Tlumik na wilka REZONATOR

SPRZEDAŻ AKCESORIÓW
I NARZĘDZI LUTNICZYCH
Nell, Romuald Henglewscy
ul. Grotkowska 17
60-176 Poznań
tel. 61/868-48-48
fax. 61/868-00-23
www.henglewscy.com.pl
e-mail: [email protected]
TŁUMIK NA WILKA – REZONATOR
WILK czyli chwiejny, przerywany dźwięk na określonych nutach dolnego rejestru instrumentu
(wiolonczeli), jest wynikiem niestabilności pomiędzy wibracjami pudła instrumentu a wibracjami aktualnie
przyciskanej palcem struny, w efekcie słyszymy dźwięk o nieprzyjemnej barwie, który daje efekt
"zacinania się".
W toku udoskonalania wiolonczeli i zmian w budowie instrumentu na rzecz zwiększania mocy
i wolumenu brzmienia, zjawisko wilka niestety dotknęło dolny rejestr. Stąd wilk nie jest wynikiem błędu
w konstrukcji danego instrumentu czy niedociągnięcia w sztuce lutniczej a raczej zjawiskiem
charakterystycznym – każda prawidłowa w swych proporcjach wiolonczela ma wilka, nawet więcej
niż jednego.
TŁUMIK NA WILKA
Wszelkie próby korygowania wilka owocowały przesunięciem się go na inny dźwięk albo też pogarszały
i osłabiały ogólne brzmienie wiolonczeli. Skuteczny tłumik powinien być skonstruowany tak,
aby eliminował nieprzyjemny "zacinający się" dźwięk, jednocześnie nie pogarszając całego brzmienia
a co gorsza nie powodując przeniesienia wilka na inne dźwięki. Do tej pory stanowi to duży dyskomfort
i kłopot dla grających. Tłumik działa na zasadzie nakładania się jego własnych wibracji na częstotliwość
drgań pudła rezonansowego instrumentu w efekcie czego wilk znika. To małe urządzenie składa się z kostki
ołowiu pokrytej czarną ochronną powłoką,, zawieszonej na cienkich sprężynkach z brązu. Całość
jest przymocowana do cienkiej drewnianej listewki. To właśnie rezonator – wyregulowany do częstotliwości
wilka, w swoisty sposób skutecznie mu przeciwdziała.
Prostota urządzenia koresponduje z delikatną konstrukcją poszczególnych pasujących do siebie
elementów rezonatora. Aby zapewnić właściwe funkcjonowanie, części tłumika poddawane są w procesie
produkcji elektronicznym pomiarom.
Ponieważ wilki pojawiają się na różnych częstotliwościach i na różnych instrumentach, wyodrębniono różne
rodzaje rezonatora:
dla dźwięków najniższych: d-e, następnie es-f, oraz na dźwięków wyższych: e-fis.
I: 4993
Tłumik Resonator es-f
cena 189,54 PLN brutto
I: 4994
Tłumik Resonator e-fis
cena 189,54 PLN brutto
MONTAŻ
Urządzenie jest zaprojektowane tak, aby przykleić je na wewnętrzną powierzchnię płyty górnej
instrumentu po uprzednim określeniu właściwego położenia rezonatora. Można także pozostawić tłumik
zamontowany na wierzchu płyty. Pod wpływem wydobywania poszczególnych dźwięków, płyta górna
rezonuje w specyficznych miejscach. Obszar rezonowania wiolonczelowego wilka jest usytuowany kilka
centymetrów poniżej lewego otworu rezonansowego (efa), gdzieś w okolicach między belką basową
a krawędzią górnej płyty instrumentu. W tym obszarze tłumik powinien być zamontowany. Bardzo ważne,
aby odnaleźć dokładny punkt (wzdłuż przerywanej linii pokazanej na rys.1) ponieważ skuteczność tłumika
zmienia się w zależności od jego ustawienia na linii.
Rys. 1
Przy krawędzi płyty, rezonator nieznacznie oddziałuje na wilka, bliżej belki basowej natomiast
oddziaływanie jest znacznie silniejsze.
I tak: w wiolonczeli z niewielkim wilkiem poleca się montaż bliżej krawędzi płyty, zaś w
instrumencie z wyraźnie słyszalnym wilkiem tłumik powinien się znaleźć bliżej belki basowej.
Aby odnaleźć właściwy punkt należy użyć masy klejącej, która jest w zestawie, przyklejając tłumik
w różnych miejscach na linii przerywanej. Najlepiej przykleić nieco masy od spodu na dwóch
końcach drewnianej listwy i przycisnąć przy pomocy obu kciuków. (rys. 2)
Rys. 2
Następnie należy grać na wiolonczeli, zwracając uwagę na dokładną intonację i jakość dźwięku, najlepiej
na strunie C – ponieważ na niej najwyraźniej słyszalne jest to specyficzne "zacinanie" dźwięku jeżeli pojawi
się wilk. Jeżeli wilka wciąż słychać, prawdopodobnie tłumik jest za blisko krawędzi płyty. Jeśli udało się
wyeliminować wilka, ale dźwięk instrumentu, szczególnie na strunie G jest słaby, oznacza to, że rezonator
jest zamontowany za blisko belki basowej.
Poprzez uważną zmianę pozycji tłumika wzdłuż wskazanej linii, udaje się niekiedy odnaleźć idealne miejsce,
gdzie tłumik eliminuje wszystkie wilki wzdłuż skali tak, że poszczególne dźwięki, brzmiące dotąd
niekorzystnie, są pełne i nasycone.
UWAGA!
Należy zwrócić szczególną uwagę na cienkie brązowe sprężynki i nie dopuścić do ich wykrzywienia.
Szczególnie nie wolno ciągnąć za czarny "klocek" w celu zdjęcia tłumika z instrumentu. Lepiej podważyć
paznokciami drewnianą listewkę i zdjąć wówczas rezonator z wiolonczeli.
Ta uwaga jest istotna: rezonator nie zniszczy się gdy spadnie lub gdy przyciśniemy klocek do drewnianej
listewki. Lecz mocne pociągnięcie do góry może doprowadzić do nieodwracalnego zniszczenia brązowych
sprężynek.
Rezonator może być przyklejony od spodu górnej płyty, co wymaga specjalnego montażu za pomocą
narzędzia i specjalnego kleju, albo można też zostawić urządzenie przyklejone na wierzchu płyty górnej.