Krąg Biblijny z Lucenarium
Transkrypt
Krąg Biblijny z Lucenarium
Krąg biblijny z Lucernarium 8 Lucernarium Liturgia Światła Nazwa Lucernarium wywodzi się od łacińskiego słowa lucerna tj. lampa. Błogosławienie światła, początkowo proste, które rozwinęło się w oficjum celebrowane przez zapalanie lamp pod koniec dnia. Geneza Lucernarium wiąŜe się z Ŝydowskim zwyczajem błogosławienia lampy w piątek wieczorem i w sobotę, by w ten sposób zaznaczyć początek i zakończenie szabatu. Chrześcijanie, przejmując ten zwyczaj, pogłębili jego znaczenie. Światło jest dla chrześcijan nie tylko darem Boga, ale przede wszystkim symbolem Chrystusa, który oświeca człowieka pogrąŜonego w ciemnościach grzechu. Lucernarium przybierało róŜne formy. Tradycja Apostolska podaje opis Lucernarium w związku z agapą. Wieczorem diakon przynosił lampę, biskup stojąc pośrodku zgromadzonych, składał dziękczynienie (w słowach modlitwy którą umieszczono w podanym dalej obrzędzie). W Konstytucjach Apostolskich (ok. 380 r.) Lucernarium obejmowało takŜe śpiew psalmów, słowo diakona, hymn Fos hilaron i błogosławieństwo końcowe. Najbardziej znaczące ślady Lucernarium zachowały się w liturgii mediolańskiej, hiszpańskiej i galijskiej. Błogosławieństwo ognia i paschału w Wigilię Paschalną stanowi najpełniejszy pomnik obrzędu Lucernarium. W niektórych krajach po Vaticanum II przywrócono ten obrzęd. W liturgii ambrozjańskiej i starohiszpańskiej Nieszpory kaŜdego dnia rozpoczynają się Lucernarium oraz responsorium mówiącym o świetle. Podobnie w liturgii bizantyjskiej śpiewa się epilichni psalmi: 141; 142; 130; 117, a następnie po wielkim wejściu Fos hilaron. Powracając do praktyki Lucernarium, podkreśla się, Ŝe nie musi ono być związane z Nieszporami (choć w tradycji tak było), moŜna je celebrować przy róŜnych okazjach lub podczas spotkań w małych grupach. Odbywa się wejście ze światłem, wykonuje się hymn Fos hilaron, Psalm 141, stosuje się kadzidło. Jest to nawiązanie do dawnego rytu. O kadzidle wspominali: Prudencjusz, AmbroŜy oraz Hieronim. (ks. Bogusław Nadolski, Leksykon Liturgii) Do uŜytku wewnętrznego Duszpasterstwa Liturgicznego parafii Św. Mikołaja we Wrocławiu 2 7 Nieprzyjaciela odpędź w dal I Twym pokojem obdarz wraz. Niech w drodze za przewodem Twym Miniemy zło, co kusi nas. Daj nam przez Ciebie Ojca znać, Daj, by i Syn poznany był. I Ciebie, jedno tchnienie Dwóch, Niech wyznajemy z wszystkich sił. Po odśpiewaniu jednego z podanych wyŜej hymnów przewodniczący pokazuje wezwanemu do Biblii odpowiednie miejsce w Piśmie. Wezwany dotyka je i całuje. Następnie przewodniczący rozpoczyna błogosławieństwo mówiąc: P. Błogosławcie święte Imię Pana, Boga naszego. Wezwany, czyniąc głęboki ukłon odpowiada: Lektor: Błogosławiony Pan, Bóg nasz, * błogosławiony na wieki. Wszyscy, czyniąc ukłon, włączają się w błogosławieństwo mówiąc: Błogosławiony jesteś Panie, BoŜe nasz, * Królu wszechświata, * który wybrałeś nas spośród wszystkich narodów * i objawiłeś nam swoje Słowo. * Błogosławiony jesteś Panie, dający Słowo śycia. W. Następnie wezwany odczytuje wyznaczony fragment Pisma Świętego. Po przeczytaniu wybranego fragmentu kontynuuje błogosławieństwo: Lektor: Błogosławiony jesteś Panie, BoŜe nasz, Przewodniczący liturgii wnosi zapaloną świecę w asyście turyferariusza i nawikulariusza i zatrzymuje się przed pulpitem. Zamiast procesji wejścia moŜna zapalić świecę przy pulpicie. Przewodniczący trzyma świecę, w tym czasie śpiewa się hymn: HYMN WIECZORNY FOS HILARON O pogodna światłości * Ojca świętej chwały, Nieśmiertelnego Pana niebiosów i ziemi, * Jezu Chryste! Pod zachód dzień nam dobiegł cały † I gwiazdę juŜ wieczorną * oczyma naszymi Oglądamy w niebie. Ku czci Twojej, BoŜe, Ojcze, * Synu i Duchu świętości, Śpiewamy, boś godzien jest, o Panie, † by o kaŜdej porze głoszono Twoją chwałę, * zboŜnymi pieśniami. O wielki Synu BoŜy, * Tyś Ŝycia szafarzem, Przeto Ci świat pieśń chwały * wdzięcznie składa w darze. Po odśpiewaniu hymnu przewodniczący unosi świecę i śpiewa: P. Światło Wszyscy je podejmują mówiąc dalej: Królu wszechświata, który dałeś nam Słowo prawdy * i zaszczepiłeś w nas Ŝycie wieczne. * Błogosławiony jesteś Panie, dający Słowo. * Błogosławiony Odwieczny Logos, * Syn Twój Jednorodzony, Odkupiciel nasz. * Błogosławiony na wieki. * Amen. Alleluja. W. Następuje rozwaŜanie Słowa BoŜego w ciszy; po nim komentarz przewodniczącego do rozwaŜanego fragmentu Pisma; potem dzielenie Słowem; następnie modlitwa uwielbienia i dziękczynienia; po niej (jeśli przewodniczącym jest kapłan) błogosławieństwo końcowe i rozesłanie. Chrystusa. Wszyscy odpowiadają: Bogu niech będą dzięki. Radosna Światłości, Prawdziwa, Jedyna, Mądrości, Jezu Chryste, Panie nasz. W. Przewodniczący, z pomocą asysty, rozpala świecznik od świecy, następnie, jeśli było wniesione kadzidło, okadza pulpit z otwartą księgą Pisma Świętego oraz świecznik. W tym czasie wykonuje się Psalm 141 z antyfoną: I wzniósł się dym kadzideł, * jako modlitwy świętych, / z ręki anioła przed Bogiem. Ant.: PSALM 141 Do Ciebie wołam, Panie, pośpiesz mi z pomocą, * usłysz mój głos, gdy wołam do Ciebie. 6 3 Niech moja modlitwa wznosi się przed Tobą jak kadzidło, * a podniesione me ręce jak ofiara wieczorna. Postaw, Panie, straŜ przy moich ustach * i wartę przy bramie warg moich. Nie skłaniaj mego serca do złego słowa, * do popełniania niegodziwych czynów, Bym nigdy z ludźmi, którzy nieprawość czynią, * nie jadał ich potraw wybornych. Łaską jest dla mnie chłosta z rąk sprawiedliwego, † olejek występnego niech nigdy nie zdobi mej głowy, * zawsze moja modlitwa sprzeciwia się ich złości. A kiedy ich sędziowie popadli w moc BoŜą, * zrozumieli, jak łagodne były moje słowa. Jak grudy rozoranej ziemi, * tak będą rozrzucone ich kości nad Otchłanią. Do Ciebie bowiem, Panie, zwracam moje oczy, * do Ciebie się uciekam, nie gub mojej duszy. StrzeŜ mnie od sidła, które zastawili na mnie, * i od pułapek złoczyńców. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu. Jak była na początku, teraz i zawsze * i na wieki wieków. Amen. I wzniósł się dym kadzideł, / jako modlitwy świętych, / z ręki anioła przed Bogiem. Ant.: Następnie wykonuje się Responsorium, podczas którego włącza się pozostałe oświetlenie wnętrza. RESPONSORIUM Ty, Panie, zapalasz moją pochodnię, * BoŜe mój, rozjaśniasz moje ciemności. W. Ty, Panie... P. Ty jesteś moim światłem i zbawieniem moim. W. BoŜe mój... P. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu. W. Ty, Panie... P. Po Responsorium przewodniczący śpiewa Modlitwę, po której następuje przewidziane naboŜeństwo. P. Módlmy się. 4 Dziękujemy Ci, BoŜe, / przez Twojego Syna Jezusa Chrystusa, naszego Pana, / przez którego nas oświeciłeś / objawiając nam niezniszczalne światło. / PrzeŜyliśmy cały dzień / i doszliśmy do początku nocy ciesząc się światłem dnia, / które Ty stworzyłeś, aby nas zaspokoić. / Dzięki Twojej łasce i teraz nie brakuje nam światła. / Dlatego Cię chwalimy i wysławiamy / przez Twojego Syna Jezusa Chrystusa, naszego Pana, / przez którego, chwała i moc i cześć Tobie z Duchem Świętym / teraz i zawsze i na wieki wieków. W. Amen. Następnie śpiewa się jeden z hymnów rozpoczynających Krąg biblijny: Przybądź Duchu Święty Spuść z niebiosów wzięty Światła Twego strumień Przyjdź, Ojcze ubogich Dawco darów mnogich Przyjdź, Światłości sumień O najmilszy z gości Słodka serc radości Słodkie orzeźwienie W pracy Tyś ochłodą W skwarze Ŝywą wodą W płaczu utuleniem Światłości najświętsza Serc wierzących wnętrza Podaj Twej potędze Bez Twojego tchnienia CóŜ jest wśród stworzenia? Jeno cierń i nędza Obmyj co nie święte Oschłym wlej zachętę Ulecz serca ranę! Nagnij, co jest harde Rozgrzej serca twarde Prowadź zabłąkane Daj Twoim wierzącym w Tobie ufającym Siedmiorakie dary Daj zasługę męstwa Daj wieniec zwycięstwa Daj szczęście bez miary albo: O Stworzycielu, Duchu, przyjdź, Nawiedz dusz wiernych Tobie krąg. Niebieską łaskę zesłać racz Sercom, co dziełem są Twych rąk. Pocieszycielem jesteś zwan I najwyŜszego Boga dar. Tyś namaszczeniem naszych dusz, Zdrój Ŝywy, miłość, ognia Ŝar. Ty darzysz łaską siedemkroć, Bo moc z prawicy Ojca masz, Przez Boga obiecany nam, Mową wzbogacasz język nasz. Światłem rozjaśnij naszą myśl, W serca nam miłość świętą wlej I wątłą słabość naszych ciał Pokrzep stałością mocy Twej. 5