Kolbuszowa 2002 - Gimnazjum nr 2 im Jana Pawła II w Kolbuszowej
Transkrypt
Kolbuszowa 2002 - Gimnazjum nr 2 im Jana Pawła II w Kolbuszowej
Szkoła Podstawowa nr 2 im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w Kolbuszowej Kółko Historyczne przy Szkole Podstawowej nr 2 im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w Kolbuszowej Łukasz Wilk (lat 12) Prace kółka historycznego w 2000 r, w związku z 300 letnią rocznicą powstania miasta, skupiały się wokół przeszłości Kolbuszowej. Dzieci zbierały materiały z różnych źródeł: książkowych, internetowych. Dane były weryfikowane przez nauczyciela, a następnie przedstawiane w formie referatu na kółku. Historii rodzinnego miasta uczą się już najmłodsze dzieci, także w klasach I-III. Brak jest materiałów źródłowych, które w krótki i przystępny sposób przybliżałyby dzieciom miejsce swojego zamieszkania. Wydaje się, że praca napisana przez starszego kolegę uzupełnia tę lukę. W publikacji tej wykorzystano plan miasta opublikowany na stronie internetowej: www.kolbuszowa.biz.pl oraz prace artystów uczestniczących w II Ogólnopolskim Plenerze Malarskim Kolbuszowa 2002. W plenerze tym uczestniczyły również dzieci i młodzież, którzy między innymi - wspólnie namalowali kolbuszowski rynek przewijający się na wszystkich stronach tej pracy. W pewnym miejscu zmieniono kolejność budynków. Spróbuj znaleźć to miejsce. Praca napisana pod kierunkiem mgr Małgorzaty Jagodzińskiej Kolbuszowa 2002 Skład, łamanie, zdjęcia: Dorota Haptaś Wydawnictwo Szkolne KRED-ka przy Gimnazjum nr 2 im. Jana Pawła II w Kolbuszowej 12 1 Cyprian Biełaniec Jan Wozowicz Janina Ożóg-Czarnowska Położenie Kolbuszowej Kolbuszowa leży pośrodku Kotliny Sandomierskiej na obszarze dawnej puszczy. Region obejmuje prawie cały Płaskowyż Kolbuszowski. Jest to teren dość płaski; lekko pofałdowany, wzniesienia nie przekraczają 300 m. n. p. m. Kolbuszowa sąsiaduje z powiatami: od północy tarnobrzeskim i niżańskim, od wschodu leżańskim i łańcuckim, a od południa i zachodu z rzeszowskim, ropczyckim, dębickim i mieleckim. Powierzchnia powiatu kolbuszowskiego wynosi ok. 888,7 km2. Dość dużo miejsca zajmują jeszcze lasy - stanowią one 31% powierzchni, ponadto grunty orne 41,5%, łąki, pastwiska i grunty pod zabudową 20% oraz bagna, nieużytki i piaski lotne 7,5 %. Krystyna Suss– Aksamit Jan Majczak Franciszek Frączek 2 11 Maria Siteń Zabytki Kolbuszowej Lechosław Kozłowski Zwiedzanie Kolbuszowej rozpoczynamy od placu Wolności. Jest to centralny punkt miasta obwiedziony z trzech stron zwartą zabudową jedno i dwupiętrowych kamieniczek XIX-wiecznych, z niezabudowaną stroną wschodnią (spaloną podczas bitwy o Kolbuszowę 7 i 8 września 1939 r.). Obok starej studni stał (do lat dziewięćdziesiątych) Pomnik Wdzięczności, ufundowany przez mieszkańców miasta w 1944 r. Na ulicy Piekarskiej stoi muzeum – dawny budynek synagogi wybudowany przy końcu XVIIIw., a obecnie Muzeum Regionalne Laskowiaków, otwarte w 1958 r. staraniem Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przyrody i Kultury im. Juliana Goslara. Naprzeciw bramy cmentarnej stoi murowana kapliczka z 1806 r., a w niej wczesnogotycka rzeźba cechowa (śląska) z przełomu XIV i XV w. św. Anny Samotrzeciej. Na kolbuszowskim Domu Kultury znajdują się pamiątkowe marmurowe tablice ufundowane przez mieszkańców miasta w 100 rocznicę urodzin Juliusza Słowackiego w 1909 r., w 500 rocznicę bitwy grunwaldzkiej w 1910 r. oraz trzecia odsłonięta w 1950, a także najnowsza odsłonięta w roku 2000. W Kolbuszowej znajduje się też bardzo stary cmentarz żydowski, posiadający ciekawe, zabytkowe nagrobki. 10 Jacek Spisacki Wojciech Trzyna Legendy Kolbuszowej Dawno, dawno temu w Puszczy Sandomierskiej grasował zbój Kolbusz. Napadał on na karawany bogatych kupców. To co ukradł dzielił między biednych. Na terenach, gdzie zbój Kolbusz grasował założono miasto, które od jego imienia nazywa się Kolbuszową. 2. Dawno, dawno temu w Kolbuszowej mieszkał bogaty kupiec. Jeździł on bardzo często na safari do Afryki. Zobaczył tam ogromną rzekę Nil, oraz bardzo dużo różnych egzotycznych zwierząt. Najbardziej spodobał się mu krokodyl, który zamieszkiwał rzekę Nil. Po powrocie do Kolbuszowej sprowadził parę krokodyli a rzekę, która przepływała przez Kolbuszowę nazwał Nil. Krokodyle, które znajdowały się w rzece zdechły a na pamiątkę ich istnienia nazwa rzeki Nil pozostała do naszych czasów. 1. 3 Historia Kolbuszowej Początki powstania Kolbuszowej z braku dostatecznych źródeł nie są nam dobrze znane. Musiała już istnieć około XVI wieku. W Kolbuszowej pierwszymi panami byli Tarnowscy, po nich miasto przejął Hieronim Mielecki. Następnie Stanisław Lubomirski występuje po „klucz” Kolbuszowej w 1616 r. Natomiast po sześćdziesięciu latach Kolbuszowę po ojcu dziedziczy Józef Karol Lubomirski. Dostaje on w 1690 r. od króla Jana III Sobieskiego przywilej organizowania pięciu dorocznych jarmarków. Najważniejszym wydarzeniem w historii Kolbuszowej było wydanie aktu lokacyjnego w 1700 r. Podczas pierwszego rozbioru Polski w 1772 r. Kolbuszowa zostaje wcielona do Austrii w ramach Galicji. Od roku 1791 w Kolbuszowej zasiada ród Tyszkiewiczów. W 1817 r. powstaje pierwsza szkoła trywialna, która zawierała trzy klasy elementarne, pierwszą i drugą. C.K. Galicyjski Urząd Gubernatorski we Lwowie w roku 1842 nadaje ważny przywilej do odbywania targów w każdy wtorek. W 1852 r. wybuchł pożar. Kolbuszowa jako miasto przetrwała , ale kościół parafialny p.w. Wszystkich Świętych został spalony, a także siedem domów i dwadzieścia przybudówek w pierzei północnej rynku. W 1855 r. w Kolbuszowej ustanowiono siedzibę powiatu sądowego, który liczył 24 tysiące mieszkańców w 2 miastach (Kolbuszowa i Rzochów) i 43 gminach wiejskich. Natomiast w roku 1867 Kolbuszowa staje się siedzibą powiatu politycznego. Kolbuszowa w 1873/4 roku powołała do życia ochotniczą straż ogniową i zakupiono trzy sikawki czterokołowe, wóz ratunkowy z rekwizytami strażackimi oraz kompletne umundurowanie. Pierwszy groźny pożar miasta miał miejsce w roku 1888 podczas którego spłonęło 2/3 drewnianej zabudowy, cała zachodnia, północna pierzeja ryn- 1900 - Kolejny groźny pożar miasta. 1905 - Powstaje Spółdzielnia Rolnicza „Pług” . 1912/13 - Budowa mostu betonowego na Nilu. 1914 - Uruchomienie linii telefonicznej Rzeszów-Kolbuszowa- Baranów. 1914/18 - Lata I wojny światowej zamykają okres zaboru. 1919 - Sejm Ustawodawczy podejmuje uchwałę o budowie kolei Rzeszów- Kolbuszowa- Tarnobrzeg. 1929/35 - Przebudowa i powiększenie kościoła pw Wszystkich Świętych. 1938/39 - Budowa gmachu Zarządu Miasta. 1941 - W Kolbuszowej zostaje utworzone getto. 1942 - Likwidacja getta. 1946 - Otwarcie Biblioteki Miejskiej. 1953 - Uruchomienie Zakładu Obuwia Sportowego w Kolbuszowej. 1959 - Otwarcie Muzeum Regionalnego Towarzystwa Opieki nad Zabytkami. 1964 - Miasto Kolbuszowa otrzymuje połączenie kolejowe z Rzeszowem. 1976-Oddanie do użytku nowego budynku Liceum Ogólnokształcącego. 1997/98- Uruchomienie oczyszczalni ścieków. 1998- Oddanie do użytku nowej hali sportowej przy Liceum im. Janka Bytnara. 1999- Kolbuszowa powiatem. 4 9 1508 - Kolbuszowa pojawia się po raz pierwszy w źródłach: Należy do powiatu pilzneńskiego województwa sandomierskiego. 1529 - Pierwsza wiadomość o parafii Wszystkich Świętych. 1585 - Po śmierci Stanisława Tarnowskiego Kolbuszowę przejmuje Hieronim Mielecki. 1604 - Pierwsze wiadomości o szkole parafialnej. 1616 - Stanisław Lubomirski wykupuje klucz Kolbuszowski. 1676 - Nowym panem Kolbuszowej zostaje Józef Karol Lubomirski. 1690 - Król Jan III Sobieski nadaje Kolbuszowej przywilej organizowania pięciu dorocznych jarmarków. 1700 - Józef Karol Lubomirski wydaje dla Kolbuszowej akt lokacyjny. 1734 - W Kolbuszowej przebywa ksiądz Stanisław Konarski i ogłasza manifest przeciwko koronacji Augusta III. 1772 - Kolbuszowa w ramach Galicji zostaje wcielona do Austrii. 1791 - W Kolbuszowej zasiada ród Tyszkiewiczów. 1817 - Powstaje szkoła trywialna z trzema klasami: elementarną, pierwszą, i drugą. 1842 - C. K Galicyjski Urząd Gubernatorski we Lwowie nadaje Kolbuszowej prawo odbywania targów w każdy wtorek. 1852 - Wielki pożar Kolbuszowej. 1867 - Kolbuszowa staje się siedzibą powiatu politycznego. 1873/74 - Powołana zostaje ochotnicza straż ogniowa. 1888 - Groźny pożar miasta. 1892 - Biskup tarnowski Ignacy Łobos tworzy dekanat z siedzibą w Kolbuszowej. ku aż po cmentarz oraz część ulicy Obrońców Pokoju. Drugi z kolei groźny pożar (1900 r.), w którego płomieniach spłonęła cała drewniana zabudowa rynku oraz wszystkie ulice do niego przyległe (140 numerów). W roku 1905 zawiązano spółdzielnię rolniczą „Pług”. Zajmowała się ona sprzedażą kwalifikowanych nasion, maszyn i narzędzi rolniczych. Budowa mostu betonowego na „Nilu” miała miejsce w roku 1912/13. Został on postawiony na miejsce starego (drewnianego), który uległ zniszczeniu w czasie powodzi. W roku 1914 uruchomiono pierwszą linie telefoniczną w Kolbuszowej, która obejmowała Rzeszów - Kolbuszowę - Baranów. Lata pierwszej wojny światowej (1914/18) zamykają okres zaboru. W 1919 r. Sejm ustawodawczy podjął uchwałę o budowie kolei Rzeszów - Kolbuszowa - Tarnobrzeg. W latach 1929-35 przebudowano i powiększono kościół Wszystkich Świętych a w 1938/9 wybudowano gmach Zarządu Miasta. W 1941 roku w czasie drugiej wojny światowej utworzono getto (w okolicy ulicy Piekarskiej), a rok później zostało rozwiązane. W Kolbuszowej otwarto Bibliotekę Miejską (1946r.), miasto liczyło wtedy 2124 mieszkańców. W naszym mieście został uruchomiony Zakład Obuwia Sportowego (1953 r.), który przemianowano w roku 1963 na Zakłady Obuwia Przemysłu Terenowego. W 1959 r. otwarto Muzeum Regionalne Towarzystwa Opieki nad Zabytkami w Kolbuszowej w budynku XIX-wiecznej synagogi przy ul. Piekarskiej. Miasto otrzymuje połączenie kolejowe z Rzeszowem w 1964 r. W 1976 r oddano do użytku nowy budynek Liceum Ogólnokształcącego. W latach 1997/8 uruchomiono oczyszczalnię ścieków, a w 1998 roku oddano do użytku nową halę sportową przy Liceum Janka Bytnara. Kolbuszowa zostaje ponownie powiatem w 1999 roku. Liczy on gminy: Cmolas, Majdan Królewski, Niwiska, Raniżów, Stary Dzikowiec. 8 5 Kalendarium 6 7