Akademia Szczęśliwego Dzieciństwa

AKADEMIA SZCZĘŚLIWEGO DZIECIŃSTWA – W KRĘGU SŁOWA, BARWY I WYOBRAŹNI –
sprawozdanie z konferencji
Anna Dąbrowska – nauczyciel bibliotekarz Publicznej Biblioteki Pedagogicznej RODN “WOM”
w Częstochowie
Opublikowano 12.07.2012
29 lutego 2012 roku o godzinie 13.30 w Auli Forum Regionalnego Ośrodka Doskonalenia
Nauczyeili „WOM” w Częstochowie odbyła się Konferencja Akademia Szczęśliwego Dzieciństwa –
w kręgu słowa, barwy i wyobraźni skierowana do rodziców i nauczycieli dzieci w wieku
przedszkolnym i wczesnoszkolnym oraz nauczycieli bibliotekarzy.
Organizatorem konferencji była Publiczna Biblioteka Pedagogiczna RODN „WOM” w Częstochowie.
To już druga konferencja z cyklu Akademia Szczęśliwego Dzieciństwa w ramach Ogólnopolskiej
Kampanii Społecznej Cała Polska czyta dzieciom.
Konferencję otworzyła pani Renata Lipniewska, wicedyrektor RODN ”WOM” ds. bibliotek
pedagogicznych w Częstochowie. W programie konferencji znalazły się wystąpienia: pani Anny Hiller,
[Publiczna Biblioteka Pedagogiczna Regionalnego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli "WOM"
w Częstochowie] która przedstawiła uczestnikom działalność Fundacji CPCD [programy: Czytające
szkoły, Czytające przedszkola, Czytanie zbliża], pokazała stronę internetową Fundacji, zachęcając
jednocześnie do uczestnictwa w otwierającym się Internetowym Uniwersytecie Mądrego
Wychowania im. Stefanii Światłowskiej (IUMW) będzie wszechnicą wiedzy adresowanej do rodziców,
nauczycieli, małżeństw, par, młodzieży oraz edukatorów, przybliżyła również działania Publicznej
Biblioteki Pedagogicznej w Częstochowie na rzecz rozwoju czytelnictwa dzieci i młodzieży. Następnie
głos oddano pani Małgorzacie Sętowskiej, pisarce, autorce i ilustratorce książek dla dzieci. Podczas
swojego wystąpienia: Rysunek dziecka kluczem do jego emocji- pokazała swoje prace literackie
i ilustratorskie, a w oparciu o jedną z jej książek: O wiewiórce Łapiskórce, specjalnie zaproszone na
konferencję dzieci- uczennice klasy III Szkoły Podstawowej nr 49 Częstochowie: Andżelika Dąbrowska,
Daria Krakowiak i Weronika Orlikowska, wykonywały pastelami własne ilustracje do tego tekstu. Cały
cykl powstawania ilustracji uczestnicy konferencji mogli obserwować, a następnie pani Sętowska
omówiła powstałe prace, ich zawartość kompozycyjną i przekazane przez nie emocje, następnie
zostały zaprezentowane oryginalne ilustracje stworzone do tego tekstu przez autorkę i porównane
z pracami dzieci. Analizując prace plastyczne wykonane przez dzieci wzięła pod uwagę kolorystykę,
poziom staranności pracy, dynamikę kreski i rytm w ekspresji, a także kolejność rysowania
poszczególnych postaci, ich umiejscowienie na kartce i proporcje oraz ilość szczegółów. W oparciu
o powstałe prace plastyczne pokusiła się też o ich analizę psychologiczną pani Urszula PodsiadJeziorska, z Powiatowej Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej w Częstochowie- a następnie
wygłosiła referat Ukryte znaczenie rysunku dziecka – analiza psychologiczna. Przedstawiła etapy
rysunków dziecka, i zwróciła szczególną uwagę na fakt, że zrozumienie dziecięcych rysunków ułatwia
zrozumienie dziecka, które je tworzy, zaś spontanicznie powstałe obrazy umożliwiają wgląd we
wnętrze dziecka, jego lęki, troski i problemy. Należy pamiętać, że każde dziecko jest inne, każdy z nas
ma swoje dobre i złe dni. Rysunek dziecka nie jest zbiorem znaków, które czytamy według jednej
sztywnej reguły, są one podkładem do wyrażenia wewnętrznych odczuć dziecka, jego emocji, tego jak
się czuje. Obserwacja prac plastycznych dzieci oraz samego rysowania może być niezwykle pomocna
w odczytaniu, zrozumieniu stanu emocjonalnego, poziomu rozwoju intelektualnego, społecznego
dziecka, tego jak postrzega ono świat, a także tego, co jest dla niego istotne, co je cieszy, a co
niepokoi. Ocena wstępna od której powinna zaczynać się każda analiza rysunku, musi uwzględnić
wiek dziecka. Seria rysunków i obserwacja dziecka połączona z wywiadem i rozmową z dzieckiem,
może dać nam wiele informacji o systemie rodzinnym, doznaniach dziecka, lękach czy trudnych
przeżyciach. Ocena rysunku, jest bogatą informacją o tym, jak dziecko radzi sobie w sytuacjach
trudnych, stresowych. Dzieci też mają prawo czuć się gorzej i nie znaczy to wcale, że dzieje się coś
1
złego, gdy w danym momencie ich prace będą odbiegać od poprzednich. Należy im swobodnie
pozwolić wyrażać swoje emocje poprzez sztukę – nie tylko twórczość plastyczną, a także muzykę,
zabawę i taniec. Sprawimy, że bardziej poznamy nasze dzieci, one obdarzą nas większym zaufaniem.
Tworząc dobre relacje między dzieckiem a rodzicem, nauczycielem, opiekunem sprawimy, że dzieci
chętniej będą zdobywać nową wiedzę, odważniej będą wyrażać swoje myśli i uczucia i będą
szczęśliwe, radosne. Kolejną prelegentką miała być pani Edyta Skoczylas-Krotla, Instytut Edukacji
Przedszkolnej i Szkolnej Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie z referatem Przez słowo do
wyobraźni – niestety z ważnych przyczyn nie mogła przybyć na konferencję, przesłała jedynie
przygotowane wcześniej materiały.
W porównaniu z rokiem ubiegłym zainteresowanie konferencją było większe, dlatego została
już zaplanowana kolejna jej edycja tym razem – w kręgu emocji.
2