaluje i będzie utrzymywać tymczasowe urządzenia zabezpieczające,
w tym: ogrodzenia, poręcze, oświetlenie, sygnały i znaki ostrzegawcze, dozorców, wszelkie inne
środki niezbędne do ochrony robót, wygody społeczności i innych.
Koszt zabezpieczenia terenu budowy nie podlega odrębnej zapłacie i przyjmuje się, że jest włączony
w cenę umowną.
1.5.5. Ochrona środowiska w czasie wykonywania robót
Wykonawca ma obowiązek znać i stosować w czasie prowadzenia robót wszelkie przepisy dotyczące
ochrony środowiska naturalnego.
W okresie trwania budowy i wykonywania robót wykończeniowych Wykonawca będzie:
a) utrzymywać teren budowy w stanie bez wody stojącej,
b) podejmować wszelkie konieczne kroki mające na celu stosowanie się do przepisów i norm
dotyczących ochrony środowiska na terenie i wokół terenu budowy oraz będzie unikać uszkodzeń
lub uciążliwości dla osób lub własności społecznej, a wynikających ze skażenia, hałasu lub innych
przyczyn powstałych w następstwie jego sposobu działania. Stosują c się do tych wymagań,
Wykonawca będzie miał szczególny wzgląd na:
1) lokalizację magazynów, składowisk i dróg dojazdowych,
2) środki ostrożności i zabezpieczenia przed:
a) zanieczyszczeniem zbiorników i cieków wodnych pyłami lub substancjami toksycznymi,
b) zanieczyszczeniem powietrza pyłami i gazami,
c) możliwością powstania pożaru.
1.5.6. Ochrona przeciwpożarowa
Wykonawca będzie przestrzegać przepisy ochrony przeciwpożarowej.
Wykonawca będzie utrzymywać sprawny sprzęt przeciwpożarowy, wymagany odpowiednimi
przepisami, na terenie baz produkcyjnych, w pomieszczeniach biurowych, mieszkalnych
i magazynowych oraz w maszynach i pojazdach.
Materiały łatwopalne będą składowane w sposób zgodny z odpowiednimi przepisami i zabezpieczone
przed dostępem osób trzecich.
Wykonawca będzie odpowiedzialny za wszelkie straty spowodowane pożarem wywołanym jako
rezultat realizacji robót albo przez personel wykonawcy.
86
1.5.7. Ochrona własności publicznej i prywatnej
Wykonawca odpowiada za ochronę instalacji i urządzeń zlokalizowanych na powierzchni terenu i pod
jego poziomem, takie jak rurociągi, kable itp. Wykonawca zapewni właściwe oznaczenie
i zabezpieczenie przed uszkodzeniem tych instalacji i urządzeń w czasie trwania budowy.
O fakcie przypadkowego uszkodzenia tych instalacji Wykonawca bezzwłocznie powiadomi Inspektora
nadzoru i zainteresowanych użytkowników oraz będzie z nimi współpracował , dostarczając wszelkiej
pomocy potrzebnej przy dokonywaniu napraw. Wykonawca będzie odpowiadać za wszelkie
spowodowane przez jego działania uszkodzenia instalacji na powierzchni ziemi i urządzeń
podziemnych wykazanych w dokumentach dostarczonych mu przez Zamawiającego.
1.5.8. Bezpieczeństwo i higiena pracy
Podczas realizacji robót wykonawca będzie przestrzegać przepisów dotyczących bezpieczeństwa
i higieny pracy. W szczególności wykonawca ma obowiązek zadbać, aby personel nie wykonywał
pracy w warunkach niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia oraz nie spełniających odpowiednich
wymagań sanitarnych. Wykonawca zapewni i będzie utrzymywał wszelkie urządzenia
zabezpieczające, socjalne oraz sprzęt i odpowiednią odzież dla ochrony życia i zdrowia osób
zatrudnionych na budowie. Uznaje się, że wszelkie koszty związane z wypełnieniem wymagań
określonych powyżej nie podlegają odrębnej zapłacie i są uwzględnione w cenie umownej.
1.5.9. Ochrona i utrzymanie robót
Wykonawca będzie odpowiedzialny za ochronę robót i za wszelkie materiały i urządzenia używane do
robót od daty rozpoczęcia do daty odbioru ostatecznego.
1.5.10. Stosowanie się do prawa i innych przepisów
Wykonawca zobowiązany jest znać wszelkie przepisy wydane przez organy administracji państwowej
i samorządowej, które są w jakikolwiek sposób związane z robotami i będzie w pełni odpowiedzialny
za przestrzeganie tych praw, przepisów i wytycznych podczas prowadzenia robót. Np. rozporządzenie
Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas
wykonywania robót budowlanych (Dz. U. z dn.19.03.2003 r. Nr 47, poz. 401).
Wykonawca będzie przestrzegać praw patentowych i będzie w pełni odpowiedzialny za wypełnienie
wszelkich wymagań prawnych odnośnie wykorzystania opatentowanych urządzeń lub metod
i w sposób ciągły będzie informować Inspektora nadzoru o swoich działaniach, przedstawiając kopie
zezwoleń i inne odnośne dokumenty.
2. MATERIAŁY
2.1. Źródła uzyskania materiałów
Wykonawca przedstawi Inspektorowi nadzoru szczegółowe informacje dotyczące, zamawiania
materiałów i odpowiednie aprobaty techniczne lub świadectwa badań laboratoryjnych oraz próbki do
zatwierdzenia przez Inspektora nadzoru.
Materiały budowlane powinny spełniać wymagania jakościowe określone Polskimi Normami,
aprobatami technicznymi – muszą być dopuszczone do stosowania w obiektach mieszkalnych,
zamieszkania zbiorowego.
2.2. Materiały nie odpowiadające wymaganiom jakościowym
Materiały nie odpowiadające wymaganiom jakościowym zostaną przez Wykonawcę wywiezione
z terenu budowy, bądź złożone w miejscu wskazanym przez Inspektora nadzoru.
Każdy rodzaj robót, w którym znajdują się nie zbadane i nie zaakceptowane materiały, Wykonawca
wykonuje na własne ryzyko, liczą c się z jego nie przyjęciem i niezapłaceniem.
2.3.Przechowywanie i składowanie materiałów
Wykonawca zapewni, aby tymczasowo składowane materiały, do czasu gdy będą one potrzebne do
robót, były zabezpieczone przed zanieczyszczeniem, zachowały swoją jakość i właściwość do robót
i były dostępne do kontroli przez Inspektora nadzoru.
Miejsca czasowego składowania materiałów będą zlokalizowane w obrębie terenu budowy
w miejscach uzgodnionych z Inspektorem nadzoru.
87
2.4. Wariantowe stosowanie materiałów
Jeśli dokumentacja projektowa lub SST przewidują możliwość zastosowania różnych rodzajów
materiałów do wykonywania poszczególnych elementów robót Wykonawca powiadomi Inspektora
nadzoru o zamiarze zastosowania konkretnego rodzaju materiału. Wybrany i zaakceptowany rodzaj
materiału nie może być później zamieniany bez zgody Inspektora nadzoru.
3. SPRZĘT
Wykonawca jest zobowiązany do używania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje
niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych robót. Sprzęt używany do robót powinien być
zgodny z ofertą Wykonawcy i powinien odpowiadać pod względem typów i ilości wskazaniom
zawartym w SST, programie zapewnienia jakości lub projekcie organizacji robót, zaakceptowanym
przez Inspektora nadzoru.
Liczba i wydajność sprzętu będzie gwarantować przeprowadzenie robót, zgodnie z zasadami
określonymi w dokumentacji projektowej, SST i wskazaniach Inspektora nadzoru w terminie
przewidzianym umową.
Sprzęt będący własnością Wykonawcy lub wynajęty do wykonania robót ma być utrzymywany
w dobrym stanie i gotowości do pracy. Będzie spełniał normy ochrony środowiska i przepisy dotyczące
jego użytkowania.
Wykonawca dostarczy Inspektorowi nadzoru kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie
sprzętu do użytkowania, tam gdzie jest to wymagane przepisami.
Jeżeli dokumentacja projektowa lub SST przewidują możliwość wariantowego użycia sprzętu przy
wykonywanych robotach, wykonawca powiadomi Inspektora nadzoru o swoim zamiarze wyboru
i uzyska jego akceptację przed użyciem sprzętu. Wybrany sprzęt, po akceptacji Inspektora nadzoru,
nie może być później zmieniany bez jego zgody.
4 .TRANSPORT
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie wpłyną
niekorzystnie na jakość wykonywanych robót i właściwości przewożonych materiałów.
Liczba środków transportu będzie zapewniać prowadzenie robót zgodnie z zasadami określonymi
w dokumentacji projektowej, SST i wskazaniach Inspektora nadzoru w terminie przewidzianym
w umowie.
4.2. Wymagania dotyczące przewozu po drogach publicznych
Przy ruchu na drogach publicznych pojazdy będą spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu
drogowego w odniesieniu do dopuszczalnych obciążeń na osie i innych parametrów technicznych.
Środki transportu nie odpowiadające warunkom dopuszczalnych obciążeń na osie mogą być
dopuszczone przez właściwy zarząd drogi pod warunkiem przywrócenia stanu pierwotnego
użytkowanych odcinków dróg na koszt Wykonawcy.
Wykonawca będzie usuwać na bieżą co, na własny koszt, wszelkie zanieczyszczenia spowodowane
jego pojazdami na drogach publicznych oraz dojazdach do terenu budowy.
5.WYKONANIE ROBÓT
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z umową oraz za jakość
zastosowanych materiałów i wykonywanych robót, za ich zgodność z dokumentacją projektową ,
wymaganiami SST, PZJ, projektu organizacji robót oraz poleceniami Inspektora nadzoru.
Decyzje Inspektora nadzoru dotyczące akceptacji lub odrzucenia materiałów i elementów robót będą
oparte na wymaganiach sformułowanych w dokumentach umowy, dokumentacji projektowej i w SST,
a także w normach i wytycznych.
Polecenia Inspektora nadzoru dotyczące realizacji robót będą wykonywane przez Wykonawcę nie
88
później niż w czasie przez niego wyznaczonym, pod groźbą wstrzymania robót. Skutki finansowe
z tytuł u wstrzymania robót w takiej sytuacji ponosi Wykonawca.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Program zapewnienia jakości
Do obowiązków Wykonawcy należy opracowanie i przedstawienie do zaakceptowania przez
Inspektora nadzoru programu zapewnienia jakości (PZJ), w którym przedstawi on zamierzony sposób
wykonania robót, możliwości techniczne, kadrowe i organizacyjne gwarantujące wykonanie robót
zgodnie z dokumentacją projektową i SST.
Program zapewnienia jakości winien zawierać:
- organizację wykonania robót, w tym termin i sposób prowadzenia robót,
- plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia,
- wykaz zespołów roboczych, ich kwalifikacje i przygotowanie praktyczne,
-wykaz osób odpowiedzialnych za jakość i terminowość wykonania poszczególnych elementów
robót,
-system (sposób i procedurę ) proponowanej kontroli i sterowania jakością wykonywanych robót,
-wyposażenie w sprzęt i urządzenia do pomiarów i kontroli (opis laboratorium własnego lub
laboratorium, któremu Wykonawca zamierza zlecić prowadzenie badań),
-sposób oraz formę gromadzenia wyników badań laboratoryjnych, zapis pomiarów, a także
wyciąganych wniosków i zastosowanych korekt w procesie technologicznym, proponowany sposób
i formę przekazywania tych informacji Inspektorowi nadzoru,
-wykaz maszyn i urządzeń stosowanych na budowie z ich parametrami technicznymi oraz
wyposażeniem w mechanizmy do sterowania i urządzenia pomiarowo-kontrolne,
-rodzaje i ilość środków transportu oraz urządzeń do magazynowania i załadunku materiałów, spoiw,
lepiszczy, kruszyw itp.,
-sposób i procedurę pomiarów i badań (rodzaj i częstotliwość, pobieranie próbek, legalizacja
i sprawdzanie urządzeń itp.) prowadzonych podczas dostaw materiałów, wytwarzania mieszanek
i wykonywania poszczególnych elementów robót.
6.2. Zasady kontroli jakości robót
Inspektor nadzoru ustali jaki zakres kontroli jest konieczny, aby zapewnić wykonanie robót zgodnie
z umową .
Dla celów kontroli jakości i zatwierdzenia, Inspektor nadzoru uprawniony jest do dokonywania kontroli,
pobierania próbek i badania materiałów u źródła ich wytwarzania. Do umożliwienia jemu kontroli
zapewniona będzie wszelka potrzebna do tego pomoc ze strony Wykonawcy i producenta materiałów.
Inspektor nadzoru może pobierać próbki materiałów i prowadzić badania niezależnie od Wykonawcy,
na swój koszt. Jeżeli wyniki tych badań wykażą ,że deklaracje/oświadczenia wykonawcy są
niewiarygodne, to Inspektor nadzoru poleci Wykonawcy lub zleci niezależnemu laboratorium
przeprowadzenie powtórnych lub dodatkowych badań, albo oprze się wyłącznie na własnych
badaniach przy ocenie zgodności materiałów i robót z dokumentacją projektową i SST. W takim
przypadku, całkowite koszty powtórnych lub dodatkowych badań i pobierania próbek poniesione
zostaną przez Wykonawcę .
6.3. Certyfikaty i deklaracje
Inspektor nadzoru może dopuścić do użycia tylko te wyroby i materiały, które:
1. posiadają certyfikat na znak bezpieczeństwa wykazujący, że zapewniono zgodność
z kryteriami technicznymi określonymi na podstawie Polskich Norm, aprobat technicznych oraz
właściwych przepisów i informacji o ich istnieniu zgodnie z rozporządzeniem MSWiA z 1998 r.
(Dz. U. 99/98),
2. posiadają deklarację zgodności lub certyfikat zgodności z:
• Polską Normą lub
89
• aprobatą techniczną , w przypadku wyrobów, dla których nie ustanowiono Polskiej Normy,
jeżeli nie są objęte certyfikacją określoną w pkt. 1 i które spełniają wymogi SST.
3. znajdują się w wykazie wyrobów, o którym mowa w rozporządzeniu MSWiA z 1998 r.(Dz. U.
98/99).
4. są dopuszczone do stosowania w budownictwie.
W przypadku materiałów, dla których ww. dokumenty są wymagane przez SST, każda ich partia
dostarczona do robót będzie posiadać te dokumenty, określające w sposób jednoznaczny jej cechy.
Jakiekolwiek materiały, które nie spełniają tych wymagań będą odrzucone.
6.4. Dokumenty budowy
1. Dziennik budowy
Dziennik budowy jest wymaganym dokumentem urzędowym obowiązującym Zamawiającego
i Wykonawcę w okresie od przekazania wykonawcy terenu budowy do końca okresu gwarancyjnego.
Prowadzenie dziennika budowy zgodnie z § 45 ustawy Prawo budowlane spoczywa na kierowniku
budowy.
Zapisy w dzienniku budowy będą dokonywane na bieżą i będą dotyczyć przebiegu robót, stanu
bezpieczeństwa ludzi i mienia oraz technicznej strony budowy.
Zapisy będą czytelne, dokonane trwałą techniką , w porządku chronologicznym, bezpośrednio jeden
pod drugim, bez przerw.
Załączone do dziennika budowy protokoły i inne dokumenty będą oznaczone kolejnym numerem
załącznika
i opatrzone datą i podpisem Wykonawcy i Inspektora nadzoru.
Do dziennika budowy należy wpisywać w szczególności:
• datę przekazania Wykonawcy terenu budowy,
• datę przekazania przez Zamawiającego dokumentacji projektowej,
• uzgodnienie przez Inspektora nadzoru programu zapewnienia jakości i harmonogramów robót,
• terminy rozpoczęcia i zakończenia poszczególnych elementów robót,
• przebieg robót, trudności i przeszkody w ich prowadzeniu, okresy i przyczyny przerw w robotach,
• uwagi i polecenia Inspektora nadzoru,
• daty zarządzenia wstrzymania robót, z podaniem powodu,
• zgłoszenia i daty odbiorów robót zanikających i ulegających zakryciu, częściowych i ostatecznych
odbiorów robót,
• wyjaśnienia, uwagi i propozycje Wykonawcy,
• stan pogody i temperaturę powietrza w okresie wykonywania robót podlegających ograniczeniom
lub wymaganiom w związku z warunkami klimatycznymi,
• dane dotyczące sposobu wykonywania zabezpieczenia robót,
• dane dotyczące jakości materiałów, pobierania próbek oraz wyniki przeprowadzonych badań
z podaniem kto je przeprowadzał,
• inne istotne informacje o przebiegu robót.
Propozycje, uwagi i wyjaśnienia Wykonawcy, wpisane do dziennika budowy będą przedłożone
Inspektorowi nadzoru do ustosunkowania się .
Decyzje Inspektora nadzoru wpisane do dziennika budowy Wykonawca podpisuje z zaznaczeniem ich
przyjęcia lub zajęciem stanowiska.
Wpis projektanta do dziennika budowy obliguje Inspektora nadzoru do ustosunkowania się .
Projektant nie jest jednak stroną umowy i nie ma uprawnień do wydawania poleceń Wykonawcy robót.
2. Książka obmiarów
Książka obmiarów stanowi dokument pozwalający na rozliczenie faktycznego postępu każdego
z elementów robót. Obmiary wykonanych robót przeprowadza się sukcesywnie w jednostkach
przyjętych w kosztorysie lub w SST.
90
3. Pozostałe dokumenty budowy
Do dokumentów budowy zalicza się , oprócz wymienionych w punktach
dokumenty:
a) pozwolenie na budowę ,
b) protokoły przekazania terenu budowy,
c) umowy cywilnoprawne z osobami trzecimi,
d) protokoły odbioru robót,
e) protokoły z narad i ustaleń,
f) plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia.
1-3, następujące
4. Przechowywanie dokumentów budowy
Dokumenty budowy będą przechowywane na terenie budowy w miejscu odpowiednio
zabezpieczonym.
Zaginięcie któregokolwiek z dokumentów budowy spowoduje jego natychmiastowe odtworzenie
w formie przewidzianej prawem.
Wszelkie dokumenty budowy będą zawsze dostępne dla Inspektora nadzoru i przedstawiane do
wglądu na życzenie Zamawiającego.
7. OBMIAR ROBÓT
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Obmiar robót będzie określać faktyczny zakres wykonywanych robót, zgodnie z dokumentacją
projektową i SST, w jednostkach ustalonych w kosztorysie.
Obmiaru robót dokonuje Wykonawca po pisemnym powiadomieniu Inspektora nadzoru o zakresie
obmierzanych robót i terminie obmiaru, co najmniej na 3 dni przed tym terminem.
Wyniki obmiaru będą wpisane do książki obmiarów.
Jakikolwiek błąd lub przeoczenie (opuszczenie) w ilości robót podanych w kosztorysie ofertowym lub
gdzie indziej w SST nie zwalnia Wykonawcy od obowiązku ukończenia wszystkich robót. Błędne dane
zostaną poprawione wg ustaleń Inspektora nadzoru na piśmie. Obmiar gotowych robót będzie
przeprowadzony z częstością określoną w umowie.
7.2. Zasady określania ilości robót i materiałów
Zasady określania ilości robót podane są w odpowiednich specyfikacjach technicznych i KNR-ach
oraz KNNR-ach.
Jednostki obmiaru powinny zgodnie z jednostkami określonymi w dokumentacji projektowej
i kosztorysowej.
7.3. Urządzenia i sprzęt pomiarowy
Wszystkie urządzenia i sprzęt pomiarowy, stosowany w czasie obmiaru robót będą zaakceptowane
przez Inspektora nadzoru.
Urządzenia i sprzęt pomiarowy zostaną dostarczone przez Wykonawcę .
Wszystkie urządzenia pomiarowe będą przez Wykonawcę utrzymywane w dobrym stanie, w całym
okresie trwania robót.
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Rodzaje odbiorów robót
W zależności od ustaleń odpowiednich SST, roboty podlegają następującym odbiorom:
a) odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu,
b) odbiorowi częściowemu,
c) odbiorowi ostatecznemu (końcowemu),
d) odbiorowi pogwarancyjnemu.
91
8.2. Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu polega na finalnej ocenie jakości wykonywanych
robót oraz ilości tych robót, które w dalszym procesie realizacji ulegną zakryciu.
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu będzie dokonany w czasie umożliwiającym
wykonanie ewentualnych korekt i poprawek bez hamowania ogólnego postępu robót. Odbioru tego
dokonuje Inspektor nadzoru.
Gotowość danej części robót do odbioru zgłasza wykonawca wpisem do dziennika budowy
i jednoczesnym powiadomieniem Inspektora nadzoru. Odbiór będzie przeprowadzony niezwłocznie,
nie później jednak niż w ciągu 3 dni od daty zgłoszenia wpisem do dziennika budowy i powiadomienia
o tym fakcie Inspektora nadzoru.
Jakość i ilość robót ulegających zakryciu ocenia Inspektor nadzoru w oparciu o przeprowadzone
pomiary, w konfrontacji z dokumentacją projektową ,SST i uprzednimi ustaleniami.
8.3. Odbiór częściowy
Odbiór częściowy polega na ocenie ilości i jakości wykonanych części robót. Odbioru częściowego
robót dokonuje się dla zakresu robót określonego w dokumentach umownych wg zasad jak przy
odbiorze ostatecznym robót. Odbioru robót dokonuje Inspektor nadzoru.
8.4. Odbiór ostateczny (końcowy)
8.4.1. Zasady odbioru ostatecznego robót
Odbiór ostateczny polega na finalnej ocenie rzeczywistego wykonania robót w odniesieniu do zakresu
(ilości) oraz jakości.
Całkowite zakończenie robót oraz gotowość do odbioru ostatecznego będzie stwierdzona przez
Wykonawcę wpisem do dziennika budowy.
Odbiór ostateczny robót nastąpi w terminie ustalonym w dokumentach umowy, licząc od dnia
potwierdzenia przez Inspektora nadzoru zakończenia robót i przyjęcia dokumentów, o których mowa
w punkcie 8.4.2.
Odbioru ostatecznego robót dokona komisja wyznaczona przez Zamawiającego w obecności
Inspektora nadzoru i Wykonawcy. Komisja odbierająca roboty dokona ich oceny jakościowej na
podstawie przedłożonych dokumentów, wyników badań i pomiarów, ocenie wizualnej oraz zgodności
wykonania robót z dokumentacją projektową i SST.
W toku odbioru ostatecznego robót, komisja zapozna się z realizacją ustaleń przyjętych w trakcie
odbiorów robót zanikających i ulegających zakryciu oraz odbiorów częściowych, zwłaszcza w zakresie
wykonania robót uzupełniających i robót poprawkowych.
W przypadkach nie wykonania wyznaczonych robót poprawkowych lub robót uzupełniających
w poszczególnych elementach konstrukcyjnych i wykończeniowych, komisja przerwie swoje czynności
i ustali nowy termin odbioru ostatecznego.
W przypadku stwierdzenia przez komisję, że jakość wykonywanych robót w poszczególnych
asortymentach nieznacznie odbiega od wymaganej dokumentacją projektową i SST z uwzględnieniem
tolerancji i nie ma większego wpływu na cechy eksploatacyjne obiektu, komisja oceni pomniejszoną
wartość wykonywanych robót w stosunku do wymagań przyjętych w dokumentach umowy.
8.4.2. Dokumenty do odbioru ostatecznego (końcowego)
Podstawowym dokumentem jest protokół odbioru ostatecznego robót, sporządzony wg wzoru
ustalonego przez Zamawiającego.
Do odbioru ostatecznego Wykonawca jest zobowiązany przygotować następujące dokumenty:
-dokumentację powykonawczą , tj. dokumentację budowy z naniesionymi zmianami dokonanymi
w toku wykonania robót oraz geodezyjnymi pomiarami powykonawczymi,
-szczegółowe specyfikacje techniczne (podstawowe z dokumentów umowy i ew. uzupełniające lub
zamienne),
-recepty i ustalenia technologiczne,
-dzienniki budowy i książki obmiarów (oryginały),
92
-wyniki pomiarów kontrolnych oraz badań i oznaczeń laboratoryjnych, zgodne z SST i programem
zapewnienia jakości (PZJ),
-deklaracje zgodności lub certyfikaty zgodności wbudowanych materiałów, certyfikaty na znak
bezpieczeństwa zgodnie z SST i programem zabezpieczenia jakości (PZJ),
-rysunki (dokumentacje) na wykonanie robót towarzyszących (np. na przełożenie linii telefonicznej,
energetycznej, gazowej, oświetlenia itp.) oraz protokoły odbioru i przekazania tych robót
właścicielom urządzeń,
-geodezyjną inwentaryzację powykonawczą robót i sieci uzbrojenia terenu,
-kopię mapy zasadniczej powstałej w wyniku geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej.
W przypadku, gdy wg komisji, roboty pod względem przygotowania dokumentacyjnego nie będą
gotowe do odbioru ostatecznego, komisja w porozumieniu z Wykonawcą wyznaczy ponowny termin
odbioru ostatecznego robót.
Wszystkie zarządzone przez komisję roboty poprawkowe lub uzupełniające będą zestawione wg
wzoru ustalonego przez Zamawiającego.
Termin wykonania robót poprawkowych i robót uzupełniających wyznaczy komisja i stwierdzi ich
wykonanie.
8.5. Odbiór pogwarancyjny
Odbiór pogwarancyjny polega na ocenie wykonanych robót związanych z usunięciem wad, które
ujawnią się w okresie gwarancyjnym i rękojmi.
Odbiór pogwarancyjny będzie dokonany na podstawie oceny wizualnej obiektu z uwzględnieniem
zasad opisanych w punkcie 8.4. „Odbiór ostateczny robót".
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
9.1. Ustalenia ogólne
• Podstawa płatności określona została w umowie
• Cena jednostkowa uwzględnia całość operacji technologicznych , koszty materiałów i robocizny ,
zabezpieczeń , pracy sprzętu niezbędnych do realizacji robót
93
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA
SST.1.12. - LINIE KABLOWE NN
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Szczegółowej Specyfikacji Technicznej /SST/ są wymagania dotyczące
wykonania i odbioru budowy linii kablowej nn dla inwestycji p.n. Budowa Amfiteatru na terenie DPS
w Nowinach w m-ci Nowiny 31 gm. Chełm”.
1.2 Zakres stosowania SST
Szczegółowa Specyfikacja Techniczna /SST/ jest stosowana jako
i kontraktowy przy zleceniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
dokument
przetargowy
1.3. Zakres robót objętych SST
Roboty, których dotyczy Specyfikacja, obejmuje wszystkie czynności umożliwiające, budowę linii
kablowej nn celem zasilania wymienionego obiektu, zgodnie z punktem 1.1. i zgodnie z projektem
technicznym.
1.4 Określenia podstawowe.
Kable - wyroby składające się z jednej lub większej liczby żył izolowanych, zaopatrzone w powłokę
oraz ewentualnie - w zależności od warunków układania i eksploatacji w osłonę i pancerz. Kable
przystosowane są do układania bezpośrednio w ziemi, wodzie lub kanałach podziemnych, albo też do
zawieszenia
w powietrzu.
Linia kablowa - kabel wielożyłowy lub wiązka kabli jednożyłowych w układzie wielofazowym albo
kilka kabli jedno lub wielożyłowych połączonych równolegle łącznie z osprzętem, ułożone na wspólnej
trasie
i łączące zaciski tych samych dwóch urządzeń elektrycznych jedno lub wielofazowych.
Trasa kablowa - pas terenu w którym ułożone są jedna lub więcej linii kablowych.
Napięcie znamionowe linii - napięcie międzyprzewodowe, na które linia kablowa została
zbudowana.
Osprzęt linii kablowej - zbiór elementów przeznaczonych do łączenia, rozgałęzienia lub zakończenia
kabli.
Przepust kablowy - konstrukcja o przekroju najczęściej okrągłym przeznaczona do ochrony kabla
przed uszkodzeniami mechanicznymi, chemicznymi, i działaniem łuku elektrycznego.
Dodatkowa ochrona przeciwporażeniowa - ochrona części przewodzących, dostępnych w wypadku
pojawienia się na nich napięcia w warunkach zakłóceniowych.
Bezpieczniki topikowe - zabezpieczają przed przetężeniami, przede wszystkim przed skutkami
zwarć. Na działanie, parametry i jakość bezpiecznika wpływają wszystkie jego części składowe, ale
decydujący wpływ mają: topik, gasiwo, i korpus wkładki.
Osprzęt kablowy - służy do mocowania, łączenia i ochrony kabli (głowice, mufy, końcówki, złączki).
Wybór rodzaju osprzętu zależy od zastosowanego w danej instalacji sposobu układania przewodów
lub kabli.
Rury ochronne - chronią linie kablowe układane w ziemi oraz wprowadzane do budynku (przepusty
kablowe).
Odległość pozioma - odległość między rzutami poziomymi przedmiotów.
Materiały - wszelkie tworzywa niezbędne do wykonania robót, zgodne z dokumentacją projektową
i specyfikacjami technicznymi, zaakceptowane przez Inżyniera/Kierownika projektu.
94
2. MATERIAŁY
Mogą być stosowane wyroby producentów krajowych i zagranicznych posiadające aprobaty
techniczne wydane przez odpowiednie Instytuty Badawcze. Wykonawca uzyska przed zastosowaniem
wyrobu akceptację Inspektora.
2.1.Linia kablowa nn.
2
Do budowy linii kablowych nn należy stosować kable miedziane typu YKYżo 5x10mm 0,6/1kV.
2.2.Piasek.
Piasek do układania kabli w gruncie powinien odpowiadać wymaganiom PN-B-11113; do zasypywania
rowów kablowych może być użyty grunt wydobyty z tego samego wykopu, nie zamarznięty i bez
zanieczyszczeń takich jak: kamienie, gruz, itp. Dla wykonania podsypki na dnie rowu kablowego oraz
nasypania warstwy piasku na ułożonym w rowie kablu może być użyty piasek zwykły do betonu.
2.3.Przepusty kablowe
Przepusty kablowe powinny być wykonane z materiałów niepalnych, z tworzyw sztucznych
wytrzymałych mechanicznie, chemicznie i odpornych na działanie łuku elektrycznego. Rury używane
do wykonania przepustów powinny być dostatecznie wytrzymałe na działające na nie obciążenia.
Wnętrza ścianek powinny być gładkie lub powleczone warstwą wygładzającą ich powierzchnie dla
ułatwienia przesuwania się kabli. Zaleca się stosowanie na przepusty kablowe rur typu DVK50 . Rury
powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-80/C-89205 [5].
Rury na przepusty kablowe należy przechowywać na utwardzonym placu, w nienasłonecznionych
miejscach zabezpieczonych przed ich uszkodzeniem.
2.4.Źródła uzyskania materiałów
Przed zaplanowanym wykorzystaniem jakichkolwiek materiałów przeznaczonych do robót Wykonawca
przedstawi szczegółowe informacje dotyczące zamawiania tych materiałów i odpowiednie świadectwa
badań. Inspektor maże dopuścić tylko te materiały, które posiadają;
•certyfikat na znak bezpieczeństwa określonymi na podstawie Polskich Norm, aprobat
technicznych oraz właściwych przepisów i dokumentów technicznych.
•deklaracji zgodności lub certyfikat zgodności z Polską Normą lub aprobatą techniczną,
w przypadku wyrobów, dla których nie ustanowiono Polskiej Normy, jeżeli nie są certyfikacją
określoną, które spełniają wymogi SST.
2.5.Materiały nie odpowiadające wymaganiom
Materiały te zostaną przez Wykonawcę wywiezione z terenu budowy, bądź złożone w miejscu
wskazanym przez Inspektora. Każdy rodzaj robót, w którym znajdują się nie zbadane i nie
zaakceptowane materiały, Wykonawca wykonuje na własne ryzyko, licząc się z jego nie przyjęciem
i niezapłaceniem.
2.6Przechowywanie i składowanie materiałów
Wykonawca zapewni, aby tymczasowo składowane materiały, do czasu gdy będą one potrzebne do
robót, były zabezpieczone przed zanieczyszczeniem, zachowały swoja jakość i właściwości do robót
i były dostępne do kontroli Inspektora.
3.SPRZĘT
Wykonawca jest zobowiązany do używania takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego
wpływu na jakość wykonywanych robót. Sprzęt używany do robót powinien być zgodny z ofertą
Wykonawcy i powinien odpowiadać pod względem typów i ilości wskazaniom zawartym w SST, lub
w projekcie organizacji robót, zaakceptowanym przez Inżyniera; w przypadku braku ustaleń w takich
dokumentach sprzęt powinien być uzgodniony i zaakceptowany przez Inspektora.
95
4.TRANSPORT
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie wpłyną
niekorzystnie na jakość wykonywanych robót i właściwości przewożonych materiałów. Liczba środków
transportu będzie zapewniać prowadzenie robót zgodnie z zasadami określonymi w dokumentacji
projektowej, SST i wskazaniach Inspektora, w terminie przewidzianym umową.
Wykonawca będzie usuwać na bieżąco, na własny koszt wszelkie -zanieczyszczenia spowodowane
jego pojazdami na drogach publicznych oraz dojazdach do terenu budowy.
5. WYKONANIE ROBÓT
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z umową, projektem organizacji robót
oraz za jakość zastosowanych materiałów i wykonywanych robót, za ich zgodność z dokumentacją
projektową, wymaganiami SST, oraz poleceniami Inspektora. Wykonawca ponosi odpowiedzialność za
dokładne wytyczenie w planie i wyznaczenie wysokości wszystkich elementów robót zgodnie
z wymiarami i rzędnymi określonymi w dokumentacji projektowej lub przekazanymi na piśmie przez
Inspektora. Następstwa jakiegokolwiek błędu spowodowanego przez Wykonawcę w wytyczeniu
i wyznaczeniu robót zostaną, jeśli wymagać tego będzie Inspektor, poprawione przez Wykonawcę na
własny koszt. Sprawdzenie wytyczenia robót lub wyznaczenia wysokości przez Inspektora nie zwalnia
Wykonawcy od
odpowiedzialności za ich dokładność.
Decyzje Inspektora dotyczące akceptacji lub odrzucenia materiałów i elementów robót będą oparte na
wymaganiach sformułowanych w dokumentach umowy, dokumentacji projektowej i w SST, a także
w normach i wytycznych. Przy podejmowaniu decyzji Inspektor uwzględni wyniki badań materiałów
i robót, doświadczenia z przeszłości, wyniki badań naukowych oraz inne czynniki wpływające na
rozważną kwestię.
Polecenia Inspektora będą wykonywane nie później niż w czasie przez niego wyznaczonym, po ich
otrzymaniu przez Wykonawcę, pod groźbą zatrzymania robót. Skutki finansowe z tego tytułu ponosi
Wykonawca.
5.1. Wymagania ogólne i szczegółowe dotyczące budowy.
5.1.1 Wstęp
Bez względu na rodzaj linii kablowych i sposób ich montażu, należy przeprowadzić
następujące roboty podstawowe:
•trasowanie
•przejścia przez ściany
•łączenie kabli
•ochrona przed porażeniem
•ochrona antykorozyjna
5.1.2.Trasowanie
Trasa linii kablowych powinna przebiegać bezkolizyjnie z innymi liniami kablowymi i urządzeniami,
powinna być przejrzysta, prosta i dostępna dla prawidłowej konserwacji i remontów. Trasa winna być
wytyczona przez uprawnionego geodetę na podstawie projektu technicznego.
5.1.3. Wykopy pod kable
Przed przystąpieniem do wykonywania wykopów, Wykonawca ma obowiązek sprawdzenia zgodności
rzędnych terenu z danymi w dokumentacji projektowej oraz oceny warunków gruntowych. Metoda
wykonywania robót ziemnych powinna być dobrana w zależności od głębokości wykopu,
ukształtowania terenu oraz rodzaju gruntu. Wykop rowu pod kabel powinien być zgodny
z dokumentacją projektową, SST lub wskazaniami Inżyniera. Wydobyty grunt powinien
być składowany z jednej strony wykopu. Skarpy rowu powinny być wykonane w sposób zapewniający
ich stateczność. W celu zabezpieczenia wykopu przed zalaniem wodą z opadów atmosferycznych,
należy powierzchnię terenu wyprofilować ze spadkiem umożliwiającym łatwy odpływ wody poza teren
przylegający do wykopu. Zasypanie kabla należy dokonać gruntem z wykopu, bez zanieczyszczeń
(np. darniny, korzeni, odpadków). Zasypanie należy wykonać warstwami grubości od 15 do 20 cm
i zagęszczać ubijakami ręcznymi lub zagęszczarką wibracyjną. Wskaźnik zagęszczenia gruntu
96
powinien wynosić 0,95 według BN-77/8931-12 [19]. Zagęszczenie należy wykonywać w taki sposób
aby nie spowodować uszkodzeń kabla. Nadmiar gruntu z wykopu, pozostający po zasypaniu
fundamentu lub kabla, należy rozplantować w pobliżu lub odwieźć na miejsce wskazane w SST lub
przez Inżyniera. Rowy pod kable należy wykonywać za pomocą sprzętu mechanicznego lub ręcznie
w zależności od warunków terenowych i podziemnego uzbrojenia terenu, po uprzednim wytyczeniu ich
tras przez służby geodezyjne. Wymiary poprzeczne rowów uzależnione są od rodzaju kabli i ich ilości
układanych w jednej warstwie. Głębokość rowu określona jest głębokością ułożenia kabla
powiększoną o 10 cm, natomiast szerokość dna rowu obliczamy ze wzoru:
S = nd + (n-1) a + 20 [cm]
gdzie: n - ilość kabli w jednej warstwie,
d - suma średnic zewn. Wszystkich kabli w warstwie,
a - suma odległości pomiędzy kablami.
5.1.4.Układanie kabli
Kable należy układać w trasach wytyczonych przez fachowe służby geodezyjne. Układanie kabli
powinno być zgodne z normą. Kable powinny być układane w sposób wykluczający ich uszkodzenie
przez zginanie, skręcanie, rozciąganie itp. Temperatura otoczenia przy układaniu kabli nie powinna
o
być mniejsza niż 0 C. Kabel można zginać jedynie w przypadkach koniecznych, przy czym promień
gięcia powinien być możliwie duży, jednak nie mniejszy niż 10-krotna zewnętrzna jego średnica.
Bezpośrednio w gruncie kable należy układać na głębokości 0,7m na warstwie piasku o grubości 10
cm z przykryciem również 10 cm warstwą piasku, a następnie warstwą gruntu rodzimego o grubości
co najmniej 15cm. Jako ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi, wzdłuż całej trasy, co najmniej
25 cm nad kablem, należy układać folię koloru niebieskiego szerokości 20 cm. Przy skrzyżowaniu
z innymi instalacjami podziemnymi lub z drogami, kabel należy układać w przepustach kablowych.
Przepusty powinny być zabezpieczone przed przedostawaniem się do ich wnętrza wody i przed ich
zamuleniem. Kabel ułożony w ziemi na całej swej długości powinien posiadać oznaczniki
identyfikacyjne. Po wykonaniu linii kablowej należy pomierzyć rezystancję izolacji poszczególnych
odcinków kabla induktorem o napięciu nie mniejszym niż 2,5 kV, przy czym rezystancja nie może być
mniejsza niż 20 M/m.
5.1.5.Łączenie kabli
Łączenia linii kablowych należy wykonywać poprzez mufy kablowe. Kable muszą być ułożone
swobodnie i nie mogą być narażone na naciągi i dodatkowe naprężenia. Do danego zacisku należy
przyłączyć kable o przekroju i w liczbie, do jakich zacisk ten jest przystosowany.
Długość odizolowanej żyły powinna zapewniać prawidłowe przyłączenie.
Zdejmowanie izolacji i oczyszczenie kabla nie może powodować uszkodzeń mechanicznych.
5.1.6.Próby montażowe
Po zakończeniu robót elektrycznych w obiekcie, przed ich odbiorem wykonawca zobowiązany jest do
przeprowadzenia tzw. prób montażowych, tj. technicznego sprawdzenia jakości wykonanych robót
wraz z dokonaniem potrzebnych badań i pomiarów (prac regulacyjno - pomiarowych ) i próbnym
uruchomieniem ( "bieg luzem" ) poszczególnych przewodów, instalacji, urządzeń itp.
Zakres prób montażowych należy uzgodnić z Inwestorem. Wyniki prób montażowych powinny być
ujęte w szczegółowych protokołach lub udokumentowane odpowiednim wpisem w dzienniku robót
( budowy ), stanowią one m.in. podstawę odbioru robót oraz podstawę do stwierdzenia przygotowania
do podjęcia prac rozruchowych.
5.1.7.Koordynacja robót elektrycznych z innymi robotami
Koordynacja robót budowlano - montażowych poszczególnych rodzajów powinna być dokonywana we
wszystkich fazach procesu inwestycyjnego, począwszy od projektowania, a skończywszy na rozruchu
i przekazaniu do eksploatacji. Koordynacją należy objąć również projekty organizacji budowy i robót,
ogólne harmonogramy budowy oraz fazę realizacji ( wykonawstwa ) inwestycji. Wykonywanie robót
koordynować na bieżąco z kierownikiem budowy -przedstawicielem generalnego wykonawcy
i kierownikami robót poszczególnych rodzajów.
Ogólny harmonogram budowy powinien określać zakres oraz terminy rozpoczęcia i zakończenia
poszczególnych rodzajów robót lub ich etapów i powinien być tak uzgodniony, aby zapewniał
prawidłowy przebieg zasadniczych robót ogólnobudowlanych, a równocześnie umożliwiał technicznie
97
i ekonomicznie prawidłowe wykonawstwo robót specjalistycznych ( w tym i elektrycznych ). Ogólny
harmonogram budowy powinien stanowić podstawę do opracowania szczegółowych harmonogramów
robót elektrycznych.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1 Zasady kontroli jakości robót
Celem kontroli robót będzie takie sterowanie ich przygotowaniem i wykonaniem, aby osiągnąć
założoną jakość robót.
Wykonawca jest odpowiedzialny za pełną kontrolę i jakość materiałów i zapewnia odpowiedni system
kontroli włączając personel, laboratorium, sprzęt, zaopatrzenie i wszystkie urządzenia niezbędne do
przeprowadzenia badań .
Badania i pomiary
Wszystkie badania i pomiary będą przeprowadzone zgodnie z wymogami norm. W przypadku, gdy
normy nie obejmują jakiegokolwiek badania wymaganego w SST, stosować można wytyczne krajowe,
albo inne procedury, zaakceptowane przez Inspektora.
Przed przystąpieniem do pomiarów lub badań, Wykonawca powiadomi Inspektora o rodzaju, miejscu
i terminie pomiaru lub badania. Po wykonaniu pomiaru lub badania, Wykonawca przedstawi na piśmie
ich wyniki do akceptacji.
Raporty z badań
Wykonawca będzie przekazywać Inspektorowi kopie raportów z wynikami badań jak najszybciej.
Badania prowadzone przez Inspektora
Dla celów kontroli jakości i zatwierdzenia, Inspektor uprawniony jest do dokonywania kontroli,
pobierania próbek i badania materiałów u źródła ich wytwarzania i zapewniona mu będzie wszelka
potrzebna do tego pomoc ze strony Wykonawcy i producenta materiałów.
7. OBMIAR ROBÓT
Jednostki obmiarów robót:
1m - dla układania kabli, rur
1m - dla wykonania uziemień ( bednarka, pręty )
1kpl./1szt. - dla osprzętu kablowego
8. ODBIÓR ROBÓT
Odbiór robót zgodnie z Warunkami Ogólnymi ST.1.0.
9. NORMY.
N-SEP -004 Elektroenergetyczne i sygnalizacyjne linie kablowe. Projektowanie i budowa.
PN-74/E-04500 Osprzęt linii elektroenergetycznych. Powłoki ochronne cynkowe zanurzeniowe
chromianowane.
PN-E-05100
Elektroenergetyczne linie napowietrzne. Projektowanie i budowa. PN-78/E-06400
Osprzęt linii napowietrznych i stacji. Ogólne wymagania i badania.
PN-88/B-30000 Cement portlandzki.
PN-68/B-06050 Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie wykonywania i badania przy
odbiorze.
PN-73/B-06281Prefabrykaty budowlane z betonu. Metody badań wytrzymałościowych.
BN-78/6114-32 Lakier asfaltowy przeciwrdzewny do ochrony biernej szybko schnący czarny.
WT-92/K-396 Przewody elektroenergetyczne samonośne o żyłach aluminiowych i izolacji z polietylenu
usieciowanego odpornego na rozprzestrzenianie płomienia.
PN-80/C-89205 Rury z nieplastyfikowanego polichlorku winylu. PN-H-74219 Rury stalowe bez szwu
walcowane na gorąco ogólnego zastosowania.
PN-EN 50086-2-4 Systemy rur instalacyjnych do prowadzenia przewodów.
98
PN-93/E-90401 Kable elektroenergetyczne i sygnalizacyjne o izolacji i powłoce polwinitowej na
napięcie znamionowe nie przekraczające 6 kV. Kable elektroenergetyczne na napięcie znamionowe
0,6/1kV.
PN-76/E-90301 Kable elektroenergetyczne o izolacji z tworzyw termoplastycznych i powłoce
polwinitowej na napięcie znamionowe 0,6/1kV.
PN-61/E-01002 Przewody elektryczne. Nazwy i określenia.
BN-83/8836-02 Przewody podziemne. Roboty ziemne. Wymagania i badania przy odbiorze
99
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA
SST.1.13. – INSTALACJE WEWNĘTRZNE
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej SST są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych
z wykonaniem instalacji elektrycznej (układanie kabli i przewodów, montaż osprzętu i opraw) przy
zadaniu „Budowa amfiteatru na terenie DPS Nowiny w m-ci Nowiny 31 gm. Chełm”.
Specyfikacja techniczna jest dokumentem pomocniczym przy realizacji i odbiorze robót.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja techniczna standardowa (ST) stanowi podstawę opracowania specyfikacji technicznej
szczegółowej (SST), stosowanej jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji
robót wymienionych w pkt. 1.1.
Odstępstwa od wymagań podanych w niniejszej specyfikacji mogą mieć miejsce tylko w przypadkach
prostych robót o niewielkim znaczeniu, dla których istnieje pewność, że podstawowe wymagania będą
spełnione przy zastosowaniu metod wykonania wynikających z doświadczenia oraz uznanych reguł i
zasad sztuki budowlanej.
Specyfikacja techniczna jest dokumentem pomocniczym przy realizacji i odbiorze robót.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) dotyczą zasad
wykonywania i odbioru robót związanych z:
-wykonanie tablicy bezpiecznikowej TB
-rozbudowa istniejącej tablicy w budynku gospodarczym
-wykonanie instalacji oświetlenia ogólnego.
-wykonanie instalacji gniazd użytku ogólnego 230/400V AC.
-wykonanie głównej szyny wyrównawczej budynku
-pomiary i badania instalacji oraz aparatów elektrycznych.
-uruchomienie całości instalacji.
-odbiory robót.
Prace towarzyszące
Do prac towarzyszących związanych z budowa instalacji elektrycznych należą:
-wykonanie przejść dla kabli/przewodów przez fundamenty i stropy.
-wykonanie bruzd w ścianach dla prowadzenia przewodów.
-prace budowlane związane z zabudową tras kablowych, rozdzielni itp.
-wykopy ręczne dla instalacji zewnętrznych
-wykonanie oznakowania zgodnego z dokumentacją techniczną
1.4.Ogólne informacje dotyczące robót
1.4.1.Informacje o terenie budowy
Teren budowy znajduje się na terenie działki nr 187/3, na której znajduje się Dom Pomocy Społecznej
adres: Nowiny 31 gmina Chełm.
Na terenie działki znajdują się podziemne sieci: wodociągowa, kable oświetlenia ulicznego, budynki
DPS. Cały teren jest użytkowany.
1.4.2.Przekazanie terenu budowy.
Zamawiający w terminie określonym w Umowie przekaże Wykonawcy teren budowy wraz ze
wszystkimi uzgodnieniami prawnymi i administracyjnymi, Dziennik Budowy oraz dwa egzemplarze
Dokumentacji Projektowej i komplet SST. Na wykonawcy spoczywa odpowiedzialność za ochronę
przekazanych mu dokumentów.
100
1.4.3.Zgodność robót z dokumentacją projektową i SST.
Dokumentacja projektowa, szczegółowa specyfikacja techniczna oraz dokumenty przekazane przez
Zamawiającego stanowią część Umowy, a wymagania wyszczególnione choćby jednym z nich są
obowiązujące dla Wykonawcy tak jakby zawarte były w całej dokumentacji.
Wykonawca nie może wykorzystywać błędów lub opuszczeń w Umowie, a o ich wykryciu winien
natychmiast powiadomić Zamawiającego lub jego Inspektora nadzoru, który dokona odpowiednich
zmian i poprawek.
W przypadku rozbieżności opis wymiarów ważniejszy jest od odczytów ze skali rysunków.
Wszystkie wykonane roboty powinny być zgodne z Dokumentacją projektową i SST.
Dane określone w Dokumentacji Projektowej i w SST będą uważane za wartości docelowe, od których
dopuszczalne są odchylenia w ramach określonego przedziału tolerancji. Cechy materiałów
i elementów budowli muszą być jednorodne i wykazywać bliską zgodność z określonymi
wymaganiami, a rozrzuty tych cech nie mogą przekraczać dopuszczalnego przedziału tolerancji.
W przypadku, gdy materiały lub roboty nie będą w pełni zgodne z Dokumentacją Projektową i SST
i wpłynie to na niezadowalającą jakość elementu budowli, to takie materiały będą niezwłocznie
zastąpione innymi, a roboty rozebrane na koszt Wykonawcy.
1.4.4.Zabezpieczenie terenu budowy.
Wykonawca jest zobowiązany do zabezpieczenia terenu budowy w okresie trwania realizacji Umowy
aż do zakończenia i ostatecznego odbioru robót.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca dokona oznakowania robót i w ramach prowadzonych
prac będzie to oznakowanie aktualizował na bieżąco.
W czasie wykonywania robót Wykonawca dostarczy, zainstaluje i będzie obsługiwał wszystkie
tymczasowe urządzenia zabezpieczające.
Wykonawca zapewni stałe warunki widoczności w dzień i w nocy zapór i znaków, dla których jest to
nieodzowne ze względów bezpieczeństwa.
1.4.5.Ochrona środowiska w czasie wykonywania robót.
Wykonawca ma obowiązek znać i stosować w czasie prowadzenia robót wszelkie przepisy dotyczące
ochrony środowiska naturalnego.
W okresie trwania budowy Wykonawca będzie:
-utrzymywać teren budowy i wykopy w stanie bez wody stojącej,
-podejmować wszelkie uzasadnione kroki mające na celu stosowanie się do przepisów i norm dotyczących ochrony środowiska na terenie i wokół terenu budowy oraz będzie unikał uszkodzeń
lub uciążliwości dla osób lub własności społecznej i innych, a wynikających ze skażenia, hałasu lub
innych przyczyn powstałych w następstwie jego sposobu działania. Stosując się do tych wymagań
będzie miał szczególny wzgląd na:
- lokalizację baz, magazynów, składowisk, ukopów i dróg dojazdowych,
- środki ostrożności i zabezpieczenia przed zanieczyszczeniem powietrza pyłami i gazami oraz
możliwością powstania pożaru,
1.4.6.Ochrona przeciwpożarowa.
Wykonawca będzie przestrzegał przepisów ochrony przeciwporażeniowej.
Wykonawca będzie utrzymywać sprawny sprzęt przeciwpożarowy, wymagany przez odpowiednie
przepisy, w magazynach oraz maszynach i pojazdach.
Materiały łatwopalne składowane będą w sposób zgodny z odpowiednimi przepisami i zabezpieczone
przed dostępem osób trzecich.
Wykonawca będzie odpowiedzialny za wszelkie straty spowodowane pożarem wywołanym
w rezultacie realizacji robót albo przez pracowników Wykonawcy.
1.4.7.Bezpieczeństwo i higiena pracy.
Podczas realizacji robót Wykonawca będzie przestrzegać przepisów dotyczących bezpieczeństwa
i higieny pracy.
Wykonawca, zgodnie z przepisami Prawa budowlanego, ma obowiązek sporządzić plan
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (zwanym planem bioz).
101
W szczególności Wykonawca ma obowiązek zadbać, aby pracownicy nie wykonywali pracy
w warunkach niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia oraz nie spełniających odpowiednich
wymagań sanitarnych.
Wykonawca zapewni i będzie utrzymywał wszelkie urządzenia zabezpieczające, socjalne oraz sprzęt
i odpowiednią odzież dla ochrony życia i zdrowia osób zatrudnionych na budowie oraz dla
zapewnienia bezpieczeństwa publicznego.
Uznaje się, że wszelkie koszty związane z wypełnieniem wymagań określonych powyżej nie podlegają
odrębnej zapłacie i są uwzględnione w cenie umownej.
1.4.8.Ochrona własności publicznej i prywatnej.
Wykonawca odpowiada za ochronę instalacji na powierzchni ziemi i za urządzenia podziemne, takie
jak rurociągi i kable oraz uzyska od odpowiednich właścicieli tych urządzeń potwierdzenie informacji
dostarczonej mu przez Zamawiającego w ramach planu ich lokalizacji. Wykonawca zapewni
odpowiednie oznaczenie i zabezpieczenie przed uszkodzeniem tych instalacji i urządzeń w trakcie
trwania budowy.
O fakcie fakcie przypadkowego uszkodzenia tych instalacji Wykonawca powiadomi bezzwłocznie
Inspektora nadzoru i właściciela uszkodzonej instalacji oraz będzie z nim współpracował dostarczając
wszelkiej pomocy potrzebnej przy dokonywaniu naprawy. Wykonawca będzie odpowiadał za wszelkie
uszkodzenia spowodowane jego działaniem na powierzchni ziemi i urządzeń podziemnych
wykazanych w dokumentach dostarczonych mu przez Zamawiającego.
1.4.9.Stosowanie się do prawa i innych przepisów.
Wykonawca zobowiązany jest znać wszystkie przepisy wydane przez władze centralne
i miejscowe oraz inne przepisy i wytyczne, które są w jakikolwiek sposób związane
z prowadzonymi robotami i będzie w pełni odpowiedzialny za ich przestrzeganie podczas
prowadzenia robót.
1.5. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z ustawą Prawo budowlane, wydanymi do niej
rozporządzeniami wykonawczymi, nomenklaturą Polskich Norm, aprobat technicznych,
a mianowicie:
Specyfikacja techniczna – dokument zawierający zespół cech wymaganych dla procesu
wytwarzania lub dla samego wyrobu, w zakresie parametrów technicznych, jakości, wymogów
bezpieczeństwa, wielkości charakterystycznych a także co do nazewnictwa, symboliki, znaków
i sposobów oznaczania, metod badań i prób oraz odbiorów i rozliczeń.
Aprobata techniczna – dokument stwierdzający przydatność dane wyrobu do określonego obszaru
zastosowania. Zawiera ustalenia techniczne co do wymagań podstawowych wyrobu oraz metodykę
badań dla potwierdzenia tych wymagań.
Deklaracja zgodności – dokument w formie oświadczenia wydany przez producenta, stwierdzający
zgodność z kryteriami określonymi odpowiednimi aktami prawnymi, normami, przepisami, wymogami
lub specyfikacją techniczną dla danego materiału lub wyrobu.
Certyfikat zgodności – dokument wydany przez upoważnioną jednostkę badającą (certyfikującą),
stwierdzający zgodność z kryteriami określonymi odpowiednimi aktami prawnymi, normami,
przepisami, wymogami lub specyfikacją techniczną dla badanego materiału lub wyrobu.
Część czynna – przewód lub inny element przewodzący, wchodzący w skład instalacji elektrycznej
lub urządzenia, który w warunkach normalnej pracy instalacji elektrycznej może być pod napięciem
a nie spełnia funkcji przewodu ochronnego (przewody ochronne PE i PEN nie są częścią czynną).
Połączenia wyrównawcze – elektryczne połączenie części przewodzących dostępnych lub obcych w
celu wyrównania potencjału.
Kable i przewody – materiały służące do dostarczania energii elektrycznej, sygnałów, impulsów
elektrycznych w wybrane miejsce.
Osprzęt instalacyjny do kabli i przewodów – zespół materiałów dodatkowych, stosowanych przy
układaniu przewodów, ułatwiający ich montaż oraz dotarcie w przypadku awarii, zabezpieczający
przed uszkodzeniami, wytyczający trasy ciągów równoległych przewodów itp.
102
Grupy materiałów stanowiących osprzęt instalacyjny do kabli i przewodów:
kanały i listwy instalacyjne,
systemy mocujące,
puszki elektroinstalacyjne,
końcówki kablowe, zaciski i konektory,
pozostały osprzęt (oznaczniki przewodów, linki nośne i systemy naciągowe, dławice, złączki
i szyny, zaciski ochronne itp.).
Urządzenia elektryczne – wszelkie urządzenia i elementy instalacji elektrycznej przeznaczone do
wytwarzania, przekształcania, przesyłania, rozdziału lub wykorzystania energii elektrycznej.
Odbiorniki energii elektrycznej – urządzenia przeznaczone do przetwarzania energii elektrycznej w
inną formę energii (światło, ciepło, energię mechaniczną itp.).
Klasa ochronności – umowne oznaczenie, określające możliwości ochronne urządzenia, że względu
na jego cechy budowy, przy bezpośrednim dotyku.
Oprawa oświetleniowa ( elektryczna ) – kompletne urządzenie służące do przymocowania
i połączenia z instalacją elektryczną jednego lub kilku źródeł światła, ochrony źródeł światła przed
wpływami zewnętrznymi i ochrony środowiska przed szkodliwym działaniem źródła światła a także do
uzyskania odpowiednich parametrów świetlnych ( bryła fotometryczna, luminacja ), ułatwia właściwe
umiejscowienie i bezpieczną wymianę źródeł światła, tworzy estetyczne formy wymagane dla danego
typu pomieszczenia. Elementami dodatkowymi są osłony lub elementy ukierunkowania źródeł światła
w formie : klosza, odbłyśnika, rastra, abażuru.
Oświetlenie podstawowe - oświetlenie elektryczne wewnętrzne lub/i zewnętrzne, zasilane
z podstawowego źródła energii (tablica TB), zapewniające w danym miejscu wymagane warunki
oświetlenia przy normalnej pracy urządzeń oświetleniowych;
Stopień ochrony IP – określona w PN-EN 60529:2003, umowna miara ochrony przed dotykiem
elementów instalacji elektrycznej oraz przed przedostaniem się ciał stałych, wnikaniem cieczy
(szczególnie wody) i gazów, a którą zapewnia odpowiednia obudowa.
Obwód instalacji elektrycznej – zespół elementów połączonych pośrednio lub bezpośrednio ze
źródłem energii elektrycznej za pomocą chronionego przed przetężeniem wspólnym
zabezpieczeniem, kompletu odpowiednio połączonych przewodów elektrycznych. W skład obwodu
elektrycznego wchodzą przewody pod napięciem, przewody ochronne oraz wszelkie urządzenia
zmieniające parametry elektryczne obwodu, rozdzielcze, sterownicze i sygnalizacyjne, związane
z danym punktem zasilania w energię (zabezpieczeniem).
Przygotowanie podłoża – zespół czynności wykonywanych przed zamocowaniem osprzętu
instalacyjnego, urządzenia elektrycznego, odbiornika energii elektrycznej, układaniem kabli
i przewodów mający na celu zapewnienie możliwości ich zamocowania zgodnie z dokumentacją;
Do prac przygotowawczych tu zalicza się następujące grupy czynności:
Wiercenie i przebijanie otworów przelotowych i nieprzelotowych,
Kucie bruzd i wnęk,
Osadzanie kołków w podłożu, w tym ich wstrzeliwanie,
Montażu do rur i przewodów,
Montaż listew elektroinstalacyjnych,
Oczyszczenie podłoża – przygotowanie do klejenia.
1.6.Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za ich zgodność
z dokumentacją projektową, SST i poleceniami Inspektora nadzoru. Ogólne wymagania dotyczące
wykonania i odbioru robót podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne”, pkt. 1.5.
1.6.1.Dokumentacja robót montażowych
Dokumentację robót montażowych elementów instalacji elektrycznej stanowią:
projekt budowlany i wykonawczy w zakresie wynikającym z rozporządzenia Ministra
Infrastruktury z 02.09.2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji
projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu
103
funkcjonalno-użytkowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 202, poz. 2072 zmian Dz. U. z 2005 r. Nr 75,
poz. 664),
specyfikacje techniczne wykonania i odbioru robót (obligatoryjne w przypadku zamówień
publicznych), sporządzone zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia
02.09.2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej,
specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu
funkcjonalno-użytkowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 202, poz. 2072 zmian Dz. U. z 2005 r. Nr 75,
poz. 664),
dziennik budowy prowadzony zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 26
czerwca 2002 r. w sprawie dziennika budowy, montażu i rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz
ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia (Dz. U.
z 2002 r. Nr 108, poz. 953 z późniejszymi zmianami),
dokumenty świadczące o dopuszczeniu do obrotu i powszechnego lub jednostkowego
zastosowania użytych wyrobów budowlanych, zgodnie z ustawą z 16 kwietnia 2004 r.
o wyrobach budowlanych (Dz. U. z 2004 r. Nr 92, poz. 881), karty techniczne wyrobów lub
zalecenia producentów dotyczące stosowania wyrobów,
protokoły odbiorów częściowych, końcowych oraz robót zanikających i ulegających zakryciu
z załączonymi protokołami z badań kontrolnych,
dokumentacja powykonawcza (zgodnie z art. 3, pkt 14 ustawy Prawo budowlane z dnia 7 lipca
1994 r. – Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późniejszymi zmianami).
Montaż elementów instalacji elektrycznej należy wykonywać na podstawie dokumentacji projektowej i
szczegółowej specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót montażowych, opracowanych dla
konkretnego przedmiotu zamówienia.
2. MATERIAŁY
Wyroby stosowane do zabudowy powinny być nowe (nieużywane).
Parametry techniczne materiałów i wyrobów powinny być zgodne z wymogami podanymi w projekcie
wykonawczym i powinny odpowiadać wymaganiom obowiązujących norm i przepisów. Materiały
i
wyroby o zbliżonych, lecz nie o identycznych parametrach jak w projekcie lub kosztorysie można
zastosować na budowie wyłącznie za zgodą projektanta i Inwestora po przedstawieniu zamiennych
rozwiązań na piśmie (dane techniczne, atesty, dodatkowe obliczenia potwierdzające prawidłowość
zastosowania innych urządzeń)
Materiały, wyroby i urządzenia, dla których wymaga się świadectwa jakości np. aparaty, przewody,
materiały do wykonania przepustów ognioochronnych, urządzenia prefabrykowane itp. należy
dostarczyć wraz ze świadectwami jakości i kartami gwarancyjnymi lub protokółami odbioru
technicznego.
2.1. Ogólne wymagania dotyczące właściwości materiałów, ich pozyskiwania i składowania
podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne”, pkt. 2
Do wykonania i montażu instalacji, urządzeń elektrycznych i odbiorników energii elektrycznej
w obiektach budowlanych należy stosować przewody, kable, osprzęt oraz aparaturę i urządzenia
elektryczne posiadające dopuszczenie do stosowania w budownictwie.
Za dopuszczone do obrotu i stosowania uznaje się wyroby, dla których producent lub jego
upoważniony przedstawiciel:
dokonał oceny zgodności z wymaganiami dokumentu odniesienia według określonego systemu
oceny zgodności,
wydał deklarację zgodności z dokumentami odniesienia, takimi jak: zharmonizowane specyfikacje
techniczne, normy opracowane przez Międzynarodową Komisję Elektrotechniczną (IEC) i
wprowadzone do zbioru Polskich Norm, normy krajowe opracowane z uwzględnieniem przepisów
bezpieczeństwa Międzynarodowej Komisji ds. Przepisów Dotyczących Zatwierdzenia Sprzętu
Elektrycznego (CEE), aprobaty techniczne,
104
oznakował wyroby znakiem CE lub znakiem budowlanym B zgodnie z obowiązującymi
przepisami,
wydał deklarację zgodności z uznanymi regułami sztuki budowlanej, dla wyrobu umieszczonego w
określonym przez Komisję Europejską wykazie wyrobów mających niewielkie znaczenie dla
zdrowia i bezpieczeństwa,
wydał oświadczenie, że zapewniono zgodność wyrobu budowlanego, dopuszczonego do
jednostkowego zastosowania w obiekcie budowlanym, z indywidualną dokumentacją projektową,
sporządzoną przez projektanta obiektu lub z nim uzgodnioną.
Zastosowanie innych wyrobów, wyżej nie wymienionych, jest możliwe pod warunkiem posiadania
przez nie dopuszczenia do stosowania w budownictwie i uwzględnienia ich w zatwierdzonym projekcie
dotyczącym montażu urządzeń elektroenergetycznych w obiekcie budowlanym.
2.2. Rodzaje materiałów
Wszystkie materiały do wykonania instalacji elektrycznej powinny odpowiadać wymaganiom
zawartym w dokumentach odniesienia (normach, aprobatach technicznych).
2.2.1. Kable i przewody
Zaleca się, aby kable energetyczne układane w budynkach posiadały izolację wg wymogów dla
rodzaju pomieszczenia i powłokę ochronną. Jako materiały przewodzące należy stosować miedź
liczba żył: 1, 3, 4, 5. Napięcia znamionowe dla linii kablowych: 0,6/1 kV;
Przewody instalacyjne należy stosować izolowane lub z izolacją i powłoką ochronną do układania
na stałe, w osłonach lub bez, a także natynkowo, wtynkowo lub pod tynkiem; ilość żył zależy od
przeznaczenia danego rodzaju przewodu.
Napięcia znamionowe izolacji wynoszą: 300/500, 450/750V w zależności od wymogów, przekroje
układanych przewodów mogą wynosić 1 do 240 mm², przy czym zasilanie energetyczne budynków
wymaga stosowania przekroju minimalnego 1,5 mm².
2.2.2. Osprzęt instalacyjny do kabli i przewodów
Przepusty kablowe i osłony krawędzi – w przypadku podziału budynku na strefy pożarowe,
w miejscach przejścia kabli między strefami należy stosować zabezpieczenia o odporności ogniowej
takiej jak ściana lub dla ochrony izolacji przewodów przy przejściach przez ścianki konstrukcji
wsporczych należy stosować przepusty ochronne. Kable i przewody układane bezpośrednio na
podłodze należy chronić poprzez stosowanie osłon (rury instalacyjne, listwy podłogowe).
Koryta i korytka instalacyjne wykonane z perforowanych taśm stalowych lub aluminiowych lub
siatkowe oraz z tworzyw sztucznych w formie prostej lub grzebieniowej o szerokości 50 do 600 mm.
Wszystkie rodzaje koryt posiadają bogate zestawy elementów dodatkowych, ułatwiających układanie
wg zaprojektowanych linii oraz zapewniające utrudniony dostęp do kabli i przewodów dla
nieuprawnionych osób. Systemy koryt metalowych posiadają łączniki łukowe, umożliwiające płynne
układanie kabli sztywnych (np. o większych przekrojach żył).
Kanały i listwy instalacyjne wykonane z tworzyw sztucznych, ze względu na miejsce montażu mogą
być ścienne, przypodłogowe, sufitowe, podłogowe; odporne na temperaturę otoczenia w zakresie od –
5 do + 60ºC. Wymiary kanałów i listew są zróżnicowane w zależności od decyzji producenta,
przeważają płaskie a ich szerokości (10) 16 do 256 (300) mm, jednocześnie kanały o większej
szerokości posiadają przegrody wewnętrzne stałe lub mocowane dla umożliwienia prowadzenia
różnych rodzajów instalacji w ciągach równoległych we wspólnym kanale lub listwie. Zasady
instalowania równoległego różnych sieci przy wykorzystaniu kanałów i listew instalacyjnych należy
przyjąć wg zaleceń producenta i zaleceń normy. Kanały pionowe o wymiarach – wysokość 176 do
2800 mm występują w odmianie podstawowej i o podwyższonych wymaganiach estetycznych jako
słupki lub kolumny aktywacyjne. Osprzęt kanałów i listew można podzielić na dwie grupy: ułatwiający
prowadzenie instalacji oraz pokrywy i stanowiący wyposażenie użytkowe jak gniazda i przyciski
instalacyjne silno- i słaboprądowe, elementy sieci telefonicznych, transmisji danych oraz audio-video.
Rury instalacyjne wraz z osprzętem (rozgałęzienia, tuleje, łączniki, uchwyty) wykonane z tworzyw
sztucznych albo metalowe, głównie stalowe – zasadą jest używanie materiałów o wytrzymałości
elektrycznej powyżej 2 kV, niepalnych lub trudnozapalnych, które nie podtrzymują płomienia,
a wydzielane przez rury w wysokiej temperaturze gazy nie są szkodliwe dla człowieka. Rurowe
105
instalacje wnętrzowe powinny być odporne na temperaturę otoczenia w zakresie od – 5 do + 60ºC,
a ze względu na wytrzymałość, wymagają stosowania rur z tworzyw sztucznych lekkich i średnich.
Jednocześnie podłączenia silników i maszyn narażonych na uszkodzenia mechaniczne należy
wykonywać przy użyciu rur stalowych. Dobór średnicy rur instalacyjnych zależy od przekroju
poprzecznego kabli i przewodów wciąganych oraz ich ilości wciąganej do wspólnej rury instalacyjnej.
Rury z tworzyw sztucznych mogą być gładkie lub karbowane i jednocześnie giętkie lub sztywne;
średnice typowych rur gładkich: od ø 16 do ø 63 mm (większe dla kabli o dużych przekrojach żył wg
2
potrzeb do 200 mm ) natomiast średnice typowych rur karbowanych: od ø 16 do ø 54 mm. Rury
stalowe czarne, malowane lub ocynkowane mogą być gładkie lub karbowane – średnice typowych rur
gładkich (sztywnych): od ø 13 do ø 42 mm, średnice typowych rur karbowanych giętkich: od ø 7 do ø
48 mm i sztywnych od ø 16 do ø 50 mm. Dla estetycznego zamaskowania kabli i przewodów
w instalacjach podłogowych stosuje się giętkie osłony kablowe – spiralne, wykonane z taśmy lub
karbowane rury z tworzyw sztucznych.
2.2.3. Systemy mocujące przewody, kable, instalacje wiązkowe i osprzęt
Uchwyty do mocowania kabli i przewodów – klinowane w otworze z elementem trzymającym
stałym lub zaciskowym, wbijane i mocowane do innych elementów np. paski zaciskowe lub uchwyty
kablowe przykręcane; stosowane głównie z tworzyw sztucznych (niektóre elementy mogą być
wykonane także z metali).
Uchwyty do rur instalacyjnych – wykonane z tworzyw i w typowielkościach takich jak rury
instalacyjne – mocowanie rury poprzez wciskanie lub przykręcanie (otwarte lub zamykane).
Puszki elektroinstalacyjne mogą być standardowe i do ścian pustych, służą do montażu gniazd
i łączników instalacyjnych, występują jako łączące, przelotowe, odgałęźne lub podłogowe i sufitowe.
Wykonane są z materiałów o wytrzymałości elektrycznej powyżej 2 kV, niepalnych lub
trudnozapalnych, które nie podtrzymują płomienia, a wydzielane w wysokiej temperaturze przez
puszkę gazy nie są szkodliwe dla człowieka, jednocześnie zapewniają stopień ochrony minimalny IP
2X. Dobór typu puszki uzależniony jest od systemu instalacyjnego. Ze względu na system montażu –
występują puszki natynkowe, podtynkowe, natynkowo – wtynkowe, podłogowe. W zależności od
przeznaczenia puszki muszą spełniać następujące wymagania co do ich wielkości: puszka sprzętowa
ø 60 mm, sufitowa lub końcowa ø 60 mm lub 60x60 mm, rozgałęźna lub przelotowa ø 70 mm lub 75 x
75 mm – dwu- trzy- lub czterowejściowa dla przewodów o przekroju żyły do 6 mm². Puszki
elektroinstalacyjne do montażu gniazd i łączników instalacyjnych powinny być przystosowane do
mocowania osprzętu za pomocą „pazurków” i / lub wkrętów.
Końcówki kablowe, zaciski i konektory wykonane z materiałów dobrze przewodzących prąd
elektryczny jak aluminium, miedź, mosiądz, montowane poprzez zaciskanie, skręcanie lub lutowanie;
ich zastosowanie ułatwia podłączanie i umożliwia wielokrotne odłączanie i przyłączanie przewodów do
instalacji bez konieczności każdorazowego przygotowania końców przewodu oraz umożliwia
systemowe izolowanie za pomocą osłon izolacyjnych.
Pozostały osprzęt – ułatwia montaż i zwiększa bezpieczeństwo obsługi; wyróżnić można kilka grup
materiałów: oznaczniki przewodów, dławnice, złączki i szyny, zaciski ochronne itp.
2.2.4. Sprzęt instalacyjny
Łączniki ogólnego przeznaczenia wykonane dla potrzeb instalacji podtynkowych, natynkowych.
Łączniki podtynkowe powinny być przystosowane do instalowania w puszkach ø 60 mm za pomocą
wkrętów lub „pazurków”.
Łączniki natynkowe i natynkowo-wtynkowe przygotowane są do instalowania bezpośrednio na
podłożu (ścianie) za pomocą wkrętów.
2
Zaciski do łączenia przewodów winny umożliwiać wprowadzenie przewodu o przekroju 1,0÷2,5 mm .
Obudowy łączników powinny być wykonane z materiałów niepalnych lub niepodtrzymujących
płomienia.
Podstawowe dane techniczne:
·
napięcie znamionowe: 250V; 50 Hz,
·
prąd znamionowy: do 10 A,
·
stopień ochrony w wykonaniu zwykłym: minimum IP 2X,
·
stopień ochrony w wykonaniu szczelnym: minimum IP 44.
106
Sprzęt oświetleniowy
Montaż opraw oświetleniowych należy wykonywać na podstawie projektu oświetlenia, zawierającego
co najmniej:
– dobór opraw i źródeł światła,
– plan rozmieszczenia opraw,
– plan instalacji zasilającej oprawy,
– zasady konserwacji i eksploatacji instalacji oświetleniowej.
Wypusty sufitowe i ścienne powinny być przystosowane do instalowania opraw oświetleniowych,
2
przy czym przekrój przewodów ułożonych na stałe nie może być mniejszy od 1,5 mm , a napięcie
izolacji nie może być mniejsze od 750 V .
Podział opraw oświetleniowych ze względu na rodzaj źródła światła:
do żarówek,
do lamp fluorescencyjnych (świetlówek)
Pod względem ochrony przed dotknięciem części opraw będących pod napięciem oraz
przedostawaniem się ciał stałych i wody do opraw; nadano oprawom następujące oznaczenie
związane ze stopniami ochrony:
zwykła IP 20
zamknięta IP 4X
pyłoodporna IP 5X
pyłoszczelna IP 6X
kroploodporna IP X1
deszczoodporna IP X3
bryzgoodporna IP X4
strugoodporna IP X5
wodoodporna IP X7
wodoszczelna IP X8
2.3.Warunki przyjęcia na budowę materiałów do robót montażowych
Wyroby do robót montażowych mogą być przyjęte na budowę, jeśli spełniają następujące warunki:
– są zgodne z ich wyszczególnieniem i charakterystyką podaną w dokumentacji projektowej
i specyfikacji technicznej (szczegółowej) SST,
– są właściwie oznakowane i opakowane,
– spełniają wymagane właściwości wskazane odpowiednimi dokumentami odniesienia,
– producent dostarczył dokumenty świadczące o dopuszczeniu do obrotu i powszechnego lub
jednostkowego zastosowania, a w odniesieniu do fabrycznie przygotowanych prefabrykatów
również karty katalogowe wyrobów lub firmowe wytyczne stosowania wyrobów.
Niedopuszczalne jest stosowanie do robót montażowych – wyrobów i materiałów nieznanego
pochodzenia oraz materiałów pochodzących z demontażu (chyba, że zostało to podane w projekcie
wykonawczym).
Przyjęcie materiałów i wyrobów na budowę powinno być potwierdzone wpisem do dziennika budowy.
2.4.Warunki przechowywania materiałów do montażu instalacji elektrycznych
1.Sposób składowania materiałów elektrycznych w magazynach jak i konserwacja tych materiałów
powinny być dostosowane do rodzaju materiałów.
2.Materiały, aparaty i urządzenia elektryczne należy przechowywać w pomieszczeniach zamkniętych
przystosowanych do tego celu, suchych, przewietrzanych i dobrze oświetlonych
3.Przy składowaniu poszczególnych rodzajów materiałów należy przestrzegać następujących
wymagań:
a) kanały, listwy i rury instalacyjne z tworzywa sztucznego należy przechowywać w pomieszczeniach
zamkniętych o temperaturze nie niższej niż -15°C i nie wyższej niż +25°C w pozycji pionowej,
107
w wiązkach odpowiednio gęsto wiązanych (dla uniknięcia wyboczenia), z dala od urządzeń
grzewczych
b) rury instalacyjne karbowane z tworzywa sztucznego należy przechowywać analogicznie jak w pkt.
a), w kręgach zwijanych związanych sznurkiem co najmniej w trzech miejscach; kręgi w liczbie nie
większej niż 10 mogą być układane jeden na drugim
c) przewody izolowane i taśmy izolacyjne należy przechowywać w pomieszczeniach suchych
i chłodnych
d) urządzenia elektryczne itp. należy składować w pomieszczeniach suchych i ogrzewanych,
zabezpieczonych od kurzu, na podłodze lub drewnianych podkładach
e) wyroby metalowe i drobne stalowe wyroby hutnicze należy składować w pomieszczeniach suchych,
z odpowiednim zabezpieczeniem przed działaniem korozji
f) farby płynne, lakiery, rozpuszczalniki, oleje itp. należy magazynować w oddzielnych
pomieszczeniach z zachowaniem przepisów bezpieczeństwa przeciwpożarowego i BHP;
pomieszczenie powinno być przewietrzane (wlot powietrza z dołu); półki i regały powinny być odporne
na ogień; drzwi magazynu powinny otwierać się na zewnątrz; na zewnętrznej stronie drzwi należy
umocować odpowiednie tablice ostrzegawcze, a w pobliżu wywiesić instrukcję przeciwpożarową
g) cement i gips w workach papierowych należy składować w pomieszczeniach suchych,
zabezpieczonych przed opadami atmosferycznymi i wilgocią; należy zwracać uwagę na okres
zdolności wiązania cementu i gipsu; szczegółowe warunki są podane w odnośnych normach
3. SPRZĘT, MASZYNY, NARZĘDZIA
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne”, pkt.3
3.1.1. Maszyny i urządzenia stosowane przy wykonywaniu robót elektrycznych.
Urządzenia pomocnicze, transportowe i ochronne stosowane przy robotach elektrycznych powinny
odpowiadać ogólnie przyjętym wymaganiom co do ich jakości i wytrzymałości.
Maszyny, urządzenia i sprzęt zmechanizowany powinny mieć ustalone parametry techniczne
i powinny być ustawione zgodnie z wymaganiami producenta oraz stosowane zgodnie z ich
przeznaczeniem.
Urządzenia i sprzęt zmechanizowany podlegające przepisom o dozorze technicznym powinny mieć
aktualnie ważne dokumenty uprawniające do ich eksploatacji.
Należy uniemożliwić dostęp do maszyn i urządzeń na miejscu prowadzenia robót osobom
nieuprawnionym do obsługi, a na widocznym miejscu wywiesić odpowiednią instrukcję.
Używane na budowie maszyny i urządzenia można uruchamiać dopiero po uprzednim zbadaniu ich
stanu technicznego i działania. Należy je zabezpieczyć przed możliwością uruchomienia przez osoby
niepowołane.
4. TRANSPORT
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne”, pkt.4
4.2.Transport materiałów
Podczas transportu materiałów ze składu przyobiektowego na obiekt należy zachować
ostrożność aby nie uszkodzić materiałów do montażu. Minimalne temperatury dopuszczające
wykonywanie transportu wynoszą dla bębnów: – 15°C i – 5°C dla krążków, ze względu na możliwość
uszkodzenia izolacji. Należy stosować dodatkowe opakowania w przypadku możliwości uszkodzeń
transportowych.
108
5. WYKONYWANIE ROBÓT
5.1 Wymagania ogólne dotyczące wykonywania instalacji elektrycznych.
Warunki techniczne podane w niniejszym rozdziale dotyczą wykonania i odbioru instalacji
elektrycznych i teletechnicznych wnętrzowych na napięcie do 1kV w budownictwie ogólnym,
w pomieszczeniach suchych lub wilgotnych.
Warunki dotyczą instalacji wnętrzowych wykonywanych:
przewodami izolowanymi jednożyłowymi w rurach instalacyjnych z tworzywa sztucznego układanych
na uchwytach odstępowych, przewodami jednożyłowymi w rurach instalacyjnych z tworzywa
sztucznego układanych pod tynkiem, przewodami kabelkowymi i kablami na uchwytach w listwach
natynkowych oraz korytkach kablowych przewodami kabelkowymi pod tynkiem.
Warunki dotyczą również montażu opraw oświetleniowych, urządzeń energetycznych, instalacji
ochrony od porażeń.
5.1.1 Tablice elektryczne.
1.Tablice montować na podłożu wyprawionym /otynkowanym/ we wnęce lub na ścianie w sposób
trwały przez przykręcenie do kotew lub dybli odpowiednich do masy tablicy.
2.Tablice montowane na kotwach osadzonych w betonie, montować po stwardnieniu betonu.
3.Tablice zlokalizowane we wnękach powinny mieć odizolowane drzwi od konstrukcji. Tablice te są
rozwiązaniem indywidualnym w II klasie izolacji (ABB, Legrand, G&E, Moeller). Konstrukcje
(wsporniki) pod szyny aparatury modułowej powinny być zabezpieczone przed korozją przez
malowanie. Minimalny odstęp pomiędzy szynami TH - 15cm. Aparatura modułowa powinna być
osłonięta od frontu maskownicami. Konstrukcje tablic połączyć metalicznie i uziemić. Zabezpieczenia
poszczególnych obwodów należy opisać w sposób trwały, jednoznaczny i czytelny.
4.Tablice zlokalizowane w pomieszczeniu wilgotnym powinny być wykonane z poliestru
wzmocnionego włóknem szklanym (tworzywo samo gasnące) w stopniu ochrony IP55 w II klasie
izolacji, tworzywo samogasnące. Konstrukcje (wsporniki) pod szyny aparatury modułowej powinny być
zabezpieczone przed korozją przez malowanie. Minimalny odstęp pomiędzy szynami TH - 15cm.
Aparatura modułowa powinna być osłonięta od frontu maskownicami. Zabezpieczenia poszczególnych
obwodów należy opisać w sposób trwały, jednoznaczny i czytelny.
5.1.2.Trasowanie.
Trasowanie należy wykonać uwzględniając konstrukcje budynku oraz zapewniając bezkolizyjność
z innymi instalacjami. Trasa instalacji powinna być przejrzysta, prosta i dostępna dla prawidłowej
konserwacji i remontów. Trasa powinna przebiegać w liniach poziomych i pionowych. Korytka
instalacyjne mocować do wsporników ściennych lub zawiesi sufitowych
5.1.3.Kucie bruzd.
1.Bruzdy można wykonać ręcznie i mechanicznie.
2.Bruzdy należy dostosować do średnicy rury lub przewody z uwzględnieniem rodzaju i grubości
tynku.
3.Przy układaniu dwóch lub kilku rur lub dwóch lub kilku przewodów w jednej bruździe szerokość
bruzdy powinna być taka, aby odstępy między rurami wynosiły nie mniej niż 5mm, a między
przewodami 1cm.
4.Rury zaleca się układać jednowarstwowo.
5.Zabrania się wykonywania bruzd w cienkich ścianach działowych w sposób osłabiający ich
konstrukcję.
6.Zabrania się kucia bruzd, przebić i przepustów w betonowych elementach konstrukcyjnobudowlanych bez zgody projektanta konstrukcji obiektu.
7.Przy przejściach z jednaj strony ściany na drugą lub ze ściany na strop cała rura powinna być
pokryta tynkiem.
8.Przebicia przez ściany należy wykonywać w taki sposób, aby rurę można było wyginać łagodnym
łukiem, o promieniu nie mniejszym od wartości podanych w p. 5.1.7.
9.Rury w podłodze mogą być układane w warstwach konstrukcyjnych podłogi (stropu), ale w taki
sposób,aby niebyły narażone na naprężenia mechaniczne. Mogą być one również zatapiane
w warstwie podłogi.
109
5.1.4 Wykonanie przebić.
Wszystkie przejścia przez ściany i stropy obwodów instalacji elektrycznych wewnątrz budynku muszą
być chronione przed uszkodzeniami przez przepusty.
Zabrania się kucia przebić i instalowania przepustów w betonowych elementach konstrukcyjnobudowlanych bez zgody projektanta konstrukcji obiektu oraz Inspektora budowy.
5.1.5.Zaprawianie bruzd i przebić.
Po ułożeniu rur, wciągnięciu przewodów i odbiorze robót zanikających bruzdy zaprawić tynkiem.
Po ułożeniu przewodów podtynkowych postąpić j.w..
Naprawę tynków wykonać zaprawą cementowo-wapienną kl.5MPa, powierzchnia naprawianych
miejsc powinna być gładka.
5.1.6.Montaż konstrukcji wsporczych i uchwytów.
Konstrukcje wsporcze i uchwyty przewidziane do ułożenia na nich instalacji elektrycznych, bez
względu na rodzaj tych instalacji, powinny być zamocowane do podłoża (ścian, stropów, elementów
konstrukcji budynku itp.) w sposób trwały, uwzględniający warunki lokalne i technologiczne, w jakich
dana instalacja będzie pracowała oraz sam rodzaj instalacji.
5.1.7.Układanie rur.
1.Na przygotowanej wg p. 5.1.2 trasie należy układać rury z tworzywa sztucznego na uchwytach
osadzonych w podłożu wg p. 5.1.6 Końce rur przed połączeniem powinny być pozbawione ostrych
krawędzi.
2.Łączenie rur ze sobą i ze sprzętem i osprzętem należy wykonywać poprzez wsuwanie końców rur
w otwory sprzętu i osprzętu, złączek lub w kielichy rur.
3.Cała instalacja rurowa powinna być wykonana ze spadkami 0,1% w celu umożliwienia
odprowadzenia wody zbierającej się wewnątrz instalacji (skropliny). W przypadku układania długich
prostych ciągów rur należy stosować kompensację wydłużenia cieplnego, np. za pomocą złączek
kompensacyjnych wstawionych w ciągi rur sztywnych, czy też umożliwienia przesunięć w kielichach
(przy wykonaniu nieszczelnym).
4.Na łuki należy również stosować rury elastyczne, spełniające równocześnie funkcję elementów
kompensacyjnych. Promień gięcia rur powinien zapewniać możliwość swobodnego wciągania
przewodów
Najmniejszy dopuszczalny promień łuku powinien wynosić:
Średnica znamionowa rury w mm 18
21
22
Promień łuku w mm
190
190
250
Koniec rury powinien wchodzić do puszki na głębokość do 5mm.
Zabrania się układania rur z wciągniętymi w nie przewodami
28
250
37
350
47
450
5.1.8.Instalowanie puszek.
1.Puszki dla instalacji natynkowej należy osadzać w sposób trwały przez przykręcenie. Przed
zainstalowaniem należy w puszce wyciąć wymaganą liczbę otworów dostosowanych do średnicy
wprowadzanych rur. Puszki po zamontowaniu należy przykryć pokrywami montażowymi.
2.Puszki dla instalacji podtynkowej należy osadzać w ślepych otworach wywierconych w ścianach
(przed ich tynkowaniem) w sposób trwały przez przykręcenie lub na zaprawie cementowo-piaskowej
bądź gipsowej. Puszki po zamontowaniu należy przykryć pokrywami
3.Puszki dla instalacji podtynkowej powinny być osadzone na takiej głębokości, aby ich górna
(zewnętrzna) krawędź po otynkowaniu ściany była zrównana z tynkiem. Przed zainstalowaniem należy
w puszce wyciąć wymaganą liczbę otworów dostosowanych do średnicy wprowadzanych rur.
4.Puszki o IP20 można stosować tylko w pomieszczeniach suchych.
5.Do osprzętu w jednej ramce kilkukrotnej stosować puszki wielokrotne.
6.W pomieszczeniach wilgotnych instalować puszki o IP44.
7.Puszki przynależne do instalacji oświetlenia awaryjnego powinny być pomalowane wewnątrz farbą
żółtą.
110
5.1.9.Układanie przewodów.
1.Wszystkie przejścia przez ściany i stropy obwodów instalacji elektrycznych (wewnątrz budynku)
muszą być chronione przed uszkodzeniami.
2.Wyżej wymienione przejścia należy wykonywać w przepustach rurowych.
3.Obwody instalacji elektrycznych przechodzące przez podłogi muszą być chronione do wysokości
bezpiecznej przed przypadkowymi uszkodzeniami. Jako osłony przed uszkodzeniem mechanicznym
można stosować rury z tworzyw sztucznych
4.Obowiązujące barwy i oznaczenia przewodów:
-izolacje żył przewodów ochronnych i wszystkie przewody używane do celów ochrony powinny mieć
kolor żółto-zielony,
-izolacje żył przewodów neutralnych powinny mieć kolor niebieski,
-izolacje żył pozostałych przewodów mogą mieć kolory dowolne z wyjątkiem kolorów wymienionych
wyżej czyli niebieskiego i żółto-zielonego.
5.Przewody powinny mieć izolację o napięciu znamionowym 750V~.
5.1.10.Układanie przewodów w rurach.
1.Przed przystąpieniem do tej czynności należy sprawdzić prawidłowość wykonanego rurowania,
zamocowania osprzętu i jego skręcenia z rurami oraz przelotowość.
2.Wciąganie przewodów należy wykonywać za pomocą specjalnego osprzętu montażowego, np.
sprężyny instalacyjnej zakończonej z jednej strony kulką a z drugiej uszkiem, nie wolno do tego celu
stosować przewodów, które później zostaną użyte w instalacji.
5.1.11.Układanie przewodów na uchwytach.
Przy układaniu przewodów na uchwytach:
na przygotowanej wg p. 5.1.2 trasie należy zamocować uchwyty, odległości między uchwytami nie
powinny być większe od:
0,5 m - dla przewodów kabelkowych, - 1,0 m dla kabli,
rozstawienie uchwytów powinno być takie aby odległości między nimi ze względów estetycznych były
jednakowe, uchwyty między innymi znajdowały się w pobliżu sprzętu i osprzętu, do którego dany
przewód jest wprowadzany oraz aby zwisy przewodów między uchwytami nie były widoczne.
5.1.12.Układanie przewodów w tynku.
1.Instalacje wtynkowe należy wykonywać przewodami Cu wielożyłowymi płaskimi.
2.Przewody wprowadzane do puszek powinny mieć nadwyżkę długości niezbędną do wykonania
połączeń. Przewód PE powinien być nieco dłuższy niż przewody fazowe.
3.Zagięcia i łuki w płaszczyźnie przewodu powinny być łagodne.
4.Podłoże do układania na nim przewodów powinno być gładkie.
5.Przewody należy mocować do podłoża za pomocą klamerek.
6.Mocowanie klamerkami należy wykonywać w odstępach około 50 cm, wbijając je tak aby nie
uszkodzić żył przewodu.
7.Do puszek należy wprowadzać tylko te przewody, które wymagają łączenia w puszce. Pozostałe
przewody należy prowadzić obok puszki.
8.Przed tynkowaniem końce przewodów należy zwinąć w luźny krążek i włożyć do puszek, a puszki
zakryć pokrywami lub w inny sposób zabezpieczyć je przed zatynkowaniem.
9.Zabrania się układania przewodów bezpośrednio w betonie, w warstwie wyrównawczej podłogi,
w złączach płyt itp.
10.Przewody układane w tynku powinny być przykryte warstwą tynku o grubości co najmniej 5mm
[5.1.5].
5.1.13.Układanie przewodów na drabinkach i korytkach kablowych.
Na poziomych ciągach drabinek, koryt przewody mogą być układane bez mocowania. Na pionowych
trasach przewody należy mocować do drabinek, koryt. Przewody różnych obwodów układać
w odległości min. jednej średnicy od siebie
5.1.14.Łączenie przewodów.
1.W instalacjach elektrycznych wnętrzowych łączenia przewodów należy wykonywać w sprzęcie
i osprzęcie instalacyjnym i w odbiornikach.
111
2.Przewody muszą być ułożone swobodnie i nie mogą być narażone na naciągi i dodatkowe
naprężenia.
3.Do danego zacisku należy przyłączać przewody o rodzaju wykonania, przekroju i w liczbie, do jakich
zacisk ten jest przystosowany.
4.Długość odizolowanej żyły przewodu powinna zapewniać prawidłowe przyłączenie.
5.Zdejmowanie izolacji i oczyszczenie przewodu nie może powodować uszkodzeń mechanicznych.
W przypadku stosowania żył ocynkowanych proces oczyszczenia nie powinien uszkadzać warstwy
cyny.
6.Końce przewodów miedzianych z żyłami wielodrutowymi (linek) powinny być zabezpieczone
zaprasowanymi tulejkami lub ocynowane (zaleca się stosowanie takich tulejek zamiast cynowania).
5.1.15 Podejścia do odbiorników i przyłączenie odbiorników.
1.Podejścia instalacji elektrycznych do odbiorników należy wykonać w miejscach bezkolizyjnych oraz
w sposób estetyczny.
2.Do odbiorników mocowanych na ścianach, stropach lub konstrukcjach podejścia należy wykonywać
na tych podłożach: pod tynkiem, w rurach instalacyjnych lub w korytkach - w zależności od miejsca
montażu odbioru.
3.Miejsca połączeń żył przewodów z zaciskami odbiorników powinny być dokładnie oczyszczone.
Samo połączenie musi być wykonane w sposób pewny pod względem elektrycznym i mechanicznym
oraz zabezpieczone przed osłabieniem siły docisku i korozją.
4.W miejscach narażonych na uszkodzenia mechaniczne przewody doprowadzone do odbiorników
muszą być chronione.
5.1.16.Montaż gniazd wtyczkowych i łączników.
1.Osprzęt instalacyjny należy mocować do podłoża w sposób trwały zapewniający mocne
i bezpieczne jego osadzanie.
2.Należy instalować osprzęt stosownie do warunków środowiskowych:
-łączniki instalacyjne 10(16)A podtynkowe IP20 w pomieszczeniach suchych,
-łączniki instalacyjne 10(16)A natynkowe IP44 w sanitariatach i innych pomieszczeniach wilgotnych,
-gniazda wtyczkowe 16A z bolcem ochronnym o IP20 w pomieszczeniach suchych,
-gniazda wtyczkowe 16A z bolcem ochronnym o IP44 w pomieszczeniach wilgotnych
-gniazdo wtyczkowe 5-biegunowe 3xl6A/L+N+PE-230VAC, IP44 natynkowe lub podtynkowe
3.Do lewego bieguna gniazda należy doprowadzić przewód fazowy, a do prawego bieguna przewód
neutralny. Pojedyncze gniazda wtyczkowe należy instalować w takim położeniu, aby styk ochronny
występował u góry.
4.Łączniki kołyskowe powinny mieć w całym obiekcie jednakowe położenie dla stanu załączenia
i wyłączenia.
5.Dla łączników i gniazd zgrupowanych stosować ramki wielokrotne.
5.1.18.Montaż opraw oświetleniowych.
1.Montaż opraw oświetleniowych obejmuje następujące czynności:
-wyznaczenie miejsca przykręcenia,
-przygotowanie podłoża do zamocowania oprawy,
-czyszczenie oprawy,
-otwarcie i zamknięcie oprawy,
-obcięcie i zarobienie końców przewodów
-wyposażenie oprawy w źródła światła, zapłonniki i sprawdzenie przed zamontowaniem,
zamontowanie oprawy, podłączenie przewodów,
-uzupełnienie oprawy w odbłyśniki, osłony, siatki i klosze.
2.Uchwyty (haki) do opraw zawieszanych montowane w stropach należy mocować przez wkręcenie
w kołek rozporowy. Mocowanie powinno wytrzymać siłę 500 N (dla opraw o masie do 10 kg).
Metalowe części oprawy powinny być trwale odizolowane od haka, jeżeli hak ma połączenie ze
stalowymi uziemionymi elementami budynku.
3.Wypusty oświetlenia miejscowego /nad umywalkami w łazienkach/ powinny być wykonane tak aby
oprawy oświetleniowe znajdowały się na wysokości nie mniejszej niż 2,25m od podłogi [PN].
112
5.1.19.Montaż aparatów.
1.Aparaty należy mocować zgodnie ze wskazówkami podanymi przez producenta najczęściej na
kołkach rozporowych lub wbetonowanych kotwach. Do montażu aparatu wykorzystać wszystkie
otwory przewidziane do tego celu.
2.Odchylenie aparatu od pionu nie może przekraczać 5°, jeżeli instrukcja wytwórcy nie podaje inaczej.
3.Podłączenie aparatów wykonać zgodnie z wytycznymi producenta i [6.7]
5.1.20.Uziomy.
1.Jako uziomy mogą być stosowane:
-pręty i rury metalowe umieszczone w ziemi,
-taśmy lub druty (pręty) metalowe umieszczone w ziemi.
Uziomy powinny być wykonane z zachowaniem wymogów:
-rodzaj i głębokość osadzenia uziomu powinna być taka aby wysychanie i zamarzanie gruntu nie
powodowało zwiększenia rezystancji powyżej wymaganych wartości,
-zastosowane materiały i konstrukcja uziomów powinny zapewniać odporność na uszkodzenia
mechaniczne i korozję.
5.1.21.Przewody uziemiające.
1. Przewody uziemiające powinny być dobrane na takich samych zasadach jak przewody ochronne,
2.Połączenie przewodu uziemiającego z uziomem powinno być wykonane w sposób pewny i trwały,
zarówno pod względem mechanicznym jak i elektrycznym. W przypadku stosowania zacisków, nie
powinny one powodować uszkodzeń uziomu (np. rury) lub przewodu uziemiającego.
3.Przewody uziemiające ułożyć w rurze ochronnej w ścianie budynku do poziomu 0,8 m od terenu, na
tej wysokości zainstalować złącza kontrolne. Połączenia z uziomem wykonać bednarką.
5.1.22.Połączenia wyrównawcze miejscowe.
Połączeniami wyrównawczymi należy objąć:
przewód ochronny obwodu rozdzielczego; korytka kablowe; rury i inne metalowe urządzenia
zasilające instalacje wewnętrzne obiektu, metalowe elementy konstrukcyjne, ciągi wentylacyjne.
Elementy przewodzące doprowadzone z zewnątrz powinny być połączone do systemu połączeń
możliwie jak najbliżej miejsca wprowadzenia do budynku.
Przewody połączeń wyrównawczych łączące ze sobą dwie części przewodzące powinny mieć
przekroje nie mniejsze niż najmniejszy przekrój przewodu ochronnego przyłączonego do jednej z tych
części.
5.1.23.Połączenia wyrównawcze lokalne.
1.Połączeniami wyrównawczymi miejscowymi należy objąć, wszystkie części przewodzące
jednocześnie dostępne urządzeń stałych oraz części przewodzące obce.
2.System połączeń wyrównawczych połączyć z przewodami ochronnymi wszystkich urządzeń przez
połączenie z szyną cc
3.Przewody połączeń wyrównawczych dodatkowych (miejscowych) łączące ze sobą dwie części
przewodzące dostępne powinny mieć przekrój nie mniejszy niż najmniejszy przekrój przewodu
ochronnego przyłączonego do jednej z tych części. Należy jednak przestrzegać zasadę, że przekrój
przewodu wyrównawczego nie będącego żyłą przewodu lub kabla nie może mieć przekroju
2
2
mniejszego niż 2,5 mm o ile jest zabezpieczony przed uszkodzenia mi mechanicznymi i 4 mm o ile
nie jest zabezpieczony przed takimi uszkodzeniami.
4.Przewody połączeń wyrównawczych w pomieszczeniach wyłożonych glazurą układać w rurkach
ochronnych tak jak inne przewody /dla zapewnienia możliwości wymiany.
5.1.24.Rodzaje przewodów ochronnych.
Jako przewody ochronne mogą być stosowane:
-żyły w przewodach lub kablach wielożyłowych,
-izolowane lub gołe przewody ułożone we wspólnej osłonie z przewodami roboczymi,
5.1.25.Wymogi instalacyjne dla przewodów ochronnych.
Dla zapewnienia prawidłowej funkcji przewodów ochronnych konieczne jest spełnienie następujących
wymagań:
113
-przewody ochronne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed uszkodzeniami mechanicznymi,
chemicznymi i elektrodynamicznymi,
-połączenia przewodów ochronnych powinny być dostępne w celu przeprowadzenia kontroli i badań.
-w przewodach ochronnych nie wolno umieszczać aparatury łączeniowej, a kontrolne połączenia
rozbieralne powinny być możliwe do rozłączenia jedynie przy użyciu narzędzi,
-w przewodach ochronnych nie wolno instalować cewek urządzeń kontrolujących ciągłość przewodów
ochronnych.
-o ile do celów ochrony używane są urządzenia zabezpieczające przed prądem przetężeniowym, to
przewody ochronne powinny być prowadzone razem z przewodami roboczymi lub w ich najbliższym
sąsiedztwie.
5.1.26.Ochrona przepięciowa.
Dla układu sieci TN-S aparaty ochrony przepięciowej należy instalować dla przewodów L1; L2, L3, N.
Na wejście ochronników przepięciowych należy podłączyć przewody j.w., a wyjście przyłączyć do
szyny PE rozdzielnicy w której są instalowane te aparaty.
5.1.27.Zabezpieczenia pożarowe.
Wszelkie przejścia instalacyjne przez ściany i stropy oddzielenia pożarowego tam gdzie występują
winny posiadać klasę odporności ogniowej takie same jak przekraczana ściana. Na przejściach tych
zastosować należy atestowane rozwiązania dopuszczone przepisami pod tym względem.
W przypadku dużej ilości przewodów przechodzących przez ścianę oddzielenia pożarowego przejście
przewodów wykonać w kasecie ognioszczelnej. Łączny przekrój kabli w kasecie nie powinien
przekraczać 60% powierzchni kasety. Zabezpieczenia ogniochronne oraz montaż przepustów
powinna wykonać firma specjalistyczna posiadająca odpowiednie uprawnienia do tego typu prac.
Zastosowane materiały powinny mieć atesty.
5.1.28.Próby pomontażowe.
1.Po zakończeniu robót w obiekcie, przed ich odbiorem wykonawca zobowiązany jest do
przeprowadzenia technicznego sprawdzenia jakości wykonanych robót wraz z dokonaniem
potrzebnych pomiarów i próbnym uruchomieniem poszczególnych instalacji itp.
2.Wykonawca robót przeprowadza próby pomontażowe odpłatnie na podstawie ogólnego kosztorysu,
w którym należność jest ujęta w pozycjach kosztorysowych zasadniczych elementów robót lub
w oddzielnych pozycjach.
2.Wyniki prób montażowych powinny być ujęte w szczegółowych protokołach lub udokumentowane
odpowiednim wpisem w dzienniku budowy (robót). Stanowią one podstawę odbioru robót oraz
podstawę do stwierdzenia przygotowania do podjęcia prac rozruchowych.
3.Zakres podstawowych prób montażowych
a) sprawdzenie obwodów elektrycznych niskiego napięcia, w skład którego wchodzą:
-określenie obwodu
-oględziny instalacji
-sprawdzenie stanu połączeń w puszkach i łącznikach
-odłączenie odbiorników
-pomiar ciągłości obwodu w tym dodatkowych połączeń wyrównawczych,
-podłączenie odbiorników
b)pomiary rezystancji izolacji instalacji, które należy wykonać dla każdego obwodu oddzielnie
pomiędzy przewodami czynnymi / LI ,L2,L3,N/ oraz między przewodami czynnymi a ziemią/ przewody
PE należy traktować jako ziemię/ - rezystancja izolacji przewodów przy napięciu probierczym 500V
prądu stałego powinna być większa, od 0,5 MO,,
c)pomiary ochrony przeciwporażeniowej obwodów z wył. różnicowo-prądowych
-sprawdzenie samoczynnego wyłączenia zasilania - próbna działania wył. różnicowoprądowego
-pomiar wyłączenia IA / prąd zadziałania wył. róż-prąd. powinien być mniejszy od znamionowego
d)pomiar impedancji pętli zwarciowej /sprawdzenie samoczynnego wyłączenia zasilania/
e)pomiar rezystancji uziemienia - rezystancja nie powinna być większa od 30 omów dla uziemienia
przewodu PEN i nie powinna być większa od 10 omów dla uziomu instalacji odgromowej,
f)sprawdzenie ciągłości połączeń instalacji piorunochronnej nadziemnej za pomocą omomierza lub
114
mostka do pomiaru rezystancji, przyłączonego z jednej strony do zwodów, z drugiej do przewodu
uziemiającego
na gałęziach urządzenia w pobliżu agregatu chłodniczego. Po pozytywnym zakończeniu wszystkich
badań i pomiarów objętych próbami montażowymi, należy załączyć instalację pod napięcie i sprawdzić
czy :
-punkty świetlne są załączane zgodnie z założonym programem
-w gniazdach wtyczkowych przewody fazowe są dokładnie dołączone do właściwych zacisków Próby
powinny odpowiadać [PN]
5.2 Instalacje elektryczne, wykonanie i montaż urządzeń.
5.2.1.Budowa tablic elektrycznych.
Tablicę główna budynku TB wykonać w obudowie naściennej o stopniu ochrony IP54 w II klasie
ochronności wyposażonej w drzwiczki transparentne wyposażone w zamek z wkładką patentową.
W tablicy zainstalowane będą: ochronniki przeciwprzepięciowe rozłącznik główny z wyzwalaczem
prądowym oraz zabezpieczenia poszczególnych obwodów zgodnie ze schematem zasilania.
Rozbudowa istniejącej tablicy bezpiecznikowej w budynku gospodarczym wykonać przez
zainstalowanie obok tej tablicy obudowy naściennej o stopniu ochrony IP54 w II klasie ochronności
wyposażonej w drzwiczki transparentne. W obudowie należy zainstalować rozłącznik bezpiecznikowy
oraz wyłącznik różnicowoprądowy o prądzie 300mA.
5.2.2.Zasady budowy instalacji elektrycznych.
Instalacje wewnętrzne wykonać przewodami kabelkowymi z żyłami miedzianymi YDYpżo z izolacją
na napięcie 750V~ . Przejścia przez ściany i stropy prowadzić w rurach osłonowych.
5.2.3.Instalacja oświetleniowa.
Zasilanie instalacji wykonać z tablicy TB. Budowę instalacji oparto o aktualny osprzęt i oprawy
dostępne na rynku krajowym. Rozwiązanie zapewnia odpowiednią jasność natężenia oświetlenia
w miejscach pracy, ciągach komunikacyjnych i innych zgodnie z wymogami PN. Oprzewodowanie linii
2
zasilających oprawy YDYpżo 2(3,4)x1.5mm /750V~ w torach linii głównych. Montaż opraw na
ścianach bocznych pomieszczeń na wys. 2,2m od podłoży oraz na dźwigarze oraz płatwiach dachu
sceny. Oprawy instalować w miejscach pokazanych na rysunku. Stosować oprawy świetlówkowe ze
źródłami światła 2xT8 36W o stopniu ochrony IP65 w obudowach i dyfuzorach z poliwęglanu.
Odbłyśnik z blachy lakierowanej na biało oraz oprawy do świetlówek kompaktowych ze źródłem
światła typu TC-F 36W o stopniu ochrony IP44 w obudowie z poliwęglanu. Dyfuzor opalowy
z poliwęglanu równomiernie rozpraszającego światło. Wyłączniki instalować na wys. 1.4 m od podłoży.
5.2.4.Instalacja gniazd użytku ogólnego.
Zasilanie obwodów gniazd 1-fazowych odbywać się będzie z tablicy TB przewodami typu
YDYpżo
2
3x2,5mm . Wszystkie gniazda stosować podtynkowe o stopniu ochrony IP44 i instalować je
w miejscach pokazanych na rysunkach na wys. 1,0m. Gniazda oznaczone na rysunkach stosować
podwójne.
5.2.5.Instalacja ochrony p.poż
Zgodnie z obowiązującymi przepisami zaprojektowano zainstalowanie w obiekcie wyłącznika P.POŻ.
Wyłączniki należy zainstalować na zewnątrz obiektu w miejscu pokazanym na rysunku. Rolę
wyłącznika spełniać będzie przycisk zwierny. Należy zastosować typowe przyciski w obudowie
z przeszkleniem. Połączenie przycisku z rozłącznikiem głównym należy wykonać przewodem typu
2
HLGs 2x1,5mm . Na obudowie należy umieścić napis: „Wył. P.POŻ. Wyłącznik zainstalować na wys.
1,4m.
5.2.6.Instalacja wyrównawcza
W miejscu pokazanym na rysunku zaprojektowano wykonanie głównej szyny uziemiającej budynku.
2
Szynę instalować w obudowie , która zawierać będzie 10 zacisków 2,5-95mm oraz jeden zacisk do
płaskownika 2x30mm. Szynę instalować poniżej tablicy TB na wys. 0,3m.
Z szyna należy połączyć:
- konstrukcję budynku,
-dostępne części metalowe instalacji sanitarnych i wodnych (jeżeli będą występować),
-metalowe części instalacji wentylacyjnej,
115
-pkt PE rozdzielni głównej budynku,
2
Połączenie pkt PE z szyną wykonać przewodem typu LgY25mm , a pozostałe połączenia wykonać
2
przewodami LgY6mm układanymi w rurze ochronnej RB18. Szynę należy dodatkowo uziemić.
5.2.7.Ochrona przepięciowa
Do ochrony przeciwprzepięciowej zaprojektowano zainstalowanie w tablicy głównej TB
ogranicznika przepięć typu 2 klasy 2 typu DEHNguard M TNS. Połączenia ogranicznika z przewodami
2
2
wykonać przewodami LgY25mm , a z punktem PE przewodem LgY25mm . Zastosowane ochronniki
nie wymagają zachowania odstępu izolacyjnego w tablicy.
5.2.8.Uziom
Uziom wykonać jako pionowy prętem pomiedziowanym o średnicy 17,2mm i długości 6m. Połączenie
szyny z uziomem wykonać drutem ocynkowanym fi10. Rezystancja uziomu nie może przekroczyć
wartości 10om.
5.2.9.Ochrona od porażeń
Ochronę przeciwporażeniową zaprojektowano przez szybkie wyłączenie napięcia w układzie TN-S.
Układane przewody ochronne winny być w kolorze żółto-zielonym. Ochronie od porażeń podlegają:
obudowy maszyn elektrycznych, oprawy oświetleniowe oraz bolce ochronne gniazd wtyczkowych.
Ochrona przy uszkodzeniu została zaprojektowana przez samoczynne wyłączenie zasilania,
a ochronę uzupełniającą przez zainstalowanie w tablicach bezpiecznikowych wyłączników
różnicowoprądowych o prądzie 30mA.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
6.1. Ogólne zasady kontroli i jakości robót podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne”, pkt.6
6.2.
6.2. Szczegółowy wykaz oraz zakres pomontażowych badań kabli i przewodów zawarty jest
w PN-IEC 60364-6-61:2000 i PN-E-04700:1998/Az1:2000
6.3. Ponadto należy wykonać sprawdzenia odbiorcze składające się z oględzin częściowych
i końcowych polegających na kontroli:
•zgodności dokumentacji powykonawczej z projektem i ze stanem faktycznym,
•zgodności połączeń z podanymi w dokumentacji powykonawczej,
•stanu kanałów i listew kablowych, kabli i przewodów, osprzętu instalacyjnego do kabli i przewodów,
stanu i kompletności dokumentacji dotyczącej zastosowanych materiałów,
•sprawdzenie ciągłości wszelkich przewodów występujących w danej instalacji,
•poprawności wykonania i zabezpieczenia połączeń śrubowych instalacji elektrycznej potwierdzonych
protokołem przez wykonawcę montażu,
•poprawności wykonania montażu sprzętu instalacyjnego, urządzeń i odbiorników energii elektrycznej,
•poprawności zamontowania i dokonanej kompletacji opraw oświetleniowych,
•pomiarach rezystancji izolacji,
Rezystancja izolacji obwodów nie powinna być mniejsza niż 50 M. Rezystancja izolacji
poszczególnych obwodów wraz z urządzeniami nie powinna być mniejsza niż 20 MΩ. Pomiaru należy
dokonać miernikiem rezystancji instalacji o napięciu 1 kV.
Po wykonaniu oględzin należy sporządzić protokoły z przeprowadzonych badań zgodnie
z wymogami zawartymi w normie PN-IEC 60364-6-61:2000.
6.4. Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi robotami i materiałami
Wszystkie materiały, urządzenia i aparaty nie spełniające wymagań podanych w odpowiednich
punktach specyfikacji, zostaną odrzucone. Jeśli materiały nie spełniające wymagań zostały
wbudowane lub zastosowane, to na polecenie Inspektora nadzoru. Wykonawca wymieni je na
właściwe, na własny koszt.
116
Na pisemne wystąpienie Wykonawcy Inspektor nadzoru może uznać wadę za niemającą
zasadniczego wpływu na jakość funkcjonowania instalacji i ustalić zakres i wielkość potrąceń za
obniżoną jakość.
7. OBMIAR ROBÓT
7.1. Ogólne zasady przedmiaru i
45000000-7, pkt 7
obmiaru podano w ST „Wymagania ogólne” KodCPV
7.2.Szczegółowe zasady przedmiaru i obmiaru robót montażowych instalacji elektrycznej
Obmiaru robót dokonuje się z natury (wykonanej roboty) przyjmując jednostki miary
odpowiadające zawartym w dokumentacji i tak:
ci) dla osprzętu montażowego dla kabli i przewodów: szt., kpl., m,
cii) dla kabli i przewodów: m,
ciii) dla sprzętu łącznikowego: szt., kpl.,
civ) dla opraw oświetleniowych: szt., kpl.,
cv) dla urządzeń i odbiorników energii elektrycznej: szt., kpl.
cvi)
7.3. W specyfikacji technicznej szczegółowej dla robót montażowych instalacji elektrycznej
opracowanej dla konkretnego przedmiotu zamówienia, można ustalić inne szczegółowe
zasady przedmiaru i obmiaru przedmiotowych robót
W szczególności można przyjąć zasady podane w katalogach zawierających jednostkowe
nakłady rzeczowe dla odpowiednich robót.
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Ogólne zasady odbioru robót podano w ST.1.0. „Wymagania ogólne”, pkt.8
8.2.Warunki odbioru instalacji i urządzeń zasilających
8.2.1. Odbiór międzyoperacyjny
Odbiór międzyoperacyjny przeprowadzany jest po zakończeniu danego etapu robót mających
wpływ na wykonanie dalszych prac.
Odbiorowi takiemu mogą podlegać m.in.:
przygotowanie podłoża do montażu kabli i przewodów, łączników, gniazd, opraw oświetleniowych,
urządzeń i odbiorników energii elektrycznej oraz innego osprzętu,
instalacja, której pełne wykonanie uwarunkowane jest wykonaniem robót przez inne branże lub
odwrotnie, gdy prace innych branż wymagają zakończenia robót instalacji elektrycznej np.
zasilanie pomp.
8.2.2. Odbiór częściowy
Należy przeprowadzić badanie pomontażowe częściowe robót zanikających oraz elementów
urządzeń, które ulegają zakryciu (np. wszelkie roboty zanikające), uniemożliwiając ocenę
prawidłowości ich wykonania po całkowitym ukończeniu prac.
Podczas odbioru należy sprawdzić prawidłowość montażu oraz zgodność z obowiązującymi
przepisami i projektem:
wydzielonych instalacji wtynkowych i podtynkowych,
8.2.3. Odbiór końcowy
Badania pomontażowe jako techniczne sprawdzenie jakości wykonanych robót należy
przeprowadzić po zakończeniu robót elektrycznych przed przekazaniem użytkownikowi urządzeń
zasilających.
Zakres badań obejmuje sprawdzenie:
dla napięć do 1 kV pomiar rezystancji izolacji instalacji,
117
Parametry badań oraz sposób przeprowadzenia badań są określone w normach PN-IEC
60364-6-61:2000 i PN-E-04700:1998/Az1:2000.
Wyniki badań trzeba zamieścić w protokole odbioru końcowego.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy rozliczenia robót podano w ST.1.0. „Wymagania
ogólne”, pkt.9
9.2. Zasady rozliczenia i płatności
Rozliczenie robót montażowych instalacji elektrycznych może być dokonane jednorazowo po
wykonaniu pełnego zakresu robót i ich końcowym odbiorze lub etapami określonymi w umowie, po
dokonaniu odbiorów częściowych robót.
Ostateczne rozliczenie umowy pomiędzy zamawiającym a wykonawcą następuje po dokonaniu
odbioru pogwarancyjnego.
Podstawę rozliczenia oraz płatności wykonanego i odebranego zakresu robót stanowi wartość
tych robót obliczona na podstawie:
określonych w dokumentach umownych (ofercie) cen jednostkowych i ilości robót
zaakceptowanych przez zamawiającego lub
ustalonej w umowie kwoty ryczałtowej za określony zakres robót.
Ceny jednostkowe wykonania, robót instalacji elektrycznych lub kwoty ryczałtowe obejmujące roboty
instalacyjne uwzględniają również:
przygotowanie stanowiska roboczego,
dostarczenie do stanowiska roboczego materiałów, narzędzi i sprzętu,
obsługę sprzętu nie posiadającego etatowej obsługi,
ustawienie i przestawienie drabin oraz lekkich rusztowań przestawnych umożliwiających
wykonanie robót na wysokości do 4 m (jeśli taka konieczność występuje),
usunięcie wad i usterek oraz naprawienie uszkodzeń powstałych w czasie robót, uporządkowanie
miejsca wykonywania robót,
usunięcie pozostałości, resztek i odpadów materiałów w sposób podany w specyfikacji technicznej
szczegółowej,
likwidację stanowiska roboczego.
W kwotach ryczałtowych ujęte są również koszty montażu, demontażu i pracy rusztowań
niezbędnych do wykonania robót na wysokości do 4 m od poziomu terenu.
Przy rozliczaniu robót według uzgodnionych cen jednostkowych koszty niezbędnych rusztowań
mogą być uwzględnione w tych cenach lub stanowić podstawę oddzielnej płatności. Sposób
rozliczenia kosztów montażu, demontażu i pracy rusztowań koniecznych do wykonywania robót na
wysokości powyżej 4 m, należy ustalić w postanowieniach pkt. 9 specyfikacji technicznej
(szczegółowej) SST robót w zakresie instalacji oraz opraw elektrycznych opracowanej dla
realizowanego przedmiotu zamówienia.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1. Normy
PN-IEC 60364-1:2000 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Zakres, przedmiot
i wymagania podstawowe.
PN-IEC 60364-4-41:2000 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia
bezpieczeństwa. Ochrona przeciwporażeniowa.
PN-IEC 60364-4-42:1999 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia
bezpieczeństwa. Ochrona przed skutkami oddziaływania cieplnego.
PN-IEC 60364-4-43:1999 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia
bezpieczeństwa. Ochrona przed prądem przetężeniowym.
118
PN-IEC 60364-4-46:1999 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia
bezpieczeństwa. Odłączanie izolacyjne i łączenie.
PN-IEC 60364-4-47:2001 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia
bezpieczeństwa. Stosowanie środków ochrony dla zapewnienia bezpieczeństwa.
Postanowienia ogólne. Środki ochrony przed porażeniem prądem elektrycznym.
PN-IEC 60364-5-51:2000 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż
wyposażenia elektrycznego. Postanowienia ogólne.
PN-IEC 60364-5-52:2002 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż
wyposażenia elektrycznego. Oprzewodowanie.
PN-IEC 60364-5-523:2001 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż
wyposażenia elektrycznego. Obciążalność prądowa długotrwała przewodów.
PN-IEC 60364-5-53:2000 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż
wyposażenia elektrycznego. Aparatura rozdzielcza i sterownicza.
PN-IEC 60364-5-54:1999 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż
wyposażenia elektrycznego. Uziemienia i przewody ochronne.
PN-IEC 60364-5-559:2003 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż
wyposażenia elektrycznego. Inne wyposażenie. Oprawy oświetleniowe i instalacje oświetleniowe.
PN-IEC 60364-5-56:1999 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaż
wyposażenia elektrycznego. Instalacje bezpieczeństwa.
PN-IEC 60364-6-61:2000 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Sprawdzanie.
Sprawdzanie odbiorcze.
PN-IEC 60364-7-701:1999 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące
specjalnych instalacji lub lokalizacji. Pomieszczenia wyposażone w wannę lub/i basen natryskowy.
PN-IEC 60364-7-702:1999 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące
specjalnych instalacji lub lokalizacji. Baseny pływackie i inne.
PN-IEC 60364-7-702:1999/Ap1:2002 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania
dotyczące specjalnych instalacji lub lokalizacji. Baseny pływackie i inne.
PN-IEC 60364-7-704:1999 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące
specjalnych instalacji lub lokalizacji. Instalacje na terenie budowy i rozbiórki.
PN-IEC 60364-7-705:1999 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wymagania dotyczące
specjalnych instalacji lub lokalizacji. Instalacje elektryczne w gospodarstwach rolniczych
i ogrodniczych.
PN-IEC 60898:2000 Sprzęt elektroinstalacyjny. Wyłączniki do zabezpieczeń przetężeniowych
instalacji domowych i podobnych.
PN-EN 50146:2002 (U) Wyposażenie do mocowania kabli w instalacji elektrycznych.
PN-EN 60445:2002 Zasady podstawowe i bezpieczeństwa przy współdziałaniu człowieka z maszyną,
oznaczanie i identyfikacja. Oznaczenia identyfikacyjne zacisków urządzeń i zakończeń żył przewodów
oraz ogólne zasady systemu alfanumerycznego.
PN-EN 60446-2004 Zasady podstawowe i bezpieczeństwa przy współdziałaniu człowieka z maszyną,
oznaczanie i identyfikacja. Oznaczenia identyfikacyjne przewodów barwami albo cyframi.
PN-EN 60529-2003 Stopnie ochrony zapewnianej przez obudowy (Kod IP).
PN-EN 60664-1:2003 (U) Koordynacja izolacji urządzeń elektrycznych w układach niskiego napięcia.
Część 1: Zasady, wymagania i badania.
PN-EN 60670-1:2005 (U) Puszki i obudowy do sprzętu elektroinstalacyjnego do użytku domowego i
podobnego. Część 1: Wymagania ogólne
PN-EN 60799:2004 Sprzęt elektroinstalacyjny. Przewody przyłączeniowe i przewody pośredniczące.
PN-EN 60898-1:2003 (U) Sprzęt elektroinstalacyjny. Wyłączniki do zabezpieczeń przetężeniowych
instalacji domowych i podobnych. Część 1: Wyłączniki do obwodów prądu przemiennego.
PN-EN 60898-1:2003/A1:2005 (U) Sprzęt elektroinstalacyjny. Wyłączniki do zabezpieczeń
przetężeniowych instalacji domowych i podobnych. Część 1: Wyłączniki do obwodów prądu
przemiennego (Zmiana A1).
119
PN-EN 60898-1:2003/AC:2005 (U) Sprzęt elektroinstalacyjny. Wyłączniki do zabezpieczeń
przetężeniowych instalacji domowych i podobnych. Część 1: Wyłączniki do obwodów prądu
przemiennego.
PN-EN 61008-1:2005 (U) Sprzęt elektroinstalacyjny. Wyłączniki różnicowoprądowe bez wbudowanego
zabezpieczenia nadprądowego do użytku domowego i podobnego (RCCB). Część 1: Postanowienia
ogólne.
PN-EN 61009-1:2005 (U) Sprzęt elektroinstalacyjny. Wyłączniki różnicowoprądowe z wbudowanym
zabezpieczeniem nadprądowym do użytku domowego i podobnego (RCBO). Część 1: Postanowienia
ogólne.
PN-E-04700:1998 Urządzenia i układy elektryczne w obiektach elektroenergetycznych. Wytyczne
przeprowadzania pomontażowych badań odbiorczych.
PN-E-04700:1998/Az1:2000 Urządzenia i układy elektryczne w obiektach elektroenergetycznych.
Wytyczne przeprowadzania pomontażowych badań odbiorczych (Zmiana Az1).
PN-E-93207:1998 Sprzęt elektroinstalacyjny. Odgałęźniki instalacyjne i płytki odgałęźne na napięcie
do 750 V do przewodów o przekrojach do 50 mm2. Wymagania i badania.
PN-E-93207:1998/Az1:1999 Sprzęt elektroinstalacyjny. Odgałęźniki instalacyjne i płytki odgałęźne na
napięcie do 750 V do przewodów o przekrojach do 50 mm2. Wymagania i badania (Zmiana Az1).
PN-E-93210:1998 Sprzęt elektroinstalacyjny. Automaty schodowe na znamionowe napięcie robocze
220 V i 230 V i prądy znamionowe do 25 A. Wymagania i badania.
PN-90/E-05029 Kod do oznaczania barw.
10.2. Ustawy
– Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. z 2004 r. Nr 92, poz. 881).
– Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późn.
zmianami).
10.3. Rozporządzenia
– Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 02.09.2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu
i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych
oraz programu funkcjonalno-użytkowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 202, poz. 2072, zmiana Dz. U. z 2005 r.
Nr 75, poz. 664).
– Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26.06.2002 r. w sprawie dziennika budowy, montażu i
rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i
ochrony zdrowia (Dz. U. z 2002 r. Nr 108, poz. 953 z późniejszymi zmianami).
– Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 11 sierpnia 2004 r. w sprawie sposobów deklarowania
zgodności wyrobów budowlanych oraz sposobu znakowania ich znakiem budowlanym (Dz. U. z 2004
r. Nr 198, poz. 2041).
– Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 11 sierpnia 2004 r. w sprawie systemów oceny zgodności,
wymagań, jakie powinny spełniać notyfikowane jednostki uczestniczące w ocenie zgodności oraz
sposobu oznaczenia wyrobów budowlanych oznakowania CE (Dz. U. Nr 195, poz. 2011).
10.4. Inne dokumenty i instrukcje
– Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych (tom I, część 4) Arkady,
Warszawa 1990 r.
– Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych ITB część D: Roboty instalacyjne.
Zeszyt 1: Instalacje elektryczne i piorunochronne w budynkach mieszkalnych. Warszawa 2003 r.
– Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych ITB część D: Roboty instalacyjne.
Zeszyt 2: Instalacje elektryczne i piorunochronne w budynkach użyteczności publicznej. Warszawa
2004 r.
– Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych. Wymagania ogólne. Kod CPV
45000000-7. Wydanie II, OWEOB Promocja – 2005 r.
– Poradnik montera elektryka WNT Warszawa 1997 r.
120
INSTALACJE SANITARNE
121
SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA
SST.1.14. – INSTALACJE SANITARNE
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Specyfikacja techniczna opracowana została dla zakresu robót sanitarnych przewidzianych do
wykonania przy realizacji inwestycji polegającej na budowie amfiteatru wraz z towarzyszącą
infrastrukturą techniczną, zlokalizowanego w miejscowości Nowiny, na dz. nr 187/3, gmina Chełm.
1.2. Zakres stosowania STT
Specyfikacja techniczna stanowi dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót
budowlanych inwestycji jak w pkt. 1.1.
1.3. Zakres robót objętych STT
- instalacja wody;
- instalacja kanalizacji sanitarnej;
- instalacja wentylacji;
1.4. Zgodność robót z dokumentacją projektową
Z wyjątkiem, kiedy stanie się to niewykonalne z przyczyn prawnych lub fizycznych Wykonawca winien
wykonać i wykończyć Roboty bez żadnych usterek, w ścisłej zgodności z Kontraktem. Wykonawca
winien także przestrzegać i ściśle stosować się do poleceń Inspektora Nadzoru we wszystkich
sprawach dotyczących Robót, niezależnie czy były one wymienione w Kontrakcie czy nie.
Dokumentacja Projektowa, Specyfikacje Techniczne dostarczone Wykonawcy przez Inspektora
Nadzoru są istotnymi elementami Kontraktu i jakiekolwiek wymagania zawarte w jednym z tych
dokumentów jest tak samo wiążące, jak gdyby występowało ono we wszystkich dokumentach.
W przypadku rozbieżności występujących w Dokumentacji Projektowej i Specyfikacjach Technicznych,
wymiary określone liczbą są ważniejsze od wymiarów określonych wg skali rysunku. Poszczególne
dokumenty powinny być traktowane w następującej kolejności pod względem ważności:
· Dokumentacja Projektowa
· Specyfikacje Techniczne Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych
Wykonawca nie może wykorzystywać na swą korzyść jakichkolwiek błędów lub braków
w Dokumentacji Projektowej lub Specyfikacjach Technicznych, a o ich wykryciu winien bezzwłocznie
powiadomić Inspektora Nadzoru, który zadecyduje o dokonaniu niezbędnych zmian lub uzupełnień.
W przypadku, gdy Roboty i Materiały nie będą w pełni zgodne z Dokumentacją Projektową, lub
Specyfikacją Techniczną i będzie to miało wpływ na niezadawalającą jakość Robót, to takie materiały
będą niezwłocznie zastąpione innymi, a roboty te rozebrane na koszt Wykonawcy.
2. MATERIAŁY
2.1. Wymagania Ogólne
Warunki ogólne stosowania materiałów podano w ST.1.0. Wymagania Ogólne.
2.2. Źródła uzyskania materiałów
Co najmniej na tydzień przed zaplanowanym wykorzystaniem jakichkolwiek materiałów
przeznaczonych do robót, Wykonawca przedstawi Inspektorowi Nadzoru do zatwierdzenia,
szczegółowe informacje dotyczące proponowanego źródła zamawiania materiałów oraz próbki
standardu. Zatwierdzenie partii materiałów z danego źródła nie oznacza automatycznie, że wszelkie
materiały z danego źródła uzyskają zatwierdzenie.
Wykonawca zobowiązany jest do wykazania, że materiały uzyskane z dopuszczonego źródła
w sposób ciągły spełniają wymagania STT w czasie realizacji robót.
122
2.3. Instalacja wodociągowa
Instalacja wodociągowa wewnętrzna będzie przyłączona do sieci zewnętrznej z projektowanego
przyłącza wodociągowego. Jakość doprowadzonej wody powinna odpowiadać warunkom dla wody do
picia i potrzeb gospodarczych zgodnie z Rozporządzenie Ministra Zdrowia (Dz.U. Nr 61, poz. 417
z późn. zm.).
Przyłącze wodociągowe
Projektowane przyłącze należy wykonać z rur ciśnieniowych PE 100 SDR 17,0 PN 10 –o średnicy 32
x 2,3 w kolorze ciemno-niebieskim (wykonanych z polietylenu PEHD klasy PE 100).
Rury muszą posiadać atest i pozytywną opinię Państwowego Zakładu Higieny.
2.4. Instalacja zimnej wody
Instalację wodociągową zaprojektowano należy wykonać z rur systemu KAN-therm Press. Rury
muszą posiadać atest i pozytywną opinię Państwowego Zakładu Higieny. Piony i podejścia zimnej
wody do poszczególnych punktów czerpalnych obmurować zakładając izolację przeciw skraplaniu rur
Jzoterm-Flex 445 do zimnej wody grubości 4 mm. Izolację wykonać zgodnie z PN-85/B-02421.
Zawory odcinające należy montować w miejscach łatwodostępnych. Przewody poziome mocować do
stropów i ścian za pomocą uchwytów i wsporników rozmieszczonych w odległości ok. 2,50 m. Piony
należy prowadzić w szachtach instalacyjnych wspólnie z pionami kanalizacyjnymi.
W pomieszczeniach przewody prowadzić w bruzdach pod tynkiem lub po ścianach w obudowie. Na
przewodach prowadzonych po wierzchu ścian wykonać izolacje w systemie Thermaflex – grubość
izolacji 9 mm jako zabezpieczenie przed roszeniem. Po wykonaniu prób przewody rozprowadzające
oraz piony z rur ocynkowanych należy izolować Thermaflex o grubości: f 20, 25 — 20 mm,
Zaleca się stosowanie zaworów napowietrzająco – odpowietrzających na zakończeniach pionów.
2.5. Instalacja wentylacyjna
Pomieszczenia sanitarne
Dopływ powietrza realizowany będzie przez kratki nawiewne w drzwiach – sanitariaty oraz szczelinę
pomiędzy podłogą i drzwiami. Wyciąg realizowany jest za pomocą wentylatorów zbiorczych typu VAM
(AERECO). Wentylatory wyposażono w kratki wywiewne higrosterowane typu BXC (AERECO).
Kratki wyciągowe
Kratki wyciągowe połączone są poprzez system przewodów z wentylatorem. Dzięki czujnikowi
higroskopijnemu, który steruje otwarciem przepustnic, kratki automatyczne regulują natężenie
strumienia powietrza wyciąganego z pomieszczenia. Wywiewniki należy zainstalować na poziomie
kanału głównego.
Wentylator
Wentylatory zapewniają odpowiedni wyciąg (podciśnienie) powietrza w zbiorczym kanale
wentylacyjnym. W przypadku wentylacji higrosterowanej, wentylatory pracują ze stałą prędkością
obrotową. Ogranicza to zużycie prądu (ponieważ pracujące 24 h na dobę urządzenie pobiera stałą
ilość energii) oraz umożliwia indywidualną regulację natężenia przepływu powietrza w poszczególnych
pomieszczeniach. Zainstalowane higrosterowane kratki wyciągowe samoczynnie regulują stopień
otwarcia przepustnic, powodując zwiększenie lub zmniejszenie miejscowych strat przepływu
powietrza. W ten sposób ilość wyciąganego powietrza uzależniona jest od poziomu jego wilgotności
w danym pomieszczeniu.
2.6. Węzeł sanitarny dla osób niepełnosprawnych
Miska ustępowa
1. miska ustępowa powinna być tak ustawiona aby odległość jej przedniej krawędzi od tylnej ściany
wynosiła nie mniej niż. 70 cm,
2. odległości między osią miski a boczną ścianą powinna wynosić 40 – 50 cm,
3. z boku miski zachować miejsce o szerokości minimum 80 cm na ustawienie wózka inwalidzkiego,
4. wysokość miski ustępowej (wraz z deską sedesową) winna wynosić 47 – 53 cm od poziomu
podłogi, tj. zgodnie z wysokością na jakiej znajduje się siedzisko wózka inwalidzkiego,
5. papiernice powinny być umieszczone na wysokości 70 – 75 cm od poziomu podłogi,
123
6. przy misce należy zamontować poręcze przyścienne lub wolnostojące. Poręcz przyścienną należy
umieścić na wysokości nie większej niż 75 cm licząc od poziomu podłogi do wierzchu poręczy
i w odległości 5 – 6 cm od ściany.
Umywalka
1. zamontować umywalkę o rozmiarach 600 x 450 mm,
2. umywalkę należy usytuować w odległości min. 10 cm (zalecane 20 cm) od ściany, do której będzie
mocowana i tak aby jej górną krawędź znajdowała się na wysokości 80 – 85 cm od poziomu podłogi,
a pod umywalką pozostawała pusta przestrzeń wysokości min. 67 cm i głębokości 25 cm, pozwalająca
na podjazd osoby niepełnosprawnej na wózku przodem.
W razie potrzeby syfon odpływowy musi być cofnięty i izolowany.
3. po obu stronach umywalki należy pozostawić wolną przestrzeń szerokości 20 cm,
4. umywalkę „mocno” osadzić w ścianie, ponieważ osoby niepełnosprawne często przy myciu opierają
się na nich na całej długości przedramienia.
Uwagi ogólne
1. poręcz wykonać ze stali szlachetnej o przekroju 25 – 32 mm i o powierzchni wykończonej
przeciwślizgowo,
2. bateria umywalkowa musi być łatwa w obsłudze. Zastosować należy baterię mieszakową
z wyraźnym oznaczeniem ciepłej i zimnej wody.
2.7. Odprowadzenie ścieków sanitarnych
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. (Dz.U. Nr 75, poz. 690
z późn. zm.):
Zbiorniki na nieczystości ciekłe:
§ 34. Zbiorniki na nieczystości ciekłe mogą być stosowane tylko na działkach budowlanych
mniemających możliwości przyłączenia do sieci kanalizacyjnej, przy czym nie dopuszcza się ich
stosowania na obszarach podlegających szczególnej ochronie środowiska i narażonych na powodzie
oraz zalewanie wodami opadowymi.
§ 35. Zbiorniki bezodpływowe na nieczystości ciekłe, doły ustępów nieskanalizowanych oraz
urządzenia kanalizacyjne i zbiorniki do usuwania i gromadzenia wydalin pochodzenia zwierzęcego
powinny mieć dno i ściany nieprzepuszczalne, szczelne przekrycie z zamykanym otworem do
usuwania nieczystości i odpowietrzenie wyprowadzone co najmniej 0,5 m ponad poziom terenu.
§ 36.1. Odległość pokryw i wylotów wentylacji ze zbiorników bezodpływowych na nieczystości ciekłe,
dołów ustępów nieskanalizowanych o liczbie miejsc nie większej niż 4 i podobnych urządzeń
sanitarno-gospodarczych o pojemności do 10 m3 powinna wynosić co najmniej: od okien i drzwi
zewnętrznych do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi oraz do magazynów produktów
spożywczych - 15 m,
2) od granicy działki sąsiedniej, drogi (ulicy) lub ciągu pieszego - 7,5 m.
2. W zabudowie jednorodzinnej, zagrodowej i rekreacji indywidualnej odległości urządzeń sanitarnogospodarczych, o których mowa w ust. 1, powinny wynosić co najmniej:
1) od okien i drzwi zewnętrznych do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi - 5 m, przy czym nie
dotyczy to dołów ustępowych w zabudowie jednorodzinnej,
2) od granicy działki sąsiedniej, drogi (ulicy) lub ciągu pieszego - 2 m.
4. Właściwy organ w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w porozumieniu
z państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym, może ustalić dla działek budowlanych
połoŜonych przy zabudowanych działkach sąsiednich odległości mniejsze niż określone w ust. 1 i 2.
Odprowadzenie ścieków sanitarnych z w/w obiektu będzie realizowane do krytego zbiornika
bezodpływowego na nieczystości ciekłe o pojemności 5 900 dm3 zgodnie z rozporządzeniem Ministra
Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. (Dz.U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.), a następnie utylizowane
w oczyszczalni miejskiej. Średnice instalacji zostały dobrane wg normy PN-92/B-01707 „Instalacje
kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu Kanalizacja sanitarna będzie wykonana z rur
kanalizacyjnych PVC-U typu ciężkiego SN 8; szereg S 16,7; SDR 34 o średnicy Dn 160 x 4,7 –
systemu WAVIN Metalplast-Buk Sp. z o.o.
Temperatura odprowadzanych ścieków nie może być wyższa niż 60°C.
124
Elementy rurowe łączone są kielichowo z zastosowaniem pierścieniowych uszczelek elastomerowych.
Rury muszą posiadać atest i pozytywną opinię Państwowego Zakładu Higieny.
- układane rury muszą odpowiadać normą ISO i CEN,
- podsypka z materiału ziarnistego (piasek, żwir) o max. 15 % pozostałości na sicie 0,75 mm i grubości
przynajmniej 100 ÷ 150 mm,
- podsypka powinna być wyrównana zgodnie ze spadkiem rurociągu, bez zagęszczenia,
- aby uniknąć osiadania gruntu pod drogami zasypkę należy zagęścić do 90 % zmodyfikowanej
wartości Proctera,
- wypełnienie wykopu powinno być wykonane z tego samego materiału (piasek, żwir) do wysokości
300 mm powyżej powierzchni rury (z wyjątkiem trasy prowadzonej pod nawierzchnią ulic, gdzie
zasypkę należy dokonać do pełnej wysokości), pozostałe wypełnienie można wykonać z gruntu
rodzimego o ile max. Wielkość cząstek nie przekracza 300 mm.
Montaż rur wykonać zgodnie z Instrukcją producenta rur systemu WAVIN Metalplast-Buk Sp. z o.o..
2.8. Zbiornik bezodpływowy na nieczystości ciekłe
Odprowadzenie ścieków sanitarnych będzie realizowane do krytego zbiornika
bezodpływowego na nieczystości ciekłe o pojemności 5 900 dm3 (czujnik napełnienia
szamba) a następnie utylizowane w oczyszczalni miejskiej.
Głębokość montażu zbiornika licząc od powierzchni ziemi do osi króćca doprowadzającego
ścieki nie może być większa niż 120 cm. Zbiorniki wymagające głębszego posadowienia (ponad
standardowe o zwiększonej wytrzymałości) ich wykonanie należy uzgadniać z producentem.
Głębokość wykopu powinna wynikać ze spadku instalacji doprowadzających ścieki.
Wykop pod zbiornik musi być na tyle większy, żeby umożliwić dostęp do ścianek dolnej połowy
zbiornika podczas jego zakopywania.
Wykop pod zbiornik powinien być wolny od kamieni, cegieł, gruzu lub innych przedmiotów
mogących spowodować uszkodzenia mechaniczne zbiornika.
Obsypywanie zbiorników gruzem, bryłami, ziemią z kamieniami może doprowadzić do lokalnych
uszkodzeń płaszcza zbiornika, za co producent nie ponosi odpowiedzialności.
Na dnie wykopu należy wykonać podsypkę z piasku o grubości nie mniejszej niż 20 cm.
Po umieszczeniu zbiornika w tak przygotowanym wykopie należy ustawić króciec wlotowy na
odpowiednim poziomie, co umożliwi właściwe podłączenie.
Przed obsypaniem piaskiem należy uzupełnić zbiorniki wodą i obsypywać równomiernie ze
wszystkich stron warstwą piasku o grubości min. 20 cm. W przypadku posadowienia zbiorników
w gruncie piaszczystym i braku dodatkowych obciążeń terenu, zbiorniki są wystarczająco
mocne by przenosić parcie gruntu i wody gruntowej.
W przypadku gruntów podmokłych dodatkowo wzmocnić cementem. W tym celu miesza się
piasek z cementem w stosunku 4:1 i po obsypaniu nim zbiornika zwilża się go wodą. Powstały
w ten sposób beton stabilizuje ziemię i rozkłada miejscowy nacisk na zbiornik. Zbiornik można
również zabezpieczyć przez wykonanie otoczki z chudego betonu klasy co najmniej B 7,5.
Beton należy układać warstwami, zawsze jednak po utwardzeniu się poprzedniej. Wykonując
otoczkę betonową, podobnie jak podczas obsypywania piaskiem, trzeba pamiętać
o jednoczesnym napełnianiu zbiornika wodą co pozwala na ustabilizowanie się naprężeń
w ściankach zbiornika.
Podłączyć instalację ściekową.
Zasypać wykop do poziomu gruntu.
2.9. Eksploatacja zbiornika
Ogranicza się do okresowego opróżniania taborem asenizacyjnym.
125
2.10.
Biopreparat TIGGER – 1
Preparat enzymatyczno-bakteryjny rozkładający zanieczyszczenia organiczne w ściekach (odchody,
papier, resztki roślinne, tłuszcz), ułatwia biodegradację środków piorących i myjących, eliminuje
przykre zapachy.
Przeznaczony jest do:
- systematycznego oczyszczania ścieków w szambach,
- udrażniania kanalizacji,
- likwidacji kożuchów na powierzchni ścieków i nagromadzonych osadów
Sposób użycia (dla urządzeń o pojemności do 10 m3). - osadnik gnilny: pierwsza dawka
zaszczepiająca 8 tabletek wrzucić jednorazowo do muszli klozetowej, następnie 2 tabletki co tydzień,
spłukać zimną wodą, - czyszczenie kanalizacji wewnętrznej budynku: wsypać 2 na noc do urządzeń
sanitarnych ( umywalka. zlew itp.) po czym spłukać niewielką ilością zimnej wody, tak aby preparat
pozostał w przewodach kanalizacyjnych.
3. SPRZĘT
Wykonawca jest zobowiązany do Używania jedynie takiego sprzętu i maszyn, które nie spowodują
niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych Robót. Sprzęt Używany do Robót powinien być
zgodny z wymaganiami określonymi w SST oraz ofertą Wykonawcy. W przypadku braku
odpowiednich ustaleń w SST konieczna jest akceptacja sprzętu przez Inspektora Nadzoru. Jeżeli
w specyfikacjach przewidziano możliwość wariantowego Użycia sprzętu, Wykonawca uzgodni
z Inżynierem wybór sprzętu. Wykonawca przedstawi Inżynierowi kopię dokumentów potwierdzających
dopuszczenie sprzętu i maszyn do użytkowania, tam gdzie jest to wymagane przepisami. Liczba
i wydajność sprzętu i maszyn musi gwarantować terminowość wykonania robót oraz przeprowadzenie
robót zgodnie z zasadami określonymi w dokumentacji projektowej i SST. Sprzęt będący własnością
Wykonawcy, lub wynajęty do wykonania Robót ma być utrzymywany w dobrym stanie i gotowości do
pracy oraz musi być zgodny z normami ochrony środowiska i przepisami dotyczącymi jego
użytkowania. Jakikolwiek Sprzęt, Maszyny i Urządzenia, nie gwarantujące realizacji Kontraktu mogą
być zdyskwalifikowane przez Inspektora Nadzoru i niedopuszczone do realizacji Robót.
4. TRANSPORT
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania tylko takich środków transportu, które będą określone
w projekcie organizacji Robót oraz jakie nie wpłyną niekorzystnie na stan i jakość transportowanych
materiałów. Środki transportu powinny odpowiadać wymaganiom określonym w SST, jeżeli gabaryty
lub ciężar elementów konstrukcyjnych lub urządzeń wyposażenia wymagają specjalnego sprzętu
transportowego.
4.1. Transport poziomy
Wykonawca ma obowiązku tylko takich środków transportu poziomego, jakie nie spowodują
uszkodzeń przewożonych materiałów i elementów (szczególnie wielkogabarytowych) oraz urządzeń.
Liczba i rodzaje środków transportu będą określone w projekcie organizacji robót powinny zapewnić
prowadzenie robót zgodnie z zasadami określonymi w SST.
4.2. Transport pionowy
Wykonawca ma obowiązek używać tylko takich środków transportu pionowego, jakie nie spowodują
uszkodzeń przenoszonych materiałów i urządzeń.
Liczba i rodzaje środków transportu będą określone w projekcie organizacji robót powinny zapewnić
prowadzenie robót zgodnie z zasadami określonymi w SST.
5. WYMAGANIA DOTYCZĄCE WYKONANIA ROBÓT
5.1. Wymagania ogólne
Warunki ogólne stosowania materiałów podano w ST.1.0. Wymagania Ogólne.
126
5.2. Instalacja wodociągowa (opis w punkcie 2.3)
Technologia wykonania robót
Jakość doprowadzonej wody powinna odpowiadać warunkom dla wody do picia i potrzeb
gospodarczych zgodnie z Rozporządzenie Ministra Zdrowia (Dz.U. Nr 203, poz. 1718). Zmiany
kierunku przebiegu przyłącza w poziomie wykonać przez odpowiednie łuki. Odpowietrzenie przyłącza
odbywać się będzie przez punkty czerpalne w budynku. Odwodnienie projektuje się do sieci głównej.
W studzience zlokalizowany będzie zawór odcinający i zawór spustowy (obiekt używany tylko
w okresie letnim). Po zakończeniu robót montażowych przyłącze należy poddać próbie na ciśnienie
wg PN-70/B-10715, a po tym dokonać płukania i dezynfekcji. Płukanie należy wykonać czystą wodą
przy szybkości przepływu dostatecznej do wypłukania wszystkich zanieczyszczeń v = 10 m/s.
Głębokość ułożenia przewodów wodociągowych przy strefie przemarzania 1,0 m wg PN–81/B–10725
wynosi 1,6 m licząc od powierzchni terenu do dna wykopu. Głębokość tę należy zachować również
w lokalnych obniżeniach terenu. Przewody wodociągowe należy układać na podsypce piaskowej gr.
15 cm. Nad przewodem ułożyć taśmę ostrzegawczą koloru niebieskiego z wtopionym drutem
sygnalizacyjnym.
Bloki oporowe
Celem stabilizacji ułożonego w wykopie przewodu wodociągowego, szczególnie dla zabezpieczenia
przed wysunięciem bosego końca rury z kielicha, przy łukach, kolanach i trójnikach stosuje się bloki
oporowe dla przeniesienia na grunt sił osiowych występujących w rurociągu. bloki oporowe → na
łukach, trójnikach oraz tzw. ślepych zakończeniach, Typ i wielkość bloków oporowych zastosować
zgodnie z BN-81/9192-05. We wskazanych miejscach na schemacie montażowym należy wykonać
bloki oporowe typowe wg KB4-13.7/4/. Beton wylewać w wykopie w ten sposób, aby tylna ściana
bloku oraz jej stopa oparta była o rodzimy, nienaruszony grunt. Wykop należy na długości bloku
oporowego tak kształtować, by jego ściana była prostopadła do wypadkowej siły działającej na blok.
Przed betonowaniem bloku należy usunąć na danym fragmencie deskowanie wykopu. Bloki wykonać
wg załącznika. Cały blok oporowy powinien być zabetonowany bez przerw roboczych w czasie jednej
zmiany.
UWAGA: Bloki oporowe - powinny mieć obejmę z gumową podkładką (nie należy dopuścić do
bezpośredniego kontaktu ścianki rur i kształtek PE z powierzchnią betonu). Bloki należy wykonać na 6
dni przed próbą ciśnieniową wodociągu.
Próby szczelności
Próby szczelności należy przeprowadzić w oparciu o PN-B-10725:1997
Przy próbach szczelności rur ciśnieniowych należy zachować następujące zasady:
- łuki, trójniki, zaślepki i zamontowana armatura muszą być odkryte podczas próby,
-proste odcinki rurociągu (między złączami) powinny być przysypane i zagęszczone, a próba może się
odbyć najwcześniej w 48 godzin po zasypaniu,
-próbę szczelności należy przeprowadzić po całkowitym zakończeniu montażu i wzrokowym
sprawdzeniu połączeń,
-napełnienie rurociągu musi odbywać się bardzo powoli w najniższym punkcie sieci,
-po całkowitym napełnieniu i odpowietrzeniu rurociągu należy pozostawić go na kilka godzin dla
ustabilizowania.
5.3. Instalacja zimnej wody (opis w punkcie 2.4)
Po zakończeniu robót montażowych instalację należy poddać próbie na ciśnienie wg PN-70/B-10715,
a następnie dokonać płukania i dezynfekcji. Płukanie należy wykonać czystą wodą przy szybkości
przepływu dostatecznej do wypłukania wszystkich zanieczyszczeń v = 1,0 m/s. W przejściach przez
ściany konstrukcyjne przewody zimnej wody prowadzić w tulejach ochronnych z wypełnieniem
elastycznym. Zaleca się systematyczne sprawdzanie i uzupełnianie stanu wody w syfonach kratek
ściekowych.
127
5.4. Instalacje wewnętrzne
Instalację wewnętrzną zaprojektowano:
- poziomy z rur PCV Wavin klasy N, o wydłużonych kielichach z uszczelką montowaną fabrycznie,
- piony i podejścia pod przybory sanitarne w mieszkaniach z rur PVC kanalizacyjnych ogólnego
stosowania.
Spadki i odległości podano w części graficznej niniejszego opracowania. Instalację kanalizacji
w pomieszczeniach budynku tj. odpływy z przyborów sanitarnych, piony kanalizacyjne oraz poziomy
należy wykonać z rur i kształtek kanalizacyjnych WAVIN. Rury PVC należy łączyć za pomocą
specjalnych uszczelek gumowych, połączenia powyższe mają być wykonane jako szczelne. Podejścia
do urządzeń zaprojektowano z rur PVC łączonych na kielichy z uszczelkami gumowymi. Łączenie
przewodów drugorzędnych ze sobą i z przewodami głównymi odbywa się za pomocą odgałęzień –
odnóg – pod kątem 45° i odpowiadających im kolan 135°. W przypadku zmian kierunku przewodu
montuje się również łuki. W razie włączenia dodatkowego przewodu odpływowego, przecina się
przewód główny i wmontowuje odgałęzienie, używając przy tym obok odnogi krótkiego odcinka rury
z kielichem. Pion odprowadzający ścieki sanitarne jest zaopatrzony w wychodzący ponad dach
wywiewną rurę wentylacyjną o średnicy 50 ÷ 100 mm większej od średnicy pionu, tworzącą
przedłużenie przewodu spustowego.
Przewody poziome prowadzone przez ściany oraz tuż pod fundamentami należy zabezpieczyć
tulejami ochronnym stalowymi f 300 mm z wypełnieniem elastycznym. Próba szczelności kanalizacji
polega na sprawdzeniu przewodów spustowych (przewód służący do odprowadzania ścieków
z podejść kanalizacyjnych zgodnie PN-92/B-01707) przez napełnienie ich wodą i rurociągów
poziomych na ciśnienie nie niższe niż 2 m słupa H2O. Przewody kanalizacyjne i ich podłączenia nie
powinny wykazywać przecieków: - przy swobodnym przepływie ścieków – w podejściach
kanalizacyjnych i przewodach spustowych (pionach) odprowadzających ścieki bytowo – gospodarcze,
- przy ciśnieniu próbnym równym 50 kPa – w prowadzonych wewnątrz budynku przewodach
odpływowych (poziomach) odprowadzających ścieki bytowo – gospodarcze — zgodnie
z PN 81/B-10700/01. Podczas odbioru instalacji kanalizacyjnej sprawdza się: zgodność wykonanych
robót
z projektem i warunkami technicznymi odbioru, prawidłowość spadków rurociągów i działania
przyborów. Całość robót wykonać zgodnie z „Warunkami Technicznymi wykonania i odbioru robót
budowlano —montażowych cz. II Instalacje Sanitarne i Przemysłowe”.
5.5. Prace ziemne i montażowe
Roboty ziemne przy budowie przyłączy należy wykonać zgodnie z normami i przepisami;
— BN-62/8836-02 – Roboty ziemne. Wykopy otwarte pod przewody wodociągowe i kanalizacyjne.
— BN-68/B-06060 – Roboty ziemne budowlane oraz W.T. Wykonawstwo Robót Bud. Montażowych
cz. II Instalacje Sanitarne i Przemysłowe.
Wykopy należy wykonywać mechanicznie z wywozem ziemi. Zagłębienie kanału powinno
zabezpieczyć się go przed przemarzaniem, dopuszcza się minimalne zagłębienie kanału wynoszące
»1,2 m licząc od wierzchu rury do obciążonej powierzchni jezdni. Jest to zagłębienie ekonomicznie
optymalne. W gruntach zwięzłych rury układa się bezpośrednio na wyrównanym gruncie dna wykopu.
W gruntach „słabych” stosuje się podłoże sztuczne - z piasku, żwiru lub tłucznia. Grubość podłoża
z piasku lub żwiru powinna wynosić dla rur do j 200 powinna wynosić 1/3 średnicy rury, ale co
najmniej 7 cm. Układanie przewodów kanalizacyjnych rozpoczyna się zawsze od najniższego punktu
kanału, od wylotu lub od studzienki rewizyjnej. Rury należy układać w gotowym wykopie na podsypce
piaskowej o gr. ok. 15 cm zagęszczonej, z podbiciem boków rury. Zasypkę wykopu należy prowadzić
warstwami gruntu rodzimego zagęszczając poszczególną warstwę o gr. ok. 30 cm natomiast pod ulicą
wykonać zasypkę na całej wysokości z piasku. Po ułożeniu kanału należy dokonać zasypki warstwami
piasku przy pomocy spycharki z dokładnym ubiciem. Rury muszą być układane tak, żeby podparcie
ich było jednolite. Rury muszą być układane i pozostawione w takim położeniu, żeby trzymały się linii
i spadków określonych w niniejszym projekcie.
128
Przy wykonywaniu wykopów należy zachować następujące warunki:
· zapewnić możliwość właściwych robót budowlano – montażowych na sucho tj. w wykopie
odpowiednio odwodnionym.
5.6. Wykonawstwo, próby i odbiory
Przed ułożeniem rur należy sprawdzić rzędne terenu i wlot do zbiornika bezodpływowego. Rury PVC
są wytrzymałe na wszelkie naturalne warunki gruntowe i nie wymagają żadnego zabezpieczenia
antykorozyjnego. Rury PVC należy łączyć za pomocą specjalnych uszczelek gumowych, połączenia
powyższe mają być wykonane jako szczelne. Po ułożeniu przewodu, ale przed zasypaniem wykopu,
należy przeprowadzić próbę szczelności poszczególnych odcinków. Badany odcinek kanału zamyka
się szczelnie na końcach szczelnie korkami. Do niższego korka przyłącza się przewód wodociągowy,
a do wyższego przewód odpowietrzający. Odcinek kanału napełnia się wodą, która spiętrza się do
wysokości 1–2 m. Po napełnieniu obserwuje się obniżenie zwierciadła wody. Po dwóch godzinach
zwierciadło wody nie powinno się obniżyć. Jeżeli wynik próby jest negatywny, to należy sprawdzić cały
odcinek kanału, poprawić cieknące uszczelnienia i próbę powtórzyć. W czasie wykonywania robót
dokonuje się odbiorów międzyoperacyjnych i odbiorów zanikowych.
Odbiorowi międzyoperacyjnemu podlegają następujące fazy robót:
wykonanie dna wykopu,
wykonanie podłoża pod rury na dnie wykopu,
montaż rur i uszczelnienie połączeń,
wykonanie zbiornika na ścieki.
Odbiorowi robót zanikowych należy dokonywać przed ich zakryciem w obecności
przedstawiciela użytkownika sieci kanalizacyjnej.
Przed zasypaniem ułożonego rurociągu powinien być bezwzględnie przeprowadzony odbiór przy
udziale przedstawiciela nadzoru z ramienia inwestora i kierownika robót.
Odbiór polega na sprawdzeniu:
* wykonawstwa zgodnie z dokumentacją,
* zastosowanie materiałów zgodnie z dokumentacją,
* rzędnych osi kanału,
* szczelności połączeń.
5.7. Istniejące uzbrojenie
Na trasie projektowanej sieci znajduje się istniejące i projektowane uzbrojenie. Trasy tych sieci
zaznaczono kolorami na planie zagospodarowania terenu. Odległości rurociągów od sieci uzbrojenia
terenu są zachowane. Jeśli podczas budowy wystąpią kolizje nie zaznaczone na planie, należy
kierować się następującymi zasadami:
- ewentualną przebudowę uzbrojenia wykonać w uzgodnieniu z Użytkownikiem i inwestorem,
- w przypadku zbliżeń do przewodów energetycznych lub telekomunikacyjnych na
odległość mniejszą niż 30 cm należy na przewodzie założyć osłonę otaczającą z rury PCV
ciśnieniowej.
Skrzyżowania i zbliżenia do kolizji wykonać zgodnie z obowiązującymi przepisami w tym zakresie.
W miejscu skrzyżowań i zbliżeń do kolizji, prace ziemne należy prowadzić w sposób ręczny
zabezpieczając urządzenia w wykopie przed uszkodzeniem.
O terminie rozpoczęcia prac należy powiadomić właścicieli poszczególnych kolizji. Na siedem dni
przed planowanym rozpoczęciem robót ziemnych należy pisemnie powiadomić właściciela uzbrojenia.
5.8. Uwagi końcowe
Wszystkie roboty montażowe i odbiór instalacji należy wykonać zgodnie z „Warunkami technicznymi
i odbioru robót budowlano – montażowych cz. II Instalacje sanitarne i przemysłowe” oraz BN –
75/8864 – 46.
129
Próbę szczelności instalacji należy przeprowadzić bezpośrednio po zakończeniu montażu przed
zakryciem bruzd, kanałów i szachtów.
Pion, zgodnie z rysunkami rozwinięcia, wyprowadzić ponad dach i zakończyć rurą wywiewną.
Przewody wentylacyjne kanalizacji należy wykonać zgodnie z PN-81/B-10700/01.
Po zakończeniu robót budowlano – montażowych i przeprowadzeniu prób z wynikiem pozytywnym
wykonawca powinien przeprowadzić komisyjny odbiór techniczny instalacji.
W skład komisji wchodzą przedstawiciele wykonawcy, inwestora i użytkownika.
Wykonawca przy odbiorze powinien przestawić:
– dokumentację techniczną,
– dziennik budowy z wpisem o zakończeniu robot potwierdzonym przez inspektora nadzoru,
– atesty materiałowe,
– protokoły odbiorów częściowych i prób.
Przy odbiorze technicznym należy w szczególności skontrolować:
– użycie właściwych materiałów (zgodnie z dokumentacją),
– prawidłowość wykonania połączeń,
– rodzaj zastosowania materiałów uszczelniających,
– odległości przewodów względem siebie.
Po wykonaniu badań i prób wykonawca zobowiązany jest do sporządzenia protokołu technicznego
instalacji. Protokół powinien być podpisany przez wszystkich członków komisji.
W przypadku pozytywnego wyniku odbioru technicznego instalację należy przekazać użytkownikowi.
jest dostarczenie wymaganych aktualnych
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Celem Kontroli Jakości Robót będzie takie sterowanie ich przygotowaniem i wykonaniem, aby
osiągnąć założoną jakość Robót.
Wykonawca jest odpowiedzialny za pełną kontrolę Robót, jakość Materiałów i elementów
budowlanych.
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości
Ogólne zasady kontroli jakości podano w ST.1.0. Wymagania Ogólne.
Kontrola odbywać się będzie zgodnie z Programem Jakości przedłożonym przez Wykonawcę
i akceptowanym przez Inspektora Nadzoru.
7.OBMIAR ROBÓT
7.1. Ogólne zasady Obmiaru Robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST.1.0. Wymagania Ogólne.
7.2. Zasady określania ilości robót
Ilość jednostek przedmiarowych zgodnie z Przedmiarem Robót.
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Ogólne warunki odbioru robót
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST.1.0. Wymagania Ogólne.
Odbiór robót nastąpi po stwierdzeniu wykonania zgodnie z dokumentacją projektową, Specyfikacją
Techniczną oraz wymaganiami Inspektora Nadzoru, jeżeli wszystkie pomiary i kontrole miały wynik
pozytywny.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Podstawą płatności jest obmierzona ilość Robót wykonanych przez Wykonawcę zgodnie
z Kontraktem. Do obmierzonych ilości zastosowanie będą miały ceny jednostkowe podane
w wycenionym Przedmiarze Robót. Cena jednostkowa pozycji uwzględniać będzie wszystkie
130
czynności, wymagania i badania składające się na jej wykonanie, określone dla tej pozycji
w Specyfikacji Technicznej i w Dokumentacji Projektowej.
Cena jednostkowa obejmuje:
Robociznę bezpośrednią,
Wartość zużytych Materiałów wraz z kosztami ich zakupu, składowania i Transportu,
Wartość pracy Sprzętu wraz z kosztami jednorazowymi (sprowadzenie Sprzętu na Plac
Budowy
i z powrotem, montaż i demontaż na stanowisku pracy),
Koszt opracowania dokumentacji powykonawczej,
Koszty pośrednie, w skład których wchodzą: place personelu i kierownictwa budowy,
pracowników zaplecza, koszty urządzenia, eksploatacji i likwidacji Placu Budowy i zaplecza
(w tym doprowadzenie energii i wody, drogi itp.), koszty tymczasowego oznakowania. Robót,
wydatki na BHP, usługi obce na rzecz budowy, opłaty dzierżawne, ekspertyzy dotyczące
wykonanych Robót, koszty ogólne Wykonawcy, ubezpieczenia, itp.,
Koszt rekultywacji i uporządkowania Placu Budowy po zakończeniu Robót,
Zysk kalkulacyjny, zawierający też ewentualne ryzyko Wykonawcy z tytułu Kontraktu w całym
okresie jego realizacji, łącznie z Okresem Gwarancyjnym,
Podatki obliczone zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Do cen jednostkowych nie należy wliczać podatku VAT.
10. PRZEPISY I NORMY ZWIĄZANE
Całość robót powinna być wykonana zgodnie z Polskimi Normami lub odpowiadającymi im normami
europejskimi i zgodnie z polskimi warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót. Jeśli dla
określonych robót nie istnieją odpowiednie Polskie Normy, zastosowanie będą miały uznane i będące
w użyciu normy i standardy europejskie (EN). Całość robót powinna być zaprojektowana
i wybudowana w systemie metrycznym SI.
Lista norm i standardów:
WTWiORBM- BO: Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych. Tom I. Budownictwo
ogólne. Część 1.
PN- 92/B- 01706 Instalacje wodociągowe. Wymagania w projektowaniu
PN- 92/B- 01707 Instalacje kanalizacyjne. Wymagania w projektowaniu
PN- B-02864: 1997 Ochrona przeciwpożarowa budynków. Przeciwpożarowe zapotrzebowanie na
wodę. Zasady obliczania zapotrzebowania na wodę dla celów przeciwpożarowych do zewnętrznego
gaszenia pożarów
PN- B-02865: 1997 Ochrona przeciwpożarowa budynków. Przeciwpożarowe zapotrzebowanie wodne.
Instalacja wodociągowa przeciwpożarowa.
PN- 84/B- 01701 Instalacje wewnętrzne wodociągowe i kanalizacyjne. Oznaczenia na rysunkach
PN- EN ISO 6408: 1998 Elementy rurociągów. Definicje i dobór DN
PN- 79/H- 74244 Rury stalowe ze szwem przewodowe
PN- H- 74219 Rury stalowe bez szwu walcowane na gorąco ogólnego zastosowania
PN- 92/M- 74001 Armatura przemysłowa. Ogólne wymagania i badania
PN- 70/N- 01270.01 Wytyczne znakowania rurociągów. Postanowienia ogólne
PN- 70/N- 01270.14 Wytyczne znakowania rurociągów. Podstawowe wymagania. Wymagania
techniczne Cobrti Instal - „Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano- montażowych”
tom II „ Instalacje sanitarne i przemysłowe
131